0113-KDIPT3.4011.269.2017.2.KSM - Określenie skutków podatkowych działu spadku.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku złożonym w dniu 15 września 2017 r., uzupełnionym pismem złożonym w dniu 29 września 2017 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych działu spadku - jest nieprawidłowe.

W dniu 15 września 2017 r. do tutejszego Organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

Wniosek ten nie spełniał wymogów, o których mowa m.in. w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.), w związku z czym pismem z dnia 22 września 2017 r., nr 0113-KDIPT3.4011.269.2017.1.KSM, na podstawie art. 169 § 1 w zw. z art. 14h wymienionej ustawy, wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie do uzupełnienia ww. wniosku wysłano w dniu 22 września 2017 r. (data doręczenia 23 września 2017 r.). Wnioskodawca uzupełnił ww. wniosek pismem złożonym w dniu 29 września 2017 r., za pośrednictwem platformy ePUAP.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnukowie zmarłej w dniu 13 sierpnia 2015 r.w... testatorki A. odziedziczyli położony w... lokal mieszkalny o wartości ok. 80 000 zł w częściach:

* J. 7/24 (1/6 zapis windykacyjny + 1/8 dziedziczenie ustawowe),

* B. 7/24 (1/6 zapis windykacyjny + 1/8 dziedziczenie ustawowe),

* I. 7/24 (1/6 zapis windykacyjny + 1/8 dziedziczenie ustawowe),

* K. 3/24 (1/8 dziedziczenie ustawowe).

Wnioskodawca zamierza dokonać odpłatnego działu spadku (lokalu mieszkalnego o wartości 80 000 zł położonego w...) przed upływem 5 lat od jego nabycia.

W wyniku działu przekaże On odziedziczone 7/24 (1/6 zapis windykacyjny + 1/8 dziedziczenie ustawowe) spadkobiercy, który odziedziczył 3/24 spadku (dziedziczenie ustawowe) w zamian za 20 000 zł (6/24 wartości lokalu oraz odstąpienie przez spadkobiercę od roszczenia o zachowek (wartość roszczenia do 1/24 wartości lokalu). Kwota, którą Wnioskodawca otrzyma w wyniku działu spadku, stanowić będzie spłatę pomniejszoną o wartość roszczenia o zachowek przysługującego spłacającemu. Kwota ta oraz udział w innych składnikach masy spadkowej, nie przekroczy wartości przysługującego Wnioskodawcy udziału w spadku. W wyniku działu Wnioskodawca otrzyma spłatę i nie otrzyma udziału w innych składnikach masy spadkowej (za wyjątkiem udziału w wartej około 40 zł maszynce do mięsa, który to udział przekaże nieodpłatnie jednemu z dziedziczących - J.).

Wnioskodawca nie jest osobą prowadzącą działalność gospodarczą, a dział spadku nie nastąpi w ramach działalności gospodarczej. Przedmiotowa nieruchomość nie była wykorzystywana do prowadzenia działalności gospodarczej. Wnioskodawca wskazał, że dokonany zostanie dział spadku, nie zaś sprzedaż nieruchomości.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 29 września 2017 r., Wnioskodawca dodał, że zgodnie z Kodeksem Cywilnym, K. jako spadkobiercy ustawowemu, przysługiwałoby 50% spadku. W tej sytuacji, jako zstępna, powinna dostać nie mniej niż 25% spadku (tzw. zachowek) z dokładnością do darowizn dokonanych przez babcię. K. otrzymuje 3/24 (<25%) spadku. Aby uwzględnić przysługujący jej zachowek, Wnioskodawca i pozostali spadkobiercy domagają się od K. spłaty 6/24, nie zaś 7/24 wartości mieszkania - zatem pomniejszają oni wartość spłaty o 1/24. Wnioskodawca wyjaśnił, że jest obowiązany w stosunku do spłacającego wypłacić mu uzupełnienie zachowku.

Wartość spłaty, bez pomniejszania o kwotę jaką Wnioskodawca ma wypłacić spłacającemu jako zachowek - którą ma otrzymać Wnioskodawca, będzie mieściła się w udziale jaki przysługiwał Mu w spadku.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy odpłatny dział spadku spowoduje powstanie po stronie Wnioskodawcy obowiązku zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z działem spadku nie powstanie po Jego stronie obowiązek zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych. Art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych mówi, że opodatkowaniu podlega dochód. Art. 9 ust. 2 ustawy wskazuje, że dochodem jest różnica pomiędzy przychodem, a kosztem jego uzyskania. Art. 10 ust. 1 ustawy, nie wymienia odpłatnego działu spadku jako źródła przychodu, wobec czego podatek dochodowy od osób fizycznych nie ma tutaj zastosowania. Gdyby jednak interpretować odpłatny dział spadku jako odpłatne zbycie udziału w nieruchomości, wówczas należy uwzględnić, że otrzymana w wyniku działu spadku spłata ma niższą wartość, niż wartość zbywanego udziału (będąca kosztem uzyskania przychodu), a zatem zgodnie z art. 9 ust. 2 ustawy, nie może być mowy o uzyskaniu przychodu w związku z czym nie powstaje obowiązek zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r. poz. 2032, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, źródłem przychodu jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy formułuje generalną zasadę, że jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości, miało miejsce przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości nastąpiło po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym miało miejsce nabycie lub wybudowanie - nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a przychód uzyskany z odpłatnego zbycia w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Wobec powyższego, w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ww. ustawy, decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych uzyskanego z tego tytułu dochodu, ma moment ich nabycia.

Z wniosku wynika, że wnukowie (w tym Wnioskodawca) zmarłej w dniu 13 sierpnia 2015 r. testatorki odziedziczyli lokal mieszkalny o wartości ok. 80 000 zł. Wnioskodawca odziedziczył w lokalu mieszkalnym udział 7/24 (1/6 zapis windykacyjny + 1/8 dziedziczenie ustawowe). Wnioskodawca zamierza dokonać odpłatnego działu spadku (lokalu mieszkalnego) przed upływem 5 lat od jego nabycia. W wyniku działu przekaże On odziedziczone 7/24 (1/6 zapis windykacyjny + 1/8 dziedziczenie ustawowe) innemu spadkobiercy, który odziedziczył 3/24 spadku (dziedziczenie ustawowe) w zamian za 20 000 zł (6/24 wartości lokalu oraz odstąpienie przez spadkobiercę od roszczenia o zachowek (wartość roszczenia do 1/24 wartości lokalu). Kwota, którą Wnioskodawca otrzyma w wyniku działu spadku, stanowić będzie spłatę pomniejszoną o wartość roszczenia o zachowek przysługującego spłacającemu. Kwota ta oraz udział w innych składnikach masy spadkowej, nie przekroczy wartości przysługującego Wnioskodawcy udziału w spadku. Wartość spłaty, bez pomniejszania o kwotę jaką Wnioskodawca ma wypłacić spłacającemu jako zachowek - którą ma otrzymać Wnioskodawca, będzie mieściła się w udziale jaki przysługiwał Mu w spadku.

Zgodnie z art. 922 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2017 r. poz. 459, z późn. zm.), spadek stanowią prawa i obowiązki majątkowe zmarłego, które z chwilą jego śmierci przechodzą na jedną lub kilka osób, stosownie do przepisów niniejszej ustawy.

W myśl art. 924 Kodeksu cywilnego, spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku (art. 925 Kodeksu cywilnego). Prawomocne postanowienie sądu o stwierdzeniu nabycia spadku, czy też akt poświadczenia dziedziczenia sporządzony przez notariusza, potwierdzają jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia (art. 1025 § 1 Kodeksu cywilnego).

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że nabycie przez Wnioskodawcę udziału w wysokości 7/24 w lokalu mieszkalnym nabytym w spadku nastąpiło w dniu 13 sierpnia 2015 r., tj. w dniu śmierci babci Wnioskodawcy.

Z uwagi na fakt, że Wnioskodawca planuje dokonać działu spadku, którego przedmiotem będzie ww. lokal mieszkalny wyjaśnić należy, że termin "odpłatne zbycie", użyty w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, oznacza każde przeniesienie prawa własności lub praw majątkowych w zamian za korzyść majątkową. Termin odpłatne zbycie obejmuje zatem szeroki zakres umów. W myśl art. 155 Kodeksu cywilnego - umowa sprzedaży, zamiany, darowizny, przekazania nieruchomości lub inna umowa zobowiązująca do przeniesienia własności rzeczy co do tożsamości oznaczonej przenosi własność na nabywcę, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej albo że strony inaczej postanowiły. Tym samym określenie "zbycie" odnosi się do wszystkich przypadków przeniesienia własności, nie ogranicza się wyłącznie do sprzedaży czy zamiany, lecz ma zastosowanie do wszystkich czynności prawnych, których skutkiem jest przeniesienie prawa własności do całej rzeczy lub udziału. Pod pojęciem "odpłatnego zbycia" należy rozumieć zatem każde zdarzenie i każdą czynność prawną, w wyniku których dochodzi do przeniesienia prawa własności nieruchomości lub praw (lub udziału w nich) za wynagrodzeniem.

Stosownie do treści art. 1035 Kodeksu cywilnego, jeżeli spadek przypada kilku spadkobiercom, do wspólności majątku spadkowego stosuje się przepisy o współwłasności w częściach ułamkowych. Do momentu zniesienia tej współwłasności lub dokonania działu spadku, spadkobiercy są współwłaścicielami rzeczy i praw wchodzących w skład spadku.

Zgodnie z art. 1037 § 1 ww. ustawy, dział spadku może nastąpić bądź na mocy umowy między wszystkimi spadkobiercami, bądź na mocy orzeczenia sądu na żądanie któregokolwiek ze spadkobierców. Sądowy dział spadku - zgodnie z art. 1038 § 1 Kodeksu cywilnego - powinien obejmować cały spadek. Jednakże z ważnych powodów może być ograniczony do części spadku.

Natomiast stosownie do art. 210 § 1 Kodeksu cywilnego, każdy ze współwłaścicieli może żądać zniesienia współwłasności. Zaś zgodnie z art. 211 i art. 212 ww. ustawy, zniesienie współwłasności może nastąpić przez podział rzeczy wspólnej, a gdy rzeczy nie da się podzielić, przez przyznanie rzeczy jednemu ze współwłaścicieli z obowiązkiem spłaty pozostałych.

W wyniku działu spadku prawa majątkowe objęte spadkiem przyznane poszczególnym spadkobiercom, przechodzą na nich, ustaje więc wspólność majątku spadkowego. Umowa o dział spadku lub prawomocne orzeczenie sądowe o dziale spadku stanowią tytuł własności rzeczy, które w dziale przypadły poszczególnym spadkobiercom. Na skutek działu spadku następuje konkretyzacja składników masy spadkowej przypadających poszczególnym spadkobiercom. Z chwilą działu spadku jedni spadkobiercy tracą więc własność udziałów nabytych przez siebie w spadku, a własność tę dopiero z tą chwilą nabywają inni spadkobiercy. Dział spadku może nastąpić za odpłatnością w formie spłaty na rzecz pozostałych współwłaścicieli (współwłaściciela) lub nieodpłatnie bez żadnych spłat. Czynność działu spadku (tak jak i zniesienia współwłasności) w świetle prawa cywilnego stanowi formę zbycia, a jeżeli dział spadku następuje ze spłatą, wówczas mamy do czynienia z odpłatnym zbyciem udziału w nieruchomości, które wyczerpuje dyspozycję przepisu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Bez znaczenia jest bowiem czy do odpłatnego zbycia dochodzi w drodze umowy sprzedaży, zamiany, działu spadku czy zniesienia współwłasności. Jak wyjaśniono powyżej termin "odpłatne zbycie" obejmuje swoim zakresem wszystkie czynności, w wyniku których dochodzi do przeniesienia prawa własności za odpłatnością.

W świetle powyższego stwierdzić należy, że okoliczność, że dział spadku następuje ze spłatą od spadkobiercy nabywającego na wyłączną własność składniki majątkowe wchodzące w skład spadku na rzecz drugiego spadkobiercy powoduje, że czynność taka ma charakter odpłatny. Nie jest to jednak równoznaczne z obowiązkiem zapłaty podatku dochodowego z tytułu otrzymania takiej spłaty. W sytuacji, w której kwota spłaty jest równa lub niższa od wartości udziału w spadku (nie przekracza wartości tego udziału), podatnik nie uzyskuje w związku z czynnością działu spadku żadnego przysporzenia majątkowego względem odziedziczonej ułamkowej części masy spadkowej. W takim przypadku brak jest podstaw do opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych kwoty spłaty otrzymanej w wyniku działu spadku.

W przedmiotowej sprawie mamy do czynienia z sytuacją, w której Wnioskodawca otrzyma spłatę w wyniku działu spadku, która zostanie pomniejszona o wartość roszczenia o zachowek.

Z wniosku wynika bowiem, że przysługujący udział w spadku Wnioskodawcy wynosi 7/24. W wyniku działu spadku uzyska On spłatę w kwocie niewykraczającej poza wartość przysługującego Mu udziału w spadku, bowiem spłata będzie odpowiadała 6/24 udziału w nieruchomości nabytej w spadku. Natomiast wartość roszczenia o zachowek będzie wynosiła 1/24 udziału Wnioskodawcy.

Wyjaśnić zatem należy, że zgodnie z art. 991 § 1 ustawy - Kodeks cywilny - zstępnym, małżonkowi oraz rodzicom spadkodawcy, którzy byliby powołani do spadku z ustawy, należą się, jeżeli uprawniony jest trwale niezdolny do pracy albo jeżeli zstępny uprawniony jest małoletni - dwie trzecie wartości udziału spadkowego, który by mu przypadał przy dziedziczeniu ustawowym, w innych zaś wypadkach - połowa wartości tego udziału (zachowek).

Z § 2 tego przepisu wynika natomiast, że jeżeli uprawniony nie otrzymał należnego mu zachowku bądź w postaci uczynionej przez spadkodawcę darowizny, bądź w postaci powołania do spadku, bądź w postaci zapisu, przysługuje mu przeciwko spadkobiercy roszczenie o zapłatę sumy pieniężnej potrzebnej do pokrycia zachowku albo do jego uzupełnienia.

Uregulowany w zacytowanych przepisach zachowek jest długiem spadkowym powstającym w chwili śmierci spadkodawcy. W chwili otwarcia spadku powstaje roszczenie o zachowek, a wierzycielami są osoby wymienione w art. 991 Kodeksu cywilnego, które w konkretnym stanie faktycznym doszłyby do dziedziczenia po spadkodawcy, gdyby nie określił on w testamencie odmiennego porządku dziedziczenia.

Z punktu widzenia osoby uprawnionej zachowek stanowi wierzytelność. Do kręgu wierzycieli należą osoby wymienione w art. 991 § 1 Kodeksu, przy czym rzeczywisty krąg uprawnionych zostaje określony z uwzględnieniem konkretnego przypadku. W zależności od sytuacji rodzinnej spadkodawcy roszczenie o zachowek może przysługiwać dzieciom i dalszym zstępnym oraz małżonkowi spadkodawcy (pierwszy krąg spadkobierców ustawowych), a w braku zstępnych małżonkowi spadkodawcy oraz jego rodzicom (drugi krąg spadkobierców ustawowych).

Odpowiedzialność za zapłatę kwoty pieniężnej ponoszą w pierwszej kolejności spadkobiercy lub osoby, na których rzecz został uczyniony zapis windykacyjny, a w razie niemożliwości uzyskania od nich zaspokojenia roszczenia o zachowek, osoby, które otrzymały od spadkodawcy darowiznę podlegającą doliczeniu do spadku.

Zachowek stanowi więc świadczenie pieniężne, do spełnienia którego zobowiązany jest spadkobierca, zapisobierca windykacyjny lub obdarowany. Co do zasady zatem odpowiedzialność spadkobiercy, który sam nie jest uprawniony do zachowku, kształtuje się analogicznie do odpowiedzialności za inne długi spadkowe. Spadkobierca przyjmujący spadek wprost odpowiada bez ograniczenia, natomiast spadkobierca przyjmujący spadek z dobrodziejstwem inwentarza do wysokości wartości stanu czynnego spadku. Jeżeli spadkobierców jest kilku, ich odpowiedzialność do działu spadku pozostaje solidarna.

Mając na uwadze powyższe należy ponownie zwrócić uwagę na art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, bowiem we wskazanym artykule ustawodawca posłużył się pojęciem "odpłatne zbycie". Zarówno ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych, jak również inne akty prawne nie zawierają legalnej definicji "odpłatnego zbycia" rzeczy lub praw. Tym samym, w celu ustalenia znaczenia tego terminu, należy posłużyć się wynikami wykładni językowej. Odpłatne zbycie, zgodnie z językowym (potocznym) rozumieniem tego terminu, to zbycie rzeczy lub prawa za wynagrodzeniem. Terminem przeciwstawnym do zbycia odpłatnego jest zbycie nieodpłatne, to jest takie, gdy za zbytą rzecz lub prawo zbywca nie otrzymuje świadczenia wzajemnego, przenosząc ich własność pod tytułem darmym.

Należy podkreślić, że "płatność" nie musi mieć charakteru pieniężnego w postaci konkretnego przepływu gotówkowego. Płatność może oznaczać również uzyskanie świadczenia wzajemnego w postaci zapłaty w naturze (otrzymanie w zamian innych rzeczy lub praw), działania, zaniechania lub znoszenia. Innymi słowy, pod pojęciem płatności nie należy rozumieć wyłącznie zapłaty ceny w pieniądzu (zwiększenie aktywów zbywcy) - płatnością może być również zwolnienie z długu, czy potrącenie wzajemnych, wymagalnych wierzytelności (zmniejszenie pasywów zbywcy).

Opisane w art. 453 § 1 ustawy - Kodeks cywilny spełnienie przez dłużnika za zgodą wierzyciela innego niż dług pierwotny świadczenia w celu zwolnienia się z tego długu (datio in solutum) jest świadczeniem odpłatnym. Dłużnik za swoje świadczenie zostaje zwolniony z długu. I tak przeniesienie na wierzyciela własności rzeczy lub prawa w zamian za zwolnienie z długu jest odpłatnym zbyciem tej rzeczy lub prawa, nie następuje bowiem pod tytułem darmym.

Zatem uznać należy, że pod pojęciem odpłatnego zbycia rozumie się każdą czynność, w wyniku której dochodzi do przeniesienia prawa własności z dotychczasowego właściciela na nowy podmiot w zamian za korzyść majątkową.

Przenosząc powyższe rozważania na grunt niniejszej sprawy stwierdzić należy, że Wnioskodawca w zamian za przeniesienie na swojego wierzyciela (tj. spadkobiercę ustawowego) udziału w lokalu mieszkalnym otrzyma świadczenie wzajemne polegające na zwolnieniu z ciążącego na nim długu z tytułu wypłaty zachowku. Innymi słowy Wnioskodawca odpłatnie zbędzie 1/24 udziału w lokalu mieszkalnym za zwolnienie z długu. Zwolnienie z długu ma więc dla Wnioskodawcy określoną wartość majątkową, gdyż nie będzie zobowiązany wobec swojego wierzyciela do zapłaty określonej kwoty pieniężnej. Wnioskodawca zaspokoi roszczenie uprawnionego do zachowku poprzez zbycie udziału w lokalu mieszkalnym. Przeniesienie udziału w lokalu jest zatem odpłatnym zbyciem, gdyż wiąże się ze zwolnieniem Wnioskodawcy z długu wobec innego spadkobiercy z tytułu wypłaty zachowku.

Dokonując zatem oceny skutków prawnych przedstawionego w sprawie opisu zdarzenia przyszłego wskazać należy, że zbycie 1/24 udziału w lokalu mieszkalnym nabytego w drodze spadku po zmarłej w dniu 13 sierpnia 2015 r. babci w zamian za odstąpienie przez spadkobiercę od roszczenia o zachowek będzie stanowić źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i uzyskany z tego tytułu dochód będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym zgodnie z art. 30e ust. 1 ww. ustawy.

W myśl art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

W myśl natomiast ust. 2 ww. przepisu podstawa obliczenia podatku, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększona o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw

Zgodnie z art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej. Przepis art. 14 ust. 1 zdanie drugie stosuje się odpowiednio.

Wartość rynkowa, o której mowa w ust. 1, rzeczy lub praw majątkowych określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia (art. 19 ust. 3 cytowanej ustawy).

Jeżeli wartość wyrażona w cenie określonej w umowie odpłatnego zbycia znacznie odbiega od wartości rynkowej nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej wezwie strony umowy do zmiany tej wartości lub wskazania przyczyn uzasadniających podanie ceny znacznie odbiegającej od wartości rynkowej. W razie nieudzielenia odpowiedzi, niedokonania zmiany wartości lub niewskazania przyczyn, które uzasadniają podanie ceny znacznie odbiegającej od wartości rynkowej, organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej określi wartość z uwzględnieniem opinii biegłego lub biegłych. Jeżeli wartość ustalona w ten sposób odbiega co najmniej o 33% od wartości wyrażonej w cenie, koszty opinii biegłego lub biegłych ponosi zbywający (art. 19 ust. 4 ustawy).

Stosownie do przepisu art. 22 ust. 6d ww. ustawy, za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c), nabytych w drodze spadku, darowizny lub inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadku i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn.

Powołany wyżej przepis art. 22 ust. 6d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w sposób jednoznaczny wskazuje, że kosztem uzyskania przychodu przy sprzedaży nieruchomości nabytej w drodze spadku mogą być wyłącznie udokumentowane nakłady na nieruchomość zwiększające jej wartość i kwota zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej ten podatek przypada na tę nieruchomość.

Zgodnie z art. 22 ust. 6e ww. ustawy, wysokość nakładów, o których mowa w ust. 6d ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych.

W związku z powyższym, opodatkowaniu podlega dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości (art. 19 ww. ustawy) oraz kosztami uzyskania tego przychodu (art. 22 ust. 6d ustawy).

Stosownie do art. 30e ust. 4 ww. ustawy, po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3 (PIT-39), wykazać:

* dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub

* dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.

Należny podatek, wynikający z tego zeznania jest płatny w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym (art. 45 ust. 4 pkt 4 w zw. z art. 45 ust. 1b ww. ustawy).

Dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) nie łączy się z dochodami (przychodami) z innych źródeł (art. 30e ust. 5 ww. ustawy).

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że otrzymanie przez Wnioskodawcę w wyniku działu spadku spłaty w kwocie nieprzekraczającej wartości udziału w lokalu mieszkalnym nabytego w spadku nie spowoduje po stronie Wnioskodawcy powstania przychodu z odpłatnego zbycia udziału w lokalu mieszkalnym, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Natomiast zrzeczenie się 1/24 udziału w ww. nieruchomości na rzecz innego spadkobiercy w zamian za odstąpienie przez tego spadkobiercę od roszczenia o zachowek stanowić będzie dla Wnioskodawcy przychód z odpłatnego zbycia udziału w nieruchomości, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podlegający opodatkowaniu tym podatkiem, stosownie do art. 30e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Reasumując stwierdzić należy, że po stronie Wnioskodawcy powstanie obowiązek zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych od 1/24 udziału wartości lokalu mieszkalnego nabytego w dniu 13 sierpnia 2015 r. w spadku po babci Wnioskodawcy, z uwagi na zwolnienie z roszczenia o zachowek na rzecz innego spadkobiercy w wyniku działu spadku.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy, należało uznać za nieprawidłowe.

Końcowo, mając na uwadze treść przepisu art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.), zauważyć należy, że w przedmiotowej sprawie Organ podatkowy wydając interpretację indywidualną przepisów prawa opiera się wyłącznie na opisie zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę. Do postępowania w sprawie wydania interpretacji co do zakresu i sposobu stosowania prawa podatkowego nie mają bowiem zastosowania przepisy o postępowaniu podatkowym, a postępowanie dowodowe jest częścią postępowania podatkowego.

Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy - Ordynacja podatkowa jest sam przepis prawa. Jeżeli zatem przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe będzie różnić się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2017 r. poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.