0113-KDIPT2-3.4011.81.2020.3.AC - Skutki podatkowe zmiany umowy spółki jawnej.

Na podstawie art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 i art. 14r. ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.), art. 15zzs ust. 7 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz. U. z 2020 r. poz. 374, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Zainteresowanych przedstawione we wniosku wspólnym z dnia 13 stycznia 2020 r. (data wpływu 21 stycznia 2020 r.), uzupełnionym pismem z dnia 8 kwietnia 2020 r. (data wpływu 14 kwietnia 2020 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych dokonania zmiany umowy spółki jawnej - jest prawidłowe.

W dniu 21 stycznia 2020 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych oraz podatku od spadków i darowizn.

Z uwagi na braki formalne wniosku, Organ podatkowy pismem z dnia 18 marca 2020 r., nr 0113-KDIPT2-3.4011.81.2020.2.AC 0111-KDIB2-2.4015.6.2020.3.MM (doręczonym dnia 2 kwietnia 2020 r.) wezwał Zainteresowanego będącego stroną postępowania na podstawie art. 13 § 2a, art. 169 § 1 i § 2, art. 14r. w zw. z art. 14h ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.) do jego uzupełnienia, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia. W odpowiedzi na ww. wezwanie w dniu 14 kwietnia 2020 r. wpłynęło uzupełnienie wniosku (data nadania 9 kwietnia 2020 r.).

We wniosku złożonym przez:

* Zainteresowanego będącego stroną postępowania:

* Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania:

* Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania:

przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

W dniu 15 marca 2011 r. doszło do zawarcia umowy spółki jawnej, której nazwa zgodnie z wpisem w KRS to Z spółka jawna. Umowa spółki została zawarta przez następujących wspólników: K, T, M, k.r.

Wspólnicy wnieśli następujące wkłady:

* K - wkład pieniężny w wysokości 1 000 zł,

* T - wkład pieniężny w wysokości 1 000 zł,

* M - wkład pieniężny w wysokości 1 000 zł,

* k.r. - wkład pieniężny w wysokości 1 000 zł.

Dodatkowo dnia 16 czerwca 2011 r. wspólnik K wniósł do spółki wkład niepieniężny - aport w postaci zorganizowanego przedsiębiorstwa o wartości 3 851 834 zł 22 gr. Umową darowizny z dnia 4 października 2017 r. K przeniósł ogół praw i obowiązków w spółce jawnej na W.

W dniu 18 kwietnia 2019 r. wspólnicy spółki podjęli jednomyślnie uchwałę o podwyższeniu kapitału spółki o kwotę 830 000 zł i z tego tytułu wnieśli dodatkowe wkłady pieniężne w następującej wysokości:

* wspólnik k.r. - w wysokości 207 500 zł,

* wspólnik M - w wysokości 207 500 zł,

* wspólnik T - w wysokości 207 500 zł,

* wspólnik W - w wysokości 207 500 zł.

W efekcie tej czynności wysokość udziałów kapitałowych każdego wspólnika została powiększona o kwotę 207 500 zł.

Umowa spółki w pierwotnej wersji nie przewidywała jaka jest wysokość udziałów poszczególnych wspólników, zastosowanie miał więc art. 50 § 1 Kodeksu spółek handlowych (dalej: k.s.h.).

Wspólnicy planują podjęcie uchwały wprowadzającej zmianę umowy spółki jawnej poprzez dodanie następującego zapisu: "Udziały kapitałowe wspólników odpowiadają:

a. W - 25% sumy wartości wkładów rzeczywiście wniesionych przez wszystkich wspólników,

b.k.r. - 25% sumy wartości wkładów rzeczywiście wniesionych przez wszystkich wspólników,

c. M - 25% sumy wartości wkładów rzeczywiście wniesionych przez wszystkich wspólników,

d. T - 25% sumy wartości wkładów rzeczywiście wniesionych przez wszystkich wspólników".

Powyższa zmiana stanowić będzie modyfikację art. 50 § 1 k.s.h., która to modyfikacja jest dopuszczalna z uwagi na treść art. 37 § 1 k.s.h.

W umowie spółki znajduje się ponadto zapis, że wspólnicy uczestniczą w zyskach i stratach Spółki w sposób następujący:

a. K - 25%,

b.k.r. - 25%,

c. M - 25%,

d. T - 25%.

Pismem z dnia 8 kwietnia 2020 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, Zainteresowany będący stroną postępowania wskazał, że wszyscy wspólnicy spółki jawnej, tj. W, k.r., M, T, mają nieograniczony obowiązek podatkowy w rozumieniu art. 3 ust. 1 i ust. 1a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż wszyscy są osobami fizycznymi, które mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (posiadają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych i gospodarczych, tj. ośrodek interesów życiowych).

Aktualna i pełna nazwa spółki jawnej to Z spółka jawna. Krajem siedziby Spółki jest Polska (Rzeczypospolita Polska).

Zwiększenie udziału kapitałowego zainteresowanych, tj.k.r., M i T, będzie wynikać jedynie z wyżej opisanych, planowanych zmian umowy spółki Z spółka jawna i nie przybierze postaci którejkolwiek z czynności wymienionych w art. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy planowana zmiana umowy spółki jawnej, określająca wysokość udziałów kapitałowych poszczególnych wspólników, spowoduje obowiązek zapłaty podatku przez wspólników? W szczególności czy powstanie obowiązek zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych, względnie podatku od darowizn?

Jeśli powstanie obowiązek podatkowy, co będzie podstawą opodatkowania?

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocena stanowiska Zainteresowanych wyłącznie w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych. W pozostałym zakresie wniosku, dotyczącym podatku od spadków i darowizn, zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Zainteresowanych, planowana zmiana umowy spółki jawnej, polegająca na określeniu wysokości udziałów kapitałowych poszczególnych wspólników, nie spowoduje obowiązku zapłaty podatku.

W pierwotnej umowie spółki nie było zapisu dotyczącego wysokości udziałów kapitałowych wspólników, zastosowanie ma więc art. 50 § 1 k.s.h., zgodnie z którym udział kapitałowy wspólnika odpowiada wartości rzeczywiście wniesionego wkładu. Oznacza to, że wysokość udziałów poszczególnych wspólników nie jest równa - jest zależna od wartości wkładów rzeczywiście wniesionych przez poszczególnych wspólników. Planowana zmiana spowoduje, że udziały kapitałowe wszystkich wspólników będą równe, gdyż będą liczone w następujący sposób: wartość rzeczywiście wniesionych wkładów przez wszystkich wspólników będzie podlegać zsumowaniu, następnie otrzymana suma zostanie podzielona na 4 wspólników (suma zostanie pomnożona przez 25%).

W ocenie Zainteresowanych, nie powstanie obowiązek zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych. Zwiększenie wysokości udziału kapitałowego wspólnika w spółce osobowej nie jest równoznaczne z uzyskaniem przychodu czy też dochodu przez tego wspólnika. Taka zmiana nie zmienia udziału wspólników w zyskach i stratach Spółki, który zgodnie z umową spółki wynosi 25% (niezależnie od wartości wkładów, niezależnie od wysokości udziałów kapitałowych). Zwiększenie udziału kapitałowego poszczególnych wspólników nie oznacza zwiększenia ich majątku, gdyż majątek należy do spółki, nie zaś do wspólników. Udział kapitałowy nie jest równoznaczny z posiadaniem majątku przez wspólnika - udział kapitałowy to jedynie wartość bilansowa udziału danego wspólnika w spółce (vide A. Szajkowski, Prawo spółek handlowych, Warszawa 2000, s. 197). Wobec tego, po stronie wspólników nie powstanie w związku ze zwiększeniem wartości udziałów kapitałowych jakikolwiek przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W ocenie Zainteresowanych, gdyby powstał obowiązek podatkowy, podstawą opodatkowania powinna być w przypadku danego wspólnika różnica pomiędzy kwotą stanowiącą 25% sumy wartości wkładów rzeczywiście wniesionych przez wszystkich wspólników a kwotą równą wartości rzeczywiście wniesionego wkładu przez tego wspólnika.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Zainteresowanych w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 4 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2019 r. poz. 505, z późn. zm.), spółka osobowa to spółka jawna, spółka partnerska, spółka komandytowa i spółka komandytowo-akcyjna.

Stosownie do treści art. 22 § 1 ww. ustawy, spółką jawną jest spółka osobowa, która prowadzi przedsiębiorstwo pod własną firmą, a nie jest inną spółką handlową.

Zgodnie z art. 8 § 1 Kodeksu spółek handlowych, spółka osobowa może we własnym imieniu nabywać prawa, w tym własność nieruchomości i inne prawa rzeczowe, zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozwana. Spółka osobowa prowadzi przedsiębiorstwo pod własną firmą. Ma zatem zdolność do czynności prawnych, ale nie posiada osobowości prawnej.

Natomiast zgodnie z art. 51 ww. ustawy, każdy wspólnik ma prawo do równego udziału w zyskach i uczestniczy w stratach w tym samym stosunku bez względu na rodzaj i wartość wkładu. Określony w umowie spółki udział wspólnika w zysku odnosi się, w razie wątpliwości, także do jego udziału w stratach. Umowa spółki może zwolnić wspólnika od udziału w stratach.

Cytowane powyżej przepisy nie przewidują możliwości wyłączenia wspólnika z udziału w zyskach spółki.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1387, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Niniejszy przepis ustanawia generalną zasadę opodatkowania podatkiem dochodowym, zgodnie z którą opodatkowaniu tym podatkiem podlegają wszelkie uzyskane przez podatnika w danym roku korzyści majątkowe, z wyjątkiem tych które na mocy ustawy wyłączone zostały z tego opodatkowania (np. przez wprowadzenie ustawowego zwolnienia z opodatkowania, czy też zaniechanie poboru podatku).

Stosownie do art. 5b ust. 2 ww. ustawy, jeżeli pozarolniczą działalność gospodarczą prowadzi spółka niebędąca osobą prawną, przychody wspólnika z udziału w takiej spółce, określone na podstawie art. 8 ust. 1, uznaje się za przychody ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3.

Przy czym, w myśl art. 5a pkt 26 ww. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o spółce niebędącej osobą prawną - oznacza to spółkę inną niż określona w pkt 28.

Zgodnie z art. 5a pkt 28 ww. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o spółce - oznacza to:

Spółka jawna nie posiada osobowości prawnej. Spółka ta nie jest samodzielnym podatnikiem podatku dochodowego, a dochody tej spółki nie stanowią odrębnego przedmiotu opodatkowania. Opodatkowaniu podlegają natomiast dochody poszczególnych wspólników spółki jawnej. Sposób opodatkowania dochodu z udziału w spółce jawnej uzależniony jest od cywilnoprawnego statusu danego wspólnika. Jeżeli wspólnikiem takiej spółki jest osoba fizyczna, to dochód z udziału w tej spółce będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.

Jak stanowi art. 8 ust. 2 ww. ustawy, zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do:

W świetle powyższego, z uwagi na transparentność podatkową spółki jawnej, przychód przypadający na wspólnika spółki ustala się w takiej wysokości, w jakiej wspólnik ten uczestniczy w zysku spółki. Przy czym, udział wspólnika w zysku spółki określa się na podstawie przepisów Kodeksu spółek handlowych, zgodnie z którymi wspólnicy uczestniczą w zysku spółki w częściach równych, chyba że inne zasady określone zostaną w umowie spółki. Kodeks spółek handlowych pozostawia zatem wspólnikom spółki jawnej swobodę w kształtowaniu wysokości udziału poszczególnych wspólników w zysku oraz stratach spółki. Podobnie ustala się wysokość kosztów uzyskania przychodów u każdego wspólnika, wyłączając jednak te wydatki, które nie mogą stanowić kosztu podatkowego u wspólnika. Dopiero dochód określony na podstawie tak ustalonych kwot przychodu oraz kosztów uzyskania przychodu podlega u wspólnika opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Z kolei zgodnie z art. 10 ust. 1 ww. ustawy, źródłami przychodów są:

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany;

8a) działalność prowadzona przez zagraniczną jednostkę kontrolowaną;

8b) niezrealizowane zyski, o których mowa w art. 30da; 9. inne źródła.

Zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Analiza źródeł przychodów wymienionych w powyższym przepisie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych pozwala stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie nie powstanie przychód ze źródeł, o których mowa w punktach od 1) do 9) art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Powyższe wynika wprost z definicji poszczególnych źródeł przychodów wymienionych w tym przepisie.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 cyt. ustawy, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Kwoty należne, o których mowa w cyt. powyżej przepisie są to te przychody, które wynikają ze źródła przychodów jakie stanowi działalność gospodarcza, i które w następstwie prowadzenia tej działalności stają się wymagalną wierzytelnością, choćby faktycznie środków z tego tytułu jeszcze nie uzyskano. Termin kwota należna jest w tym ujęciu tożsamy z pojęciem "wymagalne świadczenie (wierzytelność)" (por. wyrok NSA z dnia 20 września 2007 r., sygn. akt II FSK 1028/6). Przez "przychód należny" należy rozumieć wszelkie przysporzenia majątkowe - aktywa, które przysługują podatnikowi w sensie cywilnoprawnym, niezależnie czy zostały zrealizowane na jego rzecz, czy też stanowią wierzytelność. Za przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej należy zatem uznać konkretne, wymierne, definitywne, co najmniej wymagalne przysporzenie majątkowe związanie z prowadzoną działalnością, w związku z którym po stronie podatnika pojawia się pewna wartość majątkowa.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że czterech wspólników założyło spółkę jawną. Każdy z nich wniósł wkład pieniężny o wartości 1 000 zł. Dodatkowo jeden ze wspólników - niebędący Zainteresowanym w niniejszej sprawie - wniósł wkład niepieniężny w postaci przedsiębiorstwa o wartości 3 851 834 zł 22 gr, a następnie umową darowizny przeniósł ogół praw i obowiązków w spółce jawnej na nowego wspólnika. W 2019 r. na podstawie uchwały o podwyższeniu kapitału spółki, wszyscy wspólnicy wnieśli dodatkowe wkłady pieniężne w wysokości 207 500 zł każdy. Mimo że umowa spółki w pierwotnej wersji nie przewidywała jaka jest wysokość udziałów poszczególnych wspólników, obecnie wspólnicy planują zmianę umowy spółki tak aby wynikało z niej, że każdy uczestniczy w zyskach i stratach w 25%.

Biorąc pod uwagę przytoczone przepisy prawne oraz przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe należy stwierdzić, że w związku z dokonaniem umowy spółki w zakresie podziału zysków i strat spółki jawnej oraz ustaleniem nowych zasad udziału wspólników w zyskach i stratach, przypadających na poszczególnych wspólników tej spółki, nie powstanie z tego tytułu przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Sama czynność prawna skutkująca zmianą wysokości udziałów w zyskach spółki nie mieści się w katalogu źródeł przychodów zawartych w art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Reasumując, w chwili podpisania aneksu do umowy spółki jawnej, w którym wspólnicy dokonają zmiany w zakresie podziału zysków/strat spółki nie powstanie po stronie Zainteresowanych, przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wobec powyższego, stanowisko Zainteresowanych należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Zainteresowanych i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Zainteresowanych w złożonym wniosku. W związku

z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Zainteresowanemu będącemu stroną postępowania (art. 14r. § 2 ustawy - Ordynacja podatkowa) przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Bieg powyższego terminu nie rozpoczyna się do dnia zakończenia okresu stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID (art. 15zzs ust. 1 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem

i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz. U. z 2020 r. poz. 374, z późn. zm.).

Jednocześnie, stosownie do art. 15zzs ust. 7 ww. ustawy z dnia 2 marca 2020 r., czynności dokonane w postępowaniach, o których mowa w ust. 1, w okresie stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID są skuteczne. Tym samym, Strona może skutecznie wnieść skargę pomimo wstrzymania biegu powyższego terminu. W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.