0113-KDIPT2-3.4011.699.2019.2.JŚ - 5% stawka PIT dla dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 31 stycznia 2020 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0113-KDIPT2-3.4011.699.2019.2.JŚ 5% stawka PIT dla dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 25 listopada 2019 r. (data wpływu 25 listopada 2019 r.), uzupełnionym pismem z dnia 29 stycznia 2020 r. (data wpływu 29 stycznia 2020 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 listopada 2019 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową.

Z uwagi na braki formalne wniosku, Organ podatkowy pismem z dnia 22 stycznia 2020 r., nr 0113-KDIPT2-3.4011.699.2019.1.JŚ (doręczonym w dniu 24 stycznia 2020 r.) wezwał Wnioskodawcę na podstawie art. 13 § 2a, art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.) do jego uzupełnienia, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia. W odpowiedzi na ww. wezwanie w dniu 29 stycznia 2020 r. wpłynęło uzupełnienie wniosku (nadane w dnia 29 stycznia 2020 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą, której czynnością jest między innymi tworzenie oprogramowania komputerowego. Wnioskodawca prowadzi również inne czynności niezwiązanie z tworzeniem oprogramowania komputerowego, które nie są tematem wniosku. W ramach czynności związanych z oprogramowaniem komputerowym, ma On podpisany kontrakt z firmą S Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: S), w ramach którego firma ta zleca Wnioskodawcy udział w projektach swoich klientów. Zgodnie z umową, firma S przejmuje wszelkie prawa własności intelektualnej do dzieł i ich wyodrębnionych części w chwili ich wytworzenia przez Wnioskodawcę, w ramach czego otrzymuje On określone wynagrodzenie zależne od czasu poświęconego na stworzenie oprogramowania. Obecnie Wnioskodawca na rzecz firmy S, bierze udział w projekcie prowadzonym przez centrum badawczo rozwojowe A, którego biuro znajduje się w... koło.... Wnioskodawca bierze udział w projekcie, którego celem jest stworzenie nowej generacji czytników identyfikacji użytkownika dla systemów kontroli dostępu. Projekt bazuje na starszych wersjach czytnika, niemniej jednak zastosowano w nim nowy bezpieczny procesor, dzięki któremu możliwe jest spełnienie wymagań bezpieczeństwa zgodnie z obowiązującymi normami. Procesor ten, w porównaniu do poprzednich generacji czytników oferuje nowe algorytmy szyfrowania danych, wyższy poziom bezpieczeństwa, więcej zasobów sprzętowych oraz dodatkowe zabezpieczenia przed atakami związanymi z próbą odczytu danych wrażliwych. Dzięki zastosowaniu wspomnianego procesora jest możliwość wprowadzenia nowych funkcjonalności, jak również ulepszenia i zoptymalizowania już istniejących funkcjonalności. W związku z wprowadzeniem nowego procesora konieczne są prace związane ze stworzeniem i zmodyfikowaniem oprogramowania na procesor zgodnie z jego architekturą, tak aby wykorzystać w pełni możliwości procesora. Wynikiem pracy Wnioskodawcy jest kod źródłowy programu komputerowego. Zadania jakie wykonuje Wnioskodawca w ramach wspomnianego projektu to między innymi: tworzenie oprogramowania narzędziowego usprawniającego pracę z nową platformą sprzętową, poprzez obsługę nowych funkcjonalności nowego procesora, tworzenie oprogramowania na nowy procesor, które ma na celu wprowadzenie nowych funkcji do tworzonego czytnika, modyfikacja i tworzenie nowego oprogramowania do automatyzacji testowania funkcjonalności czytnika z nowym procesorem, zgodnie z wprowadzonymi modyfikacjami w oprogramowaniu czytnika. Zgodnie z umową między Wnioskodawcą a firmą S, wszelkie prawa do własności intelektualnej jaką wytworzy Wnioskodawca w ramach umowy są przekazywane do S, w ramach czego S płaci Wnioskodawcy określoną kwotę uzależnioną od czasu jaki On poświecił na pracę przy projekcie dla klienta S. Dodatkowo oprogramowanie wytworzone przez Wnioskodawcę podlega ochronie prawnej na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, art. 1.1 oraz art. 1.2 pkt 1. W ramach współpracy Wnioskodawca wytwarza utwory objęte prawami własności intelektualnej, do których traci prawo na rzecz S w chwili otrzymania wynagrodzenia od S. Utwory te, są przechowywane w infrastrukturze informatycznej klienta S, w związku z czym Wnioskodawca nie wykonuje usług związanych z zarządzaniem wytworzonych przez Niego dzieł. Całość kwoty wynagrodzenia jakie Wnioskodawca otrzymuje od S stanowi wynagrodzenie za sprzedaż praw autorskich. Sprzedaż praw własności intelektualnych wytworzonych przez Wnioskodawcę następuje w ramach prowadzonej przez Niego jednoosobowej działalności gospodarczej, która jest pozarolniczą działalnością gospodarczą.

Oprogramowanie, o którym mowa jest tworzone przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez Niego działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Działalność jaką wykonuje Wnioskodawca dla klienta S jest twórcza podejmowana w sposób systematyczny obejmująca prace rozwojowe w celu tworzenia nowych rozwiązań. Działalność ta obejmuje między innymi nabywanie, łączenie oraz wykorzystywanie dostępnej wiedzy i umiejętności w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania do projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych funkcjonalności produktu. Działania podejmowane przez Wnioskodawcę nie są rutynowe ani okresowe, dzięki czemu spełniona jest definicja działalności rozwojowej określona w art. 4.3 Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Dodatkowo jednoosobowa działalność gospodarcza jaką prowadzi Wnioskodawca nie przekroczyła 1,2 mln euro przychodów za rok poprzedni, w związku z czym nie ma On obowiązku prowadzić ksiąg rachunkowych. Wnioskodawca prowadzi natomiast księgę przychodów i rozchodów. W piśmie z dnia 29 stycznia 2020 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, Wnioskodawca dodał, że posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczony obowiązek podatkowy w świetle art. 3 ust. 1 oraz ust. 1a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1387, z późn. zm.). W ramach działalności gospodarczej opracowuje ulepszone produkty i procesy niewystępujące dotychczas w praktyce gospodarczej. Wnioskodawca nie jest właścicielem ani współwłaścicielem oprogramowania przez Niego ulepszanego, jak również nie posiada prawa do jego użytkowania na podstawie licencji wyłącznej. Świadczy usługi na rzecz S w zakresie ulepszania oprogramowania, które jest zleceniem podmiotu będącego jego właścicielem. Dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest uwzględniony w cenie sprzedaży świadczonej przez Wnioskodawcę usługi i taki dochód Wnioskodawca ma zamiar opodatkować preferencyjną stawką. W wyniku ulepszania oprogramowania tworzone są nowe kody w językach programowania i powstają nowe prawa własności intelektualnej. Wnioskodawcy nie przysługują prawa autorskie do ulepszonego przez Niego oprogramowania. Dochodem z ulepszonego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej są dochody osiągnięte przez Niego z tytułu sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Wnioskodawca dotychczas nie prowadził odrębnej ewidencji oprócz podatkowej księgi przychodów i rozchodów.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w związku z tym że jedną z czynności wykonywanych przez Wnioskodawcę w ramach jednoosobowej działalności jest wytwarzanie praw własności intelektualnej w projekcie badawczo-rozwojowym, oraz to co wytwarza jest częścią rozwoju produktu za co otrzymuje wynagrodzenie, w wyniku czego traci prawa do własności intelektualnej na rzecz S oraz jeżeli spełni warunki formalne dotyczące prowadzenia księgowości opisane w art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznym, to czy ma prawo rozliczać dochody ze sprzedaży tych praw zgodnie z art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawcy, programy jakie wytwarza są w same w sobie ulepszeniem istniejącego oprogramowania bądź zwiększają liczbę funkcjonalności jakie ono pełni lub jest to nowe oprogramowanie narzędziowe oraz testowe, które umożliwia wykonanie konkretnych analiz lub czynności w procesie rozwoju urządzenia oraz zadbanie o odpowiednią jakość urządzenia. Oprogramowanie tworzone przez Wnioskodawcę ma również na celu wytworzenie urządzenia ulepszonego w stosunku do innych podobnych oferując więcej funkcjonalności i wyższy poziom bezpieczeństwa, przez co nowe urządzenie będzie miało więcej zastosowań niż inne podobne. Zarówno działalność Wnioskodawcy w zakresie oprogramowania komputerowego, jak i projekt w którym uczestniczy spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej zgodnej z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jako, że efektem Jego pracy jest kod źródłowy programu komputerowego wytwarza On prawa własności intelektualnej. Mając na uwadze spełnienie przez Niego definicji działalności badawczo-rozwojowej, wytwarza więc kwalifikowane prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Na podstawie umowy pomiędzy Wnioskodawcą a firmą S, wykonuje usługę informatyczną i wszelkie prawa własności intelektualnej są przekazywane na rzecz S, za pewne określone wynagrodzenie.

Zdaniem Wnioskodawcy, po spełnieniu warunków formalnych dotyczących prowadzenia księgowości opisanych w art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ma prawo rozliczać się na podstawie art. 30ca tej ustawy, ponieważ stan faktyczny jest taki, że w ramach prowadzonych dla S usług jedynym efektem Jego pracy są utwory objęte kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej, spełniające wymogi art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Dodatkowo następuje przekazanie praw własności intelektualnej na rzecz S, za co Wnioskodawca dostaje wynagrodzenie, przez co następuje faktyczna sprzedaż praw własności intelektualnej. Według ustawy o podatku od towarów i usług, przez sprzedaż rozumie się "odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów". Wnioskodawca nie prowadzi innych dodatkowych usług dla S oprócz tworzenia dzieł w rozumieniu ustawy prawach autorskich i prawach pokrewnych. Wartość wytworzonych wartości intelektualnych jest określona wysokością faktury, którą wystawia dla S za Swoje usługi.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od dnia 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym. Na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2193, z późn. zm.), w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 30ca i art. 30cb. Ustawa ta wprowadziła do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych korzystne rozwiązanie podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej (tzw. IP BOX).

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1387, z późn. zm.), jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 5a pkt 6 tejże ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej oznacza to działalność zarobkową:

a.

wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

b.

polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

c. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych - prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy, za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1.

odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności,

2.

są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności,

3.

wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1.

patent,

2.

prawo ochronne na wzór użytkowy,

3.

prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

4.

prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

5.

dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

6.

prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

7.

wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r. poz. 432),

8. autorskie prawo do programu komputerowego - podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Stosownie natomiast do treści art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1.

z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

2.

ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

3.

z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4.

z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Na podstawie art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1.

wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;

2.

prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

3.

wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;

4.

dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej - w przypadku, gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;

5.

dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług - w przypadku, gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji (art. 30cb ust. 2 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 powołanej ustawy w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Jak wynika z powyższych regulacji podatnicy, którzy opodatkowują dochody z kwalifikowanych IP stawką 5%, mają obowiązek prowadzenia wyodrębnionej ewidencji dla wszystkich operacji finansowych związanych z uzyskiwaniem tych dochodów. Przepisy o IP Box nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box. Jednak dla celów obliczenia dochodu z kwalifikowanego IP istotne jest, by ewidencja ta była prowadzona w sposób należyty tak, aby móc w rocznym zeznaniu podatkowym wykazać łączną sumę przychodów, kosztów podatkowych, dochodów, strat, dochodów podlegających opodatkowaniu stawką 5% oraz dochodu, który nie będzie podlegał preferencyjnemu opodatkowaniu.

Podkreślić należy, że obowiązek bieżącego i prawidłowego wyodrębniania przychodów i kosztów dotyczących kwalifikowanego IP dotyczy również podatników prowadzących rozliczenia w formie podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Najprostszym dostępnym rozwiązaniem jest wówczas stworzenie arkusza kalkulacyjnego zawierającego comiesięczne zestawienie dokumentów, które potwierdzają poniesione wydatki dotyczące projektu kwalifikowanego IP na koniec danego miesiąca. Zestawienie takie obejmuje wydatki od początku realizacji działalności badawczo-rozwojowej, która zmierza do wytworzenia, rozwinięcia lub ulepszenia kwalifikowanego IP do końca danego miesiąca kalendarzowego. Zestawienie to sporządzane jest poprzez narastające ujęcie wydatków w odniesieniu do poszczególnych zadań. Należy je sporządzać w oparciu o zestawienie dokumentów potwierdzających poniesione wydatki.

W opisie stanu faktycznego Wnioskodawca wskazał, że dla celów podatkowych prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów. Dotychczas nie prowadził odrębnej ewidencji oprócz podatkowej księgi przychodów i rozchodów.

W związku z powyższym należy stwierdzić, że wobec nieprowadzenia odrębnej ewidencji od początku realizacji działalności badawczo-rozwojowej zmierzającej do wytworzenia, rozwinięcia lub ulepszenia kwalifikowanego IP, w przedmiotowej sprawie nie została spełniona jedna z przesłanek z art. 30cb ust. 1 i ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uprawniających do zastosowania preferencyjnej stawki opodatkowania uzyskiwanych dochodów. Rzetelne dokumentowanie, monitorowanie wszystkich operacji finansowych dotyczących IP BOX nie może bowiem polegać na zaewidencjonowaniu i wyodrębnieniu ich na koniec okresu rozliczeniowego. Stworzenie w przyszłości odrębnej ewidencji tylko po to, aby wypełnić obowiązek wynikający z powołanego przepisu, nawet w sytuacji kiedy na jej podstawie możliwe będzie prawidłowe określenie podstawy opodatkowania stawką 5%, uniemożliwia zastosowanie preferencyjnej stawki opodatkowania uzyskiwanych dochodów, w konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy uznano za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.), przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1.

z zastosowaniem art. 119a;

2.

w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3.

z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy - Ordynacja podatkowa). Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl