0113-KDIPT2-3.4011.651.2019.2.SJ - PIT w zakresie możliwości zastosowania ulgi B+R.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 12 listopada 2019 r. (data wpływu 12 listopada 2019 r.), uzupełnionym pismem z dnia 15 stycznia 2020 r. (data wpływu 15 stycznia 2020 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zastosowania ulgi B+R - jest prawidłowe.

W dniu 12 listopada 2019 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zastosowania ulgi B+R.

Z uwagi na braki formalne wniosku, Organ podatkowy pismem z dnia 10 stycznia 2020 r., nr 0113-KDIPT2-3.4011.651.2019.1.SJ (doręczonym w dniu 10 stycznia 2020 r.) wezwał Wnioskodawcę na podstawie art. 13 § 2a, art. 169 § 1 i § 2 w zw. z art. 14h ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.) do jego uzupełnienia, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia. W odpowiedzi na ww. wezwanie w dniu 15 stycznia 2020 r. wpłynęło uzupełnienie wniosku (nadane w dniu 15 stycznia 2020 r. za pośrednictwem platformy e-PUAP).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny (po uzupełnieniu):

Wnioskodawca jest podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych podlegającym nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: "PIT") na terenie Rzeczypospolitej Polskiej.

Głównym przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest obróbka mechaniczna części i urządzeń prowadzona w miejscu położenia tych części i urządzeń. Jego działalność ma charakter nowatorski, oparty o nowoczesne, autorskie rozwiązania techniczne.

Dla osiągnięcia przewagi nad konkurencją w branży obróbki mechanicznej części i urządzeń, Wnioskodawca od 2017 r. systematycznie wdraża nowe rodzaje urządzeń i oprzyrządowania służącego do obróbki w miejscu położenia części lub urządzenia klienta. Dzięki opracowanym rozwiązaniom brak jest konieczności transportu obrabianych elementów do swojego zakładu, co przekłada się na m.in. krótsze przestoje w funkcjonowaniu maszyn swojego klienta. W toku swojej działalności, Wnioskodawca realizował projekty w różnego rodzaju zakładach przemysłowych oraz na jednostkach pływających. Innymi słowy, dzięki opracowanym narzędziom, jest On w stanie realizować proces obróbki w wielokrotnie krótszym czasie niż w przypadku obróbki stacjonarnej, co przekłada się na istotne (często wielomilionowe) oszczędności po stronie klienta z uwagi na eliminację kosztów transportu i kosztów przestoju.

W celu świadczenia usług mobilnej obróbki mechanicznej, Wnioskodawca opracowuje różnego rodzaju nowatorskie urządzenia i oprzyrządowanie, które umożliwia prowadzenie prac w różnych, nietypowych warunkach, takich jak np.: wnętrze turbiny czy pomieszczenie statku (dalej: "Narzędzia"). Narzędzia opracowane przez Niego mają charakter nowatorski z uwagi na fakt, że istnieje zaledwie kilka podmiotów świadczących podobne usługi na terenie Polski.

W stosunku do opracowanych Narzędzi, Wnioskodawca pozyskuje prawa wyłączne do patentu na podstawie przepisów ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. - Prawo własności przemysłowej (Dz. U. z 2017 r. poz. 776, z późn. zm., dalej: "PWP").

Prace mające na celu opracowanie nowych Narzędzi polegają w pierwszej kolejności na zdefiniowaniu potrzeb i środowiska, w jakim będą pracowały nowe Narzędzia. Następnie, pracownicy Wnioskodawcy dysponujący odpowiednim doświadczeniem, wiedzą ekspercką i umiejętnościami przeprowadzają prace koncepcyjne, w ramach których definiują i projektują nowe Narzędzia. Kolejnym etapem prac jest wytworzenie prototypów Narzędzi, które podlegają testom i odpowiednim modyfikacjom. Prace kończą się wdrożeniem Narzędzi do używania oraz pozyskaniem prawa wyłącznego do patentu.

Do dnia złożenia niniejszego wniosku, Wnioskodawca pozyskał dwa prawa wyłączne, tj.:

* oprzyrządowanie do mobilnej obróbki wytoczeń w korpusach turbin,

* osprzęt do obróbki detali wielkogabarytowych przy użyciu urządzeń mobilnych.

Poza patentami pozyskanym dotychczas, Wnioskodawca w sposób ciągły prowadzi prace nad rozwojem nowych Narzędzi, w stosunku do których będzie mogła pozyskać nowe patenty. Prowadzone prace są szczegółowo dokumentowane, w szczególności z uwagi na wymogi procedury pozyskania patentu.

W uzupełnieniu wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej Wnioskodawca wskazał, że dochody z pozarolniczej działalności gospodarczej prowadzonej przez Wnioskodawcę podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych z zastosowaniem tzw. stawki liniowej na zasadach określonych w art. 30c ustawy o PIT. Wnioskodawca nie posiada statusu centrum badawczo-rozwojowego, o którym mowa w art. 17 ustawy z dnia 30 maja 2008 r. o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej (Dz. U. z 2019 r. poz. 1402). Nie prowadzi badań podstawowych, zdefiniowanych w art. 5a pkt 39 lit. a ustawy o PIT. Działalność Jego jest działalnością twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Działalność opisana we wniosku nie obejmuje badań naukowych w rozumieniu art. 5a pkt 39 ustawy o PIT. Podjęta przez Niego działalność obejmuje nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług. Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia. Nie korzysta ze zwolnień podatkowych, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 63a lub 63b ustawy o PIT. W ramach działalności gospodarczej opracowuje On nowe lub ulepszone produkty, procesy, usługi niewystępujące dotychczas w Jego praktyce gospodarczej lub na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących. Koszty kwalifikowane poniesione przez Niego związane z działalnością badawczo-rozwojową nie zostały mu zwrócone w jakiejkolwiek formie ani nie zostały odliczone od podstawy obliczenia podatku. Od roku podatkowego rozpoczynającego się z dniem 1 stycznia 2018 r. Wnioskodawca prowadzi księgi rachunkowe na podstawie przepisów o rachunkowości i na podstawie tych ksiąg, zgodnie z art. 24 ust. 1 ustawy o PIT ustala dochód do opodatkowania. Do dnia 31 grudnia 2017 r. Wnioskodawca ustalał dochód do opodatkowania na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów prowadzonej przez Niego zgodnie z art. 24a ust. 1 ustawy o PIT.

Wnioskodawca prowadzi ewidencję, w której wyodrębnia koszty prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej (koszty kwalifikowane).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy prace dotyczące opracowania i wdrożenia nowych Narzędzi opisane we wniosku stanowią działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o PIT (dalej: "działalność BR") i w konsekwencji, czy koszty kwalifikowane tych prac objęte są ulgą opisaną w art. 26e ust. 1 ustawy o PIT (dalej: "ulga BR")?

Zdaniem Wnioskodawcy, prace dotyczące opracowania i wdrożenia nowych Narzędzi opisane we wniosku stanowią działalność BR i w konsekwencji, koszty kwalifikowane tych prac objęte są ulgą BR.

UZASADNIENIE stanowiska Wnioskodawcy

Zgodnie z art. 26e ust. 1 ustawy o PIT, podatnik uzyskujący przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej odlicza od podstawy obliczenia PIT koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność BR, zwane dalej "kosztami kwalifikowanymi". Kwota odliczenia nie może w roku podatkowym przekroczyć kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Działalność BR jest zdefiniowana w art. 5a pkt 38 ustawy o PIT, zgodnie z którym stanowi ona działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Oznacza to, że działalność BR powinna:

* mieć twórczy i systematyczny charakter,

* obejmować badania naukowe lub prace rozwojowe,

* być prowadzona w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Badania naukowe

Na potrzeby ustawy o PIT, badania naukowe są definiowane jako:

* badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (dalej: PSWiN), czyli prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

* badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 PSWiN, czyli prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

W kontekście ulgi BR, możliwość rozliczenia kosztów badań podstawowych w ramach ulgi BR istnieje, gdy badania te są prowadzone na podstawie umowy lub porozumienia z podmiotem, o którym mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-8 PSWiN (czyli m.in. uczelnią wyższą, federacją podmiotów szkolnictwa wyższego i nauki, Polską Akademią Nauk). W przypadku badań aplikacyjnych, ustawa o PIT nie przewiduje takiego wymogu, zatem koszty kwalifikowane badań aplikacyjnych mogą być rozliczane w ramach ulgi BR nawet w przypadku, w którym badania te są prowadzone samodzielnie przez podatnika.

Prace rozwojowe

Zgodnie z art. 5a pkt 40 ustawy o PIT, prace rozwojowe są definiowane jako prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 PSWiN czyli jako działalność obejmująca nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zdaniem Wnioskodawcy, prace opisywane we wniosku stanowią działalność BR (prace rozwojowe) i w konsekwencji, koszty kwalifikowane tych prac objęte są ulgą BR.

Po pierwsze, prace te charakteryzują się twórczym charakterem. Twórczy charakter działalności BR odznacza się tym, że realizowane prace mają na celu tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań, a inwencja i zaprojektowanie tych rozwiązań leży po stronie podatnika. W ujęciu negatywnym, twórczy charakter działalności BR wyklucza uznanie za działalność BR czynności mających na celu jedynie techniczne wdrożenie produktu lub usługi opracowanych przez inny podmiot.

Powyższe rozumienie twórczego charakteru działalności BR znajduje poparcie w wyrokach sądów administracyjnych, takich jak np.:

* prawomocny wyrok WSA w Krakowie z dnia 8 sierpnia 2017 r., sygn. akt I SA/Kr 624/17 (wyrok ten został utrzymany w mocy przez NSA wyrokiem z dnia 9 października 2019 r., sygn. akt. II FSK 3589/17), zgodnie z którym "Posłużenie się tym sformułowaniem (działalność twórcza - przyp. Wnioskodawcy) wskazuje, iż działalność badawczo-rozwojowa to taka aktywność, która nastawiona jest na tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań, często o charakterze unikatowym, niepowtarzalnym, specyficznym, które nie mają odtwórczego charakteru. (...) System komputerowy i jego innowacyjność zostały wykreowane, stworzone przez inny podmiot niż wnioskodawca. System komputerowy nie jest efektem własnej działalności twórczej, obejmującej badania naukowe i prace rozwojowe wnioskodawcy,";

* wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 18 września 2018 r., sygn. akt I SA/Wr 624/18, zgodnie z którym "Skarżąca zastosowała gotowe oprogramowanie (rozwiązania informatyczne), a czynności (choćby nawet wymagające modyfikacji tego oprogramowania) przystosowujące je do potrzeb Skarżącej nie przesądzają o twórczym charakterze tej implementacji. Udział własnych pracowników w tym procesie tzn. wdrożenia oprogramowania, nie czynni Skarżącej jego współautorem".

Przenosząc powyższe rozważania na grunt stanu faktycznego opisanego we wniosku, Wnioskodawca wskazuje, że prace mające na celu opracowanie i wdrożenie Narzędzi odznaczają się twórczym charakterem. Wniosek ten wynika z celu i zakresu realizowanych prac, ponieważ prowadzą one w założeniu do powstania nowego, oryginalnego oprzyrządowania, które znajduje zastosowanie w nowatorskiej działalności gospodarczej. Jednocześnie, realizowane prace oparte są o wiedzę, umiejętności i inwencję pracowników Wnioskodawcy oraz o testy i wdrożenie samodzielnie wykonanych prototypów (prace nie polegają na nabywaniu i implementowaniu gotowych rozwiązań). W opisywanym stanie faktycznym, kształt i parametry Narzędzi są definiowane w całości przez Wnioskodawcę od etapu koncepcyjnego.

Po drugie, prace opisane we wniosku stanowią prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 PSWiN. Rozwojowy charakter realizowanych prac wynika z ich celu i zakresu, tj. powstania nowych lub ulepszonych narzędzi, a w efekcie nowych lub ulepszonych usług świadczonych przez Wnioskodawcę. Prace te prowadzone są w zastosowaniem posiadanej przez Niego wiedzy i umiejętności. Konsekwencją powyższego jest także spełnienie przesłanki działalności BR, zgodnie z którą działalność ta powinna prowadzić do m.in. wykorzystania zasobów wiedzy to tworzenia nowych zastosowań.

Prace opisane we wniosku nie stanowią także rutynowych zmian w produktach lub usługach. Efektem prowadzonych prac jest każdorazowo powstanie nowych Narzędzi, które dopiero po osiągnięciu pełnej funkcjonalności biorą udział w rutynowej działalności Wnioskodawcy (tj. obróbce mechanicznej).

Powyższe potwierdza zatem twórczy charakter prowadzonych prac. Jak podkreślił Dyrektor KIS w interpretacji indywidualnej z dnia 1 lipca 2019 r., nr 0111-KDIB1-3.4010.185.2019.2.BM: "prowadzone systematyczne prace opierają się na istniejącej wiedzy, uzyskanej w wyniku działalności badawczej oraz/lub doświadczeń praktycznych i mają na celu wytworzenie nowych materiałów, produktów lub urządzeń, inicjowanie nowych i znaczące udoskonalenie już istniejących procesów, systemów i usług. Podmioty gospodarcze zajmujące się działalnością badawczo-rozwojową realizują ją obok swojej działalności podstawowej (np. przedsiębiorstwo przemysłowe dysponujące własnym zapleczem badawczo-rozwojowym, laboratoria, zakłady i ośrodki badawczo-rozwojowe, działy badawczo-technologiczne, biura konstrukcyjne i technologiczne, zakłady rozwoju technik, biura studiów i projektów itp.). Prace rozwojowe mogą obejmować nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług".

Za twórczym i rozwojowym charakterem realizowanych prac przemawia także pozyskiwanie przez Wnioskodawcę patentów w rozumieniu PWP. Zgodnie z art. 24 PWP, patenty są udzielane - bez względu na dziedzinę techniki - na wynalazki, które są nowe, posiadają poziom wynalazczy i nadają się do przemysłowego stosowania. W kontekście ulgi BR szczególne znaczenie mają dwa z kryteriów wynalazku chronionego patentem, tj.:

* kryterium nowości oraz

* kryterium poziomu wynalazczego.

Kryterium nowości polega na tym, że wynalazek uważa się za nowy, jeśli nie jest on częścią stanu techniki (art. 25 ust. 1 PWP). Ponadto, zgodnie z art. 25 ust. 2 PWP, za stan techniki uważa się co do zasady wszystko to, co przed datą, według której oznacza się pierwszeństwo do uzyskania patentu, zostało udostępnione do wiadomości powszechnej w formie pisemnego lub ustnego opisu, przez stosowanie, wystawienie lub ujawnienie w inny sposób.

W konsekwencji, spełnienie przez nowe Narzędzia kryterium nowości prowadzi do wniosku, że ich opracowanie i wytworzenie wymagało istotnego wkładu twórczego ze strony Wnioskodawcy (narzędzia te nie mogły być np. skopiowane z uwagi na brak dostępnych podobnych rozwiązań).

Kryterium poziomu wynalazczego uznaje się za spełnione, jeżeli wynalazek zgłaszany do opatentowania nie wynika dla znawcy, w sposób oczywisty, ze stanu techniki (art. 26 ust. 1 PWP). Oznacza to, że dla spełnienia kryterium konieczny jest wkład twórczy wynalazcy (sam wynalazek nie może być jedynie efektem ekstrapolacji istniejących rozwiązań albo prostego dostosowania parametrów). Innymi słowy, spełnienie tego kryterium przez Wnioskodawcę oznacza, że prowadzone przez Niego prace mają charakter twórczy.

Działalność w ramach realizowanych projektów ma także systematyczny charakter. Systematyczny charakter działalności oznacza, że nie ma ona charakteru jednorazowego, lecz jest prowadzona w sposób zorganizowany, z nastawieniem na jej ciągłe prowadzenie w przyszłości (tak np. Dyrektor KIS w interpretacji indywidualnej z dnia 8 stycznia 2018 r., nr 0114-KDIP2-1.4010.330.2017.1.JS, zgodnie z którą: "z art. 4a pkt 26 ustawy o CIT wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi być podejmowana w systematyczny sposób. Przesłankę tę należy rozumieć jako zakaz obejmowania ulgą incydentalnych działań podatnika". Prace opisane we wniosku prowadzone są przez przypisane do nich zespoły doświadczonych pracowników oraz szczegółowo dokumentowane. Co więcej, prace te nie mają charakteru jednorazowego.

Na inny aspekt systematycznego charakteru wskazują także Objaśnienia podatkowe z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczące preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej - IP Box (dalej: "Objaśnienia"). Zgodnie z Objaśnieniami, "najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany". W dalszej części Objaśnień, Minister Finansów wskazuje, że: "(...) Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany".

Pomimo tego, że Objaśnienia dotyczą innej ulgi przewidzianej przez ustawodawcę, to definicja działalności BR dla celów ulgi BR i IP Box jest tożsama, zatem zdaniem Wnioskodawcy, uwagi zawarte w Objaśnieniach zachowują merytoryczną aktualność także w stosunku do ulgi BR (pomimo braku mocy ochronnej wynikającej z objaśnień podatkowych). W tym miejscu Wnioskodawca wskazuje, że prace opisane we wniosku prowadzone są jako wyodrębnione projekty, do których przypisane są konkretne zasoby.

Zatem, prace te są prowadzone przez Wnioskodawcę w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany (nie mają charakteru przypadkowego i spontanicznego), co także potwierdza ich systematyczny charakter. Ponadto, za systematycznym charakterem prac przemawia pozyskiwanie przez Wnioskodawcę praw wyłącznych chroniących wynalazki będące efektem prac. Pozyskanie prawa wyłącznego pozwala na jednoznaczne wyodrębnienie wynalazku od pozostałych projektów oraz wymaga prawidłowego i kompleksowego udokumentowania powstania wynalazku.

Z uwagi na powyższe, prace wykonywane przez Wnioskodawcę w ramach projektów opisanych we wniosku stanowią działalność BR.

W świetle powyższego, Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie prawidłowości stanowiska przedstawionego we wniosku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie możliwości zastosowania ulgi B+R - jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.), odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Zauważyć należy, że przy wydawaniu niniejszej interpretacji tutejszy Organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Tym samym, jeżeli przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie się różnił od stanu, który wystąpił w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałych zdarzeń. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Wskazać również należy, że interpretacja podatkowa to odpowiedź na konkretne pytanie dotyczące podatków, dlatego wywołuje ona wyłącznie skutki w sferze podatkowej, a nie żadnej innej. Zgodnie z przepisami, Organ podatkowy jest przy tym związany treścią wniosku; nie ma uprawnień, ani nawet możliwości badania prawdziwości faktów, czy stwierdzeń, podawanych przez Wnioskodawcę. Formułując odpowiedź Organ podatkowy polega więc wyłącznie na tym, co napisano we wniosku i nie sprawdza legalnych aspektów działalności Wnioskodawcy. Uzyskanie interpretacji podatkowej nie rozstrzyga więc o legalności danej działalności.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy - Ordynacja podatkowa). Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.