0113-KDIPT2-3.4011.621.2018.1.AC - Powstanie przychodu po stronie pracowników w związku z uczestnictwem w programie.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 27 listopada 2018 r. (data wpływu 4 grudnia 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika - jest prawidłowe.

W dniu 4 grudnia 2018 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny/zdarzenie przyszłe:

a. Wstęp

Spółka B Sp. z o.o. (dalej: "Spółka") została założona w 2012 r. Spółka opracowuje i dostarcza oparte na chmurze oprogramowanie do zarządzania sprzedażą i relacjami z klientami. Spółka zatrudnia około 80 pracowników (głównie informatyków/inżynierów; dalej: "Pracownicy").

Jedynym udziałowcem Spółki była spółka F Inc., która została założona w 2009 r. i ma siedzibę w USA (dalej: "F"). F opracowuje i dostarcza oparte na chmurze oprogramowanie do zarządzania sprzedażą i relacjami z klientami.

b. Zmiana ostatecznej spółki dominującej

Od dnia 10 września 2018 r., jak szerzej opisano poniżej, F jest spółką zależną od spółki Z Inc. (dalej: "Z"). Z ma siedzibę w USA i jest firmą programistyczną, która dostarcza klientom produkty (oprogramowanie jako usługa).

Z i F zawarły umowę o połączeniu (dalej: "Umowa o połączeniu") w celu dokonania przejęcia F przez Z. Zgodnie z Umową o Połączeniu i odpowiednimi przepisami prawa Stanów Zjednoczonych (dalej: "USA") F połączyło się ze spółką zależną od Z, stając się podmiotem, który przetrwał połączenie, a tym samym spółką zależną od Z (dalej: "Połączenie"). W wyniku Połączenia, które zostało zawarte w dniu 10 września 2018 r. Z stał się jednostką dominującą najwyższego szczebla (pośrednim udziałowcem) Spółki. Z jest obecnie podmiotem dominującym wobec Spółki w rozumieniu art. 3 ust. 1 pkt 37 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości.

c. Plan motywacyjny RSU/PSU Plan Utrzymania

Aby pomóc zatrzymać w grupie Z niektórych kluczowych pracowników spółki F i powiązanych z nią spółek (w tym niektórych pracowników Spółki) po Połączeniu, Z zdecydował się przyznać niektórym osobom, w tym niektórym pracownikom Spółki (dalej: "Uczestnicy") jednorazowe nagrody uzależnione od spełnienia określonych przesłanek (dalej: "PSU"), przyznane w ramach Z Inc..... and... (dalej: "Plan 2014"), jak dokładniej opisano poniżej.

Plan 2014 został opracowany przez Radę Dyrektorów Z (dalej: "Zarząd") i zatwierdzony przez walne zgromadzenie akcjonariuszy Z w lutym 2014 r. Planem 2014 zarządza Zarząd lub komitet wyznaczony przez Zarząd (dalej: "Komitet") do administrowania planem na 2014 r. i jest regulowany przez prawo amerykańskie.

Celem Planu 2014 jest motywowanie Uczestników, czyli wybranych osób spośród kadry zarządzającej, pracowników i innych kluczowych osób pracujących w Z i jej spółkach zależnych (w tym Spółce), których to osób zaangażowanie, inicjatywa i wysiłki w dużej mierze wpływają na pomyślne prowadzenie działalności grupy Z jest, i umożliwienie im nabycia własności akcji spółki Z (dalej: "Akcje"). Oczekuje się, że zapewnienie takim osobom bezpośredniego udziału w akcjonariacie Z zapewni bliższą identyfikację ich interesów z interesami Z i jego akcjonariuszy, tym samym pobudzając wysiłki takich osób dla działania na rzecz Z i wzmocnienia ich motywacji do pozostania w grupie Z.

PSU reprezentują prawo do otrzymania określonej liczby Akcji zwykłych Z po spełnieniu warunków określonych w Planie 2014 oraz w umowie o PSU zawartej przez Z oraz Uczestników (dalej: "Umowa"). Każde PSU reprezentuje prawo do otrzymania jednej Akcji zwykłej Z po spełnieniu warunków nabycia uprawnień ustanowionych przez Komitet i określonych w Umowie. Uczestnicy nie muszą płacić ceny, aby otrzymać PSU lub akcje wydane przy realizacji PSU. PSU nie są zbywalne i nie są przedmiotem handlu, nie są oferowane/nie są przedmiotem obrotu na giełdzie papierów wartościowych.

W związku z Połączeniem Z opracował sub-plan Planu 2014 r., tj.... (dalej: "PSU Plan Utrzymania"), aby umożliwić przydział RSU określonym kluczowym osobom zatrudnionym przez F (w tym niektórym Pracownikom Spółki). PSU Plan Utrzymania określa zasady przyznania PSU niektórym Pracownikom Spółki po Połączeniu. PSU Plan Utrzymania, jako sub-plan Planu 2014, podlega warunkom Planu 2014, a Akcje wydane w ramach PSU Planu Utrzymania są wydawane z zasobów Akcji Planu 2014. W związku z tym, zgodnie z prawem Stanów Zjednoczonych, PSU Plan Utrzymania nie musiał być oddzielnie zatwierdzany przez akcjonariuszy Z.

PSU przydzielane w ramach PSU Planu Utrzymania oraz Planu 2014 uprawniają beneficjentów (w tym niektórych Pracowników Spółki) do otrzymania Akcji zwykłych Z po osiągnięciu warunków nabycia uprawnień w oparciu o czas, a także wskaźników efektywności Z.

Spółka nie wie, czy PSU stanowią pochodne instrumenty finansowe w rozumieniu art. 5 pkt 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych lub prawa pochodne w rozumieniu art. 3 ust. 1 lit. b ustawy o obrocie instrumentami finansowymi. Na potrzeby wniosku Spółka zakłada, że PSU najprawdopodobniej stanowią inny rodzaj praw majątkowych, które wynikają z Umowy, która uprawnia posiadacza PSU do bezpośredniego nabycia Akcji zwykłych Z.

Spółka podkreśla, że nie jest stroną Planu 2014 (w tym sub-planu, tj. PSU Planu Utrzymania), ani żadnej Umowy o nagrodę PSU. Ponadto, Spółka nie oferuje (i nie ma takiej możliwości) swoim Pracownikom prawa do uczestnictwa w Planie 2014 (w tym w jego sub-Planie, PSU Planie Utrzymania). Oznacza to, że prawo do udziału w Planie 2014 (w tym w jego sub-Planie, PSU Planie Utrzymania) leży wyłącznie w gestii Z i nie jest częścią pakietu wynagrodzeń i świadczeń oferowanych przez Spółkę Pracownikom w ramach umowy o pracę lub innych dokumentów.

Umowa, Plan 2014 (w tym w jego sub-Plan, PSU Plan Utrzymania) wyraźnie stanowią, że PSU i wszelkie Akcje stanowią dodatkową korzyść, która może być przyznana uczestnikowi przez Z, a nie pracodawcę uczestnika lub inną spółkę zależną od Z. W związku z tym, PSU i nabyte Akcje nie są częścią stosunku pracy i są całkowicie oddzielone od wynagrodzenia otrzymywanego przez beneficjenta lub jakiegokolwiek innego wynagrodzenia lub świadczeń przekazanych beneficjentowi przez jego pracodawcę, np. Spółkę.

Ponadto, Spółka nie ponosi kosztów związanych z PSU lub Akcjami nabytymi z PSU przez Pracowników. Plan 2014 został ustanowiony przez Z z inicjatywy tej spółki (zgodnie z uchwałą jej Akcjonariuszy) i może w każdej chwili zostać rozwiązany przez Z.

d. Cash Retention Plan (dalej: "Gotówkowy Plan Utrzymania")

Ponadto, również w celu utrzymania wartościowych pracowników F (w tym niektórych Pracowników Spółki świadczących pracę w Polsce), Z postanowił zaoferować niektórym osobom (w tym niektórym Pracownikom Spółki) możliwość otrzymania bonusu w formie gotówki (dalej: "Wypłata Utrzymaniowa") zgodnie z warunkami opisanymi poniżej.

Gotówkowy Plan Utrzymania, który podlega prawu USA, jest odrębnym porozumieniem prawnym, niż Plan 2014. Oznacza to, że Gotówkowy Plan Utrzymania nie jest częścią Planu 2014.

Wypłata Utrzymaniowa oznacza wypłatę pieniężną określoną w umowie uczestnictwa zawartej między Z a odpowiednim pracownikiem (dalej: "Umowa o Gotówkowy Plan Utrzymania"), która jest wypłacana w ratach uzależnionych od kontynuowania pracy danego uczestnika jako pracownika Z lub dowolnego z jego podmiotów powiązanych do określonych terminów. Wypłata Utrzymaniowa jest wypłacana zgodnie z harmonogramem nabywania uprawnień określonym w Umowie o Gotówkowy Plan Utrzymania i zgodnie z warunkami określonymi w Gotówkowym Planie Utrzymania i taką Umową o Gotówkowy Plan Utrzymania.

Spółka podkreśla, że nie jest stroną Gotówkowego Planu Utrzymania, ani Umowy o Gotówkowy Plan Utrzymania. Ponadto, Spółka nie oferuje swoim Pracownikom prawa do udziału w Gotówkowym Planie Utrzymania. Oznacza to, że prawo do uczestnictwa w Gotówkowym Planie Utrzymania nie jest częścią pakietu wynagrodzeń i świadczeń oferowanych przez Spółkę swoim Pracownikom w umowach o pracę lub jakichkolwiek innych dokumentach.

Wreszcie, Spółka nie ponosi kosztów Gotówkowego Planu Utrzymania ani Wypłaty Utrzymaniowej otrzymywanej przez jej Pracowników. Wypłaty te nie są dokonywane przez Spółkę, przenoszone na rzecz Spółki lub w inny sposób ponoszone przez Spółkę. Z ponosi koszty związane z Gotówkowym Planem Utrzymania, w tym wypłaca Wypłaty Utrzymaniowe.

Spółka nie wie, czy Umowa o Gotówkowy Plan Utrzymania lub prawo do otrzymania Wypłaty Utrzymaniowej stanowią pochodne instrumenty finansowe w rozumieniu art. 5 pkt 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych lub prawa pochodne w rozumieniu art. 3 ust. 1 lit. b ustawy o obrocie instrumentami finansowymi. Na potrzeby tego wniosku Spółka zakłada, że Umowa o Gotówkowy Plan Utrzymania najprawdopodobniej stwarza dla uprawnionych Pracowników inny rodzaj praw majątkowych, które uprawniają takich Pracowników do otrzymania Wypłaty Utrzymaniowej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy Spółka ma lub będzie miała obowiązek działania w charakterze płatnika, tzn. obliczyć, pobrać i wpłacić do organów podatkowych zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych od wartości Akcji spółki Z nabytych przez Pracowników w wyniku realizacji PSU na podstawie PSU Plan Utrzymania, sub-planu Planu 2014 lub czy Spółka będzie miała jakiekolwiek obowiązki informacyjne w stosunku do organów podatkowych związane z nabyciem przez Pracowników Akcji spółki Z w wyniku realizacji PSU na podstawie PSU Plan Utrzymania, sub-planu Planu 2014?

2. Czy Spółka ma lub będzie miała obowiązek działania w charakterze płatnika, tzn. obliczyć, pobrać i wpłacić do organów podatkowych zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych od kwoty Wypłaty Utrzymaniowej otrzymanej przez Pracowników na podstawie Gotówkowego Planu Utrzymania lub czy Spółka będzie miała jakiekolwiek obowiązki informacyjne w stosunku do organów podatkowych związane z otrzymaniem przez Pracowników kwoty Wypłaty Utrzymaniowej na podstawie Gotówkowego Planu Utrzymania?

Zdaniem Wnioskodawcy,

Ad 1

Spółka nie ma i nie będzie miała obowiązku działania w charakterze płatnika, tzn. obliczenia, pobrania i wpłacenia do organów podatkowych zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych od wartości Akcji spółki Z nabytych przez Pracowników w wyniku realizacji PSU na podstawie PSU Plan Utrzymania, sub-planu Planu 2014. Poza tym Spółka nie ma i nie będzie miała jakichkolwiek obowiązków informacyjnych w stosunku do organów podatkowych związanych z nabyciem przez Pracowników Akcji spółki Z w wyniku realizacji PSU na podstawie PSU Plan Utrzymania, sub-planu Planu 2014.

Ad 2

Spółka nie ma i nie będzie miała obowiązku działania w charakterze płatnika, tzn. obliczenia, pobrania i wpłacenia do organów podatkowych zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych od kwoty Wypłaty Utrzymaniowej otrzymanej przez Pracowników na podstawie Gotówkowego Planu Utrzymania. Poza tym Spółka nie ma i nie będzie miała jakichkolwiek obowiązków informacyjnych w stosunku do organów podatkowych związanych z otrzymaniem przez Pracowników kwoty Wypłaty Utrzymaniowej na podstawie Gotówkowego Planu Utrzymania.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r. poz. 200 z późn. zm.; dalej: "u.p.d.o.f.") opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W art. 10 ust. 1 pkt 1 u.p.d.o.f., jako źródło przychodów ustawodawca wymienił stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, pracę nakładczą, emeryturę lub rentę, natomiast w pkt 9 - inne źródła.

Z kolei zgodnie z art. 10 ust. 4 ww. ustawy, przychody z realizacji praw z papierów wartościowych, o których mowa w art. 3 pkt 1 lit. b ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi, lub z pochodnych instrumentów finansowych, uzyskane w następstwie objęcia lub nabycia tych praw jako świadczenie w naturze lub nieodpłatne świadczenie, są zaliczane do tego źródła przychodów, w ramach którego to świadczenie w naturze lub nieodpłatne świadczenie zostało uzyskane.

Zgodnie z art. 11 ust. 1 u.p.d.o.f., przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 25b i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Stosownie do art. 11 ust. 2 u.p.d.o.f., wartość pieniężną świadczeń w naturze, z zastrzeżeniem art. 12 ust. 2, określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania.

W myśl przepisu art. 11 ust. 2a u.p.d.o.f., wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się:

Stosownie do art. 11 ust. 2b u.p.d.o.f., jeżeli świadczenia są częściowo odpłatne, przychodem podatnika jest różnica pomiędzy wartością tych świadczeń, ustaloną według zasad określonych w ust. 2 lub 2a, a odpłatnością ponoszoną przez podatnika.

Dla celów podatkowych przyjmuje się, że nieodpłatne świadczenie obejmuje każde działanie lub zaniechanie na rzecz innej osoby oraz wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu, lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności podmiotów, których skutkiem jest przysporzenie majątku innej osobie, mające konkretny wymiar finansowy.

Za przychód należy zatem uznać każdą formę przysporzenia majątkowego, zarówno formę pieniężną jak i niepieniężną, w tym nieodpłatne świadczenia otrzymane przez podatnika.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 u.p.d.o.f., za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Użyty powyżej zwrot "w szczególności" oznacza, że wymienione w art. 12 ust. 1 u.p.d.o.f. kategorie przychodów stanowią katalog otwarty. Przychodem ze stosunku pracy są więc wszelkiego rodzaju wypłaty i świadczenia, a więc każda forma przysporzenia majątkowego (tzn. zarówno pieniężna jak i niepieniężna) mająca swoje źródło w łączącym pracownika z pracodawcą stosunku pracy, a zatem, wszystko co pracownik otrzymuje od swojego pracodawcy - o ile nie stanowi wymienionego w art. 21, 52, 52a i 52c u.p.d.o.f. dochodu zwolnionego od podatku lub dochodu, od którego został zaniechany pobór podatku na podstawie przepisów Ordynacja podatkowa - podlega opodatkowaniu ze źródła przychodu, o którym mowa w art. 12 ust. 1 u.p.d.o.f.

Za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 u.p.d.o.f., uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17 u.p.d.o.f.

Zgodnie z art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa, płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu. Z uwagi na powyższe na płatniku ciążą trzy podstawowe obowiązki podatkowe, tj.: obliczenie, pobranie, wpłacenie podatku, zaliczki lub raty.

W myśl art. 31 u.p.d.o.f., osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, zwane dalej "zakładami pracy", są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.

Stosownie do art. 38 ust. 1 u.p.d.o.f., płatnicy, o których mowa w art. 31 i 33-35, przekazują, z zastrzeżeniem ust. 2 i 2a, kwoty pobranych zaliczek na podatek w terminie do 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki, na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika wykonuje swoje zadania, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby. Jeżeli między kwotą potrąconego podatku a kwotą wpłaconego podatku występuje różnica, należy ją wyjaśnić w deklaracji, o której mowa w ust. 1a.

Zgodnie z art. 42a u.p.d.o.f., osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego, z zastrzeżeniem art. 45ba ust. 4, przesłać ją podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika wykonuje swoje zadania, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a u.p.d.o.f., urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania.

Ponadto, zgodnie z art. 24 ust. 11 do ust. 11b u.p.d.o.f., w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2018 r., jeżeli w wyniku realizacji programu motywacyjnego utworzonego przez:

- podatnik faktycznie obejmuje lub nabywa akcje tej spółki lub akcje spółki w stosunku do niej dominującej, przychód z tego tytułu powstaje w momencie odpłatnego zbycia tych akcji.

Zgodnie z art. 24 ust. 11a u.p.d.o.f., dochodem z odpłatnego zbycia akcji, o których mowa w ust. 11 u.p.d.o.f., jest różnica między przychodem uzyskanym z odpłatnego zbycia akcji a kosztami uzyskania przychodu określonymi na podstawie art. 23 ust. 1 pkt 38 u.p.d.o.f.

Z kolei art. 24 ust. 11b u.p.d.o.f., przewiduje, że przez program motywacyjny, o którym mowa w ust. 11, rozumie się system wynagradzania utworzony na podstawie uchwały walnego zgromadzenia przez:

- w wyniku którego osoby uprawnione do otrzymania świadczeń w ramach tego systemu wynagradzania bezpośrednio lub w wyniku realizacji praw z pochodnych instrumentów finansowych lub realizacji praw z papierów wartościowych, o których mowa w art. 3 pkt 1 lit. b ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi, lub realizacji innych praw majątkowych, nabywają prawo do faktycznego objęcia lub nabycia akcji spółki określonej w pkt 1 lub 2.

Na podstawie treści powyższych przepisów należy stwierdzić, że warunkiem istnienia obowiązków płatnika dla określonego podmiotu jest fakt dokonywania świadczeń przez ten podmiot na rzecz osób będących pracownikami tego podmiotu.

Przesłanką zakwalifikowania przychodu do źródła określonego, jako "stosunek pracy" jest to, aby przychód stanowił wynagrodzenie w rozumieniu przepisów Kodeksu pracy, czyli musi wiązać się z wykonywaniem określonej pracy na rzecz podmiotu wypłacającego to świadczenie.

Świadczenie, które nie wynika ze stosunku pracy, otrzymane od osoby trzeciej - nawet jeżeli jako kryterium stanowiące podstawę jego przyznania zostanie wskazany fakt istnienia stosunku pracy z określonym podmiotem, nie może stanowić podstawy do uznania takiego świadczenia jako pochodzącego ze stosunku pracy. Przychód taki ocenić należy jako świadczenie otrzymane od podmiotu, z którym nie łączy go stosunek pracy.

Jeśli chodzi o moment przyznania Pracownikom PSU w ramach PSU Plan Utrzymania/Planu 2014 lub przyznania im uprawnień w ramach Gotówkowego Planu Utrzymania, zdarzenia nie powodują powstania przychodu w rozumieniu u.p.d.o.f. po stronie Pracowników. Nie następuje w tym momencie żadne przysporzenie majątkowe. Ani PSU, ani uprawnienia wynikające z Gotówkowego Planu Utrzymania nie są bowiem papierami wartościowymi ani nie są notowane na giełdzie papierów wartościowych, a poza tym nie są zbywalne. Zatem nie można wiarygodnie ustalić ich wartości rynkowej.

Poza tym są to instrumenty/prawa o charakterze niedefinitywnym, które nie muszą spowodować nabycia przez Pracownika Akcji (gdyż dany Uczestnik może w okresie pomiędzy przyznaniem mu PSU, a datą ich wykonania i nabycia Akcji, utracić prawo do ich wykonania i nabycia Akcji), ani uzyskania innych korzyści materialnych. Analogicznie jest z Gotówkowym Planem Utrzymania i prawem do uzyskania Wypłaty Utrzymaniowej.

Odnosząc się do momentu wykonania PSU, czyli nabycia Akcji, należy wskazać, że okoliczność, iż beneficjentami PSU Planu Utrzymania/Planu 2014 oraz Gotówkowego Planu Utrzymania są m.in. Pracownicy Spółki, nie uzasadnia samodzielnie wniosku, jakoby uzyskanie Akcji lub Wypłaty Utrzymaniowej było świadczeniem ze stosunku pracy łączącego Spółkę z jej Pracownikami.

Umowy o pracę zawierane przez Pracowników ze Spółką, regulamin pracy lub wynagradzania nie gwarantują im udziału w PSU Planie Utrzymania/Planie 2014 oraz Gotówkowym Planie Utrzymania. Możliwość przystąpienia przez Pracownika do PSU Planu Utrzymania/Planu 2014 oraz Gotówkowego Planu Utrzymania, na skutek decyzji spółki Z, nie stanowi elementu warunków pracy i płacy tych Pracowników w Spółce.

Spółka nie może samodzielnie decydować o tym, jakie rodzaje stanowisk pracy (i którzy Pracownicy) są dopuszczeni do udziału w PSU Planie Utrzymania/Planie 2014 oraz Gotówkowym Planie Utrzymania, ani do określania liczby PSU, czy wysokości Wypłaty Utrzymaniowej. Te kwestie reguluje Z w odpowiednich dokumentach (Umowa o Gotówkowy Plan Utrzymania i PSU Plan Utrzymania/Plan 2014) i umowach z Pracownikami (Umowa o Gotówkowy Plan Utrzymania/Umowa). Decyzje o zaproszeniu poszczególnych osób do uczestnictwa w PSU Planie Utrzymania/Planie 2014 oraz Gotówkowym Planie Utrzymania należą do Z.

Zdaniem Wnioskodawcy, warto podkreślić, że otrzymanie Akcji w wykonaniu PSU lub Wypłaty Utrzymaniowej przez Pracowników Spółki zależy nie od tego, aby dana osoba przez cały wymagany okres pozostawała pracownikiem Spółki, ale by była pracownikiem jakiejkolwiek spółki kontrolowanej przez Z. Może być zatem tak, że dany Pracownik przenosi się do innego niż Spółka podmiotu z grupy Z i tam kontynuuje zatrudnienie, nadal posiadając prawo do uzyskania Akcji w wykonaniu PSU lub prawo do uzyskania Wypłaty Utrzymaniowej (możliwa jest także sytuacja odwrotna - przeniesienie uczestnika do Spółki z innego podmiotu z grupy Z).

Reasumując, przysporzenia majątkowe Pracowników w postaci Akcji Z lub Wypłaty Utrzymaniowej (gotówkowej) nie stanowią przychodów ze stosunku pracy uzyskiwanych przez Pracowników.

Zdaniem Wnioskodawcy, stanowisko wyrażone przez Spółkę znajduje oparcie w licznych wyrokach Wojewódzkich Sądów Administracyjnych i Naczelnego Sądu Administracyjnego (np. wyrok WSA w Szczecinie z dnia 16 lutego 2012 r., sygn. akt I SA/Sz 1006/11; wyrok WSA w Warszawie z dnia 10 grudnia 2012 r., sygn. akt III SA/Wa 945/12; wyrok WSA w Warszawie z dnia 17 września 2012 r., sygn. akt III SA/Wa 3562/11; wyrok WSA w Warszawie z dnia 4 grudnia 2012 r., sygn. akt III SA/Wa 997/12; wyrok NSA z dnia 5 października 2011 r., sygn. akt II FSK 517/10; wyrok NSA z dnia 27 kwietnia 2011 r., sygn. akt II FSK 1410/10; wyrok NSA z dnia 27 kwietnia 2011 r., sygn. akt II FSK 2176/09).

Stanowisko wyrażone przez Spółkę, zdaniem Wnioskodawcy, znajduje poparcie w licznych interpretacjach organów podatkowych. Tytułem przykładu można wskazać na następujące interpretacje: IPPB2/415-339/14-4/MG; IPPB2/415-565/13-2/MK; IBPBII/415-171/14/MM, IPPB2/415-67/13-2/AS, IPPB2/415-67/13-3/AS, ITPB2/415-75/13/IB. Tytułem przykładu, w interpretacji z dnia 11 maja 2016 r., nr IBPB-2-2/4511-314/16/MZM, w stanie faktycznym analogicznym do przedstawionego we wniosku stwierdzono, że "w związku z uczestnictwem pracowników Wnioskodawcy w programie motywacyjnym organizowanym przez spółkę amerykańską, pracownicy Wnioskodawcy nie uzyskują przychodu ze stosunku pracy, o którym mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a w konsekwencji Wnioskodawca działający w charakterze płatnika nie jest zobowiązany do pobrania i wpłacenia zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych z ww. tytułu. Nie zmienia tego nawet okoliczność obciążania Wnioskodawcy kosztami akcji przyznanych w programie i zdeponowanych na rachunkach brokerskich pracowników, gdyż nie jest to świadczenie Wnioskodawcy ponoszone na rzecz pracowników a jedynie rozliczenie między podmiotami powiązanymi".

Powyższa konkluzja pozostaje aktualna także wobec wprowadzenia do treści u.p.d.o.f. od dnia 1 stycznia 2018 r. przepisu art. 10 ust. 4 u.p.d.o.f. Z uwagi na argumenty przedstawione powyżej nie można uznać, aby przychody uzyskiwane następnie przez Pracowników z realizacji PSU, czy Wypłaty Utrzymaniowej w oparciu o Umowę o Gotówkowy Plan Utrzymania stanowiły przychody ze stosunku pracy. Jak bowiem wykazano powyżej, świadczenie, które nie wynika ze stosunku pracy, otrzymane od osoby trzeciej - nawet jeżeli jako jedno kryteriów stanowiących podstawę jego przyznania został określony fakt istnienia stosunku pracy z określonym podmiotem (Spółką) - nie może stanowić podstawy do uznania takiego świadczenia jako pochodzącego ze stosunku pracy. Zatem nie będzie spełniona ta część hipotezy normy prawnej wynikającej z art. 10 ust. 4 u.p.d.o.f., zgodnie z którą świadczenie w naturze lub nieodpłatne świadczenie (prowadzące do uzyskania przez podatnika określonych papierów wartościowych lub pochodnych instrumentów finansowych) byłoby uzyskane przez Pracowników "w ramach" źródła przychodów określonego w art. 10 ust. 1 pkt 1 u.p.d.o.f., czyli stosunku pracy.

Reasumując, niezależnie od tego, czy art. 10 ust. 4 u.p.d.o.f. miałby zastosowanie w analizowanej sytuacji, nie zmienia to konkluzji, że w żadnym momencie wykonywania Umowy o Gotówkowy Plan Utrzymania/Umowy Pracownicy nie uzyskują przychodu ze stosunku pracy, zaś Spółka nie jest zobowiązana do wykonywania obowiązków płatnika, ani do wykonywania innych obowiązków informacyjnych.

Jeżeli chodzi o moment odpłatnego zbycia Akcji przez Pracowników, wskutek odpłatnego zbycia (sprzedaży) Akcji Pracownik uzyska dochody, o których mowa w art. 30b ust. 1 i ust. 2 pkt 1 u.p.d.o.f., tj. dochody z odpłatnego zbycia papierów wartościowych różnicy między sumą przychodów uzyskanych z tytułu odpłatnego zbycia papierów wartościowych a kosztami uzyskania przychodów, określonymi na podstawie odpowiednich przepisów.

Tego rodzaju przychodu nie należą do przychodów ze stosunku pracy w rozumieniu art. 12 u.p.d.o.f., lecz do przychodów z kapitałów pieniężnych w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 7 w związku z art. 17 ust. 1 pkt 6 u.p.d.o.f. Spółka nie jest zatem zobowiązana do traktowania tych przychodów, uzyskiwanych przez Pracowników, jako przychodów ze stosunku pracy, w relacji do których byłaby zobowiązana do działania w charakterze płatnika podatku dochodowego.

Zdaniem Wnioskodawcy, należałoby rozważyć, czy Spółka byłaby zobowiązana do sporządzania informacji PIT-8C zgodnie z art. 39 ust. 3 u.p.d.o.f. lub art. 42a u.p.d.o.f., jeżeli wystąpiłaby sytuacja, w której Spółka zostanie zaangażowana do przesłania przez Z (lub przez zagraniczny dom maklerski obsługujący, na zlecenie Z Pracownika) środków pieniężnych pochodzących ze sprzedaży Akcji albo Wypłaty Utrzymaniowej na rachunek bankowy Pracownika. Sytuacja taka nie jest w tym momencie planowana, ale Spółka pragnie wyjaśnić ewentualne obowiązki informacyjne na wypadek, gdyby do takiego pośrednictwa w przekazaniu pieniędzy doszło w przyszłości.

Pomimo, że przepisy art. 39 ust. 3 u.p.d.o.f. oraz art. 42a u.p.d.o.f. zostały sformułowane dość ogólnie, nie można z ich treści wnioskować, iż każdy kto posiada lub mógłby posiadać informację o wysokości dochodu, o którym mowa w art. 30b ust. 2 u.p.d.o.f. lub dochodu z innych źródeł (art. 20 u.p.d.o.f.), uzyskanego przez osobę fizyczną, powinien dopełnić określonego w tym przepisie obowiązku informacyjnego.

Z uzasadnienia projektu ustawy z dnia 12 listopada 2003 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2003 r. Nr 202, poz. 1956), którą wprowadzono obowiązek sporządzania informacji PIT-8C do art. 39 ust. 3, wynika, że do sporządzenia imiennej informacji będą zobowiązane jedynie "podmioty za pośrednictwem, których podatnik dokonuje odpłatnego zbycia papierów wartościowych". Intencją ustawodawcy nie było zatem nałożenie takiego obowiązku na wszystkie podmioty posiadające wiedzę o fakcie uzyskania przez osobę fizyczną dochodu, o którym mowa w art. 30b u.p.d.o.f., czy też (jak Spółka w stanie faktycznym) przekazujące (przelewem bankowym) środki pieniężne na rzecz podmiotu zbywającego akcje, lecz na jedynie na te podmioty, które są źródłem wypłaty przychodu określonego w art. 30b u.p.d.o.f. Podmiotem, za pośrednictwem którego podatnik dokonuje odpłatnego zbycia papierów wartościowych, a zatem będącym "źródłem" tego przychodu, jest w przedstawionym stanie faktycznym (i zdarzeniu przyszłym) wyłącznie Z lub zagraniczne biuro maklerskie działające na zlecenie Z. Analogicznie należy potraktować art. 42a u.p.d.o.f. - Spółka nie jest podmiotem zobowiązanym do uiszczenia Wypłaty Utrzymaniowej, ani jej sfinansowania, a jej ewentualna rola sprowadzałaby się wyłącznie do pośrednictwa w przekazaniu środków pieniężnych pochodzących od Z.

Takie rozumienie zostało potwierdzone w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 16 lutego 2007 r., sygn. akt I SA/Kr 1543/06. Zgodnie z nim, za podmiot zobowiązany do sporządzenia PIT-8C należy uznać instytucję finansową, które prowadzi rachunek klienta i na jego zlecenie dokonuje na rynku transakcji w imieniu własnym, lecz na rachunek klienta. Z kolei w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 17 maja 2013 r., sygn. akt I SA/Wr 380/13, stwierdzono na temat art. 39 ust. 3 u.p.d.o.f.: "nie sposób przyjąć, że obarczone obowiązkiem informacyjnym zostały wszystkie osoby prawne, jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości prawnej i osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, które w jakikolwiek sposób i w jakiekolwiek sytuacji powzięły widomość co do uzyskanego przez osobę fizyczną dochodu". W wyroku tym za podmioty zobowiązane do sporządzania informacji PIT-8C uznano spółkę, która dokonuje nabycia akcji od pracowników, czy spółkę wydającą swoje akcje z tytułu wniesienia do niej wkładu niepieniężnego w innej postaci aniżeli przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część. Są to zatem w każdym przypadku podmioty prawnie zaangażowane w obrót prawami majątkowymi, który generuje przychody, o których mowa w art. 30 ust. 2 u.p.d.o.f.

Z tego powodu Spółka uważa, że nie będzie zobowiązana do sporządzenia informacji podatkowej PIT-8C nawet w sytuacji, gdy zostanie włączona w przekazanie środków pieniężnych na rzecz Pracownika, który dokonał zbycia Akcji lub otrzymuje od Z Wypłatę Utrzymaniową.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Na wstępie należy wyjaśnić, że niniejsza interpretacja zawiera ocenę stanowiska Spółki wyłącznie w zakresie obowiązków płatnika ciążących na Spółce, w odniesieniu do zadanych pytań.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r. poz. 1509, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52 i 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W art. 10 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy jako źródło przychodów ustawodawca wymienił stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, pracę nakładczą, emeryturę lub rentę, natomiast w pkt 9 - inne źródła.

Na podstawie art. 11 ust. 1 cytowanej ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Stosownie do art. 11 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wartość pieniężną świadczeń w naturze, z zastrzeżeniem ust. 2c oraz art. 12 ust. 2-2c, określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania.

W myśl przepisu art. 11 ust. 2a ww. ustawy, wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się:

Stosownie do art. 11 ust. 2b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli świadczenia są częściowo odpłatne, przychodem podatnika jest różnica pomiędzy wartością tych świadczeń, ustaloną według zasad określonych w ust. 2 lub 2a, a odpłatnością ponoszoną przez podatnika.

Dla celów podatkowych przyjmuje się, że nieodpłatne świadczenie obejmuje każde działanie lub zaniechanie na rzecz innej osoby oraz wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu, lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności podmiotów, których skutkiem jest przysporzenie majątku innej osobie, mające konkretny wymiar finansowy.

Za przychód należy zatem uznać każdą formę przysporzenia majątkowego, zarówno formę pieniężną jak i niepieniężną, w tym nieodpłatne świadczenia otrzymane przez podatnika.

Stosownie do art. 12 ust. 1 ww. ustawy, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Użyty powyżej zwrot "w szczególności" oznacza, że wymienione w art. 12 ust. 1 ww. ustawy kategorie przychodów stanowią katalog otwarty. Przychodem ze stosunku pracy są więc wszelkiego rodzaju wypłaty i świadczenia, a więc każda forma przysporzenia majątkowego (tzn. zarówno pieniężna jak i niepieniężna) mająca swoje źródło w łączącym pracownika z pracodawcą stosunku pracy, a zatem, wszystko co pracownik otrzymuje od swojego pracodawcy - o ile nie stanowi wymienionego w art. 21, 52, 52a i 52c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dochodu zwolnionego od podatku lub dochodu, od którego został zaniechany pobór podatku na podstawie przepisów Ordynacja podatkowa - podlega opodatkowaniu ze źródła przychodu, o którym mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.

Zgodnie z art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800, z późn. zm.), płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Z uwagi na powyższe na płatniku ciążą trzy podstawowe obowiązki podatkowe, tj.:

3. wpłacenie - podatku, zaliczki lub raty.

Z kolei płatnik, który nie wykonał obowiązków określonych w art. 8 ustawy - Ordynacja podatkowa, odpowiada za podatek niepobrany lub podatek pobrany a niewpłacony, o czym stanowi art. 30 § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa.

W myśl art. 31 ww. ustawy, osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, zwane dalej "zakładami pracy", są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy - wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.

Stosownie do art. 38 ust. 1 ww. ustawy, płatnicy, o których mowa w art. 31 i art. 33-35, przekazują, z zastrzeżeniem ust. 2 i 2a, kwoty pobranych zaliczek na podatek w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki, na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika wykonuje swoje zadania, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby. Jeżeli między kwotą potrąconego podatku a kwotą wpłaconego podatku występuje różnica, należy ją wyjaśnić w deklaracji, o której mowa w ust. 1a.

Zgodnie z art. 42a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i przesłać ją podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika wykonuje swoje zadania, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania.

Na podstawie treści powyższych przepisów należy stwierdzić, że warunkiem istnienia obowiązków płatnika dla określonego podmiotu jest fakt dokonywania świadczeń przez ten podmiot na rzecz osób będących pracownikami tego podmiotu. Przesłanką zakwalifikowania przychodu do źródła określonego, jako "stosunek pracy" jest to, aby przychód stanowił wynagrodzenie w rozumieniu przepisów Kodeksu pracy, czyli musi wiązać się z wykonywaniem określonej pracy na rzecz podmiotu wypłacającego to świadczenie. Świadczenie, które nie wynika ze stosunku pracy, otrzymane od osoby trzeciej - nawet jeżeli jako kryterium stanowiące podstawę jego przyznania zostanie określony fakt istnienia stosunku pracy z określonym podmiotem, nie może stanowić podstawy do uznania takiego świadczenia jako pochodzącego ze stosunku pracy. Przychód taki ocenić należy jako świadczenie otrzymane od podmiotu, z którym nie łączy go stosunek pracy.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego wynika, że Spółka zatrudnia około 80 pracowników (głównie informatyków/inżynierów; dalej: "Pracownicy"). Jedynym udziałowcem Spółki była spółka F Inc., która ma siedzibę w USA (dalej: "F"). Od dnia 10 września 2018 r., F jest spółką zależną od spółki Z Inc. (dalej: "Z"). Z ma siedzibę w USA. Z i F zawarły umowę o połączeniu (dalej: "Umowa o połączeniu") w celu dokonania przejęcia F przez Z. W wyniku Połączenia, Z stał się jednostką dominującą najwyższego szczebla (pośrednim udziałowcem) Spółki. Z jest obecnie podmiotem dominującym wobec Spółki w rozumieniu art. 3 ust. 1 pkt 37 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości. Aby pomóc zatrzymać w grupie Z niektórych kluczowych pracowników spółki F i powiązanych z nią spółek (w tym niektórych pracowników Spółki) po Połączeniu, Z zdecydował się przyznać niektórym osobom, w tym niektórym pracownikom Spółki (dalej: "Uczestnicy") jednorazowe nagrody uzależnione od spełnienia określonych przesłanek (dalej: "PSU"), przyznane w ramach Z, Inc.... and... (dalej: "Plan 2014"). Plan 2014 został opracowany przez Radę Dyrektorów Z (dalej: "Zarząd") i zatwierdzony przez walne zgromadzenie akcjonariuszy Z w lutym 2014 r. Planem 2014 zarządza Zarząd lub komitet wyznaczony przez Zarząd (dalej: "Komitet") do administrowania planem na 2014 r. i jest regulowany przez prawo amerykańskie. PSU reprezentują prawo do otrzymania określonej liczby Akcji zwykłych Z po spełnieniu warunków określonych w Planie 2014 oraz w umowie o PSU zawartej przez Z oraz Uczestników (dalej: "Umowa"). Każde PSU reprezentuje prawo do otrzymania jednej Akcji zwykłej Z po spełnieniu warunków nabycia uprawnień ustanowionych przez Komitet i określonych w Umowie. Uczestnicy nie muszą płacić ceny, aby otrzymać PSU lub akcje wydane przy realizacji PSU. PSU nie są zbywalne i nie są przedmiotem handlu, nie są oferowane/nie są przedmiotem obrotu na giełdzie papierów wartościowych. W związku z Połączeniem Z opracował sub-plan Planu 2014 r., tj.... (dalej: "PSU Plan Utrzymania"), aby umożliwić przydział RSU określonym kluczowym osobom zatrudnionym przez F (w tym niektórym Pracownikom Spółki). PSU Plan Utrzymania określa zasady przyznania PSU niektórym Pracownikom Spółki po Połączeniu. PSU Plan Utrzymania, jako sub-plan Planu 2014, podlega warunkom Planu 2014, a Akcje wydane w ramach PSU Planu Utrzymania są wydawane z zasobów Akcji Planu 2014. W związku z tym, zgodnie z prawem Stanów Zjednoczonych, PSU Plan Utrzymania nie musiał być oddzielnie zatwierdzany przez akcjonariuszy Z. Umowa, Plan 2014 (w tym w jego sub-Plan, PSU Plan Utrzymania) wyraźnie stanowią, że PSU i wszelkie Akcje stanowią dodatkową korzyść, która może być przyznana uczestnikowi przez Z, a nie pracodawcę uczestnika lub inną spółkę zależną od Z. W związku z tym, PSU i nabyte Akcje nie są częścią stosunku pracy i są całkowicie oddzielone od wynagrodzenia otrzymywanego przez beneficjenta lub jakiegokolwiek innego wynagrodzenia lub świadczeń przekazanych beneficjentowi przez jego pracodawcę, np. Spółkę. Ponadto, Spółka nie ponosi kosztów związanych z PSU lub Akcjami nabytymi z PSU przez Pracowników. Plan 2014 został ustanowiony przez Z z inicjatywy tej spółki (zgodnie z uchwałą jej Akcjonariuszy) i może w każdej chwili zostać rozwiązany przez Z. Ponadto, również w celu utrzymania wartościowych pracowników F (w tym niektórych Pracowników Spółki świadczących pracę w Polsce), Z postanowił zaoferować niektórym osobom (w tym niektórym Pracownikom Spółki) możliwość otrzymania bonusu w formie gotówki (dalej: "Wypłata Utrzymaniowa"). Gotówkowy Plan Utrzymania, który podlega prawu USA, jest odrębnym porozumieniem prawnym, niż Plan 2014. Wypłata Utrzymaniowa oznacza wypłatę pieniężną określoną w umowie uczestnictwa zawartej między Z a odpowiednim pracownikiem (dalej: "Umowa o Gotówkowy Plan Utrzymania"), która jest wypłacana w ratach uzależnionych od kontynuowania pracy danego uczestnika jako pracownika Z lub dowolnego z jego podmiotów powiązanych do określonych terminów. Wypłata Utrzymaniowa jest wypłacana zgodnie z harmonogramem nabywania uprawnień określonym w Umowie o Gotówkowy Plan Utrzymania i zgodnie z warunkami określonymi w Gotówkowym Planie Utrzymania i taką Umową o Gotówkowy Plan Utrzymania. Spółka podkreśla, że nie jest stroną Gotówkowego Planu Utrzymania, ani Umowy o Gotówkowy Plan Utrzymania. Ponadto, Spółka nie oferuje swoim Pracownikom prawa do udziału w Gotówkowym Planie Utrzymania. Oznacza to, że prawo do uczestnictwa w Gotówkowym Planie Utrzymania nie jest częścią pakietu wynagrodzeń i świadczeń oferowanych przez Spółkę swoim Pracownikom w umowach o pracę lub jakichkolwiek innych dokumentach. Spółka nie ponosi kosztów Gotówkowego Planu Utrzymania ani Wypłaty Utrzymaniowej otrzymywanej przez jej Pracowników. Wypłaty te nie są dokonywane przez Spółkę, przenoszone na rzecz Spółki lub w inny sposób ponoszone przez Spółkę. Z ponosi koszty związane z Gotówkowym Planem Utrzymania, w tym wypłaca Wypłaty Utrzymaniowe.

Mając na uwadze powyższe okoliczności faktyczne i prawne należy uznać, że świadczenia uzyskiwane przez Pracowników Wnioskodawcy, tj. Akcje spółki Z nabyte przez Pracowników w wyniku realizacji PSU na podstawie PSU Plan Utrzymania, sub-planu Planu 2014 oraz kwoty Wypłaty Utrzymaniowej otrzymanej przez Pracowników na podstawie Gotówkowego Planu Utrzymania, nie są świadczeniami uzyskiwanymi od Wnioskodawcy jako pracodawcy. Podmiotem przekazującym opisane świadczenia jest spółka dominująca z siedzibą w USA, jako świadczeniodawca i jednocześnie spółka, której akcje stają się własnością Pracowników. Świadczenia, które nie wynikają ze stosunku pracy, otrzymane od osoby trzeciej (w przedmiotowej sprawie od spółki z siedzibą w USA nie może stanowić podstawy do uznania takiego świadczenia jako pochodzącego ze stosunku pracy. W niniejszej sprawie Wnioskodawca nie jest organizatorem PSU Plan Utrzymania, sub-planu Planu 2014 oraz Gotówkowego Planu Utrzymania, organizowane są one przez podmiot zagraniczny mający siedzibę w USA.

Skoro Wnioskodawca nie jest podmiotem dokonującym przyznania Pracownikom Spółki Akcji spółki Z nabytych przez Pracowników w wyniku realizacji PSU na podstawie PSU Plan Utrzymania, sub-planu Planu 2014 oraz kwot Wypłaty Utrzymaniowej otrzymanej przez Pracowników na podstawie Gotówkowego Planu Utrzymania na rzecz Pracowników, po stronie Wnioskodawcy nie powstają obowiązki płatnika określone w art. 31 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, niezależnie od kwalifikacji podatkowej opisanych świadczeń po stronie pracowników Wnioskodawcy, jako podatników.

Mając powyższe na uwadze, należy zgodzić się ze stanowiskiem Wnioskodawcy, że przychody Pracowników Spółki od wartości Akcji spółki Z nabytych przez Pracowników w wyniku realizacji PSU na podstawie PSU Plan Utrzymania, sub-planu Planu 2014 oraz od wartości kwoty Wypłaty Utrzymaniowej otrzymanej przez Pracowników na podstawie Gotówkowego Planu Utrzymania nie stanowią dla Pracowników Spółki przychodów ze stosunku pracy, o którym mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym na Wnioskodawcy nie będą ciążyć obowiązki płatnika wynikające z art. 31 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. obliczenia, poboru i zapłaty zaliczki na podatek dochodowy od tych przychodów, gdyż pracownicy nie uzyskują z tego tytułu przychodu ze stosunku pracy. Na Wnioskodawcy nie ciążą również obowiązki informacyjne.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800, z późn. zm.), przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy - Ordynacja podatkowa).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2018 r. poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.