0113-KDIPT2-3.4011.540.2018.3.KS - Określenie skutków podatkowych wycofania nieruchomości z ewidencji środków trwałych spółki jawnej i przekazania ich nieodpłatnie do majątków jej wspólników.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 19 grudnia 2018 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0113-KDIPT2-3.4011.540.2018.3.KS Określenie skutków podatkowych wycofania nieruchomości z ewidencji środków trwałych spółki jawnej i przekazania ich nieodpłatnie do majątków jej wspólników.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 i art. 14r. ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Zainteresowanej i Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania przedstawione we wniosku wspólnym z dnia 5 października 2018 r. (data wpływu 12 października 2018 r.), uzupełnionym pismem z dnia 5 października 2018 r. (data wpływu 9 listopada 2018 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych wycofania nieruchomości z ewidencji środków trwałych spółki jawnej i przekazania ich nieodpłatnie do majątków jej wspólników - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 października 2018 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek wspólny o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych oraz podatku od towarów i usług.

Z uwagi na braki wniosku, Organ podatkowy pismem z dnia 29 października 2018 r., nr 0113-KDIPT2-3.4011.540.2018.1.KS, 0111-KDIB3-1.4012.792.2018.3.KO (doręczonym w dniu 30 października 2018 r.) wezwał Zainteresowaną będącą stroną postępowania na podstawie art. 13 § 2a, art. 169 § 1 i § 2 w zw. z art. 14h ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800, z późn. zm.) do jego uzupełnienia, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia. W odpowiedzi na ww. wezwanie w dniu 9 listopada 2018 r. wpłynęło uzupełnienie wniosku (nadane w dniu 5 listopada 2018 r.).

We wniosku złożonym przez:

* Zainteresowaną będącą stroną postępowania:.

* Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania:.

przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe (po uzupełnieniu wniosku):

Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą w formie spółki jawnej (dalej: Spółka). Przedmiotem działalności Spółki jest sprzedaż pozostała artykułów, handel hurtowy i detaliczny. Jej wspólnikami są dwie osoby fizyczne. Spółka posiada nieruchomość zabudowaną, na której posadowiony jest budynek magazynowo-handlowy, wprowadzoną do ewidencji środków trwałych.

Wspólnicy zamierzają na mocy uchwały powyższą nieruchomość wycofać ze Spółki, przenosząc jej własność na rzecz wspólników, na cele osobiste tychże wspólników, którzy staną się współwłaścicielami przedmiotowej nieruchomości w części odpowiadającej posiadanym udziałom w Spółce.

Wycofanie nieruchomości ma nastąpić w drodze nieodpłatnego przeniesienia jej własności z majątku Spółki do majątku osobistego wspólników, tj. majątku niezwiązanego z prowadzeniem działalności w formie spółki. Wnioskodawca wskazuje, że wycofanie zabudowanej nieruchomości z majątku Spółki nie nastąpi tytułem wypłaty zysku w ww. Spółce.

Wskazana czynność wycofania składników majątku Spółki nie będzie miała formy umowy sprzedaży, umowy darowizny lub jakiejkolwiek innej umowy i zostanie dokonana w drodze uchwały wspólników o nieodpłatnym wycofaniu nieruchomości ze Spółki.

Uchwała zostanie wykonana poprzez czynność przeniesienia własności gruntu i własności budynku, w formie aktu notarialnego zawartego pomiędzy Spółką i jej wspólnikami.

Przeniesienie Składników majątku na rzecz wspólników zostanie przeprowadzone w następujący sposób:

1.

przeniesienie Składników majątku nastąpi na podstawie uchwały wspólników (w formie aktu notarialnego) o przekazaniu wskazanych składników majątku Spółki do majątku osobistego wspólników,

2.

w wykonaniu tej uchwały zawarta zostanie umowa w formie aktu notarialnego o nieodpłatne przekazanie wspólnikom opisanych wyżej nieruchomości,

3.

umowa przenosząca własność nie będzie stanowiła umowy darowizny w rozumieniu przepisów ustawy z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2017 r. poz. 459), będzie natomiast umową nienazwaną o treści i skutkach określonych w tej umowie,

4.

przekazanie opisanych wyżej nieruchomości nie będzie stanowiło wycofania wkładu w rozumieniu ustawy z 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2016 r. poz. 1578, z późn. zm., dalej, "k.s.h."). Wskutek tej czynności nie ulegnie zmniejszeniu udział kapitałowy któregokolwiek ze wspólników w Spółce,

5.

wycofaniu nieruchomości do majątku obojga wspólników nie będzie towarzyszyło dodatkowe wynagrodzenie (spłaty) na rzecz wspólników.

Łączna wartość nieruchomości wycofanych do majątków obu wspólników będzie ekwiwalentna i będzie odpowiadała udziałom w prawie do zysków w Spółce, które wynoszą po 50%.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania (po uzupełnieniu wniosku):

1. Czy czynność wycofania nieruchomości będzie opodatkowana podatkiem VAT?

2. Czy konieczna będzie korekta odliczonego podatku VAT od wydatków związanych z przedmiotową nieruchomością w związku z wycofaniem nieruchomości z tytułu 10-letniego okresu korekty od wartości nieruchomości powyżej 15 000 zł?

3. Czy wycofanie opisanych wyżej nieruchomości z ewidencji środków trwałych Spółki i przekazanie ich nieodpłatnie do majątków wspólników spowoduje powstanie z tego tytułu obowiązku podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych?

4. Czy czynność wycofania nieruchomości ze Spółki będzie neutralna dla Spółki (a w konsekwencji dla jej wspólników) na gruncie podatku dochodowego od osób fizycznych, jeżeli wspólnicy przeniosą własność nieruchomości do majątków osobistych wspólników odpowiednio do ich udziałów w Spółce, tj. po 1/2 udziału w nieruchomości?

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytania nr 3 i nr 4 dotyczące podatku dochodowego od osób fizycznych, natomiast w zakresie podatku od towarów i usług wydane zostało odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Zainteresowanych (po uzupełnieniu wniosku), nieodpłatne wycofanie nieruchomości z majątku Spółki do majątku Wnioskodawcy oraz drugiego wspólnika nie będzie skutkowało powstaniem przychodu do opodatkowania po stronie Spółki (a w konsekwencji jej wspólników), a tym samym będzie neutralne podatkowo na gruncie ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r. poz. 2032, z późn. zm.).

Wspólnicy podejmując uchwałę o wycofaniu nieruchomości ze Spółki i przeniesieniu własności nieruchomości do majątków wspólników mogą swobodnie decydować o tym, czy nieruchomość będzie objęta współwłasnością ułamkową (po 1/2 udziału).

Czynność nieodpłatnego wycofania nieruchomości będzie neutralna dla Spółki (a w konsekwencji dla jej wspólników) i nie będzie podlegać podatkowi dochodowemu, z uwagi na brak przychodu do opodatkowania.

Wyłącznie w przypadku otrzymania przez jednego wspólnika Spółki udziału w nieruchomości o wyższej wartości od udziału otrzymanego przez drugiego wspólnika, u wspólnika, który otrzymałby udział o wyższej wartości powstanie przychód z działalności gospodarczej równy nadwyżce tej wartości ponad jego udział w Spółce (1/2).

Spółka jawna jest osobową spółką prawa handlowego i tym samym nie posiada zdolności prawnej, z punktu widzenia prawa podatkowego; podatnikami są poszczególni wspólnicy tej spółki, czyli osoby fizyczne.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.

Zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat (art. 8 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy).

Dochód osiągnięty z tytułu udziału w spółce stanowi dla jej wspólnika - osoby fizycznej, dochód z pozarolniczej działalności gospodarczej, podlegający opodatkowaniu według zasad przewidzianych dla tego źródła.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21. 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do treści art. 10 ust. 1 pkt 3 i 8 powołanej ustawy, źródłami przychodów są:

1.

pozarolnicza działalność gospodarcza (pkt 3),

2.

odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2 (pkt 8)

a.

nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,

b.

prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

c.

prawa wieczystego użytkowania gruntów,

d. innych rzeczy, - jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie, w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Artykuł 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, nie ma zastosowania do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy - nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat (art. 10 ust. 2 pkt 3 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Z kolei przepis art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia składników majątku będących środkami trwałymi albo wartościami niematerialnymi i prawnymi, podlegającymi ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą lub przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

W przedmiotowym wniosku wskazano, że planowane jest wycofanie ze spółki jawnej środka trwałego - zabudowanej nieruchomości - i przekazanie jej Wnioskodawcy i drugiemu wspólnikowi. Wycofanie to nie nastąpi tytułem wypłaty zysku w Spółce.

Z treści przywoływanych przepisów wynika, że przychodami z działalności gospodarczej są zarówno przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą składników majątku używanych aktualnie w działalności (z wyjątkiem nieruchomości mieszkalnych wymienionych w art. 14 ust. 2c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), jak i przychody uzyskane ze sprzedaży tych składników majątku, które zostały z działalności gospodarczej z różnych względów wycofane Jeżeli jednak między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia upłynęło 6 lat, to przychód ze sprzedaży tych składników majątku nie stanowi przychodu z działalności gospodarczej.

Zatem, wycofanie wskazanego we wniosku składnika majątku ze spółki jawnej na rzecz Wspólnika nie spowoduje dla Niego powstania przychodu, brak jest bowiem odpłatności tego przesunięcia.

Jednakże sprzedaż udziału w ww. nieruchomości, będzie stanowiła dla Wnioskodawcy przychód z działalności gospodarczej, jeżeli między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składnik ten został wycofany z działalności spółki i dniem jego odpłatnego zbycia, nie upłynie 6 lat, co wynika z treści art. 10 ust. 2 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Reasumując, w ocenie Zainteresowanych nieodpłatne przekazanie środków trwałych Spółki na potrzeby własne wspólników do ich majątków, nie może być potraktowane jako przychód z odpłatnego zbycia tych składników przez Spółkę, ponieważ w opisanym zdarzeniu przyszłym własność nieruchomości będzie przekazana pod tytułem darmym, w drodze umowy nienazwanej w myśl ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2017 r. poz. 459, z późn. zm.), będzie natomiast umową nienazwaną o treści i skutkach określonych w tej umowie, której celem będzie wykonanie uchwały wspólników Spółki.

W związku z tym zasadne jest stanowisko, że nieodpłatne przekazanie wspólnikom nieruchomości w wyniku wycofania ich ze Spółki nie spowoduje powstania przychodu i zobowiązania podatkowego po stronie Zainteresowanych.

Zdaniem Zainteresowanych, po stronie Spółki (a w konsekwencji jej wspólników) nie wystąpi przychód związany z nieodpłatnym wycofaniem nieruchomości z majątku Spółki i przeniesieniem własności nieruchomości do majątków wspólników, w sytuacji gdy otrzymają oni udział w nieruchomości odpowiadający ich udziałom w Spółce.

W ocenie Zainteresowanych, sposób rozporządzenia nieruchomością przez wspólników w wyniku wykonania uchwały o wycofaniu nieruchomości z majątku Spółki nie ma dla Spółki żadnego znaczenia, ponieważ jedynym przepisem, który wyznacza zasady powstania przychodu ze zbycia majątku wykorzystywanego w działalności gospodarczej jest art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w myśl którego o powstaniu przychodu ze zbycia składników majątku wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą decyduje "odpłatność" transakcji.

Jak zauważył Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji z dnia 23 czerwca 2016 r., znak: IBPB-1-1/4511-279/16/WRz, odnoszącej do wycofania nieruchomości ze spółki osobowej z jednoczesnym zniesieniem współwłasności i otrzymaniu przez każdego wspólnika nieruchomości o tej samej wartości: nie sposób również twierdzić, że na skutek dokonania ww. czynności (tj. zniesienia współwłasności wycofywanych nieruchomości) w majątku Wnioskodawcy dojdzie do przysporzenia utożsamianego z uzyskaniem przychodu podatkowego, bowiem nieruchomości, które zostaną nieodpłatnie przekazane poszczególnym wspólnikom mają ekwiwalentną wartość.

Należy więc uznać, że w przypadku otrzymania przez każdego wspólnika nieruchomości o równej wartości (odpowiadającej jego udziałowi w spółce) nie dojdzie do powstania przychodu z tego tytułu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Zainteresowanej i Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 § 2 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2017 r. poz. 1577, z późn. zm.), spółkami handlowymi są: spółka jawna, spółka partnerska, spółka komandytowa, spółka komandytowo-akcyjna, spółka z ograniczoną odpowiedzialnością i spółka akcyjna.

W myśl art. 4 § 1 pkt 1 ww. ustawy, spółka osobowa to spółka jawna, spółka partnerska, spółka komandytowa i spółka komandytowo-akcyjna.

Stosownie do art. 8 § 1 Kodeksu spółek handlowych, spółka osobowa może we własnym imieniu nabywać prawa, w tym własność nieruchomości i inne prawa rzeczowe, zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozwana. Spółka osobowa prowadzi przedsiębiorstwo pod własną firmą.

Zgodnie z definicją zawartą w art. 22 § 1 Kodeksu spółek handlowych, spółką jawną jest spółka osobowa, która prowadzi przedsiębiorstwo pod własną firmą, a nie jest inną spółką handlową.

Zgodnie z art. 28 ww. ustawy, majątek spółki stanowi wszelkie mienie wniesione jako wkład lub nabyte przez spółkę w czasie jej istnienia.

Z powyższego wynika, że spółka jawna jest osobową spółką prawa handlowego. Spółka jawna nie posiada osobowości prawnej. Posiada jednak podmiotowość prawną, co oznacza, że może we własnym imieniu nabywać prawa i zaciągać zobowiązania. Może także posiadać własny majątek, odrębny od majątków jej wspólników. Spółka ta nie jest samodzielnym podatnikiem podatku dochodowego, a dochody tej spółki nie stanowią odrębnego przedmiotu opodatkowania. Opodatkowaniu polegają natomiast dochody poszczególnych wspólników tej spółki. Jeżeli wspólnikiem spółki jawnej jest osoba fizyczna, to w odniesieniu do jej dochodów uzyskanych z tej spółki zastosowanie znajdują zasady opodatkowania przewidziane w ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r. poz. 1509, z późn. zm.).

Jak stanowi art. 5a pkt 26 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ilekroć w ustawie jest mowa o spółce niebędącej osobą prawną - oznacza to spółkę inną niż w pkt 28.

W myśl natomiast art. 5a pkt 28 ww. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o spółce - oznacza to:

a.

spółkę posiadającą osobowość prawną, w tym także spółkę zawiązaną na podstawie rozporządzenia Rady (WE) nr 2157/2001 z dnia 8 października 2001 r. w sprawie statutu spółki europejskiej (SE) (Dz. Urz. WE L 294 z 10.11.2001, str. 1, z późn. zm.; Dz.Urz.UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 6, t. 4, str. 251),

b.

spółkę kapitałową w organizacji,

c.

spółkę komandytowo-akcyjną mającą siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,

d.

spółkę niemającą osobowości prawnej mającą siedzibę lub zarząd w innym państwie, jeżeli zgodnie z przepisami prawa podatkowego tego innego państwa jest traktowana jak osoba prawna i podlega w tym państwie opodatkowaniu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągania.

Zgodnie z art. 5b ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli pozarolniczą działalność gospodarczą prowadzi spółka niebędąca osobą prawną, przychody wspólnika z udziału w takiej spółce, określone na podstawie art. 8 ust. 1, uznaje się za przychody ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 (pozarolniczej działalności gospodarczej).

W myśl art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.

Zgodnie natomiast z art. 8 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Powyższy przepis ustanawia generalną zasadę opodatkowania podatkiem dochodowym, zgodnie z którą opodatkowaniu tym podatkiem podlegają wszelkie uzyskane przez podatnika w danym roku korzyści majątkowe, z wyjątkiem tych, które na mocy ustawy wyłączone zostały z tego opodatkowania (np. poprzez wprowadzenie ustawowego zwolnienia z opodatkowania, czy też zaniechanie poboru podatku).

Zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 ww. ustawy, odrębnymi źródłami przychodów są określone w pkt 3 i 8 tego przepisu:

* pozarolnicza działalność gospodarcza,

* odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

a.

nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,

b.

spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

c.

prawa wieczystego użytkowania gruntów,

d.

innych rzeczy,

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie.

Stosownie do treści art. 10 ust. 2 pkt 3 ww. ustawy, przepisów ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 3, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.

W myśl art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

W myśl art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia składników majątku będących:

a.

środkami trwałymi albo wartościami niematerialnymi i prawnymi, podlegającymi ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych,

b.

składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1500 zł,

c.

składnikami majątku, które ze względu na przewidywany okres używania równy lub krótszy niż rok nie zostały zaliczone do środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych,

d. składnikami majątku stanowiącymi spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego lub udział w takim prawie, które zgodnie z art. 22n ust. 3 nie podlegają ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, - wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą lub przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

Natomiast w myśl art. 14 ust. 2c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, do przychodów, o których mowa w ust. 2 pkt 1, nie zalicza się przychodów z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie. Przepis art. 30e stosuje się odpowiednio.

Z treści przytoczonych przepisów wynika zatem, że przychodami z działalności gospodarczej są zarówno przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą składników majątku, do których odnosi się art. 14 ust. 2 pkt 1 (z wyjątkiem nieruchomości mieszkalnych wymienionych w art. 14 ust. 2c ww. ustawy), jak i przychody uzyskane ze sprzedaży tych składników majątku, które zostały z działalności gospodarczej z różnych względów wycofane. Jeżeli jednak między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia upłynęło 6 lat, to przychód ze sprzedaży tych składników majątku nie stanowi przychodu z działalności gospodarczej.

Odpłatne zbycie oznacza przeniesienie własności lub innych praw majątkowych w zamian za korzyść majątkową. W przypadku nieodpłatnego przekazania nieruchomości przez spółkę jawną do majątku prywatnego jej wspólników, mamy niewątpliwie do czynienia ze zbyciem ww. składnika majątku. W wyniku bowiem tej czynności dojdzie do przeniesienia prawa własności nieruchomości ze spółki na wspólników. Zbycie to nie będzie miało jednak dla spółki charakteru odpłatnego, bowiem w zamian za przeniesienie prawa własności ww. składników majątku z majątku spółki do majątku prywatnego jej wspólników, spółka nie uzyska żadnych korzyści majątkowych.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Zainteresowani będący osobami fizycznymi, są wspólnikami w spółce jawnej (dalej: "Spółka"). Spółka posiada nieruchomość zabudowaną, na której posadowiony jest budynek magazynowo-handlowy wprowadzony do ewidencji środków trwałych. Obecnie nieruchomość jest wykorzystywana przez Spółkę do prowadzonej działalności gospodarczej. Wspólnicy zamierzają na mocy uchwały wycofać ten składnik z majątku Spółki do majątku osobistego jej wspólników, proporcjonalnie do posiadanego przez Nich udziału w zysku Spółki (1/2). Wykonanie uchwały nastąpi przez czynność przeniesienie własności gruntu i własności budynku w formie aktu notarialnego zawartego pomiędzy Spółką a jej wspólnikami. Umowa ta nie będzie miała formy umowy sprzedaży. Nie będzie też umową darowizny w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2018 r. poz. 1025, z późn. zm.), będzie natomiast umową nienazwaną o treści i skutkach określonych w tej umowie. Przekazanie tego składnika majątku nie będzie stanowiło wycofania wkładu w rozumieniu Kodeksu spółek handlowych, a wskutek tej czynności nie ulegnie zmniejszeniu udział kapitałowy któregokolwiek ze wspólników. Wycofaniu nieruchomości do majątku obojga wspólników nie będzie również towarzyszyło dodatkowe wynagrodzenie (spłaty) na rzecz wspólników. Łączna wartość nieruchomości wycofanych do majątków obu wspólników będzie ekwiwalentna i będzie odpowiadała udziałom w prawie do zysków w Spółce, które wynoszą po 50%.

Mając na uwadze, że planowana operacja wycofania wskazanej we wniosku nieruchomości z majątku spółki jawnej do majątku prywatnego Zainteresowanych nie będzie nosić w istocie cech zbycia, jak również nie będzie posiadać przymiotu odpłatności, to wycofanie to nie spowoduje powstania przychodu w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zainteresowani nie uzyskają przysporzenia majątkowego w związku z planowaną czynnością wycofania nieruchomości z majątku spółki jawnej do Ich majątków prywatnych.

Biorąc pod uwagę przedstawiony opis zdarzenia przyszłego oraz powołane przepisy prawa podatkowego należy stwierdzić, że planowane wycofanie nieruchomości z majątku spółki jawnej i przekazanie jej do majątków osobistych wspólników, w sposób przedstawiony w opisie zdarzenia przyszłego, nie nosi w istocie cech odpłatnego zbycia, zatem wycofanie to nie spowoduje powstania przychodu w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Czynność ta nie wiąże się bowiem z odpłatnym zbyciem środka trwałego, o którym mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tym samym, po stronie Zainteresowanych jako wspólników spółki jawnej, nie dojdzie do powstania przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, zaś czynność wycofania nieruchomości ze spółki jawnej będzie neutralna dla wspólników, jeżeli wspólnicy przeniosą własność nieruchomości do swoich majątków osobistych odpowiednio do ich udziałów w Spółce (tj. po 1/2 udziału w nieruchomości).

Wobec powyższego stanowisko Zainteresowanych należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Zainteresowaną i Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Zainteresowaną i Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania w złożonym wniosku.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Końcowo należy wskazać, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku - nie prowadzi postępowania dowodowego. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Zgodnie z art. 14na ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800, z późn. zm.), przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1.

z zastosowaniem art. 119a;

2.

w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Zainteresowanej będącej stroną postępowania (art. 14r. § 2 ustawy - Ordynacja podatkowa) przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2018 r. poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl