0113-KDIPT2-3.4011.526.2020.2.KS - IP Box - przesłanki 5% stawki PIT.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 15 czerwca 2020 r. (data wpływu 19 czerwca 2020 r.), uzupełnionym pismem z dnia 17 sierpnia 2020 r. (data wpływu 20 sierpnia 2020 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej - jest prawidłowe.

W dniu 19 czerwca 2020 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej.

Z uwagi na braki formalne wniosku, Organ podatkowy pismem z dnia 27 lipca 2020 r., nr 0113-KDIPT2-3.4011.526.2020.1.KS (doręczonym dnia 11 sierpnia 2020 r.), wezwał Wnioskodawcę na podstawie art. 13 § 2a, art. 169 § 1 i § 2 w zw. z art. 14h ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.) do jego uzupełnienia, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia. W odpowiedzi na ww. wezwanie w dniu 20 sierpnia 2020 r. wpłynęło uzupełnienie wniosku (nadane w dniu 18 sierpnia 2020 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

W ramach wykonywanej działalności gospodarczej Wnioskodawca świadczy usługi tworzenia i późniejszego rozwijania oprogramowania. Wykonywane prace są realizacją konkretnych zamówień, których projektowanie, jak i ostateczne wykonanie należy do zakresu obowiązków Wnioskodawcy. Podkreślić należy, że nawet jeśli w obecnej chwili na rynku znajduje się produkt podobny to zamówienia realizowanego przez Wnioskodawcę, tworzone oprogramowanie jest unikalne poprzez dedykowanie go indywidualnym potrzebom Zleceniodawcy.

Wspólnie ze Zleceniodawcą Wnioskodawca określa wytyczne oraz funkcjonalności, jakie ostateczny produkt ma spełniać i na tej podstawie Wnioskodawca przygotowuje stosowny kod, będący w efekcie samodzielnie działającym systemem informatycznym lub jego częścią. Efektem pracy Wnioskodawcy jest oprogramowanie, które stanowi nowe rozwiązanie w działalności Zleceniodawcy. Wnioskodawca wykonuje na oprogramowaniu również okresowe prace, które mają za zadanie dodanie nowych funkcjonalności, nie są to okresowe i rutynowe zmiany. Wnioskodawca jest również zobowiązany do napraw wszelkich usterek, ponieważ ponosi odpowiedzialność wobec Zleceniodawcy za prawidłowe i spełniające ustalone wymagania działanie oprogramowania.

W przypadku wystąpienia takiej konieczności, Wnioskodawca korzysta ze wsparcia innych podmiotów gospodarczych bądź zleceniobiorców projektujących poszczególne, stanowiące funkcjonalną całość fragmenty oprogramowania, które to następnie są składane w całość i finalnie tworzą kompletny produkt.

Na mocy zawartych umów, niezależnie od formy współpracy, podwykonawcy przekazują Wnioskodawcy pełnię praw autorskich, jakie przysługują im zgodnie z art. 1 ust. 1 i ust. 2 oraz art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1231). Na tej samej podstawie prawnej z ochrony korzysta końcowy produkt przekazywany Zleceniodawcy.

Po zakończeniu pracy, na mocy zawartej umowy ze Zleceniodawcą, Wnioskodawca wydaje gotowy produkt. Przekazanie gotowego produktu odbywa się na podstawie protokołu zdawczo-odbiorczego, gdzie również zaznaczony jest fakt przekazania praw autorskich określonych powyżej.

Prowadząc działalność gospodarczą, Wnioskodawca ponosi określone koszty uzyskania przychodu. Są to wydatki na:

* raty leasingowe, w ramach których Wnioskodawca korzysta z samochodu osobowego,

* utrzymanie samochodu osobowego oraz jego eksploatację,

* zakup licencji na oprogramowanie, które jest niezbędne do wykonywania pracy,

* usługi podwykonawców pracujących w ramach umów między przedsiębiorcami lub umów zleceń, w przypadku których Wnioskodawca jest płatnikiem,

* sprzęt komputerowy, drobne wyposażenie, usługi księgowe i inne niezbędne dla uzyskania przychodu.

Konkretnym przykładem podjętej współpracy i realizacji dochodu ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest umowa, jaką Wnioskodawca zawarł w 2020 r. ze spółką z branży med-tech, która obecnie realizuje projekt finansowany w znaczącej części ze środków publicznych, których rozdysponowywaniem zajmuje się X.

Zakres prac został określony w sposób następujący, cyt.: "Do szczegółowych czynności i zadań Zleceniobiorcy w ramach usługi należy:

Wyjaśnienia wymaga użycie określenia "walidacja i testowania". Na mocy wyżej wspomnianej umowy Wnioskodawca jest zobowiązany do oddania produktu gotowego do użytku. Walidacja i testowanie tworzonych rozwiązań jest czynnością niezbędną dla sprawdzenia prawidłowości działania stworzonego algorytmu oraz udokumentowanego potwierdzenia, że stworzony algorytm finalnie prowadzi do zaplanowanego wyniku. Bez procesu testowania nie można stwierdzić, czy został zakończony proces tworzenia, ponieważ najistotniejszym jest ustalenie, czy stworzony algorytm pracuje prawidłowo i w sposób oczekiwany przez Zleceniodawcę.

W piśmie stanowiącym uzupełnienie wniosku wskazano, że Wnioskodawca realizuje konkretne zamówienia Klientów. Są to projekty unikalne poprzez to, że zaspokajają konkretne potrzeby zlecających. Wnioskodawca obsługuje podmioty, które zwykle nie znalazły w aktualnie dostępnej na rynku ofercie produktów spełniających ich oczekiwania.

Stosowane rozwiązania materializują wiedzę i umiejętności Wnioskodawcy. Po ustaleniu zakresu prac i oczekiwań Klienta, Wnioskodawca przygotowuje projekt, który po akceptacji Klienta jest tworzony i wdrażany. Wnioskodawca wdraża rozwiązania, których jest autorem.

Działalność Wnioskodawcy polegająca na realizacji autorskich projektów prowadzona jest według harmonogramów prac. Praca jest oparta o narzędzia elektroniczne do zarządzania projektem (...). Jest więc ona prowadzona w sposób uporządkowany, zaplanowany, metodyczny, z przyjęciem określonych celów. Projekt przyjęty do realizacji ma zawsze przygotowany harmonogram prac. Przez wzgląd na obszerność i stopień skomplikowania pracy, odbiorowi podlegają poszczególne moduły oprogramowania. Po zakończeniu prac sprawdzana jest funkcjonalność wszystkich modułów jako całości. Praca odbywa się według harmonogramu zakreślającego kolejne etapy i terminy ich wykonania, więc jest ona prowadzona w sposób zorganizowany i systematyczny.

Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności nabywa, łączy, kształtuje i wykorzystuje dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności, w tym między innymi z zakresu narzędzi informatycznych i oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów i usług. Na bazie dostępniej wiedzy i umiejętności Wnioskodawca samodzielnie tworzy oprogramowanie i narzędzia informatyczne, ale też wykorzystuje komponenty już dostępne, jeśli wpisują się w opracowywany projekt. Działalność będąca przedmiotem wniosku nie obejmuje rutynowych i okresowych zmian ani drobnych prac udoskonalających produkty, a jedynie tworzenie nowych produktów lub ulepszanie w bardzo znaczącym stopniu już istniejących.

Celem podejmowanej przez Wnioskodawcę działalności jest zwiększenie zasobów wiedzy oraz wykorzystanie takich zasobów do tworzenia nowych zastosowań. Realizując kolejne autorskie projekty, Wnioskodawca zapoznaje się z problemem przedstawionym przez Klienta, ma za zadanie znaleźć rozwiązanie przedstawionych zagadnień oraz sposób ich realizacji. Bezsprzecznie jest to proces zwiększania i wykorzystywania zasobów wiedzy. Wytworzone oprogramowanie jest unikalne. Na rynku nie funkcjonują rozwiązania takie, jak proponowane przez Wnioskodawcę.

Wytworzone oprogramowanie stanowi utwór w rozumieniu art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. oprawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1231, z późn. zm.).

Wniosek dotyczy oprogramowania, którego twórcą jest Wnioskodawca. Następnie produkt jest sprzedawany wraz z przekazaniem prawa własności, lub udzielana jest licencja na jego użytkowanie. Wnioskodawca pozostaje właścicielem oprogramowania lub nie - w zależności od zawartej umowy.

Rozwijanie oprogramowania będące przedmiotem wniosku polega na tworzeniu nowych funkcjonalności, a co za tym idzie nowych kodów/algorytmów w językach programowania. Powstaje nowe prawo własności intelektualnej.

Wniosek dotyczy sytuacji wyłącznie takich, gdy w efekcie pracy Wnioskodawcy powstaje nowy utwór będący przedmiotem ochrony prawnej na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Zgodnie z zawartą umową na prace programistyczne, prawa autorskie są przenoszone w całości na rzecz Zleceniodawcy lub Zleceniodawca otrzymuje prawo do korzystania z oprogramowania bez możliwości dalszego licencjonowania, odsprzedaży, kopiowania i powielania.

Wnioskodawca ponosi odpowiedzialność za rezultat swojej pracy. Nie odpowiada jednak za skutki np. wadliwego wykorzystania oprogramowania przez Zleceniodawcę. Nie odpowiada również w sytuacji gdy Zleceniodawca błędnie wskazał wytyczne, na bazie których Wnioskodawca opracował programowanie. Wnioskodawca pracuje bez nadzoru, w miejscu i czasie samodzielnie stanowionym. Wnioskodawca ponosi ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną działalnością.

Wnioskodawca prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów oraz dodatkowe ewidencje, w których wyodrębnia przychody i koszty związane z ustaleniem dochodu z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej. Wnioskodawca prowadzi dodatkowe ewidencje zapewniające wyodrębnienie poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej oraz ustalenie przychodu, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w sposób pozwalający na wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu. Dodatkowa ewidencja jest prowadzona na bieżąco od początku realizacji działalności badawczo-rozwojowej zmierzającej do wytworzenia kwalifikowanego IP.

Obecnie realizowanym dochodem Wnioskodawcy z wytworzonego, rozwiniętego bądź ulepszonego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest dochód z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy prawa własności intelektualnej oraz ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Czynsz leasingowy dotyczy samochodu wykorzystywanego do celów prowadzenia działalności gospodarczej, głównie do celów dojazdów do klientów. Eksploatacja samochodu to jego ubezpieczenie, zakup paliwa, okresowe przeglądy i konieczne naprawy. Koszt obsługi przez biuro rachunkowe to faktura za obsługę księgową i podatkową działalności gospodarczej prowadzonej przez Wnioskodawcę. Materiały biurowe - to co dosłownie stanowi materiały biurowe czyli, papier do drukarek, tonery/tusze do drukarek, artykuły piśmienne. Obecnie Wnioskodawca nie posiada środków trwałych, których dotyczy wniosek.

W zakresie kosztów bezpośrednich Wnioskodawca jest w stanie przyporządkować konkretną wartość kosztów do wytworzenia konkretnego prawa własności intelektualnej, natomiast w zakresie kosztów pośrednich Wnioskodawca stosuje proporcję. Udział procentowych kosztów kwalifikowanych obliczany jest na podstawie udziału procentowego przychodów z tego tytułu w całości przychodów osiąganych z działalności gospodarczej.

Koszty wskazane we wniosku są faktycznie poniesione na prowadzoną bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej. Okolicznością/przesłanką świadczącą o bezpośrednim powiązaniu wskazanych kosztów z prowadzoną bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalnością badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej jest sam fakt ich poniesienia w tym właśnie celu. Koszty bezpośrednie ponoszone są wtedy, gdy jest prowadzona działalność, z którą są związane.

W związku z powyższym opisem postawiono następujące pytania:

1. Czy opisane wyżej przychody uzyskiwane przez Wnioskodawcę, należy uznać za przychody ze sprzedaży kwalifikowanego prawa majątkowego, a w związku z tym tworzą dochód, co do którego stosuje się ulgową stawkę 5% podatku dochodowego od osób fizycznych?

2. Czy koszty prowadzenia działalności gospodarczej takie jak:

* czynsz leasingowy dotyczący leasingu samochodu,

* koszty eksploatacji tego samochodu,

* koszt obsługi przez biuro księgowe,

* wydatki na materiały biurowe

stanowią koszt kwalifikowany zgodnie z art. 30ca ust. 4 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad 1

Wykonywane prace w zakresie tworzenia i rozwijania oprogramowania wypełniają definicję prac rozwojowych określonych w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jako "działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań".

Ponadto stanowią kwalifikowane IP poprzez prawo własności intelektualnej przysługujące Wnioskodawcy i spełnianie łącznie trzech warunków:

Biorąc pod uwagę powyższe przychód z tworzenia i rozwijania oprogramowania uzyskany przez Wnioskodawcę w ramach prowadzenia działalności gospodarczej jest przychodem kwalifikowanym dla ustalenia dochodu podlegającego ulgowemu opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych stawką 5%.

Ad 2

Koszty ponoszone z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej takie jak czynsz leasingowy z tytułu leasingu samochodu osobowego, koszty utrzymania i eksploatacji samochodu, koszty obsługi księgowej, wydatki na materiały biurowe i wyposażenie stanowią koszt kwalifikowany w myśl art. 30ca ust. 4 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i jako takie należy przyjąć je do wyliczenia wskaźnika nexus.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym. Na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2193, z późn. zm.), w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 30ca i art. 30cb. Ustawa ta wprowadziła do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych korzystne rozwiązanie podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej (tzw. IP BOX, Innovation Box).

W uzasadnieniu do projektu powyższej ustawy, wskazano, że "proponowane w projekcie ustawy rozwiązanie polega na preferencyjnym opodatkowaniu 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z praw własności intelektualnej, których podatnik jest właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem lub posiada prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej, i które są chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy, czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego, zwane dalej "kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej".

(...) Dochodem kwalifikującym się do ulgi Innovation Box jest dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również, co istotne, dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej.

Warunkiem koniecznym dla skorzystania z projektowanej preferencji jest wymóg prowadzenia przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co stanowi wyraz realizacji zasady nexus.

(...) Podatnik, który będzie chciał skorzystać z projektowanej preferencji będzie zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z praw IP powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac".

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r. poz. 1426), podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

8. autorskie prawo do programu komputerowego - podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 ww. ustawy).

Zgodnie natomiast z art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

Stosownie do art. 30ca ust. 11 ww. ustawy, podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 tego artykułu są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w których osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę).

Zatem, podatnik, który osiągnął w ciągu roku dochód z kwalifikowanego IP i decyduje, że wobec tego dochodu będzie stosował 5% stawkę podatku, jest zobowiązany do wykazania tego dochodu w zeznaniu rocznym składanym za rok, w którym ten dochód został osiągnięty. Podatnik ma prawo stosować 5% stawkę podatkową do dochodu z tego konkretnego kwalifikowanego IP w okresie, w którym kwalifikowane IP posiada ochronę prawną.

Powyższe przepisy wprowadzają korzystne rozwiązania podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej, tzw. Innovation Box.

W tym zakresie wpisują się one w realizację "Planu na rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju", "Strategii na rzecz doskonałości naukowej, nowoczesnego szkolnictwa wyższego, partnerstwa z biznesem i społecznej odpowiedzialności nauki" oraz "Strategii na Rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju" w obszarze innowacyjności. Znowelizowane przepisy mają prowadzić do wzrostu zainteresowania pracami badawczo-rozwojowymi prowadzonymi w Polsce oraz stanowić swoiste "zamknięcie" łańcucha wartości związanego z procesem tworzenia i komercjalizacji innowacyjnych rozwiązań będących efektem prac badawczo-rozwojowych.

Wskazać także należy, że powyższe regulacje polegają na preferencyjnym opodatkowaniu 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z praw własności intelektualnej, których podatnik jest właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem lub posiada prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej i które są chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego, zwane "kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej".

Możliwość skorzystania z ulgi Innovation Box ma miejsce również w sytuacji, gdy podatnik dokona zakupu kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa powyżej, pod warunkiem że następnie poniesie on koszty związane z rozwojem lub ulepszeniem nabytego prawa.

Dochodem kwalifikującym się do ulgi Innovation Box jest dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również, co istotne, dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej.

Warunkiem koniecznym dla skorzystania z omawianej preferencji jest wymóg prowadzenia przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co stanowi wyraz realizacji zasady nexus. Poziom dochodu kwalifikowanego do zastosowania preferencyjnej stawki opodatkowania będzie wyliczany przy zastosowania formuły (wzoru) wynikającej z Raportu nr 5 BEPS. Przewidziano także możliwość zlecenia wykonania prac badawczo-rozwojowych innym podmiotom zarówno niepowiązanym, jak i powiązanym.

Należy podkreślić, że stosowanie tej ulgi (niższej stawki podatku do kwalifikowanych dochodów) jest prawem, a nie obowiązkiem podatnika. Jest to o tyle istotne, gdyż z korzystaniem z ulgi wiążą się, bądź co bądź, dodatkowe obowiązki po stronie podatników, w szczególności obowiązek prowadzenia ewidencji pozwalającej na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.

Na podstawie art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji (art. 30cb ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Według art. 30cb ust. 3 ww. ustawy, w przypadku, gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Odrębna od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencja - zgodnie z art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - ma zatem na celu obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, a także monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych. Wskazana ewidencja jest bardzo ważna, ponieważ jej prowadzenie w sposób niezapewniający osiągnięcie ww. celów, spowoduje po stronie podatnika obowiązek zapłaty podatku dochodowego wg skali bądź podatkiem liniowym.

Podkreślić należy, że w celu skorzystania z opodatkowania dochodów na podstawie art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnik ma obowiązek na bieżąco prowadzić odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, czyli od momentu poniesienia pierwszych kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ww. ustawy.

Przepisy o IP BOX nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP BOX.

Z opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca w ramach wykonywanej działalności gospodarczej świadczy usługi tworzenia i późniejszego rozwijania oprogramowania. Wykonywane prace są realizacją konkretnych zamówień, których projektowanie, jak i ostateczne wykonanie należy do zakresu obowiązków Wnioskodawcy. Wspólnie ze Zleceniodawcą Wnioskodawca określa wytyczne oraz funkcjonalności, jakie ostateczny produkt ma spełniać i na tej podstawie Wnioskodawca przygotowuje stosowny kod, będący w efekcie samodzielnie działającym systemem informatycznym lub jego częścią. Efektem pracy Wnioskodawcy jest oprogramowanie, które stanowi nowe rozwiązanie w działalności Zleceniodawcy. W przypadku wystąpienia takiej konieczności, Wnioskodawca korzysta ze wsparcia innych podmiotów gospodarczych bądź zleceniobiorców projektujących poszczególne, stanowiące funkcjonalną całość fragmenty oprogramowania, które to następnie są składane w całość i finalnie tworzą kompletny produkt. Na mocy zawartych umów, niezależnie od formy współpracy, podwykonawcy przekazują Wnioskodawcy pełnię praw autorskich, jakie przysługują im zgodnie z art. 1 ust. 1 i ust. 2 oraz art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Na tej samej podstawie prawnej z ochrony korzysta końcowy produkt przekazywany Zleceniodawcy. Po zakończeniu pracy, na mocy zawartej umowy ze Zleceniodawcą, Wnioskodawca wydaje gotowy produkt. Przekazanie gotowego produktu odbywa się na podstawie protokołu zdawczo-odbiorczego, gdzie również zaznaczony jest fakt przekazania praw autorskich określonych powyżej. Wnioskodawca realizuje konkretne zamówienia Klientów. Są to projekty unikalne poprzez to, że zaspokajają konkretne potrzeby zlecających. Stosowane rozwiązania materializują wiedzę i umiejętności Wnioskodawcy. Działalność Wnioskodawcy polegająca na realizacji autorskich projektów prowadzona jest według harmonogramów prac, jest prowadzona w sposób uporządkowany, zaplanowany, metodyczny, z przyjęciem określonych celów. Przez wzgląd na obszerność i stopień skomplikowania pracy, odbiorowi podlegają poszczególne moduły oprogramowania. Po zakończeniu prac sprawdzana jest funkcjonalność wszystkich modułów jako całości. Praca odbywa się według harmonogramu zakreślającego kolejne etapy i terminy ich wykonania więc jest ona prowadzona w sposób zorganizowany i systematyczny. Na bazie dostępniej wiedzy i umiejętności Wnioskodawca samodzielnie tworzy oprogramowanie i narzędzia informatyczne, ale też wykorzystuje komponenty już dostępne, jeśli wpisują się w opracowywany projekt. Działalność nie obejmuje rutynowych i okresowych zmian ani drobnych prac udoskonalających produkty, a jedynie tworzenie nowych produktów lub ulepszanie w bardzo znaczącym stopniu już istniejących. Realizując kolejne autorskie projekty, Wnioskodawca zapoznaje się z problemem przedstawionym przez Klienta, ma za zadanie znaleźć rozwiązanie przedstawionych zagadnień oraz sposób jego realizacji. Bezsprzecznie jest to proces zwiększania i wykorzystywania zasobów wiedzy. Wytworzone oprogramowanie stanowi utwór w rozumieniu powołanych przepisów art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Rozwijanie oprogramowania będące przedmiotem wniosku polega na tworzeniu nowych funkcjonalności, a co za tym idzie nowych kodów/algorytmów w językach programowania. Powstaje nowe prawo własności intelektualnej, będące przedmiotem ochrony prawnej na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wnioskodawca prowadzi dodatkowe ewidencje zapewniające wyodrębnienie poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej oraz ustalenie przychodu, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej. Dodatkowa ewidencja jest prowadzona na bieżąco od początku realizacji działalności badawczo-rozwojowej zmierzającej do wytworzenia kwalifikowanego IP. Obecnie realizowanym dochodem Wnioskodawcy z wytworzonego, rozwiniętego bądź ulepszonego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest dochód z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy prawa własności intelektualnej oraz ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Odnosząc wyżej przedstawiony opis do przeanalizowanych przepisów prawa stwierdzić należy, że autorskie prawo do programu komputerowego chronione jest na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1231, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, nie podlegają ochronie.

W celu poprawnego zastosowania preferencji IP BOX wobec autorskiego prawa do programu komputerowego należy nadać mu znaczenia funkcjonalne, celowościowe i rozszerzające, w zgodzie z najbardziej istotnym międzynarodowym kontekstem przepisów o IP BOX, czyli Raportem OECD BEPS Plan Działania Nr 5. Zgodnie z akapitem 34 tego Raportu, copyrighted software, nie tylko program komputerowy chroniony prawem autorskim, ale szerzej oprogramowanie chronione prawem autorskim, może zawierać się w katalogu kwalifikowanych IP jako aktywo funkcjonalnie ekwiwalentne do patentu. OECD wskazuje, że oprogramowanie chronione prawem autorskim dzieli podstawowe cechy patentów, ponieważ jest nowatorskie, nieoczywiste i użyteczne, a zatem zasadniczo wynika z prowadzenia innowacyjnej działalności badawczo-rozwojowej, której prowadzenie powinny stymulować przepisy o IP BOX. OECD stwierdza także, że nie wszystkie jurysdykcje zapewniają ochronę patentową oprogramowania i dlatego wielu podatników, którzy wytwarzają oprogramowanie, musi posiadać prawa autorskie, zamiast polegać na ochronie patentowej. Włączenie oprogramowania chronionego prawem autorskim do definicji funkcjonalnie równoważnych kwalifikowanych IP zapewnia również, że różne traktowanie oprogramowania na mocy prawa patentowego różnych jurysdykcji nie ma wpływu na to, czy dochody z oprogramowania mogą korzystać z różnych regulacji IP BOX.

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie - definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów - podlega ochronie, jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być, zgodnie z wykładnią celowościową i kontekstualną (ww. Raport OECD), uznane za kwalifikowane IP w świetle rozszerzającej wykładni art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Mając na uwadze opis stanu faktycznego oraz obowiązujące przepisy prawa stwierdzić należy, że uzyskany przez Wnioskodawcę dochód z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy prawa własności intelektualnej oraz ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej dotyczący oprogramowania stanowiącego utwór prawnie chroniony, które zostało wytworzone/rozwinięte/ulepszone w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, kwalifikuje się do dochodów z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 1 i pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. To oznacza, że Wnioskodawca może skorzystać z preferencyjnego opodatkowania dochodów z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej wg stawki 5%.

W związku z tym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 1 jest prawidłowe.

Rozpatrując z kolei kwestię uznania za koszt kwalifikowany zgodnie z art. 30ca ust. 4 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wskazanych we wniosku wydatków na:

* czynsz leasingowy dotyczący leasingu samochodu,

* koszty eksploatacji tego samochodu,

* koszt obsługi przez biuro księgowe,

* wydatki na materiały biurowe,

w części, w jakiej będą proporcjonalnie przypisane do przychodów przypadających ze zbycia praw do oprogramowania, należy wskazać, co następuje.

Zgodnie z art. 30ca ust. 4 ww. ustawy, wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a+b) x 1,3 / (a+b+c+d)

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

W odniesieniu do powyższego należy zauważyć, że zgodnie z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, koszty poniesione faktycznie przez podatnika, uwzględniane pod literą "a" we wzorze na wyliczenie wskaźnika, przez który przemnażany jest dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągnięty w roku podatkowym, to koszty związane z prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalnością badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, a nie koszty działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 26e ustawy, zawężone do tzw. kosztów kwalifikowanych.

Z art. 30ca ust. 5 ww. ustawy wynika, że do kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

Zgodnie natomiast z akapitem 39 Raportu OECD BEPS Plan Działania nr 5, koszty kwalifikowane winny być uwzględniane we wskaźniku niezależnie od metody ich ujmowania w kosztach podatkowych, zgodnie z ogólnymi zasadami podatkowymi. Dlatego też koszty dla celów kalkulacji wskaźnika należy rozumieć szerzej (funkcjonalnie w kontekście ww. Raportu OECD), niż w odniesieniu do ustalania kosztów uzyskania przychodów na gruncie pozostałych przepisów ustawy o ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Podejście nexus koncentruje się na wykazaniu związku między:

* wydatkami poniesionymi przez podatnika w związku wytworzeniem/rozwojem/ ulepszeniem kwalifikowanych IP w ramach prowadzonej przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej,

* kwalifikowanymi IP,

* dochodami uzyskanymi z kwalifikowanych IP.

Koncentrując się zatem na wykazaniu powyższego związku, dokonując oceny prawnej wniosku należy ocenić to, czy wydatki ponoszone przez podatnika, przy zachowaniu właściwej proporcji, mogą zostać uznane za koszty faktycznie poniesione na działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej (art. 30ca ust. 4 cyt. ustawy lit. a) wzoru określającego wysokość kwalifikowanego dochodu), abstrahując w tym przypadku od kwalifikacji tych kosztów do celów ustalania dochodu w świetle ustawy o podatku dochodowym.

Podkreślenia wymaga, że ta szczególna metoda ujmowania kosztów we wskaźniku ma zastosowanie jedynie dla celu, jakim jest kalkulacja tego wskaźnika i nie zmienia zasad traktowania kosztów dla innych celów, w tym do obliczania dochodu, który jest przemnażany przez ten wskaźnik.

Jak wskazuje Wnioskodawca, w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej ponosi wydatki na:

* czynsz leasingowy dotyczący leasingu samochodu,

* koszty eksploatacji tego samochodu,

* koszt obsługi przez biuro księgowe,

* wydatki na materiały biurowe.

Wobec powyższego, skoro jak wskazał Wnioskodawca, wymienione wydatki zostały poniesione na prowadzoną bezpośrednio przez Niego działalność badawczo-rozwojową, ponoszone wydatki w zakresie, w jakim przeznaczane są na wytworzenie oprogramowania, w tym obliczone według powyższej proporcji przychodów ze zbycia praw do oprogramowania do przychodów ogółem, należy uznać za koszty kwalifikowane zgodnie z art. 30ca ust. 4 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem, za prawidłowe należy uznać stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 2.

Jednocześnie zaznacza się, że dokonując weryfikacji stanowiska Wnioskodawcy Organ nie odniósł się do kwestii dotyczącej kosztu zakupu wyposażenia, ponieważ zagadnienie to nie było przedmiotem zapytania.

Należy jednocześnie dodać, że mimo uznania przez Organ za adekwatną, tj. znajdującą uzasadnienie w opisie sprawy, "proporcję" zaproponowaną przez Wnioskodawcę, nie jest wykluczona możliwość zastosowania innych metod ustalania tej proporcji w przypadku jej weryfikacji w postępowaniu dowodowym przez właściwy organ podatkowy. Wybór metody ustalania odpowiedniej proporcji zależy bowiem od okoliczności faktycznych konkretnej sprawy. Pełna weryfikacja stanowiska Wnioskodawcy może być dokonana jedynie w toku ewentualnego postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub postępowania kontrolnego organu kontroli celno-skarbowej będącej poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej, do której mają zastosowanie przepisy określone w art. 14h ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325, z późn. zm.).

Końcowo zaznaczyć należy, że tutejszy Organ wydając interpretację w trybie art. 14b ustawy - Ordynacja podatkowa jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) przedstawionego przez Wnioskodawcę i Jego stanowiskiem, tym samym Organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku oraz jego uzupełnieniu. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) będą zgodne ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub postępowania kontrolnego organu kontroli celno-skarbowej. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku ww. postępowań okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Jeżeli przedstawiony we wniosku stan faktyczny/zdarzenie przyszłe będą się różniły od stanu występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego.

Zauważyć też należy, że to na Wnioskodawcy spoczywa ciężar wykazania związku przyczynowego pomiędzy ponoszonymi wydatkami, a osiąganymi przychodami oraz okoliczności, że ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wysokość osiągniętych przychodów bądź na zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza. Wykazanie takiego związku jest warunkiem koniecznym dla uznania danego wydatku za koszt uzyskania przychodu.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji indywidualnej.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy - Ordynacja podatkowa). Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, który ją wydał (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.