0113-KDIPT2-3.4011.499.2019.2.AC - Kwalifikacja podatkowa wynagrodzenia z tytułu wykonywania usług na podstawie kontraktów B2B.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 11 września 2019 r. (data wpływu 16 września 2019 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika - jest prawidłowe.

W dniu 16 września 2019 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością prowadzącą działalność gospodarczą w zakresie produkcji elementów technologii wiertniczej. Wnioskodawca zamierza zawrzeć z niektórymi ze swoich obecnych pracowników umowy o współpracy w ramach prowadzonej przez nich działalności gospodarczej (dalej: kontrakt B2B).

W ramach modelu osoby fizyczne będą:

W przypadku (2) czynności wykonywane na podstawie obu tytułów prawnych będą miały rozdzielne i niezależne zakresy - nastąpi całkowite rozdzielenie funkcji w ramach kontraktu B2B oraz umowy o pracę.

W ramach czynności wykonywanych w oparciu o kontrakty B2B osoby fizyczne:

* nie będą działały pod kierownictwem Spółki,

* będą same decydowały o miejscu i czasie wykonywanych czynności,

* nie będą objęte ewidencją czasu pracy obowiązującą ich w zakresie czynności wykonywanych na podstawie umowy o pracę.

Czynnościami wykonywanymi w ramach kontraktów B2B będą różnego rodzaju usługi konsultingowe, nieobejmujące zarządzania.

W przypadku osób, których zakres usług wymagać będzie wykorzystania przez nie odpowiedniej infrastruktury (komputer, telefon, samochód), będą one korzystały z własnego zaplecza technicznego przeznaczonego na potrzeby działalności gospodarczej lub będą wynajmować zaplecze techniczne od Spółki.

Z tytułu wykonanych usług osoby fizyczne będą wystawiały na Wnioskodawcę faktury opiewające na kwoty wynagrodzenia należnego za wykonanie usług. Stawka godzinowa będzie stała bez względu na porę wykonania czynności i ilość świadczonych usług.

Osoby fizyczne złożą oświadczenie, że wykonywane przez nie usługi wchodzą w zakres prowadzonej przez nie działalności gospodarczej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca będzie obowiązany do odprowadzania zaliczek na podatek dochodowy osób fizycznych w związku z uzyskanym przez nie wynagrodzeniem z tytułu wykonywania kontraktu B2B?

Zdaniem Wnioskodawcy, nie będzie obowiązany do odprowadzania zaliczek na podatek dochodowy osób fizycznych w związku z uzyskanym przez wyżej wymienione osoby wynagrodzeniem z tytułu wykonywania kontraktu B2B.

Obowiązek poboru zaliczek na podatek dochodowy osób fizycznych przez płatników określają art. 31, 33, 34, 35 oraz 41 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1387, z późn. zm., dalej: u.p.d.o.f.).

Zgodnie z art. 31 u.p.d.o.f., osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, zwane dalej "zakładami pracy", są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku pracy.

Przepisy art. 33, 34 oraz 35 u.p.d.o.f. nie będą miały zastosowania w sprawie, bowiem Wnioskodawca nie jest:

* rolniczą spółdzielnią produkcyjną zajmującą się produkcją rolną,

* organem rentownym,

* żadnym z podmiotów wskazanym w art. 35 ust. 1 u.p.d.o.f.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 u.p.d.o.f., osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Równocześnie zgodnie z art. 41 ust. 2 u.p.d.o.f., płatnicy nie są obowiązani do poboru zaliczek od należności z tytułów, o których mowa w art. 13 pkt 2 i 8, jeżeli podatnik złoży oświadczenie, że wykonywane przez niego usługi wchodzą w zakres prowadzonej działalności gospodarczej, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3.

W tym miejscu należy wskazać, że czynności realizowane przez osoby fizyczne w ramach kontraktów B2B wprawdzie będą realizowane w ramach tytułu, o którym mowa w art. 13 pkt 8 lit. a u.p.d.o.f., tj: z tytułu wykonywania usług na podstawie umowy zlecenia (...), uzyskiwane wyłącznie od (...) osoby prawnej (...), jednak przychody z ich realizacji będą uzyskiwane na podstawie umów zawieranych w ramach prowadzonej przez te osoby pozarolniczej działalności gospodarczej, a równocześnie osoby fizyczne złożą stosowne oświadczenia, że wykonywane przez nie usługi wchodzą w zakres prowadzonej działalności gospodarczej.

W myśl art. 5a pkt 6 u.p.d.o.f., ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej - oznacza to działalność zarobkową:

c. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych, - prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Usługi na podstawie kontraktów B2B są wykonywane przez osoby fizyczne w ramach zarejestrowanej działalności gospodarczej, która będzie miała charakter zarobkowy, tj. będzie ukierunkowana na osiągnięcie zysku.

Osoby fizyczne będą wykonywać działalność gospodarczą we własnym imieniu w sposób:

* zorganizowany - usługi świadczone przez osoby fizyczne ujęte zostały w ramy umowne, będą one wykonywane przez osoby fizyczne w czasie i miejscu przez nie ustalonym. W celu prowadzenia działalności każda z osób będzie posługiwała się zorganizowanym przez siebie zapleczem technicznym,

* ciągły - działalność osób fizycznych nie będzie miała charakteru jednorazowego ani sezonowego. Będzie ona nastawiona na osiągnięcie stałego źródła dochodu, o czym świadczy także fakt, że kontrakty B2B będą zawarte na czas nieokreślony.

Powyższą definicję działalności gospodarczej uzupełnia regulacja zawarta w art. 5b ust. 1 u.p.d.o.f., w myśl której za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

W przypadku osób fizycznych, z którymi Wnioskodawca zamierza zawrzeć kontrakty B2B nie zostaną spełnione łącznie wszystkie warunki wymienione w art. 5b ust. 1 bowiem:

Ad 1

Na podstawie obowiązujących przepisów prawa (Kodeksu cywilnego) osoby fizyczne będą ponosić odpowiedzialność wobec Wnioskodawcy oraz osób trzecich za rezultat czynności wykonywanych na podstawie kontraktów B2B. Zatem pierwsza przesłanka będzie spełniona, ponieważ odpowiedzialność za rezultat i wykonanie czynności przez osoby fizyczne nie ciąży wyłącznie na Wnioskodawcy,

Ad 2

W ramach kontraktów B2B osoby fizyczne będą same decydowały o czasie i miejscu wykonywania usług i nie będą działały pod kierownictwem Wnioskodawcy. Wnioskodawca nie będzie mógł wydawać osobom fizycznym wiążących poleceń co do sposobu wykonywania przez nie czynności. Z tego względu także ta przesłanka nie zostanie spełniona,

Ad 3

Osoby fizyczne będą ponosiły ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną działalnością wyrażające się w możliwości nieuzyskania zapłaty od Wnioskodawcy w przypadku niewykonania usługi. Wynagrodzenie osób fizycznych nie będzie bowiem określone w stałej kwocie miesięcznej niezależnej od wykonanych czynności. Stawka godzinowa będzie stała bez względu na porę wykonania czynności i ilość świadczonych usług, a wynagrodzenie będzie należne za czynności faktycznie wykonane. Ponadto osoby te będą korzystały z własnego zaplecza technicznego (telefony, samochody, laptopy) lub wynajmowanego od Wnioskodawcy, co oznacza, że ryzyko związane z wszelkimi przeszkodami technicznymi w wykonaniu usług będzie spoczywało na osobach fizycznych.

Ponieważ nie zostanie spełniona żadna z przestanek z art. 5b ust. 1 u.p.d.o.f., których łączne wypełnienie dyskwalifikuje czynności wykonywane na podstawie kontraktu B2B jako czynności wykonywane w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej, wynagrodzenie osób fizycznych z tytułu kontraktów B2B powinno zostać zaliczone do przychodu z działalności gospodarczej.

Zdaniem Wnioskodawcy, przychody uzyskiwane przez osoby fizyczne z tytułu wykonywania usług na podstawie kontraktów B2B nie będą stanowiły dla tych osób:

* przychodu ze stosunku pracy,

* ani przychodu z żadnego innego tytułu obligującego Wnioskodawcę do odprowadzania zaliczek na podatek dochodowych jako płatnik,

* a będą stanowiły przychód z działalności gospodarczej.

Powyższe stanowisko, zdaniem Wnioskodawcy, zostało potwierdzone w licznych interpretacjach indywidualnych, przykładowo w:

* interpretacji indywidualnej z dnia 14 grudnia 2018 r., sygn. 0114-KDIP3-1.4011.481.2018.4.MJ,

* interpretacji indywidualnej z dnia 10 lipca 2019 r., sygn. 0114-KDIP3-1.4011.301.2019.1.MJ, w których Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej potwierdził brak obowiązku odprowadzania przez podmioty dokonujące wypłaty wynagrodzenia zaliczek na podatek dochodowy osób fizycznych od wynagrodzenia wynikającego z tytułu wykonywania umów B2B.

W konsekwencji, w ocenie Wnioskodawcy, nie będzie On obowiązany do odprowadzania zaliczek na podatek dochodowy w związku z wynagrodzeniem:

* osób świadczących usługi na podstawie kontraktów B2B,

* pracowników, uzyskanym przez nich z tytułu wykonywania kontraktu B2B zawartego z Wnioskodawcą.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.), odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Końcowo należy wskazać, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku - nie prowadzi postępowania dowodowego. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny/zdarzenie przyszłe jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. Pełna weryfikacja prawidłowości stanowiska Wnioskodawcy może być dokonana jedynie w toku ewentualnego postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub postępowania kontrolnego organu kontroli celno-skarbowej, będącego poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej, do której zastosowanie mają przepisy określone w art. 14h (w zamkniętym katalogu) ustawy - Ordynacja podatkowa.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy - Ordynacja podatkowa). Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.