0113-KDIPT2-3.4011.363.2021.2.IR - Ustalenie skutków podatkowych uczestnictwa w spółce osobowej z siedzibą w Szkocji

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 1 kwietnia 2021 r. (data wpływu 8 kwietnia 2021 r. o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych uczestnictwa w spółce osobowej z siedzibą w Szkocji:

* w części dotyczącej ustalenia źródła przychodu - jest prawidłowe;

* w pozostałym zakresie - jest nieprawidłowe.

W dniu 8 kwietnia 2021 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie uznania wypłaconego Wnioskodawcy zysku z tytułu posiadania przez Niego statusu wspólnika o ograniczonej odpowiedzialności za przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest osobą fizyczną posiadającą status polskiego rezydenta podatkowego w Polsce i podlegającą w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu od całości osiąganych przez siebie dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania, zgodnie z przepisami ustawy z dnia 26 lipca 1992 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. Nr 80, poz. 350, z późn. zm.; dalej jako: "u.p.d.o.f."). Wnioskodawca prowadzi zarejestrowaną działalność gospodarczą - jest wpisany do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej (CEIDG). Jako metodę opodatkowania wybrał podatek liniowy.

Wnioskodawca jest wspólnikiem spółki osobowej zarejestrowanej w Szkocji w oparciu o Limited Partnerships Act 1907. Zgodnie ze wskazaną ustawą, spółka ta jest jedną ze spółek osobowych występujących w prawie Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej "limited partnership" (dalej "Spółka"). W myśl wskazanych przepisów, Spółka jest na gruncie prawa podatkowego Zjednoczonego Królestwa traktowana jako podmiot transparentny podatkowo co oznacza, że nie będzie ona podatnikiem podatku dochodowego w Zjednoczonym Królestwie, a jej przychody (dochody) będą alokowane i opodatkowywane na poziomie jej wspólników.

W spółce typu limited partnership występują dwie kategorie wspólników: "General Partners" (wspólnicy ponoszący nieograniczoną odpowiedzialność za zobowiązania Spółki; zarządzają spółką i reprezentują ją) oraz "Limited Partners" (wspólnicy ponoszący odpowiedzialność za zobowiązania Spółki wobec osób trzecich do wysokości wniesionego do Spółki wkładu; nie mogą reprezentować spółki ani nią zarządzać - w przeciwnym razie tracą ochronę wynikającą z ograniczonej odpowiedzialności i są traktowani jako "General Partners"). Wnioskodawca przystąpił do Spółki jako "Limited Partner", tj. jako wspólnik który de facto nie ma bieżącego wpływu na zarządzanie Spółką (Wnioskodawca nie wykonuje jakiejkolwiek pracy na rzecz Spółki, nie podejmuje też aktywnych działań mających wpływ na działalność Spółki).

Przedmiotem działalności Spółki jest szeroko pojęta działalność inwestycyjna, polegająca na inwestowaniu w Szkocji oraz poza nią w fundusze/udziały/akcje bądź inne prawa majątkowe. W związku z poczynionymi inwestycjami, Spółka osiąga zyski kapitałowe oraz przychody z opłat uiszczanych przez inwestorów. Z uwagi na powyższe uznać należy, że działalność Spółki obejmuje inwestowanie w fundusze/udziały/akcje bądź inne prawa majątkowe, tzn. będzie miała charakter wyłącznie holdingowy.

Miejscem prowadzenia działalności przez Spółkę będzie Szkocja. Spółka dysponuje w miejscu prowadzenia działalności pomieszczeniem oraz odpowiednim wyposażeniem służącym do prowadzenia działalności holdingowej w zakresie wskazanym we wniosku. Działalność prowadzona przez Spółkę będzie miała charakter stały (trwały). Spółka nie posiada i nie będzie posiadała stałej placówki działalności gospodarczej w Polsce (tj. pomieszczeń, urządzeń itp.) w rozumieniu art. 5 Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od zysków majątkowych (Dz. U. z 2006 r. Nr 250, poz. 1840).

W konsekwencji, Spółka nie będzie prowadziła działalności przedsiębiorstwa w Polsce za pośrednictwem takiej stałej placówki.

Wspólnicy Spółki są uprawnieni do udziału w zyskach Spółki. Wnioskodawcy jako wspólnikowi nie przysługuje prawo do żądania wypłaty zaliczek na poczet przewidywanego zysku lub też do wypłaty z zysku w trakcie trwającego roku obrotowego. Decyzję o wypłacie zysku na rzecz wspólników podejmuje samodzielnie General Partner. Może on również podjąć decyzję o zatrzymaniu zysku w Spółce. Innymi słowy, bez odpowiedniej decyzji General Partnera Wnioskodawca, jako wspólnik o ograniczonej odpowiedzialności, nie nabędzie roszczenia o wypłatę przysługującej Mu części zysku.

W konsekwencji, do momentu podjęcia opisanej powyżej decyzji o podziale i wypłacie zysku, Wnioskodawcy nie będzie przysługiwało prawo do żądania wypłaty zysku, który do tego momentu stanowić będzie majątek spółki, odrębny od majątku jej wspólników.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy zysk wypłacony Wnioskodawcy z tytułu posiadania przez Niego statusu wspólnika o ograniczonej odpowiedzialności w przedmiotowej Spółce należy uznać na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychód określony w art. 10 ust. 3 ww. ustawy, tzn. jako przychód z prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej, który w związku z wyborem przez Wnioskodawcę liniowego sposobu opodatkowania zgodnie z art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, będzie podlegał opodatkowaniu 19% podatkiem dochodowym?

Zdaniem Wnioskodawcy, zysk wypłacony Wnioskodawcy z tytułu posiadania przez Niego statusu wspólnika o ograniczonej odpowiedzialności w Spółce należy traktować na gruncie u.p.d.o.f. jako przychód określony w art. 10 ust. 3 u.p.d.o.f., tzn. jako przychód z prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej, który w związku z wyborem przez Wnioskodawcę liniowego sposobu opodatkowania zgodnie z art. 30c u.p.d.o.f. będzie podlegał opodatkowaniu 19% podatkiem dochodowym.

Jak wynika z opisu zamieszczonego w stanie faktycznym, Spółka jest podmiotem transparentnym podatkowo i, w konsekwencji, nie jest podatnikiem podatku dochodowego. W związku z powyższym, przychody i koszty podatkowe powstałe w ramach działalności Spółki są opodatkowywane na poziomie jej wspólników. Tym samym, przychód uzyskiwany przez Spółkę należy przypisać Wnioskodawcy, w proporcji do Jego udziału w zyskach Spółki.

W myśl zasady określonej w art. 8 ust. 1 ww.u.p.d.o.f., przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.

Na podstawie art. 8 ust. 2 u.p.d.o.f., opisaną wyżej zasadę proporcjonalnego udziału stosuje się analogicznie do kosztów uzyskania przychodów.

Stosownie do art. 5b ust. 2 u.p.d.o.f., jeśli pozarolniczą działalność gospodarczą prowadzi spółka niemająca osobowości prawnej, przychody wspólnika z udziału w takiej spółce, określone na podstawie art. 8 ust. 1, uznaje się za przychody ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, tj. za przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Jak zauważył NSA w uchwale z dnia 20 maja 2013 r. (sygn. akt II FPS 6/12), określona powyżej reguła nie jest ograniczana ani modyfikowana w jakimkolwiek przepisie u.p.d.o.f. Art. 5b ust. 2 u.p.d.o.f., stwarza w opinii NSA fikcję prawną uzyskiwania przez wspólnika spółki niemającej osobowości prawnej przychodów ze źródła określonego w art. 10 ust. 1 pkt 3 tej ustawy, o ile spółka prowadzi działalność gospodarczą. Przy takim podejściu, wszystkie przychody uzyskiwane przez osobę fizyczną będącą wspólnikiem spółki osobowej, powinny być uznawane za przychód z prowadzonej działalności gospodarczej.

Podobne stanowisko wyraził Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w orzeczeniu z dnia 23 listopada 2016 r. (sygn. akt III SA/Wa 2527/15)/. "Literalnie interpretowany art. 5b ust. 2 ustawy jasno stanowi, że przychody wspólnika spółki osobowej z udziału w takiej spółce uznaje się za przychody ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3. Są to więc przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej. Zbędne stają się jakiekolwiek inne metody interpretacji tego przepisu, skoro metoda literalna prowadzi do wniosku zadowalającego, zgodnego ze znaczeniem wyrazów użytych do budowy tego przepisu, a przy tym osiągnięty wynik interpretacyjny nie pozostaje w sprzeczności z innymi przepisami ustawy, z przepisami Konstytucji, nie jest niedorzeczny, nielogiczny lub niezrozumiały".

Prawidłowość takiego stanowiska potwierdzają również, według Wnioskodawcy, wydawane interpretacje prawa podatkowego. Przykładowo, w interpretacji z dnia 20 maja 2019 r., nr 0114-KDIP3-1.4011.208.2019.2.MT Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej uznał w podobnym stanie faktycznym, iż "zysk wypłacony Wnioskodawcy na podstawie decyzji General Partnera z tytułu posiadania przez niego statusu wspólnika o ograniczonej odpowiedzialności w przedmiotowej spółce należy traktować na gruncie ustawy o PIT jako przychód osiągnięty ze źródła określonego w art. 10 ust. 1 pkt 3 tej ustawy, tzn. jako przychód powstały z tytułu prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej opodatkowany zgodnie z wybraną formą opodatkowania, tj. podatkiem liniowym 19%".

Analogiczne stanowisko Dyrektor KIS zaprezentował w interpretacji z dnia 20 maja 2019 r., nr 0114-KDIP3-1.4011.233.2019.2.MT.

Powyższy wniosek ma również zastosowanie do Wnioskodawcy, tj. będącego polskim rezydentem podatkowym wspólnika spółki niebędącej osobą prawną z siedzibą w Zjednoczonym Królestwie (Szkocja), która zgodnie z prawem wewnętrznym nie jest podatnikiem podatku dochodowego a jej przychody (dochody) są alokowane i opodatkowywane na poziomie wspólników.

W konsekwencji, zyski wypłacone przez Spółkę należy z perspektywy Wnioskodawcy traktować na gruncie u.p.d.o.f. jako przychód osiągnięty przez Wnioskodawcę ze źródła określonego w art. 10 ust. 1 pkt 3 tej ustawy, tzn. jako przychód powstały z tytułu prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie skutków podatkowych uczestnictwa w spółce osobowej z siedzibą w Szkocji:

* w części dotyczącej ustalenia źródła przychodu - jest prawidłowe;

* w pozostałym zakresie - jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128, z późn. zm.), osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Stosownie do treści art. 3 ust. 1a cytowanej ustawy, za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

Stosownie do treści art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

Zgodnie z art. 5a pkt 6 ww. ustawy, działalność gospodarcza albo pozarolnicza działalność gospodarcza to działalność zarobkowa:

c. polegająca na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych - prowadzona we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Stosownie do art. 5b ust. 2 powołanej ustawy, jeśli pozarolniczą działalność gospodarczą prowadzi spółka niemająca osobowości prawnej, przychody wspólnika z udziału w takiej spółce, określone na podstawie art. 8 ust. 1, uznaje się za przychody ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, tj. za przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Jak stanowi art. 8 ust. 1 cytowanej ustawy, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.

Zgodnie z art. 8 ust. 1a ww. ustawy, przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, lub działów specjalnych produkcji rolnej, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 4, osiąganych przez podatników opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30c, nie łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

W konsekwencji do przychodów z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, osiąganych przez wspólnika, należy stosować przepisy odnoszące się do przychodów z działalności gospodarczej.

Jak zauważył NSA w uchwale z dnia 20 maja 2013 r., sygn. akt II FPS 6/12, ww. zasada nie jest ograniczana ani modyfikowana w jakimkolwiek przepisie ustawy o ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przepis art. 5b ust. 2 ww. ustawy stwarza zatem fikcję prawną uzyskiwania przez wspólnika spółki niemającej osobowości prawnej przychodów ze źródła określonego w art. 10 ust. 1 pkt 3 tej ustawy, o ile spółka prowadzi działalność gospodarczą.

Powyższy wniosek ma również zastosowanie do będącego polskim rezydentem podatkowym wspólnika spółki niebędącej osobą prawną z siedzibą w Szkocji, która na gruncie prawa podatkowego Zjednoczonego Królestwa jest podmiotem transparentnym podatkowo co oznacza, że nie będzie ona podatnikiem podatku dochodowego w Zjednoczonym Królestwie, a jej przychody (dochody) będą alokowane i opodatkowywane na poziomie jej wspólników.

W myśl art. 9a ust. 2 ww. ustawy, podatnicy mogą wybrać sposób opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej na zasadach określonych w art. 30c. W tym przypadku są obowiązani do złożenia właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego sporządzonego na piśmie oświadczenia o wyborze tego sposobu opodatkowania do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym został osiągnięty pierwszy przychód z tego tytułu w roku podatkowym, albo do końca roku podatkowego, jeżeli pierwszy taki przychód został osiągnięty w grudniu tego roku podatkowego.

Z brzmienia przytoczonego powyżej przepisu art. 9a ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że ustawodawca przewidział możliwość wyboru sposobu opodatkowania podatkiem dochodowym według stawki 19% także w ciągu roku podatkowego. Prawo to ograniczone jest jednak do określonej grupy podatników, do której należą podatnicy rozpoczynający w trakcie roku podatkowego prowadzenie działalności gospodarczej.

Z uwagi na fakt, że Wnioskodawca będzie wspólnikiem spółki osobowej mającej siedzibę na terytorium Szkocji, kwestie opodatkowania uzyskiwanych przez Niego dochodów z tytułu uczestnictwa w tej spółce należy rozpatrywać z uwzględnieniem postanowień Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od zysków majątkowych, podpisanej w Londynie 20 lipca 2006 r. (Dz. U. z 2018 r. poz. 2253).

W myśl art. 7 ust. 1 ww. Konwencji, zyski przedsiębiorstwa Umawiającego się Państwa podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że przedsiębiorstwo prowadzi w drugim Umawiającym się Państwie działalność poprzez położony tam zakład. Jeżeli przedsiębiorstwo wykonuje działalność w ten sposób, to zyski przedsiębiorstwa mogą być opodatkowane w drugim Państwie, jednak tylko w takiej mierze, w jakiej można je przypisać temu zakładowi.

W konsekwencji, ponieważ działalność na terytorium Szkocji prowadzona jest przez Wnioskodawcę za pomocą położonego tam zakładu, dochód Wnioskodawcy uzyskany z prowadzenia działalności, który może być przypisany temu zakładowi, będzie podlegać opodatkowaniu w Szkocji.

W takim przypadku w celu zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu należy zastosować określoną w Konwencji metodę unikania podwójnego opodatkowania.

Przy czym wskazać należy, że zarówno Polska, jak i Wielka Brytania notyfikowały ww. Konwencję polsko-brytyjską do objęcia Konwencją wielostronną implementującą środki traktatowego prawa podatkowego mające na celu zapobieganie erozji podstawy opodatkowania i przenoszeniu zysku, sporządzoną w Paryżu dnia 24 listopada 2016 r., podpisaną w Paryżu dnia 7 czerwca 2017 r. (Dz. U. z 2018 r. poz. 1369). Konwencja MLI, której celem było jednorazowe zmodyfikowanie sieci umów o unikaniu podwójnego opodatkowania bez konieczności czasochłonnych negocjacji bilateralnych, została ratyfikowana przez Polskę dnia 23 stycznia 2018 r., a przez Wielką Brytanię 29 czerwca 2018 r. Dniem wejścia w życie postanowień Konwencji MLI dla Polski jest dzień 1 lipca 2018 r., natomiast dla Wielkiej Brytanii dzień 1 października 2018 r.

Zgodnie z art. 35 ust. 1 Konwencji MLI, postanowienia art. 3 ust. 1, art. 4 ust. 1, art. 5 ust. 6, art. 6 ust. 1, art. 7 ust. 1 i art. 11 ust. 1 Konwencji MLI będą miały zastosowanie w zakresie stosowania Konwencji polsko-brytyjskiej przez Polskę:

* w odniesieniu do podatków pobieranych u źródła od kwot wypłacanych lub zaliczanych na rzecz osób niemających miejsca zamieszkania lub siedziby w Polsce, gdy zdarzenie dające prawo do pobrania takiego podatku wystąpi w dniu lub po dniu 1 stycznia 2019 r.; oraz

* w odniesieniu do pozostałych podatków nakładanych przez Polskę, do podatków nakładanych w okresach podatkowych rozpoczynających się w dniu lub po dniu 1 kwietnia 2019 r.

W celu zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu należy zastosować określoną w Konwencji metodę unikania podwójnego opodatkowania, tj. art. 22 ust. 2 lit. a tej Konwencji.

Artykuł 5 ust. 6 Konwencji MLI zastępuje art. 22 ust. 2 lit. a tej Konwencji i brzmi następująco: W przypadku, gdy osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w (Polsce) uzyskuje dochód lub zyski majątkowe, które zgodnie z postanowieniami (Konwencji), mogą być opodatkowane w (Zjednoczonym Królestwie) (z wyłączeniem sytuacji, gdy te postanowienia zezwalają na opodatkowanie przez (Zjednoczone Królestwo) wyłącznie z powodu, że dany dochód lub zyski majątkowe są także dochodem lub zyskami majątkowymi uzyskiwanym przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium (Zjednoczonego Królestwa), (Polska) zezwoli na odliczenie od podatku od dochodu lub zysków majątkowych takiej osoby, kwoty równej podatkowi od dochodu lub zysków majątkowych zapłaconemu w (Zjednoczonym Królestwie).

Jednakże odliczenie takie nie może przekroczyć tej części podatku od dochodu lub od zysków majątkowych, obliczonego przed dokonaniem odliczenia, która przypada na taki dochód lub zyski majątkowe, które mogą być opodatkowane w (Zjednoczonym Królestwie).

Jeżeli zgodnie z jakimkolwiek postanowieniem niniejszej (Konwencji), dochód lub zyski majątkowe uzyskane przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w (Polsce) są zwolnione z opodatkowania w (Polsce), wówczas (Polska) może przy obliczaniu kwoty podatku od pozostałego dochodu lub zysków majątkowych takiej osoby uwzględnić zwolniony dochód lub zyski majątkowe.

Zatem, jak wynika z powyższego uregulowania dochód lub zyski majątkowe uzyskane przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w (Polsce) są zwolnione z opodatkowania w (Polsce), wówczas (Polska) może przy obliczaniu kwoty podatku od pozostałego dochodu lub zysków majątkowych takiej osoby uwzględnić zwolniony dochód lub zyski majątkowe.

Należy zauważyć, że przepis art. 27 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (metoda wyłączenia z progresją) znajduje zastosowanie w sytuacji, gdy podatnik rozlicza uzyskiwane dochody z działalności gospodarczej według progresywnej skali podatkowej.

Powyższy przepis nie znajduje jednak zastosowania w przypadku podatników opodatkowujących osiągane z działalności gospodarczej dochody według zasad określonych w art. 30c ust. 1 tej ustawy.

Stosownie do art. 30c ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatek dochodowy od dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej uzyskanych przez podatników, o których mowa w art. 9a ust. 2 lub 7, z zastrzeżeniem art. 29 i art. 30, wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Jednocześnie - zgodnie z art. 30c ust. 6 cyt. ustawy - dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej, opodatkowanych w sposób określony w ust. 1, nie łączy się z dochodami opodatkowanymi na zasadach określonych w art. 27, art. 30b, art. 30e i art. 30f.

W odniesieniu do przedstawionego we wniosku opisu sprawy należy podkreślić, że dochody z działalności gospodarczej prowadzonej na terytorium Szkocji, uzyskane przez podatnika, który wybrał w Polsce opodatkowanie działalności podatkiem liniowym, nie wpływają na wysokość płaconej przez nich stawki podatku z tytułu tej działalności.

Biorąc pod uwagę, że Wnioskodawca rozlicza dochody uzyskiwane z działalności gospodarczej stawką liniową zgodnie z art. 30c ww. ustawy, oznacza to, że art. 27 ust. 8 ww. ustawy, nie znajdzie zastosowania w przedmiotowej sprawie w odniesieniu do dochodów uzyskiwanych z tytułu uczestnictwa w spółce osobowej z siedzibą w Szkocji.

Zatem w przypadku, gdy - jak wynika to z treści wniosku - podatnik w Polsce prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą opodatkowaną na zasadach określonych w art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. według 19% stawki liniowej, oraz równocześnie osiąga dochody w ramach działalności gospodarczej jako wspólnik spółki osobowej w Szkocji za pośrednictwem położonego tam zakładu, podlegające zwolnieniu z opodatkowania w Polsce w świetle postanowień ww. Konwencji o unikaniu podwójnego opodatkowania, to dochód ten nie będzie miał wpływu na wysokość zobowiązania podatkowego podatnika w Polsce z uwagi na brak zastosowania w tym przypadku progresywnej skali opodatkowania.

W związku z powyższym za prawidłowe należy uznać stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym zysk wypłacony Wnioskodawcy z tytułu posiadania przez Niego statusu wspólnika o ograniczonej odpowiedzialności w spółce osobowej należy traktować na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jako przychód określony w art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, tzn. jako przychód z prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej.

Natomiast za nieprawidłowe należy uznać stanowisko Wnioskodawcy, według którego dochód uzyskiwany przez Niego jako wspólnika spółki osobowej z siedzibą w Szkocji za pośrednictwem położonego tam zakładu w związku z wyborem przez Wnioskodawcę liniowego sposobu opodatkowania zgodnie z art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych będzie podlegał opodatkowaniu 19% podatkiem dochodowym.

Równocześnie zastrzec należy, że interpretacja niniejsza dotyczy ogólnie przychodów zakładu Wnioskodawcy na terytorium Szkocji.

Nadmienia się, że w pytaniu oraz we fragmencie własnego stanowiska, Wnioskodawca powołał się na przepis " art. 10 ust. 3" ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, natomiast z opisu stanu faktycznego, treści postawionego pytania, a także dalszej części własnego stanowiska Wnioskodawcy w sprawie wynika, że intencją Wnioskodawcy było uzyskanie interpretacji w zakresie art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy. Zatem, tutejszy Organ uznał, że jest to oczywista omyłka pisarska, niemająca wpływu na rozstrzygnięcie.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

W odniesieniu do powołanych we wniosku interpretacji organów podatkowych wskazać należy, że orzeczenia te nie są wiążące dla tutejszego Organu. Interpretacje organów podatkowych dotyczą tylko konkretnej, indywidualnej sprawy, osadzonej w określonym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym i tylko w tej sprawie rozstrzygnięcie zawarte w każdej z nich jest wiążące. W związku z tym, organy podatkowe mimo, że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami, nie tylko innych organów podatkowych, jednak nie stosują wprost tych rozstrzygnięć także i z tego zwykłego powodu, że nie stanowią one materialnego prawa podatkowego. Odmienne rozstrzygnięcia organów podatkowych dokonane nawet w analogicznych zagadnieniach nie mogą stanowić podstawy do żądania analogicznego rozstrzygnięcia sprawy Wnioskodawcy, jeśli stoi temu na przeszkodzie treść przepisów prawa. W przypadku rozbieżności, na organie podatkowym ciąży obowiązek podjęcia z urzędu prawem przewidzianych środków do skorygowania wadliwych rozstrzygnięć, adresowanych do innych podatników. Organ nie może bowiem powielać ewentualnego błędu popełnionego w innej sprawie. Na podstawie art. 14e ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325, z późn. zm.), Szef Krajowej Administracji Skarbowej może z urzędu, zmienić wydaną interpretację indywidualną, jeżeli stwierdzi jej nieprawidłowość, uwzględniając w szczególności orzecznictwo sądów, Trybunału Konstytucyjnego lub Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. Przepis ten nie zawiera ograniczeń czasowych, co oznacza, że jeśli stwierdzona zostanie nieprawidłowość wydanej interpretacji indywidualnej, Szef Krajowej Administracji Skarbowej może, z urzędu zmienić ją w dowolnym czasie.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Końcowo należy wskazać, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku - nie prowadzi postępowania dowodowego. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. Pełna weryfikacja prawidłowości stanowiska Wnioskodawcy może być dokonana jedynie w toku ewentualnego postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub postępowania kontrolnego organu kontroli celno-skarbowej, będącego poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej, do której zastosowanie mają przepisy określone w art. 14h (w zamkniętym katalogu) ustawy - Ordynacja podatkowa.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy - Ordynacja podatkowa). Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, który ją wydał (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.