0113-KDIPT2-3.4011.258.2017.1.AC - Koszty uzyskania przychodów w związku z realizacją projektów finansowanych ze środków europejskich i budżetu państwa.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 24 sierpnia 2017 r. (data wpływu 31 sierpnia 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków ponoszonych w ramach tzw. wkładu własnego w związku z realizacją projektów finansowanych ze środków europejskich i budżetu państwa - jest prawidłowe.

W dniu 31 sierpnia 2017 r. do tutejszego Organu wpłynął wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków ponoszonych w ramach tzw. wkładu własnego w związku z realizacją projektów finansowanych ze środków europejskich i budżetu państwa.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Osoba fizyczna prowadząca jednoosobową działalność gospodarczą (dalej: Wnioskodawca) prowadzi działalność edukacyjno-szkoleniową, wg PKD 2007 85.59.B. Wnioskodawca posiada również wpis do Rejestru Instytucji Szkoleniowych prowadzonym przez Wojewódzki Urząd Pracy w.... Wnioskodawca prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów. Opodatkowanie dochodów odbywa się w formie podatku liniowego. W ramach działalności gospodarczej Wnioskodawca realizuje także projekty unijne finansowane z Europejskiego Funduszu Społecznego - Regionalny Program Operacyjny na lata 2014-2020 (dalej: RPO) oraz Programu Operacyjnego Wiedza Edukacja Rozwój 2014-2020 (dalej: POWER). Wnioskodawca realizuje projekty zgodnie z umową o dofinansowanie, na podstawie wniosku o dofinansowanie, w którym określony jest szczegółowy budżet Projektu. Budżet Projektu podzielony jest na zadania, w ramach których realizowane są szkolenia zawodowe, komputerowe, językowe itp., czyli związane z podstawową działalnością Spółki.

Umowa o dofinansowanie projektu określa sumę wydatków w ramach realizowanego projektu, na którą składają się:

Dofinansowanie w formie dotacji w ramach konkretnego działania określone jest na poziomie od 90 do 95% całkowitych wydatków kwalifikowanych Projektu (w tym płatność ze środków europejskich i dotacja z budżetu państwa). Wnioskodawca zobowiązuje się natomiast do wniesienia wkładu własnego finansowego lub rzeczowego ze środków własnych w wysokości stanowiącej od 5 do10% całkowitych wydatków kwalifikowanych Projektu.

Zgodnie z Wytycznymi w zakresie kwalifikowalności wydatków w ramach Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Europejskiego Funduszu Społecznego oraz Funduszu Spójności na lata 2014-2020 (z dnia 10 kwietnia 2015 r. Rozdział 3 lit. dd, z dnia 19 września 2016 r. Rozdział 3 lit. cc) wkład własny oznacza - środki finansowe lub wkład niepieniężny zabezpieczone przez beneficjenta, które zostaną przeznaczone na pokrycie wydatków kwalifikowanych i nie zostaną beneficjentowi przekazane w formie dofinansowania (różnica między kwotą wydatków kwalifikowanych, a kwotą dofinansowania przekazaną beneficjentowi, zgodnie ze stopą dofinansowania dla projektu). Stopa dofinansowania dla projektu rozumiana jako% dofinansowania wydatków kwalifikowanych.

Jednocześnie zgodnie z podrozdziałem 8.3 (pkt 9 Wytycznych z dnia 10 kwietnia 2015 r., pkt 8 Wytycznych z dnia 19 września 2016 r.), IŻ PO zapewnia, że w przypadku wymogu wniesienia przez beneficjenta wkładu własnego, wkład własny beneficjenta jest wykazywany we wniosku o dofinansowanie, przy czym to beneficjent określa formę wniesienia wkładu własnego. IZ PO nie może wymagać wniesienia wkładu własnego w określonej formie, chyba że przepisy powszechnie obowiązujące lub wytyczne horyzontalne stanowią inaczej.

Wniesienie wkładu własnego przez Wnioskodawcę jest niezbędne w związku z realizacją projektów z Europejskiego Funduszu Społecznego - Regionalny Program Operacyjny na lata 2014-2020 oraz Programu Operacyjnego Wiedza Edukacja Rozwój 2014-2020, określone w dokumentacji konkursowej na etapie ubiegania się o dofinansowanie. Wkład własny jest ponoszony ze środków prywatnych Wnioskodawcy. Może dotyczyć zarówno kosztów bezpośrednich Projektu (np. wynajem sal, koszt materiałów szkoleniowych), jak również kosztów pośrednich Projektu (np. wynagrodzeń personelu obsługowego w projekcie, zapewnienia powierzchni biurowej). Możliwość i zakres wniesionego wkładu własnego wpływa na ocenę potencjału projektowego Wnioskodawcy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą, która jednocześnie realizuje Projekty w ramach których wymagane jest wniesienie wkładu własnego finansowego lub rzeczowego będzie miała prawo zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów poniesione koszty wkładu własnego w związku z realizacją projektów z Europejskiego Funduszu Społecznego - Regionalny Program Operacyjny na lata 2014-2020 oraz Programu Operacyjnego Wiedza Edukacja Rozwój 2014-2020?

Zdaniem Wnioskodawcy, będzie miał On prawo zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów poniesione koszty wkładu własnego w związku z realizacją projektów.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r. poz. 2032, z późn. zm.; dalej: u.p.d.o.f.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 wyżej wymienionej ustawy.

Poniesiony wydatek będzie stanowił dla podatnika koszt uzyskania przychodu jeśli zostaną spełnione następujące przesłanki:

Zatem, wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu wymienionych w art. 23 ust. 1 u.p.d.o.f. mogą stanowić koszt uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiągniętymi przychodami, w tym służą zachowaniu lub zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów.

Podsumowując, zdaniem Wnioskodawcy, wkład własny, który wnosi Wnioskodawca na rzecz realizowanych projektów stanowi koszt uzyskania przychodu, ponieważ:

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r. poz. 2032, z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Treść powyższego przepisu oznacza, że Wnioskodawca ma możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich kosztów (niewymienionych w art. 23 ust. 1 ww. ustawy), pod warunkiem, że wykaże ich bezpośredni lub pośredni związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu. Tak więc, kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie tego źródła przychodu, z wyjątkiem wydatków wymienionych w art. 23 ust. 1 tej ustawy.

W oparciu o kryterium stopnia powiązania wyróżnia się koszty podatkowe bezpośrednio związane z przychodami, których poniesienie przekłada się wprost na uzyskanie konkretnych przychodów (możliwe jest ustalenie, w jakim okresie i w jakiej wysokości powstał związany z nimi przychód) oraz inne niż bezpośrednio z nimi związane, których nie można wprost przypisać do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako zmierzające do ich osiągnięcia (tzw. koszty pośrednie). W przypadku kosztów pośrednich brak jest możliwości ustalenia, w jakim okresie i w jakiej wysokości powstał związany z nimi przychód.

Warunkiem uznania wydatku poniesionego przez Wnioskodawcę za koszt uzyskania przychodów, jest zatem łączne spełnienie następujących przesłanek:

* wydatek musi zostać poniesiony przez Wnioskodawcę,

* musi być definitywny, a więc bezzwrotny,

* musi pozostawać w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

* musi zostać poniesiony w celu uzyskania przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów,

* musi zostać właściwie udokumentowany,

* nie może być kosztem wymienionym w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Decydującym czynnikiem pozwalającym zaliczyć dany wydatek do kosztów uzyskania przychodów jest zatem poniesienie go w celu osiągnięcia przychodu. Dotyczy to zarówno przychodów osiąganych w chwili obecnej, jak i przychodów, które mają być osiągane w przyszłości, przy czym każdy wydatek poza wyraźnie wskazanym w ustawie - wymaga indywidualnej oceny pod kątem adekwatnego związku z przychodami i racjonalności działania dla osiągnięcia przychodu lub zabezpieczenia źródła przychodu.

Podkreślić przy tym należy, że o tym co jest celowe i potrzebne w prowadzonej działalności gospodarczej, decyduje podmiot prowadzący tę działalność. Przy czym, nie każdy wydatek ponoszony w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą stanowić może koszt uzyskania przychodu i jako taki podlegać odliczeniu od podstawy opodatkowania. Działalność gospodarcza, co do zasady, nastawiona jest na zysk, czyli osiąganie dochodu. Skutki podejmowanych nietrafionych decyzji gospodarczych nie mogą w każdym przypadku być przerzucane na Skarb Państwa poprzez obniżanie podstawy opodatkowania, dlatego każda decyzja związana z ponoszeniem wydatku winna być odpowiednio uzasadniona i udokumentowana. W związku z tym, należy mieć na uwadze, że aby można było zaliczyć ponoszone wydatki do kosztów uzyskania przychodów podatnik musi udowodnić i udokumentować, że w momencie ich ponoszenia były celowe z punktu widzenia prowadzonej działalności gospodarczej. Wnioskodawca winien udowodnić, że w momencie ponoszenia wydatków celem ich było osiągnięcie przychodów lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów oraz, że jego działanie było staranne i racjonalne.

Zauważyć należy, że zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 56 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków i kosztów bezpośrednio sfinansowanych z dochodów (przychodów), o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 46, 47a, 47d, 116, 122, 129, 136 i 137.

W związku z powyższym, wydatki sfinansowane otrzymanym dofinansowaniem na mocy ww. przepisu nie stanowią kosztów uzyskania przychodów w prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej. Natomiast wydatki, które nie zostały sfinansowane środkami z otrzymanego dofinansowania, mogą co do zasady stanowić koszty uzyskania przychodów, o ile spełniać będą przesłanki wynikające z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca, prowadzi działalność edukacyjno-szkoleniową. W ramach działalności gospodarczej Wnioskodawca realizuje także projekty unijne finansowane z Europejskiego Funduszu Społecznego - Regionalny Program Operacyjny na lata 2014-2020 (dalej: RPO) oraz Programu Operacyjnego Wiedza Edukacja Rozwój 2014-2020 (dalej: POWER). Wnioskodawca realizuje projekty zgodnie z umową o dofinansowanie, na podstawie wniosku o dofinansowanie, w którym określony jest szczegółowy budżet Projektu. Umowa o dofinansowanie projektu określa sumę wydatków w ramach realizowanego projektu, na którą składają się: dofinansowanie stanowiące płatność ze środków europejskich oraz ze środków budżetu państwa oraz wkład prywatny Wnioskodawcy. Dofinansowanie w formie dotacji w ramach konkretnego działania określone jest na poziomie od 90 do 95% całkowitych wydatków kwalifikowanych Projektu (w tym płatność ze środków europejskich i dotacja z budżetu państwa). Wnioskodawca zobowiązuje się natomiast do wniesienia wkładu własnego finansowego lub rzeczowego ze środków własnych w wysokości stanowiącej od 5 do10% całkowitych wydatków kwalifikowanych Projektu. Wniesienie wkładu własnego przez Wnioskodawcę jest niezbędne w związku z realizacją projektów z Europejskiego Funduszu Społecznego - Regionalny Program Operacyjny na lata 2014-2020 oraz Programu Operacyjnego Wiedza Edukacja Rozwój 2014-2020, określone w dokumentacji konkursowej na etapie ubiegania się o dofinansowanie. Wkład własny jest ponoszony ze środków prywatnych Wnioskodawcy. Może dotyczyć zarówno kosztów bezpośrednich Projektu (np. wynajem sal, koszt materiałów szkoleniowych), jak również kosztów pośrednich Projektu (np. wynagrodzeń personelu obsługowego w projekcie, zapewnienia powierzchni biurowej). Możliwość i zakres wniesionego wkładu własnego wpływa na ocenę potencjału projektowego Wnioskodawcy.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego oraz powołane wyżej przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, że wydatki, które Wnioskodawca ponosi w ramach tzw. wkładu własnego, związane z realizacją projektów, które nie są finansowane ze środków dotacji otrzymanych ze środków europejskich oraz ze środków budżetu państwa lecz ze środków własnych, o ile spełniać będą przesłanki, o których mowa w art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, będą mogły stanowić koszty uzyskania przychodu w prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Podkreślić należy, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku - nie prowadzi postępowania dowodowego. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Zgodnie z art. 14na ustawy - Ordynacja podatkowa przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego rzez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2017 r. poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.