0113-KDIPT2-3.4011.254.2022.1.MS - 50% koszty uzyskania przychodu w przypadku informatyków

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 7 czerwca 2022 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0113-KDIPT2-3.4011.254.2022.1.MS 50% koszty uzyskania przychodu w przypadku informatyków

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA - stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

10 marca 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 10 marca 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Polsce (dalej: Spółka), prowadzi działalność gospodarczą zgrupowaną w klasyfikacji PKD (...) - pozostała działalność wspomagająca usługi finansowe, z wyłączeniem ubezpieczeń i funduszy emerytalnych oraz działalność zgrupowaną w klasyfikacji PKD (...) - pozostała działalność profesjonalna, naukowa i techniczna, gdzie indziej niesklasyfikowana.

Działalność operacyjna Spółki opiera się w głównej mierze na tworzeniu analitycznego oprogramowania komputerowego wykorzystywanego w działalności doradców inwestycyjnych. Spółka jest polskim rezydentem podatkowym i podlega obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania. Spółka w celu realizacji ww. działalności gospodarczej zatrudnia na podstawie umów o pracę pracowników, do obowiązków których należy wykonywanie prac związanych z tworzeniem programów komputerowych.

W Spółce występują trzy rodzaje stanowisk, które uczestniczą w tworzeniu analitycznych programów komputerowych. Są to:

1) S (...);

2) D (...);

3) QA (...); - (dalej również łącznie jako: Pracownicy).

Tworzenie oprogramowania komputerowego w ramach działalności Spółki nie jest wyłącznie procesem polegającym na pisaniu kodu źródłowego, ale składa się także z szeregu innych czynności, w szczególności takich jak: tworzenie specyfikacji, pozyskiwanie, łączenie surowych danych i ich wdrażanie do oprogramowania, tworzenie dokumentacji technicznej oraz architektury, implementacja, integracja, testowanie oprogramowania.

Do obowiązków pracowniczych, będących przedmiotem zapytania, na stanowisku S należy:

a)

tworzenie kodu oprogramowania;

b)

tworzenie dokumentacji technicznej oraz architektury nowo wytwarzanych rozwiązań.

Efektem ww. działań osób zatrudnionych na stanowisku S jest powstanie utworów w rozumieniu ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1062 z późn. zm.; dalej: ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych), (dalej jako: Utwory), w postaci nowego oprogramowania lub nowych modułów w istniejącym oprogramowaniu oraz dokumentacji technicznej i architektury nowych rozwiązań.

Do obowiązków pracowniczych, będących przedmiotem zapytania, na stanowisku D należy:

a)

tworzenie oprogramowania zwiększającego możliwości przetwarzania danych przez Spółkę;

b)

pozyskiwanie i łączenie surowych danych z wielu źródeł i wdrażanie ich do aplikacji produkcyjnych Spółki. Efektem ww. działań osób zatrudnionych na stanowisku D jest powstanie utworów w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych w postaci programów komputerowych związanych ze strukturami bazodanowymi oraz funkcjami przetwarzania danych, infrastruktura chmurowa oraz narzędzia E (narzędzia pozyskujące i przetwarzające dane ze źródeł zewnętrznych).

Do obowiązków pracowniczych, będących przedmiotem zapytania, na stanowisku QA należy:

a)

tworzenie oprogramowania testowego w celu przeprowadzenia testów automatycznych;

b)

tworzenie strategii testowych;

c)

tworzenie dokumentacji technicznej z przeprowadzonego testu manualnego programu komputerowego. Efektem ww. działań osób zatrudnionych na stanowisku QA są Utwory takie jak programy komputerowe przeznaczone do testowania docelowego programu komputerowego, strategie testowe, raporty z przeprowadzanych testów manualnych oraz pozostała dokumentacja techniczna.

Zbiór wyżej wskazanych czynności dot. trzech opisanych stanowisk składa się na kompletny proces wytwarzania programu komputerowego w Spółce. Każda z tychże czynności oraz powstałych w ich wyniku Utworów jest niezbędnym elementem omawianego procesu. W ocenie Spółki działania te mają twórczy charakter, gdyż bez twórczego, indywidualnego podejścia do każdego zadania pracownik nie jest w stanie wykonać należycie swojej pracy, gdyż jej efektem ma być program komputerowy (S i D) lub wsparcie w procesie wykonania programu komputerowego poprzez stworzenie innego, odpowiedniego programu komputerowego (QA), a także prace przygotowawcze dotyczące tworzenia oprogramowania (Pracownicy).

Spółka składa przedmiotowy wniosek o interpretację indywidualną w celu potwierdzenia, czy czynności pracownicze związane z tworzeniem programów komputerowych wykonywane przez Pracowników na opisanych wyżej stanowiskach stanowią działalność twórczą w zakresie programów komputerowych, o których mowa w art. 22 ust. 9b pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 z późn. zm.; dalej: ustawa o PIT). Zasady, sposób ustalenia wynagrodzenia Pracowników oraz przenoszenia Utworów na Spółkę, Spółka ureguluje w sposób zgodny z zasadami wskazanymi w interpretacji ogólnej Ministra Finansów z 15 września 2020 r. (znak DD3.8201.1.2018). Natomiast, wniosek dotyczy kwestii nieobjętych ww. interpretacją ogólną, w szczególności wykładni przepisu art. 22 ust. 9b pkt 1 ustawy o PIT.

Pytania

1. Czy wynagrodzenie wypłacane osobom zatrudnionym na stanowisku S, w części dotyczącej przenoszenia przez nich na Spółkę autorskich praw majątkowych do konkretnych Utworów, stanowi przychody z działalności twórczej w zakresie programów komputerowych, o których mowa w art. 22 ust. 9b pkt 1 ustawy o PIT, a w konsekwencji czy Spółka jako płatnik, zgodnie z art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o PIT, ma prawo do zastosowania do ww. przychodów S, tworzących i współtworzących Utwory wskazane w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym 50% kosztów uzyskania przychodu?

2. Czy wynagrodzenie wypłacane osobom zatrudnionym na stanowisku D, w części dotyczącej przenoszenia przez nich na Spółkę autorskich praw majątkowych do konkretnych Utworów, stanowi przychody z działalności twórczej w zakresie programów komputerowych, o których mowa w art. 22 ust. 9b pkt 1 ustawy o PIT, a w konsekwencji czy Spółka jako płatnik, zgodnie z art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o PIT, ma prawo do zastosowania do ww. przychodów D, tworzących i współtworzących Utwory wskazane w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym 50% kosztów uzyskania przychodu?

3. Czy wynagrodzenie wypłacane osobom zatrudnionym na stanowisku QA, w części dotyczącej przenoszenia przez nich na Spółkę autorskich praw majątkowych do konkretnych Utworów, stanowi przychody z działalności twórczej w zakresie programów komputerowych, o których mowa w art. 22 ust. 9b pkt 1 ustawy o PIT, a w konsekwencji czy Spółka jako płatnik, zgodnie z art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o PIT, ma prawo do zastosowania do ww. przychodów QA, tworzących i współtworzących Utwory wskazane w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym 50% kosztów uzyskania przychodu?

Przedmiotem niniejszego rozstrzygnięcia jest odpowiedź na pytanie nr 1, 2, 3 w części dotyczącej uznania przychodu uzyskiwanego przez pracowników z tytułu przeniesienia autorskich praw majątkowych do Utworów jako przychodu z tytułu działalności twórczej w zakresie programów komputerowych. Natomiast w zakresie możliwości zastosowania przez płatnika 50% kosztów uzyskania przychodów zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Państwa stanowisko w sprawie

W ocenie Spółki, wypłacane Pracownikom wynagrodzenie w części dotyczącej przenoszenia przez nich na Spółkę autorskich praw majątkowych do konkretnych Utworów stanowi przychody z działalności twórczej w zakresie programów komputerowych, o których mowa w art. 22 ust. 9b pkt 1 ustawy o PIT. Spółka może zatem zastosować, po spełnieniu pozostałych wymogów prawnych warunkujących możliwość zastosowania 50% kosztów uzyskania przychodów, w stosunku do części wynagrodzenia wypłacanego Pracownikom, dotyczącego przenoszenia przez nich na Spółkę autorskich praw majątkowych do konkretnych Utworów, podwyższone, 50% koszty uzyskania przychodów, zgodnie z art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o PIT.

UZASADNIENIE stanowiska Wnioskodawcy, opodatkowanie przychodów ze stosunku pracy - uwagi ogólne

Zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy o PIT, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone przez pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Za pracownika w rozumieniu ustawy o PIT, uważa się osobę pozostającą w stosunku służbowym, stosunku pracy, stosunku pracy nakładczej lub spółdzielczym stosunku pracy. Zgodnie z art. 31 ustawy o PIT, osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, zwane dalej "zakładami pracy", są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy - wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.

Z kolei, zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o PIT, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 tejże ustawy.

Artykuł 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o PIT wskazuje, że koszty uzyskania niektórych przychodów z tytułu korzystania przez twórców z praw autorskich i artystów wykonawców z praw pokrewnych, w rozumieniu odrębnych przepisów, lub rozporządzania przez nich tymi prawami - w wysokości 50% uzyskanego przychodu, z zastrzeżeniem ust. 9a i 9b, z tym że koszty te oblicza się od przychodu pomniejszonego o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, których podstawę wymiaru stanowi ten przychód. Natomiast łączne koszty, o których mowa w art. 22 ust. 9 pkt 1-3 ustawy o PIT, nie mogą przekroczyć w danym roku podatkowym kwoty stanowiącej górną granicę pierwszego przedziału skali podatkowej, wskazanej w art. 27 ust. 1 ustawy o PIT.

Przepis ust. 9 pkt 3 ww. art. ustawy o PIT stosuje się do przychodów uzyskiwanych z tytułu:

1)

działalności twórczej w zakresie architektury, architektury wnętrz, architektury krajobrazu, inżynierii budowlanej, urbanistyki, literatury, sztuk plastycznych, wzornictwa przemysłowego, muzyki, fotografiki, twórczości audialnej i audiowizualnej, programów komputerowych, gier komputerowych, teatru, kostiumografii, scenografii, reżyserii, choreografii, lutnictwa artystycznego, sztuki ludowej oraz dziennikarstwa;

2)

działalności artystycznej w dziedzinie sztuki aktorskiej, estradowej, tanecznej i cyrkowej oraz w dziedzinie dyrygentury, wokalistyki i instrumentalistyki;

3)

produkcji audialnej i audiowizualnej;

4)

działalności publicystycznej;

5)

działalności muzealniczej w dziedzinie wystawienniczej, naukowej, popularyzatorskiej, edukacyjnej oraz wydawniczej;

6)

działalności konserwatorskiej;

7)

prawa zależnego, o którym mowa w art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1231 oraz z 2020 r. poz. 288) do opracowania cudzego utworu w postaci tłumaczenia;

8)

działalności badawczo-rozwojowej, naukowej, naukowo-dydaktycznej, badawczej, badawczo-dydaktycznej oraz prowadzonej w uczelni działalności dydaktycznej.

Analizując powyższe przepisy w kontekście wniosku o interpretację podatkową należy stwierdzić, że jednym z koniecznych warunków by mieć możliwość stosowania 50% kosztów uzyskania przychodów w kontekście danego pracownika jest tworzenie przez niego utworów w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, które to powstają w wyniku podejmowanej przez niego (w ramach stosunku pracy) działalności twórczej w zakresie programów komputerowych. Spółka, jak już zostało wskazane w treści stanu faktycznego, wniosku ureguluje pozostałe kwestie związane z prawidłowym stosowaniem 50% kosztów uzyskania przychodów w sposób zgodny z treścią interpretacji ogólnej Ministra Finansów z 15 września 2020 r. (znak DD3.8201.1.2018). Natomiast zagadnienie dotyczące złożonego wniosku o interpretacje dotyczy ustalenia, czy działania wykonywane przez Pracowników w ramach obowiązków pracowniczych w Spółce, stanowią działalność twórczą w zakresie programów komputerowych. Problematyka ta nie została rozstrzygnięta w ww. interpretacji ogólnej.

Działalność twórcza w zakresie programów komputerowych

Ustawa o PIT, nie definiuje wyrażeń "działalność twórcza" ani "program komputerowy" zatem, należy w tym zakresie, zgodnie z zasadami wykładni przepisów prawa podatkowego, odwołać się do językowego rozumienia tych pojęć.

Zgodnie zatem z definicją słownikową PWN:

a)

"działalność" oznacza:

* "zespół działań podejmowanych w jakimś celu";

* "funkcjonowanie czegoś lub oddziaływanie na coś";

b)

"twórczy" oznacza:

* "mający na celu tworzenie; będący wynikiem tworzenia";

* "dotyczący twórców".

Szersze, choć w istocie tożsame, wyjaśnienie pojęcia twórczości można odnaleźć objaśnieniach podatkowych Ministra Finansów z 15 lipca 2019 r. dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej - IP BOX (dalej: Objaśnienia).

Zgodnie z Objaśnieniami, działalność twórcza to działalność, której rezultat powinien:

* być odpowiednio ustalony, co może odbyć się w dowolnej formie (m.in. niezależnie od sposobu wyrażenia), przez co należy rozumieć jego uzewnętrznienie, oraz możliwość wyodrębnienia, gdy stanowi część większej całości, mającej charakter zbiorowy;

* mieć charakter indywidualny, tj. nie może być wynikiem wyłącznie mechanicznych działań, lecz określonych procesów myślowych, wymagających od twórcy kreatywności;

* mieć charakter oryginalny (wnosić obiektywnie nową wartość; stanowić "nowy wytwór intelektu"), przy czym oryginalność należy rozpatrywać wstecznie (tj. rezultat pracy nie jest twórczy, jeżeli istnieje identyczne, uprzednio stworzone dzieło).

Natomiast w odniesieniu do programu komputerowego, zgodnie z definicją słownikową (słownik języka polskiego SJP, dostęp na: https://sjp.pl/), oprogramowanie powinno być rozumiane jako "całość informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów". Program komputerowy definiowany jest również jako ogół programów i procedur związanych z urządzeniami do przetwarzania danych, dla ułatwienia korzystania z tych urządzeń (Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego, dostęp na: https://sjp.pwn.pl/doroszewski/). W zakresie rozumienia pojęcia programów komputerowych wskazówki można odnaleźć również w przepisach prawa wspólnotowego. Zgodnie bowiem z motywem 7 preambuły do Dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/24AME z 23 kwietnia 2009 r. w sprawie ochrony prawnej programów komputerowych (Dz. U.UE.L 111 z 5 maja 2009 r. str. 16), zwanej dalej Dyrektywą 2009/24/WE., dla celów Dyrektywy pojęcie "program komputerowy" obejmuje programy w jakiejkolwiek formie; pojęcie to obejmuje również przygotowawcze prace projektowe prowadzące do rozwoju programu komputerowego z zastrzeżeniem, że charakter prac przygotowawczych jest taki, że program komputerowy może korzystać z nich na późniejszym etapie. Definicja potwierdza, że program komputerowy obejmuje nie tylko formę wyrażenia w postaci kodu źródłowego, ale także dokumentację projektową (przygotowawczą) - w zakresie opisanym w stanie faktycznym wniosku.

Powyższe pozwala na wskazanie pewnych wspólnych, charakterystycznych cech oprogramowania w kontekście uznania ich za utwory/działalność twórczą.

Użyty w art. 22 ust. 9b pkt 1 ustawy o PIT, w zw. z art. 22 ust. 9 pkt 3 tej ustawy, zwrot dotyczący przychodów z działalności twórczej w zakresie programów komputerowych należy zatem rozumieć jako korzystanie i rozporządzanie prawami autorskimi do wszelkich utworów w rozumieniu prawa autorskiego, które powstają w związku z ogółem działań podejmowanych przez pracowników-twórców w celu tworzenia programów komputerowych, które należy rozumieć zarówno jako działania twórcze wyrażone w formie kodu źródłowego, jak i dokumentacji projektowej.

Przenosząc powyższe na grunt opisanego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego należy podkreślić, że opisane w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym działania Pracowników w zakresie wszystkich trzech omawianych stanowisk mają charakter twórczy, ponieważ bez twórczego, każdorazowo indywidualnego podejścia do wykonywania omawianych obowiązków Pracownicy nie są w stanie sfinalizować podejmowanych działań w postaci wytworzenia danego utworu, co szczegółowo Spółka wyjaśnia poniżej w odniesieniu do każdego poszczególnego stanowiska. Ponadto należy dodać, że Utwory wytwarzane przez Pracowników są niezbędnym elementem w procesie powstania docelowego programu komputerowego lub jego części.

S (...)

Zdaniem Spółki, obowiązki pracownicze osób zatrudnionych w Spółce na stanowisku S polegające na tworzeniu kodu oprogramowania komputerowego, tworzeniu dokumentacji technicznej oraz architektury nowo wytwarzanych rozwiązań mają charakter działalności twórczej w zakresie programów komputerowych, o których mowa w art. 22 ust. 9b pkt 1 ustawy o PIT. Jednocześnie rezultat pracy S będzie uzewnętrzniony. Powstaną bowiem programy komputerowe (lub ich części), dokumentacja techniczna oraz architektura systemów, które stworzone w kreatywny sposób, niestanowiące prostego odtworzenia innego programu komputerowego, stanowić będą nowy wytwór intelektu. Efekty pracy twórczej ww. pracowników stanowią utwory w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, a ww. pracownicy są twórcami tych utworów. Organy podatkowe wielokrotnie w indywidualnych interpretacjach podatkowych potwierdzały, że pracownicy zatrudniani na stanowiskach "S", do których obowiązków pracowniczych należy m.in. tworzenie oprogramowania komputerowego, wykonują działalność twórczą w zakresie programów komputerowych, o której mowa w art. 22 ust. 9b pkt 1 ustawy o PIT.

Przykładowo Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji podatkowej z 20 grudnia 2018 r., sygn. 0114-KDIP3-3.4011.493.2018.1.MS2 wskazał, że: Spółka pracuje nad unikalnymi produktami w zakresie oprogramowania, które oferowane są klientom poprzez dostęp zdalny "w chmurze" (...) Zespół (w tym S) jest odpowiedzialny za wytworzenie ukończonego, potencjalnie gotowego do wydania produktu na zakończenie każdego sprintu. (...) Reasumując stwierdzić należy, że skoro jak wskazał Wnioskodawca, osoby fizyczne, z którymi zawarto umowy o pracę, wykonują prace w zakresie dziedziny wskazanej w art. 22 ust. 9b pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (tj. działalności twórczej w zakresie programów komputerowych), a praca przez nich wykonywana ma walor twórczy, a więc niepowtarzalny i jej rezultat będzie spełniał przesłanki utworu, określone w ustawie o prawie autorskim i prawach pokrewnych, jednocześnie są oni twórcami i istotnie otrzymają wynagrodzenie stanowiące honorarium za korzystanie przez twórcę z praw autorskich i pokrewnych lub rozporządzanie tymi prawami, a zapisy umowy pozwolą określić w sposób niebudzący wątpliwości jaka część wynagrodzenia dotyczy korzystania z praw autorskich i pokrewnych lub rozporządzania tymi prawami, a jaka pozostałych czynności, Wnioskodawca obliczając i odprowadzając podatek dochodowy od osób fizycznych do części wynagrodzenia dotyczącej korzystania z praw autorskich i pokrewnych lub rozporządzania tymi prawami może zastosować podwyższone koszty uzyskania przychodów, o których mowa w art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z zastrzeżeniem art. 22 ust. 9a i 9b ustawy, tj. ww. koszty będą obliczane od przychodu pomniejszonego o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki na ubezpieczenie emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b ustawy.

D (...)

Podobnie w przypadku osób zatrudnionych w Spółce na stanowisku D - obowiązki, polegające na tworzeniu programów komputerowych zwiększających możliwości przetwarzania danych, czy pozyskiwanie i łączenie surowych danych z wielu źródeł w celu ich wdrażania do aplikacji i oprogramowania Spółki są przejawem działalności twórczej w zakresie programów komputerowych, o których mowa w art. 22 ust. 9b pkt 1 ustawy o PIT. Tworzone przez tych pracowników utwory stanowią podstawę tworzonych programów komputerowych i są inkorporowane w każdym z tworzonych przez Spółkę programów. Natomiast efekty takich działań, a więc wytwarzane przez danego D utwory takie jak programy komputerowe związane ze strukturami bazodanowymi oraz funkcjami przetwarzania danych, infrastruktura chmurowa czy narzędzia ELT stanowią utwory w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 11 grudnia 2019 r. (sygn. 0114-KDIP3-3.4011.473.2019.1.JM) potwierdził, że: wykonywanie obowiązków pracowniczych polegających na tworzeniu i wdrażaniu struktur bazodanowych wpisuje się w dyspozycję przepisu art. 22 ust. 9b pkt 1 ustawy o PIT, która to uprawnia do stosowania w kontekście tego typu specjalistów podwyższonych, 50% kosztów uzyskania przychodu od wynagrodzenia pracowniczego w części dotyczącej przenoszenia majątkowych praw autorskich do utworów.

QA (...)

Przechodząc do ostatniego ze stanowisk objętych wnioskiem o interpretację podatkową, należy zauważyć, że obowiązki pracownicze osób zatrudnionych w Spółce na stanowisku QA polegające na tworzeniu oprogramowania testowego w celu przeprowadzania testów automatycznych, tworzenie strategii testowych oraz dokumentacji technicznej z przeprowadzonego testu manualnego oprogramowania stanowią działalność twórczą w zakresie programów komputerowych, o których mowa w art. 22 ust. 9b pkt 1 ustawy o PIT. Z kolei efekty omawianych działań, podejmowanych przez QA, stanowiące utwory takie jak programy komputerowe przeznaczone do testowania docelowego programu komputerowego, strategie testowe, raporty z przeprowadzanych testów manualnych, pozostała dokumentacja techniczna mieszczą się w ocenie Spółki w katalogu utworów uregulowanych w art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Nie ma przy tym znaczenia w ocenie Spółki, że ww. program służyć ma do testowania innego programu, gdyż sam program do testowania, objęty jest prawami autorskimi twórcy i stanowi wyraz pracy twórczej QA oraz nowy wytwór intelektu. Nie ma w ocenie Spółki znaczenia także fakt, że efekt części wykonywanych prac stanowić będą przygotowawcze prace projektowe niezbędne do rozwoju oprogramowania, ponieważ one w ocenie Spółki mieszczą się w pojęciu programu komputerowego. Podkreślenia bowiem wymaga, że QA jest również odpowiedzialny za współtworzenie programów komputerowych wytwarzanych przez Spółkę, będących przedmiotem testowania. Finalnym efektem prac QA jest stwierdzenie wystąpienia usterek, niedociągnięć i wad badanego programu, co ostatecznie skutkuje zmianą kształtu oprogramowania.

W powyższe wpisuje się m.in. interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 15 października 2021 r. (sygn. 0114-KDIP3-2.4011.751.2021.2.MT), w której organ zgodził się, że specjaliści z branży IT zatrudniani na stanowiskach związanych z testowaniem oprogramowania wykonują działalność twórczą w zakresie programów komputerowych, o której mowa w art. 22 ust. 9b pkt 1 ustawy o PIT.

Ww. interpretacji wyjaśniono, że: W tym znaczeniu, przesłanki wynikające z art. 22 ust. 9b pkt 1 omawianej ustawy, wypełniają nie tylko kody źródłowe programów komputerowych, lecz także opisane we wniosku utwory powstałe w procesie tworzenia programu komputerowego, które stanowią podstawę pod dalsze, niezwykle istotne z punktu widzenia Wnioskodawcy czynności wykonywane przez Wnioskodawcę, w tym na sposób działania oprogramowania oraz możliwość weryfikacji poprawnego działania oprogramowania, wykorzystywanego przez Wnioskodawcę. Działania pracowników Wnioskodawcy będących testerami oprogramowania, zajmujących się ulepszaniem istniejących już produktów - systemów i oprogramowania wykorzystywanych przez Wnioskodawcę, można więc uznać za działalność twórczą w zakresie programów komputerowych, o której mowa w ww. przepisie.

Podsumowanie

Z uwagi na powyższe należy stwierdzić, że przedstawione w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym działania Pracowników Spółki na stanowiskach: S,D, QA stanowią działalność twórczą w zakresie programów komputerowych, o których mowa w art. 22 ust. 9b pkt 1 ustawy o PIT. Jednocześnie, co wymaga podkreślenia, z uwagi na fakt, że sam proces tworzenia programów komputerowych składa się z całego szeregu czynności niezbędnych do finalizacji końcowego produktu w postaci programu komputerowego, a na każdym z etapów jego tworzenia powstają efekty prac Pracowników, które stanowią utwory w rozumieniu prawa autorskiego, to należy uznać, że "działalność twórcza w zakresie programów komputerowych", wskazana w art. 22 ust. 9b pkt 1 ustawy o PIT, odnosi się do korzystania i rozporządzania prawami autorskimi do wszelkich utworów powstałych w związku z działaniami związanymi z tworzeniem finalnego programu komputerowego. Oznacza to, że nie tylko kody źródłowe oprogramowania komputerowego wypełniają przesłanki wskazane w omawianym przepisie, lecz także wszystkie pozostałe utwory wytwarzane w tym procesie takie jak: dokumentacja techniczna, architektury systemów, infrastruktura chmurowa czy narzędzia (...), programy komputerowe przeznaczone do testowania docelowego programu komputerowego, strategie testowe, raporty z przeprowadzanych testów manualnych.

W powyższe, szerokie rozumienie znaczenia "działalności twórczej w zakresie programów komputerowych" wpisują się liczne interpretacje podatkowe. Tytułem przykładu może posłużyć interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 24 czerwca 2021 r. (sygn. 0115-KDWT.4011.54.2021.2.KW), w której to Organ Podatkowy wyjaśnił, że: Mając na uwadze powołane wyżej przepisy prawa oraz przedstawiony opis zdarzenia przyszłego należy ponownie wskazać, że sformułowanie "działalność twórcza w zakresie programów komputerowych", zawarte w art. 22 ust. 9b pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dotyczy korzystania i rozporządzania prawami autorskimi do wszelkich utworów, które powstają w związku z działaniami podejmowanymi w celu stworzenia programów komputerowych.

W tym znaczeniu, przesłanki wynikające z art. 22 ust. 9b pkt 1 omawianej ustawy, wypełniają nie tylko kody źródłowe programów komputerowych, lecz także opisane we wniosku utwory powstałe w procesie tworzenia programu komputerowego, które stanowią podstawę wytworzenia programu komputerowego, są niezbędne do jego wykonania i powstają w związku z tworzeniem takiego programu. W konsekwencji, Spółka może zastosować, po spełnieniu pozostałych wymogów prawnych warunkujących możliwość zastosowania 50% kosztów uzyskania przychodów, w stosunku do części wynagrodzenia wypłacanego Pracownikom, dotyczącego przenoszenia przez nich na Spółkę autorskich praw majątkowych do konkretnych Utworów, podwyższone, 50% koszty uzyskania przychodów, zgodnie z art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o PIT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

UZASADNIENIE interpretacji indywidualnej

Zgodnie z treścią art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 z późn. zm.):

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Z treści powyższego przepisu wynika, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają wszelkiego rodzaju dochody uzyskane przez podatnika, z wyjątkiem tych, które zostały enumeratywnie wymienione w katalogu zwolnień przedmiotowych, zawartym w cytowanej ustawie, bądź od których zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 1ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Źródłami przychodów są stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta.

Stosownie do art. 12 ust. 1 ww. ustawy:

Za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

W myśl art. 12 ust. 4 ww. ustawy:

Za pracownika w rozumieniu ustawy uważa się osobę pozostającą w stosunku służbowym, stosunku pracy, stosunku pracy nakładczej lub spółdzielczym stosunku pracy

Według art. 31 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, zwane dalej "zakładami pracy", są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy - wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.

Według art. 32 ust. 2 ww. ustawy:

Za dochód, o którym mowa w ust. 1 i 1a, uważa się uzyskane w ciągu miesiąca przychody w rozumieniu art. 12 oraz zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez płatnika, po odliczeniu kosztów uzyskania w wysokości określonej w art. 22 ust. 2 pkt 1 albo 3 lub w ust. 9 pkt 1-3 oraz po odliczeniu potrąconych przez płatnika w danym miesiącu składek na ubezpieczenie społeczne, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b lub pkt 2a. Jeżeli świadczenia w naturze, świadczenia ponoszone za podatnika lub inne nieodpłatne świadczenia przysługują podatnikowi za okres dłuższy niż miesiąc, przy obliczaniu zaliczek za poszczególne miesiące przyjmuje się ich wartość w wysokości przypadającej na jeden miesiąc. Jeżeli nie jest możliwe określenie, jaka część tych świadczeń przypada na jeden miesiąc, a doliczenie całej wartości w miesiącu ich uzyskania spowodowałoby niewspółmiernie wysoką zaliczkę w stosunku do wypłaty pieniężnej, zakład pracy, na wniosek podatnika, ograniczy pobór zaliczki za dany miesiąc i pobierze pozostałą część zaliczki w następnych miesiącach roku podatkowego.

Z treści przepisu art. 32 ust. 2 ww. ustawy wynika, że za dochód, stanowiący podstawę obliczenia zaliczki, uważa się uzyskane w ciągu miesiąca przychody w rozumieniu art. 12 oraz zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez płatnika, po odliczeniu kosztów uzyskania w wysokości określonej w art. 22 ust. 2 pkt 1 albo 3 lub w ust. 9 pkt 1-3 oraz po odliczeniu potrąconych przez płatnika w danym miesiącu składek na ubezpieczenie społeczne, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b lub pkt 2a.

Osobom posiadającym status pracownika, uzyskującym przychody m.in. ze stosunku pracy przysługuje, co do zasady, zgodnie z przepisami art. 22 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, odliczenie jednej pełnej miesięcznej normy kosztów uzyskania przychodów niezależnie od wymiaru czasu pracy.

Jednocześnie w odniesieniu do niektórych przychodów ustawodawca dopuścił możliwość ustalania kosztów zryczałtowanych. W przypadku korzystania przez twórców z praw autorskich i praw pokrewnych w rozumieniu odrębnych przepisów lub rozporządzania przez nich tymi prawami, koszty uzyskania przychodów ustala się zgodnie z przepisem art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przepis ten stanowi, że koszty uzyskania niektórych przychodów określa się z tytułu korzystania przez twórców z praw autorskich i artystów wykonawców z praw pokrewnych, w rozumieniu odrębnych przepisów, lub rozporządzania przez nich tymi prawami - w wysokości 50% uzyskanego przychodu, z zastrzeżeniem ust. 9a i 9b, z tym że koszty te oblicza się od przychodu pomniejszonego o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, których podstawę wymiaru stanowi ten przychód.

W myśl art. 22 ust. 9a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W roku podatkowym łączne koszty uzyskania przychodów, o których mowa w ust. 9 pkt 1-3, nie mogą przekroczyć kwoty stanowiącej górną granicę pierwszego przedziału skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Zgodnie z art. 22 ust. 9b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przedmiotowe koszty stosuje się do przychodów uzyskiwanych z tytułu:

1)

działalności twórczej w zakresie architektury, architektury wnętrz, architektury krajobrazu, inżynierii budowlanej, urbanistyki, literatury, sztuk plastycznych, wzornictwa przemysłowego, muzyki, fotografiki, twórczości audialnej i audiowizualnej, programów komputerowych, gier komputerowych, teatru, kostiumografii, scenografii, reżyserii, choreografii, lutnictwa artystycznego, sztuki ludowej oraz dziennikarstwa;

2)

działalności artystycznej w dziedzinie sztuki aktorskiej, estradowej, tanecznej i cyrkowej oraz w dziedzinie dyrygentury, wokalistyki i instrumentalistyki;

3)

produkcji audialnej i audiowizualnej;

4)

działalności publicystycznej;

5)

działalności muzealniczej w dziedzinie wystawienniczej, naukowej, popularyzatorskiej, edukacyjnej oraz wydawniczej;

6)

działalności konserwatorskiej;

7)

prawa zależnego, o którym mowa w art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1231 oraz z 2020 r. poz. 288), do opracowania cudzego utworu w postaci tłumaczenia;

8)

działalności badawczo-rozwojowej, naukowej, naukowo-dydaktycznej, badawczej, badawczo-dydaktycznej oraz prowadzonej w uczelni działalności dydaktycznej.

Z powyższego przepisu wynika zatem, że tylko ww. rodzaje działalności pozwalają na zastosowanie 50% kosztów uzyskania przychodów.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje pojęć użytych w art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy, takich jak "twórca", "korzystanie przez twórców z praw autorskich" lub pojęć z nimi związanych, jak np. "utwór", natomiast ustawodawca odsyła w tym względzie do odrębnych przepisów, przez które należy rozumieć ustawę o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1062):

Przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór).

W szczególności - jak stanowi ust. 2 tego przepisu - przedmiotem prawa autorskiego są utwory:

1)

wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe);

2)

plastyczne;

3)

fotograficzne;

4)

lutnicze;

5)

wzornictwa przemysłowego;

6)

architektoniczne, architektoniczno-urbanistyczne i urbanistyczne;

7)

muzyczne i słowno-muzyczne;

8)

sceniczne, sceniczno-muzyczne, choreograficzne i pantomimiczne;

9)

audiowizualne (w tym filmowe).

W pierwszej kolejności wskazać należy, że przymiotnik "twórczy", który poprzedza wymieniane przez ustawodawcę w art. 22 ust. 9b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych rodzaje działalności można zdefiniować jako mający na celu tworzenie; będący wynikiem tworzenia, a jako jego synonimy Słownik Języka Polskiego PWN wymienia m.in przymiotniki: konstruktywny, kreatywny, kreacyjny. Nie ulega zatem wątpliwości, że objęte przedmiotowym przepisem efekty takiej działalności musi cechować kreatywność, unikalność czy osobiste ujęcie przez ich twórców.

W rozumieniu prawa autorskiego jako twórczy traktowany jest taki rezultat działalności, który na tyle związany jest z osobą twórcy, by było mało prawdopodobne, aby inna osoba podejmująca identycznie skierowany wysiłek twórczy uzyskała analogiczny lub zasadniczo zbliżony rezultat.

W myśl art. 74 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:

Programy komputerowe podlegają ochronie jak utwory literackie, o ile przepisy niniejszego rozdziału nie stanowią inaczej.

Zgodnie z art. 74 ust. 2 omawianej ustawy:

Ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.

Jak stanowi art. 74 ust. 3 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:

prawa majątkowe do programu komputerowego stworzonego przez pracownika w wyniku wykonywania obowiązków ze stosunku pracy przysługują pracodawcy, o ile umowa nie stanowi inaczej.

Stosownie do art. 74 ust. 4 tej ustawy, autorskie prawa majątkowe do programu komputerowego, z zastrzeżeniem przepisów art. 75 ust. 2 i 3, obejmują prawo do:

1)

trwałego lub czasowego zwielokrotnienia programu komputerowego w całości lub w części jakimikolwiek środkami i w jakiejkolwiek formie; w zakresie, w którym dla wprowadzania, wyświetlania, stosowania, przekazywania i przechowywania programu komputerowego niezbędne jest jego zwielokrotnienie, czynności te wymagają zgody uprawnionego;

2)

tłumaczenia, przystosowywania, zmiany układu lub jakichkolwiek innych zmian w programie komputerowym, z zachowaniem praw osoby, która tych zmian dokonała;

3)

rozpowszechniania, w tym użyczenia lub najmu, programu komputerowego lub jego kopii.

Ustawodawca wyszczególniając przykładowe kategorie utworów posłużył się porządkującym kryterium przedmiotu twórczości i użytych w niej środków wyrazu. Oznacza to, że niektóre dzieła chronione mogą być przyporządkowane do więcej niż jednego przedziału klasyfikacyjnego. Utwory wyrażone w sposób określony w art. 1 ust. 2 pkt 1 omawianej ustawy stanowią niejednorodną grupę utworów będących przedmiotem prawa autorskiego. Grupa ta została wyodrębniona ze względu na stosowane przez twórcę techniczne środki wyrazu, czyli utwory wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi. W grupie tej wyodrębniono podkategorie według przedmiotu twórczości, czyli literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe.

Wobec tego należy stwierdzić, że w rozumieniu przepisów o prawie autorskim przedmiotem tego prawa są wszelkie przejawy działalności twórczej o indywidualnym charakterze bez względu na to, czy są to dzieła artystyczne, utwory naukowe lub literackie. Zatem, praca polegająca na tworzeniu (projektowaniu) programów komputerowych jest pracą twórczą w rozumieniu prawa autorskiego, a programy komputerowe stanowią utwory.

Ponadto, programy komputerowe zostały wyraźnie potraktowane przez ustawodawcę jako utwory przez ich uwzględnienie w przykładowym wykazie kategorii utworów w art. 1 ust. 2 pkt 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych oraz przez wprowadzenie w stosunku do nich szczególnego reżimu ochronnego w ramach Rozdziału 7 tej ustawy.

Jednocześnie z uwagi na fakt, że w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zostało zdefiniowane pojęcie "działalność twórcza", to należy odwołać się do słownikowego znaczenia tego pojęcia. I tak - zgodnie ze Słownikiem języka polskiego PWN (wydanie internetowe): działalność oznacza:

1)

"zespół działań podejmowanych w jakimś celu"

2)

"funkcjonowanie czegoś lub oddziaływanie na coś", natomiast twórczy oznacza: 1) "mający na celu tworzenie; też: będący wynikiem tworzenia" 2) "dotyczący twórców".

Zatem użyty w art. 22 ust. 9b pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zwrot "działalność twórcza w zakresie programów komputerowych" oznacza, że analizowany zwrot odnosi się do ogółu działań, które posiadają cechę nowości i są podejmowane w celu tworzenia programów komputerowych.

Należy mieć na uwadze, że sam proces tworzenia programów komputerowych składa się z całego szeregu czynności koniecznych do stworzenia końcowego produktu informatycznego (utworu). Na poszczególnych etapach tego procesu powstające efekty pracy z reguły posiadają cechę nowości. Jednak cecha ta nie jest warunkiem wystarczającym do uznania danej działalności za twórczą i zastosowania z tego tytułu 50% kosztów uzyskania przychodu. Wykładnia art. 22 ust. 9b i ust. 9 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazuje, że działalność twórcza, musi obok cechy nowości posiadać również indywidualny charakter. Tylko rezultaty takiej działalności będą bowiem mogły być uznane za utwór.

Jak z powyższego wynika, sformułowanie "działalność twórcza w zakresie programów komputerowych", zawarte w art. 22 ust. 9b pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dotyczy korzystania i rozporządzania prawami autorskimi do wszelkich utworów, które powstają w związku z działaniami podejmowanymi w celu stworzenia programów komputerowych. W tym znaczeniu, nie tylko kody źródłowe programów komputerowych wypełniają przesłanki wynikające z art. 22 ust. 9b pkt 1 omawianej ustawy, lecz także utwory powstałe w procesie tworzenia programu komputerowego, tj. kody źródłowe programów komputerowych i/lub aplikacji mobilnych i/lub webowych, plany i/lub prototypy systemów, bazy oraz struktury danych, strony internetowe, dokumentacja techniczna, publikacje naukowe, specyfikacje (w tym specyfikacje architektury projektowanych rozwiązań informatycznych), plany, analizy, raporty oraz rekomendacje, projekty graficzne (np. interfejs użytkownika), materiały reklamowe i marketingowe, materiały audio-wideo, a także prezentacje.

Zatem, w świetle art. 22 ust. 9b pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych "działalność twórczą w zakresie programów komputerowych" należy rozumieć jako korzystanie i rozporządzanie prawami autorskimi do wszelkich utworów, które powstają w związku z ogółem działań podejmowanych w celu tworzenia programów komputerowych.

Biorąc pod uwagę przedstawiony opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego oraz powołane przepisy prawa podatkowego należy stwierdzić, że przychód, uzyskiwany przez Pracowników w części dotyczącej przeniesienia przez nich autorskich praw majątkowych do Utworów na rzecz Spółki będzie stanowić przychód uzyskiwany przez Pracowników z tytułu działalności twórczej w zakresie programów komputerowych w rozumieniu art. 22 ust. 9b pkt 1 w zw. z art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a w konsekwencji na Spółce będą ciążyć obowiązki płatnika wynikające z omawianych przepisów.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Państwa i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania tej interpretacji.

POUCZENIE o funkcji ochronnej interpretacji

* Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 z późn. zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego i muszą Państwo zastosować się do interpretacji.

* Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)

z zastosowaniem art. 119a;

2)

w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)

z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

POUCZENIE o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2022 r. poz. 329 z późn. zm.; dalej jako "p.p.s.a.").

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 p.p.s.a.). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 p.p.s.a.):

* w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 p.p.s.a.), albo

* w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a p.p.s.a.).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a p.p.s.a.).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 z późn. zm.).

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl