0113-KDIPT2-3.4011.20.2017.1.GG - PIT w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków z tytułu: opłat za studia, opłaty za egzamin na doradcę podatkowego, opłaty za wpis na listę doradców podatkowych oraz zakupu materiałów dydaktycznych poniesionych przed rozpoczęciem działalności gospodarczej.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 25 maja 2017 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0113-KDIPT2-3.4011.20.2017.1.GG PIT w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków z tytułu: opłat za studia, opłaty za egzamin na doradcę podatkowego, opłaty za wpis na listę doradców podatkowych oraz zakupu materiałów dydaktycznych poniesionych przed rozpoczęciem działalności gospodarczej.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 2 marca 2017 r. (data wpływu 10 marca 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków z tytułu: opłat za studia, opłaty za egzamin na doradcę podatkowego, opłaty za wpis na listę doradców podatkowych oraz zakupu materiałów dydaktycznych poniesionych przed rozpoczęciem działalności gospodarczej - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 marca 2017 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków z tytułu: opłat za studia, opłaty za egzamin na doradcę podatkowego, opłaty za wpis na listę doradców podatkowych oraz zakupu materiałów dydaktycznych poniesionych przed rozpoczęciem działalności gospodarczej.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca zamierza rozpocząć działalność gospodarczą w dniu 3 kwietnia 2017 r., której przeważającym przedmiotem będzie działalność rachunkowo-księgowa oraz doradztwo podatkowe. Do pozostałego zakresu prowadzonej działalności gospodarczej będzie należeć działalność prawnicza oraz pozostałe doradztwo w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej i zarządzania. Wnioskodawca studiował jednocześnie w trybie stacjonarnym kierunek międzynarodowe stosunki gospodarcze na Uniwersytecie..., jak również w trybie niestacjonarnym kierunek prawo na Uniwersytecie.... Wnioskodawca ukończył powyższe kierunki studiów z następującymi tytułami naukowymi: licencjat zarządzania, magister ekonomii oraz magister prawa. Wnioskodawca uzyskał również tytuł doradcy podatkowego w dniu 20 lutego 2017 r.

W związku z powyższym, Wnioskodawca ponosił koszty opłat za studia w trybie niestacjonarnym na kierunku prawo na Uniwersytecie... za lata akademickie od 2010 r. do dnia obrony w lipcu 2015 r. Wnioskodawca skonkretyzował, że pod pojęciem kosztów za studia w trybie niestacjonarnym ma na myśli koszty czesnego za 10 semestrów nauki. Ponoszenie tych kosztów potwierdzają dowody zapłaty z rachunku bankowego osoby spokrewnionej z Wnioskodawcą. Wnioskodawca poniósł również koszty opłaty za egzamin na doradcę podatkowego (jednorazowa opłata w wysokości 900 zł, z uwagi na zdanie egzaminu pisemnego i ustnego w pierwszym terminie), koszt wpisu na listę doradców podatkowych (jednorazowa opłata w wysokości 900 zł), koszty zakupu materiałów dydaktycznych z zakresu egzaminu na doradcę podatkowego (książki do egzaminu pisemnego i ustnego). Wszystkie powyżej wymienione koszty zostały poniesione przez Wnioskodawcę przed rozpoczęciem działalności gospodarczej, natomiast dzięki poniesieniu tych kosztów Wnioskodawca uzyskał wysokie kwalifikacje zawodowe, które umożliwią uzyskiwanie przychodów z tytułu działalności gospodarczej. Bez poniesienia powyższych kosztów Wnioskodawca nie planowałby założenia działalności gospodarczej, ponieważ w Jego uznaniu nie posiadałby wystarczających kwalifikacji zawodowych na uzyskiwanie przychodów z tytułu działalności gospodarczej.

Wnioskodawca posiada również dowody w odniesieniu do powyższych kosztów, takich jak: umowa o świadczenie usług edukacyjnych z Uniwersytetem..., potwierdzenia zapłaty z rachunku bankowego Wnioskodawcy oraz z rachunku bankowego osoby spokrewnionej, akty prawne, z których wynikają obowiązki ponoszenia opłat z tytułu uzyskania tytułu doradcy podatkowego, rachunki za materiały dydaktyczne. Wnioskodawca ma również możliwość uzyskania zaświadczenia od Uniwersytetu..., że takie koszty zostały poniesione przez Wnioskodawcę.

W uznaniu Wnioskodawcy, koszty ponoszone na zdobycie wykształcenia i zdobycie uprawnień doradcy podatkowego mają bezpośredni związek z przedmiotem działalności gospodarczej prowadzonej przez Wnioskodawcę. Wnioskodawca stoi na stanowisku, że bez poniesienia tych kosztów nie uzyskałby przychodu z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej. Przedmiot prowadzonej działalności gospodarczej jest bezpośrednio związany z poniesionymi kosztami, które łączą się z zakresem usług oferowanych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy koszty opłat za studia w trybie niestacjonarnym na Uniwersytecie... na kierunku prawo, koszty zapłaty za egzamin na doradcę podatkowego, koszty wpisu na listę doradców podatkowych oraz koszty zakupu materiałów dydaktycznych z zakresu egzaminu na doradcę podatkowego poniesione przed dniem rozpoczęcia działalności gospodarczej Wnioskodawca może zakwalifikować do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 22 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych zgodnie z przedstawionym zdarzeniem przyszłym (przy założeniu, że Wnioskodawca będzie osiągał przychód ze źródła działalności gospodarczej)?

Zdaniem Wnioskodawcy, wszystkie wymienione wyżej koszty poniesione przez Niego będą stanowić koszty uzyskania przychodu w rozumieniu art. 22 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, pod warunkiem osiągnięcia przychodów ze źródła działalność gospodarcza przez Wnioskodawcę.

Wymienione koszty są bezpośrednio związane z uzyskiwaniem przychodów z prowadzonej działalności gospodarczej. A contrario bez poniesienia powyższych kosztów nie mógłby On uzyskać przychodów z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej. Poniesienie powyższych kosztów umożliwiło zdobycie uprawnień i wykształcenia, które bezpośrednio wiąże się z przedmiotem prowadzonej działalności gospodarczej przez Wnioskodawcę.

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku podatku dochodowego od osób fizycznych wydatki poniesione przed rozpoczęciem działalności gospodarczej (przed zarejestrowaniem w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej) mogą być uwzględnione w rozliczeniu podatkowym przedsiębiorcy. Księguje się je w kolumnie 13 (pozostałe wydatki), a jako datę zdarzenia gospodarczego (kolumna 2) podaje się datę poniesienia wydatku. Bez znaczenia jest tu fakt, że dowody księgowe (np. faktury) były wystawione na osobę fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej.

Wydatek, aby mógł być uznany za koszt uzyskania przychodów musi spełniać następujące warunki:

* celem jego poniesienia jest osiągnięcie przychodu lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodu,

* wydatek nie może być wprost wyłączony z prawa do odliczenia (art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych),

* wydatek musi być prawidłowo udokumentowany.

Zdaniem Wnioskodawcy, wydatki wskazane w zdarzeniu przyszłym zostały poniesione w celu osiągnięcia przychodu, ponieważ ich zakres pokrywa się z zakresem przeważającego przedmiotu prowadzonej działalności gospodarczej. Bez poniesienia tych kosztów Wnioskodawca nie mógłby świadczyć usług doradztwa podatkowego i usług doradztwa prawnego. Gdyby nie poniesione koszty, Wnioskodawca nie świadczyłby usług w powyższym zakresie, ponieważ nie posiadałby kwalifikacji zawodowych wymaganych prawem. Zdobycie wykształcenia prawniczego i zdobycie tytułu doradcy podatkowego umożliwiło Wnioskodawcy uzyskiwanie przychodu z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej w przedmiocie doradztwa podatkowego i doradztwa prawnego. Wydatki poniesione przez Wnioskodawcę nie mieszczą się również w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wnioskodawca stoi na stanowisku że posiadanie umowy o świadczenie usług edukacyjnych pomiędzy Nim a Uniwersytetem... wraz z dowodami zapłaty czesnego za studia w trybie niestacjonarnym z rachunku bankowego osoby spokrewnionej z Wnioskodawcą stanowią wystarczające udokumentowanie tych wydatków dla celów podatkowych. Fakt, że wydatki te zostały technicznie zapłacone z innego rachunku bankowego, lecz w rzeczywistości poniesione zostały przez Wnioskodawcę nie wpływa negatywnie na kwalifikację podatkową. Z kolei koszty poniesione przez Wnioskodawcę z tytułu zdobycia uprawnień doradcy podatkowego są udokumentowane poprzez potwierdzenia zapłaty z rachunku bankowego Wnioskodawcy, a ich obowiązek poniesienia wynika wprost z aktów prawnych obowiązujących na terenie Rzeczypospolitej Polskiej. Zakup materiałów dydaktycznych jest udokumentowany stosownymi rachunkami (potwierdzenia zakupu wygenerowane z systemu elektronicznego Podatkowej Oficyny Wydawniczej na adres mailowy Wnioskodawcy).

Zdaniem Wnioskodawcy, jak wskazał WSA w Poznaniu w wyroku z dnia 8 maja 2014 r., I SA/Po 873/13: "W orzecznictwie sądów administracyjnych wyrażono trafny pogląd, według którego ustawodawca posługując się zwrotem "koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodu" przypisuje temu określeniu cechę świadomego, zamierzonego, przemyślanego i logicznego działania podatnika podporządkowanego osiągnięciu przychodów, a nie odwołuje się do skutku będącego następstwem określonego działania".

Mając na uwadze powyższy wyrok należy wskazać, że Wnioskodawca ponosił koszty wymienione w zdarzeniu przyszłym w sposób świadomy, przemyślany i logiczny mając za cel osiąganie przychodów, dzięki uzyskanym kwalifikacjom zawodowym.

Zdaniem Wnioskodawcy, pomiędzy poniesionymi kosztami a osiąganiem przychodu zachodzi związek przyczynowo-skutkowy. Ponoszenie kosztu z tytułu zdobycia wykształcenia wyższego oraz z tytułu zdobycia uprawnień doradcy podatkowego nie jest obowiązkowe, lecz wynika z celu, którym jest osiąganie przychodów, dzięki zdobytej specjalistycznej wiedzy. Koszty te mogą stanowić koszty uzyskania przychodu w prowadzonej działalności gospodarczej pod warunkiem, że zakres tematyczny odbytego kierunku studiów i zdobytych uprawnień jest zgodny z przedmiotem prowadzonej działalności gospodarczej. Zakres tematyczny studiów prawniczych jest szeroki i obejmuje między innymi prawo cywilne, karne, administracyjne, podatkowe, konstytucyjne, finansowe, karno-skarbowe. Ukończenie studiów prawniczych stanowi podstawę do wykonywania działalności prawniczej i doradztwa podatkowego przez Wnioskodawcę, które znajdują się w przedmiocie prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawcy.

Ponadto bez poniesienia kosztów na zdobycie uprawnień doradcy podatkowego (opłata na egzamin, opłata za wpis na listę doradców podatkowych, zakup materiałów dydaktycznych) nie byłoby możliwe świadczenie usług doradztwa podatkowego przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Studia prawnicze dają podstawę do wykonywania w sposób rzetelny zawodu doradcy podatkowego. Umiejętności posługiwania się argumentacją prawniczą i analizą prawną, które zostały zdobyte przez Wnioskodawcę na kierunku prawo przekładają się na profesjonalne świadczenie usług doradztwa podatkowego dla swoich klientów, a więc na osiąganie przychodów. Poniesienie wydatków przez Wnioskodawcę było niezbędne na założenie działalności gospodarczej.

Podobne stanowisko zajął między innymi Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z dnia 18 lutego 2011 r., nr IBPBI/1/415-176/11/SK. Pozytywne dla podatników interpretacje w tym zakresie były wydawane już niejednokrotnie, dla przykładu Wnioskodawca przywołał:

* interpretację Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 31 stycznia 2012 r., sygn. ITPB1/415-1145/11/DP,

* interpretację Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 14 stycznia 2015 r., sygn. IBPBI/1/415-1249/14/WRz, z dnia 11 czerwca 2015 r., sygn. IBPBI/1/4511 -318/15/WRz.

Reasumując, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że wszystkie wymienione koszty w zdarzeniu przyszłym mogą stanowić koszty uzyskania przychodu w rozumieniu art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawcy, pod warunkiem uzyskania przychodów i udokumentowania poniesienia tych kosztów w sposób przedstawiony w zdarzeniu przyszłym i opisie stanowiska Wnioskodawcy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r. poz. 2032, z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Aby zatem określony wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodu musi spełniać łącznie następujące przesłanki:

* musi być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,

* nie może być wymieniony w art. 23 ww. ustawy, wśród wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów,

* musi być należycie udokumentowany.

Generalnie należy przyjąć, że kosztami uzyskania przychodów prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej są wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z tą działalnością, których celem jest osiągnięcie przychodów, bądź też zabezpieczenie lub zachowanie tego źródła przychodów, o ile w myśl przepisów ww. ustawy nie podlegają wyłączeniu z tych kosztów. Przy czym, związek przyczynowy pomiędzy poniesieniem wydatku, a osiągnięciem przychodu, bądź zachowaniem lub zabezpieczeniem jego źródła należy oceniać indywidualnie w stosunku do każdego wydatku. Z oceny tego związku powinno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może przyczynić się do osiągnięcia przychodu, bądź służyć zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów.

W przypadku źródła przychodów, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza należy przyjąć, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie przychodów, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów.

Wydatki związane ze zdobywaniem, czy też podnoszeniem kwalifikacji zawodowych w formie studiów nie są ujęte w katalogu zawartym w art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. katalogu wydatków nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów. Nie stanowi to jednak wystarczającej przesłanki do zaliczenia wydatków ponoszonych z tytułu tych studiów do kosztów uzyskania przychodów. Dla uzyskania takiego statusu konieczne jest również zaistnienie związku przyczynowego między poniesionym wydatkiem, a celem jakim jest osiągnięcie przychodu lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza. Do stwierdzenia, czy poniesione wydatki z tytułu opłat za studia mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej istotnym jest ustalenie czy taki wydatek związany jest ze zdobywaniem wiedzy i umiejętności, które są potrzebne w prowadzonej działalności gospodarczej i mają związek z tą działalnością oraz czy też wydatek ten służy tylko podnoszeniu ogólnego poziomu wiedzy i wykształcenia niezwiązanego z działalnością gospodarczą, a więc który co do zasady ma charakter osobisty. Jako uzasadnione racjonalnie i gospodarczo, których poniesienie może przyczynić się do osiągnięcia przychodów ze źródła jakim jest działalność gospodarcza, uznać należy wydatki na kształcenie, które pozwolą podatnikowi nabyć umiejętności i wiedzę niezbędną w prowadzeniu działalności gospodarczej.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca zamierza rozpocząć działalność gospodarczą w dniu 3 kwietnia 2017 r., której przeważającym przedmiotem będzie działalność rachunkowo-księgowa oraz doradztwo podatkowe. Do pozostałego zakresu prowadzonej działalności gospodarczej będzie należeć działalność prawnicza oraz pozostałe doradztwo w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej i zarządzania. W związku z powyższym, Wnioskodawca ponosił koszty opłat za studia w trybie niestacjonarnym na kierunku prawo na Uniwersytecie... za lata akademickie od 2010 r. do dnia obrony w lipcu 2015 r. Ponoszenie tych kosztów potwierdzają dowody zapłaty z rachunku bankowego osoby spokrewnionej z Wnioskodawcą. Poniósł również koszty opłaty za egzamin na doradcę podatkowego, koszt wpisu na listę doradców podatkowych, koszty zakupu materiałów dydaktycznych z zakresu egzaminu na doradcę podatkowego (książki do egzaminu pisemnego i ustnego). Wszystkie powyżej wymienione koszty zostały poniesione przez Wnioskodawcę przed rozpoczęciem działalności gospodarczej.

Odnosząc do tego zdarzenia przyszłego zaprezentowaną uprzednio wykładnię przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stwierdzić należy, że przy kwalifikowaniu do kosztów podatkowych poniesionych przez Wnioskodawcę wydatków takich jak: koszty opłat za studia w trybie niestacjonarnym na kierunku prawo, koszty zapłaty za egzamin na doradcę podatkowego, koszty wpisu na listę doradców podatkowych oraz koszty zakupu materiałów dydaktycznych z zakresu egzaminu na doradcę podatkowego poniesione przed dniem rozpoczęcia działalności gospodarczej, związanych ze zdobyciem uprawnień doradcy podatkowego należy brać po uwagę przeznaczenie tych wydatków (ich celowość), jak też potencjalną możliwość przyczynienia się tych wydatków do osiągnięcia przychodów Wnioskodawcy. Na tym etapie, celowość poniesionych wydatków w żaden sposób nie odnosi się do działalności gospodarczej, która podjęta będzie dopiero po uzyskaniu uprawnień do wykonywania zawodu.

Zdobycie uprawnień umożliwi rozpoczęcie prowadzenia działalności gospodarczej doradcy podatkowego i uzyskanie przychodów z tego źródła, jednakże nie sposób zgodzić się z Wnioskodawcą, że powyższe wydatki spełniają kryterium celowości, o którym mowa w art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy zauważyć, że zawód doradcy podatkowego można wykonywać w różnych formach, np. w ramach stosunku pracy, na podstawie umowy cywilnoprawnej lub w ramach działalności gospodarczej. Zatem, celem ponoszenia wskazanych we wniosku wydatków było zdobycie wiedzy i umiejętności Wnioskodawcy oraz należyte przygotowanie do zawodu doradcy podatkowego, a nie osiągnięcie przychodów z konkretnego źródła, jakim jest działalność gospodarcza.

Biorąc powyższe pod uwagę, pomimo że Wnioskodawca przed rozpoczęciem prowadzenia działalności gospodarczej poniósł wydatki związane z opłatą za studia w trybie niestacjonarnym wraz z opłatą za egzamin na doradców podatkowych oraz koszty wpisu na listę doradców podatkowych, koszty zakupu materiałów dydaktycznych z zakresu egzaminu na doradcę podatkowego, to nie może ich zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej. Skoro wydatki zostały poniesione przed rozpoczęciem prowadzenia działalności gospodarczej, jak również wydatek dotyczący studiów niestacjonarnych został poniesiony przez spokrewnioną z Wnioskodawcą osobę, to ze względu na ich charakter, brak jest związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy poniesieniem tych wydatków a uzyskiwaniem przychodów z działalności gospodarczej prowadzonej w późniejszym okresie. Wydatki, których dotyczy niniejszy wniosek, poniesione przed rozpoczęciem prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej, nie mogą obiektywnie przyczyniać się do osiągnięcia przychodu, bądź też służyć zachowaniu lub zapieczeniu źródła przychodów jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza. Wydatki te mają bowiem charakter osobisty i są związane w swojej istocie z uzyskaniem uprawnień do wykonywania zawodu doradcy podatkowego.

Celem poniesienia tego rodzaju wydatków było więc zdobycie uprawnień, a nie osiągnięcie przychodów z konkretnego źródła, jakim jest działalność gospodarcza, które to źródło w okresie ponoszenia ww. wydatku jeszcze nie istniało. W konsekwencji, wskazane we wniosku wydatki poniesione przed rozpoczęciem prowadzenia działalności gospodarczej, należy zaliczyć do wydatków o charakterze osobistym, związanych z podnoszeniem ogólnego poziomu umiejętności prawniczych, czy też zdobywaniu nowych uprawnień.

Zatem, biorąc pod uwagę przedstawione zdarzenie przyszłe oraz powyższe przepisy prawa podatkowego należy stwierdzić, że poniesionych wydatków z tytułu: opłat za studia w trybie niestacjonarnym na kierunku prawa, opłaty za egzamin na doradcę podatkowego, opłaty za wpis na listę doradców podatkowych oraz zakupu materiałów dydaktycznych z zakresu egzaminu na doradcę podatkowego, poniesionych przed dniem rozpoczęcia działalności gospodarczej, Wnioskodawca nie może zakwalifikować do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Odnosząc się do powołanego we wniosku wyroku WSA i interpretacji indywidualnych, które zdaniem Wnioskodawcy przemawiają za słusznością przedstawionego stanowiska, tutejszy Organ zaznacza, że przeanalizował ich treść. Podkreślić należy, że jakkolwiek orzeczenia kształtują pewną linię wykładni obowiązującego prawa, jednak dotyczą wyłącznie konkretnych spraw, w danym stanie faktycznym. Wskazane orzeczenie Sądu zapadło w indywidualnej sprawie i w świetle art. 87 ustawy z dnia 2 kwietnia 1997 r. - Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 78, poz. 483, z późn. zm.), nie jest źródłem powszechnie obowiązującego prawa. Również powołane przez Wnioskodawcę interpretacje organów podatkowych dotyczą tylko konkretnej, indywidualnej sprawy, osadzonej w określonym stanie faktycznym (zdarzeniu przyszłym) i tylko w tej sprawie rozstrzygnięcie zawarte w każdej z nich jest wiążące.

Ponadto należy dodać, że interpretacje indywidualne powołane na potwierdzenie własnego stanowiska zostały wydane w innym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym niż zdarzenie przyszłe przedstawione w niniejszej sprawie przez Wnioskodawcę. Wskazane we wniosku interpretacje indywidualne organów podatkowych dotyczą bowiem wydatków ponoszonych przez podmioty prowadzące działalność gospodarczą, a nie przez osoby fizyczne zamierzające podjąć wykonywanie takiej działalności.

Zgodnie z art. 14na ustawy - Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1.

z zastosowaniem art. 119a;

2.

w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl