0113-KDIPT2-3.4011.194.2017.2.MS - Obowiązki płatnika w związku z zawarciem polisy ubezpieczeniowej.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 6 lipca 2017 r. (data wpływu 14 lipca 2017 r.), uzupełnionym pismem z dnia 18 września 2017 r. (data wpływu 20 września 2017 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika w związku z zawarciem polisy ubezpieczeniowej - jest prawidłowe.

W dniu 14 lipca 2017 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika w związku z zawarciem polisy ubezpieczeniowej.

Wniosek ten nie spełniał wymogów, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.), w związku z czym pismem z dnia 6 września 2017 r., nr 0113-KDIPT2-3.4011.194.2017.1.MS na podstawie art. 13 § 2a, art. 169 § 1 w związku z art. 14h wymienionej ustawy, wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie do uzupełnienia ww. wniosku wysłano w dniu 6 września 2017 r. (data doręczenia 12 września 2017 r.). Wnioskodawca uzupełnił ww. wniosek pismem z dnia 18 września 2017 r.

(data wpływu 20 września 2017 r.), nadanym za pośrednictwem Poczty... S.A. w dniu

18 września 2017 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Spółka (dalej: Wnioskodawca, Spółka) zawarła umowę ubezpieczenia od szkód powstałych w następstwie roszczeń z tytułu odpowiedzialności cywilnej organów spółki kapitałowej, skierowane przeciwko członkom kierownictwa lub Spółce.

Zgodnie z umową ubezpieczenia, ochroną ubezpieczeniową objęta jest Spółka oraz osoby kierownictwa. Członek kierownictwa oznacza:

I. Klauzule ubezpieczeniowe:

II. Rozszerzenia ochrony:

Umowa ubezpieczenia przewiduje, że ubezpieczającym będzie Spółka, natomiast osoby ubezpieczone nie zostały wskazane indywidualnie lecz poprzez zdefiniowanie ich z uwagi na pełnione w Spółce funkcje zarządcze. W związku z powyższym ubezpieczenie obejmuje otwarty krąg osób a status ubezpieczonego uzyskuje się w związku z pełnieniem określonej funkcji w Spółce i nie ma konieczności informowania ubezpieczyciela o zmianach w składzie członków kierownictwa. Tylko Spółka od początku do końca trwania umowy ubezpieczenia posiadać będzie status ubezpieczonego.

Wysokość składki ubezpieczeniowej nie jest uzależniona od liczby ubezpieczonych, lecz od oceny ryzyka dokonanego przez ubezpieczyciela. Jest ustalona za cały okres trwania polisy, płatna jednorazowo na początku okresu ubezpieczenia. Zgodnie ze statutem Spółki Zarząd może być jednoosobowy lub wieloosobowy. Na dzień składania wniosku Zarząd jest jednoosobowy. Rada Spółki może składać się od 3 do 5 członków, wybranych uchwałą Zgromadzenia Wspólników. Na dzień składania wniosku o interpretację Rada Nadzorcza składa się z 3 członków. Ponadto w Spółce jest ustanowionych 3 prokurentów posiadających prokurę łączną.

Ponadto, Wnioskodawca wskazał, że jest spółką akcyjną posiadającą nieograniczony obowiązek podatkowy na terenie Rzeczypospolitej Polskiej.

Na dzień zapłaty jednorazowej składki, tj. 14 lipca 2017 r. (polisa obejmuje okres od 29 czerwca 2017 r. do 28 czerwca 2018 r.) objęci ubezpieczeniem są:

* Spółka...S.A. (Wnioskodawca),

* Prezes Zarządu,

* Przewodniczący Rady Nadzorczej,

* 2 Członkowie Rady Nadzorczej,

* Główny Księgowy i jednocześnie prokurent (prokura łączna z innym prokurentem), przebywający obecnie na urlopie macierzyńskim,

* prokurent (prokura łączna z innym prokurentem),

* pełniący obowiązki Głównego Księgowego (do czasu powrotu z urlopu macierzyńskiego i rodzicielskiego) i jednocześnie prokurent,

* małżonkowie, partnerzy (konkubiny, konkubenci) osób fizycznych wymienionych powyżej.

Wnioskodawca wskazał, że z osobami, o których mowa w postawionym we wniosku pytaniu łączą go następujące rodzaje umów: Prezes Zarządu - umowa o pracę na okres kadencji, Przewodniczący Rady Nadzorczej i Członkowie Rady - powołanie przez Walne Zgromadzenie Akcjonariuszy, Główny Księgowy i jednocześnie prokurent, Prokurent, Pełniący obowiązki Głównego Księgowego i jednocześnie prokurent - umowy o pracę na czas nieokreślony, z tym że główny księgowy przebywa w części okresu objętego polisą na urlopie macierzyńskim i rodzicielskim.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w przedstawionym stanie faktycznym koszt zawarcia polisy ubezpieczeniowej dla członków zarządu, rady nadzorczej, prokurentów, głównego księgowego (zgodnie z definicją członków kierownictwa) stanowi dla wskazanych osób przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych oraz czy Spółka jest zobowiązana do poboru zaliczki?

Zdaniem Wnioskodawcy (po uzupełnieniu), pod pojęciem kosztu zawarcia polisy należy rozumieć wysokość jednorazowej składki za polisę ubezpieczenia od odpowiedzialności z tytułu zarządzania Spółką. Natomiast pod pojęciem przychodu należy rozumieć przychód z tytułu nieodpłatnych świadczeń, o których mowa w art. 11 ust. 1, art. 12 ust. 1 i art. 13 pkt 7 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r. poz. 2032 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Z art. 11 ust. 1 ww. ustawy, wynika natomiast, że przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 25b i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Za przychody należy zatem uznać każdą formę przysporzenia majątkowego, zarówno formę pieniężną jak i niepieniężną, w tym nieodpłatne świadczenia otrzymane przez podatnika.

Dla celów podatkowych pojęcie "nieodpłatne świadczenie" obejmuje nie tylko działanie lub zaniechanie na rzecz innej osoby, ale również wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu, lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności osób prawnych, których skutkiem jest nieodpłatne, to jest nie związane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie majątku innej osobie, mające konkretny wymiar finansowy (uchwała NSA z dnia 18 listopada 2002 r., sygn. akt FPS 9/02).

Zasady ustalania wartości nieodpłatnych świadczeń zostały określone m.in. w art. 11 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W myśl tego przepisu, wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się:

Dotyczy to zarówno podatników osiągających przychody ze stosunku pracy, jak i podatników uzyskujących przychody z działalności wykonywanej osobiście.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłami przychodów są:

Zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Z kolei zgodnie z art. 13 pkt 7 ww. ustawy, za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody otrzymywane przez osoby, niezależnie od sposobu ich powoływania, należące do składu zarządów, rad nadzorczych, komisji lub innych organów stanowiących osób prawnych.

Osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, zwane dalej "zakładami pracy", są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy - wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej (art. 31 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Stosownie do art. 41 ust. 1 ww. ustawy, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Zgodnie z art. 805 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2016 r. poz. 380, z późn. zm.), przez umowę ubezpieczenia ubezpieczyciel zobowiązuje się, w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa, spełnić określone świadczenie w razie zajścia przewidzianego w umowie wypadku, a ubezpieczający zobowiązuje się zapłacić składkę. W myśl art. 808 § 1 zdanie pierwsze ustawy - Kodeks cywilny, ubezpieczający może zawrzeć umowę ubezpieczenia na cudzy rachunek.

W myśl wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 8 lipca 2014 r. (sygn. akt K 7/13) dotyczącego uzyskania przychodu z nieodpłatnych świadczeń, w rozumieniu art. 12 ust. 1 i art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób, należy przyjąć, że za przychód pracownika mogą być uznane świadczenia, które zostały spełnione za zgodą pracownika (skorzystał z nich w pełni dobrowolnie), w jego interesie (a nie w interesie pracodawcy) i przyniosły mu korzyść w postaci powiększenia aktywów lub uniknięcia wydatku, który musiałby ponieść oraz korzyść ta jest wymierna i przypisana indywidualnemu pracownikowi (nie jest dostępna w sposób ogólny dla wszystkich podmiotów).

Trybunał Konstytucyjny zaznaczył również, że na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zasadą jest zindywidualizowany obowiązek podatkowy oraz indywidualnie określony podatek wynikający z obowiązujących przepisów podatkowych. Zatem, warunkiem powstania zobowiązania podatkowego jest istnienie kryterium pozwalającego na zindywidualizowanie i przypisanie konkretnym osobom wysokości osiągniętego przez nie przychodu.

Zatem, w świetle wspomnianego orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego, art. 12 ust. 1 w związku z art. 11 ust. 1 oraz art. 12 ust. 3 w zw. z art. 11 ust. 2-2b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, rozumieć należy w ten sposób, że pojęcie "inne nieodpłatne świadczenie" oznacza przysporzenie majątkowe o indywidualnie określonej wartości. Skoro nie ma możliwości określenia wysokości przychodu przypadającego na każdą z ubezpieczonych osób (odpowiadającego określonej części składki ubezpieczeniowej), zgodzić się należy, że nie może być on uwzględniony w podstawie opodatkowania, a w konsekwencji opodatkowany.

Z treści przepisów art. 41 ust. 1, art. 11 ust. 2a pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że w celu uznania, że określone świadczenie nieodpłatne stanowi przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, konieczne jest jego otrzymanie oraz możliwość określenia jego wartości. Jeżeli wartość taka nie jest ustalona, lub nieodpłatne świadczenie nie zostało otrzymane, nie jest spełniona dyspozycja art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W takim przypadku przychód nie powstanie, a Wnioskodawca jako płatnik nie jest zobowiązany do pobrania zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych.

W zawartej umowie ubezpieczenia, ubezpieczeniem objęta jest Spółka oraz osoby fizyczne, które pełnią określone funkcje w Spółce, w tym zarządcze, nadzorcze, głównego księgowego, prokurenta (szeroka definicja "członka kierownictwa"). W trakcie trwania okresu polisy krąg osób objętych ubezpieczeniem może znacznie się różnić: na moment zapłaty składki, na moment wystąpienia zdarzenia, z którym wiązać się będzie wypłata odszkodowania oraz na moment samej wypłaty. Przychód, który mógłby podlegać opodatkowaniu, powinien ściśle odpowiadać wartości nieodpłatnego świadczenia. Możliwość ustalenia wysokości przychodu uzależniona jest w sposób ścisły od istnienia podstaw do matematycznego przypisania - o ile taka operacja jest możliwa - konkretnej osobie precyzyjnie ustalonej kwoty przychodu tej indywidualnej osoby.

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że zawarcie umowy ubezpieczenia o charakterze grupowym, tj. obejmującej swym zakresem zmienną i liczbowo i personalnie grupę osób (określonych jedynie rodzajowo, wedle sprawowanych w Spółce funkcji), uniemożliwia przypisanie konkretnych wartości przychodu konkretnym osobom. Zakres umocowania poszczególnych grup osób do podejmowania działań w imieniu Spółki, (najszerszy w przypadku członków zarządu, a najwęższy w przypadku określonych w warunkach umowy pracowników) - zróżnicowane jest również ryzyko wyrządzenia szkody objętej zakresem ubezpieczenia przez ich działania oraz rozmiar tej szkody. Gdyby ubezpieczenie było negocjowane z każdą osobą indywidualnie, to wysokość składek poszczególnych grup znacznie by się różniła. Wysokość składki nie jest uzależniona od liczby osób objętych ochroną a od indywidualnej oceny ryzyka dokonanej przez ubezpieczyciela. Objęcie lub wyłączenie konkretnej osoby fizycznej z ubezpieczenia pozostaje bez wpływu na wysokość należnej składki, która ma charakter stały, zryczałtowany przez cały okres ubezpieczenia.

Z powyższego wynika, że podzielenie ceny zakupu polisy przez określoną ilość osób (pomijając wątpliwości, co do ilości osób, które powinny zostać wzięte pod uwagę), prowadzić będzie do ustalenia przychodu w sposób jedynie uśredniony. Taki przychód nie będzie odpowiadał ściśle wartości nieodpłatnego świadczenia. Nie można zatem przeprowadzić prostego matematycznego zabiegu - o ile znajduje on oparcie w przepisach prawa - polegającego na podzieleniu składki z tytułu ubezpieczenia przez ilość osób ubezpieczonych. Ustalenie przychodu z nieodpłatnych świadczeń jest w praktyce niemożliwe z uwagi na brak stałego kręgu osób objętych ochroną ubezpieczeniową z umowy oraz zróżnicowania ryzyka jakie związane jest z wykonywaniem funkcji o charakterze kierowniczym. Konsekwencją może być zawyżenie przychodu u jednego z podatników, a zaniżeniem u innego. W przypadku niektórych osób będzie to wartość niższa, w przypadku innych wyższa, niż wartość składki, którą zobowiązani byliby zapłacić, gdyby ubezpieczyli się indywidualnie. Ponadto nie można ustalić, jaka część składki przypada na ochronę ubezpieczeniową samej Spółki z tytułu tzw. odpowiedzialności z tytułu utraty danych i dokumentów, obrotu papierami wartościowymi Spółki. Nie można również ustalić, jaka część składki dotyczy ochrony ubezpieczeniowej osób fizycznych, które pełnią określone funkcje w Spółce (w tym zarządcze, nadzorcze), w związku z koniecznością zapłaty szkody poniesionej przez te osoby w konsekwencji nieprawidłowego działania popełnionego przez osobę ubezpieczoną. Gdyby uznać, że z tytułu samego objęcia wskazanych osób fizycznych umową ubezpieczenia osoby te uzyskują ze strony Spółki jakiekolwiek świadczenie, to i tak po stronie tych osób nie może powstać przychód podatkowy, ponieważ wartości tego świadczenia nie można w sposób wystarczająco precyzyjny ustalić. Natomiast posługiwanie się wartościami uśrednionymi matematycznie jest niedopuszczalne na gruncie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w szczególności w świetle definicji przychodu podatkowego z art. 11 ust. 1.

Opisane w stanie faktycznym ubezpieczenie obejmuje swoją ochroną Spółkę - Wnioskodawcę oraz członków jej kierownictwa w zakresie szkód powstałych w następstwie roszczeń z tytułu odpowiedzialności cywilnej organów spółki kapitałowej, ubezpieczenie ma charakter bezimienny oraz nie wskazuje liczby członków władz spółki objętych ubezpieczeniem, może zatem obejmować zarówno obecnych, jak i przyszłych członków organóww.ładz Wnioskodawcy, (o ile zmiany w tym zakresie zaistnieją w okresie ubezpieczenia), Wnioskodawca nie ma obowiązku przekazywania ubezpieczycielowi informacji w zakresie zmian w składzie członków organów władz spółki.

Mając powyższe na uwadze, ubezpieczonym od odpowiedzialności cywilnej jest nieograniczony krąg osób, w tym nawet takich, które dopiero w przyszłości zostaną członkami kierownictwa, (zgodnie z definicją dotyczy również małżonków, partnerów bądź spadkobierców). Tym samym, w tejże sytuacji, nie jest możliwe zidentyfikowanie kręgu osób objętych ubezpieczeniem od odpowiedzialności cywilnej. Objęcie ubezpieczeniem grupy osób, niemożliwej do zidentyfikowania, stanowi natomiast okoliczność uniemożliwiającą przypisanie przychodu z tego tytułu konkretnej osobie.

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że jeżeli z wartości zapłaconej przez Wnioskodawcę składki ubezpieczeniowej nie jest możliwe wyodrębnienie konkretnej kwoty składki przyporządkowanej do danej osoby objętej ochroną ubezpieczeniową, to wartość zapłaconej przez Wnioskodawcę przedmiotowej polisy nie stanowi dla wymienionych w pytaniu osób przychodu z tytułu nieodpłatnych świadczeń stosownie do art. 11 ust. 1, art. 12 ust. 1 i art. 13 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a w konsekwencji Wnioskodawca nie jest zobowiązany do poboru zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych (wynikający z art. 31 i art. 41 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Powyższe stanowisko Wnioskodawcy zostało potwierdzone między innymi w poniższych interpretacjach indywidualnych:

* z dnia 30 września 2016 r. wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, nr IPPB4/4511-918/16-2/MS2,

* z dnia 21 września 2016 r. wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu, nr ILPB1-2/4511-1-116/16-2/TR oraz z dnia 2 września 2013 r., nr ILPB1/415-663/13 -2/AP,

* z dnia 8 listopada 2013 r. wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach, nr IBPBII/I/415-784/13/BD oraz z dnia 16 maja 2014 r., nr IBPBII/I/415-149/14/MK,

* z dnia 22 listopada 2013 r. wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy, nr ITPB2/415-793/13/MN.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.), odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 14na ustawy - Ordynacja podatkowa przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Interpretacja dotyczy przedstawionego przez Wnioskodawcę stanu faktycznego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w...., w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2017 r. poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.