0113-KDIPT2-3.4011.132.2019.4.AC - Określenie skutków podatkowych wykupu i przekazania na cele osobiste samochodu osobowego po zakończeniu umowy leasingu operacyjnego.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 9 kwietnia 2019 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0113-KDIPT2-3.4011.132.2019.4.AC Określenie skutków podatkowych wykupu i przekazania na cele osobiste samochodu osobowego po zakończeniu umowy leasingu operacyjnego.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 15 lutego 2019 r. (data wpływu 25 lutego 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych wykupu i przekazania na cele osobiste samochodu osobowego po zakończeniu umowy leasingu operacyjnego (pytanie oznaczone we wniosku nr 1) - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 lutego 2019 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych oraz podatku od towarów i usług.

Z uwagi na braki formalne wniosku, Organ podatkowy pismem z dnia 27 marca 2019 r., nr 0113-KDIPT2-3.4011.132.2019.2.AC 0112-KDIL2-3.4012.92.2019.3.EW (doręczonym w dniu 1 kwietnia 2019 r.) wezwał Wnioskodawczynię na podstawie art. 13 § 2a, art. 169 § 1 i § 2 w zw. z art. 14h ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800, z późn. zm.) do jego uzupełnienia, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia. W odpowiedzi na ww. wezwanie w dniu 4 kwietnia 2019 r. Wnioskodawczyni uzupełniła wniosek poprzez wniesienie brakującej opłaty.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawczyni jest przedsiębiorcą prowadzącym działalność gospodarczą na podstawie wpisu do Centralnej Ewidencji Działalności Gospodarczej. Prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów, opodatkowując uzyskane dochody podatkiem liniowym wg stawki 19% i płaci miesięczne zaliczki na podatek dochodowy w tej formie. Wnioskodawczyni jest czynnym podatnikiem VAT. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej w dniu 19 czerwca 2015 r. Wnioskodawczyni zawarła umowę leasingu operacyjnego, której przedmiotem był samochód marki Toyota. Umowa leasingu została zawarta na okres 35 miesięcy, tj. do dnia 10 maja 2018 r. W okresie trwania umowy leasingu samochód ten wykorzystywany był przez Wnioskodawczynię w prowadzonej działalności gospodarczej. Stosownie do postanowień umowy leasingu, w związku z upływem okresu na jaki została zawarta umowa oraz uregulowaniem wszystkich rat leasingowych, Wnioskodawczyni miała prawo nabycia własności leasingowanego samochodu za uzgodnioną w umowie leasingu opłatą, z powyższego prawa skorzystała dokonując wykupu przedmiotu leasingu w dniu 10 maja 2018 r. Zgodnie z postanowieniami umowy leasingu, na fakturze wykupu wystawionej przez firmę leasingową widniały dane, pod którymi Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą. Wnioskodawczyni zdecydowała jednak, że nie będzie dłużej wykorzystywała tego samochodu do celów prowadzonej działalności gospodarczej a jedynie dla celów prywatnych, dlatego nie ujęła faktury dotyczącej wykupu w kosztach podatkowych ani ewidencji środków trwałych, nie odliczyła także podatku VAT z powyższej faktury. Nie ujmowała też innych wydatków eksploatacyjnych tego samochodu w PKPiR oraz ewidencji VAT. W przyszłości prawdopodobne jest zbycie przedmiotowego samochodu.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy w przedstawionym zdarzeniu przyszłym, ewentualna sprzedaż samochodu z majątku prywatnego po upływie pół roku licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło jego nabycie będzie skutkowała powstaniem przychodu w podatku dochodowym od osób fizycznych z pozarolniczej działalności gospodarczej, czy też na zasadach określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

2. Czy przeznaczenie samochodu na cele prywatne w momencie jego wykupu z leasingu nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?

3. Czy zbycie samochodu z majątku prywatnego, po upływie pół roku licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło jego nabycie, nie spowoduje powstania obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług?

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych oznaczone we wniosku nr 1, natomiast w zakresie podatku od towarów i usług zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Wnioskodawczyni, w sytuacji gdy wykupiony po zakończeniu umowy leasingu operacyjnego samochód nie został zaliczony do składników majątku działalności gospodarczej Wnioskodawczyni, jak i z uwagi na jego prywatne wykorzystywanie - nie zostały zaliczone do kosztów podatkowych wydatki związane z jego eksploatacją, to przychód ze sprzedaży tego samochodu nie będzie stanowił przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej, lecz będzie to przychód opodatkowany na zasadach określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z treścią tego przepisu, nie stanowi źródła przychodów odpłatne zbycie m.in. rzeczy ruchomych, poza działalnością gospodarczą, jeśli następuje po upływie pół roku licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie. Warunkiem uzyskania przychodu ze sprzedaży składnika mienia do źródła, jakim jest działalność gospodarcza, jest konieczność uznania tego składnika za środek trwały. Przedmiotowy samochód był wykorzystywany w prowadzonej działalności gospodarczej wyłącznie w ramach umowy leasingu - Wnioskodawczyni jako leasingobiorca korzystała w tym okresie z obcego środka trwałego, samochód nie został zaliczony do majątku firmy. Po zakończeniu umowy leasingowej samochód został nabyty przez Wnioskodawczynię wyłącznie do celów osobistych. Dlatego też nie może zostać uznany za składnik majątku Jej działalności gospodarczej. Biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny (winno być zdarzenie przyszłe) oraz przytoczone przepisy prawne - samochód nie został zaliczony do składników majątku działalności Wnioskodawczyni, wymienionych w art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, to przychód uzyskany ze sprzedaży tego samochodu nie będzie stanowił przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej.

W tym przypadku będzie miał zastosowanie art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem, w przypadku, gdy zbycie samochodu będzie miało miejsce po upływie pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło jego nabycie, w przedstawionej przez Wnioskodawczynię sytuacji przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym nie powstanie.

Powyższe stanowisko, zdaniem Wnioskodawczyni, znajduje pełne potwierdzenie w obecnej praktyce podatkowej np.:

* w interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 12 czerwca 2018 r., nr 0115-KDIT3.4011.251.2018.1.DB;

* w interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 24 maja 2018 r., nr 0113-KDIPT2-1.4011.154.2018.3.EJ;

* w interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 10 maja 2018 r., nr 0114-KDIP3-1.4011.116.2018.3.MJ.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r. poz. 1509, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Artykuł 10 ust. 1 ww. ustawy zawiera katalog źródeł przychodów, z których dochody podlegają opodatkowaniu według zasad określonych dla danego źródła przychodów. Jednym ze źródeł przychodu jest wymieniona w pkt 3 pozarolnicza działalność gospodarcza.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Stosownie do art. 14 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy, przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia składników majątku będących:

a.

środkami trwałymi albo wartościami niematerialnymi i prawnymi, podlegającymi ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych,

b.

składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1500 zł,

c.

składnikami majątku, które ze względu na przewidywany okres używania równy lub krótszy niż rok nie zostały zaliczone do środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych,

d. składnikami majątku stanowiącymi spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego lub udział w takim prawie, które zgodnie z art. 22n ust. 3 nie podlegają ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych - wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą lub przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

Odrębnym od pozarolniczej działalności gospodarczej źródłem przychodu jest wymienione w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

a.

nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,

b.

spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

c.

prawa wieczystego użytkowania gruntów,

d. innych rzeczy, - jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Zgodnie z art. 10 ust. 2 pkt 3 ww. ustawy, przepisów ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 3, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.

W związku z powyższym, na gruncie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychód ze sprzedaży rzeczy ruchomej - jeżeli sprzedaż ta nie następuje w działalności gospodarczej - kwalifikowany jest do źródła przychodów, o którym mowa w cyt. art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d tej ustawy, czyli odpłatnego zbycia rzeczy.

Z przedstawionego przez Wnioskodawczynię zdarzenia przyszłego wnika, że w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w dniu 19 czerwca 2015 r. Wnioskodawczyni zawarła umowę leasingu operacyjnego, której przedmiotem był samochód marki Toyota. Umowa leasingu została zawarta na okres 35 miesięcy, tj. do dnia 10 maja 2018 r. W okresie trwania umowy leasingu samochód ten wykorzystywany był przez Wnioskodawczynię w prowadzonej działalności gospodarczej. Stosownie do postanowień umowy leasingu, w związku z upływem okresu na jaki została zawarta umowa oraz uregulowaniem wszystkich rat leasingowych, Wnioskodawczyni miała prawo nabycia własności leasingowanego samochodu za uzgodnioną w umowie leasingu opłatą, z powyższego prawa skorzystała dokonując wykupu przedmiotu leasingu w dniu 10 maja 2018 r. Zgodnie z postanowieniami umowy leasingu, na fakturze wykupu wystawionej przez firmę leasingową widniały dane, pod którymi Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą. Wnioskodawczyni zdecydowała jednak, że nie będzie dłużej wykorzystywała tego samochodu do celów prowadzonej działalności gospodarczej a jedynie dla celów prywatnych, dlatego nie ujęła faktury dotyczącej wykupu w kosztach podatkowych ani ewidencji środków trwałych, nie odliczyła także podatku VAT z powyższej faktury. Nie ujmowała też innych wydatków eksploatacyjnych tego samochodu w PKPiR oraz ewidencji VAT. W przyszłości prawdopodobne jest zbycie przedmiotowego samochodu.

Biorąc pod uwagę przedstawione zdarzenie przyszłe oraz przytoczone przepisy prawne, należy stwierdzić, że jeżeli w istocie wykupiony przez Wnioskodawczynię samochód osobowy będący uprzednio przedmiotem umowy leasingu operacyjnego nie będzie przez Nią wykorzystywany w ramach prowadzonej działalności gospodarczej i nie zostanie zaliczony do składników majątku tej działalności, wymienionych w art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, to przychód uzyskany ze sprzedaży tego samochodu nie będzie stanowił przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej. W tym przypadku będzie miał zastosowanie art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem, w sytuacji przedstawionej przez Wnioskodawczynię przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym nie powstanie, gdy zbycie samochodu osobowego będzie miało miejsce po upływie pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło jego nabycie.

Zatem stanowisko Wnioskodawczyni w zakresie skutków podatkowych wykupu i przekazania na cele osobiste samochodu osobowego po zakończeniu umowy leasingu operacyjnego (pytanie oznaczone we wniosku nr 1) jest prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800, z późn. zm.) przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1.

z zastosowaniem art. 119a;

2.

w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3.

z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy - Ordynacja podatkowa).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2018 r. poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl