0113-KDIPT2-2.4011.818.2019.2.KR - PIT w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 31 grudnia 2019 r. (data wpływu 31 grudnia 2019 r.), uzupełnionym pismem z dnia 7 lutego 2020 r. (data wpływu 7 lutego 2020 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową - jest prawidłowe.

W dniu 31 grudnia 2019 r. wpłynął do Organu podatkowego ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową.

Wniosek nie spełniał wymogów określonych w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.), w związku z powyższym pismem z dnia 29 stycznia 2020 r., Nr 0113-KDIPT2-2.4011.818.2019.1.k.r., wezwano Wnioskodawcę, na podstawie art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ustawy - Ordynacja podatkowa, do jego uzupełnienia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie wysłane zostało za pośrednictwem platformy ePUAP w dniu 30 stycznia 2020 r. (skutecznie doręczone w dniu 31 stycznia 2020 r.). Wnioskodawca uzupełnił ww. wniosek pismem nadanym za pośrednictwem platformy ePUAP w dniu 7 lutego 2020 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca konstruuje (konstruował i nadal konstruuje) programy komputerowe, zaś przedmiotowe programy komputerowe powstają w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej we wskazanym poniżej rozumieniu:

I. Program komputerowy - wszelka działalność, jakiej się Wnioskodawca podejmuje to właśnie wytwarzanie programów komputerowych. Programy, które tworzy, są programami działającymi w sieci internetowej. Efekt ich działania można obserwować wyłącznie w przeglądarce internetowej i przeznaczone są tylko i wyłącznie dla platformy X. Wnioskodawca nie oferuje żadnych dodatkowych usług w zakresie informatyki, poza wytwarzaniem programów komputerowych,

II. Prawa autorskie do programów Wnioskodawcy - powstały kod (realizacja koncepcji programu) objęty jest prawami autorskimi, a nie sama koncepcja (idea). Wnioskodawcy służą prawa autorskie do Jego programów komputerowych, które korzystają z ochrony na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Jak to działa od strony technicznej, dlaczego jest skomplikowane oraz dlaczego poszerza wiedzę na polu wiedzy informatyki. Programy Wnioskodawca konstruuje w taki sposób, aby mogły rozwiązywać konkretne, pojawiające się problemy w sposób zautomatyzowany. Najpierw analizuje On rynek sprzedaży internetowej, analizuje zasady działania platformy internetowej, a następnie identyfikuje problemy, które dzięki pomysłowi na innowacyjny program komputerowy należałoby wyeliminować szybko i skutecznie. Właśnie takie programy komputerowe Wnioskodawca tworzy. Zanim powstały programy Wnioskodawcy, użytkownicy platformy sprzedażowej X musieli zatrudniać programistów, którzy rozwiązywali problem indywidualnie dla danej strony internetowej (tj. każdy problem z osobna), co oczywiście wymagało dużo więcej czasu i więcej kosztowało. Programy Wnioskodawcy (z racji swojego zaawansowania, pionierstwa i automatyzacji) rozwiązują określone problemy w charakterze "masowym", całkowicie eliminując pracę człowieka (programisty). Innymi słowy, właściciel sklepu internetowego ma od teraz dwie opcje: zatrudnić programistę do rozwiązania problemu płacąc X USD i czekać przez 3 lub 4 tygodnie na efekt jego pracy lub zainstalować oprogramowanie wytworzone przez Wnioskodawcę i otrzymać ten sam wynik w ciągu kilku minut płacąc 1/2 X USD. To głównie czyni Wnioskodawcy rozwiązania unikalnymi (nie sam problem, który rozwiązują, ale sposób, w jaki go samodzielnie identyfikują, a następnie rozwiązują). Konkurencja ma prawo do zbudowania podobnego (w sensie funkcjonalnym) oprogramowania, ale nie ma prawa (ani możliwości technicznej) wykorzystywania - zaawansowanego i pionierskiego - Wnioskodawcy kodu komputerowego, który w ramach pracy naukowo-badawczej wytworzył On jako pierwszy i nadal tworzy (kod objęty jest prawami autorskimi). Niewątpliwie programy komputerowe Wnioskodawcy, eliminujące pracę człowieka, to rewolucja na rynku wiedzy informatycznej. Dotąd nikt nie zbudował podobnych rozwiązań (w ramach Jego działalności powstaje bowiem nowa wiedza/nowa metodologia, która objęta jest prawami autorskimi). W działaniu strony internetowej można wyróżnić dwa podsystemy: back-end (przetwarzanie danych po stronie serwera), front-end (przetwarzanie danych w przeglądarce internetowej i wyświetlanie informacji na ekranie komputera). Wszystkie programy Wnioskodawcy funkcjonują głównie w obszarze front-end'u i modyfikują ostateczny rezultat wyświetlany na ekranie komputera tuż przed jego wyświetleniem. Stosowana przez Wnioskodawcę technika i sposób jej zaawansowania są nie tylko niestandardowe, ale i rewolucyjne, ponieważ - aby móc zmodyfikować treść na tym etapie, program Wnioskodawcy samodzielnie, bez pomocy człowieka znajduje (identyfikuje) elementy strony internetowej w sposób "intuicyjny" (zastosowanie sztucznej inteligencji). Każda strona jest unikalna (tysiące programistów tworzą unikalne wizualizacje stron) i nie można jasno sprecyzować, jakie elementy czy problemy program napotka na danej stronie. Spośród napotkanych elementów program Wnioskodawcy musi samodzielnie rozpoznać element, który ma zmodyfikować, a następnie musi określić jego cechy i skutki modyfikacji, które mają nastąpić (format treści i wielorakość technologii występujących po stronie front-end'u sprawiają, że dokonanie, nawet najmniejszych, zmian może całkowicie zaburzyć działanie strony internetowej, doprowadzając nawet do zawieszenia się komputera użytkownika). Dlatego właśnie programy Wnioskodawcy wymagają szczególnej precyzji działania, muszą być pozbawione błędów (i są ich pozbawione). To powoduje, że są technologicznie bardzo trudne do stworzenia. Równie trudno jest ogólnikami rozpisywać się na temat abstrakcyjnego charakteru programów, które Wnioskodawca tworzy. Dla lepszego zatem zrozumienia istoty zagadnienia, Wnioskodawca posłużył się przykładami. Jeden z Jego programów ma za zadanie wzbogacać wizualnie listę produktów wyświetlaną w platformie X. W tym celu musi On na pewnym etapie zmodyfikować element strony zawierający cenę produktu. Załóżmy, że cena wyświetlana jest w następującym formacie: 5555.99 zł, oraz że Jego program dysponuje informacją o części całkowitej i setnej dla nowej ceny (wartość do zamiany). Algorytm musi więc rozpoznać w istniejącym już elemencie wartość przed kropką (5555) oraz po kropce (99). Dla ludzkiego mózgu jest to bardzo łatwe zadanie. Większość programistów powie również, że dla programu komputerowego nie stanowi to żadnego wyzwania. Racja! Jednakże pod warunkiem, że format ceny nie ulegnie zmianie. Zwróćmy uwagę na to co stanie się, jeśli cenę zamienimy na format północno-amerykański: $ 5.555,99. Okazuje się, że "kropka" przestaje być elementem dzielącym część całkowitą od setnej. Większość programów napisanych dla poprzedniego formatu cenowego przestaje już działać na tym etapie. Dodatkowo, tę samą cenę możemy przedstawić następująco: 5555 99 USD 5555 USD 99 ¢ $ 5555 ¢ 99 (...). Powyższe przykłady stanowią tylko bardzo mocno uproszczoną wizualizację problemu. Nawet gdyby opracowali 100 000 formatów cen i przygotowali program, który rozpoznawałby format na podstawie listy 100 000 wzorców i tak będą sklepy, których format ceny nie znajdowałby się na naszej liście. Jest tak dlatego, że przy tworzeniu stron w X, użytkownik ma prawo do wolności (np. może zdefiniować własny format ceny). Wystarczy jedna dodatkowa spacja lub wykorzystanie trochę innego znaku niż kropka czy przecinek i wzorce przestają do siebie pasować. Nasze programy rozwiązują tego typu problemy poprzez zastosowanie unikalnych autorskich algorytmów (Wnioskodawca podaje najprostszy przykład). Dzięki Jego programom, sam komputer uczy się działać w sposób bardziej elastyczny niż działają standardowe programy, tj. w sposób zbliżony do ludzkiego umysłu. Przy budowie tego typu algorytmów nie chodzi tylko o samą umiejętność programowania. Programy Wnioskodawcy są przełożeniem nauk ścisłych, wniosków płynących z wielogodzinnych obserwacji prawidłowości, oraz umiejętności identyfikowania potrzeb na język pionierskiego programowania i to właśnie stanowi wartość intelektualną, która opakowana w kod maszynowy podlega Jego prawom autorskim. Jest to twór niepowtarzalny i można go porównać ze zbiorem myśli opisanych w książce (z wyeksponowaniem, że chodzi o "nowości" w danej dziedzinie wiedzy). Lista rozwiązań, które już opracowali oni dla X: A. Inteligentny system służący do przypisywania produktów do kategorii na podstawie danych produktu (nazwa, opis produktu). Pierwsza i jedyna, jak dotąd, aplikacja tego typu dla X. Zbudowana w oparciu o autorski algorytm bazujący na sieci neuronowej o charakterze sieci komórkowej. Całość podobnie, jak w przypadku innych ich programów, została od podstaw stworzona przez Jego firmę (bez wykorzystania żadnych istniejących bibliotek programistycznych). Nawet sama implementacja sieci neuronowej została unikalnie opracowana na potrzeby programu i wykracza poza zakres ogólno znanych rozwiązań tego typu. Wynik (produkt, czyli ten program) byłby niemożliwy do osiągnięcia gdyby Wnioskodawca przez lata nie opracowywał algorytmów sieci neuronowych. W ramach wieloletnich analiz wypracowana została Jego własna (autorska), całkowicie nowa metodologia tworzenia (kodowania) sieci neuronowej którą zastosował. Autorskie jest wszystko: pionierski pomysł, całkowicie nowa metodologia pisania kodu, innowacyjny i przełomowy sposób implementacji sieci neuronowej, a nawet sposób organizacji testów na potrzeby walidacji programów. B. System do zarządzania treścią strony, który umożliwia modyfikowanie dowolnej istniejącej już treści, która powstała w sposób niezależny od ich narzędzia. Oryginalność tego programu przejawia się w tym, że daje on użytkownikowi możliwość modyfikowania treści wyświetlanych w dowolnym obszarze w oknie przeglądarki bezpośrednio w gotowym dokumencie. Różnica pomiędzy standardowym podejściem (realizowanym przez konkurencje) polega więc na tym, że edycja treści następuje bezpośrednio w dokumencie, a nie w jego podglądzie. Daje to możliwość lepszego (bardziej szczegółowego i pozbawionego ograniczeń podglądu widoku) i łatwiejszego edytowania dokumentu. Ograniczenia podglądu widoku przejawiają się tym, że użytkownik nie zawsze widzi to co będzie wyświetlane na stronie lub widzi to w inny (zdeformowany lub uproszczony) sposób. To tak jakby porównać jazdę symulatorem... z przejażdżką prawdziwym... (głupie, bardzo proste, ale Wnioskodawca dodaje je dla ułatwienia zrozumienia). C. System do wyświetlania kompletnej listy produktów będących w obszarze zainteresowania. Ważne jest to, aby zauważyć, że wszystkie programy, które Wnioskodawca opracowuje dla X nie są Mu zlecone. Samodzielnie wyszukuje problemy i ograniczenia systemów, a następnie buduje rozwiązania, które będą te problemy wykluczać lub minimalizować. Dodatkowo Wnioskodawca zwrócił uwagę na fakt, że zanim przystąpi do realizacji programu przeprowadza szczegółowe badania rynkowe w celu sprawdzenia czy ktoś inny opracował już podobne rozwiązanie lub jest w trakcie. Jest to ważne z dwóch powodów, jeżeli Jego program jest unikalny oznacza to, że użytkownicy nie mają innego wyjścia i będą zmuszeni z niego korzystać (i za niego płacić), a po drugie nie będzie On musiał konkurować cenowo z innym autorem podobnego programu. Tak też jest w przypadku programu, który analizuj preferencje użytkownika na podstawie rozpoznawania jego działań w przeglądarce i dostosowuje treść (listę produktów do wyświetlenia). Program działa w oparciu o wymyśloną przez Wnioskodawcę macierz decyzyjną, która zbiera informacje o działaniach różnych użytkowników na różnych stronach internetowych (w ramach X). Następnie grupuje zachowania użytkowników według określonych w programie kryteriów i przypisuje aktywnemu użytkownikowi najbardziej prawdopodobne scenariusze.

III. Działalność badawczo-rozwojowa - ten aspekt jest już w dużej mierze opisany w pkt II (Prawa autorskie do programów Wnioskodawcy). Jednak Wnioskodawca podkreśla, że to czym się On zajmuje ma o wiele szerszy charakter naukowy niż pisanie kodu przez programistę na podstawie tak zwanego "business requirements". Standardowo programista pisze, co mu każą. Praca Wnioskodawcy polega przede wszystkim na stawianiu pytań (dotąd niestawianych) odnośnie do tego, co jeszcze nie zostało nieopisane lub często też nawet niezauważone przez nikogo wcześniej (o to chyba chodzi w byciu naukowcem i tak On pracuje). Tam, gdzie standardowym podejściem człowieka jest ręczne modyfikowanie kodu komputerowego w celu osiągnięcia określonego celu, On zadaje pytanie co zrobić (jaki program napisać), aby ludzie nie musieli modyfikować tego kodu ręcznie dla każdego sklepu z osobna rękami programisty. Jak już wyżej wskazano, programy Wnioskodawcy skonstruowane są w taki sposób, aby mogły rozwiązywać konkretne, powtarzalne problemy w sposób zautomatyzowany. Zanim powstały programy Wnioskodawcy użytkownicy platformy X musieli zatrudniać programistów, którzy rozwiązywali problem indywidualnie dla danej strony internetowej co oczywiście wymagało dużo więcej czasu i pochłaniało znacznie większe koszty. Programy Wnioskodawcy (z racji swojego całkowitego nowatorstwa, zaawansowania i automatyzacji) rozwiązują określone problemy w charakterze "masowym" eliminując pracę człowieka (programisty). Do czasu powstania programów Wnioskodawcy nie było możliwe, żeby bez programisty konkretne, powtarzalne problemy mogły zostać rozwiązanie. Programy Wnioskodawcy wyeliminowały i eliminują taką potrzebę. Praca Wnioskodawcy w zakresie tworzenia programów jest rozwojowo-badawcza. Zmienia On programy dzięki łączeniu, kształtowaniu i wykorzystywaniu dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności oraz wytworzeniu kodów dotąd niestosowanych przez ludzi i projektuje i tworzy zmienione, ulepszone i jednocześnie nowe produkty, ponieważ Jego programy dają całkowicie nowatorskie możliwości. Poza tym, dzięki pracy Wnioskodawcy i pionierskiemu, indywidualnemu rozwijaniu obecnej wiedzy, programy Wnioskodawcy zyskują miano nie tylko nowatorskich, ale i pozostają oparte na Jego, zdobytej i przede wszystkim rozwiniętej przez Niego wiedzy. Ponadto, produkty Wnioskodawcy są technologicznie znacznie bardziej zaawansowane niż istniejące na rynku poprzez eliminację potrzeby pracowania z programistą, co osiągnął dzięki Jego zdolnościom nastawionym na opracowywanie całkowicie nowych produktów. Każdy kolejny tworzony przez Niego program jest indywidualizowany i pionierski, ponieważ wszystkie Jego programy działają na zasadzie sztucznej inteligencji i uczą się samodzielnie (bez pomocy człowieka) wychwytywać nowe problemy. Po zbudowaniu każdego kolejnego programu i wdrożeniu go (musi upłynąć trochę czasu), otrzymujemy bardzo duży materiał statystyczny w postaci zautomatyzowanej (program sam uczy się samodzielnie jak obsługiwać określone problemy). W tej sytuacji istniejący program jest następnie udoskonalany i wdrażany na nowo, dzięki temu, że już teraz, wyłącznie dzięki koncepcji Wnioskodawcy, działa na zasadzie sztucznej inteligencji. Ważne jest też to, że przy okazji powstaje dokumentacja, która służy Wnioskodawcy już dzisiaj i która się poszerza i udoskonala wraz z Jego obserwacjami, doświadczeniami i rezultatami, które uzyskuje On do usprawnienia procesów prowadzenia projektów, a w niedalekiej przyszłości ta sama dokumentacja będzie idealnym materiałem do stworzenia publikacji naukowej, unikatowej i nowatorskiej na przedmiotowym polu wiedzy. Zanim Wnioskodawca opublikuje pozycję naukową, nad którą pracuje, tworząc Jego programy, musi osiągnąć w swoich badaniach bardzo wysoko postawiony sobie cel. Celem ostatecznym Jego badań jest zbudowanie doskonałej formy sztucznej inteligencji, która swoim działaniem wykraczać będzie poza wszelkie znane dotychczas rozwiązania takie jak np. sieci neuronowe. Ograniczenia sieci neuronowych są ogólno znane i ich zastosowanie, wbrew atrakcyjnie brzmiącej nazwie, pozostawia wiele do życzenia. Głównym problemem sieci neuronowych jest to, że uczą się one tylko tego, co zakładamy, że powinny się uczyć (co zakłada autor sieci). To tak, jak w przypadku rodzica, który do pewnego etapu rozwoju dziecka pokazuje mu tylko tą część świata, którą uzna za właściwą i bezpieczną. Jednakże, kiedy dziecko dorasta, musi zacząć poznawać świat empirycznie i tylko w ten sposób jest w stanie wypracować własne poglądy i przekonania. Celem badań Wnioskodawcy jest zbudowanie algorytmu, który, nie tyle jest w stanie bytować zupełnie niezależnie od człowieka w sposób znany nam z filmów SCI-FI, lecz jest w stanie "obserwować" rzeczywistość, w ramach której funkcjonuje i identyfikować różne aspekty istotne dla powodzenia misji przypisanej programowi. Wnioskodawca podkreśla, że na chwilę obecną tylko człowiek (programista, tester i użytkownik) pełnią tą funkcję i dlatego właśnie Jego programy są rewolucją. Wnioskodawca pracuje nad tym, aby branża informatyczna mogła się rozwijać wielokrotnie szybciej i będzie to stanowiło kamień milowy w rozwoju informatyzacji gospodarki światowej. Wnioskodawca dodał, że z racji swojej złożoności programy, które opracowuje, wymagają dużo czasu i trudno jest pracować nad nimi samodzielnie. Wnioskodawca chciałby w niedalekiej przyszłości stworzyć dodatkowe miejsca pracy dla wyspecjalizowanej kadry, która pomogłaby Mu szybciej rozwijać Jego prace. Tę kadrę dodatkowo szkoliłby w zakresie opracowywanych przez Niego badań. Wnioskodawca chciałby zatrudnić zarówno ekspertów z zakresu sztucznej inteligencji, jak i testerów. Programy Wnioskodawcy rozwiązują tego typu problemy poprzez zastosowanie unikalnych i autorskich algorytmów. Skutecznie uczy komputer działać w sposób bardziej elastyczny niż działają standardowe programy, tj. w sposób zbliżony do ludzkiego umysłu. Jest to efekt Jego pracy rozwojowo-badawczej; przez Jego programy komputery działają samodzielnie. Przy budowie tego typu algorytmów nie chodzi zatem o samą umiejętność programowania. Język programowania jest tu narzędziem w rękach rzemieślnika i niczym więcej. Programy Wnioskodawcy są przełożeniem nauk ścisłych, nowatorskich wniosków płynących z wielogodzinnych obserwacji prawidłowości na język programowania i to właśnie stanowi wartość intelektualną, która opakowana w kod maszynowy podlega prawom autorskim. Jest to twór nowy, dzięki wykorzystaniu istniejącej wiedzy, ale przede wszystkim dzięki jej znacznemu wzbogaceniu, ulepszeniu, dostosowaniu do wymogów przyszłości, niepowtarzalny. Reasumując, programy komputerowe, które tworzy Wnioskodawca, zostają wytwarzane w ramach Jego działalności badawczo-rozwojowej, która oznacza działalność twórczą obejmującą badania naukowe, ale także prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny. Wnioskodawca wytworzył absolutnie pionierskie programy komputerowe i nadal je udoskonala. Jego programy działają na zasadzie sztucznej inteligencji i eliminują już wymóg współpracy z programistami. To Wnioskodawca to wymyślił i opracował, a efekty Jego pracy stanowią już postęp w dziedzinie nauki informatyki. Programy Wnioskodawcy mają charakter bezdyskusyjnie twórczy. Już teraz Jego ewentualne publikacje wyeliminowałyby sporo literatury przedmiotu jako przestarzałej. W ramach Jego pracy tworzy wyłącznie pionierskie, nowatorskie i innowacyjne programy komputerowe; są na tyle innowacyjne, że może On mówić raczej o rewolucyjnych programach komputerowych w dziedzinie informatyki, a nie zwykłych programach (o tym szerzej wskazano w poszerzonym stanie faktycznym). Gdyby tak nie było, platforma z.... korzystałaby z gotowych programów, a nie czekała na Wnioskodawcy nowe rozwiązania lub zatrudniłaby kogoś z..... Stworzone przez Wnioskodawcę programy komputerowe są objęte Jego prawami autorskim jako oryginalnego pomysłodawcy i twórcy tychże programów. Stworzone przez Wnioskodawcę programy komputerowe są i będą stanowiły utwory w rozumieniu ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1231, z późn. zm.) i jako takie są i będą podlegały ochronie praw autorskich na podstawie ww. ustawy. Przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór), zaś w szczególności - to znaczy przede wszystkim - przedmiotem prawa autorskiego są utwory takie jak np. utwory literackie lub na przykład właśnie programy komputerowe (powyższe wynika z art. 1 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych). Tworzone przez Wnioskodawcę programy komputerowe są tworem Jego indywidualnej wyobraźni, którą - dzięki innowacyjnej wiedzy - potrafi upostaciowić (uzewnętrznić) w utworze mającym postać programu komputerowego. Programy komputerowe Wnioskodawcy cechuje przede wszystkim: indywidualność i ich oryginalność. Nie ma podobnych programów komputerowych na rynku nawet globalnym a nie tylko krajowym. Tworzone przez Wnioskodawcę programy komputerowe to utwory wyrażone symbolami matematycznymi. Programy komputerowe są samodzielnym przedmiotem ochrony praw autorskich, że stanowią samodzielny, autonomiczny utwór podlegający ochronie na podstawie powołanej wyżej ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Trzeba jeszcze wskazać, że sam ustawodawca w art. 74 ust. 1 ustawy o prawach autorskich i prawach pokrewnych wskazał, że programy komputerowe podlegają ochronie "jak utwory literackie", a nie "jako utwory literackie". Programy komputerowe Wnioskodawcy, których dotyczy niniejszy wniosek, stanowią utwory podlegające ochronie na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

IV. Podatki i księgowość. Wnioskodawca posiada na terenie Polski nieograniczony obowiązek podatkowy w rozumieniu art. 3 ust. 1 w zw. z ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zamieszkuj On na stałe w Polsce. Z tytułu działalności gospodarczej jest opodatkowany podatkiem liniowym w skali 19%. Jedyne dochody, jakie otrzymuje to dochody uzyskiwane z tytułu udzielania licencji do korzystania z Jego programów komputerowych, do których ma wyłączne prawo autorskie, a ponieważ są to programy tworzone w ramach działalności badawczo-rozwojowej, są to dochody z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Nie dostał On żadnych odszkodowań w związku z ewentualnym naruszaniem praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Księgowość Jego firmy prowadzi Biuro Rachunkowe, którego właścicielem jest Doradca Podatkowy..... Biuro to powstało w....., a zatem posiada.... doświadczenie w prowadzeniu księgowości i rozliczeń podatkowych swoich klientów. Wnioskodawca prowadzi (z pomocą biura) podatkową księgę przychodów i rozchodów. W Jego ewidencji jest (i będzie) wyodrębniane każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej. Powyższe umożliwia Mu rzecz jasna wyodrębnienie każdego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej oraz ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów oraz dochodu, przypadające na każdy z Jego produktów czy efekt pracy z osobna. Tak też czyni. Księgowość Wnioskodawcy pozwala na ustalenie przychodu, kosztu i dochodu (lub straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej. W prowadzonej ewidencji były (są i będą) wyodrębnione koszty, o których mowa w ust. 4 art. 30ca, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający przejrzyste określenie kwalifikowanego dochodu, tak jak wymaga tego cały przepis art. 30ca. Księgowość firmy Wnioskodawcy prowadzona jest w programie....; wskazany program umożliwia prowadzenie dokumentacji księgowej w taki sposób, aby spełnić wymogi art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jest możliwe wyodrębnienie każdego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej oraz ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów oraz dochodu (straty) przypadających na każde z tych kwalifikowanych praw własności intelektualnej. Tak też jest to robione. PKPiR prowadzona jest w programie.... wyprodukowanym przez firmę...., posiadającą wszelkie konieczne licencje. W przypadku opodatkowania stawką 5% podatku dochodowego podatkowa księga przychodów i rozchodów, prowadzona będzie w sposób umożliwiający odrębną ewidencję w sposób zapewniający wyodrębnienie każdego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej oraz ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów oraz dochodu przypadających na każde z takich praw.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że oczekuje wydania interpretacji indywidualnej w zakresie stanu faktycznego odnoszącego się do 2019 r. Jego wniosek dotyczy także 2020 r. oraz lat przyszłych.

Autorskie prawo do programu komputerowego, o którym mowa we wniosku zostało stworzone przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Niego działalności badawczo-rozwojowej. W przyszłości będzie ono rozwijane oraz ulepszane w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Niego działalności badawczo-rozwojowej.

Działalność gospodarcza Wnioskodawcy jest systematyczną działalnością twórczą obejmującą prace rozwojowe oraz badania naukowe, podejmowaną w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystywania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Wnioskodawca pracuje nad swoimi badaniami w pełnym wymiarze godzinowym od poniedziałku do piątku przez cały rok.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej, Wnioskodawca opracował i będzie opracowywał nowe produkty niewystępujące dotychczas w praktyce gospodarczej oraz na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących. W zasadniczym wniosku, wszczynającym postępowanie, wymienione zostały bardzo rzetelnie przykłady produktów i w sposób wyczerpujący opisany został ich innowacyjny charakter.

Jedyne dochody, jakie Wnioskodawca otrzymywał w 2019 r., aktualnie osiąga i będzie osiągał w przyszłości w związku z wytworzeniem oprogramowania komputerowego. Stosownie do treści art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych to dochody uzyskiwane z tytułu należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Gdyby zaczął w przyszłości osiągać inne dochody niż opisane w zdaniu poprzedzającym, to w takim wypadku znajdzie to odzwierciedlenie w szczegółowej ewidencji, która jest przez Niego prowadzona na bieżąco.

Wnioskodawca nie wykorzystuje żadnego kodu i pisze Jego programy samodzielnie od podstaw. Nie otrzymuje od nikogo kodu i nie zmienia go. Tworzy własny całkowicie autorski kod. Dalej zamierza dopiero ulepszać i rozwijać Jego własne oprogramowanie nad czym cały czas pracuje, Wnioskodawca pracuje i będzie pracował wyłącznie nad rozwijaniem i ulepszaniem programów, których jestem właścicielem.

Programy, które tworzy, mają charakter modularny, podczas każdej iteracji rozwoju/ulepszania programu powstaje w rezultacie całkowicie nowa, dająca się odizolować i zidentyfikować część programu, która objęta jest nowym prawem własności intelektualnej. Prawo autorskie powstałe na etapie każdej z iteracji rozwoju oprogramowania jest niezależne od pozostałych praw autorskich powstałych w ramach wcześniejszych iteracji.

Wnioskodawcy będą przysługiwać prawa autorskie do ulepszenia (rozwinięcia) oprogramowania, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Również w momencie, kiedy zostaną opracowane przez Wnioskodawcę ulepszenia (nad ulepszeniami pracuje aktualnie cały czas) do Jego programów w formie dodatkowych (nowych) modułów i kiedy ww. w przyszłość trafią na rynek, firma X (czyli kontrahent Wnioskodawcy) przejmie prawa autorskie do modułów (ulepszeń), a klienci X zapłacą za wykupienie ulepszeń (ulepszenie to będzie: "całkowicie nowa, dająca się odizolować i zidentyfikować część programu, która objęta jest nowym prawem własności intelektualnej"). Podobnie jak w przypadku sprzedaży pierwotnej wersji programu, tak i w przypadku ulepszeń, Wnioskodawca otrzymuje i będzie otrzymywać 80% zysku ze sprzedaży ulepszeń. Podsumowując: także za sprzedaż ulepszeń będzie otrzymywać stosownie do treści art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dochody z tytułu należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Działania Wnioskodawcy polegające na rozwijaniu i ulepszaniu oprogramowania zmierzają i będą zmierzały do poprawy funkcjonalności i użyteczności tego oprogramowania, które już stworzył. Jego działania polegające na rozwijaniu i ulepszaniu oprogramowania zmierzają także do utrzymania cechy innowacyjności, nowatorstwa i cechy pionierstwa oprogramowania, które już działa. Temu służy dalsza praca Wnioskodawcy polegająca na "ulepszaniu i rozwijaniu" Jego oprogramowania, a te działania również (tym samym) oznaczają dążenie do rozwijania funkcjonalności i użyteczności tego oprogramowania, które już stworzył. Odrębna od księgi podatkowej przychodów i rozchodów szczegółowa ewidencja jest przez Wnioskodawcę prowadzona na bieżąco od początku realizacji działalności badawczo-rozwojowej, zmierzającej do wytworzenia, rozwinięcia i ulepszenia kwalifikowanego IP. Wyżej wskazaną ewidencję Wnioskodawca prowadzi od dnia 17 stycznia 2019 r. - Wnioskodawca zarówno rozpoczął wtedy działalność, jak i od tej daty jest prowadzona szczegółowa ewidencja.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca ma prawo do zastosowania art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wobec przedstawionego stanu faktycznego?

Zdaniem Wnioskodawcy, zastosowanie do pozyskiwanych przez Niego dochodów ma art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W celu dookreślenia zakresu praw autorskich zgodnie z polską regulacją, należy odnieść się do art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2017 r. poz. 880, z późn. zm., dalej także: "u.p.a." albo "ustawa o prawie autorskim"), który konstytuuje, że przedmiotem prawa autorskiego jest: "każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór)". Dodatkowo w art. 1 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy o prawie autorskim, stwierdza się, że przedmiotem prawa autorskiego są utwory wyrażone słowem lub m.in. symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe). W art. 1 ust. 1 ustawy o prawie autorskim, zawarto ogólną normę, opisującą utwór, będący przedmiotem prawa autorskiego, ust. 2 przedmiotowego przepisu ma charakter pomocniczy. Dla uznania danego utworu/efektu pracy za przedmiot prawa autorskiego nie wystarcza ustalenie, że mieści się on w jednej z nazwanych ustawowo kategorii, podanych jako katalog otwarty. Ustawa, egzemplifikując przykładowe kategorie utworów, posługuje się kryterium przedmiotu twórczości i użytych w niej środków wyrazu. Niektóre zatem dzieła chronione mogą być przyporządkowane do więcej niż jednego przedziału klasyfikacyjnego. Utwory wyrażone zdefiniowane ogólnie w art. 1 ust. 2 pkt 1 stanowią niejednorodną grupę utworów będących przedmiotem prawa autorskiego. Grupa ta została wyodrębniona ze względu na stosowane przez twórcę techniczne środki wyrazu, czyli: utwory wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi. W tej właśnie kategorii wyodrębniono podgrupy wg przedmiotu twórczości, czyli literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe. W myśl art. 74 ust. 1 ustawy o prawie autorskim, programy komputerowe podlegają ochronie według takich samych zasad, jak utwory literackie, o ile przepisy Rozdziału 7 ustawy o prawie autorskim nie stanowią inaczej. Ponadto, zgodnie z art. 74 ust. 2 zdanie pierwsze ustawy o prawie autorskim, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. W rozumieniu polskich przepisów o prawie autorskim, przedmiotem tego prawa są wszelkie przejawy działalności twórczej o indywidualnym charakterze bez względu na to, czy są to dzieła artystyczne, utwory naukowe lub literackie. Program komputerowy został wymieniony przez ustawodawcę jako przedmiot prawa autorskiego. Wnioskodawca uważa, że dochód z Jego autorskiego prawa do tworzonych przez Niego programów komputerowych będzie mógł być opodatkowany według preferencyjnej stawki 5% dlatego, że warunkiem koniecznym dla skorzystania z tej preferencji jest prowadzenie przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem prawa własności intelektualnej. Tylko bowiem prawa własności intelektualnej, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, stanowią kwalifikowane prawa własności intelektualnej (zob. art. 30ca ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych). Jak przy tym wynika z przepisów art. 5a pkt 38-40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przez działalność badawczo-rozwojową rozumie się działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań, przy czym: przez badania naukowe rozumie się badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne oraz badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (chodzi o badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne). Przez prace rozwojowe rozumie się prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce; tak rozumiane prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. W świetle powyższego, Wnioskodawca aby mógł skorzystać ze stawki 5%, tj. z omawianej preferencyjnej formy opodatkowana dochodów, konieczne jest, aby przedmiotowe programy komputerowe powstały w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej we wskazanym powyżej rozumieniu. Jeżeli warunek ten jest spełniony, osiągany dochód z autorskiego prawa do tego programu komputerowego będzie mógł być opodatkowany według preferencyjnej stawki 5%. W przeciwnym razie nie będzie to możliwe. Wnioskodawca nie ma żadnych wątpliwości, że idee Wnioskodawcy oraz tworzone przez Niego w oparciu o powyższe programy jak i prace nad programami stanowią działalność twórczą obejmującą prace rozwojowe, o których mowa w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia całkowicie nowych zastosowań. Wnioskodawca prowadzi działalność badawczo-rozwojową w wskazanym powyżej rozumieniu. Powyższe wynika już z opisu stanu faktycznego. W ramach Jego pracy wykorzystuje dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, dalej wymyśla On wyłącznie dzięki własnym obserwacjom i wyobraźni jak ułatwić rzeczywistość informatyczną, dostosowuje dostępną Mu wiedzę i ją autorsko, w 100% samodzielnie poszerza i rozwija dzięki Jego własnej inteligencji, obserwacjom i identyfikacji potrzeb dnia teraźniejszego i przyszłości, a w efekcie tworzy całkowicie nowe produkty z całkowitym wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. Podsumowując, w ocenie Wnioskodawcy, spełnia przesłanki do korzystania ze stawki 5% w rozumieniu art. 30ca ust. 1 w zw. z ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1387, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej - oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Definicje badań naukowych i prac rozwojowych zostały zawarte w art. 5a pkt 39 i 40 powoływanej ustawy.

I tak, w myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych - oznacza to:

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że oznaczają one prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2018 r. poz. 1668, z późn. zm.), badania naukowe są działalnością obejmującą:

Stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy, prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zatem, z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszania istniejących produktów/usług oraz procesów i technologii produkcji.

Ustawodawca wprowadził definicję działalności badawczo-rozwojowej w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którą (jak już wyżej wskazano) przez działalność badawczo-rozwojową, należy rozumieć działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Z ustawowej definicji wynika zatem, że taka działalność musi mieć charakter twórczy. Posłużenie się tym sformułowaniem wskazuje, że działalność badawczo-rozwojowa to taka aktywność, która nastawiona jest na tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań, często o charakterze unikatowym, które nie mają odtwórczego charakteru. Po drugie, z art. 5a pkt 38 ww. ustawy wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi być podejmowana w systematyczny sposób. Najbardziej właściwą definicją systematyczności prowadzenia działalności B+R jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem, słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium "systematyczności" danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona, ani też od istnienia planu, co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. Nie ma również wymogu ciągłego lub długotrwałego prowadzenia działalności przez podatnika, by uznać daną działalność za działalność spełniającą kryterium systematyczności, albo też by podatnik musiał planować tego rodzaju działalność na przyszłość. Podobnie, nie ma wymogu, aby podatnik otworzył działalność na przykład na okres trzech miesięcy lub nawet jednego miesiąca lub jednego tygodnia lub jednego dnia w celu przeprowadzenia określonego projektu badawczo-rozwojowego, jeżeli takie działania są uzasadnione charakterem i planowanym rezultatem działalności badawczo-rozwojowej.

W każdym z powyższych przypadków zostanie bowiem spełnione kryterium systematyczności działalności prowadzonej przez podatnika. Po trzecie, taka działalność musi mieć określony cel, tj. powinna być nakierowana na zwiększenie zasobów wiedzy oraz ich wykorzystanie do tworzenia nowych zastosowań.

Kluczowe, jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.: (i) badania naukowe (zdefiniowane w art. 5a pkt 39 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) oraz (ii) prace rozwojowe (o których mowa w art. 5a pkt 40 ww. ustawy).

Należy zwrócić uwagę na podkreślone wyłączenie zawarte w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z zakresu ulgi na działalność badawczo-rozwojową tych przejawów aktywności podatnika, które pomimo ulepszenia istniejących usług oraz innych operacji w toku z uwagi na swoją cykliczność (okresowość) oraz brak innowacyjnego charakteru (rutynowość) nie mogą stanowić prac rozwojowych.

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym. Na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2193), w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 30ca i art. 30cb. Ustawa ta wprowadziła do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych korzystne rozwiązanie podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej (tzw. IP BOX, Innovation Box).

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 5a pkt 6 ww. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej oznacza to działalność zarobkową:

c. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych - prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy, za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

8. autorskie prawo do programu komputerowego - podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 ww. ustawy).

Stosownie natomiast do treści art. 30ca ust. 7 ww. ustawy, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

Na podstawie art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji (art. 30cb ust. 2 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 ww. ustawy, w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Odrębna od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencja - zgodnie z art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - ma zatem na celu obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, a także monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych. Wskazana ewidencja jest bardzo ważna, ponieważ jej prowadzenie w sposób niezapewniający osiągnięcie ww. celów, spowoduje po stronie podatnika obowiązek opodatkowania dochodu podatkiem dochodowym wg skali bądź podatkiem liniowym.

Jak wynika z powyższych regulacji podatnicy, którzy opodatkowują dochody z kwalifikowanych IP stawką 5%, mają obowiązek prowadzenia wyodrębnionej ewidencji dla wszystkich operacji finansowych związanych z uzyskiwaniem tych dochodów. Przepisy o IP Box nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box.

Autorskie prawo do programu komputerowego objęte jest ochroną na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1231, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 74 ust. 2 powołanej ustawy, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, nie podlegają ochronie.

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie - definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów - podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Powyższe przepisy wprowadzają korzystne rozwiązania podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej, tzw. Innovation Box. W tym zakresie wpisują się one w realizację "Planu na rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju", "Strategii na rzecz doskonałości naukowej, nowoczesnego szkolnictwa wyższego, partnerstwa z biznesem i społecznej odpowiedzialności nauki" oraz "Strategii na Rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju" w obszarze innowacyjności. Znowelizowane przepisy mają prowadzić do wzrostu zainteresowania pracami badawczo-rozwojowymi prowadzonymi w Polsce oraz stanowić swoiste "zamknięcie" łańcucha wartości związanego z procesem tworzenia i komercjalizacji innowacyjnych rozwiązań będących efektem prac badawczo-rozwojowych.

Należy także wskazać, że powyższe regulacje polegają na preferencyjnym opodatkowaniu 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z praw własności intelektualnej, których podatnik jest właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem lub posiada prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej i które są chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego, zwane "kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej".

Możliwość skorzystania z ulgi Innovation Box ma miejsce również w sytuacji, gdy podatnik dokona zakupu kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa powyżej, pod warunkiem że następnie poniesie on koszty związane z rozwojem lub ulepszeniem nabytego prawa.

Dochodem kwalifikującym się do ulgi Innovation Box jest dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również, co istotne, dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej.

Warunkiem koniecznym dla skorzystania z omawianej preferencji jest wymóg prowadzenia przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co stanowi wyraz realizacji zasady nexus. Poziom dochodu kwalifikowanego do zastosowania preferencyjnej stawki opodatkowania będzie wyliczany przy zastosowania formuły (wzoru) wynikającej z raportu nr 5 BEPS. Przewidziano także możliwość zlecenia wykonania prac badawczo-rozwojowych innym podmiotom zarówno niepowiązanym, jak i powiązanym.

Należy podkreślić, że stosowanie tej ulgi (niższej stawki podatku do kwalifikowanych dochodów) będzie prawem, a nie obowiązkiem podatnika. Jest to o tyle istotne, gdyż z korzystaniem z ulgi wiążą się, bądź co bądź, dodatkowe obowiązki po stronie podatników, w szczególności obowiązek prowadzenia ewidencji pozwalającej na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.

Podatnik będzie miał możliwość stosowania niniejszej ulgi przez cały okres trwania ochrony prawnej kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Mając powyższe na uwadze, dochód z tytułu należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tj. autorskiego prawa do programu komputerowego, które stanowi utwór prawnie chroniony i zostało wytworzone przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, kwalifikuje się do dochodów z kwalifikowanego IP w rozumieniu art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. To oznacza, że Wnioskodawca po spełnieniu wymogów określonych w art. 30ca i art. 30cb ww. ustawy, będzie mógł zastosować 5% stawkę podatku do dochodu uzyskiwanego z tytułu opłat (należności) licencyjnych wynikających z umowy licencyjnej dotyczącej kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Końcowo Organ zauważa, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku - nie prowadzi postępowania dowodowego. Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.), składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu opisu sprawy przedstawionego we wniosku, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu złożenia wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy - Ordynacja podatkowa).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała, lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.