0113-KDIPT2-2.4011.81.2020.1.AKR - Ustalenie w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania świadczenia wdowiego otrzymywanego z USA.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 20 stycznia 2020 r. (data wpływu 21 stycznia 2020 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania świadczenia wdowiego otrzymywanego z USA - jest prawidłowe.

W dniu 21 stycznia 2020 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania świadczenia wdowiego otrzymywanego z USA.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni wyjechała do Stanów Zjednoczonych w 1989 r. W dniu 18 października 1993 r. wyszła za mąż za obywatela polskiego. Przez większość czasu w trakcie pobytu za granicą Wnioskodawczyni nie pracowała - zajmowała się wówczas wspólnym dla małżonków domem. W dniu 27 stycznia 2006 r. doszło do rozwiązania małżeństwa Wnioskodawczyni. Z tego tytułu zaczęła Ona otrzymywać miesięczne świadczenie dla rozwiedzionego małżonka z organu ubezpieczeniowego USA Social Security Administration w kwocie początkowo 570 dolarów, następnie 619 dolarów, a później 653 dolary.

W 2016 r. były mąż Wnioskodawczyni zmarł, a Wnioskodawczyni otrzymała w zamian za świadczenie dla rozwiedzionego małżonka, na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych obowiązujących w USA, świadczenie wdowie (Widow's Benefit).

W 2014 r. Wnioskodawczyni wróciła do Polski, gdzie mieszkała przez większość czasu, od czasu do czasu wyjeżdżając do Stanów Zjednoczonych. Na stałe Wnioskodawczyni zamieszkała w Polsce w 2019 r. Także w tym roku, we wrześniu, na Jej rachunek bankowy w polskim banku Social Security Administration zaczął przelewać kwotę należnego jej świadczenia wdowiego. Od tego czasu bank potrąca od tego świadczenia podatek dochodowy, twierdząc, że jako płatnik obowiązany jest na podstawie art. 35 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych do obliczania, pobierania i odprowadzania zaliczek na podatek dochodowy od wypłacanych z zagranicy rent i emerytur. Mimo zgłaszanych przez Wnioskodawczynię zastrzeżeń co do takiego postępowania banku, w dalszym ciągu bank potrąca, od przyznawanych Wnioskodawczyni świadczeń, podatek dochodowy. Należy przy tym podkreślić, że Wnioskodawczyni pobiera emeryturę w Polsce (na gruncie polskich przepisów) w kwocie 1 459 zł brutto, z której to kwoty pobierany jest zarówno podatek, jak i składka na ubezpieczenie.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy opisane powyżej świadczenie wdowie (Widow's Benefit) podlega opodatkowaniu w Polsce?

2. Czy opisane powyżej świadczenie wdowie korzysta ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jako świadczenie rodzinne?

Zdaniem Wnioskodawczyni, świadczenie wdowie otrzymywane z USA podlega opodatkowaniu w Polsce. Jednocześnie jednak należy podkreślić, że świadczenie wdowie, wypłacane przez Social Security Administration, nabyte po zmarłym, byłym mężu, nieuzależnione od nabycia przez odbiorcę uprawnień emerytalno-rentowych, jest świadczeniem o charakterze rodzinnym i socjalnym, i jako takie korzysta ze zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Za potwierdzeniem tej tezy przemawiają liczne interpretacje w ostatnich latach, m.in.:

* nr IBPB-2-1/4511-282/16/HK wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach, który po analizie zapisów polsko-amerykańskiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania oraz przepisów krajowych uznał, że "skoro otrzymywane z USA świadczenie jest rodzajem świadczenia rodzinnego, będącego odpowiednikiem polskich świadczeń rodzinnych, przyznawanych na podstawie ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (Dz. U. z 2013 r. poz. 1456, z późn. zm.), to świadczenie to, jest zwolnione na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Świadczenia tego Wnioskodawca nie musi zatem wykazywać w rocznych zeznaniach podatkowych",

* nr 0461-ITPB2.4511.1063.2016.2.RS, wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy,

* nr 0115-KDIT2-2.4011.92.2017.2.AG, wydana przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej,

* nr 0113-KDIPT2-2.4011.409.2019.1.k.k., wydana przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, bezpośrednio odnosząca się do kwestii opodatkowania renty wdowiej z USA,

* nr 0112-KDIL3-2.4011.293.2019.1.k.p., wydana przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, odnosząca się do skutków podatkowych wypłaty świadczenia wdowiego z USA,

* nr 0115-KDIT2-2.4011.245.2019.2.MU wydana przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, odnosząca się do opodatkowania świadczenia małżeńskiego, otrzymywanego z USA, poruszająca kwestię skutków prawnych pobierania świadczeń o tożsamym do świadczenia wdowiego charakterze.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1387, z późn. zm.), osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

W myśl art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

W myśl art. 4a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych powołane wyżej przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawczyni wyjechała do Stanów Zjednoczonych w 1989 r. W dniu 18 października 1993 r. wyszła za mąż za obywatela polskiego. Przez większość czasu w trakcie pobytu za granicą Wnioskodawczyni nie pracowała, zajmowała się wówczas wspólnym dla małżonków domem. W dniu 27 stycznia 2006 r. doszło do rozwiązania małżeństwa Wnioskodawczyni. Z tego tytułu zaczęła Ona otrzymywać miesięczne świadczenie dla rozwiedzionego małżonka z organu ubezpieczeniowego USA Social Security Administration. W 2016 r. były mąż Wnioskodawczyni zmarł, a Wnioskodawczyni otrzymała w zamian za świadczenie dla rozwiedzionego małżonka, na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych obowiązujących w USA, świadczenie wdowie (Widow's Benefit). W 2014 r. Wnioskodawczyni wróciła do Polski, gdzie mieszkała przez większość czasu, od czasu do czasu wyjeżdżając do Stanów Zjednoczonych. Na stałe Wnioskodawczyni zamieszkała w Polsce w 2019 r. Także w tym roku, we wrześniu, na Jej rachunek bankowy w polskim banku Social Security Administration zaczął przelewać kwotę należnego Jej świadczenia wdowiego. Od tego czasu bank potrąca od tego świadczenia podatek dochodowy, twierdząc, że jako płatnik obowiązany jest na podstawie art. 35 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych do obliczania, pobierania i odprowadzania zaliczek na podatek dochodowy od wypłacanych z zagranicy rent i emerytur. Mimo zgłaszanych przez Wnioskodawczynię zastrzeżeń co do takiego postępowania banku, w dalszym ciągu bank potrąca, od przyznawanych Wnioskodawczyni świadczeń, podatek dochodowy. Wnioskodawczyni pobiera emeryturę w Polsce (na gruncie polskich przepisów), z której to kwoty pobierany jest zarówno podatek, jak i składka na ubezpieczenie.

Wnioskodawczyni posiadając od 2019 r. miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w Polsce, w świetle art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podlega obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów.

W związku z otrzymywaniem przez Wnioskodawczynię świadczenia z USA, w przedmiotowej sprawie zastosowanie będzie miała Umowa z dnia 8 października 1974 r. między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki o uniknięciu podwójnego opodatkowania i zapobieżeniu uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu (Dz. U. z 1976 r. Nr 31, poz. 178).

W myśl postanowień art. 5 ust. 1 ww. Umowy osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie może być opodatkowana przez drugie Umawiające się Państwo z tytułu dochodu pochodzącego ze źródeł drugiego Umawiającego się Państwa i tylko z tytułu takiego dochodu, zgodnie ze wszystkimi ograniczeniami zawartymi w niniejszej Umowie.

Jednocześnie, stosownie do art. 5 ust. 2 ww. Umowy, postanowienia Umowy nie będą w żaden sposób stwarzały ograniczenia wobec wyłączeń, zwolnień, zmniejszeń, zaliczeń lub innych przywilejów, przyznanych obecnie lub w przyszłości przez:

Bez względu na postanowienia Umowy, z wyłączeniem ustępu 4, Umawiające się Państwo może opodatkować obywatela tego Umawiającego się Państwa lub osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w tym Umawiającym się Państwie (zgodnie z zasadami artykułu 4), tak jakby Umowa nie weszła w życie (art. 5 ust. 3 ww. Umowy).

Z powyższych przepisów wynika, że Polska ma prawo opodatkować dochód z tytułu świadczenia wypłacanego ze Stanów Zjednoczonych osobie mającej miejsce zamieszkania na terytorium Polski. Prawo to wynika z zapisu art. 5 ust. 3 ww. Umowy, zgodnie z którym państwu rezydencji przysługuje pełne prawo do opodatkowania dochodów osoby mającej na jego terytorium miejsce zamieszkania.

W myśl ogólnej zasady sformułowanej w art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 11 ust. 1 ww. ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Jednakże, na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, wolne od podatku dochodowego są świadczenia rodzinne otrzymane na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych, dodatki rodzinne i pielęgnacyjne, zasiłki dla opiekunów otrzymane na podstawie przepisów o ustaleniu i wypłacie zasiłków dla opiekunów, świadczenia pieniężne otrzymane w przypadku bezskuteczności egzekucji alimentów, zasiłki porodowe otrzymane na podstawie odrębnych przepisów oraz świadczenie wychowawcze otrzymane na podstawie przepisów o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci.

Biorąc pod uwagę opisany we wniosku stan faktyczny oraz przedstawiony powyżej stan prawny należy stwierdzić, że zgodnie z postanowieniami Umowy między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki o uniknięciu podwójnego opodatkowania i zapobieżeniu uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu świadczenie wdowie otrzymywane przez Wnioskodawczynię z USA podlega opodatkowaniu w Polsce. Jednocześnie jednak, przyjmując za Wnioskodawczynią, że ww. świadczenie jest świadczeniem rodzinnym, przyznawanym na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych obowiązujących w USA, to jest ono zwolnione od podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W Polsce nie występuje zatem obowiązek odprowadzania podatku dochodowego od ww. świadczenia oraz uwzględnienia go w zeznaniu podatkowym.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawczyni uznane zostało za prawidłowe.

Jednocześnie Organ zauważa, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku - nie prowadzi postępowania dowodowego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.) jest sam przepis prawa. Jeżeli zatem, przedstawione we wniosku stan faktyczny będzie różnił się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawczyni w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy - Ordynacja podatkowa).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w..., za pośrednictwem Organu, który ją wydał (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Bieg powyższego terminu nie rozpoczyna się do dnia zakończenia okresu stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID (art. 15zzs ust. 1 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz. U. poz. 374 i 567) dodany przez art. 1 pkt 14 ustawy z dnia 31 marca 2020 r. o zmianie ustawy o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 568)).