0113-KDIPT2-2.4011.793.2021.2.ACZ

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 27 lipca 2021 r. (data wpływu 2 sierpnia 2021 r.), uzupełnionym pismem z dnia 10 listopada 2021 r. (data wpływu 10 listopada 2021 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z ulgi prorodzinnej - jest prawidłowe.

W dniu 2 sierpnia 2021 r. wpłynął do Organu podatkowego ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z ulgi prorodzinnej.

Powyższy wniosek uzupełniono pismem z dnia 10 listopada 2021 r. (data wpływu 10 listopada 2021 r.).

We wniosku i jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe:

... (dalej: Wnioskodawczyni), mająca miejsce zamieszkania na terytorium Polski (rezydent podatkowy), jest matką małoletniej córki urodzonej w dniu 5 listopada 2012 r. Córka ma adres zamieszkania w miejscu zamieszkania Wnioskodawczyni.

Ojciec dziecka nie był i nie pozostaje z Wnioskodawczynią w związku małżeńskim. Wnioskodawczyni jest osobą niezamężną (panną), która nie pozostawała w związku małżeńskim. Wnioskodawczyni mieszka wyłącznie ze swoją córką. Wnioskodawczyni nie pozostaje we wspólnym gospodarstwie domowym z osobą, którą można byłoby określić jako jej partnera życiowego.

Od maja 2013 r. Wnioskodawczyni oraz ojciec dziecka nie mieszkają już razem.

Pierwsze z orzeczeń sądowych w sprawie opieki nad dzieckiem zapadło w 2013 r. Kontakty ojca z dzieckiem zostały ustalone na podstawie zawartej przed sądem ugody Wnioskodawczyni oraz ojca dziecka. W związku ze zmianą miejsca zamieszkania Wnioskodawczyni (ojciec dziecka mieszka obecnie w innej miejscowości niż Wnioskodawczyni), doszło do porozumienia z ojcem co do zmiany częstotliwości oraz formy jego kontaktów z córką, co zostało potwierdzone postanowieniem Sądu... z dnia 4 października 2016 r. (sygn....). Na podstawie zawartej przed sądem ugody, ojciec dziecka ma prawo widywać się z córką w drugi i czwarty weekend miesiąca. Wnioskodawczyni nie utrudnia ojcu kontaktów z dzieckiem w ustalonym przed sądem zakresie. Ojciec dziecka jest również zobowiązany do wypełniania obowiązku alimentacyjnego w wysokości 500 zł miesięcznie, który wykonuje bez opóźnień.

Poza wyznaczonymi przez sąd okresami pobytu u ojca dziecka, dziecko mieszka z Wnioskodawczynią pozostając pod Jej stałą opieką. Wnioskodawczyni wypełnia zdecydowaną większość obowiązków związanych z wychowaniem, utrzymaniem i spełnianiem potrzeb dziecka. Wraz z jego wiekiem, potrzeby te, także finansowe, stają się naturalnie coraz większe, również ze względu na liczne problemy zdrowotne. Córkę Wnioskodawczyni często dotykają poważne infekcje dróg oddechowych, w wyniku czego w przeszłości wielokrotnie wymagała ona hospitalizacji. Ostatnio u dziecka zdiagnozowano zaburzenia integracji sensorycznej, co wiąże się z koniecznością prowadzenia kosztownej terapii. Wnioskodawczyni starała się uświadomić ojca dziecka o potrzebie podjęcia tej terapii, prosząc go o wsparcie (dowóz dziecka na terapię). Prośby Wnioskodawczyni okazały się być bezskuteczne, gdyż ten odmówił pomocy (pozostawiając prośby Wnioskodawczyni bez odpowiedzi).

Córka znajduje się pod opieką poradni kardiologicznej, endokrynologicznej i okulistycznej (córka nosi okulary korekcyjne). Oczekuje także na badania kardiologiczne i ortodontyczne. Z uwagi na częste infekcje dróg oddechowych córka była również diagnozowana w poradni alergologicznej. Wszelkie koszty związane z wizytami u specjalistów i leczeniem córki, Wnioskodawczyni ponosi z własnych środków. Wizyty w wymienionych poradniach organizuje wyłącznie Wnioskodawczyni i to Ona zawozi córkę na badania lekarskie. Ojciec dziecka jest świadomy licznych schorzeń córki, gdyż Wnioskodawczyni stale przekazuje mu informacje o jej stanie zdrowia. Ojciec jednak nie wykazuje chęci wsparcia, nie chce ponosić wydatków z tym związanych oraz przeważnie nie interesuje się problemami zdrowotnymi dziecka. Podczas licznych pobytów dziecka w szpitalu, Wnioskodawczyni czuwała nad nim samodzielnie. Sporadycznie, zdarzało się, że ojciec odwiedzał córkę w czasie hospitalizacji lub pytał o jej stan zdrowia, lecz czynił to głównie przed spotkaniem z córką. Wyjątkowo zdarzyło się, że zapewnił jej transport do szpitala, gdy córka nagle zachorowała.

Wnioskodawczyni zajmuje się praktycznie całością spraw, które dotyczą nauki dziecka i jego edukacji, obejmujących zawożenie i odbieranie córki ze szkoły, pomoc w wypełnianiu zadań domowych, uczestniczenie w wywiadówkach czy zebraniach szkolnych. Ojciec dziecka nie ma również świadomości o wysokości składek uczniowskich (np. na komitet rodzicielski). Czuwanie nad wypełnianiem przez córkę obowiązku szkolnego, a także kontrola nad jej postępami w nauce wchodzi w zakres zainteresowania wyłącznie Wnioskodawczyni. Ojciec dziecka nie interesuje się tym, z własnej inicjatywy nie pyta o oceny córki w szkole, nigdy nie zapytał o ewentualne trudności w nauce. Nie pytał również o świadectwo szkolne. Ojciec dziecka nigdy nie uczestniczył w rozpoczęciu i zakończeniu roku przedszkolnego czy szkolnego córki, z jednym wyjątkiem, gdy na prośbę córki, ojciec dziecka uczestniczył w zakończeniu roku szkolnego 2020/2021.

Wielokrotnie odmawiał pomocy w transporcie córki do szkoły. Również w okresie przedszkolnym, gdy Wnioskodawczyni mieszkała w tej samej miejscowości co ojciec dziecka, ten odmawiał transportu córki do i z przedszkola (tzw. zerówki przedszkolnej). W drodze wyjątku, sporadycznie, odbierał dziecko z placówki szkolnej w piątki, gdy wypadał jego termin na spotkanie. Po tych spotkaniach, córka często wracała z nieodrobionymi pracami domowymi, na co jej ojciec odpowiadał, że nie wyrażała ona chęci ich zrobienia. Z tego powodu Wnioskodawczyni stara się, aby córka odrobiła lekcje przed spotkaniem z ojcem.

Ojciec dziecka z własnej intencji nie wykazuje chęci kontaktu z córką. Jego kontakt z córką ogranicza się w zasadzie do spotkań w weekendy wyznaczone przez sąd. Ojciec zabiera córkę z domu Wnioskodawczyni oraz odwozi córkę po zakończeniu weekendowego spotkania. Wyjątkiem jest sytuacja, gdy córka choruje. W takim przypadku córka pozostaje w domu Wnioskodawczyni pod Jej opieką, chyba że choroba nie jest poważa i stan zdrowia córki pozwala na wyjazd do ojca dziecka (np. córka nie przyjmuje antybiotyków). Wielokrotnie zdarzało się, że ojciec dziecka nie odbierał córki o wyznaczonej przez sąd godzinie. Upominany kilkukrotnie, stara się obecnie przyjeżdżać na czas. Wyjątkową okolicznością był również stan epidemii COVID-19 wiosną 2020 r., gdy ze względu na ograniczenia w przemieszczaniu się, zaproponowała ojcu dziecka kontakt przez komunikator internetowy bądź też telefoniczny. W dniach 9-11 października 2020 r. ojciec dziecka odmówił przysługującego mu kontaktu z nią, bez podania przyczyny. W terminie 9-11 lipca 2021 r. również odmówił spotkania z córką, podając za przyczynę wyjazd służbowy. W latach 2017-2018, przez długi okres czasu, ojciec dziecka nie odbierał córki na umówione spotkania, informując Wnioskodawczynię, iż dostał pobór na szkolenie wojskowe w ramach.... W tym okresie bardzo sporadycznie oraz niechętnie utrzymywał z córką kontakt telefoniczny. Generalnie, ojciec dziecka nie zabiega dobrowolnie o kontakt z nią. Czasami kontaktuje się z nią telefonicznie przed umówionymi weekendowymi spotkaniami. Niemniej jednak, raczej nie kontaktuje się z nią w zwykłe dni z własnej inicjatywny. Inicjatywę tą podejmuje czasami córka dzwoniąc bądź pisząc do taty. Święta Wielkanocne lub Bożego Narodzenia dziecko przeważnie spędza z ojcem. Po powrocie z weekendowych spotkań córka raczej stroni od opowiadania Wnioskodawczyni o tym, w jaki sposób one przebiegają, stwierdzając, że "nie pamięta". Ojciec dziecka natomiast niechętnie podejmuje ten temat w rozmowie z Wnioskodawczynią. Z relacji córki wynika, że w czasie spotkań z ojcem, przeważnie chodzi z nią na spacery, odwiedza znajomych, czasami zabiera na basen. Zdarza się również, że ojciec długo śpi, w związku z czym, córką często zajmuje się jej babcia (tj. matka ojca dziecka), z którą mieszka ojciec dziecka. W tym czasie córka spędza czas z babcią bądź gra na tablecie.

Mimo że w mieszkaniu ojca, córka posiada zabawki i ubrania, to wyjeżdżając na spotkania zawsze zabiera ze sobą własne ubrania kupione przez Wnioskodawczynię. Według posiadanej przez Wnioskodawczynię wiedzy, ojciec dziecka kupuje jej prezenty (np. rower), przy czym córka nie może tych prezentów zabierać do domu Wnioskodawczyni. Ubrania otrzymywane przez córkę są najprawdopodobniej przesyłane przez rodzinę ojca z zagranicy, natomiast część ubrań kupuje babcia dziecka.

W wakacje czy ferie dziecko znajduje się pod opieką Wnioskodawczyni. Mimo kierowanych do ojca dziecka zapytań o możliwość zabrania córki i spędzenia z nią wolnego czasu, nie wyrażał on takich chęci. W przypadku wystąpienia zdarzeń nagłych, nieprzewidywalnych czy losowych, a także w sytuacjach, gdy obowiązki zawodowe uniemożliwiają Wnioskodawczyni sprawowanie opieki na dzieckiem, nie możne Ona liczyć na pomoc ojca. Przykładowo, gdy odbył się pogrzeb ojca Wnioskodawczyni, okoliczności zmusiły ją do znalezienia tymczasowej opieki nad córką. Wobec braku zainteresowania ojca dziecka, Wnioskodawczyni musiała szukać pomocy u znajomych.

Jednorazowo zdarzyło się, że ojciec chciał zabrać córkę w 2020 r. podczas nauki zdalnej, gdy była możliwość uzyskania długiego zwolnienia z pracy. Było to zaskakujące, gdyż nigdy wcześniej ojciec dziecka nie przejawiał chęci opieki nad nią w czasie choroby czy też nauki zdalnej. Ostatecznie, opiekę córce w okresie nauki zdalnej zapewniła Wnioskodawczyni.

W latach 2016-2020 Wnioskodawczyni osiągała dochody podlegające opodatkowaniu według zasad określonych w art. 27 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, deklarując w rocznych zeznaniach podatkowych za wspomniane lata podatek (po odliczeniu składek na ubezpieczenie zdrowotne, o których mowa w art. 27b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych). Wnioskodawczyni spodziewa się, że w zeznaniach podatkowych za kolejne lata (tj. za 2021 r. oraz następne) wykaże Ona dochody podlegające opodatkowaniu według zasad opisanych w art. 27 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, deklarując jednocześnie podatek (po odliczeniu składek na ubezpieczenie zdrowotne, o których mowa w art. 27b ww. ustawy).

Podlegające opodatkowaniu według zasad przewidzianych w art. 27 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dochody podatkowe Wnioskodawczyni osiągnięte w latach 2016-2019 nie przekroczyły w żadnych z tych lat podatkowych kwoty 56 000 zł. W rozliczeniu za 2020 r. Wnioskodawczyni zadeklarowała do opodatkowania dochód w wysokości 57 897 zł 25 gr. Wnioskodawczyni spodziewa się, że w kolejnych latach będzie osiągać dochody ponad kwotę 56 000 zł, nie więcej jednak niż 112 000 zł.

W okresie, którego dotyczy wniosek, tj. lata 2016-2020, w stosunku do Wnioskodawczyni oraz Jej dziecka nie miał zastosowania przepisy art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym oraz ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych.

Wnioskodawczyni nie ustaliła z ojcem dziecka proporcji odliczenia ulgi na dziecko.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 10 listopada 2021 r. Wnioskodawczyni wskazała, że w latach 2016-2021 przysługiwało Jej i przysługuje prawo do ulgi z tytułu wychowywania dzieci w stosunku do jednego dziecka, tj. córki, o której mowa we wniosku.

W stanie faktycznym wniosku zostało wyjaśnione, iż "Wnioskodawczyni jest osobą niezamężną (panną), która nie pozostawała w związku małżeńskim". Wnioskodawczyni pragnie jeszcze raz podkreślić, że nigdy nie pozostawała Ona w związku małżeńskim. Wnioskodawczyni nigdy nie była mężatką.

Od czerwca 2013 r. córka zamieszkuje z Wnioskodawczynią. Ojciec dziecka ma ustalone kontakty z córką:

- pierwsza rozprawa sądowa o ustalenie kontaktów w Sądzie...,..., protokół z dnia 16 grudnia 2013 r., sygn. akt..., ustalono następująco kontakty dziecka z ojcem: każdy wtorek i środa miesiąca od godz. 13:00 do 18:00 w miejscu zamieszkania matki i dziecka oraz w każdy drugi i czwarty weekend miesiąca następująco: w soboty od godz. 10:00 do 18:00, zaś w niedzielę od godz. 13:00 do 18:00 z prawem pobytu poza miejscem zamieszkania dziecka. Jako matka, Wnioskodawczyni miała zobowiązanie przygotowania dziecka i pomieszczenia do przeprowadzenia spotkania w miejscu zamieszkania oraz do spotkań ojca poza miejscem zamieszkania i wydania dziecka ojcu. Ojciec dziecka -... - miał zobowiązanie do terminowego zgłoszenia się po dziecko i odwiezienia dziecka Wnioskodawczyni po zakończonym spotkaniu poza miejscem zamieszkania;

- druga rozprawa sądowa o ustalenie kontaktów w Sądzie...,..., protokół z dnia 4 października 2016 r., sygn. akt..., na postawie wspólnej ugody wnioskodawca -... zobowiązał się odbierać córkę... z miejsca zamieszkania uczestniczki postępowania... w każdy drugi i czwarty weekend miesiąca w piątek od godz. 18:00 do godz. 17:00 w niedzielę. Ojciec dziecka zobowiązał się do terminowego zgłoszenia po dziecko i odwiezienia dziecka matce... (Wnioskodawczyni) po zakończonym spotkaniu. Wnioskodawczyni została zobowiązana do przygotowania dziecka do spotkania z ojcem..

Ojciec ma ustalone sądownie alimenty na córkę na podstawie wyroku sądowego w imieniu Rzeczpospolitej Polskiej z dnia... r., sygn. akt.. Wyrokiem tym zasądzono od pozwanego... na rzecz małoletniej powódki... tytułem alimentów po 500 (pięćset) złotych miesięcznie poczynając od dnia 3 kwietnia 2014 r., płatnych do dnia 10 każdego miesiąca do rąk matki dziecka... z 13% za uchybienie płatności każdej raty. Oddalono powództwo w pozostałym zakresie. Zasądzono również 600 zł od... na rzecz... tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

Nie było rozprawy sądowej dotyczącej pozbawienia czy też ograniczenia władzy rodzicielskiej. Tym samym, należy stwierdzić, że sąd powierzył władzę rodzicielską obojgu rodzicom.

Zdaniem Wnioskodawczyni, miejsce zamieszkania dziecka zostało pośrednio określone w ww. orzeczeniach sądowych. Skoro bowiem sądy nakazały ojcu odwozić dziecko do miejsca zamieszkania matki (Wnioskodawczyni) po każdym spotkaniu, można zakładać, że to miejsce zamieszkania Wnioskodawczyni zostało uznane przez sądy jako miejsce zamieszkania dziecka.

Poza tym, Wnioskodawczyni pragnie zwrócić uwagę, że córka jest zameldowana na stałe pod stałym adresem zameldowania Wnioskodawczyni. Dziecko zostało zameldowane przez Wnioskodawczynię w Urzędzie Miasta... w dniu..., po wydanym wyroku dotyczącym alimentów sądowych i ustalonych kontaktów sądowych. Wspomniany organ gminny nie wymagał zgody ojca na zameldowanie córki w miejscu zamieszkania Wnioskodawczyni. Stanem faktycznym było i jest, że córka zamieszkuje na stałe z Wnioskodawczynią. Niezasadnym byłoby uznanie za miejsce zamieszkania córki, miejsca zamieszkania ojca dziecka, które znajduje się w miejscowości..., oddalonej o około 61 km od miejscowości..., w której córka Wnioskodawczyni uczęszcza do szkoły.

W latach 2016-2021 Wnioskodawczyni wychowywała i wychowuje samotnie córkę. Ojciec ma ustalone kontakty z córką. Ojciec dziecka płaci alimenty na córkę. Wnioskodawczyni nigdy nie była mężatką. Stan cywilny Wnioskodawczyni nie uległ zmianie - Wnioskodawczyni nadal pozostaje panną.

2021 r.

Wnioskodawczyni samodzielnie zapewnia córce niezbędne do nauki przedmioty, takie jak: przybory szkolne, pomoce szkolne, gry edukacyjne, książki, które córka sama wybierała, zeszyty, długopisy, kredki, farby, okładki na książki, teczki, plastelina, itp. koszt: 621 zł 90 gr (na podstawie posiadanych faktur z 2021 r.).

Wnioskodawczyni zakupiła córce laptop na potrzeby nauki zdalnej: koszt 3 499 zł w dniu 24 marca 2021 r. (koszt na postawie opłaconej faktury z dnia...).

Wnioskodawczyni samodzielnie kupowała odzież córce, w tym obuwie, strój na basen i akcesoria. Koszt z tym związany: 818 zł 97 gr (koszt obliczony na podstawie posiadanych faktur z 2021 r.).

Wnioskodawczyni samodzielnie opłaca czesne za szkołę od 1 września 2021 r. w wysokości 450 zł/miesięcznie (od września weszła zmiana płatności za szkołę - czesne wynosi 100 zł więcej z dniem 1 września 2021 r., wcześniej 350 zł płatne od września do lipca za każdy miesiąc), obiady 10 zł za dzień, basen około 50 zł/miesięcznie (w zależności od miesiąca).

Wnioskodawczyni samodzielnie uczestniczy w zebraniach rodzicielskich (ostatnie zebranie miało miejsce w dniu 7 września 2021 r.), opłaca składki szkolne, m.in. ubezpieczenie 40 zł w roku obecnym, składki rodzicielskie (klasowa) za obecny rok 50 zł oraz 70 zł za ubiegły rok szkolny 2020/2021 - obie zapłacone w obecnym roku szkolnym w listopadzie na konto skarbnika klasowego - razem: 120 zł, ostatnia składka 15 zł na audycję muzyczną oraz 5 zł - bilet do Muzeum... - do rąk wychowawcy klasy w listopadzie 2021 r.

Wnioskodawczyni samodzielnie przygotowuje córkę do sprawdzianów, pomaga w odrabianiu lekcji, przygotowuje do wycieczek szkolnych - ostatnie wycieczki szkolne odbyły się w dniach 5 listopada 2021 r., 29 października 2021 r. - łączny koszt 70 zł za obie wycieczki.

Wnioskodawczyni samodzielnie odprowadza córkę do szkoły i odbiera ze szkoły.

Wnioskodawczyni samodzielnie prowadzi córkę na zajęcia dodatkowe - chór dziecięcy, każdy czwartek w godz. 18:00-19:00, czasami w innych terminach, w zależności od ustaleń osoby prowadzącej chór - od października 2021 r.

Wnioskodawczyni samodzielnie chodziła z córką na badania kontrolne oraz konsultowała wizyty lekarskie:

- w Poradni Endokrynologicznej w..., w dniach: 22 kwietnia 2021 r., 18 października 2021 r., 28 lipca 2021 r., przed każdą wizytą u endokrynologa, stawiała się z dzieckiem na badania krwi, jak również badanie RTG przed wizytą w dniu 28 lipca 2021 r., kolejna wizyta wyznaczona na: 10 lutego 2022 r.,

- konsultacja specjalistyczna w. Przychodni Stomatologicznej..., w dniu 8 lipca 2021 r., koszt 120 zł (koszt na podstawie posiadanej faktury VAT),

- Poradnia Kardiologiczna,... w dniu 1 czerwca 2021 r., kolejna wizyta wyznaczona na 6 grudnia 2021 r.,

- Poradnia Okulistyczna (wizyta prywatna) w dniu 6 marca 2021 r., córka wymagała również zakupu nowych okularów korekcyjnych do dali, koszt: 680 zł (koszt na podstawie posiadanej faktury VAT z dnia 24 marca 2021 r.),

- wizyty kontrolne lub podczas choroby do Poradni POZ... w razie potrzeb.

Wnioskodawczyni samodzielnie zakupuje niezbędne leki, córka przyjmuje obecnie na stałe:.., koszt: 8 zł 3 gr, na podstawie posiadanej faktury VAT z dnia 29 lipca 2021 r., samodzielnie zakupuje inne leki podczas choroby dziecka, koszt: 164 zł 70 gr (obliczone na podstawie posiadanych faktur zakupionych leków w 2021 r.).

Wnioskodawczyni samodzielnie sprawowała opiekę nad dzieckiem podczas choroby (ostatni termin: 15-16 września 2021 r. - zwolnienie z tytułu opieki na dziecko, opieka nad dzieckiem w dniach od 9 marca 2021 r. do 12 marca 2021 r. na podstawie posiadanego zaświadczenia lekarskiego, 18 października 2021 r. - urlop z na dziecko na potrzeby wizyty lekarskiej u endokrynologa).

Wnioskodawczyni samodzielnie dba o rozwój duchowy, troszczy się o to, aby córka miała kontakt z rówieśnikami, poznawała tradycje mniejszości narodowych, uczestniczyła w nabożeństwach w miarę możliwości, przystępowała do sakramentów spowiedzi, św. Eucharystii. Wnioskodawczyni stara się, aby córka spędzała Święta ze swoim ojcem ustalając z ojcem, w jakie dni świąteczne (jak Wielkanoc, Boże Narodzenie) ojciec ją zabierze.

Wnioskodawczyni samodzielnie organizowała córce wakacje, sprawowała nad nią opiekę w czasie wakacji, podczas gdy ojciec zabierał w wakacje córkę wyłącznie w wyznaczone dni według ustaleń sądowych. Wnioskodawczyni zakupywała na potrzeby dziecka niezbędne rzeczy na wyjazd wakacyjny, jak odzież, śpiwór, buty, koszt: 231 zł 67 gr (na podstawie posiadanej faktury).

Wnioskodawczyni dba, aby córka miała kontakt z rówieśnikami. Wnioskodawczyni zapewniała córce możliwość uczestnictwa w przyjęciach urodzinowych innych dzieci, odprowadzała na miejsce spotkań, zakupywała niezbędne rzeczy w tym celu (prezenty): 194 zł 58 gr.

Ojciec nie odebrał córki w wyznaczonych terminach: 9-11 lipca 2021 r. (w wiadomości SMS, napisał, ze ma wyjazd służbowy) oraz 10-12 września 2021 r., bez podania przyczyny. Córka przebywała na Świętach u taty w dniach: 28 marca 2021 r. (Niedziela Palmowa) oraz Święta Wielkanocne: 4 kwietnia 2021 r. od godz. 10:00 do 5 kwietnia 2021 r. do godz. 19:00. W wyznaczanym terminie spotkania dniu 11 kwietnia 2021 r. przywiózł córkę przed czasem, bez wcześniejszego ustalenia o godz. 16:45.

Pozostałe terminy spotkań córki z ojcem odbywały się według ustaleń sądowych: drugi i czwarty weekend miesiąca. Ponadto, córka jest ubezpieczona w zakładzie pracy Wnioskodawczyni (NFZ, PZU).

Ojciec dziecka na bieżąco otrzymuje informacje o stanie zdrowia córki oraz informacje dotyczące szkoły. Ojciec nie podejmuje inicjatywy we wspólnych działaniach na rzecz córki. Z wizyt u ojca córka przynosiła drobne upominki, jak również ubrania - często podkreślała, że dostała prezenty od babci lub cioci. Wnioskodawczyni nie ma porozumienia z ojcem dziecka w sprawie córki, nie wie na co przeznacza środki, jak spędzają czas razem. Informacje w tych sprawach uzyskuje wyłącznie od córki. Na tej podstawie Wnioskodawczyni nie może stwierdzić, iż ojciec włącza się we wspólne wychowanie dziecka. Ojciec na prośbę córki, po raz pierwszy uczestniczył w zakończeniu roku szkolnego w czerwcu 2021 r.

W opinii Wnioskodawczyni, w 2021 r. ojciec dziecka nie wykonywał władzy rodzicielskiej w stosunku do swojej córki, tj.:

- ojciec nie zabezpieczał potrzeb bytowych, zdrowotnych i edukacyjnych córki, nie dostarczał jej niezbędnych dóbr materialnych (świadczy o tym choćby to, że to Wnioskodawczyni samodzielnie, z własnych środków, finansowała i uczestniczyła w zakupie przyborów szkolnych, książek, ubrań, itp. na rzecz córki, samodzielnie finansowała i prowadziła córkę na badania medyczne i wizyty lekarskie),

- ojciec nie organizował córce czasu wolnego, wakacji czy też ferii, nie wspierał córki w realizacji hobby (to Wnioskodawczyni samodzielnie zorganizowała i sfinansowała córce wakacje, z własnych środków finansuje córce wycieczki szkolne, wizyty w muzeach, uczestnictwo w chórze, zajęcia na basenie).

2020 r.

Wnioskodawczyni samodzielnie zapewniała córce niezbędne do nauki przedmioty, takie jak: przybory szkolne, pomoce szkolne, gry edukacyjne, książki, długopisy, kredki, farby, okładki na książki, teczki, plastelina, itp. koszt: 251 zł 49 gr (na postawie posiadanych faktur z 2020 r.).

Wnioskodawczyni samodzielnie kupowała córce odzież, w tym obuwie, strój na basen i akcesoria, koszt: 839 zł 28 gr (koszt obliczony na podstawie posiadanych faktur z 2020 r.).

Wnioskodawczyni samodzielnie zaopatrywała córkę w sprzęty sportowe, zakup łyżworolek i akcesoriów, koszt: 308 zł 91 gr (na podstawie posiadanej faktury z 2020 r.).

Wnioskodawczyni samodzielnie zakupywała córce prezent urodzinowy, który miał również służyć celom edukacyjnym i rozwojowym - sprzęt muzyczny i akcesoria (keyboard, gitara), koszt: 1 497 zł (faktura).

Wnioskodawczyni samodzielnie opłacała czesne za szkołę córki: koszt 350 zł/miesięcznie, basen oraz pozostałe bieżące składki szkolne.

Wnioskodawczyni samodzielnie uczestniczyła w zebraniach rodzicielskich, utrzymywała stały kontakt z wychowawcą i nauczycielami, szkołą, pomagała w przygotowywaniu córki do sprawdzianów, pomagała w odrabianiu lekcji. Wnioskodawczyni samodzielnie, tj. bez udziału ojca, zapewniała również córce pełną opiekę podczas każdej nauki zdalnej. Towarzyszyła dziecku podczas lekcji zdalnych, nauce, odrabianiu zadań, pozostawała w stałym kontakcie z wychowawcą, nauczycielami, szkołą (w miarę potrzeb). Wnioskodawczyni samodzielnie odprowadzała córkę i odbierała ze szkoły.

Wnioskodawczyni samodzielnie przygotowywała córkę na wyjazd podczas ferii zimowych w dniach 25-26 stycznia 2020 r., zawoziła na miejsce odjazdu i zabierała po przyjedzie. Zapewniała również niezbędne rzeczy, pokrywała opłaty z tym związane.

Wnioskodawczyni samodzielnie prowadziła córkę na wizyty lekarskie, zakupywała niezbędne leki (ok. 795 zł 76 gr - na postawie posiadanych faktur).

Wnioskodawczyni samodzielnie sprawowała opiekę nad dzieckiem w czasie choroby w dniach:

- od dnia 14 stycznia 2020 r. do dnia 15 stycznia 2020 r. - zwolnienie z tytułu opieki na dziecko z powodu choroby,

- od dnia 3 lutego 2020 r. do dnia 7 lutego 2020 r. - zwolnienie z tytułu opieki na dziecko z powodu choroby,

- w dniu 14 lutego 2020 r. urlop z tytułu opieki - Wnioskodawczyni odebrała telefon z informacją o chorobie dziecka będąc w pracy, poinformowano Wnioskodawczynię o konieczności odbioru dziecka ze szkoły z powodu wysokiej temperatury, 15 lutego 2020 r. Wnioskodawczyni przebywała z córką na wizycie SOR w szpitalu,

- od 17 lutego 2020 r. do 24 lutego 2020 r. - zwolnienie z tytułu opieki na dziecko z powodu choroby,

- od dnia 21 lutego 2020 r. do dnia 23 lutego 2020 r. - w wyznaczonym terminie spotkania córki z tatą, z uwagi na stan zdrowia, córka została w miejscu zamieszkania pod opieką Wnioskodawczyni,

- od dnia 11 marca 2020 r. do dnia 13 marca 2020 r. - zwolnienie z tytułu opieki na dziecko z powodu choroby.

Wnioskodawczyni samodzielnie zapewniała córce opiekę podczas ferii, wakacji i innych dni wolnych, organizowała jej czas wolny.

Ojciec córki jednorazowo zawiózł córkę na występ, nagranie kolęd, w dniu 25 grudnia 2020 r. Córka przebywała wówczas u taty w czasie Świąt Bożego Narodzenia.

W dniach od 9 października 2020 r. do 11 października 2020 r. ojciec nie spotkał się z córką w wyznaczonym terminie, bez podania przyczyny.

Od dnia 21 lutego 2020 r. do dnia 23 lutego 2020 r. - z uwagi na chorobę, córka została w miejscu zamieszkania pod opieką Wnioskodawczyni (zwolnienie z tytułu opieki na dziecko w dniach od 17 lutego 2020 r. do 24 lutego 2020 r.).

W opinii Wnioskodawczyni, w 2020 r. ojciec dziecka nie wykonywał władzy rodzicielskiej w stosunku do swojej córki, tj.:

- ojciec nie zabezpieczał potrzeb bytowych, zdrowotnych i edukacyjnych córki, nie dostarczał jej niezbędnych dóbr materialnych (świadczy o tym choćby to, że to Wnioskodawczyni samodzielnie, z własnych środków, finansowała i uczestniczyła w zakupie córce przyborów szkolnych, książek, ubrań, itp., samodzielnie finansowała i prowadziła córkę na badania medyczne i wizyty lekarskie, opiekowała się bądź organizowała opiekę córce w czasie nauki zdalnej, opiekowała się córką w czasie jej licznych chorób),

- ojciec nie organizował jej czasu wolnego, wakacji czy też ferii, nie wspierał córki w realizacji hobby (to Wnioskodawczyni samodzielnie zapewniała córce opiekę podczas ferii, wakacji i innych dni wolnych, zapewniała niezbędne rzeczy do realizacji hobby córki, takie jak basen, jazda na rolkach czy też nauka gry na instrumentach).

2019 r.

Wnioskodawczyni samodzielnie zakupiła pierwszą wyprawkę szkolną (plecak, piórnik, worek na buty, peleryna na plecak, koszt: 359 zł (zamówienie internetowe, potwierdzenie płatności przelewem internetowym, potwierdzenie zamówienia na poczcie e-mail). Samodzielnie zapewniła córce pozostałe przybory szkolne, przedszkolne.

Wnioskodawczyni samodzielnie kupowała córce odzież, w tym obuwie, strój na basen i akcesoria (koszt: ok. 673 zł na postawie posiadanych faktur).

Wnioskodawczyni samodzielnie opłacała czesne szkolne od września 2019 r.: koszt 350 zł/miesięcznie, basen, pozostałe bieżące składki szkolne, opłacała również składki za przedszkole w pierwszej połowie 2019 r.

Wnioskodawczyni samodzielnie uczestniczyła w zebraniach rodzicielskich, utrzymywała stały kontakt z wychowawcą, nauczycielami, szkołą, pomagała w przygotowywaniu córki do sprawdzianów, pomagała w odrabianiu lekcji. Wnioskodawczyni samodzielnie prowadziła córkę i odbierała ze szkoły, z zajęć dodatkowych (zbiórki harcerskie), zawoziła i odbierała podczas organizowanych występów poza szkołą, imprez urodzinowych u rówieśników.

Wnioskodawczyni samodzielnie chodziła z córką na badania kontrolne oraz konsultacje lekarskie, m.in.:

- w lutym 2019 r. - Poradnia Okulistyczna..., Wnioskodawczyni zakupiła córce okulary korekcyjne, koszt: 275 zł (koszt na podstawie posiadanej faktury),

- stomatolog, wizyty w dniach: 19 lipca 2019 r., 26 lipca 2019 r., 22 lipca 2019 r., 1 sierpnia 2019 r. - łączny koszt: 610 zł (obliczone na podstawie faktur).

Pomimo podejmowanych prób porozumień z ojcem córki, Wnioskodawczyni samodzielnie ustalała potrzebne konsultacje dziecka w poradni diagnostycznej (psychologiczno-pedagogicznej), towarzyszyła dziecku podczas wywiadów ze specjalistami oraz diagnozy dziecka. Wnioskodawczyni opłacała koszty z tym związane we własnym zakresie (koszt: 360 zł na podstawie posiadanej faktury).

Podczas choroby dziecka, Wnioskodawczyni sprawowała opiekę nad dzieckiem najczęściej samodzielnie, czasami z pomocą swojej rodziny. Z uwagi na dojazdy do pracy, w opiece pomagała Wnioskodawczyni Jej rodzina (najczęściej mama Wnioskodawczyni - babcia córki, która prowadziła i odbierała ją z przedszkola w...). Ojciec nie włączał się do pomocy w opiece. Jednorazowo uczestniczył w warsztatach dla rodziców w przedszkolu.

W opinii Wnioskodawczyni, w 2019 r. ojciec dziecka nie wykonywał władzy rodzicielskiej w stosunku do swojej córki, tj.:

- ojciec nie zabezpieczał potrzeb bytowych, zdrowotnych i edukacyjnych córki, nie dostarczał jej niezbędnych dóbr materialnych (świadczy o tym choćby to, że to Wnioskodawczyni, samodzielnie, z własnych środków, finansowała i uczestniczyła w zakupie córce przyborów szkolnych, książek, ubrań, itp., samodzielnie finansowała i prowadziła córkę na badania medyczne i wizyty lekarskie, opiekowała się bądź organizowała opiekę córce w czasie chorób córki),

- ojciec nie organizował jej czasu wolnego, wakacji czy też ferii, nie wspierał córki w realizacji hobby.

2018 r.

Wnioskodawczyni zamieszkiwała z córką w..., oddalonej o ok. 160 km od miejsca zamieszkania ojca córki. W 2018 r. Wnioskodawczyni pełniła pełną pieczę nad dzieckiem. Pomoc okazywali Jej znajomi, czasami również Jej rodzina, gdy przyjeżdżała z córką do... bądź gdy spędzała z córką w... ferie zimowe, wakacje. To wyłącznie Wnioskodawczyni zapewniała córce opiekę podczas choroby, samodzielnie towarzyszyła córce podczas wszystkich wizyt lekarskich, badań diagnostycznych, w tym również diagnozy integracji sensorycznej. Ojciec córki był informowany o potrzebach dziecka, ale nie włączał się we wspólne działania. Podczas poboru ojca -...- do wojska w latach..., ojciec nie odbierał córki w wyznaczonych terminach, jak również praktycznie nie utrzymywał kontaktu z córką.

W opinii Wnioskodawczyni, w 2018 r. ojciec dziecka nie wykonywał władzy rodzicielskiej w stosunku do swojej córki, tj.:

- ojciec nie zabezpieczał potrzeb bytowych, zdrowotnych i edukacyjnych córki, nie dostarczał jej niezbędnych dóbr materialnych,

- ojciec nie organizował jej czasu wolnego, wakacji czy też ferii.

2017 r.

Wnioskodawczyni zamieszkiwała z córką w..., oddalonej o ok. 160 km od miejsca zamieszkania ojca córki. W 2017 r. Wnioskodawczyni pełniła pełną piecze nad dzieckiem. Pomoc okazywali Jej znajomi, czasami również Jej rodzina, gdy przyjeżdżała z córką do... bądź gdy spędzała z córką w... ferie zimowe, wakacje. To wyłącznie Wnioskodawczyni zapewniała córce opiekę podczas choroby, samodzielnie towarzyszyła córce podczas wszystkich wizyt lekarskich oraz badań diagnostycznych. Ojciec córki był informowany o potrzebach dziecka, ale nie włączał się we wspólne działania. Podczas poboru ojca -... - do wojska w latach..., ojciec nie odbierał córki w wyznaczonych terminach, jak również praktycznie nie utrzymywał kontaktu z córką.

W opinii Wnioskodawczyni, w 2017 r., ojciec dziecka nie wykonywał władzy rodzicielskiej w stosunku do swojej córki, tj.:

- ojciec nie zabezpieczał potrzeb bytowych, zdrowotnych i edukacyjnych córki, nie dostarczał jej niezbędnych dóbr materialnych,

- ojciec nie organizował jej czasu wolnego, wakacji czy też ferii.

2016 r.

Wnioskodawczyni zamieszkiwała z córką w..., oddalonej o ok. 160 km od miejsca zamieszkania ojca córki. W 2016 r. Wnioskodawczyni pełniła pełną piecze nad dzieckiem. Pomoc okazywali Jej znajomi, czasami również Jej rodzina, gdy przyjeżdżała z córką do... bądź gdy spędzała z córką w... ferie zimowe, wakacje. To wyłącznie Wnioskodawczyni zapewniała córce opiekę podczas choroby, samodzielnie towarzyszyła córce podczas wszystkich wizyt lekarskich oraz badań diagnostycznych. Ojciec córki był informowany o potrzebach dziecka, ale nie włączał się we wspólne działania.

W opinii Wnioskodawczyni, w 2016 r., ojciec dziecka nie wykonywał władzy rodzicielskiej w stosunku do swojej córki, tj.:

- ojciec nie zabezpieczał potrzeb bytowych, zdrowotnych i edukacyjnych córki, nie dostarczał jej niezbędnych dóbr materialnych,

- ojciec nie organizował jej czasu wolnego, wakacji czy też ferii.

Podsumowanie dotyczące lat 2016-2021.

We wszystkich latach szkolnych i przedszkolnych Wnioskodawczyni samodzielnie przygotowywała córkę do rozpoczęcia roku szkolnego bądź przedszkolnego, jak również uczestniczyła w zakończeniu roku szkolnego i przedszkolnego. Z uwagi na stan zagrożenia epidemiologicznego, odbierała wyłącznie świadectwo szkolne po zakończeniu I klasy szkoły podstawowej. Ojciec córki uczestniczył jednorazowo na zakończenie roku szkolnego w czerwcu 2021 r. na prośbę córki, po zakończeniu klasy II. Córka obecnie uczy się w klasie III.

Wnioskodawczyni samodzielnie dbała o każdą wyprawkę: przedszkolną i szkolną, uczestniczyła w zebraniach dla rodziców, prowadziła na zajęcia dodatkowe, utrzymywała kontakt z nauczycielami i placówkami, do których uczęszczała córka. Wnioskodawczyni samodzielnie przygotowywała córkę do występów, uczestniczyła w jej występach, imprezach okolicznościowych w przedszkolu, szkole. W przeciwieństwie do ojca dziecka, Wnioskodawczyni towarzyszyła córce na każdym etapie jej rozwoju.

Wnioskodawczyni samodzielnie opłacała wszelkie koszty związane z edukacją i rozwojem dziecka zarówno w przedszkolu, jak i szkole.

Przez cały okres 2016-2021 Wnioskodawczyni sprawowała pełną pieczę nad dzieckiem, podczas choroby, nauki zdalnej, podczas każdego pobytu córki w szpitalu. Podczas nieobecności Wnioskodawczyni, z uwagi na pracę, szkolenia, studia bądź też w sytuacjach nagłych, nieoczekiwanych - opiekę nad dzieckiem przejmowała rodzina Wnioskodawczyni, głównie mama, jak również bliscy znajomi. Ojciec dziecka odmawiał pomocy, bądź pozostawiał prośby bez odpowiedzi.

Wnioskodawczyni samodzielnie zakupywała niezbędne leki, środki czystości, odzież.

Mimo podejmowanych prób porozumień z ojcem córki, Wnioskodawczyni samodzielnie ustalała potrzebne konsultacje dziecka w poradni diagnostycznej (psychologiczno-pedagogicznej), towarzyszyła córce sama podczas wywiadów ze specjalistami oraz diagnozy dziecka. Ojciec nie włączał i nadal nie włącza się w te czynności. Wnioskodawczyni samodzielnie ponosiła koszty w tym zakresie.

Wnioskodawczyni samodzielnie przygotowywała córkę do czynności związanych z pierwszą spowiedzią, uczestniczyła w spotkaniach i wspólnych rozmowach z duchownym w tym zakresie.

Wnioskodawczyni samodzielnie organizuje córce opiekę i czas wolny podczas ferii, wakacji, choroby, itd.

Ojciec dziecka nie brał udziału w opisanych powyżej czynnościach. Wnioskodawczyni nie ma porozumienia z ojcem w sprawach wychowania córki, nie jest informowana o tym na co przeznacza pieniądze oraz w jaki sposób spędzają czas podczas kontaktów z córką, Wnioskodawczyni dowiaduje się od córki. Z wizyt u ojca córka przywozi drobne prezenty, które jak mówi, kupuje jej babcia albo ciocia. Ojciec w ostatnim czasie kupił córce rower z okazji dnia dziecka, lecz ona z niego nie korzysta, gdyż nie może zabrać prezentu ze sobą. Dziecko ma zapewnione u Wnioskodawczyni niezbędne rzeczy do szkoły, rozwoju, posiada w Jej miejscu zamieszkania rower, rolki, jak również wszelkie inne rzeczy, które Wnioskodawczyni zakupuje często na bieżąco, bez względu na drobne prezenty. Ojciec ani rodzina ojca nie kontaktują się z Wnioskodawczynią w sprawach potrzeb córki, nie pytają Jej o potrzeby córki.

Mimo prób porozumień, udział ojca w życiu dziecka ogranicza się głównie do ustalonych kontaktów sądownych oraz Świąt Bożego Narodzenia i Wielkanocy. Ojciec córki nie przyjeżdżał również po córkę w niektórych wyznaczonych terminach, czasami bez podania przyczyny.

Na podstawie przedstawionych informacji należy stwierdzić, że udział ojca w wychowaniu dziecka jest ograniczony do jednostkowych, sporadycznych - na przestrzeni tych lat - spotkań z dzieckiem, niewspółmiernych do pełnych potrzeb dziecka. Ponadto, ojciec dziecka rzadko kontaktuje się telefonicznie z córką. Córka niejednokrotnie wspominała, że często spędza czas z babcią podczas pobytu u taty, czasami go nie ma w domu i zostaje z babcią.

Córka Wnioskodawczyni realizuje obowiązek szkolny w placówce szkolnej, o której mowa w przepisach o systemie oświaty, zgodnie z poniższym:

- 2021/2022... w kl. III,

- 2020/2021 -... kl. II,

- 2019/2020 -... kl. I,

- 2018/2019 (od października/listopada 2018 r.) -... w zerówce,

- 2017/2018 (do końca września/października 2018 r.) -... jako pięciolatka w oddziałach "O",

- 2016/2017 -..., w oddziale Przedszkolnym jako czterolatka.

W czasie edukacji szkolnej oraz przedszkolnej córka zamieszkiwała i zamieszkuje nadal z Wnioskodawczynią.

W latach 2016-2021 córka Wnioskodawczyni nie otrzymywała i nie otrzymuje zasiłku (dodatku) pielęgnacyjnego oraz renty socjalnej. W latach 2016-2021 córka Wnioskodawczyni nie została na podstawie orzeczenia sądu umieszczona w instytucji zapewniającej całodobowe utrzymanie w rozumieniu przepisów o świadczeniach rodzinnych.

Wnioskodawczyni planuje złożyć wniosek, wyrażony w zeznaniu podatkowym za 2021 r., o preferencyjne rozliczenie dochodów w sposób przewidziany dla osoby samotnie wychowującej w terminie, o którym mowa w art. 45 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy Wnioskodawczyni przysługiwało prawo do odliczenia ulgi na dziecko, o której mowa w art. 27f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w pełnym wymiarze (tj. w całości) w rozliczeniach podatkowych za lata 2016-2020?

2. Czy Wnioskodawczyni będzie przysługiwało prawo do odliczenia ulgi na dziecko, o której mowa w art. 27f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w pełnym wymiarze (tj. w całości) w rozliczeniach podatkowych za 2021 r. oraz za lata kolejne (aż do osiągnięcia przez córkę pełnoletności), przy założeniu, że stan faktyczny nie ulegnie zmianie, tj. w szczególności Wnioskodawczyni będzie sprawowała opiekę nad córką, zaś zaangażowanie ojca dziecka w wychowanie córki będzie nadal marginalne, tj. ograniczone do czynności opisanych w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym?

Zdaniem Wnioskodawczyni, w odniesieniu do pytania nr 1, wyraża Ona przekonanie, że przysługiwało Jej prawo do odliczenia ulgi na dziecko, o której mowa w art. 27f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w pełnym wymiarze (tj. w całości), w rozliczeniach podatkowych za lata 2016-2020.

Zdaniem Wnioskodawczyni, w odniesieniu do pytania nr 2, wyraża Ona przekonanie, że będzie Jej przysługiwało prawo do odliczenia ulgi na dziecko, o której mowa w art. 27f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w pełnym wymiarze (tj. w całości), w rozliczeniach podatkowych za 2021 r. oraz za lata kolejne (aż do osiągnięcia przez córkę pełnoletności), przy założeniu, że stan faktyczny nie ulegnie zmianie, tj. w szczególności Wnioskodawczyni będzie sprawowała opiekę nad córką, zaś zaangażowanie ojca dziecka w wychowanie córki będzie nadal marginalne, tj. ograniczone do czynności opisanych w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym.

UZASADNIENIE stanowiska Wnioskodawczyni.

Ulga prorodzinna - uwagi ogólne.

Zgodnie z art. 27f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od podatku dochodowego obliczonego zgodnie z art. 27, pomniejszonego o kwotę składki, o której mowa w art. 27b, podatnik ma prawo odliczyć kwotę obliczoną zgodnie z ust. 2 na każde małoletnie dziecko, w stosunku do którego w roku podatkowym:

Z kolei art. 27f ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że odliczeniu podlega za każdy miesiąc kalendarzowy roku podatkowego, w którym podatnik wykonywał władzę, pełnił funkcję albo sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1, w stosunku do:

Stosownie do art. 27f ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za dochody, o których mowa w ust. 2 pkt 1, uważa się dochody uzyskane łącznie w danym roku podatkowym, do których mają zastosowanie zasady opodatkowania określone w art. 27, art. 30b i art. 30c, pomniejszone o kwotę składek, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 i 2a.

Zgodnie zaś z art. 27f ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w przypadku gdy w tym samym miesiącu kalendarzowym w stosunku do dziecka wykonywana jest władza, pełniona funkcja lub sprawowana opieka, o których mowa w ust. 1, każdemu z podatników przysługuje odliczenie w kwocie stanowiącej 1/30 kwoty obliczonej zgodnie z ust. 2 za każdy dzień sprawowania pieczy nad dzieckiem.

Omawiane odliczenie dotyczy łącznie obojga rodziców, opiekunów prawnych dziecka albo rodziców zastępczych pozostających w związku małżeńskim. Kwotę tę mogą odliczyć od podatku w częściach równych lub w dowolnej proporcji przez nich ustalonej (art. 27f ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Na podstawie art. 27f ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, odliczenia dokonuje się w zeznaniu, o którym mowa w art. 45 ust. 1, podając liczbę dzieci i ich numery PESEL, a w przypadku braku tych numerów - imiona, nazwiska oraz daty urodzenia dzieci. Na żądanie organów podatkowych, podatnik jest obowiązany przedstawić zaświadczenia, oświadczenia oraz inne dowody niezbędne do ustalenia prawa do odliczenia, w szczególności:

Przytoczone powyżej regulacje określają warunki stosowania tzw. ulgi na dziecko polegającej na odliczeniu od należnego podatku dochodowego, obliczonego zgodnie z art. 27 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (według skali podatkowej), po odliczeniu składki na ubezpieczenie zdrowotne, kwoty stanowiącej iloczyn i) liczby miesięcy w trakcie roku podatkowego, w którym podatnik wykonywał władzę, pełnił funkcję opiekuna prawnego albo sprawował opiekę nad małoletnim dzieckiem poprzez pełnienie funkcji rodziny zastępczej, oraz ii) kwoty ulgi, której wysokość uzależniona jest od liczby dzieci, nad którymi podatnik w danym roku podatkowym sprawował pieczę w określonym powyżej zakresie, oraz kwoty osiąganych przez podatnika dochodów.

W świetle zacytowanych przepisów, uprawnionym do skorzystania z ulgi prorodzinnej (w przypadku, gdy ulga dotyczy tylko jednego dziecka) jest zatem podatnik, który łącznie spełnił poniższe przesłanki, tj.:

- osiągnął dochody opodatkowane według zasad określonych w art. 27 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

- wykonywał władzę rodzicielską, pełnił funkcję opiekuna prawnego, jeżeli dziecko z nim zamieszkiwało lub sprawował opiekę poprzez pełnienie funkcji rodziny zastępczej na podstawie orzeczenia sądu lub umowy zawartej ze starostą,

- wykazał w rocznym zeznaniu podatkowym podatek (po odliczeniu składek na ubezpieczenia zdrowotne),

- w danym roku podatkowym uzyskał dochód w kwocie nieprzekraczającej limitu określonego w art. 27f ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jeśli chodzi o trzy pierwsze z wymienionych warunków, są one niewątpliwie spełnione, gdyż z przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego wynika, że:

- Wnioskodawczyni osiągała w latach 2016-2020 oraz spodziewa się uzyskiwać w przyszłości dochody opodatkowane według zasad określonych w art. 27 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

- Wnioskodawczyni wykonywała władzę rodzicielską nad swoją córką,

- Wnioskodawczyni wykazała w rocznym zeznaniu podatkowym podatek (po odliczeniu składek na ubezpieczenie zdrowotne).

Rodzi się jednak pytanie czy kwota osiągniętych przez Wnioskodawczynię w latach 2016-2020 dochodów oraz spodziewanych dochodów w 2021 r. oraz kolejnych, nie przekracza limitów wykluczających prawo do skorzystania przez Wnioskodawczynię z omawianej ulgi.

Z uwagi na fakt, iż w latach podatkowych, których dotyczą pytania Wnioskodawczyni, ta nie pozostawała w związku małżeńskim, przy obliczeniu kwoty ulgi w stosunku do jej córki zastosowanie znajduje zasadniczo miesięczna kwota odliczenia w wysokości 92 zł 67 gr. Odliczenie to przysługuje jednak pod warunkiem, że dochody Wnioskodawczyni nie przekroczyły i nie przekroczą w danym roku podatkowym kwoty 56 000 zł, chyba że w danym roku podatkowym Wnioskodawczyni jest podatnikiem samotnie wychowującym dziecko wymienionym w art. 6 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W takim bowiem przypadku, limit dochodów, którego przekroczenie powoduje utracę prawa do rozliczenia ulgi w stosunku do jednego małoletniego dziecka, wynosi 112 000 zł.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że dochody podatkowe Wnioskodawczyni w latach 2016-2019 nie przekroczyły kwoty 56 000 zł. Tym samym, kwota osiągniętych przez Wnioskodawczynię dochodów w latach 2016-2019 nie pozbawia Jej prawa do ulgi na dziecko.

Limit dochodów w wysokości 56 000 zł został natomiast przekroczony w 2020 r. Ponadto, Wnioskodawczyni spodziewa się, że Jej dochody w kolejnych latach podatkowych przewyższą limit 56 000 zł, natomiast będą niższe od kwoty 112 000 zł. Oznacza to, że Wnioskodawczyni przysługuje i przysługiwać będzie prawo do skorzystanie z ulgi na małoletnie dziecko w rozliczeniu za 2020 r. oraz za lata następne (przy założeniu osiągnięcia przez Wnioskodawczynię rocznych dochodów w spodziewanej przez Wnioskodawczynię wysokości), pod warunkiem, że Wnioskodawczyni była w 2020 r. i pozostanie nadal podatnikiem samotnie wychowującym dziecko, o którym mowa w art. 6 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wnioskodawczyni jako podatnik samotnie wychowujący dziecko.

Zgodnie z art. 6 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodów rodzica lub opiekuna prawnego, podlegającego obowiązkowi podatkowemu, o którym mowa w art. 3 ust. 1, będącego panną, kawalerem, wdową, wdowcem, rozwódką, rozwodnikiem albo osobą, w stosunku do której orzeczono separację w rozumieniu odrębnych przepisów, lub osobą pozostającą w związku małżeńskim, jeżeli jej małżonek został pozbawiony praw rodzicielskich lub odbywa karę pozbawienia wolności, jeżeli ten rodzic lub opiekun w roku podatkowym samotnie wychowuje dzieci:

3) do ukończenia 25 roku życia uczące się w szkołach, o których mowa w przepisach o systemie oświaty, przepisach o szkolnictwie wyższym i nauce lub w przepisach regulujących system oświatowy lub szkolnictwo wyższe obowiązujących w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie, jeżeli w roku podatkowym nie uzyskały dochodów podlegających opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 lub art. 30b lub uzyskały przychody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 148, w łącznej wysokości przekraczającej kwotę stanowiącą iloraz kwoty zmniejszającej podatek określonej w art. 27 ust. 1b pkt 1 oraz stawki podatku, określonej w pierwszym przedziale skali, o której mowa wart. 27 ust. 1, z wyjątkiem renty rodzinnej - podatek może być określony, z zastrzeżeniem ust. 8, na wniosek wyrażony w rocznym zeznaniu podatkowym, w podwójnej wysokości podatku obliczonego od połowy dochodów osoby samotnie wychowującej dzieci, z uwzględnieniem art. 7, z tym że do sumy tych dochodów nie wlicza się dochodów (przychodów) opodatkowanych w sposób zryczałtowany na zasadach określonych w tej ustawie.

Przytoczony przepis art. 6 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, do którego odsyła regulacja art. 27f ust. 2 pkt 1 lit. b ww. ustawy, przewiduje możliwość dokonania rozliczenia podatku w preferencyjny sposób przez podatnika, posiadającego w danym roku podatkowym określony w tej regulacji status cywilny (np. panna) oraz samotnie wychowującego dzieci. Rozliczenie to polega na określeniu podatku, na wniosek wyrażony w rocznym zeznaniu podatkowym, w podwójnej wysokości podatku obliczonego od połowy dochodów osoby samotnie wychowującej dzieci. Uzasadnieniem dla wprowadzenia preferencyjnego opodatkowania osób samotnie wychowujących dzieci jest przede wszystkim sytuacja materialna tych osób, która zazwyczaj jest trudniejsza niż pełnych rodzin (A. Bartosiewicz. R. Kubacki (w:) A. Bartosiewicz, R. Kubacki, PIT. Komentarz, wyd. V, Warszawa 2015, art. 6, art. 6 (a).).

Przez podatnika samotnie wychowującego małoletnie dziecko wymienionego w art. 6 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy zatem rozumieć podatnika, który w danym roku podatkowym spełnia łącznie następujące warunki:

- jest polskim rezydentem podatkowym (tj. posiada w Polsce miejsce zamieszkania),

- posiada status cywilny określony w tej regulacji (np. panna),

- jest rodzicem lub opiekunem dziecka,

- samotnie wychowuje dzieci.

Nie ulega wątpliwości, iż Wnioskodawczyni spełnia pierwsze z trzech wymienionych powyżej warunków, gdyż ze stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego wniosku wynika jednoznacznie, że:

- Wnioskodawczyni posiada miejsce zamieszkania na terytorium Polski (tj. jest polskim rezydentem podatkowym, o którym mowa w art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych),

- Wnioskodawczyni jest panną, tj. osobą niezamężną, która nie pozostawała w związku małżeńskim, a więc osobą wymienioną w art. 6 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

- Wnioskodawczyni jest mamą (rodzicem biologicznym) małoletniej córki.

Z uwagi na fakt, iż ojciec dziecka nie został pozbawiony praw rodzicielskich oraz w regularnych odstępach czasu spotyka się z dzieckiem, rodzi się wątpliwość czy Wnioskodawczynię można uznać za podatnika samotnie wychowującego Jej córkę.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera definicji osoby "samotnie wychowującej dziecko". Z tego względu, w celu ustalenia znaczenia tego wyrażenia, uzasadnione jest sięgnięcie do słownikowych definicji terminów składających się na to sformułowanie.

"Samotny" oznacza m.in. "1. «żyjący sam, bez rodziny, przyjaciół» 2. «znajdujący się określonej sytuacji, w określonym czasie zupełnie sam» 3. «spędzany, odbywany pojedynkę, bez towarzystwa»" (Internetowy Słownik Języka Polskiego PWN).

Z kolei "wychowywać" to "«zapewnić dziecku opiekę i doprowadzić je do samodzielności»".

W oparciu o przytoczone powyżej definicje należy stwierdzić, że osoba "samotnie wychowująca dziecko" to osoba żyjąca samotnie, która samodzielnie (tj. bez pomocy osób trzecich) zapewnia dziecku stałą opiekę. Należy przy tym zauważyć, że czynność wychowania dziecka nie ogranicza się wyłącznie do opieki nad dzieckiem, lecz musi wiązać się z czynnościami, których celem jest doprowadzenie do uzyskania przez dziecko pełnego rozwoju fizycznego i psychicznego.

Przepis art. 6 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w którym wymienione zostały osoby samotnie wychowujące dziecko, nie odnosi się do tego czy wyłącznie jedno z rodziców posiada władzę rodzicielską, czy też taką władzą dysponują dwie osoby.

Oznacza to, iż posiadanie przez ojca dziecka Wnioskodawczyni władzy rodzicielskiej nad córką Wnioskodawczyni nie wyklucza uznania Wnioskodawczyni za osobę samotnie wychowującą córkę. Niezbędne jest jednak faktyczne samotne wychowywanie dziecka, a więc bez pomocy osoby, która poza podatnikiem troszczy się o byt materialny oraz rozwój emocjonalny dziecka.

Konkluzja ta pozostaje spójna ze stanowiskiem doktryny podatkowej oraz orzecznictwem sądów administracyjnych wypracowanym na gruncie analizowanej regulacji.

W jednym z komentarzy do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stwierdzono, że "przez wychowywanie należy rozumieć zapewnianie stałej opieki, prowadzącej do uzyskania pełnego rozwoju fizycznego i psychicznego. Decydujące znaczenie wydaje się więc mieć tu fakt, z kim dziecko zamieszkuje i na czyim utrzymaniu pozostaje. Jeżeli z okoliczności będzie wynikać, że dziecko jest w istocie wychowywane przez określoną osobę, to jej właśnie należy przyznać prawo do preferencyjnego opodatkowania wspólnie z dzieckiem, niezależnie od istnienia i treści orzeczenia o powierzeniu władzy rodzicielskiej" (A. Bartosiewicz, R. Kubacki; ibidem).

Osobę samotnie wychowującą dziecko trafnie zobrazował Naczelny Sąd Administracyjny w orzeczeniu z dnia 31 maja 2011 r. (sygn. akt II FSK 30/10), wyrażając następującą opinię: "Wychowanie dziecka można określić jako kształtowanie osobowości dziecka poprzez kształtowanie jego samodzielności, obowiązkowości, rozwijanie predyspozycji intelektualnych i umiejętności praktycznych, kształtowanie światopoglądu oraz systemu wartości oraz postaw emocjonalnych (...). Osobą samotnie wychowującą dziecko jest niewątpliwie jeden z rodziców lub opiekun prawny, z którym dziecko faktycznie mieszka, który troszczy się o jego codzienny byt, o jego stan zdrowia, który osobiście lub przy pomocy zaufanej osoby towarzyszy dziecku do i ze szkoły, który interesuje się postępami dziecka w nauce (uczestniczy w wywiadówkach szkolnych), rozwojem fizycznym i intelektualnym dziecka (koła sportowe, lekcje muzyki itp.)".

Z przytoczonych poglądów doktryny podatkowej oraz judykatury wynika, że osobę rodzica bądź opiekuna prawnego dziecka, pod kątem skorzystania z preferencyjnego opodatkowania na podstawie art. 6 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy oceniać wszystkim przez pryzmat wpływu tej osoby na rozwój psychofizyczny dziecka. Mając jednak na uwadze cel wprowadzenia instytucji wspólnego rozliczenia z dzieckiem osoby samotnie je wychowującej, którym było wsparcie finansowe takich osób, warunkiem uznania podatnika za osobę samotnie wychowującą dziecko jest również to, aby podatnik ten nie dzielił kosztów utrzymania dziecka z inną osobą (np. z drugim rodzicem).

Jeżeli zatem podatnik jest jedyną osobą, która na co dzień troszczy się o rozwój fizyczny oraz intelektualny dziecka, oraz to podatnik ponosi koszty wychowania dziecka, to zasadniczo osobę tę należy uznać za podatnika samotnie wychowującego dziecko.

Rozpatrując przedstawione kryteria na gruncie opisanego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, należy stwierdzić, że Wnioskodawczyni spełnia warunki do uznania jej za osobę samotnie wychowującą dziecko, gdyż:

- Wnioskodawczyni nie pozostaje we wspólnym gospodarstwie domowym z osobą, którą można określić jako jej partnera życiowego,

- Jej córka pozostaje we wspólnym gospodarstwie domowym z Wnioskodawczynią, jako osobą żyjącą samotnie,

- zdaniem Wnioskodawczyni, ojciec Jej córki nie współuczestniczy w wychowaniu dziecka, jego obecność w życiu córki ogranicza się w zasadzie wyłącznie do okazjonalnych spotkań z córką, podczas gdy to Wnioskodawczyni sprawuje nad córką opiekę w sposób ciągły, stale troszczy się o byt materialny i rozwój emocjonalny córki. W istocie, Wnioskodawczyni nie odczuwa żadnego wsparcia ojca w wychowaniu ich córki,

- ojciec dziecka nie towarzyszy córce w jej drodze do i ze szkoły czy też na zajęcia pozalekcyjne, nie organizuje wizyt lekarskich córki, nie interesuje się postępami dziecka w nauce, jej rozwojem fizycznym i intelektualnym,

- Wnioskodawczyni zajmuje się praktycznie całością spraw, które dotyczą edukacji córki, jej zdrowia, rozwoju jej zainteresowań podczas zajęć pozalekcyjnych oraz życia towarzyskiego, ogólnie nadzorując oraz troszcząc się o jej tryb życia.

Na prawidłowość prezentowanego przez Wnioskodawczynię stanowiska wskazuje interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 17 stycznia 2020 r. (nr 0113-KDIPT2-2.4011.648.2019.2.SR), w której organ podatkowy wyraził następującą opinię: "W przypadku gdy żadne z rodziców nie jest pozbawione władzy rodzicielskiej, rodzic, który faktycznie w roku podatkowym dziecko wychowuje, czyli sprawuje nad nim ciągłą opiekę, stale troszczy się o byt materialny i rozwój emocjonalny dziecka, ma prawo do przedmiotowej preferencji podatkowej. Nie jest przy tym konieczne, aby drugi z rodziców był całkowicie wyeliminowany z opieki i wychowania dziecka. W sytuacji gdy dziecko zamieszkując wraz z jednym rodzicem, pozostaje pod jego stałą, codzienną opieką, a drugi rodzic jest zobowiązany do płacenia alimentów oraz zajmowania się dzieckiem doraźnie (w określonych, ustalonych przez sąd przedziałach czasowych, np. niektóre święta, tydzień ferii, miesiąc wakacji, co drugi weekend każdego miesiąca oraz ściśle określone dni powszednie), status samotnego rodzica ma ten, przy którym dziecko zamieszkuje i który wykonuje wszystkie obowiązki, dzięki którym dziecko będzie wychowywane w sposób zapewniający jego prawidłowy rozwój. Fakt utrzymywania kontaktów pomiędzy dzieckiem i drugim rodzicem, nie pozbawia pierwszego rodzica (przy którym dziecko mieszka) prawa do opodatkowania swoich dochodów na zasadach określonych w art. 6 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych".

Zdaniem Wnioskodawczyni, samo posiadanie przez ojca dziecka praw rodzicielskich nie świadczy o tym, że ojciec współuczestniczy w procesie wychowawczym córki. Na tę okoliczność zwrócił uwagę Naczelny Sąd Administracyjny w orzeczeniu z dnia 6 maja 2021 r. (sygn. akt II FSK 412/19), wskazując, że "o wspólnym wychowaniu dziecka nie świadczy fakt powierzenia władzy rodzicielskiej wspólnie obojgu małżonkom".

Ojciec dziecka co prawda regularnie spotyka się z córką oraz wypełnia obowiązek alimentacyjny, jednak nie jest to równoznaczne z wychowaniem córki. Same spotkania z córką w miejscu zamieszkania ojca dziecka oraz płacenie alimentów nie świadczą bowiem o poświęceniu ojca dla dobra dziecka i uczestniczeniu w wychowaniu ich córki. W zasadzie bowiem, cały trud wychowawczy spoczywa na Wnioskodawczyni.

Przysługiwanie a wykonywanie władzy rodzicielskiej.

Biorąc pod uwagę regulacje art. 27f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przesłanką niezbędną do zaistnienia możliwości odliczenia omawianej ulgi jest wykonywanie władzy rodzicielskiej nad dzieckiem, którego ma dotyczyć odliczenie.

Artykuł 93 § 1 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy (dalej: k.r.o.) stanowi, że władza rodzicielska przysługuje obojgu rodzicom. Z kolei zgodnie z art. 97 § 1 k.r.o., jeżeli władza rodzicielska przysługuje obojgu rodzicom, każde z nich jest obowiązane i uprawnione do jej wykonywania.

Szczególne elementy, które składają się na treść władzy rodzicielskiej zawiera art. 95 § 1 k.r.o. stwierdzając, że władza rodzicielska obejmuje w szczególności obowiązek i prawo rodziców do wykonywania pieczy nad osobą i majątkiem dziecka oraz do wychowywania dziecka, z poszanowaniem jego godności i praw.

W orzecznictwie sądów administracyjnych powszechnie prezentowane jest stanowisko, że bycie rodzicem i posiadanie praw rodzicielskich nie powinno być utożsamiane z wykonywaniem władzy rodzicielskiej. Do uznania, że jest ona realizowana faktycznie, niezbędne jest wypełnianie obowiązków i uprawnień składających się na treść władzy rodzicielskiej. Rozróżnienie pojęć "przysługiwania" i "wykonywania" władzy rodzicielskiej wynika już z samej analizy przepisów k.r.o. Ustawodawca korzysta z obu sformułowań, w zależności od sytuacji faktycznej, do której chce się odnieść.

Przykładowo w art. 93 i 94 k.r.o. mowa jest o "przysługiwaniu", zaś w art. 95 i 97 k.r.o. o "wykonywaniu" władzy rodzicielskiej. Skoro zatem prawodawca, celowo dokonuje rozróżnienia tych pojęć, nieuprawnionym wydaje się utożsamianie ich ze sobą bądź też używanie ich zamiennie. Podobne stanowisko zajął Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w wyroku z dnia 10 grudnia 2015 r. (sygn. akt I SA/Ol 445/15).

Mając na uwadze powyższe, należy stwierdzić, że warunkiem skorzystania z rozpatrywanej preferencji (ulgi), jest nie tyle posiadanie władzy rodzicielskiej, co jej faktyczne wykonywanie. Jak zostało bowiem zaznaczone powyżej, samo posiadanie władzy rodzicielskiej nie jest równoznaczne z jej wykonywaniem. Na takim stanowisku stanął Naczelny Sąd Administracyjny w swoim wyroku z dnia 27 lipca 2016 r. (sygn. akt II FSK 2360/15) stwierdzając, że "należy odróżnić treść władzy rodzicielskiej od jej wykonywania, gdyż samo posiadanie władzy rodzicielskiej, w tym jej powierzenie jednemu z rodziców i pozbawienie drugiego z rodziców, nie oznacza jeszcze jej wykonywania. Władza rodzicielska nie jest tylko przywilejem i uprawnieniem do sprawowania pieczy nad osobą i majątkiem dziecka oraz do jego wychowania. O wykonywaniu władzy rodzicielskiej nie świadczy tylko sam fakt jej posiadania, czy spełniania obowiązku alimentacyjnego, ani sporadyczne kontakty z dzieckiem".

Podobny pogląd zaprezentował również Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 18 marca 2020 r. (nr 0114-KDIP3-2.4011.8.2020.2.JK3), wskazując, iż "samo posiadanie władzy rodzicielskiej nie oznacza jej wykonywania (...) o wykonywaniu władzy rodzicielskiej nie świadczy tylko sam fakt jej posiadania, czy spełniania obowiązku alimentacyjnego, ani sporadyczne kontakty z dzieckiem (...) Jeżeli władza rodzicielska przysługuje formalnie obojgu rodzicom, a tylko jeden z rodziców faktycznie ją wykonuje, to z odliczenia całości kwoty może skorzystać tylko ten rodzic".

Prawo do korzystania z omawianej ulgi tylko przez jednego z rodziców w sytuacjach, w których władza rodzicielska przysługiwała im obojgu, bywało wielokrotnie rozpatrywane indywidualnych interpretacjach, w których Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej uznając stanowiska wnioskodawców za prawidłowe, przyznawał im możliwość odliczenia ulgi w całości (przykładowo: interpretacja indywidualna z dnia 26 marca 2020 r., nr 0113-KDIPT2-2.4011.35.2020.2.k.r.). Wskazuje to na powszechnie przyjmowaną przez organy podatkowe w praktyce odrębność rozumienia pojęć "przysługiwania" oraz "wykonywania" władzy rodzicielskiej.

Wykonywanie władzy rodzicielskiej.

W odpowiedzi z dnia 9 kwietnia 2020 r. na interpelację poselską nr 3318 w sprawie ulgi na dzieci (sygn. DD3.054.23.2020) Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Finansów wyjaśnił, że "samo posiadanie władzy rodzicielskiej (bez jej faktycznego wykonywania), podobnie jak utrzymywanie sporadycznych kontaktów z dzieckiem, czy wypełnianie obowiązku alimentacyjnego, nie wystarcza do zastosowania przedmiotowego odliczenia".

Kluczowe jest zatem ustalenie elementów składających na wykonywanie władzy rodzicielskiej oraz odniesienie tych wymaganych elementów do okoliczności faktycznych przedstawionych w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, mając w szczególności na uwadze opis zachowań oraz aktywności Wnioskodawczyni oraz ojca dziecka w stosunku do ich córki.

Pomimo, że elementy składające się na treść władzy rodzicielskiej, zawarte w art. 95 ust. 1 k.r.o. mają charakter katalogu otwartego, na co wskazuje użyte w przepisie sformułowanie "w szczególności", nie ulega wątpliwości, że głównym jej składnikiem jest wykonywanie pieczy nad osobą dziecka. Aspekt ten wyraźnie zresztą wyróżnił ustawodawca, który w art. 27f ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przyznał odliczenie w kwocie stanowiącej 1/30 kwoty wskazanej w ust. 2 "za każdy dzień sprawowania pieczy nad dzieckiem".

Pojęcie "pieczy" nie jest zdefiniowane w k.r.o., wobec czego należy przyjąć jego powszechne znaczenie. Zgodnie z definicją słownika języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego piecza oznacza "dbanie, dbałość o kogoś (o coś), opieka nad kimś (nad czymś), troskliwość, staranie".

Komentarz G. Jędrejeka do k.r.o. (Kodeks rodzinny i opiekuńczy, Komentarz, Wolters Kluwer Polska, Warszawa 2017) określa pieczę jako w "szczególności:

W podobnym tonie na temat istoty wykonywania władzy rodzicielskiej wypowiedział się Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 28 lutego 2020 r. (nr 0115-KDIT2.4011.122.2019.2.MU). Zdaniem organu: "Wykonywanie władzy rodzicielskiej polega na sprawowaniu faktycznej pieczy nad małoletnim dzieckiem w sposób zapewniający jego prawidłowy rozwój, a w szczególności podejmowanie przez rodzica (rodziców) obowiązków w zakresie zaspokojenia potrzeb fizycznych, edukacyjnych i duchowych dziecka".

Przenosząc powyższe objaśnienia terminu "piecza" na grunt rozpatrywanego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, należy zwrócić uwagę na to kto, w przedstawionej przez Wnioskodawczynię sytuacji, w rzeczywistości wykonuje władzę rodzicielską sprawując pieczę nad dzieckiem, a zatem kto jest uprawniony do dokonania analizowanego odliczenia.

Zdaniem Wnioskodawczyni, przedstawione w stanie faktycznym działania i czynności zmierzające do zaspokojenia potrzeb fizycznych, edukacyjnych i duchowych dziecka, które Wnioskodawczyni regularnie wykonuje, mieszczą się w pojęciu sprawowania pieczy nad dzieckiem. Jednocześnie, biorąc pod uwagę niechęć ojca córki do podejmowania jakichkolwiek bardziej widocznych czynności związanych z jej wychowaniem, wyklucza możliwość przyjęcia, że sprawuje on w sposób realny władzę rodzicielską. Troska o dziecko, obejmuje choćby oczekiwane od każdego rodzica zainteresowanie jego zdrowiem fizycznym, jak i psychicznym. Brak takiej dbałości, podobnie jak brak okazywania wsparcia emocjonalnego, nie pozwala na przyjęcie, że rodzic uczestniczy w zapewnianiu prawidłowego rozwoju dziecka. Powyższe potrzeby realizowane są jedynie przez Wnioskodawczynię. Epizodyczne widzenia się córki z ojcem lub będące rzadkością przejawy zainteresowania się nią, nie zmieniają jego biernej postawy wobec dziecka.

Należy odnotować, iż zapewnianie dziecku godnych warunków bytowych i egzystencjalnych, wynikających z potrzeby zakupienia mu pożywienia, odzieży, opłacenia wizyt u lekarza czy transportu, leży w gestii Wnioskodawczyni. To, że ojciec dziecka ponosi zwyczajne wydatki podczas ustalonych z córką spotkań oraz to, że regularnie opłaca alimenty, nie świadczy o zapewnianiu potrzeb bytowych córki. Świadczenia alimentacyjne nie mogą być bowiem rozstrzygające dla uznania, że rodzic sprawuje piecze nad dzieckiem. Skoro bowiem zdarza się, że obowiązek alimentacyjny spoczywa na rodzicach pozbawionych władzy rodzicielskiej, to wynika z tego, że jest on od niej całkowicie niezależny. Podobne stanowisko było wielokrotnie podzielane przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (przykładowo: interpretacja indywidualna z dnia 23 stycznia 2020 r., nr 0112-KDIL2-1.4011.140.2019.2.DJ).

Biorąc pod uwagę powyższe, Wnioskodawczyni wyraża przekonanie, iż pomimo że władza rodzicielska przysługuje obojgu rodzicom, to jest Ona uprawniona do odliczenia przedmiotowej ulgi w całości, gdyż ciężar związany z wykonywaniem władzy rodzicielskiej w stosunku do Jej córki spoczywa wyłącznie na Wnioskodawczyni.

Ponadto, w uzupełnieniu wniosku z dnia 10 listopada 2021 r. Wnioskodawczyni wskazała, że nie oczekuje Ona wydania interpretacji indywidualnej w zakresie możliwości skorzystania z rozliczenia w sposób przewidziany dla osoby samotnie wychowującej dziecko.

Wnioskodawczyni pragnie jednak zauważyć, że:

- dochody podatkowe Wnioskodawczyni w 2020 r. przekroczyły kwotę 56 000 zł, były jednak niższe od kwoty 112 000 zł,

- Wnioskodawczyni spodziewa się, iż jej dochody w 2021 r. oraz w latach kolejnych przekroczą 56 000 zł, będą jednak niższe od kwoty 112 000 zł.

W związku z powyższym, z uwagi na możliwość skorzystania przez Wnioskodawczynię z ulgi na dziecko w latach 2020, 2021 oraz kolejnych wpływ będzie miało to, czy Wnioskodawczyni posiadała w 2020 r. oraz będzie posiadać w latach kolejnych status podatnika samotnie wychowującego dziecko, o którym mowa w art. 6 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (wynika to z treści art. 27f ust. 2 pkt 1 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych). Stąd, dla udzielenia odpowiedzi na pytania Wnioskodawczyni o prawo do skorzystania z ulgi na dziecko oraz wymiaru tej ulgi niezbędne jest zinterpretowanie pojęcia "podatnika samotnie wychowującego dziecko" na tle opisanego we wniosku stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego. Wnioskodawczyni przedstawiła własne stanowisko w tej sprawie w uzasadnieniu złożonego wniosku, podając liczne argumenty świadczące o tym, że Wnioskodawczyni spełnia warunki do uznania jej za osobę samotnie wychowującą dziecko.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

W myśl art. 27f ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r. poz. 2032, z późn zm.; Dz. U. z 2018 r. poz. 1509, z późn zm.; Dz. U. z 2019 r. poz. 1387 z późn. zm.; Dz. U. z 2020 r. poz. 1426, z późn. zm.; Dz. U. z 2021 r. poz. 1128, z późn. zm.), od podatku dochodowego obliczonego zgodnie z art. 27, pomniejszonego o kwotę składki, o której mowa w art. 27b, podatnik ma prawo odliczyć kwotę obliczoną zgodnie z ust. 2 na każde małoletnie dziecko, w stosunku do którego w roku podatkowym:

Natomiast, zgodnie z art. 27f ust. 2 ww. ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2015 r., odliczeniu podlega za każdy miesiąc kalendarzowy roku podatkowego, w którym podatnik wykonywał władzę, pełnił funkcję albo sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1, w stosunku do:

Zgodnie z art. 27f ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za dochody, o których mowa w ust. 2 pkt 1, uważa się dochody uzyskane łącznie w danym roku podatkowym, do których mają zastosowanie zasady opodatkowania określone w art. 27, art. 30b i art. 30c, pomniejszone o kwotę składek, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 i 2a.

Jak stanowi art. 27f ust. 2c ww. ustawy, odliczenie, o którym mowa w ust. 1, nie przysługuje, poczynając od miesiąca kalendarzowego, w którym dziecko:

W myśl art. 27f ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w przypadku gdy w tym samym miesiącu kalendarzowym w stosunku do dziecka wykonywana jest władza, pełniona funkcja lub sprawowana opieka, o których mowa w ust. 1, każdemu z podatników przysługuje odliczenie w kwocie stanowiącej 1/30 kwoty obliczonej zgodnie z ust. 2 za każdy dzień sprawowania pieczy nad dzieckiem.

Z przepisu art. 27f ust. 4 ww. ustawy, wynika, że odliczenie dotyczy łącznie obojga rodziców, opiekunów prawnych dziecka albo rodziców zastępczych pozostających w związku małżeńskim. Kwotę tę mogą odliczyć od podatku w częściach równych lub w dowolnej proporcji przez nich ustalonej.

Na podstawie art. 27f ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym do dnia 28 lutego 2017 r., odliczenia dokonuje się w zeznaniu, o którym mowa w art. 45 ust. 1, podając liczbę dzieci i ich numery PESEL, a w przypadku braku tych numerów - imiona, nazwiska oraz daty urodzenia dzieci. Na żądanie organów podatkowych lub organów kontroli skarbowej, podatnik jest obowiązany przedstawić zaświadczenia, oświadczenia oraz inne dowody niezbędne do ustalenia prawa do odliczenia, w szczególności:

Stosownie zaś do art. 27f ust. 5 ww. ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 marca 2017 r., odliczenia dokonuje się w zeznaniu, o którym mowa w art. 45 ust. 1, podając liczbę dzieci i ich numery PESEL, a w przypadku braku tych numerów - imiona, nazwiska oraz daty urodzenia dzieci. Na żądanie organów podatkowych, podatnik jest obowiązany przedstawić zaświadczenia, oświadczenia oraz inne dowody niezbędne do ustalenia prawa do odliczenia, w szczególności:

Zgodnie z art. 27f ust. 7 ww. ustawy, przepisy art. 6 ust. 8 i 9 stosuje się odpowiednio do dzieci, o których mowa w ust. 1 i 6.

W myśl art. 6 ust. 8 ww. ustawy, w brzmieniu obowiązującym do końca 2016 r., sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2 i 4, nie ma zastosowania w sytuacji, gdy chociażby do jednego z małżonków, osoby samotnie wychowującej dzieci lub do jej dziecka mają zastosowanie przepisy art. 30c, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym.

W myśl art. 6 ust. 8 ww. ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2017 r., sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2 i 4, nie ma zastosowania w sytuacji, gdy chociażby do jednego z małżonków, osoby samotnie wychowującej dzieci lub do jej dziecka mają zastosowanie przepisy art. 30c, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym lub ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych.

Zgodnie z art. 6 ust. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym do końca 2016 r., zasada określona w ust. 8 nie dotyczy osób, o których mowa w art. 1 pkt 2 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, niekorzystających jednocześnie z opodatkowania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej lub z działów specjalnych produkcji rolnej na zasadach określonych w art. 30c, w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym, w ustawie z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym.

Stosownie do art. 6 ust. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2017 r., zasada określona w ust. 8 nie dotyczy osób, o których mowa w art. 1 pkt 2 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, niekorzystających jednocześnie z opodatkowania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej lub z działów specjalnych produkcji rolnej na zasadach określonych w art. 30c, w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym, w ustawie z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym albo w ustawie z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych.

Podkreślenia wymaga, że korzystanie z każdej preferencji podatkowej, w tym ulgi przewidzianej w art. 27f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uzależnione jest od spełnienia wszystkich ustawowych przesłanek wymaganych do jej zastosowania.

Zgodnie zatem z ogólną zasadą wynikającą z art. 27f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnikom, jeżeli wykonują władzę rodzicielską, przysługuje ulga na dzieci małoletnie.

Zgodnie natomiast z wyżej cytowanym przepisem art. 27f ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w przypadku wykonywania władzy rodzicielskiej w stosunku do jednego małoletniego dziecka możliwość skorzystania z ulgi prorodzinnej przez podatnika uzależniona jest od jego dochodów w roku podatkowym.

W przypadku podatnika pozostającego w związku małżeńskim przez cały rok podatkowy, limit dochodów podatnika i jego małżonka nie może przekroczyć w roku podatkowym kwoty 112 000 zł, a w przypadku podatnika niepozostającego w związku małżeńskim, również przez część roku podatkowego, limit dochodów warunkujących możliwość skorzystania z ulgi prorodzinnej wynosi 56 000 zł. Natomiast w przypadku osoby samotnie wychowującej dziecko w rozumieniu art. 6 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - kwota dochodów podatnika w roku podatkowym nie może przekroczyć kwoty 112 000 zł.

W świetle powołanych przepisów w celu ustalenia, czy Wnioskodawczyni będzie uprawniona do skorzystania z ulgi prorodzinnej, należy zbadać czy w okresie objętym wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej wykonywała Ona względem małoletniej córki władzę rodzicielską oraz wysokość uzyskiwanych przez Nią dochodów, z uwzględnieniem statusu Wnioskodawczyni, a w konsekwencji jaki limit wynikający z art. 27f ust. 2 pkt 1 ustawy przysługuje Wnioskodawczyni.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawczyni, mająca miejsce zamieszkania na terytorium Polski, jest matką małoletniej córki urodzonej w dniu 5 listopada 2012 r. Córka ma adres zamieszkania w miejscu zamieszkania Wnioskodawczyni.

Ojciec dziecka nie był i nie pozostaje z Wnioskodawczynią w związku małżeńskim. Wnioskodawczyni jest osobą niezamężną (panną), która nie pozostawała w związku małżeńskim. Wnioskodawczyni mieszka wyłącznie ze swoją córką i nie pozostaje we wspólnym gospodarstwie domowym z osobą, którą można byłoby określić jako jej partnera życiowego. Od maja 2013 r. Wnioskodawczyni oraz ojciec dziecka nie mieszkają już razem.

Pierwsze z orzeczeń sądowych w sprawie opieki nad dzieckiem zapadło w 2013 r. Kontakty ojca z dzieckiem zostały ustalone na podstawie zawartej przed sądem ugody Wnioskodawczyni oraz ojca dziecka. W związku ze zmianą miejsca zamieszkania Wnioskodawczyni (ojciec dziecka mieszka obecnie w innej miejscowości niż Wnioskodawczyni), doszło do porozumienia z ojcem co do zmiany częstotliwości oraz formy jego kontaktów z córką, co zostało potwierdzone postanowieniem Sądu... z dnia 4 października 2016 r. Na podstawie zawartej przed sądem ugody, ojciec dziecka ma prawo widywać się z córką w drugi i czwarty weekend miesiąca. Wnioskodawczyni nie utrudnia ojcu kontaktów z dzieckiem w ustalonym przed sądem zakresie. Ojciec dziecka jest również zobowiązany do wypełniania obowiązku alimentacyjnego w wysokości 500 zł miesięcznie, który wykonuje bez opóźnień.

Poza wyznaczonymi przez sąd okresami pobytu u ojca dziecka, dziecko mieszka z Wnioskodawczynią pozostając pod Jej stałą opieką. Wnioskodawczyni wypełnia zdecydowaną większość obowiązków związanych z wychowaniem, utrzymaniem i spełnianiem potrzeb dziecka. Wraz z jego wiekiem, potrzeby te, także finansowe, stają się naturalnie coraz większe, również ze względu na liczne problemy zdrowotne. Córkę Wnioskodawczyni często dotykają poważne infekcje dróg oddechowych, w wyniku czego w przeszłości wielokrotnie wymagała ona hospitalizacji. Ostatnio u dziecka zdiagnozowano zaburzenia integracji sensorycznej, co wiąże się z koniecznością prowadzenia kosztownej terapii. Wnioskodawczyni starała się uświadomić ojca dziecka o potrzebie podjęcia tej terapii, prosząc go o wsparcie (dowóz dziecka na terapię). Prośby Wnioskodawczyni okazały się być bezskuteczne, gdyż ten odmówił pomocy (pozostawiając prośby Wnioskodawczyni bez odpowiedzi).

Córka znajduje się pod opieką poradni kardiologicznej, endokrynologicznej i okulistycznej (córka nosi okulary korekcyjne). Oczekuje także na badania kardiologiczne i ortodontyczne. Z uwagi na częste infekcje dróg oddechowych córka była również diagnozowana w poradni alergologicznej. Wszelkie koszty związane z wizytami u specjalistów i leczeniem córki, Wnioskodawczyni ponosi z własnych środków. Wizyty w wymienionych poradniach organizuje wyłącznie Wnioskodawczyni i to Ona zawozi córkę na badania lekarskie. Ojciec dziecka jest świadomy licznych schorzeń córki, gdyż Wnioskodawczyni stale przekazuje mu informacje o jej stanie zdrowia. Ojciec jednak nie wykazuje chęci wsparcia, nie chce ponosić wydatków z tym związanych oraz przeważnie nie interesuje się problemami zdrowotnymi dziecka. Podczas licznych pobytów dziecka w szpitalu, Wnioskodawczyni czuwała nad nim samodzielnie. Sporadycznie, zdarzało się, że ojciec odwiedzał córkę w czasie hospitalizacji lub pytał o jej stan zdrowia, lecz czynił to głównie przed spotkaniem z córką. Wyjątkowo zdarzyło się, że zapewnił jej transport do szpitala, gdy córka nagle zachorowała.

Wnioskodawczyni zajmuje się praktycznie całością spraw, które dotyczą nauki dziecka i jego edukacji, obejmujących zawożenie i odbieranie córki ze szkoły, pomoc w wypełnianiu zadań domowych, uczestniczenie w wywiadówkach czy zebraniach szkolnych. Ojciec dziecka nie ma również świadomości o wysokości składek uczniowskich (np. na komitet rodzicielski). Czuwanie nad wypełnianiem przez córkę obowiązku szkolnego, a także kontrola nad jej postępami w nauce wchodzi w zakres zainteresowania wyłącznie Wnioskodawczyni. Ojciec dziecka nie interesuje się tym, z własnej inicjatywy nie pyta o oceny córki w szkole, nigdy nie zapytał o ewentualne trudności w nauce. Nie pytał również o świadectwo szkolne. Ojciec dziecka nigdy nie uczestniczył w rozpoczęciu i zakończeniu roku przedszkolnego czy szkolnego córki, z jednym wyjątkiem, gdy na prośbę córki, ojciec dziecka uczestniczył w zakończeniu roku szkolnego 2020/2021. Wielokrotnie odmawiał pomocy w transporcie córki do szkoły. Również w okresie przedszkolnym, gdy Wnioskodawczyni mieszkała w tej samej miejscowości co ojciec dziecka, ten odmawiał transportu córki do i z przedszkola (tzw. zerówki przedszkolnej). W drodze wyjątku, sporadycznie, odbierał dziecko z placówki szkolnej w piątki, gdy wypadał jego termin na spotkanie. Po tych spotkaniach, córka często wracała z nieodrobionymi pracami domowymi, na co jej ojciec odpowiadał, że nie wyrażała ona chęci ich zrobienia. Z tego powodu Wnioskodawczyni stara się, aby córka odrobiła lekcje przed spotkaniem z ojcem.

Ojciec dziecka z własnej intencji nie wykazuje chęci kontaktu z córką. Jego kontakt z córką ogranicza się w zasadzie do spotkań w weekendy wyznaczone przez sąd. Ojciec zabiera córkę z domu Wnioskodawczyni oraz odwozi córkę po zakończeniu weekendowego spotkania. Wyjątkiem jest sytuacja, gdy córka choruje. W takim przypadku córka pozostaje w domu Wnioskodawczyni pod Jej opieką, chyba że choroba nie jest poważa i stan zdrowia córki pozwala na wyjazd do ojca dziecka (np. córka nie przyjmuje antybiotyków). Wielokrotnie zdarzało się, że ojciec dziecka nie odbierał córki o wyznaczonej przez sąd godzinie. Upominany kilkukrotnie, stara się obecnie przyjeżdżać na czas. Wyjątkową okolicznością był również stan epidemii COVID-19 wiosną 2020 r., gdy ze względu na ograniczenia w przemieszczaniu się, zaproponowała ojcu dziecka kontakt przez komunikator internetowy bądź też telefoniczny. W dniach 9-11 października 2020 r. ojciec dziecka odmówił przysługującego mu kontaktu z nią, bez podania przyczyny. W terminie 9-11 lipca 2021 r. również odmówił spotkania z córką, podając za przyczynę wyjazd służbowy. W latach 2017-2018, przez długi okres czasu, ojciec dziecka nie odbierał córki na umówione spotkania, informując Wnioskodawczynię, iż dostał pobór na szkolenie wojskowe w ramach.... W tym okresie bardzo sporadycznie oraz niechętnie utrzymywał z córką kontakt telefoniczny. Ojciec dziecka nie zabiega dobrowolnie o kontakt z nią. Czasami kontaktuje się z nią telefonicznie przed umówionymi weekendowymi spotkaniami. Niemniej jednak, raczej nie kontaktuje się z nią w zwykłe dni z własnej inicjatywny. Inicjatywę tą podejmuje czasami córka dzwoniąc bądź pisząc do taty. Święta Wielkanocne lub Bożego Narodzenia dziecko przeważnie spędza z ojcem. Po powrocie z weekendowych spotkań córka raczej stroni od opowiadania Wnioskodawczyni o tym, w jaki sposób one przebiegają, stwierdzając, że "nie pamięta". Ojciec dziecka natomiast niechętnie podejmuje ten temat w rozmowie z Wnioskodawczynią. Z relacji córki wynika, że w czasie spotkań z ojcem, przeważnie chodzi z nią na spacery, odwiedza znajomych, czasami zabiera na basen. Zdarza się również, że ojciec długo śpi, w związku z czym, córką często zajmuje się jej babcia (tj. matka ojca dziecka), z którą mieszka ojciec dziecka. W tym czasie córka spędza czas z babcią bądź gra na tablecie.

Mimo że w mieszkaniu ojca, córka posiada zabawki i ubrania, to wyjeżdżając na spotkania zawsze zabiera ze sobą własne ubrania kupione przez Wnioskodawczynię. Według posiadanej przez Wnioskodawczynię wiedzy, ojciec dziecka kupuje jej prezenty (np. rower), przy czym córka nie może tych prezentów zabierać do domu Wnioskodawczyni. Ubrania otrzymywane przez córkę są najprawdopodobniej przesyłane przez rodzinę ojca z zagranicy, natomiast część ubrań kupuje babcia dziecka.

W wakacje czy ferie dziecko znajduje się pod opieką Wnioskodawczyni. Mimo kierowanych do ojca dziecka zapytań o możliwość zabrania córki i spędzenia z nią wolnego czasu, nie wyrażał on takich chęci. W przypadku wystąpienia zdarzeń nagłych, nieprzewidywalnych czy losowych, a także w sytuacjach, gdy obowiązki zawodowe uniemożliwiają Wnioskodawczyni sprawowanie opieki na dzieckiem, nie możne Ona liczyć na pomoc ojca. Przykładowo, gdy odbył się pogrzeb ojca Wnioskodawczyni, okoliczności zmusiły ją do znalezienia tymczasowej opieki nad córką. Wobec braku zainteresowania ojca dziecka, Wnioskodawczyni musiała szukać pomocy u znajomych.

Jednorazowo zdarzyło się, że ojciec chciał zabrać córkę w 2020 r. podczas nauki zdalnej, gdy była możliwość uzyskania długiego zwolnienia z pracy. Było to zaskakujące, gdyż nigdy wcześniej ojciec dziecka nie przejawiał chęci opieki nad nią w czasie choroby czy też nauki zdalnej. Ostatecznie, opiekę córce w okresie nauki zdalnej zapewniła Wnioskodawczyni.

W latach 2016-2020 Wnioskodawczyni osiągała dochody podlegające opodatkowaniu według zasad określonych w art. 27 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, deklarując w rocznych zeznaniach podatkowych za wspomniane lata podatek (po odliczeniu składek na ubezpieczenie zdrowotne, o których mowa w art. 27b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych). Wnioskodawczyni spodziewa się, że w zeznaniach podatkowych za kolejne lata (tj. za 2021 r. oraz następne) wykaże Ona dochody podlegające opodatkowaniu według zasad opisanych w art. 27 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, deklarując jednocześnie podatek (po odliczeniu składek na ubezpieczenie zdrowotne, o których mowa w art. 27b ww. ustawy).

Podlegające opodatkowaniu według zasad przewidzianych w art. 27 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dochody podatkowe Wnioskodawczyni osiągnięte w latach 2016-2019 nie przekroczyły w żadnych z tych lat podatkowych kwoty 56 000 zł. W rozliczeniu za 2020 r. Wnioskodawczyni zadeklarowała do opodatkowania dochód w wysokości 57 897 zł 25 gr. Wnioskodawczyni spodziewa się, że w kolejnych latach będzie osiągać dochody ponad kwotę 56 000 zł, nie więcej jednak niż 112 000 zł.

W okresie, którego dotyczy wniosek, tj. lata 2016-2020, w stosunku do Wnioskodawczyni oraz Jej dziecka nie miał zastosowania art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym oraz ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych.

Wnioskodawczyni nie ustaliła z ojcem dziecka proporcji odliczenia ulgi na dziecko.

Od czerwca 2013 r. córka zamieszkuje z Wnioskodawczynią. Ojciec dziecka ma ustalone kontakty z córką:

- pierwsza rozprawa sądowa o ustalenie kontaktów w Sądzie... z dnia 16 grudnia 2013 r., ustalono następująco kontakty dziecka z ojcem: każdy wtorek i środa miesiąca od godz. 13:00 do 18:00 w miejscu zamieszkania matki i dziecka oraz w każdy drugi i czwarty weekend miesiąca następująco: w soboty od godz. 10:00 do 18:00, zaś w niedzielę od godz. 13:00 do 18:00 z prawem pobytu poza miejscem zamieszkania dziecka. Jako matka, Wnioskodawczyni miała zobowiązanie przygotowania dziecka i pomieszczenia do przeprowadzenia spotkania w miejscu zamieszkania oraz do spotkań ojca poza miejscem zamieszkania i wydania dziecka ojcu. Ojciec dziecka miał zobowiązanie do terminowego zgłoszenia się po dziecko i odwiezienia dziecka Wnioskodawczyni po zakończonym spotkaniu poza miejscem zamieszkania;

- druga rozprawa sądowa o ustalenie kontaktów w Sądzie... z dnia 4 października 2016 r., na postawie wspólnej ugody ojciec dziecka zobowiązał się odbierać córkę z miejsca zamieszkania uczestniczki postępowania - Wnioskodawczyni, w każdy drugi i czwarty weekend miesiąca w piątek od godz. 18:00 do godz. 17:00 w niedzielę. Ojciec dziecka zobowiązał się do terminowego zgłoszenia po dziecko i odwiezienia dziecka matce po zakończonym spotkaniu. Wnioskodawczyni została zobowiązana do przygotowania dziecka do spotkania z ojcem.

Nie było rozprawy sądowej dotyczącej pozbawienia czy też ograniczenia władzy rodzicielskiej.

Córka jest zameldowana na stałe pod stałym adresem zameldowania Wnioskodawczyni. Stanem faktycznym było i jest, że córka zamieszkuje na stałe z Wnioskodawczynią.

W latach 2016-2021 Wnioskodawczyni wychowywała i wychowuje samotnie córkę. Ojciec ma ustalone kontakty z córką. Ojciec dziecka płaci alimenty na córkę. Wnioskodawczyni nigdy nie była mężatką. Stan cywilny Wnioskodawczyni nie uległ zmianie - Wnioskodawczyni nadal pozostaje panną.

W latach 2016-2018 Wnioskodawczyni zamieszkiwała z córką w..., oddalonej o ok. 160 km od miejsca zamieszkania ojca córki. W tych latach Wnioskodawczyni pełniła pełną pieczę nad dzieckiem. Pomoc okazywali Jej znajomi, czasami również Jej rodzina, gdy przyjeżdżała z córką do... bądź gdy spędzała z córką w... ferie zimowe, wakacje. To wyłącznie Wnioskodawczyni zapewniała córce opiekę podczas choroby, samodzielnie towarzyszyła córce podczas wszystkich wizyt lekarskich, badań diagnostycznych, w tym również diagnozy integracji sensorycznej. Ojciec córki był informowany o potrzebach dziecka, ale nie włączał się we wspólne działania. Podczas poboru ojca do wojska w latach..., ojciec nie odbierał córki w wyznaczonych terminach, jak również praktycznie nie utrzymywał kontaktu z córką.

Wnioskodawczyni wskazała, że w latach 2016-2018 r. ojciec dziecka nie wykonywał władzy rodzicielskiej w stosunku do swojej córki, tj.:

- ojciec nie zabezpieczał potrzeb bytowych, zdrowotnych i edukacyjnych córki, nie dostarczał jej niezbędnych dóbr materialnych,

- ojciec nie organizował jej czasu wolnego, wakacji czy też ferii.

W 2019 r. Wnioskodawczyni samodzielnie zakupiła pierwszą wyprawkę szkolną i samodzielnie zapewniła córce pozostałe przybory szkolne, przedszkolne. Wnioskodawczyni samodzielnie kupowała córce odzież, w tym obuwie, strój na basen i akcesoria oraz samodzielnie opłacała czesne szkolne, basen, pozostałe bieżące składki szkolne, opłacała również składki za przedszkole w pierwszej połowie 2019 r. Wnioskodawczyni samodzielnie uczestniczyła w zebraniach rodzicielskich, utrzymywała stały kontakt z wychowawcą, nauczycielami, szkołą, pomagała w przygotowywaniu córki do sprawdzianów, pomagała w odrabianiu lekcji, samodzielnie prowadziła córkę i odbierała ze szkoły, z zajęć dodatkowych (zbiórki harcerskie), zawoziła i odbierała podczas organizowanych występów poza szkołą, imprez urodzinowych u rówieśników. Wnioskodawczyni samodzielnie chodziła z córką na badania kontrolne oraz konsultacje lekarskie.

Pomimo podejmowanych prób porozumień z ojcem córki, Wnioskodawczyni samodzielnie ustalała potrzebne konsultacje dziecka w poradni diagnostycznej (psychologiczno-pedagogicznej), towarzyszyła dziecku podczas wywiadów ze specjalistami oraz diagnozy dziecka oraz opłacała koszty z tym związane we własnym zakresie.

Podczas choroby dziecka, Wnioskodawczyni sprawowała opiekę nad dzieckiem najczęściej samodzielnie, czasami z pomocą swojej rodziny. Z uwagi na dojazdy do pracy, w opiece pomagała Wnioskodawczyni Jej rodzina (najczęściej mama Wnioskodawczyni - babcia córki, która prowadziła i odbierała ją z przedszkola). Ojciec nie włączał się do pomocy w opiece. Jednorazowo uczestniczył w warsztatach dla rodziców w przedszkolu.

Wnioskodawczyni wskazała, że w 2019 r. ojciec dziecka nie wykonywał władzy rodzicielskiej w stosunku do swojej córki, tj.:

- ojciec nie zabezpieczał potrzeb bytowych, zdrowotnych i edukacyjnych córki, nie dostarczał jej niezbędnych dóbr materialnych (świadczy o tym choćby to, że to Wnioskodawczyni, samodzielnie, z własnych środków, finansowała i uczestniczyła w zakupie córce przyborów szkolnych, książek, ubrań, itp., samodzielnie finansowała i prowadziła córkę na badania medyczne i wizyty lekarskie, opiekowała się bądź organizowała opiekę córce w czasie chorób córki),

- ojciec nie organizował jej czasu wolnego, wakacji czy też ferii, nie wspierał córki w realizacji hobby.

W 2020 r. Wnioskodawczyni samodzielnie zapewniała córce niezbędne do nauki przedmioty, takie jak: przybory szkolne, pomoce szkolne, gry edukacyjne, książki, długopisy, kredki, farby, okładki na książki, teczki, plastelina oraz samodzielnie kupowała córce odzież, w tym obuwie, strój na basen i akcesoria, zaopatrywała w sprzęty sportowe (zakup łyżworolek i akcesoriów), kupiła córce prezent urodzinowy, który miał również służyć celom edukacyjnym i rozwojowym - sprzęt muzyczny i akcesoria. Wnioskodawczyni samodzielnie opłacała czesne za szkołę córki, basen oraz pozostałe bieżące składki szkolne. Wnioskodawczyni samodzielnie uczestniczyła w zebraniach rodzicielskich, utrzymywała stały kontakt z wychowawcą i nauczycielami, szkołą, pomagała w przygotowywaniu córki do sprawdzianów, pomagała w odrabianiu lekcji, zapewniała córce pełną opiekę podczas każdej nauki zdalnej, towarzyszyła w nauce, odrabianiu zadań, samodzielnie odprowadzała córkę i odbierała ze szkoły. Wnioskodawczyni samodzielnie przygotowywała córkę na wyjazd podczas ferii zimowych w dniach 25-26 stycznia 2020 r., zawoziła na miejsce odjazdu i zabierała po przyjedzie. Zapewniała również niezbędne rzeczy, pokrywała opłaty z tym związane. Wnioskodawczyni samodzielnie prowadziła córkę na wizyty lekarskie, zakupywała niezbędne leki oraz sprawowała opiekę nad dzieckiem w czasie choroby. Wnioskodawczyni samodzielnie zapewniała córce opiekę podczas ferii, wakacji i innych dni wolnych, organizowała jej czas wolny.

Ojciec córki jednorazowo zawiózł córkę na występ, nagranie kolęd, w dniu 25 grudnia 2020 r. Córka przebywała wówczas u taty w czasie Świąt Bożego Narodzenia.

W dniach od 9 października 2020 r. do 11 października 2020 r. ojciec nie spotkał się z córką w wyznaczonym terminie, bez podania przyczyny.

Od dnia 21 lutego 2020 r. do dnia 23 lutego 2020 r. - z uwagi na chorobę, córka została w miejscu zamieszkania pod opieką Wnioskodawczyni.

Wnioskodawczyni wskazała, że w 2020 r., ojciec dziecka nie wykonywał władzy rodzicielskiej w stosunku do swojej córki, tj.:

- ojciec nie zabezpieczał potrzeb bytowych, zdrowotnych i edukacyjnych córki, nie dostarczał jej niezbędnych dóbr materialnych (świadczy o tym choćby to, że to Wnioskodawczyni, samodzielnie, z własnych środków, finansowała i uczestniczyła w zakupie córce przyborów szkolnych, książek, ubrań, itp., samodzielnie finansowała i prowadziła córkę na badania medyczne i wizyty lekarskie, opiekowała się bądź organizowała opiekę córce w czasie nauki zdalnej, opiekowała się córką w czasie jej licznych chorób),

- ojciec nie organizował jej czasu wolnego, wakacji czy też ferii, nie wspierał córki w realizacji hobby (to Wnioskodawczyni samodzielnie zapewniała córce opiekę podczas ferii, wakacji i innych dni wolnych, zapewniała niezbędne rzeczy do realizacji hobby córki, takie jak basen, jazda na rolkach czy też nauka gry na instrumentach).

W 2021 r. Wnioskodawczyni samodzielnie zapewnia córce niezbędne do nauki przedmioty, takie jak: przybory szkolne, pomoce szkolne, gry edukacyjne, książki, zeszyty, długopisy, kredki, farby, okładki na książki, teczki, plastelina, itp. Wnioskodawczyni zakupiła córce laptop na potrzeby nauki zdalnej. Wnioskodawczyni samodzielnie kupowała odzież córce, w tym obuwie, strój na basen i akcesoria oraz samodzielnie opłaca czesne za szkołę, obiady, basen. Wnioskodawczyni samodzielnie uczestniczy w zebraniach rodzicielskich, opłaca składki szkolne, m.in. ubezpieczenie, składki rodzicielskie (klasowa). Wnioskodawczyni samodzielnie przygotowuje córkę do sprawdzianów, pomaga w odrabianiu lekcji, przygotowuje do wycieczek szkolnych, odprowadza córkę do szkoły i odbiera ze szkoły, prowadzi córkę na zajęcia dodatkowe.

Wnioskodawczyni samodzielnie chodziła z córką na badania kontrolne oraz konsultowała wizyty lekarskie w poradni endokrynologicznej, prywatnej przychodni stomatologicznej, poradni kardiologicznej, poradni okulistycznej, odbywała wizyty kontrolne lub podczas choroby do poradni POZ. Wnioskodawczyni samodzielnie zakupuje córce niezbędne leki, w tym te, która córka przyjmuje na stałe oraz samodzielnie sprawowała opiekę nad dzieckiem podczas choroby.

Wnioskodawczyni samodzielnie dba o rozwój duchowy, troszczy się o to, aby córka miała kontakt z rówieśnikami, poznawała tradycje mniejszości narodowych, uczestniczyła w nabożeństwach w miarę możliwości, przystępowała do sakramentów spowiedzi, św. Eucharystii. Wnioskodawczyni stara się, aby córka spędzała Święta ze swoim ojcem ustalając z ojcem, w jakie dni świąteczne (jak Wielkanoc, Boże Narodzenie) ojciec ją zabierze.

Wnioskodawczyni samodzielnie organizowała córce wakacje, sprawowała nad nią opiekę w czasie wakacji, podczas gdy ojciec zabierał w wakacje córkę wyłącznie w wyznaczone dni według ustaleń sądowych. Wnioskodawczyni zakupywała na potrzeby dziecka niezbędne rzeczy na wyjazd wakacyjny, jak odzież, śpiwór, buty. Wnioskodawczyni dba, aby córka miała kontakt z rówieśnikami. Wnioskodawczyni zapewniała córce możliwość uczestnictwa w przyjęciach urodzinowych innych dzieci, odprowadzała na miejsce spotkań, zakupywała niezbędne rzeczy w tym celu.

Ojciec nie odebrał córki w wyznaczonych terminach: 9-11 lipca 2021 r. (w wiadomości SMS, napisał, ze ma wyjazd służbowy) oraz 10-12 września 2021 r., bez podania przyczyny. Córka przebywała na Świętach u taty w dniach: 28 marca 2021 r. (Niedziela Palmowa) oraz Święta Wielkanocne: 4 kwietnia 2021 r. od godz. 10:00 do 5 kwietnia 2021 r. do godz. 19:00. W wyznaczanym terminie spotkania dniu 11 kwietnia 2021 r. przywiózł córkę przed czasem, bez wcześniejszego ustalenia o godz. 16:45.

Pozostałe terminy spotkań córki z ojcem odbywały się według ustaleń sądowych: drugi i czwarty weekend miesiąca.

Ojciec dziecka na bieżącą otrzymuje informacje o stanie zdrowia córki oraz informacje dotyczące szkoły. Ojciec nie podejmuje inicjatywy we wspólnych działaniach na rzecz córki. Z wizyt u ojca córka przynosiła drobne upominki, jak również ubrania - często podkreślała, że dostała prezenty od babci lub cioci. Wnioskodawczyni nie ma porozumienia z ojcem dziecka w sprawie córki, nie wie na co przeznacza środki, jak spędzają czas razem. Informacje w tych sprawach uzyskuje wyłącznie od córki. Na tej podstawie Wnioskodawczyni nie może stwierdzić, iż ojciec włącza się we wspólne wychowanie dziecka.

Ojciec na prośbę córki, po raz pierwszy uczestniczył w zakończeniu roku szkolnego w czerwcu 2021 r.

Wnioskodawczyni wskazała, że w 2021 r. ojciec dziecka nie wykonywał władzy rodzicielskiej w stosunku do swojej córki, tj.:

- ojciec nie zabezpieczał potrzeb bytowych, zdrowotnych i edukacyjnych córki, nie dostarczał jej niezbędnych dóbr materialnych (świadczy o tym choćby to, że to Wnioskodawczyni, samodzielnie, z własnych środków, finansowała i uczestniczyła w zakupie przyborów szkolnych, książek, ubrań, itp. na rzecz córki, samodzielnie finansowała i prowadziła córkę na badania medyczne i wizyty lekarskie),

- ojciec nie organizował córce czasu wolnego, wakacji czy też ferii, nie wspierał córki w realizacji hobby (to Wnioskodawczyni samodzielnie zorganizowała i sfinansowała córce wakacje, z własnych środków finansuje córce wycieczki szkolne, wizyty w muzeach, uczestnictwo w chórze, zajęcia na basenie).

Wnioskodawczyni wskazała, że we wszystkich latach szkolnych i przedszkolnych samodzielnie przygotowywała córkę do rozpoczęcia roku szkolnego bądź przedszkolnego, jak również uczestniczyła w zakończeniu roku szkolnego i przedszkolnego. Z uwagi na stan zagrożenia epidemiologicznego, odbierała wyłącznie świadectwo szkolne po zakończeniu I klasy szkoły podstawowej. Ojciec córki uczestniczył jednorazowo na zakończenie roku szkolnego w czerwcu 2021 r. na prośbę córki, po zakończeniu klasy II. Córka obecnie uczy się w klasie III.

Wnioskodawczyni samodzielnie dbała o każdą wyprawkę: przedszkolną i szkolną, uczestniczyła w zebraniach dla rodziców, prowadziła na zajęcia dodatkowe, utrzymywała kontakt z nauczycielami i placówkami, do których uczęszczała córka. Wnioskodawczyni samodzielnie przygotowywała córkę do występów, uczestniczyła w jej występach, imprezach okolicznościowych w przedszkolu, szkole. W przeciwieństwie do ojca dziecka, Wnioskodawczyni towarzyszyła córce na każdym etapie jej rozwoju. Wnioskodawczyni samodzielnie opłacała wszelkie koszty związane z edukacją i rozwojem dziecka zarówno w przedszkolu, jak i szkole.

Przez cały okres 2016-2021 Wnioskodawczyni sprawowała pełną pieczę nad dzieckiem, podczas choroby, nauki zdalnej, podczas każdego pobytu córki w szpitalu. Podczas nieobecności Wnioskodawczyni, z uwagi na pracę, szkolenia, studia bądź też w sytuacjach nagłych, nieoczekiwanych - opiekę nad dzieckiem przejmowała rodzina Wnioskodawczyni, głównie mama, jak również bliscy znajomi. Ojciec dziecka odmawiał pomocy, bądź pozostawiał prośby bez odpowiedzi.

Wnioskodawczyni samodzielnie zakupywała niezbędne leki, środki czystości, odzież.

Mimo podejmowanych prób porozumień z ojcem córki, Wnioskodawczyni samodzielnie ustalała potrzebne konsultacje dziecka w poradni diagnostycznej (psychologiczno-pedagogicznej), towarzyszyła córce sama podczas wywiadów ze specjalistami oraz diagnozy dziecka. Ojciec nie włączał i nadal nie włącza się w te czynności. Wnioskodawczyni samodzielnie ponosiła koszty w tym zakresie.

Wnioskodawczyni samodzielnie przygotowywała córkę do czynności związanych z pierwszą spowiedzią, uczestniczyła w spotkaniach i wspólnych rozmowach z duchownym w tym zakresie.

Wnioskodawczyni samodzielnie organizuje córce opiekę i czas wolny podczas ferii, wakacji, choroby, itd.

Ojciec dziecka nie brał udziału w opisanych powyżej czynnościach. Wnioskodawczyni nie ma porozumienia z ojcem w sprawach wychowania córki, nie jest informowana o tym na co przeznacza pieniądze oraz w jaki sposób spędzają czas podczas kontaktów z córką, Wnioskodawczyni dowiaduje się od córki. Z wizyt u ojca córka przywozi drobne prezenty, które jak mówi, kupuje jej babcia albo ciocia. Ojciec w ostatnim czasie kupił córce rower z okazji dnia dziecka, lecz ona z niego nie korzysta, gdyż nie może zabrać prezentu ze sobą. Dziecko ma zapewnione u Wnioskodawczyni niezbędne rzeczy do szkoły, rozwoju, posiada w Jej miejscu zamieszkania rower, rolki, jak również wszelkie inne rzeczy, które Wnioskodawczyni zakupuje często na bieżąco, bez względu na drobne prezenty. Ojciec ani rodzina ojca nie kontaktują się z Wnioskodawczynią w sprawach potrzeb córki, nie pytają Jej o potrzeby córki.

Mimo prób porozumień, udział ojca w życiu dziecka ogranicza się głównie do ustalonych kontaktów sądownych oraz Świąt Bożego Narodzenia i Wielkanocy. Ojciec córki nie przyjeżdżał również po córkę w niektórych wyznaczonych terminach, czasami bez podania przyczyny.

Ponadto, ojciec dziecka rzadko kontaktuje się telefonicznie z córką. Córka niejednokrotnie wspominała, ze często spędza czas z babcią podczas pobytu u taty, czasami go nie ma w domu i zostaje z babcią.

W czasie edukacji szkolnej oraz przedszkolnej córka zamieszkiwała i zamieszkuje nadal z Wnioskodawczynią.

W latach 2016-2021 córka Wnioskodawczyni nie otrzymywała i nie otrzymuje zasiłku (dodatku) pielęgnacyjnego oraz renty socjalnej. W latach 2016-2021 córka Wnioskodawczyni nie została na podstawie orzeczenia sądu umieszczona w instytucji zapewniającej całodobowe utrzymanie w rozumieniu przepisów o świadczeniach rodzinnych.

Wnioskodawczyni planuje złożyć wniosek, wyrażony w zeznaniu podatkowym za 2021 r., o preferencyjne rozliczenie dochodów w sposób przewidziany dla osoby samotnie wychowującej w terminie, o którym mowa w art. 45 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy należy wskazać, że władza rodzicielska - zgodnie z art. 93 § 1 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2020 r. poz. 1359) - przysługuje obojgu rodzicom, a - stosownie do art. 97 § 1 tej ustawy - jeżeli władza rodzicielska przysługuje obojgu rodzicom, każde z nich jest obowiązane i uprawnione do jej wykonywania. W rozumieniu przepisów prawa rodzinnego władza rodzicielska obejmuje w szczególności obowiązek i prawo rodziców do wykonywania pieczy nad osobą i majątkiem dziecka oraz do wychowywania dziecka, z poszanowaniem jego godności i praw (art. 95 § 1 ww. Kodeksu).

W konsekwencji, jeżeli w stosunku do danego dziecka obojgu rodzicom przysługuje władza rodzicielska i władza ta jest wykonywana przez obojga rodziców, to każdy z rodziców ma prawo do odliczenia, w granicach przysługującego na dziecko limitu. Kwotę tę rodzice mogą odliczyć od podatku w częściach równych lub w dowolnej proporcji przez nich ustalonej. Dotyczy to zarówno rodziców pozostających w związku małżeńskim lub partnerskim, jak i rodziców rozwiedzionych czy będących w separacji.

Porozumienie rodziców co do wysokości dokonywanego odliczenia nie jest jednak wymagane w przypadku, gdy tylko jeden rodzic spełnia warunki określone w art. 27f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Podkreślić należy, że o wykonywaniu władzy rodzicielskiej nie świadczy tylko sam fakt jej posiadania, czy spełniania obowiązku alimentacyjnego, ani sporadyczne kontakty z dzieckiem. Wykonywanie władzy rodzicielskiej polega na sprawowaniu faktycznej pieczy nad małoletnim dzieckiem w sposób zapewniający jego prawidłowy rozwój, a w szczególności podejmowanie przez rodzica (rodziców) obowiązków w zakresie zaspokojenia potrzeb fizycznych, edukacyjnych i duchowych dziecka, a więc zapewnienie/zabezpieczenie wszystkich potrzeb dziecka od bytowych po edukacyjne, rozwojowe, zdrowotne i emocjonalne. Wykonywanie władzy rodzicielskiej należy zatem odnieść do konkretnych okoliczności faktycznych, w oparciu o zachowania i konkretną aktywność rodziców wobec dziecka.

Zatem samo posiadanie władzy rodzicielskiej (bez jej faktycznego wykonywania), podobnie jak utrzymywanie sporadycznych kontaktów z dzieckiem czy alimentacja nie wystarcza do zastosowania przedmiotowego odliczenia. W sytuacji, gdy tylko jeden z rodziców wykonuje władzę rodzicielską w stosunku do małoletniego dziecka, nie ma zastosowania zasada, zgodnie z którą przysługującą rodzicom kwotę ulgi na dziecko rodzice dziecka mogą odliczyć w częściach równych lub w dowolnej proporcji przez nich ustalonej. Sposób podziału ulgi pomiędzy rodziców dziecka (dzieci) jest bowiem zagadnieniem wtórnym (następczym) wobec samego prawa do ulgi. W konsekwencji, przysługiwanie odliczenia obojgu rodzicom w kwotach równych lub dowolnej proporcji przez nich ustalonej może mieć miejsce tylko wówczas, gdy oboje rodzice wykonują władzę rodzicielską.

Powyższy pogląd znalazł odzwierciedlenie w orzecznictwie sądowym, np. w wyroku NSA z dnia 27 lipca 2016 r., sygn. akt II FSK 2360/15, Sąd wskazał, że: "Wykonywanie władzy rodzicielskiej należy zatem odnieść do konkretnych okoliczności faktycznych, w oparciu o zachowania i konkretną aktywność rodziców wobec dziecka. Samo tylko uiszczanie alimentów na rzecz niepełnoletniego dziecka (nierzadko wymuszonych orzeczeniem sądowym) czy też sporadyczne spotkania z dzieckiem nie wypełniają tak rozumianego określenia wykonywanie władzy rodzicielskiej".

Z kolei, jak wynika z uchwały Sądu Najwyższego 7 sędziów z dnia 5 czerwca 2012 r., sygn. akt III CZP 72/11: "W orzecznictwie Sądu Najwyższego ukształtowało się jednolite stanowisko, wywodzone z wykładni językowej art. 113 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, że prawo do utrzymywania przez rodziców kontaktów z dzieckiem nie należy do sfery sprawowania władzy rodzicielskiej. Wskazane zostało, że jest to uprawnienie odrębne od władzy rodzicielskiej, wynikające z najbliższego pokrewieństwa, ale ściśle z tą władzą związane i służy dobru dziecka".

Biorąc pod uwagę powyższe stwierdzić należy, że odliczenia ulgi z tytułu wychowywania dziecka dokonuje ten z rodziców, który wykonuje w stosunku do niego władzę rodzicielską. W przypadku, gdy tylko jeden z rodziców wykonuje władzę rodzicielską w stosunku do dziecka, to rodzicowi temu przysługuje prawo do odliczenia ulgi w pełnej wysokości limitu określonego na to dziecko.

Jednocześnie, zgodnie ze wskazanym wyżej art. 27f ust. 2 pkt 1 lit. b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, odliczeniu podlega za każdy miesiąc kalendarzowy roku podatkowego, w którym podatnik wykonywał władzę, pełnił funkcję albo sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1, w stosunku do jednego małoletniego dziecka - kwota 92,67 zł, jeżeli dochody podatnika niepozostającego w związku małżeńskim, w tym również przez część roku podatkowego, nie przekroczyły w roku podatkowym kwoty 56 000 zł, za wyjątkiem podatnika samotnie wychowującego małoletnie dziecko wymienionego w art. 6 ust. 4, do którego ma zastosowanie kwota dochodu określona w lit.a.

Zgodnie z art. 6 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2016 r., od dochodów rodzica lub opiekuna prawnego, podlegającego obowiązkowi podatkowemu, o którym mowa w art. 3 ust. 1, będącego panną, kawalerem, wdową, wdowcem, rozwódką, rozwodnikiem albo osobą, w stosunku do której orzeczono separację w rozumieniu odrębnych przepisów, lub osobą pozostającą w związku małżeńskim, jeżeli jej małżonek został pozbawiony praw rodzicielskich lub odbywa karę pozbawienia wolności, jeżeli ten rodzic lub opiekun w roku podatkowym samotnie wychowuje dzieci:

3) do ukończenia 25 roku życia uczące się w szkołach, o których mowa w przepisach o systemie oświaty, przepisach o szkolnictwie wyższym lub w przepisach regulujących system oświatowy lub szkolnictwo wyższe obowiązujących w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie, jeżeli w roku podatkowym nie uzyskały dochodów podlegających opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 lub art. 30b w łącznej wysokości przekraczającej kwotę stanowiącą iloraz kwoty zmniejszającej podatek oraz stawki podatku, określonych w pierwszym przedziale skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, z wyjątkiem renty rodzinnej - podatek może być określony, z zastrzeżeniem ust. 8, na wniosek wyrażony w rocznym zeznaniu podatkowym, w podwójnej wysokości podatku obliczonego od połowy dochodów osoby samotnie wychowującej dzieci, z uwzględnieniem art. 7, z tym że do sumy tych dochodów nie wlicza się dochodów (przychodów) opodatkowanych w sposób zryczałtowany na zasadach określonych w tej ustawie.

Z kolei zgodnie z art. 6 ust. 4 ww. ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2017 r. do dnia 30 września 2018 r., od dochodów rodzica lub opiekuna prawnego, podlegającego obowiązkowi podatkowemu, o którym mowa w art. 3 ust. 1, będącego panną, kawalerem, wdową, wdowcem, rozwódką, rozwodnikiem albo osobą, w stosunku do której orzeczono separację w rozumieniu odrębnych przepisów, lub osobą pozostającą w związku małżeńskim, jeżeli jej małżonek został pozbawiony praw rodzicielskich lub odbywa karę pozbawienia wolności, jeżeli ten rodzic lub opiekun w roku podatkowym samotnie wychowuje dzieci:

3) do ukończenia 25 roku życia uczące się w szkołach, o których mowa w przepisach o systemie oświaty, przepisach o szkolnictwie wyższym lub w przepisach regulujących system oświatowy lub szkolnictwo wyższe obowiązujących w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie, jeżeli w roku podatkowym nie uzyskały dochodów podlegających opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 lub art. 30b, w łącznej wysokości przekraczającej kwotę stanowiącą iloraz kwoty zmniejszającej podatek określonej w art. 27 ust. 1b pkt 1 oraz stawki podatku, określonej w pierwszym przedziale skali, o której mowa w art. 27 ust. 1, z wyjątkiem renty rodzinnej; - podatek może być określony, z zastrzeżeniem ust. 8, na wniosek wyrażony w rocznym zeznaniu podatkowym, w podwójnej wysokości podatku obliczonego od połowy dochodów osoby samotnie wychowującej dzieci, z uwzględnieniem art. 7, z tym że do sumy tych dochodów nie wlicza się dochodów (przychodów) opodatkowanych w sposób zryczałtowany na zasadach określonych w tej ustawie.

Stosownie do brzmienia art. 6 ust. 4 ww. ustawy, obowiązującego od dnia 1 października 2018 r. do dnia 31 lipca 2019 r., od dochodów rodzica lub opiekuna prawnego, podlegającego obowiązkowi podatkowemu, o którym mowa w art. 3 ust. 1, będącego panną, kawalerem, wdową, wdowcem, rozwódką, rozwodnikiem albo osobą, w stosunku do której orzeczono separację w rozumieniu odrębnych przepisów, lub osobą pozostającą w związku małżeńskim, jeżeli jej małżonek został pozbawiony praw rodzicielskich lub odbywa karę pozbawienia wolności, jeżeli ten rodzic lub opiekun w roku podatkowym samotnie wychowuje dzieci:

3) do ukończenia 25. roku życia uczące się w szkołach, o których mowa w przepisach o systemie oświaty, przepisach o szkolnictwie wyższym i nauce lub w przepisach regulujących system oświatowy lub szkolnictwo wyższe obowiązujących w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie, jeżeli w roku podatkowym nie uzyskały dochodów podlegających opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 lub art. 30b, w łącznej wysokości przekraczającej kwotę stanowiącą iloraz kwoty zmniejszającej podatek określonej w art. 27 ust. 1b pkt 1 oraz stawki podatku, określonej w pierwszym przedziale skali, o której mowa w art. 27 ust. 1, z wyjątkiem renty rodzinnej - podatek może być określony, z zastrzeżeniem ust. 8, na wniosek wyrażony w rocznym zeznaniu podatkowym, w podwójnej wysokości podatku obliczonego od połowy dochodów osoby samotnie wychowującej dzieci, z uwzględnieniem art. 7, z tym że do sumy tych dochodów nie wlicza się dochodów (przychodów) opodatkowanych w sposób zryczałtowany na zasadach określonych w tej ustawie.

Zgodnie z art. 6 ust. 4 ww. ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 sierpnia 2019 r. oraz w 2020 r. i w 2021 r., od dochodów rodzica lub opiekuna prawnego, podlegającego obowiązkowi podatkowemu, o którym mowa w art. 3 ust. 1, będącego panną, kawalerem, wdową, wdowcem, rozwódką, rozwodnikiem albo osobą, w stosunku do której orzeczono separację w rozumieniu odrębnych przepisów, lub osobą pozostającą w związku małżeńskim, jeżeli jej małżonek został pozbawiony praw rodzicielskich lub odbywa karę pozbawienia wolności, jeżeli ten rodzic lub opiekun w roku podatkowym samotnie wychowuje dzieci:

3) do ukończenia 25 roku życia uczące się w szkołach, o których mowa w przepisach o systemie oświaty, przepisach o szkolnictwie wyższym i nauce lub w przepisach regulujących system oświatowy lub szkolnictwo wyższe obowiązujących w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie, jeżeli w roku podatkowym nie uzyskały dochodów podlegających opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 lub art. 30b lub uzyskały przychody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 148, w łącznej wysokości przekraczającej kwotę stanowiącą iloraz kwoty zmniejszającej podatek określonej w art. 27 ust. 1b pkt 1 oraz stawki podatku, określonej w pierwszym przedziale skali, o której mowa w art. 27 ust. 1, z wyjątkiem renty rodzinnej - podatek może być określony, z zastrzeżeniem ust. 8, na wniosek wyrażony w rocznym zeznaniu podatkowym, w podwójnej wysokości podatku obliczonego od połowy dochodów osoby samotnie wychowującej dzieci, z uwzględnieniem art. 7, z tym że do sumy tych dochodów nie wlicza się dochodów (przychodów) opodatkowanych w sposób zryczałtowany na zasadach określonych w tej ustawie.

Przepis art. 6 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wymienia osoby, którym przysługuje status osoby samotnie wychowującej dzieci, odwołując się zarówno do stanu cywilnego osoby wychowującej dziecko, jak również do tego, że osoba ta musi faktycznie wychowywać dzieci samotnie, tj. bez wsparcia drugiego z rodziców.

Nie jest przy tym konieczne, aby drugi z rodziców był całkowicie wyeliminowany z opieki i wychowania dziecka. W sytuacji, gdy dziecko zamieszkując wraz z jednym rodzicem, pozostaje pod jego stałą, codzienną opieką, a drugi rodzic jest zobowiązany do płacenia alimentów oraz zajmowania się dzieckiem doraźnie (w określonych, ustalonych przez sąd przedziałach czasowych, np. niektóre święta, tydzień ferii, miesiąc wakacji, co drugi weekend każdego miesiąca oraz ściśle określone dni powszednie), status samotnego rodzica ma ten, przy którym dziecko zamieszkuje i który wykonuje wszystkie obowiązki, dzięki którym dziecko będzie wychowywane w sposób zapewniający jego prawidłowy rozwój.

Pojęcie wychowywania dziecka uszczegółowił Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 31 maja 2011 r., sygn. akt II FSK 30/10, w uzasadnieniu którego znalazło się następujące stwierdzenie: "Wychowanie dziecka można określić jako kształtowanie osobowości dziecka poprzez kształtowanie jego samodzielności, obowiązkowości, rozwijanie predyspozycji intelektualnych i umiejętności praktycznych, kształtowanie światopoglądu oraz systemu wartości oraz postaw emocjonalnych".

Biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny i zdarzenie przyszłe oraz powołane przepisy prawa podatkowego, należy stwierdzić, że w latach 2016-2021 główny ciężar związany z wykonywaniem władzy rodzicielskiej w stosunku do małoletniej córki spoczywał i spoczywa na Wnioskodawczyni. Wykonywania obowiązku alimentacyjnego przez ojca oraz sporadyczne spotkania z córką w zakresie wyznaczonym przez Sąd, nie sposób uznać za wystarczających dla przyjęcia, że wykonywał on władzę rodzicielską w rozumieniu art. 27f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem, tylko Wnioskodawczyni przysługuje prawo do odliczenia ulgi z tytułu wychowywania małoletniej córki w pełnej wysokości za lata 2016-2019, a także za 2020 r. - przy spełnieniu pozostałych warunków określonych w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, w szczególności wynikających z art. 27f ust. 2 pkt 1 lit. b tej ustawy.

Prawo do odliczenia w pełnym wymiarze ulgi na małoletnie dziecko będzie przysługiwało Wnioskodawczyni również w 2021 r. oraz w latach następnych - przy spełnieniu warunków określonych w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, pod warunkiem, że nie ulegną zmianie przepisy prawa będące podstawą niniejszego rozstrzygnięcia oraz stan faktyczny sprawy.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawczyni uznane zostało za prawidłowe.

Tutejszy Organ podkreśla, że jednym z celów interpretacji indywidualnych jest zinterpretowanie przepisów budzących wątpliwość wśród podatników, w określonych stanach faktycznych czy zdarzeniach przyszłych. Przepis art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540, z późn. zm.) nakłada na Organ podatkowy obowiązek udzielania interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego.

Procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku - nie prowadzi postępowania dowodowego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ww. ustawy jest sam przepis prawa. Wnioskodawczyni ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku.

Należy również zastrzec, że w przypadku korzystania z ulg i zwolnień podatkowych, wynikających z ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych obowiązek udowodnienia prawa do skorzystania z określonej ulgi przy spełnieniu wszystkich warunków wynikających z przepisów podatkowych spoczywa na podatniku, który wywodzi z tego określone skutki.

Szczegółowe ustalenia w powyższym zakresie mogą być poczynione wyłącznie w ramach prowadzonego przez właściwy organ podatkowy postępowania podatkowego. Zgodnie z zasadą samoopodatkowania, obowiązującą w polskim systemie podatkowym, na podatniku spoczywa obowiązek dokonania oceny własnej sytuacji prawnopodatkowej, a po jej dokonaniu zachowania się zgodnie z przepisami prawa podatkowego, bowiem prawidłowość takiego rozliczenia podlega weryfikacji przez organ podatkowy. Poczynienie pełnych ustaleń faktycznych na okoliczność, czy rodzic małoletniego dziecka faktycznie wykonywał w stosunku do dziecka władzę rodzicielską i ewentualnie w jakim okresie, jest możliwe wyłącznie w postępowaniu podatkowym. Jeżeli zatem, przedstawiony we wniosku stan faktyczny i zdarzenie przyszłe będą różniły się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawczyni w zakresie przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego.

Z uwagi na to, że wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej stosowania przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych został złożony przez Wnioskodawczynię - jednego z rodziców, zaznacza się, że interpretacja nie wywiera skutku prawnego dla ojca dziecka Wnioskodawczyni.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy - Ordynacja podatkowa).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w..., za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała, lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl