0113-KDIPT2-2.4011.612.2019.1.KK - Określenie skutków podatkowych zbycia spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 23 października 2019 r. (data wpływu 25 października 2019 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zbycia spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego - jest prawidłowe.

W dniu 25 października 2019 r. wpłynął do Organu podatkowego ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zbycia spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Zgodnie z aktem poświadczenia dziedziczenia z dnia 9 stycznia 2019 r. Wnioskodawczyni nabyła w całości spadek po zmarłej w dniu 11 grudnia 2018 r. siostrze. Na podstawie powyższego aktu poświadczenia dziedziczenia, Wnioskodawczyni nabyła na własność spółdzielcze własnościowego prawo do lokalu mieszkalnego położonego w (...). W dniu 15 lutego 2019 r. Wnioskodawczyni dokonała zgłoszenia nabycia własności w drodze dziedziczenia, poprzez złożenie deklaracji SD-Z2 w Urzędzie Skarbowym.

Siostra (spadkodawca) nabyła spółdzielcze własnościowe prawo do odziedziczonego przez Wnioskodawczynię w ramach wspólności majątkowej małżeńskiej wraz z mężem, zgodnie z aktem notarialnym z dnia 16 listopada 2004 r. Zgodnie z wyrokiem z dnia 20 czerwca 2017 r. Sądu Okręgowego w (...), związek małżeński siostry został rozwiązany przez rozwód i nastąpił podział majątku wspólnego, w wyniku którego przyznano jej na wyłączną własność spółdzielcze własnościowe prawo do ww. lokalu mieszkalnego. W związku z powyższym, Wnioskodawczyni jako jedyny spadkobierca, nabyła w drodze dziedziczenia, zgodnie z ww. aktem poświadczenia dziedziczenia z dnia 9 stycznia 2019 r., spółdzielcze własnościowe prawo do ww. lokalu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy planowana w 2019 r. lub 2020 r. sprzedaż nabytego przez Wnioskodawczynię w drodze spadku spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu, która nie nastąpi w wykonaniu działalności gospodarczej, nie będzie stanowiła źródła przychodu, zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1387, z późn. zm.) i w związku z art. 10 ust. 5 tej ustawy, nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, ponieważ w tym przypadku okres pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie tego prawa do lokalu, należy liczyć od 2004 r., tj. od momentu nabycia tego prawa do wspólnoty małżeńskiej siostry (spadkodawcy)?

Zdaniem Wnioskodawczyni, planowana w 2019 r. lub 2020 r. sprzedaż spółdzielczego własnościowego prawa do ww. lokalu, zgodnie z art. 10 ust. 5 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1387, z późn. zm.), nie będzie stanowiła źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 tej ustawy i w związku z tym, nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, a okres pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie - należy liczyć od momentu nabycia przez siostrę Wnioskodawczyni (spadkodawcę) w 2004 r. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu, w ramach wspólnoty małżeńskiej.

Zgodnie z art. 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, sprzedaż przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie nieruchomości lub praw, gdy zbycie to nie nastąpiło w wykonaniu działalności gospodarczej, podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym. Odpłatne zbycie po upływie ww. pięcioletniego okresu powoduje, że uzyskane z tego tytułu przychody nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym. Wnioskodawczyni wskazuje, że od dnia 1 stycznia 2019 r. w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych obowiązują korzystne zmiany dla spadkobierców i byłych małżonków, zawarte w art. 10 ust. 5 i 6 ustawy. Zmiany te wskazują, że ww. okres 5 lat liczymy od momentu nabycia nieruchomości przez spadkodawcę, a nie spadkobiorcę, oraz że istotne jest nabycie własności do majątku wspólnego małżonków. Zgodnie z art. 10 ust. 6 ww. ustawy, w przypadku rozwodu i podziału majątku wspólnego małżonków, okres 5 lat liczymy od momentu nabycia nieruchomości do majątku wspólnego małżonków - nie zaś od momentu nabycia poprzez podział tego majątku w ramach sprawy rozwodowej.

Zdaniem Wnioskodawczyni, w przypadku spadkodawcy (siostry) okres ten liczony byłby od momentu nabycia nieruchomości do majątku wspólnego małżonków, tj. 2004 r. To zaś, w powiązaniu z art. 10 ust. 5 ustawy wskazującym, że w przypadku nabycia w drodze spadku spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego, okres, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c), liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie własności przez spadkodawcę, czyli 2004 r. W powyższej sprawie występuje zbieg kliku zdarzeń, jednak bezsprzeczne wydaje się być, że zgodnie z art. 10 ust. 6 ustawy, siostra Wnioskodawczyni (spadkodawca) w przypadku sprzedaży w 2019 r. własnościowego prawa do ww. lokalu mieszkalnego, byłaby zwolniona z zapłaty podatku. Tak więc zgodnie art. 10 ust. 5 ww. ustawy, w związku z nabyciem prawa własności w drodze spadku, w przypadku sprzedaży przez Wnioskodawczynię w 2019 r. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego, jako datę nabycia tego prawa własności, należy przyjąć moment jego nabycia przez spadkodawcę w 2004 r.

Powyższe stanowisko Wnioskodawczyni jest zgodne z zapisami ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2159), szczególnie analizując wykazane w uzasadnieniu do projektu ww. ustawy zapisy, motywujące wprowadzone zmiany:

1. Uproszczenia prawa podatkowego w zakresie podatków dochodowych. Celem tej grupy regulacji jest zarówno zwiększenie czytelności i precyzji istniejących przepisów, czyli uczynienia ich bardziej "przejrzystymi", wprowadzenie rozwiązań ułatwiających realizację przez podatników ich obowiązków podatkowych sprawiających, że płacenie podatków będzie postrzegane jako "proste", jak również eliminowanie sytuacji, w których podatnik mógłby czuć się traktowany przez prawo podatkowe niesprawiedliwie, tj. sytuacji, w których przepisy prawa podatkowego nie są dla podatnika "przyjazne". Przejrzysty, prosty i przyjazny system podatkowy przyczyni się do zwiększenia pewności prawa po stronie ich najważniejszych odbiorców, a co za tym idzie nie będzie stanowił czynnika zniechęcającego do podejmowania różnego rodzaju aktywności życiowych, w szczególności do prowadzenia działalności gospodarczej. System podatkowy oparty na tych fundamentach to system sprawiedliwy, zrozumiały i nieprzeszkadzający podatnikowi w codziennym życiu. Dążeniem twórcy każdego systemu podatkowego charakteryzującego się powyższymi cechami powinno być takie ukształtowanie przepisów, aby podatnik nie był zmuszany do dostosowywania do nich swoich działań, poszukiwania w nim "wytrychów" i "furtek". Poza ewidentnymi przypadkami regulacji ukierunkowanymi na osiągnięcie określonego celu - uzasadnionego przyczynami natury społeczno-gospodarczej - prawo (podatkowe) nie powinno bowiem kreować rzeczywistości (zachowania podatników), lecz się do niej dostosowywać. Tego rodzaju ideę można określić mianem "neutralności" systemu podatkowego.

2. Przejawem realizacji przez niniejszy projekt "polityki 3P" jest nie tylko usunięcie istniejących wątpliwości interpretacyjnych zwiększających pewność prawa, czy też likwidacja obowiązków informacyjnych, które nie są niezbędne dla ustalenia prawidłowości wypełniania przez adresatów norm ich obowiązków wynikających z ustaw o podatkach dochodowych, ale także modyfikacja - na korzyść podatników - istniejących preferencji poprzez poszerzenie ich zakresu stosowania, czy też uchylenie nieuzasadnionych ograniczeń.

3. W odniesieniu do już funkcjonujących regulacji przewidziane projektem modyfikacje polegają na wprowadzeniu zmian odnoszących się do spadkobierców zbywających nieruchomości lub określone prawa majątkowe nabyte w spadku, ukierunkowanych na pełniejsza realizację na gruncie podatku dochodowego od osób fizycznych sukcesji praw spadkodawcy związanych z odziedziczoną nieruchomością. Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychód z odpłatnego zbycia nieruchomości lub określonych praw majątkowych powstaje wtedy, gdy zbycie następuje przed upływem 5 lat liczonych od końca roku. w którym miało miejsce nabycie. Projektowany przepis art. 10 ust. 5 ww. ustawy zakłada, że w przypadku zbycia nieruchomości lub określonych praw majątkowych nabytych w drodze spadku 5-letni okres liczony będzie od daty nabycia przez spadkodawcę.

Wnioskodawczyni podnosi, że art. 1 pkt 4 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw, zmienił art. 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W zmienionym przepisie został dodany ust. 5, który pozwolił na uwzględnienie przez spadkobiorcę okresu posiadania nieruchomości lub prawa wieczystego użytkowania przez spadkodawcę, celem wyliczenia 5-letniego okresu warunkującego możliwość nieopodatkowania dochodów ze zbycia (poza działalnością gospodarczą) nieruchomości. Obecnie okres ten liczony jest od momentu nabycia spadku przez spadkobiorcę. Ponadto, został dodawany ust. 6, który pozwolił na uwzględnienie przez małżonka okresu posiadania nieruchomości lub określonych praw majątkowych w czasie trwania wspólności majątkowej; dla obliczenia okresu pięcioletniego, przyjmowana będzie data nabycia lub wybudowania tej nieruchomości lub prawa majątkowego do majątku wspólnego, także wtedy, gdy odpłatne zbycie następuje po ustaniu wspólności majątkowej (wspólności ustawowej) małżonków.

Wnioskodawczyni wskazuje, że kwestia określenia momentu nabycia nieruchomości i praw majątkowych była przedmiotem rozważań Naczelnego Sądu Administracyjnego, który np. w uzasadnieniu uchwały z dnia 15 maja 2017 r. (sygn. akt II FPS 2/17) stwierdził, że w przypadku nabycia nieruchomości przez małżonków pozostających w majątkowej wspólności małżeńskiej przewidzianej w art. 31 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy, nie ma możliwości określenia tego w jakich częściach nastąpiło nabycie nieruchomości, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nie jest możliwe nabycie nieruchomości w określonym udziale przez małżonków pozostających we wspólności majątkowej małżeńskiej i działających jednocześnie, co wynika z istoty wspólności małżeńskiej. Wspólność małżeńska (łączna) to wspólność bezudziałowa, a w czasie jej trwania małżonkowie nie mogą rozporządzać swoimi prawami do majątku wspólnego jako całości. Nie mogą także rozporządzać udziałem w jakimkolwiek przedmiocie należącym do tego majątku. Zdaniem Naczelnego Sądu Administracyjnego skoro, z uwagi na wspólność majątkową, nie można wyodrębnić udziałów, które małżonkowie posiadali w chwili nabycia nieruchomości w małżeństwie, to nie można też przyjąć, że pięcioletni termin biegnie od daty nabycia nieruchomości w drodze spadku. Dla oceny skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości kluczowy jest moment poniesienia wydatku na nabycie tego składnika do majątku wspólnego i to, że tego wydatku - w momencie jego poniesienia - nie można przypisać jednemu bądź drugiemu małżonkowi w udziałach o określonej wielkości.

Mając na uwadze wyżej powołane przepisy prawa, przedstawione zdarzenie przyszłe oraz uchwalę NSA, Wnioskodawczyni stwierdza, że za datę nabycia spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego nabytego przez spadkodawcę (siostrę) w trakcie trwania wspólności majątkowej małżeńskiej w 2004 r. oraz w drodze podziału majątku wspólnego spadkodawcy w 2017 r., należy uznać datę, kiedy to ww. lokal mieszkalny został nabyty do majątku wspólnego małżonków, czyli 2004 r. Zatem, dla Wnioskodawczyni (spadkobiercy) datą tą będzie również 2004 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.), odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawczyni.

Organ zauważa, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku - nie prowadzi postępowania dowodowego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy - Ordynacja podatkowa jest sam przepis prawa. Jeżeli zatem przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe będzie różniło się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawczyni w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała, lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.