0113-KDIPT2-2.4011.539.2018.2.KR - Określenie skutków podatkowych sprzedaży udziału w nieruchomości.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 9 stycznia 2019 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0113-KDIPT2-2.4011.539.2018.2.KR Określenie skutków podatkowych sprzedaży udziału w nieruchomości.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku 6 listopada 2018 r. (data wpływu 7 listopada 2018 r.), uzupełnionym pismem z dnia 3 grudnia 2018 r. (data wpływu 4 grudnia 2018 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży udziału w nieruchomości w części dotyczącej:

* ustalenia źródła przychodu z tytułu sprzedaży udziału w nieruchomości - jest prawidłowe,

* opodatkowania zwrotu nakładów poniesionych na nieruchomość wspólną oraz możliwości zaliczenia do koszów uzyskania przychodów z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości nakładów poniesionych na nieruchomość i zastosowania zwolnienia przedmiotowego - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 listopada 2018 r. wpłynął do Organu podatkowego ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży udziału w nieruchomości.

Wniosek nie spełniał wymogów określonych w art. 14b § 3 oraz art. 14f § 1 i § 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800, z późn. zm.), w związku z powyższym pismem z dnia 22 listopada 2018 r., Nr 0113-KDIPT2-2.4011.539.2018.1.k.r., wezwano Wnioskodawczynię, na podstawie art. 169 § 1 i § 2 w zw. z art. 14h ustawy - Ordynacja podatkowa, do jego uzupełnienia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie wysłane zostało w dniu 22 listopada 2018 r. (skutecznie doręczone w dniu 28 listopada 2018 r.). W dniu 4 grudnia 2018 r. (nadano w dniu 3 grudnia 2018 r.) wpłynęło uzupełnienie wniosku.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawczyni jest współwłaścicielką zabudowanej nieruchomości (dalej też: Nieruchomość), w której posiada udziały w wysokości 3/8 części, a drugi współwłaściciel udziały w 5/8 części. Nieruchomość została nabyta przez Wnioskodawczynię oraz przez drugiego (pozostałego) współwłaściciela w dniu 29 kwietnia 2004 r. na podstawie umowy przenoszącej własność Nieruchomości, za kwotę 500 000 zł. Cena sprzedaży została poniesiona przez Wnioskodawczynię i drugiego współwłaściciela proporcjonalnie do posiadanych udziałów w Nieruchomości (Wnioskodawczyni zapłaciła zatem 187 500 zł, a drugi współwłaściciel Nieruchomości zapłacił 312 500 zł).

Nieruchomość nie była wprowadzana przez Wnioskodawczynię do działalności gospodarczej, natomiast Wnioskodawczyni poniosła na rzeczoną Nieruchomość nakłady w kwocie 61 121 zł 08 gr (dalej też: Nakłady). Nakłady w kwocie 58 783 zł 52 gr dokumentowane były fakturami VAT, natomiast w kwocie 2 337 zł 56 gr dokumentowane były paragonami fiskalnymi. Powyższa kwota nie wyczerpuje całości nakładów Wnioskodawczyni na Nieruchomość, natomiast tą cześć nakładów Wnioskodawczyni potrafi udokumentować. Wnioskodawczyni ponosiła Nakłady na Nieruchomość począwszy od jej zakupu, aż do dnia sporządzenia wniosku. Wnioskodawczyni nie jest czynnym podatnikiem VAT z tytułu posiadanej nieruchomości.

Wnioskodawczyni wraz z pozostałym współwłaścicielem zawarła porozumienie (dalej też: Porozumienie), na podstawie którego wspólnie podejmą starania zmierzające do zniesienia współwłasności przez sprzedaż Nieruchomości za cenę nie mniejszą niż 1 500 000 zł i w tym celu każda ze Stron wyraża zgodę na sprzedaż Nieruchomości zgodnie z ustaleniami Porozumienia i oświadcza, że zgody tej nie cofnie do dnia 31 grudnia 2019 r.

Drugi ze współwłaścicieli na mocy porozumienia uznał Nakłady poczynione przez Wnioskodawczynię na Nieruchomość w łącznej, zwaloryzowanej wysokości 225 000 zł, na które składają się koszty wymienione jak wyżej, a także powiązane z nimi koszty związane z:

a.

nakładami na prace remontowo-budowlane wykonane przez osoby trzecie opłacone przez Wnioskodawczynię,

b.

wartość prac świadczonych osobiście przez Wnioskodawczynię przy pracach remontowych Nieruchomości, polegających na demontażu starego ogrzewania, usuwaniu starych tapet w Nieruchomości, przygotowywanie ścian do malowania (gipsowanie ubytków tynków) i ich malowanie,

c.

wartość prac wykonanych przez Wnioskodawczynię osobiście przy tworzeniu ogrodu będącego częścią Nieruchomości i jego pielęgnacji oraz koszty nasadzeń w jego obrębie,

d.

wartość pracy osobistej przy demontażu betonowego ogrodzenia i przy budowie domku gospodarczego, zwane w dalszej części Nakładami.

Poniesione Nakłady zwiększyły wartość Nieruchomości. Wnioskodawczyni wraz z drugim współwłaścicielem ustaliła, że w przypadku zawarcia umowy sprzedaży Nieruchomości, uzyskana cena sprzedaży zostanie podzielona między Stronami proporcjonalnie do posiadanych udziałów we współwłasności, przy czym w celu rozliczenia Nakładów dokonanych na Nieruchomość przez Wnioskodawczynię, zgodnie z przepisem art. 207 k.c. drugi współwłaściciel zobowiązuje się zwrócić Wnioskodawczyni kwotę 225 000 zł.

Drugi współwłaściciel Nieruchomości zobowiązuje się w zawartej umowie, że w umowie sprzedaży zawartej w formie aktu notarialnego upoważni Kupującego do zapłaty kwoty 225 000 zł z ceny sprzedaży Nieruchomości na rzecz Wnioskodawczyni na poczet zwrotu poczynionych przez Nią Nakładów, o których wyżej mowa, na wskazany przez Nią rachunek bankowy oraz upoważni Wnioskodawczynię do przyjęcia tej kwoty ze skutkiem spłaty wyżej wymienionych Nakładów oraz ze skutkiem zapłaty odpowiedniej części ceny sprzedaży na rzecz drugiego współwłaściciela przez Kupującego (przekaz). Wartość Nakładów podlegających zwrotowi na rzecz Wnioskodawczyni może ulec zmianie, co uzależnione jest od ostatecznej ceny sprzedaży Nieruchomości (jeżeli ostateczna cena sprzedaży przekroczy 1 800 000 zł wartość Nakładów podlegających zwrotowi się zwiększy, jeżeli cena sprzedaży będzie mniejsza niż 1 800 000 zł wartość Nakładów podlegających zwrotowi się zmniejszy).

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawczyni wskazała, że Nieruchomość położona jest w.....

Nabycie przedmiotowej Nieruchomości miało miejsce w dniu 29 kwietnia 2004 r. na podstawie aktu notarialnego w drodze umowy kupna-sprzedaży.

Wnioskodawczyni umówiła się z drugim współwłaścicielem, że sprzedadzą Nieruchomość do końca 2019 r. Przewidywana data sprzedaży Nieruchomości to koniec 2019 r.

Sprzedaż Nieruchomości nastąpi na podstawie umowy sprzedaży zawartej w formie aktu notarialnego.

Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą od początku 1997 r. w formie jednoosobowej działalności gospodarczej. Przedmiotem działalności jest praktyka lekarska dentystyczna (PKD 86.23.Z). Wnioskodawczyni nigdy nie prowadziła i nie prowadzi działalności w zakresie obrotu nieruchomościami. Działalność gospodarcza Wnioskodawczyni nie jest prowadzona w przedmiotowej Nieruchomości. Przedmiotowa Nieruchomość nie jest i nie była wykorzystywana przez Wnioskodawczynię do działalności gospodarczej.

Planowana sprzedaż udziału w Nieruchomości nie będzie dokonana w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej, o której mowa w art. 5a ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wnioskodawczyni wskazuje, że kwota uzyskana tytułem zwrotu poniesionych wydatków (Nakładów) na przedmiotową Nieruchomość będzie przekraczać wartość poniesionych przez Wnioskodawczynię wydatków. Wnioskodawczyni wraz z drugim współwłaścicielem ustaliła, że w przypadku zawarcia umowy sprzedaży Nieruchomości, uzyskana cena sprzedaży zostanie podzielona między Stronami proporcjonalnie do posiadanych udziałów we współwłasności, przy czym w celu rozliczenia Nakładów dokonanych na Nieruchomość przez Wnioskodawczynię, zgodnie z przepisem art. 207 k.c. drugi współwłaściciel zobowiązuje się zwrócić Wnioskodawczyni kwotę 225 000 zł. Poniesiona przez Wnioskodawczynię kwota Nakładów na przedmiotową Nieruchomość to tymczasem 61 121 zł 08 gr.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku):

1. Czy w świetle przedstawionego zdarzenia przyszłego polegającego na zbyciu przez Wnioskodawczynię udziału w Nieruchomości i rozliczenia przez Wnioskodawczynię z drugim współwłaścicielem poczynionych przez Nią Nakładów na Nieruchomość po stronie Wnioskodawczyni pojawi się przychód, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a lub art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

2. Czy przychód powstały z tytułu rozliczenia z pozostałym współwłaścicielem Nakładów na Nieruchomość będzie kwalifikowany do źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

3. Czy poniesione przez Wnioskodawczynię Nakłady na Nieruchomość stanowią w świetle art. 22 ust. 6c w zw. z art. 22 ust. 6e i ust. 6f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych koszty uzyskania przychodów?

4. Czy w przypadku pojawienia się po stronie Wnioskodawczyni dochodu z tytułu rozliczenia przez Wnioskodawczynię z drugim współwłaścicielem poczynionych przez Nią Nakładów na Nieruchomość podlegającego opodatkowaniu właściwa będzie stawka podatku, o której mowa w art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

5. Czy w przypadku pojawienia się po stronie Wnioskodawczyni dochodu podlegającego opodatkowaniu właściwe będzie zastosowanie zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawczyni, ostatecznie sformułowanym w uzupełnieniu wniosku, w odniesieniu do pytania oznaczonego nr 1, po Jej stronie nie powstanie przychód ze sprzedaży udziału w Nieruchomości odpowiadający w cenie sprzedaży Jej udziałowi w Nieruchomości, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r. poz. 1509, z późn. zm.), bowiem odpłatne zbycie Nieruchomości nie następuje przez Wnioskodawczynię w wykonaniu działalności gospodarczej i zostanie dokonane po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie Nieruchomości.

W ocenie Wnioskodawczyni pojawi się natomiast po Jej stronie przychód, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z tytułu rozliczenia przez Nią z drugim współwłaścicielem Jej Nakładów na Nieruchomość.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

a.

nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,

b.

spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

c. prawa wieczystego użytkowania gruntów, - jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Powyższy przepis ustawy formułuje generalną zasadę, że sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym, jeżeli sprzedaż nieruchomości jej części lub udziału w nieruchomości nastąpiła po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym miało miejsce nabycie - nie stanowi źródła przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym przychód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Rozstrzygającym faktem odnośnie ewentualnego opodatkowania odpłatnego zbycia przez Wnioskodawczynię Nieruchomości będzie zatem ustalenie momentu i formy prawnej jej nabycia.

W myśl art. 195 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2016 r. poz. 380, z późn. zm.) - współwłasność istnieje wówczas, gdy własność tej samej rzeczy przysługuje niepodzielnie kilku osobom. Istota współwłasności polega bowiem na tym, że współwłaścicielom przysługują części wspólnego prawa własności (tzw. udziały), którymi mogą swobodnie rozporządzać. Dopóki więc istnieje współwłasność można mówić tylko o istnieniu udziałów w tym prawie, o ich nabywaniu i zbywaniu, a nie o prawie do części rzeczy, o jej zbywaniu bądź nabywaniu w częściach. Współwłaściciele mają swoje udziały w prawie, ale nie w rzeczy. Będąca przedmiotem współwłasności rzecz jest niepodzielna i każdemu ze współwłaścicieli przysługuje prawo do całej rzeczy w trakcie trwania współwłasności, a nie jedynie do jej części określonej wielkością jego udziału. Każdy ze współwłaścicieli ma jednakowe prawo do całej rzeczy, ograniczone jedynie takim samym prawem pozostałych współwłaścicieli, a mianowicie każdy jest uprawniony do współposiadania rzeczy wspólnej oraz do korzystania z niej w takim zakresie, jaki daje się pogodzić ze współposiadaniem i korzystaniem z rzeczy przez pozostałych współwłaścicieli (art. 206 Kodeksu cywilnego). W momencie nabycia udziału w prawie własności każdy ze współwłaścicieli staje się współwłaścicielem całej nieruchomości będącej przedmiotem współwłasności.

Ponadto zgodnie z art. 207 Kodeksu cywilnego "Pożytki i inne przychody z rzeczy wspólnej przypadają współwłaścicielom w stosunku do wielkości udziałów; w takim samym stosunku współwłaściciele ponoszą wydatki i ciężary związane z rzeczą wspólną."

Z powyższego wynika więc, że Wnioskodawczyni zobowiązana była do ponoszenia wydatków na Nieruchomość w stosunku do przypadającego Jej prawa do Nieruchomości.

Wnioskodawczyni ponosiła Nakłady na całą Nieruchomość, a nie w stosunku do przypadającego Jej prawa do Nieruchomości, trudno bowiem wymagać od Niej, aby świadczenia na Nieruchomość odnosiły się jedynie 3/8 Jej części, która przecież również nie była fizycznie sprecyzowana.

Niemniej, zgodnie z zawartym porozumieniem zmierzającym do zbycia Nieruchomości. Wnioskodawczyni i drugi współwłaściciel Nieruchomości zdecydowali o odmiennym rozliczeniu wydatków poniesionych na Nieruchomość. Jest to rozliczenie umowne i ma na celu uwzględnienie poniesionych przez Wnioskodawczynię rzeczywistych świadczeń na Nieruchomość i Jej wkładu na podniesienie jej wartości.

Z opisanego stanu faktycznego wynika, że data nabycia Nieruchomości (29 kwietnia 2004 r.) będzie odmienna od daty rozliczenia Nakładów na Nieruchomość (ta ostatnia data stanowi zdarzenie przyszłe). Zgodnie z linią orzeczniczą sądów administracyjnych dot. rozliczenia majątku dorobkowego małżonków, którą można posiłkowo przyjąć do rozliczenia podziału współwłasności, za datę nabycia nieruchomości lub prawa w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy przyjąć datę ich nabycia w czasie trwania współwłasności, ale tylko wówczas jeżeli:

* podział taki jest ekwiwalentny w naturze i nie towarzyszą mu spłaty i dopłaty lub

* wartość otrzymanej przez daną osobę nieruchomości lub prawa w wyniku podziału majątku mieści się w udziale, jaki współwłaścicielowi przysługuje we współwłasności.

Jeżeli natomiast wartość otrzymanej przez współwłaściciela nieruchomości (prawa do niej) przekracza jego udział w majątku wspólnym (współwłasności), to wówczas za datę nabycia tej części nieruchomości (prawa), która przekracza udział współwłaściciela w majątku wspólnym, należy przyjąć dzień, w którym dokonano podziału majątku wspólnego.

Zgodnie z powyższym wnioskowaniem, kwota ze zbycia Nieruchomości w części odpowiadającej udziałowi Wnioskodawczyni w jej prawie do Nieruchomości nie będzie stanowiła zatem przychodu, gdyż zbycie Nieruchomości następuje po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w który m nastąpiło jej nabycie.

Natomiast kwota, jaką Wnioskodawczyni otrzyma z tytułu rozliczenia Nakładów będzie stanowiła przychód, ponieważ powstanie on w dacie zbycia Nieruchomości, a więc przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło rozliczenie tych Nakładów na Nieruchomość.

W odniesieniu do pytania oznaczonego nr 2 Wnioskodawczyni uważa, że kwota jaką Wnioskodawczyni otrzyma z tytułu rozliczenia Nakładów z drugim współwłaścicielem będzie stanowiła przychód z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Analizując źródło powstania tego przychodu nie sposób nie przyjąć, że jest on związany ze zbyciem Nieruchomości. Przepis zawarty w art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zawiera katalog źródeł przychodów. Jednym ze źródeł jest odpłatne zbycie nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości, jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany (art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ww. ustawy).

Jednocześnie w art. 22 ust. 6c ww. ustawy, łączy się koszty uzyskania przychodów z przychodami podatkowymi w ten sposób, że "Koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c), z zastrzeżeniem ust. 6d, stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania." Ustawodawca wiąże więc nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania z przychodami, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c). Nakład, który zwiększył wartość nieruchomości lub jej części oraz udziału w nieruchomości traktowany jest więc przez ustawodawcę, jako koszt uzyskania przychodu ze zbycia nieruchomości lub jej części bądź udziału w nieruchomości.

Rozliczenie, które przewiduje wypłatę dla Wnioskodawczyni kwoty pieniężnej przez drugiego współwłaściciela na poczet zwrotu poczynionych przez Nią Nakładów, powinno być więc traktowane zgodnie z powyższymi przepisami jako związane z odpłatnym zbyciem udziału w Nieruchomości, co wynika zarówno z porozumienia jakie Wnioskodawczyni zawiera z drugim współwłaścicielem Nieruchomości, jak i z treści ww. przepisów.

W odniesieniu do pytania oznaczonego nr 3 Wnioskodawczyni uważa, że faktycznie poniesione na Nieruchomość Nakłady opisane w stanie faktycznym jako udokumentowane fakturami VAT stanowią w świetle art. 22 ust. 6c w zw. z art. 22 ust. 6e i ust. 6f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, koszty uzyskania przychodów.

Kosztem uzyskania przychodu w przypadku Wnioskodawczyni będzie zatem koszt nabycia Nieruchomości (187 500 zł) udokumentowany aktem notarialnym z dnia 29 kwietnia 2004 r., powiększony o udokumentowane na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz na podstawie dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych Nakłady na Nieruchomość (58 503 zł 67 gr), a ponadto podwyższony, począwszy od roku następującego po roku, w którym nastąpiło nabycie Nieruchomości, do roku poprzedzającego rok podatkowy, w którym nastąpiło jej zbycie, w stopniu odpowiadającym wskaźnikowi wzrostu cen towarów i usług konsumpcyjnych w okresie pierwszych trzech kwartałów roku podatkowego w stosunku do tego samego okresu roku ubiegłego, ogłaszanemu przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej "....".

Kosztem uzyskania przychodu nie będzie ta część Nakładów, która dokumentowana jest za pomocą paragonów fiskalnych, opisanych we wniosku.

W odniesieniu do pytania oznaczonego nr 4 Wnioskodawczyni uważa, że z uwagi na okoliczność, że kwota uzyskana tytułem zwrotu poniesionych wydatków (Nakładów) na przedmiotową Nieruchomość będzie przekraczać wartość poniesionych przez Wnioskodawczynię wydatków pojawi się po Jej stronie dochód podlegający opodatkowaniu. W tej sytuacji w ocenie Wnioskodawczyni właściwa będzie stawka podatkowa, o której mowa w art. 30e ust. 1 ww. ustawy. Zgodnie z tym przepisem od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Stosownie do art. 30c ust. 2 ww. ustawy - podstawą obliczenia podatku jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw. Zgodnie z zasadą wynikającą z art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia.

Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej.

W myśl natomiast art. 30e ust. 4 ww. ustawy - po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3 (PIT-39), wykazać:

1.

dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub

2.

dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.

Należny podatek wynikający z tego zeznania jest płatny w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowy m (art. 45 ust. 4 pkt 4 w zw. z art. 45 ust. 1b ww. ustawy).

Dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) nie łączy się z dochodami (przychodami) z innych źródeł (art. 30e ust. 5 ww. ustawy).

Jak wynika z powyższych przepisów, podstawą obliczenia podatku jest dochód, stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości określonym zgodnie z art. 19 ustawy (tj. wartością Nakładów, jakie Wnioskodawczyni rozlicza z drugim współwłaścicielem), a kosztami uzyskania przychodu ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W odniesieniu do pytania oznaczonego nr 5 Wnioskodawczyni uważa, że w przypadku pojawienia się po Jej stronie dochodu z tytułu zwrotu przez drugiego współwłaściciela poniesionych przez Nią wydatków (Nakładów) na przedmiotową Nieruchomość będzie Ona mogła skorzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z tym przepisem wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Jeżeli Wnioskodawczyni wydatkuje dochody z tytułu zwrotu przez drugiego współwłaściciela poniesionych przez Nią wydatków (Nakładów) na przedmiotową Nieruchomość w sposób opisany w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, to będzie mogła skorzystać ze zwolnienia od podatku dochodowego, o którym mowa w tym przepisie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie skutków podatkowych sprzedaży udziału w nieruchomości w części dotyczącej:

* ustalenia źródła przychodu z tytułu sprzedaży udziału w nieruchomości - jest prawidłowe,

* opodatkowania zwrotu nakładów poniesionych na nieruchomość wspólną oraz możliwości zaliczenia do koszów uzyskania przychodów z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości nakładów poniesionych na nieruchomość i zastosowania zwolnienia przedmiotowego - jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r. poz. 1509, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają zatem wszelkie dochody osiągane przez podatnika, z wyjątkiem tych dochodów, które zostały enumeratywnie wymienione przez ustawodawcę jako zwolnione z podatku, bądź od których zaniechano poboru podatku, w drodze rozporządzenia wydanego przez Ministra Finansów.

Jeżeli podatnik uzyskuje dochody z więcej niż jednego źródła, przedmiotem opodatkowania w danym roku podatkowym jest, z zastrzeżeniem art. 25e, art. 29-30c, art. 30e, art. 30f oraz art. 44 ust. 7e i 7f, suma dochodów z wszystkich źródeł przychodów (art. 9 ust. 1a) ww. ustawy).

Dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 24-25 oraz art. 30f nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów (art. 9 ust. 2 ww. ustawy).

Podstawowym warunkiem wystąpienia u podatnika obowiązku zapłaty podatku dochodowego jest zatem uzyskanie przez niego dochodu, rozumianego jako nadwyżka przychodu nad kosztami jego uzyskania w rozumieniu ww. ustawy podatkowej. W szczególnych przypadkach wymienionych w ustawie dochód ten jest równy przychodowi. Istotą powstania zobowiązania w tym podatku jest zatem uzyskanie przez osobę fizyczną (podatnika) korzyści (przysporzenia) ze zdarzenia, czy też czynności prawnej, z którymi ww. ustawa wiąże obowiązek podatkowy.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawczyni jest współwłaścicielką zabudowanej nieruchomości (dalej też: Nieruchomość), w której posiada udziały w wysokości 3/8 części, a drugi współwłaściciel udziały w 5/8 części. Nieruchomość została nabyta przez Wnioskodawczynię oraz przez drugiego współwłaściciela w dniu 29 kwietnia 2004 r. na podstawie aktu notarialnego w drodze umowy kupna-sprzedaży, za kwotę 500 000 zł. Cena sprzedaży została poniesiona przez Wnioskodawczynię i drugiego współwłaściciela proporcjonalnie do posiadanych udziałów w Nieruchomości (Wnioskodawczyni zapłaciła zatem 187 500 zł, a drugi współwłaściciel Nieruchomości zapłacił 312 500 zł). Wnioskodawczyni poniosła na Nieruchomość nakłady w kwocie 61 121 zł 08 gr (dalej też: Nakłady), Nakłady w kwocie 58 783 zł 52 gr dokumentowane były fakturami VAT, natomiast w kwocie 2 337 zł 56 gr dokumentowane były paragonami fiskalnymi. Powyższa kwota nie wyczerpuje całości Nakładów Wnioskodawczyni na Nieruchomość, natomiast tą cześć Nakładów Wnioskodawczyni potrafi udokumentować. Wnioskodawczyni planuje z drugim współwłaścicielem sprzedać Nieruchomość do końca 2019 r. za cenę nie mniejszą niż 1 500 000 zł. Planowana przez Wnioskodawczynię sprzedaż udziału w Nieruchomości nie będzie dokonana w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej, o której mowa w art. 5a ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawczyni wraz z drugim współwłaścicielem zawarła porozumienie, w którym ustalili, że w przypadku zawarcia umowy sprzedaży Nieruchomości, uzyskana cena sprzedaży zostanie podzielona między stronami proporcjonalnie do posiadanych udziałów we współwłasności, przy czym w celu rozliczenia Nakładów dokonanych na Nieruchomość przez Wnioskodawczynię, zgodnie z przepisem art. 207 k.c. drugi współwłaściciel zobowiązuje się zwrócić Wnioskodawczyni kwotę 225 000 zł. Drugi współwłaściciel Nieruchomości zobowiązuje się w zawartej umowie, że w umowie sprzedaży zawartej w formie aktu notarialnego upoważni kupującego do zapłaty kwoty 225 000 zł z ceny sprzedaży Nieruchomości na rzecz Wnioskodawczyni na poczet zwrotu poczynionych przez Nią Nakładów, na wskazany przez Nią rachunek bankowy oraz upoważni Wnioskodawczynię do przyjęcia tej kwoty ze skutkiem spłaty wyżej wymienionych Nakładów oraz ze skutkiem zapłaty odpowiedniej części ceny sprzedaży na rzecz drugiego współwłaściciela przez kupującego.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

a.

nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,

b.

spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

c.

prawa wieczystego użytkowania gruntów,

d. innych rzeczy, - jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku. licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub praw wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ww. ustawy, przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Zatem, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub praw następuje po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie - nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym przychód uzyskany z odpłatnego zbycia nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub praw w ogóle nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wskazuje, że dotyczy przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw, które nie następuje w ramach wykonywania działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku. Podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw (art. 30e ust. 2 ww. ustawy).

Artykuł 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy w wysokości wartości rynkowej. Przepis art. 14 ust. 1 zdanie drugie stosuje się odpowiednio.

Zgodnie natomiast z art. 22 ust. 6c ww. ustawy, koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c), z zastrzeżeniem ust. 6d, stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania.

Wysokość nakładów, o których mowa w ust. 6c i 6d, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych (art. 22 ust. 6e ww. ustawy).

W myśl art. 22 ust. 6f ww. ustawy, koszty nabycia lub koszty wytworzenia, o których mowa w ust. 6c, są corocznie podwyższane, począwszy od roku następującego po roku, w którym nastąpiło nabycie lub wytworzenie zbywanych rzeczy lub praw majątkowych, do roku poprzedzającego rok podatkowy, w którym nastąpiło ich zbycie, w stopniu odpowiadającym wskaźnikowi wzrostu cen towarów i usług konsumpcyjnych w okresie pierwszych trzech kwartałów roku podatkowego w stosunku do tego samego okresu roku ubiegłego, ogłaszanemu przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski".

Stosownie do art. 30e ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, wykazać:

1.

dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub

2.

dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.

Dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) nie łączy się z dochodami (przychodami) z innych źródeł (art. 30 ust. 5 ww. ustawy).

Natomiast w myśl art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy, wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe, udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

W konsekwencji, w oparciu o okoliczności przedstawione przez Wnioskodawczynię, skutki podatkowe planowanego w 2019 r. odpłatnego zbycia przedmiotowego udziału w nieruchomości, należy rozpatrywać w kontekście przepisu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, czyli przychodu z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości.

W przypadku sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ww. ustawy, decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych uzyskanego z tego tytułu dochodu ma (moment) data nabycia nieruchomości lub prawa majątkowego.

Zatem, za datę nabycia przedmiotowego udziału w nieruchomości, od której liczy się upływ 5-letniego terminu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ww. ustawy, należy uznać 2004 r.

Mając na uwadze powyższe, w przedmiotowej sprawie pięcioletni termin, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, upłynął z dniem 31 grudnia 2009 r. W konsekwencji planowane przez Wnioskodawczynię odpłatne zbycie przedmiotowego udziału w nieruchomości nie będzie stanowić źródła przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w związku z upływem okresu pięciu lat liczonego od końca roku, w którym nastąpiło nabycie udziału w nieruchomości. Zatem, Wnioskodawczyni nie będzie zobowiązana do zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych na zasadach określonych w art. 30e ww. ustawy.

W konsekwencji powyższego, stanowisko Wnioskodawczyni w tej części należało uznać za prawidłowe.

W odniesieniu natomiast do opodatkowania zwrotu nakładów poniesionych na nieruchomość wspólną należy zauważyć, że Wnioskodawczyni jako współwłaściciel poniosła Nakłady na wspólną nieruchomość w kwocie 61 121 zł 08 gr. Wnioskodawczyni wraz z drugim współwłaścicielem zawarła porozumienie, w którym ustalili, że w przypadku zawarcia umowy sprzedaży nieruchomości, uzyskana cena sprzedaży zostanie podzielona między stronami proporcjonalnie do posiadanych udziałów we współwłasności, przy czym w celu rozliczenia Nakładów dokonanych na nieruchomość przez Wnioskodawczynię, zgodnie z przepisem art. 207 Kodeksu cywilnego drugi współwłaściciel zobowiązuje się zwrócić Wnioskodawczyni kwotę 225 000 zł. Kwota uzyskana przez Wnioskodawczynię tytułem zwrotu poniesionych wydatków (Nakładów) na przedmiotową nieruchomość będzie przekraczać wartość poniesionych przez Wnioskodawczynię wydatków.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jednym ze źródeł przychodów są inne źródła.

Z ogólnej definicji przychodów, zawartej w art. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wynika, że przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 25b i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Definicja ta, dla potrzeb opodatkowania dochodów uzyskiwanych z innych źródeł została uzupełniona w przepisie art. 20 ust. 1 ww. ustawy, który stanowi, że za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.

Zauważyć, należy, że powołany wyżej przepis wymienia określone rodzaje przychodów stanowiące pewien katalog o charakterze otwartym, a tym samym nie rozstrzyga w sposób ostateczny co jest przychodem z "innych źródeł". Użycie przez ustawodawcę zwrotu "w szczególności" przesądza, że przedmiotowy katalog nie ma charakteru zamkniętego, wyczerpującego. Innymi słowy, przychody niemieszczące się w źródłach przychodów wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1-8 ww. ustawy i niewymienione w katalogu zwolnień przedmiotowych przewidzianych w tej ustawie stanowią przychody z innych źródeł.

Zatem o przychodzie można mówić wtedy, gdy ma on charakter trwałego przysporzenia majątkowego, tj. ma konkretny wymiar finansowy, kiedy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe. Tak więc podstawą uzyskania przychodów z innych źródeł mogą być tylko takie czynności, w wyniku których następuje po stronie osoby fizycznej przysporzenie majątkowe.

Z przywołanych powyżej przepisów wynika, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlega dochód uzyskiwany w wyniku określonych czynności faktycznych i prawnych, w następstwie których mamy do czynienia z przyrostem mienia, osiągniętym przysporzeniem majątkowym mającym konkretny wymiar finansowy. Do przychodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym nie zalicza się kwot uzyskanych z tytułu różnego rodzaju zwrotów własnych nakładów poczynionych za inny podmiot, pod warunkiem, że ów zwrot rzeczywiście odpowiada kwocie uprzednio poniesionych kosztów.

Zatem, skutki podatkowe zwrotu poniesionych wydatków (Nakładów) na nieruchomość należy rozpatrywać w kontekście art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych tj. przychodu z tzw. "innych źródeł", a nie art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy.

Uzyskana przez Wnioskodawczynię kwota tytułem zwrotu poniesionych wydatków (Nakładów) na przedmiotową nieruchomość nie będzie stanowić przychodu ze źródła określonego w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, czyli z odpłatnego zbycia nieruchomości. Jak sama bowiem wskazała Wnioskodawczyni, kwotę tę otrzyma z tytułu rozliczenia Nakładów na nieruchomość, od kupującego upoważnionego w zawartej umowie sprzedaży przez drugiego współwłaściciela do zapłaty kwoty z ceny sprzedaży nieruchomości na rzecz Wnioskodawczyni na poczet zwrotu poczynionych przez Nią Nakładów.

Skutkiem odpłatnego zbycia jest przeniesienie prawa własności w zamian za określone świadczenie - najczęściej pieniężne - na rzecz zbywającego, natomiast w przedmiotowej sytuacji Wnioskodawczyni oprócz przeniesienia prawa współwłasności w nieruchomości otrzyma również zwrot poniesionych wydatków (Nakładów) na nieruchomość. Otrzymanego zwrotu poniesionych wydatków (Nakładów) na nieruchomość nie można zatem uznać za przychód z odpłatnego zbycia nieruchomości i w związku z tym do jego opodatkowania nie znajdzie zastosowania art. 30e ww. ustawy wskazany przez Wnioskodawczynię, bowiem przepisy te mają zastosowanie wyłącznie do dochodów uzyskanych z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy.

Mając na uwadze opis zdarzenia przyszłego oraz przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, że wypłacona Wnioskodawczyni kwota tytułem zwrotu poniesionych wydatków (Nakładów) na przedmiotową nieruchomość w części odpowiadającej kosztom faktycznie poniesionym przez Wnioskodawczynię, nie będzie stanowić po stronie Wnioskodawczyni przysporzenia majątkowego, a tym samym nie powstanie z tego tytułu przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych jako przychód z innych źródeł w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 9 w zw. z art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Natomiast nadwyżka ponad tę kwotę tj. faktycznych Nakładów poczynionych na przedmiotową nieruchomość, stanowić będzie dla Wnioskodawczyni przysporzenie majątkowe z uwagi na fakt, że w tej części kwota ta stanowi zwrot Wnioskodawczyni Nakładów, których Ona nie poniosła. Tym samym, u Wnioskodawczyni powstanie z tego tytułu przychód z innych źródeł, o którym mowa w ww. art. 10 ust. 1 pkt 9 w zw. z art. 20 ust. 1 ww. ustawy, podlegający opodatkowaniu na zasadach ogólnych, zgodnie z art. 27 ww. ustawy, według skali podatkowej.

W konsekwencji, w analizowanym zdarzeniu przyszłym nie znajdzie zastosowania zwolnienie przedmiotowe, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz przepisy art. 22 ust. 6c w zw. z art. 22 ust. 6e i ust. 6f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych odnoszące się do kosztów uzyskania przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości, bowiem ww. przepisy związane są ze źródłem przychodu jakim jest odpłatne zbycie nieruchomości. Jednocześnie należy stwierdzić, że zamierzone przez Wnioskodawczynię odpłatne zbycie przedmiotowego udziału w nieruchomości nie będzie stanowiło źródła przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z uwagi na upływ 5-letniego terminu, o którym mowa w tym przepisie.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawczyni w tym zakresie należało uznać za nieprawidłowe.

Podkreślić należy, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku - nie prowadzi postępowania dowodowego. Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800, z późn. zm.), składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu opisu sprawy przedstawionego we wniosku, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu złożenia wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1.

z zastosowaniem art. 119a;

2.

w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3.

z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2018 r. poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl