0113-KDIPT2-2.4011.511.2018.3.AKR - Zwolnienie z PIT przychodu ze zbycia nieruchomości przeznaczonego na cele mieszkaniowe.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 14 października 2018 r. (data wpływu 14 października 2018 r.), uzupełnionym pismem z dnia 3 grudnia 2018 r. (data wpływu 5 grudnia 2018 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania dochodu z odpłatnego zbycia udziału w lokalu mieszkalnym w związku z wydatkowaniem przychodu z tego zbycia na remont lokalu mieszkalnego - jest prawidłowe.

W dniu 14 października 2018 r. wpłynął do Organu podatkowego wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania dochodu z odpłatnego zbycia udziału w lokalu mieszkalnym.

Wniosek nie spełniał wymogów określonych w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800, z późn. zm.), w związku z powyższym pismem z dnia 15 listopada 2018 r., Nr 0113-KDIPT2-2.4011.511.2018.1.AKR wezwano Wnioskodawczynię, na podstawie art. 169 § 1-2 w zw. z art. 14h ustawy - Ordynacja podatkowa, do jego uzupełnienia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie przesłane w dniu 15 listopada 2018 r. za pośrednictwem elektronicznej skrzynki podawczej ePUAP na wskazany we wniosku adres elektroniczny Wnioskodawczyni nie zostało skutecznie doręczone. W związku z pismem Wnioskodawczyni informującym o problemach technicznych uniemożliwiających Wnioskodawczyni odbiór korespondencji, przesłano Wnioskodawczyni w dniu 26 listopada 2018 r. treść wezwania (skuteczne doręczenie w dniu 30 listopada 2018 r.). W dniu 5 grudnia 2018 r. wpłynęło uzupełnienie wniosku (nadane w dniu 4 grudnia 2018 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

W dniu 21 września 2015 r. prawomocnym wyrokiem Sądu wraz z rodzeństwem Wnioskodawczyni nabyła prawo do spadku po zmarłych rodzicach w postaci nieruchomości (mieszkanie), w udziale wynoszącym 3/20 po zmarłym w dniu 14 lipca 2007 r. ojcu oraz 1/5 po zmarłej w dniu 27 listopada 2014 r. matce. W dniu 18 marca 2016 r. Wnioskodawczyni złożyła we właściwym Urzędzie Skarbowym zgłoszenie o nabyciu własności (SD-Z2). W dniu 27 kwietnia 2016 r. wraz z rodzeństwem Wnioskodawczyni sprzedała odziedziczone mieszkanie za kwotę 130 000 zł. We właściwym Urzędzie Skarbowym w dniu 26 kwietnia 2017 r. Wnioskodawczyni złożyła PIT-39, w którym zadeklarowała, że dochód osiągnięty ze sprzedaży tego mieszkania (16 250 zł.), w ciągu dwóch lat wyda na własne cele mieszkaniowe. Wnioskodawczyni mieszka w mieszkaniu lokatorskim spółdzielczym od 1991 r., które może przekształcić na własnościowe dopiero po dniu 22 października 2018 r. W 2017 r. i 2018 r. Wnioskodawczyni poniosła wydatki na remont tego mieszkania (materiały budowlane) nie posiadając jeszcze aktu własności mieszkania. Z przyczyn niezależnych od Niej (ustawa o pomocy Państwa w spłacie niektórych kredytów mieszkaniowych) do końca 2017 r. Wnioskodawczyni spłacała kredyt mieszkaniowy, według normatywu, zaciągnięty przez Spółdzielnię Mieszkaniową.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawczyni wskazała, że wraz z rodzeństwem odziedziczyła po rodzicach lokal mieszkalny stanowiący odrębną nieruchomość oraz działkę zabudowaną garażem (działka o powierzchni 0,00029 ha), którą rodzice nabyli na podstawie umowy sprzedaży w 2003 r. W dniu 27 kwietnia 2016 r. sprzedaż ww. nieruchomości (mieszkania) nie nastąpiła w wykonaniu działalności gospodarczej. Lokal mieszkalny, który jest wskazany we wniosku Wnioskodawczyni w dniu 29 października 2018 r. przekształciła w odrębną własność, czyli obecnie posiada prawo odrębnej własności do tego lokalu mieszkalnego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku):

1. Czy wydatki poniesione na remont mieszkania przed uzyskaniem notarialnego aktu własności (przed październikiem 2018 r.) Wnioskodawczyni może zaliczyć do wydatków na własne cele mieszkaniowe?

2. Czy kwotę spłacanego kredytu według normatywu (od maja 2016 r. do grudnia 2017 r.) do Spółdzielni Mieszkaniowej można zaliczyć do wydatków na własne cele mieszkaniowe?

Przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej jest udzielenie odpowiedzi na pytanie nr 1, natomiast w zakresie pytania nr 2 zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Wnioskodawczyni (ostatecznie sformułowanym w uzupełnieniu wniosku), art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazuje, że wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych. Wnioskodawczyni uważa, że wszystkie kwoty wydane na remont mieszkania począwszy od dnia 27 kwietnia 2016 r., czyli dnia odpłatnego zbycia udziału w lokalu mieszkalnym do końca 2018 r. powinny być uznane jako wydatki poniesione na własne cele mieszkaniowe, ponieważ to, w którym Wnioskodawczyni dokonywała remontu w ciągu dwóch lat, o których mówi ustawa, zostało przez Nią przekształcone z lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego w prawo odrębnej własności i służy zaspokojeniu własnych celów mieszkaniowych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r. poz. 1509, późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie:

c. prawa wieczystego użytkowania gruntów, - jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Wobec powyższego odpłatne zbycie nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości i praw majątkowych stanowi źródło przychodu podlegające opodatkowaniu, jeżeli zbycie to ma miejsce przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Zatem, w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ww. ustawy decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma forma prawna ich nabycia oraz moment nabycia.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawczyni wraz z rodzeństwem odziedziczyła po zmarłym w 2007 r. ojcu oraz po zmarłej w 2014 r. matce lokal mieszkalny stanowiący odrębną nieruchomość oraz działkę zabudowaną garażem. W dniu 27 kwietnia 2016 r. wraz z rodzeństwem Wnioskodawczyni sprzedała odziedziczone mieszkanie. Sprzedaż ta nie nastąpiła w wykonaniu działalności gospodarczej. We właściwym Urzędzie Skarbowym w dniu 26 kwietnia 2017 r. Wnioskodawczyni złożyła PIT-39, w którym zadeklarowała, że dochód osiągnięty ze sprzedaży tego mieszkania w ciągu dwóch lat wydatkuje na własne cele mieszkaniowe. Wnioskodawczyni w dniu 29 października 2018 r. dokonała przekształcenia spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, w którym zamieszkiwała w prawo odrębnej własności. W 2017 r. i 2018 r. Wnioskodawczyni poniosła wydatki na remont tego mieszkania (materiały budowlane) nie posiadając jeszcze aktu własności mieszkania.

W świetle powyższego stwierdzić należy, że nabycie przez Wnioskodawczynię udziału w lokalu mieszkalnym stanowiącym odrębną nieruchomość, będącego przedmiotem odpłatnego zbycia w 2016 r., nastąpiło w następujących datach:

* w 2007 r. - spadku po ojcu,

* w 2014 r. - w spadku po matce.

W odniesieniu do odpłatnego zbycia w 2016 r. udziału w lokalu mieszkalnym stanowiącym odrębną nieruchomość nabytego przez Wnioskodawczynię w 2007 r. należy stwierdzić, że odpłatne zbycie tego udziału nie stanowi źródła przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ustawy o podatku dochodowy od osób fizycznych, ponieważ zostało dokonane po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie tego udziału. Oznacza to, że przychód z tego tytułu nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Natomiast odpłatne zbycie w 2016 r. udziału w lokalu mieszkalnym stanowiącym odrębną nieruchomość, który Wnioskodawczyni nabyła w 2014 r., stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ww. ustawy, ponieważ nastąpiło przed upływem pięcioletniego terminu określonego w ww. przepisie.

Zgodnie z art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Stosownie do art. 30e ust. 2 ww. ustawy, podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

W świetle art. 19 ust. 1 ww. ustawy, przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena określona w umowie, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy w wysokości wartości rynkowej.

Za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c), nabytych w drodze spadku, darowizny lub inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadku i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn (art. 22 ust. 6d).

Nadto zgodnie z art. 22 ust. 6e ww. ustawy, wysokość nakładów, o których mowa w ust. 6c i 6d ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych.

W myśl art. 30e ust. 4 ww. ustawy, po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, wykazać:

Zgodnie z art. 45 ust. 1a pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w terminie określonym w ust. 1 (do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym) podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym odrębne zeznania, według ustalonych wzorów, o wysokości osiągniętego w roku podatkowym dochodu (poniesionej straty) z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30e.

Dochód z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) może jednak na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - podlegać zwolnieniu z opodatkowania. Stosownie do treści tego przepisu, wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Należy wyjaśnić, że powyższe zwolnienie obejmować będzie taką część dochodu uzyskanego z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jaka proporcjonalnie odpowiada udziałowi poniesionych wydatków na własne cele mieszkaniowe w osiągniętych przychodach z odpłatnego zbycia.

Dochód zwolniony należy obliczyć według następującego wzoru:

dochód zwolniony = D x W/P, gdzie:

D - dochód z odpłatnego zbycia,

W - wydatki poniesione na cele mieszkaniowe,

P - przychód z odpłatnego zbycia.

Powyższe zwolnienie może obejmować taką część dochodu uzyskanego z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw, jaka proporcjonalnie odpowiada udziałowi poniesionych wydatków na własne cele mieszkaniowe w osiągniętych przychodach z odpłatnego zbycia. W sytuacji, gdy przychód z odpłatnego zbycia zostałby w całości przeznaczony na cele mieszkaniowe, to wówczas uzyskany z tego tytułu dochód w całości korzystałby ze zwolnienia od podatku dochodowego.

Stosownie do art. 21 ust. 25 pkt 1 ww. ustawy, za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się wydatki poniesione na:

e. rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub adaptację na cele mieszkalne własnego budynku niemieszkalnego, jego części, własnego lokalu niemieszkalnego lub własnego pomieszczenia niemieszkalnego, - położonych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej.

Przez własny budynek, lokal lub pomieszczenie, o których mowa w ust. 25 pkt 1 lit. d i e), rozumie się budynek, lokal lub pomieszczenie stanowiące własność lub współwłasność podatnika lub do którego podatnikowi przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udział w takich prawach (art. 21 ust. 26 ww. ustawy).

Natomiast w przypadku niewypełnienia warunków określonych w art. 21 ust. 1 pkt 131 podatnik jest obowiązany do złożenia korekty zeznania, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, i do zapłaty podatku wraz z odsetkami za zwłokę; odsetki nalicza się od następnego dnia po upływie terminu płatności, o którym mowa w art. 45 ust. 4 pkt 4, do dnia zapłaty podatku włącznie (art. 30e ust. 7 ww. ustawy).

Ww. zwolnienia są wyjątkiem od zasady powszechności opodatkowania, co oznacza, że wszelkie odstępstwa od tej zasady, muszą bezwzględnie wynikać z przepisów prawa i być interpretowane ściśle z jego literą. W związku z tym, tylko wydatkowanie środków uzyskanych z odpłatnego zbycia - w terminie i na cele wskazane w art. 21 ust. 1 pkt 131, a szczegółowo opisane w art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - pozwala na zastosowanie przedmiotowego zwolnienia.

Jak wynika z powyższych przepisów, podstawową okolicznością decydującą o zastosowaniu zwolnienia wynikającego z cytowanego art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest fakt wydatkowania począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych na wskazane w ustawie własne cele mieszkaniowe podatnika. Katalog wydatków stanowiących własne cele mieszkaniowe podatnika wskazany w art. 21 ust. 25 ustawy ma charakter zamknięty - jest to wyliczenie enumeratywne. Ustawodawca formułując zwolnienie przedmiotowe w sposób jednoznaczny wskazał realizację celów mieszkaniowych, które pozwalają na skorzystanie ze zwolnienia z opodatkowania dochodu z odpłatnego zbycia.

Z istoty rozwiązania zawartego w ww. przepisach wynika, że aby kwota uzyskana z odpłatnego zbycia mogła korzystać z omawianego zwolnienia, podatnik winien przeznaczyć ją m.in. na remont własnego lokalu mieszkalnego, a więc lokalu, do którego podatnikowi przysługuje tytuł własności. Warunek ten nierozerwalnie związany jest ze stwierdzeniem zawartym w zacytowanym art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. d w związku z art. 21 ust. 26 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy jednak podkreślić, że z powyższego zwolnienia, związanego z przeznaczeniem uzyskanego przychodu w okresie dwóch lat licząc od końca roku, w którym został on uzyskany na remont lokalu mieszkalnego, oprócz podatnika, będącego w momencie wydatkowania przychodu właścicielem lub współwłaścicielem lokalu mieszkalnego, może również skorzystać podatnik, który przed upływem tego okresu nabędzie własność lub współwłasność lokalu mieszkalnego.

Zatem, warunkiem koniecznym do skorzystania z opisanej ulgi jest wymóg posiadania prawa własności lub współwłasności do lokalu mieszkalnego. Przy czym nawet jeżeli w chwili ponoszenia wydatków na remont lokalu mieszkalnego podatnik nie dysponuje tytułem własności (współwłasności), to najpóźniej tytuł taki podatnik powinien uzyskać ostatniego dnia okresu o jakim mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kiedy może wydatkować środki na realizację własnego celu mieszkaniowego.

Ponadto wyjaśnić należy, że pod pojęciem remontu, o którym mowa w art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. d ww. ustawy rozumieć należy działanie przywracające pierwotny stan techniczny i użytkowy, w tym również polegające na wymianie zużytych składników technicznych następujących w toku eksploatacji i będących wynikiem tej eksploatacji. Zatem, w znaczeniu powszechnie stosowanym prace remontowe mogą polegać na przywróceniu pierwotnej zdolności użytkowej lokalu lub budynku mieszkalnego, wraz z wymianą dotychczas użytkowanych zużytych składników ich wyposażenia technicznego takich jak instalacja wodnokanalizacyjna, elektryczna itp. W konsekwencji za wydatki na własne cele mieszkaniowe związane z remontem mogą zostać uznane te, którymi sfinansowane zostało nabycie materiałów budowlanych przeznaczonych na remont oraz usług związanych z remontem. Za wydatki nie mieszczące się w definicji wydatków na cele mieszkaniowe związane z remontem uznać natomiast należy takie wydatki, które nie są bezpośrednio związane z remontowanym lokalem lub budynkiem mieszkalnym, takie jak np. wydatki związane z wyposażeniem remontowanego lokalu lub budynku mieszkalnego.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika jednoznacznie, że środki uzyskane z odpłatnego zbycia udziału w lokalu mieszkalnym Wnioskodawczyni wydatkowała na remont lokalu mieszkalnego, do którego prawo własności nabyła przed upływem okresu dwuletniego wskazanego w ww. art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tym samym wydatkowanie to uprawnia Wnioskodawczynię do zwolnienia dochodu z ww. odpłatnego zbycia na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz powołane przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, że wydatkowanie przychodu uzyskanego z odpłatnego zbycia w 2016 r. udziału w lokalu mieszkalnym na remont lokalu mieszkalnego, do którego prawo własności Wnioskodawczyni nabyła w dniu 29 października 2018 r. - stanowi realizację własnego celu mieszkaniowego w rozumieniu art. 21 ust. 1 pkt 131 w zw. z art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. d oraz ust. 26 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i tym samym uprawnia do skorzystania ze zwolnienia od podatku dochodu z odpłatnego zbycia na podstawie tego przepisu. Zatem, wydatki poniesione na ww. remont lokalu mieszkalnego przed uzyskaniem notarialnego aktu własności tego lokalu Wnioskodawczyni może zaliczyć do wydatków na własne cele mieszkaniowe.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawczyni uznane zostało za prawidłowe.

Jednocześnie Organ zauważa, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku - nie prowadzi postępowania dowodowego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800, z późn. zm.) jest sam przepis prawa. Jeżeli zatem, przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie różnił się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawczyni w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - (Dz. U. z 2018 r. poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekle prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.