0113-KDIPT2-2.4011.505.2019.2.BO - Określenie skutków podatkowych związanych z otrzymaniem ubezpieczenia emerytalnego z Belgii.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 12 września 2019 r. (data wpływu 13 września 2019 r.), uzupełnionym pismem z dnia 12 września 2019 r. (data wpływu 6 listopada 2019 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych związanych z otrzymaniem ubezpieczenia emerytalnego z Belgii - jest nieprawidłowe.

W dniu 13 września 2019 r. wpłynął do Organu podatkowego ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych związanych z otrzymaniem ubezpieczenia emerytalnego z Belgii.

Wniosek ten nie spełniał wymogów określonych w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.), w związku z powyższym pismem z dnia 28 października 2019 r., Nr 0113-KDIPT2-2.4011.505.2019.1.BO, wezwano Wnioskodawcę na podstawie art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ustawy - Ordynacja podatkowa, do jego uzupełnienia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie wysłane zostało w dniu 28 października 2019 r. (skutecznie doręczone w dniu 31 października 2019 r.). W dniu 6 listopada 2019 r. wpłynęło uzupełnienie wniosku z dnia 12 września 2019 r. (data nadania 5 listopada 2019 r.).

We wniosku i jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny:

Przebywając w Belgii Wnioskodawca przystąpił do ubezpieczenia emerytalnego... prowadzonego przez.... Do czerwca 2015 r. odkładał pieniądze na ubezpieczenie emerytalne. W czerwcu 2015 r. powrócił do kraju. Wnioskodawca nie mógł wypłacić pieniędzy z tego ubezpieczenia, gdyż nie osiągnął wieku 60 lat. Dnia 19 grudnia 2017 r. otrzymał na rachunek bankowy swoje oszczędności. W Belgii potrącono Mu podatek.

W piśmie z dnia 12 września 2019 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, Wnioskodawca wskazał, że ubezpieczenie emerytalne opłacał dobrowolnie, ze swoich prywatnych środków pieniężnych. W okresie opłacania składek w Belgii świadczył usługi w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej. Przedmiotowe ubezpieczenie emerytalne zostało wypłacone Wnioskodawcy w całości. Środki pieniężne z ubezpieczenia emerytalnego zostały w całości przekazane na rachunek w Polsce. Za 2017 r. Wnioskodawca nie złożył PIT-36. Świadczenie emerytalne zostało Mu wypłacone według przepisów obowiązujących w Belgii. Wypłacone ubezpieczenie emerytalne realizowało program emerytalny. W 2017 r. na terenie Polski Wnioskodawca prowadził pozarolniczą działalność gospodarczą. W ww. roku przebywał On w Polsce dłużej niż 183 dni. Wnioskodawca nie poinformował belgijskich organów podatkowych o posiadaniu polskiej rezydencji podatkowej. W 2017 r. Wnioskodawca otrzymał w Polsce dochód z tytułu prowadzonej działalności (forma opodatkowania-ryczałt). Wskazany we wniosku program ubezpieczeniowy jest planem dobrowolnym, działa jak tzw. III filar w Polsce. W Belgii, zgodnie z przepisami prawa podatkowego obowiązującego w Belgii, Wnioskodawca zapłacił podatek od wypłaconej kwoty ubezpieczenia.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy Wnioskodawca powinien złożyć PIT-36 za rok 2017 na podstawie otrzymanych środków pieniężnych z ubezpieczenia emerytalnego w urzędzie skarbowym?

2. W jakiej stawce Wnioskodawca powinien zapłacić podatek dochodowy?

Zdaniem Wnioskodawcy, doprecyzowanym w uzupełnieniu wniosku, nie powinien On składać zeznania podatkowego w Polsce za rok 2017 i nie powinien płacić podatku dochodowego, gdyż w Belgii potrącili Mu podatek. Zgodnie z przepisami obowiązującymi w Polsce - art. 58a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (zwolnienia przedmiotowe), nie powinien On zapłacić podatku od wypłaconych środków z ubezpieczenia emerytalnego. Wypłacone środki wypłacił po osiągnięciu wieku emerytalnego, tj. 60 lat, zgodnie z art. 3-18 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o indywidualnych kontach emerytalnych oraz indywidualnych kontach zabezpieczenia emerytalnego (Dz. U. z 2016 r. poz. 1776).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r. poz. 2032, z późn. zm.) osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

W myśl art. 3 ust. 1a ww. ustawy, za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

Na podstawie art. 4a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca przebywając w Belgii przystąpił do ubezpieczenia emerytalnego, które opłacał do czerwca 2015 r. dobrowolnie, ze swoich prywatnych środków pieniężnych. Wskazany we wniosku program ubezpieczeniowy jest planem dobrowolnym, działa jak tzw. III filar w Polsce. W okresie opłacania składek w Belgii Wnioskodawca świadczył usługi w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej. W czerwcu 2015 r. powrócił do kraju. Wnioskodawca nie mógł wypłacić pieniędzy z tego ubezpieczenia, gdyż nie osiągnął wieku 60 lat. Dnia 19 grudnia 2017 r. otrzymał na rachunek bankowy swoje oszczędności. Przedmiotowe ubezpieczenie emerytalne zostało wypłacone Wnioskodawcy w całości, według przepisów obowiązujących w Belgii. Wypłacone ubezpieczenie emerytalne realizowało program emerytalny. Środki pieniężne z ubezpieczenia emerytalnego zostały w całości przekazane na rachunek w Polsce. Wnioskodawca nie poinformował belgijskich organów podatkowych o posiadaniu polskiej rezydencji podatkowej. W Belgii, zgodnie z obowiązującymi tam przepisami prawa podatkowego, Wnioskodawca zapłacił podatek od wypłaconej kwoty ubezpieczenia. Za 2017 r. Wnioskodawca nie złożył PIT-36. W 2017 r. na terenie Polski Wnioskodawca prowadził pozarolniczą działalność gospodarczą opodatkowaną w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych. W ww. roku przebywał On w Polsce dłużej niż 183 dni.

Dla oceny skutków podatkowych związanych z otrzymaniem przez Wnioskodawcę kwoty z tytułu wypłaty oszczędności z ubezpieczenia emerytalnego odkładanego w Belgii, wymagane jest dokonanie kwalifikacji takich przychodów na gruncie Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Belgii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania oraz zapobiegania oszustwom podatkowym i uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, podpisanej w Warszawie dnia 20 sierpnia 2001 r. (Dz. U. z 2004 r. Nr 211, poz. 2139 z późn. zm.).

Zgodnie z ww. Konwencją, wypłacona kwota składek zgromadzonych na indywidualnym koncie emerytalnym w funduszu emerytalnym podlega na gruncie tej Konwencji opodatkowaniu na podstawie art. 21 Konwencji, jako inny dochód. Zgodnie z jego treścią części dochodu osoby mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w jednym Umawiającym się Państwie, bez względu na to skąd one pochodzą, które nie są objęte postanowieniami poprzednich artykułów niniejszej Konwencji, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie.

Z powyższego wynika, że dochód uzyskany w związku z wypłatą środków z dobrowolnego ubezpieczenia emerytalnego przez osobę mającą miejsce zamieszkania w Polsce podlega opodatkowaniu tylko w Polsce.

Zgodnie z treścią art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 11 ust. 1 ww. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 25b i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Stosownie do art. 30a ust. 1 cyt. ustawy, od uzyskanych dochodów (przychodów) pobiera się 19% zryczałtowany podatek dochodowy, z zastrzeżeniem art. 52a:

5 a. od dochodu z tytułu umów ubezpieczenia, o którym mowa w art. 24 ust. 15a;

9 a. od kwot jednorazowo wypłacanych przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych z subkonta, o którym mowa w art. 40a ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w związku ze śmiercią współmałżonka ubezpieczonego;

W świetle art. 30a ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przepisy ust. 1 pkt 1-5 stosuje się z uwzględnieniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska. Jednakże zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub niepobranie (niezapłacenie) podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania dla celów podatkowych miejsca zamieszkania podatnika uzyskanym od niego certyfikatem rezydencji.

W myśl art. 30a ust. 6 ww. ustawy, zryczałtowany podatek, o którym mowa w ust. 1 pkt 1-4 oraz pkt 6, 8 i 9, pobiera się bez pomniejszania przychodu o koszty uzyskania, z zastrzeżeniem art. 24 ust. 5 pkt 1 i 4, ust. 5a, 5d i 5e.

Stosownie do art. 30a ust. 7 cyt. ustawy, dochodów (przychodów), o których mowa w ust. 1, nie łączy się z dochodami opodatkowanymi na zasadach określonych w art. 27.

Zgodnie z art. 30a ust. 8 ww. ustawy, dochodem, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, jest różnica między kwotą stanowiącą wartość środków zgromadzonych na indywidualnym koncie emerytalnym a sumą wpłat na indywidualne konto emerytalne.

Stosownie do art. 30a ust. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy, o których mowa w art. 3 ust. 1, uzyskujący poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej przychody (dochody) określone w ust. 1 pkt 1-5, od zryczałtowanego podatku obliczonego zgodnie z ust. 1, od tych przychodów (dochodów), odliczają kwotę równą podatkowi zapłaconemu za granicą, jednakże odliczenie to nie może przekroczyć kwoty podatku obliczonego od tych przychodów (dochodów) przy zastosowaniu stawki 19%.

Kwoty zryczałtowanego podatku obliczonego od przychodów (dochodów), o których mowa w ust. 1 pkt 1-5, uzyskanych poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej oraz kwotę podatku zapłaconego za granicą, o której mowa w ust. 9, podatnicy są obowiązani wykazać w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1 lub 1a (art. 30a ust. 11 ww. ustawy).

Natomiast w myśl art. 41 ust. 4 ww. ustawy, płatnicy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani pobierać zryczałtowany podatek dochodowy od dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych z tytułów określonych w art. 29, art. 30 ust. 1 pkt 2, 4-5a, 13-16 oraz art. 30a ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 4d, 5 oraz 10.

Na podstawie art. 42 ust. 1 cyt. ustawy, płatnicy, o których mowa w art. 41, przekazują kwoty pobranych zaliczek na podatek oraz kwoty zryczałtowanego podatku w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki (podatek) - na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika wykonuje swoje zadania, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby (...).

Natomiast zgodnie z art. 45 ust. 3b ww. ustawy, w zeznaniu, o którym mowa w ust. 1 lub ust. 1a, wykazuje się należny podatek dochodowy, o którym mowa w art. 29-30a, jeżeli podatek ten nie został pobrany przez płatnika.

W myśl art. 45 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym, w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym, z zastrzeżeniem ust. 1aa, 7 i 8.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 58a ww. ustawy, wolne od podatku dochodowego są dochody z tytułu oszczędzania na indywidualnym koncie emerytalnym, w rozumieniu przepisów o indywidualnych kontach emerytalnych, uzyskane w związku z:

c. wypłatą transferową - z tym, że zwolnienie nie ma zastosowania w przypadku, gdy oszczędzający gromadził oszczędności na więcej niż jednym indywidualnym koncie emerytalnym, chyba że przepisy te przewidują taką możliwość.

Biorąc powyższe przepisy pod uwagę należy uznać, że możliwość zwolnienia pewnych świadczeń emerytalnych przyznana została wyłącznie wypłatom tych świadczeń związanych z polskim systemem emerytalnym.

Literalne brzmienie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych uniemożliwia ich zastosowanie do dochodów otrzymywanych z zagranicy. Powołany wyżej przepis odnosi się do indywidualnych kont emerytalnych, których status prawny uregulowany został w ustawie z dnia 20 kwietnia 2004 r. o indywidualnych kontach emerytalnych oraz indywidualnych kontach zabezpieczenia emerytalnego (Dz. U. z 2019 r. poz. 1808), która określa zasady gromadzenia oszczędności na indywidualnych kontach emerytalnych, zwanych "IKE" oraz dokonywania wpłat, wypłat transferowych, wypłat i zwrotu środków zgromadzonych na tych kontach.

Zatem, nie ma podstaw prawnych do zastosowania ww. przepisów do wypłat świadczeń zagranicznych. W związku z tym, nie ma możliwości zwolnienia od opodatkowania podatkiem dochodowym świadczeń otrzymywanych z zagranicznych systemów emerytalnych, działających na zasadach indywidualnych kont emerytalnych (III filar w Polsce).

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz powołany wyżej stan prawny stwierdzić należy, że dobrowolnie odkładane przez Wnioskodawcę w Belgii środki pieniężne na ubezpieczenie emerytalne (odpowiednik III filara w Polsce) podlega w Polsce opodatkowaniu 19% zryczałtowanym podatkiem dochodowym. Przy czym, dochodem z tytułu otrzymanych środków pieniężnych z ubezpieczenia emerytalnego jest różnica pomiędzy kwotą stanowiącą wartość zgromadzonych środków, a sumą wpłat na ubezpieczenie emerytalne.

Zatem, w związku z uzyskaniem środków pieniężnych z ubezpieczenia emerytalnego, Wnioskodawca winien złożyć w urzędzie skarbowym zeznanie PIT-36 za rok 2017 i zapłacić 19% zryczałtowany podatek dochodowy.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przestawionym stanie faktycznym.

Dodatkowo, tutejszy Organ wskazuje, że przedstawiając własne stanowisko w sprawie oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego Wnioskodawca wskazał art. 58a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (zwolnienia przedmiotowe). Mając na uwadze merytoryczną treść przedmiotowego wniosku, tutejszy Organ przyjął, że Wnioskodawca miał na uwadze treść art. 21 ust. 1 pkt 58a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż ustawa ta nie zawiera podanej przez Niego jednostki redakcyjnej.

Tutejszy Organ podkreśla, że jednym z celów interpretacji indywidualnych jest zinterpretowanie przepisów budzących wątpliwość wśród podatników, w określonych stanach faktycznych czy zdarzeniach przyszłych. Przepis art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.) nakłada na Organ podatkowy obowiązek udzielania interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego. Procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku - nie prowadzi postępowania dowodowego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ww. ustawy jest sam przepis prawa. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy - Ordynacja podatkowa). Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2018 r. poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.