0113-KDIPT2-2.4011.382.2020.2.SR - PIT w zakresie opodatkowania renty wdowiej z Irlandii.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 7 marca 2020 r. (data wpływu 27 marca 2020 r.), uzupełnionym pismem z dnia 4 czerwca 2020 r. (data wpływu 9 czerwca 2020 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania renty wdowiej z Irlandii - jest prawidłowe.

W dniu 27 marca 2020 r. wpłynął do Organu podatkowego ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania renty wdowiej z Irlandii.

Wniosek nie spełniał wymogów określonych w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.), w związku z powyższym pismem z dnia 1 czerwca 2020 r., nr 0113-KDIPT2-2.4011.382.2020.1.SR, wezwano Wnioskodawczynię na podstawie art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ustawy - Ordynacja podatkowa, do jego uzupełnienia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie wysłane zostało w dniu 1 czerwca 2020 r. (skutecznie doręczone w dniu 3 czerwca 2020 r.), zaś w dniu 9 czerwca 2020 r. wpłynęło uzupełnienie wniosku (data nadania 5 czerwca 2020 r.).

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni oczekuje interpretacji indywidualnej za 2019 r., w którym to roku posiadała na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów życiowych i osobistych. Na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej Wnioskodawczyni przebywa "od urodzenia dłużej niż 183 dni". Wnioskodawczyni posiada obywatelstwo polskie.

Wnioskodawczyni otrzymuje z Irlandii z opieki społecznej rentę wdowią po zmarłym mężu. Mąż Wnioskodawczyni pracował w Irlandii, w miejscowości..., w "..." od dnia 23 października 2006 r. do dnia 27 listopada 2009 r. (stracił pracę). Mieszkał w.... Na początku lipca 2010 r. zachorował przebywając nadal w Irlandii i w szpitalu w... okazało się, że to...., stan ciężki, leczenie nie da poprawy, i że umiera. Lekarze zdecydowali o jego powrocie do Polski za życia, mąż wrócił do Polski w dniu 4 listopada 2010 r., zmarł w dniu 4 grudnia 2010 r. Po śmierci męża Irlandia na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych przyznała Wnioskodawczyni świadczenie rodzinne - rentę wdowią dla osób samotnych z biura opieki społecznej. Renta wdowia jest wypłacana z zakładu opieki społecznej, wydziału ochrony socjalnej z Irlandii. Płatność renty wdowiej Wnioskodawczyni otrzymuje z Irlandii, z.... Świadczenie, które Wnioskodawczyni otrzymuje z Irlandii jest zwolnione od podatku. Wnioskodawczyni informowała irlandzkie organy podatkowe o polskiej rezydencji podatkowej.

Renta wdowia jest przelewana na rachunek bankowy w Banku... raz w miesiącu w walucie euro. Od sierpnia 2019 r. Bank... zaczął pobierać zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych uznając to świadczenie za emeryturę lub rentę, a nie jako rentę wdowią - świadczenie rodzinne. Wnioskodawczyni wskazuje, że to stwierdzenie nie ma nic wspólnego z rentą wdowią. Wnioskodawczyni nigdy nie pracowała w Irlandii, a emerytura w Irlandii jest dla kobiet po skończeniu 66 lat. Bank... w... nie ma wiedzy w tym zakresie. Wnioskodawczyni zwróciła się z pismem do biura opieki społecznej w Irlandii o określenie płatności. Wnioskodawczyni otrzymała z Irlandii nazwę płatności - renta wdowia płatna z biura opieki społecznej. Wnioskodawczyni złożyła pismo do Banku, ale go nie uznano i odmówiono wstrzymania niepotrącania zaliczek na podatek. Pracownik banku ustnie zażądał pisma/decyzji z urzędu skarbowego, że bezpodstawnie pobierane są zaliczki, że to renta wdowia jako zasiłek rodzinny, który jest zwolniony od zaliczek na podatek dochodowy. Wnioskodawczyni wskazuje, że jest to świadczenie rodzinne wypłacane przez opiekę społeczną z Irlandii i do dnia złożenia wniosku bank bezpodstawnie pobiera zaliczkę.

Wnioskodawczyni uzyskuje także dochód z Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z tytułu renty rodzinnej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w przedstawionym stanie faktycznym bank jako płatnik powinien pobierać zaliczkę na podatek dochodowy?

Zdaniem Wnioskodawczyni, w art. 21 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ustawodawca jasno określił, że renta wdowia jest świadczeniem rodzinnym zwolnionym od zaliczki na podatek dochodowy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1387, z późn. zm.) osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

W myśl art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

Na podstawie art. 3 ust. 2a ww. ustawy osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (art. 4a ww. ustawy).

Ustawodawca przesądził zatem, że zgodnie z zasadą nieograniczonego obowiązku podatkowego (art. 3 ust. 1 ww. ustawy) osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów. Stąd też do tej kategorii osób mają zastosowanie ogólne reguły podatkowe korygowane wyłącznie treścią umów międzynarodowych w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu (art. 4a ww. ustawy).

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawczyni posiada obywatelstwo polskie oraz w 2019 r. posiadała na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów życiowych i osobistych. Wnioskodawczyni otrzymuje z Irlandii, z opieki społecznej rentę wdowią po zmarłym mężu. Mąż Wnioskodawczyni pracował w Irlandii od dnia 23 października 2006 r. do dnia 27 listopada 2009 r. Na początku lipca 2010 r. zachorował przebywając nadal w Irlandii i w szpitalu okazało się, że to...., stan ciężki, leczenie nie da poprawy, i że umiera. Lekarze zdecydowali o jego powrocie do Polski za życia, mąż wrócił do Polski w dniu 4 listopada 2010 r., zmarł w dniu 4 grudnia 2010 r. Po śmierci męża Irlandia na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych przyznała Wnioskodawczyni świadczenie rodzinne - rentę wdowią dla osób samotnych z biura opieki społecznej. Renta wdowia jest wypłacana z zakładu opieki społecznej, wydziału ochrony socjalnej z Irlandii. Świadczenie, które Wnioskodawczyni otrzymuje z Irlandii jest zwolnione od podatku. Wnioskodawczyni informowała irlandzkie organy podatkowe o polskiej rezydencji podatkowej. Renta wdowia jest przelewana na rachunek bankowy w Banku raz w miesiącu w walucie euro. Od sierpnia 2019 r. Bank zaczął pobierać zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych uznając to świadczenie za emeryturę lub rentę, a nie jako rentę wdowią - świadczenie rodzinne. Wnioskodawczyni wskazuje, że nigdy nie pracowała w Irlandii, a emerytura w Irlandii jest dla kobiet po skończeniu 66 lat. Wnioskodawczyni zwróciła się z pismem do biura opieki społecznej w Irlandii o określenie płatności. Wnioskodawczyni otrzymała z Irlandii nazwę płatności - renta wdowia płatna z biura opieki społecznej. Wnioskodawczyni złożyła pismo do banku, ale go nie uznano i odmówiono wstrzymania niepotrącania zaliczek na podatek. Pracownik banku ustnie zażądał pisma/decyzji z urzędu skarbowego, że bezpodstawnie pobierane są zaliczki, że to renta wdowia jako zasiłek rodzinny, który jest zwolniony od zaliczek na podatek dochodowy. Wnioskodawczyni wskazuje, że jest to świadczenie rodzinne wypłacane przez opiekę społeczną z Irlandii i do dnia złożenia wniosku bank bezpodstawnie pobiera zaliczkę.

Wnioskodawczyni uzyskuje także dochód z Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z tytułu renty rodzinnej.

W związku z tym, że Wnioskodawczyni posiada miejsce zamieszkania dla celów podatkowych (tzw. nieograniczony obowiązek podatkowy i rezydencję podatkową) wyłącznie w Polsce oraz otrzymuje rentę wdowią z Irlandii, w przedmiotowej sprawie zastosowanie będzie miała zawarta Umowa między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Irlandii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, sporządzona w Madrycie dnia 13 listopada 1995 r. (Dz. U. z 1996 r. Nr 29, poz. 129).

W myśl art. 18 ust. 1 ww. Umowy, z uwzględnieniem postanowień artykułu 19 ustęp 2, emerytury i inne podobne świadczenia wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie z tytułu wcześniejszego zatrudnienia oraz każda renta wypłacana takiej osobie podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie.

Określenie "renta" oznacza określoną kwotę wypłacaną okresowo w ustalonych terminach dożywotnio lub przez konkretny lub dający się wymierzyć okres, jako spełnienie zobowiązania dokonywania płatności w zamian za uprzednio w pełni wykonane świadczenie pieniężne lub w równoważniku pieniężnym (art. 18 ust. 2 ww. Umowy).

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ww. Umowy, części dochodu osoby mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie, bez względu na to, skąd są one osiągane, a które nie zostały objęte postanowieniami poprzednich artykułów niniejszej umowy, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie.

Mając na uwadze powyższe uregulowania stwierdzić należy, że otrzymywana przez Wnioskodawczynię renta wdowia po zmarłym mężu z Irlandii, z uwagi na to, że miejscem zamieszkania Wnioskodawczyni jest Polska, podlega opodatkowaniu w Polsce.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają zatem wszelkie dochody osiągane przez podatnika, z wyjątkiem tych dochodów, które zostały enumeratywnie wymienione przez ustawodawcę jako zwolnione od podatku, bądź od których zaniechano poboru podatku, w drodze rozporządzenia wydanego przez Ministra Finansów.

W art. 10 w ust. 1 ww. ustawy określone zostały źródła przychodów, wśród których w pkt 1 wymieniono: stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, pracę nakładczą, emeryturę lub rentę.

Zgodnie natomiast z treścią art. 11 ust. 1 ww. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku są świadczenia rodzinne otrzymane na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych, dodatki rodzinne i pielęgnacyjne, zasiłki dla opiekunów otrzymane na podstawie przepisów o ustaleniu i wypłacie zasiłków dla opiekunów, świadczenia pieniężne otrzymane w przypadku bezskuteczności egzekucji alimentów, zasiłki porodowe otrzymane na podstawie odrębnych przepisów oraz świadczenie wychowawcze otrzymane na podstawie przepisów o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci.

Biorąc pod uwagę opisany stan faktyczny oraz przedstawiony powyżej stan prawny należy stwierdzić, że zgodnie z postanowieniami umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Irlandii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, renta wdowia otrzymywana przez Wnioskodawczynię z Irlandii podlega opodatkowaniu tylko w Polsce. Jednocześnie jednak, skoro otrzymywana renta wdowia - jak twierdzi Wnioskodawczyni - jest świadczeniem rodzinnym to korzysta ze zwolnienia w myśl art. 21 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a Wnioskodawczyni nie jest zobowiązana do zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych od tego świadczenia. Zatem, bank jako płatnik niezasadnie dokonuje potrącenia zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych od otrzymanych przez Wnioskodawczynię świadczeń w formie renty wdowiej.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe.

Tutejszy Organ podkreśla, że jednym z celów interpretacji indywidualnych jest zinterpretowanie przepisów budzących wątpliwość wśród podatników, w określonych stanach faktycznych czy zdarzeniach przyszłych. Przepis art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.) nakłada na Organ podatkowy obowiązek udzielania interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego.

Procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku - nie prowadzi postępowania dowodowego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ww. ustawy jest sam przepis prawa. Wnioskodawczyni ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przestawionym stanie faktycznym.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy - Ordynacja podatkowa).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w..., za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.