0113-KDIPT2-2.4011.318.2017.2.MK - Określenie skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 11 października 2017 r. (data wpływu 17 października 2017 r.), uzupełnionym pismem z dnia 4 grudnia 2017 r. (data wpływu 5 grudnia 2017 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości - jest prawidłowe.

W dniu 17 października 2017 r. wpłynął do Organu podatkowego wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości.

Wniosek nie spełniał wymogów określonych w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.), w związku z powyższym pismem z dnia 23 listopada 2017 r., Nr 0113-KDIPT2-2.4011.318.2017.1.MK, wezwano Wnioskodawcę, na podstawie art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ustawy - Ordynacja podatkowa, do jego uzupełnienia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie wysłane zostało w dniu 23 listopada 2017 r. (skutecznie doręczone w dniu 27 listopada 2017 r.). W dniu 5 grudnia 2017 r. (nadano w dniu 4 grudnia 2017 r.) wpłynęło uzupełnienie wniosku.

We wniosku i jego uzupełnieniu przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Postanowieniem Sądu Rejonowego Wydział I Cywilny.... z dnia 1 kwietnia 2009 r., sygn. akt....., zostało dokonane stwierdzenie nabycia spadku po...., zmarłej w dniu 18 grudnia 2008 r.w.... Zgodnie z tym postanowieniem, spadkobiercami ustawowymi po zmarłej zostali uznani:.... (Wnioskodawca),.... oraz Zgromadzenie Misyjne...., po 1/3 części. Postanowienie uprawomocniło się w dniu 23 kwietnia 2009 r.

W skład spadku po zmarłej wchodziły trzy nieruchomości, dla których są prowadzone księgi wieczyste nr: KW....., oraz środki pieniężne zdeponowane w bankach, które nie zostały bliżej opisane w treści postanowienia.

Następnie, spadkobiercy przeprowadzili postępowanie o dział spadku, który został dokonany postanowieniem Sądu Rejonowego Wydział I Cywilny.... z dnia 18 maja 2017 r., sygn. akt.... Postanowienie to uprawomocniło się w dniu 9 czerwca 2017 r. W wyniku działu spadku nastąpił fizyczny podział nieruchomości wchodzącej w skład spadku, zapisanej w księdze wieczystej nr KW....., w ten sposób, że każdy ze spadkobierców otrzymał wydzieloną nieruchomość o wartości odpowiadającej jego udziałowi w spadku. Na rzecz Wnioskodawcy przypadła nieruchomość stanowiąca działkę gruntu nr 1048/13, położoną...., zapisana w księdze wieczystej nr KW.... Pozostałe nieruchomości wchodzące w skład spadku zostały podzielone w ten sposób, że:

* małżonkom..... przypadła nieruchomość, stanowiąca działkę gruntu nr 1047/13, zapisana w księdze wieczystej nr KW.....,

* Zgromadzeniu Misyjnemu...., przypadła nieruchomość, stanowiąca działkę gruntu nr 1049/13, zapisana w księdze wieczystej nr KW.......

W stosunku do nieruchomości zapisanej w księdze wieczystej nr KW....., została zarządzona sprzedaż, stosownie do przepisów Kodeksu postępowania cywilnego, przyznająca wszystkim spadkobiercom, tj. małżonkom...., Wnioskodawcy oraz Zgromadzeniu Misyjnemu....., po 1/3 kwoty uzyskanej ze sprzedaży nieruchomości (do chwili obecnej procedura sprzedaży tej nieruchomości nie została wszczęta). Ponadto, nieruchomość zapisana w księdze wieczystej nr KW....., została przyznana na wyłączną własność Wnioskodawcy.

Wchodzące w skład spadku środki pieniężne zdeponowane w bankach również zostały przyznane wszystkim spadkobiercom, tj. małżonkom....., Wnioskodawcy oraz Zgromadzeniu Misyjnemu......, po 1/3 tych środków.

Wartość rynkowa nabytych przez Wnioskodawcę w wyniku działu spadku składników majątkowych, w tym nieruchomości, nie przekroczyła wartości udziału Wnioskodawcy nabytego w spadku we wszystkich składnikach majątkowych wchodzących w skład spadku. Dział spadku nie nastąpił ze spłatami lub dopłatami.

Nieruchomość nabyta w wyniku działu spadku, którą Wnioskodawca zamierza sprzedać, nie jest zabudowana. Wnioskodawca zamierza sprzedać nieruchomość, której dotyczy wniosek, przed upływem 5 lat od końca roku, w którym uprawomocniło się postanowienie Sądu Rejonowego o dziale spadku po zmarłej....., tj. przed dniem 31 grudnia 2022 r. Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej i zamierzona przez Niego sprzedaż nieruchomości nie nastąpi w wykonaniu działalności gospodarczej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w wyżej przedstawionym stanie faktycznym, za datę nabycia przez Wnioskodawcę nieruchomości należy uważać datę śmierci spadkodawczyni....., tj. dzień 18 grudnia 2008 r., wobec czego cena, którą Wnioskodawca uzyska w wyniku zamierzonej sprzedaży nieruchomości, która przypadła Mu w wyniku działu spadku, dokonanego w dniu 18 maja 2017 r., nie stanowi przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podlegającego opodatkowaniu w związku z upływem 5 lat od daty nabycia nieruchomości?

Zdaniem Wnioskodawcy, zamierzona przez Niego sprzedaż nieruchomości nie będzie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, gdyż nie będzie stanowiła źródła przychodu z uwagi na upływ pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie nieruchomości w wyniku dziedziczenia po zmarłej....... W wyniku działu spadku po..... dokonanego postanowieniem z dnia 18 maja 2017 r., Wnioskodawca nie uzyskał przysporzenia majątkowego w stosunku do swojego udziału w całej masie spadkowej. Wskutek działu spadku nie nastąpiły bowiem takie przesunięcia w ramach masy spadkowej, aby spadkobiercy nabyli składniki majątkowe ponad przysługujące im udziały w masie spadkowej wynikające z powołania do spadku. Każdy ze spadkobierców, w tym również i Wnioskodawca, uzyskał składniki majątkowe odpowiadające wartości jego udziału w spadku. Na rzecz Wnioskodawcy została więc przyznana nieruchomość, odpowiadająca wartości Jego udziału w całym majątku spadkowym. W efekcie takiego działu spadku, żaden spadkobierca nie został wzbogacony kosztem innego spadkobiercy. Z momentem dokonania działu spadku nastąpiło jedynie skonkretyzowanie składników majątkowych jakie w drodze dziedziczenia zostały nabyte przez spadkobierców, co nie niweczy faktu, że do nabycia całości spadku doszło z chwilą śmierci spadkodawcy (zgodnie z art. 922 § 2 i art. 925 Kodeksu cywilnego).

Istotą podatku dochodowego jest obłożenie nim przyrostu mienia z określonego ustawą źródła przychodu. Tymczasem w wyniku działu spadku z dnia 18 maja 2017 r. nie doszło do przyrostu majątku Wnioskodawcy (ani też majątku pozostałych spadkobierców po.....) w stosunku do wartości majątku nabytego uprzednio, tj. w chwili śmierci spadkodawczyni w dniu 18 grudnia 2009 r.

Wobec powyższego dział spadku nie może być utożsamiony z nabyciem nieruchomości w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r. poz. 2032, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy podlegającym opodatkowaniu źródłem przychodu jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c) przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz wymienionych praw majątkowych przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw majątkowych następuje po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym miało miejsce nabycie - nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a przychód uzyskany z odpłatnego zbycia nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości i praw majątkowych w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Zatem, stwierdzić należy, że ustalenie daty nabycia nieruchomości, ich części oraz udziału w nieruchomości i ww. praw majątkowych ma istotne znaczenie dla określenia skutków podatkowych ich odpłatnego zbycia.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie precyzuje pojęcia "nabycie", a także nie wskazuje, czy ma to być nabycie odpłatne, czy nieodpłatne. Nie określa również, na podstawie jakiej czynności prawnej może nastąpić nabycie nieruchomości, ich części oraz udziału w nieruchomości lub praw majątkowych. Zatem, pojęcie to należy rozumieć szeroko, co oznacza, że z nabyciem nieruchomości lub praw majątkowych wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych mamy do czynienia z chwilą uzyskania prawa własności do nieruchomości lub tych praw, bez względu na charakter czynności prawnej, na podstawie której doszło do przysporzenia majątkowego w postaci własności rzeczy lub praw.

Interpretacja pojęcia "nabycie" została przedstawiona w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 3 listopada 2009 r., sygn. akt II FSK 1489/08, w którym Sąd stwierdził, że aby ustalić, jaka czynność prawna wyznacza początek biegu pięcioletniego terminu należy odwołać się do regulacji zawartych w prawie cywilnym. Według Kodeksu cywilnego nabycie jest to uzyskanie prawa własności rzeczy. Zatem, aktywa majątkowe ulegają zwiększeniu. Przez pojęcie "nabycie" użyte w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy rozumieć, każde zwiększenie aktywów majątku podatnika.

Jak wskazano wyżej, moment przeniesienia prawa własności w prawie podatkowym określany jest zgodnie z normami prawa cywilnego.

Stosownie do art. 922 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2017 r. poz. 459, z późn. zm.), spadek stanowią prawa i obowiązki majątkowe zmarłego, które z chwilą jego śmierci przechodzą na jedną lub kilka osób, stosownie do przepisów ustawy. W myśl art. 924 Kodeksu cywilnego, spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku (art. 925 Kodeksu cywilnego). Oznacza to, że dniem nabycia spadku jest data śmierci spadkodawcy. Natomiast, zgodnie z art. 1025 § 1 Kodeksu cywilnego, prawomocne postanowienie sądu o nabyciu spadku, czy też akt poświadczenia dziedziczenia sporządzony przez notariusza, potwierdza jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia.

Z instytucją działu spadku mamy do czynienia w sytuacji, w której spadek przypada kilku spadkobiercom.

Zgodnie z art. 1035 ustawy - Kodeks cywilny, jeżeli spadek przypada kilku spadkobiercom, do wspólności majątku spadkowego oraz do działu spadku stosuje się odpowiednio przepisy o współwłasności w częściach ułamkowych. Do momentu zniesienia tej współwłasności lub dokonania działu spadku, spadkobiercy są współwłaścicielami rzeczy i praw wchodzących w skład spadku.

Stosownie do art. 1037 § 1 i § 2 Kodeksu cywilnego, dział spadku może nastąpić bądź na mocy umowy między wszystkimi spadkobiercami, bądź na mocy orzeczenia sądu na żądanie któregokolwiek ze spadkobierców. Jeżeli do spadku należy nieruchomość, umowa o dział powinna być zawarta w formie aktu notarialnego.

W wyniku działu spadku prawa majątkowe objęte spadkiem przyznane poszczególnym spadkobiercom stosownie do wielkości ich udziałów, przechodzą na nich. Ustaje więc wspólność majątku spadkowego. Umowa o dział spadku lub prawomocne orzeczenie sądowe o dział spadku stanowią tytuł własności rzeczy, które w dziale przypadły poszczególnym spadkobiercom. Tak więc na skutek działu spadku następuje "konkretyzacja" składników masy spadkowej przypadających poszczególnym spadkobiercom. Jedni spadkobiercy tracą prawo własności do składników majątku stanowiących masę spadkową, inni natomiast to prawo własności nabywają. Jeżeli wartość nieruchomości nabytych w wyniku działu spadku jest zgodna z udziałem posiadanym przed działem spadku - nie następuje nabycie podlegające opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, ponieważ w ten sposób nie ulega powiększeniu zarówno zakres dotychczasowego władztwa tej osoby nad rzeczą, jak i stan jej majątku osobistego. Dział spadku, w wyniku którego udział w nieruchomości nie zwiększył się, zmienia wyłącznie charakter własności. Natomiast nabycie nieruchomości w drodze działu spadku w części przekraczającej udział spadkowy stanowi nabycie w myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Powyższe stanowisko potwierdza orzecznictwo sądów administracyjnych np. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 6 czerwca 2013 r., sygn. akt II FSK 1966/11, czy też wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku z dnia 22 grudnia 2010 r., sygn. akt I SA/Bk 433/10, w którym Sąd stwierdził, że " (...) momentem nabycia nieruchomości, w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w części obejmującej udział spadkowy będzie moment nabycia spadku, w pozostałym zaś zakresie - moment działu spadku". Potwierdzeniem powyższego stanowiska jest również stwierdzenie zawarte w uzasadnieniu wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z 18 grudnia 2014 r., sygn. akt II FSK 2836/12, " (...) ponieważ w wyniku działu spadku nie doszło do przyrostu mienia spadkobiercy, w stosunku do wartości nabytego uprzednio udziału spadkowego, czynność taka nie może być utożsamiana z nabyciem nieruchomości (udziału w nieruchomości) w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych". Zatem, jeśli w opisanej sprawie doszłoby do przyrostu mienia spadkobiercy w stosunku do wartości nabytego uprzednio udziału spadkowego, czynność taka byłaby utożsamiana z nabyciem nieruchomości (udziału w nieruchomości) w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z teorią prawa rzeczowego przyznanie danej osobie na wyłączną własność rzeczy w drodze zniesienia współwłasności, podziału majątku wspólnego czy działu spadku, jest nabyciem tych rzeczy. Natomiast, biorąc pod uwagę przyjętą linię orzecznictwa Naczelnego Sądu Administracyjnego, nabyciem rzeczy w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie jest przyznanie jej na wyłączną własność jednemu ze współwłaścicieli w wyniku podziału majątku wspólnego, jeśli:

* podział taki jest ekwiwalentny w naturze i nie towarzyszą mu spłaty i dopłaty lub

* wartość otrzymanej przez daną osobę rzeczy w wyniku dokonanego podziału mieści się w udziale, jaki przysługiwał jej w majątku wspólnym.

Jeżeli w wyniku działu spadku, przedmiotem którego była nieruchomość, udział w niej się zwiększa, tj. przekracza udział dotychczas posiadany to data działu spadku będzie również datą nabycia tej części nieruchomości, o którą zwiększył się udział w niej po dokonaniu tej czynności. Zatem nabycie w wyniku działu spadku części majątku, który należał do innych spadkobierców, co do zasady należy traktować jako nabycie w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że postanowieniem Sądu Rejonowego z dnia 1 kwietnia 2009 r., nastąpiło stwierdzenie nabycia spadku, po spadkodawczyni zmarłej w dniu 18 grudnia 2008 r. Zgodnie z tym postanowieniem, każdy ze spadkobierców, w tym Wnioskodawca, otrzymał po 1/3 części majątku spadkowego. W skład spadku po zmarłej wchodziły trzy nieruchomości oraz środki pieniężne zdeponowane w bankach, które nie zostały bliżej opisane w treści postanowienia.

Następnie, spadkobiercy przeprowadzili postępowanie o dział spadku, który został dokonany postanowieniem Sądu Rejonowego z dnia 18 maja 2017 r. W wyniku działu spadku nastąpił fizyczny podział nieruchomości wchodzącej w skład spadku, w ten sposób, że każdy ze spadkobierców otrzymał wydzieloną nieruchomość o wartości odpowiadającej jego udziałowi w spadku. Wartość rynkowa nabytych przez Wnioskodawcę w wyniku działu spadku składników majątkowych, w tym nieruchomości, nie przekroczyła wartości udziału Wnioskodawcy nabytego w spadku we wszystkich składnikach majątkowych wchodzących w skład spadku. Dział spadku nie nastąpił ze spłatami lub dopłatami. Wnioskodawca zamierza sprzedać nieruchomość niezabudowaną nabytą w drodze spadku oraz w wyniku działu spadku, przed upływem pięciu lat od końca roku, w którym uprawomocniło się postanowienie Sądu Rejonowego o dziale spadku, tj. przed dniem 31 grudnia 2022 r. Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej i zamierzona przez Niego sprzedaż nieruchomości nie nastąpi w wykonaniu działalności gospodarczej.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego, jak i powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że Wnioskodawca nabył nieruchomość będącą przedmiotem planowanego zbycia, w dacie śmierci spadkodawczyni, tj. w dniu 18 grudnia 2008 r. Zatem, pięcioletni termin, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, upłynął z dniem 31 grudnia 2013 r. Tym samym, sprzedaż ww. nieruchomości po dniu 1 stycznia 2014 r., niedokonana w ramach działalności gospodarczej, nie będzie w ogóle podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych z uwagi na fakt, że od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie nieruchomości przez Wnioskodawcę upłynął pięcioletni okres czasu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tym samym, planowana przez Wnioskodawcę sprzedaż nieruchomości nie będzie stanowić źródła przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Tutejszy Organ podkreśla, że jednym z celów interpretacji indywidualnych jest zinterpretowanie przepisów budzących wątpliwość wśród podatników, w określonych stanach faktycznych czy zdarzeniach przyszłych. Przepis art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.) nakłada na Organ podatkowy obowiązek udzielania interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego.

Procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku - nie prowadzi postępowania dowodowego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ww. ustawy jest sam przepis prawa. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego....., w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2017 r. poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.