0113-KDIPT2-2.4011.209.2021.2.AKR - Wydatki na laptop jako podstawa ulgi rehabilitacyjnej.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 10 lutego 2021 r. (data wpływu 11 lutego 2021 r.), uzupełnionym pismem z dnia 21 maja 2021 r. (data wpływu 25 maja 2021 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ulgi rehabilitacyjnej - jest prawidłowe.

W dniu 11 lutego 2021 r. wpłynął do Organu podatkowego ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ulgi rehabilitacyjnej.

Wniosek nie spełniał wymogów określonych w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325, z późn. zm.), w związku z powyższym pismem z dnia 5 maja 2021 r., Nr 0113-KDIPT2-2.4011.209.2021.1.AKR, wezwano Wnioskodawczynię na podstawie art. 13 § 2a, art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ustawy - Ordynacja podatkowa, do jego uzupełnienia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie wysłano w dniu 5 maja 2021 r. i doręczono w dniu 14 maja 2021 r. W dniu 25 maja 2021 r. wpłynęło uzupełnienie wniosku (nadane w dniu 21 maja 2021 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni jest osobą niepełnosprawną o stopniu niepełnosprawności umiarkowanym, o symbolach niepełnosprawności 10-N,03-L. Ze względu na głuchotę całkowitą Wnioskodawczyni słyszy teraz tylko dzięki wszczepionemu 3 lata temu implantowi ślimakowemu oraz dopiero zaczyna słyszeć na drugi implant ślimakowy wszczepiony niedawno (z którym od samego początku jest problem z ustawieniem, ponieważ oko Wnioskodawczyni drga przy głośniejszych dźwiękach aż za bardzo, a nie powinno, ale żaden inżynier nie umie temu zaradzić). Aby słyszeć jak najlepiej potrzebne są ćwiczenia od logopedy, które są częścią planowanej rehabilitacji. Po wszczepieniu implantów otrzymane ćwiczenia polegają na odtwarzaniu dźwięków, słów, zdań, wsłuchiwaniu się w nie, do czego potrzebny jest w pełni sprawny komputer. Wnioskodawczyni kupiła więc laptop by móc ćwiczyć, bo tylko w ten sposób te ćwiczenia rehabilitacyjne może wykonywać - słuchając dźwięków z komputera. Jest to więc dla Niej faktycznie niezbędne urządzenie w Jej rehabilitacji słuchowej.

W uzupełnieniu wniosku wskazano, że orzeczenie o niepełnosprawności wydane zostało w dniu 19 lipca 2011 r. i jest orzeczone na stałe. Wnioskodawczyni jest zatrudniona na umowę o pracę oraz pobiera rentę. Wnioskodawczyni zaczyna słyszeć przez drugi implant wszczepiony rok temu. Wszczepienie implantu to dopiero początek, bo żeby słyszeć cokolwiek trzeba czasu. Jest to bowiem nauka słyszenia całkowicie od nowa, gdyż słyszy się nie uchem, jak każdy normalny człowiek, a implantem - ciałem obcym podłączonym do nerwu słuchowego. Implant przekształca dźwięki na sygnały elektryczne, które za pomocą elektrod są wysyłane do nerwu słuchowego. Aby w ogóle słyszeć, rozpoznawać, rozumieć dźwięki, słowa przez implant ślimakowy potrzebna jest długotrwała rehabilitacja słuchu poprzez ćwiczenia, m.in. u logopedy. Ćwiczenia słuchu są niezbędne, wręcz konieczne w tej rehabilitacji. Wnioskodawczyni otrzymała od logopedy ćwiczenia w formacie MP3. Są to dźwięki, słowa, zdania i Wnioskodawczyni musi ćwiczyć przez wsłuchiwanie się w udostępnione materiały. Do ich odtworzenia potrzebny jest komputer z dobrze działającym dźwiękiem, gdyż na samym początku jakiekolwiek dźwięki słyszane są niewyraźnie, bardzo cicho. Dopiero z czasem po kolejnych ustawieniach i ćwiczeniach dźwięki są coraz wyraźniejsze i głośniejsze. Ćwiczenia te nie są czynnością jednorazową a wielokrotną, powtarzaną co dnia (im więcej ćwiczeń tym lepszy efekt). Wnioskodawczyni wykonując ćwiczenia ma ustawioną głośność, a i tak jest bardzo cicho. Na innych odtwarzaczach MP3 Wnioskodawczyni byłoby ciężko słuchać czegokolwiek, bo byłoby za cicho, a włożenie słuchawek nie wchodzi w grę. Jak Wnioskodawczyni wskazywała wyżej teraz słucha implantem, a nie uchem. Poza tym tylko komputer umożliwia Jej dodatkowe ćwiczenia. Najważniejszym ćwiczeniem dodatkowym i jednocześnie odpowiadającym ćwiczeniom od logopedy jest słuchanie słów, zdań przez program "Narrator", który jest zainstalowany w komputerze. To program, który czyta zaznaczony tekst. Według definicji w internecie: "Narrator" to czytnik ekranu dostępny w systemie..... To program co pozwala udźwiękowić komputer bez konieczności instalowania dodatkowego oprogramowania. Dla Wnioskodawczyni to tak jakby ktoś był obok Niej i ćwiczył razem z Nią. Jest to dla Niej bardzo przydatna pomoc. Inną formą pomocy w ćwiczeniach słuchu przy użyciu laptopa jest też słuchanie muzyki i wsłuchiwanie się w słowa tekstu, który zna na pamięć, oglądanie filmów z napisami i jednocześnie czytanie tekstu, i wsłuchiwanie się w słowa oraz słuchanie audiobooków. Podstawowym problemem w postępie rehabilitacji Wnioskodawczyni wszczepionym rok temu implantem jest i było od samego początku drganie oka. Inżynierowie ze światowego centrum słuchu, gdzie był wszczepiony implant i gdzie Wnioskodawczyni jeździ na kontrole tłumaczą te drgania tym, że elektrody implantu znajdują się bardzo blisko nerwu. Gdy próbują dać dźwięki głośniej Wnioskodawczyni zaczyna drgać oko, a długotrwałe drgania mogą prowadzić nawet do paraliżu tej strony twarzy. Tak więc Wnioskodawczyni nie ma tak jak pozostali z implantem mieć przy wizytach ustawianych nowych, przede wszystkim głośniejszych programów, przez co dalej tkwi na etapie cichym jak na początku. A z kolei przez to Wnioskodawczyni musi ćwiczyć na głośności na 100%, by cokolwiek słyszeć podczas ćwiczeń. Istniał jeszcze jeden problem z jakim Wnioskodawczyni zmagała się od początku ćwiczeń - Jej stary laptop miał już kilka lat, szwankował, zacinał się coraz bardziej i co najważniejsze dźwięki z niego były coraz cichsze, niewyraźne. Nie działał już jak trzeba. Dlatego właśnie Wnioskodawczyni zdecydowała się na zakup nowego laptopa w dniu 2 lutego 2021 r. Wydatki związane z zakupem laptopa Wnioskodawczyni poniosła w całości sama. Nie zostały one sfinansowane ani dofinansowane przez żadną instytucję, fundację, itp. Nie zostały one również Wnioskodawczyni zwrócone w żadnej, jakiejkolwiek formie. Wnioskodawczyni posiada dokument stwierdzający poniesione wydatki na zakup laptopa. Dokument ten zawiera dane sprzedającego, kupującego (Wnioskodawczyni), rodzaj zakupionego towaru (laptop) oraz kwotę zapłaty. Wnioskodawczyni nie posiada zaświadczenia od lekarza z potwierdzeniem, że laptop jest sprzętem niezbędnym stosownie do Jej niepełnosprawności. Jednak, według Wnioskodawczyni, logiczne jest, że w Jej sytuacji, opisanej powyżej, żaden inny sprzęt nie da Jej takich korzyści i nie umożliwi takiej pomocy w rehabilitacji słuchu jak nowy, sprawnie działający laptop. Tylko dzięki poprawie słuchu Wnioskodawczyni będzie w stanie być bardziej samodzielna - sama bez pomocy załatwiać swoje sprawy, mieć lepszy kontakt z ludźmi - słyszeć ich. Prowadzić normalną rozmowę.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie

(ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku):

Czy Wnioskodawczyni może w PIT-0 odliczyć laptop, w ramach ulgi rehabilitacyjnej, jako wydatek na cele rehabilitacyjne i związany z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych?

Zdaniem Wnioskodawczyni (ostatecznie sformułowanym w uzupełnieniu wniosku), na podstawie art. 26 ust. 1 pkt 6, ust. 7a-7g, ust. 13a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz art. 11 ust. 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, będących podstawą prawną ulgi rehabilitacyjnej, w Jej przypadku zakupiony laptop podlega odliczeniu w PIT-0. W przypadku Wnioskodawczyni zakup laptopa zalicza się zarówno do wydatków na cele rehabilitacyjne (niezbędna rehabilitacja słuchu), jak i do celów ułatwiających czynności życiowe - teraz - bo Wnioskodawczyni może napisać pytanie, pismo w konkretnej sprawie (bo zadzwonić i zrozumieć mowę jest Jej ciężko przez telefon). W przyszłości, słysząc lepiej Wnioskodawczyni będzie mogła lepiej funkcjonować w społeczeństwie przede wszystkim (teraz jest to ograniczone przez właśnie to drugie ucho). Przy lepszym słyszeniu sama bez pomocy Wnioskodawczyni będzie mogła załatwiać swoje sprawy oraz mieć lepszy kontakt z ludźmi - rozumieć ich, prowadzić normalną rozmowę.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r. poz. 1426, z późn. zm.), podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 29-30cb i art. 30da-30f, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 23o, art. 23u, art. 24 ust. 1, 2, 3b-3e, 4-4e, 6 i 21 lub art. 24b ust. 1 i 2, po odliczeniu kwot wydatków na cele rehabilitacyjne oraz wydatków związanych z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych, poniesionych w roku podatkowym przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną lub podatnika, na którego utrzymaniu są osoby niepełnosprawne.

Rodzaje wydatków na cele rehabilitacyjne uprawniające do odliczeń od dochodu przed opodatkowaniem zawiera art. 26 ust. 7a ww. ustawy, zaś zasady i warunki dokonywania tych odliczeń określone zostały w ust. 7b-7g tego artykułu.

Przepis art. 26 ust. 7a ww. ustawy stanowi, że wydatkami, które uprawniają do skorzystania z przedmiotowej ulgi są wydatki poniesione na:

Na podstawie art. 26 ust. 7b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wydatki, o których mowa w ust. 7a, podlegają odliczeniu od dochodu, jeżeli nie zostały sfinansowane (dofinansowane) ze środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych, zakładowego funduszu aktywności, Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych lub ze środków Narodowego Funduszu Zdrowia, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych, albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie. W przypadku, gdy wydatki były częściowo sfinansowane (dofinansowane) z tych funduszy (środków), odliczeniu podlega różnica pomiędzy poniesionymi wydatkami a kwotą sfinansowaną (dofinansowaną) z tych funduszy (środków) lub zwróconą w jakiejkolwiek formie.

Stosownie do treści art. 26 ust. 7 pkt 4 powołanej ustawy, wysokość wydatków na cele określone w ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 7c, ustala się na podstawie dokumentu stwierdzającego ich poniesienie, zawierającego w szczególności: dane identyfikujące kupującego (odbiorcę usługi lub towaru) i sprzedającego (towar lub usługę), rodzaj zakupionego towaru lub usługi oraz kwotę zapłaty - w przypadkach innych niż wymienione w pkt 1-3.

W myśl art. 26 ust. 7d cytowanej ustawy, warunkiem odliczenia wydatków, o których mowa w ust. 7a, jest posiadanie przez osobę, której dotyczy wydatek:

Zgodnie z art. 26 ust. 7f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ilekroć w przepisach ust. 7a jest mowa o osobach zaliczonych do:

1. I grupy inwalidztwa - należy przez to rozumieć odpowiednio osoby, w stosunku do których, na podstawie odrębnych przepisów, orzeczono:

2. II grupy inwalidztwa - należy przez to rozumieć odpowiednio osoby, w stosunku do których, na podstawie odrębnych przepisów, orzeczono:

Natomiast w myśl art. 26 ust. 13a tej ustawy, wydatki na cele określone w ust. 1 podlegają odliczeniu od dochodu, jeżeli nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów lub nie zostały odliczone od dochodów opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30c lub nie zostały odliczone od przychodu na podstawie ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie.

Należy zaznaczyć, że katalog ulg wymienionych w art. 26 ust. 7a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest katalogiem zamkniętym, co oznacza, że odliczeniu podlegają jedynie wydatki enumeratywnie w nim wymienione. Rozszerzająca interpretacja przepisu art. 26 ust. 7a cyt. ustawy jest niedozwolona. Zgodnie bowiem z zasadą, przyjętą w orzecznictwie sądów administracyjnych, jak i w doktrynie prawa podatkowego, ulgi podatkowe są wyjątkiem od zasady równości i powszechności opodatkowania. Tak więc przepisy regulujące prawo do ulgi winny być interpretowane ściśle; niedopuszczalna jest ich interpretacja rozszerzająca.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawczyni jest osobą niepełnosprawną o stopniu niepełnosprawności umiarkowanym. Orzeczenie o niepełnosprawności wydane zostało w dniu 19 lipca 2011 r. i jest orzeczone na stałe. Wnioskodawczyni jest zatrudniona na umowę o pracę oraz pobiera rentę. Ze względu na głuchotę całkowitą Wnioskodawczyni słyszy tylko dzięki wszczepionemu 3 lata temu implantowi ślimakowemu oraz dopiero zaczyna słyszeć z pomocą drugiego implantu ślimakowego wszczepionego rok temu. Aby dobrze słyszeć potrzebne są ćwiczenia zalecone przez logopedę, które są częścią planowanej rehabilitacji. Ćwiczenia te polegają na odtwarzaniu dźwięków, słów, zdań, wsłuchiwaniu się w nie, do czego potrzebny jest w pełni sprawny komputer. Wnioskodawczyni kupiła więc laptop by móc ćwiczyć, bo tylko w ten sposób te ćwiczenia rehabilitacyjne może wykonywać - słuchając dźwięków z komputera. Jest to więc dla Niej faktycznie niezbędne urządzenie w Jej rehabilitacji słuchowej. Wszczepienie implantu to dopiero początek, aby słyszeć cokolwiek trzeba czasu. Jest to bowiem nauka słyszenia całkowicie od nowa, gdyż słyszy się nie uchem, jak każdy normalny człowiek, a implantem, ciałem obcym podłączonym do nerwu słuchowego. Implant przekształca dźwięki na sygnały elektryczne, które za pomocą elektrod są wysyłane do nerwu słuchowego. Aby w ogóle słyszeć, rozpoznawać, rozumieć dźwięki, słowa przez implant ślimakowy potrzebna jest długotrwała rehabilitacja słuchu poprzez ćwiczenia, m.in. u logopedy. Ćwiczenia słuchu są niezbędne, wręcz konieczne w tej rehabilitacji. Wnioskodawczyni otrzymała od logopedy ćwiczenia w formacie MP3. Są to dźwięki, słowa, zdania, a Wnioskodawczyni musi ćwiczyć przez wsłuchiwanie się w udostępnione materiały. Do ich odtworzenia potrzebny jest komputer z dobrze działającym dźwiękiem, gdyż na samym początku jakiekolwiek dźwięki słyszane są niewyraźnie, bardzo cicho. Dopiero z czasem po kolejnych ustawieniach i ćwiczeniach dźwięki są coraz wyraźniejsze i głośniejsze. Ćwiczenia te nie są czynnością jednorazową a wielokrotną, powtarzaną co dnia (im więcej ćwiczeń tym lepszy efekt). Wnioskodawczyni wykonując ćwiczenia ma ustawioną głośność, a i tak jest bardzo cicho. Na innych odtwarzaczach MP3 Wnioskodawczyni byłoby ciężko słuchać czegokolwiek, bo byłoby za cicho, a włożenie słuchawek nie wchodzi w grę - Wnioskodawczyni słucha implantem, a nie uchem. Poza tym tylko komputer umożliwia Jej dodatkowe ćwiczenia. Najważniejszym ćwiczeniem dodatkowym i jednocześnie odpowiadającym ćwiczeniom zaleconymi przez logopedę jest słuchanie słów, zdań przez program "Narrator", który jest zainstalowany w komputerze. To program, który czyta zaznaczony tekst. Według definicji w internecie: "Narrator" to czytnik ekranu dostępny w systemie..... To program, który pozwala udźwiękowić komputer bez konieczności instalowania dodatkowego oprogramowania. Dla Wnioskodawczyni to tak jakby ktoś był obok Niej i ćwiczył razem z Nią. Jest to dla Wnioskodawczyni bardzo przydatna pomoc. Inną formą pomocy w ćwiczeniach słuchu przy użyciu laptopa jest też słuchanie muzyki i wsłuchiwanie się w słowa tekstu, który zna na pamięć, oglądanie filmów z napisami i jednocześnie czytanie tekstu, i wsłuchiwanie się w słowa oraz słuchanie audiobooków. Podstawowym problemem w postępie rehabilitacji Wnioskodawczyni wszczepionym rok temu implantem jest i było od samego początku drganie oka. Inżynierowie ze światowego centrum słuchu, gdzie był wszczepiony implant i gdzie Wnioskodawczyni jeździ na kontrole tłumaczą te drgania tym, że elektrody implantu znajdują się bardzo blisko nerwu. Gdy próbują dać dźwięki głośniej zaczyna Wnioskodawczyni drgać oko, a długotrwałe drgania mogą prowadzić nawet do paraliżu tej strony twarzy. Tak więc Wnioskodawczyni nie ma mieć, tak jak pozostali z implantem, przy wizytach ustawianych nowych, przede wszystkim głośniejszych programów, przez co dalej tkwi na etapie cichym, jak na początku. A z kolei przez to Wnioskodawczyni musi ćwiczyć na głośności na 100%, by cokolwiek słyszeć podczas ćwiczeń. Istniał jeszcze jeden problem z jakim Wnioskodawczyni zmagała się od początku ćwiczeń - Jej stary laptop miał już kilka lat, szwankował, zacinał się coraz bardziej i co najważniejsze dźwięki z niego były coraz cichsze, niewyraźne. Dlatego właśnie Wnioskodawczyni zdecydowała się na zakup nowego laptopa w dniu 2 lutego 2021 r. Wydatki związane z zakupem laptopa Wnioskodawczyni poniosła w całości sama. Nie zostały one sfinansowane ani dofinansowane przez żadną instytucję, fundację, itp. Nie zostały również Wnioskodawczyni zwrócone w żadnej jakiejkolwiek formie. Wnioskodawczyni posiada dokument stwierdzający poniesione wydatki na zakup laptopa. Dokument ten zawiera dane sprzedającego, kupującego (Wnioskodawczyni), rodzaj zakupionego towaru (laptop) oraz kwotę zapłaty. Wnioskodawczyni nie posiada zaświadczenia od lekarza z potwierdzeniem, że laptop jest sprzętem niezbędnym stosownie do Jej niepełnosprawności. Jednak, według Wnioskodawczyni, logiczne jest, że w Jej sytuacji, żaden inny sprzęt nie da Jej takich korzyści i nie umożliwi takiej pomocy w rehabilitacji słuchu jak nowy, sprawnie działający laptop. Tylko dzięki poprawie słuchu Wnioskodawczyni będzie w stanie być bardziej samodzielna - sama bez pomocy załatwiać swoje sprawy, mieć lepszy kontakt z ludźmi - słyszeć ich. Prowadzić normalną rozmowę.

Rozpatrując czy wydatki poniesione na zakup laptopa podlegają odliczeniu od dochodu w ramach ulgi rehabilitacyjnej należy wskazać, że w myśl art. 26 ust. 7a pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za wydatki, o których mowa w ust. 1 pkt 6, czyli wydatki na cele rehabilitacyjne oraz wydatki związane z ułatwianiem wykonywania czynności życiowych uważa się wydatki poniesione na: zakup i naprawę indywidualnego sprzętu, urządzeń i narzędzi technicznych niezbędnych w rehabilitacji oraz ułatwiających wykonywanie czynności życiowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności, z wyjątkiem sprzętu gospodarstwa domowego.

Należy zaznaczyć, że katalog ulg wymienionych w art. 26 ust. 7a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest katalogiem zamkniętym, co oznacza, że odliczeniu podlegają jedynie wydatki enumeratywnie w nim wymienione.

Należy również pokreślić, że wszelkie zwolnienia podatkowe są odstępstwem od zasady powszechności opodatkowania, a przepisy dotyczące zwolnień podatkowych powinny być interpretowane ściśle, zgodnie przede wszystkim z ich wykładnią językową. Wykluczone jest w tym wypadku stosowanie wykładni rozszerzającej jak i zawężającej.

Mając powyższe na względzie należy podkreślić, że każdy wydatek musi być rozpatrywany indywidualnie i w odniesieniu do konkretnego podatnika, który zamierza skorzystać z odliczenia. Zaakcentować należy, że określenie "indywidualny sprzęt, urządzenia i narzędzia techniczne niezbędne w rehabilitacji" oznacza, że ustawodawca zalicza do nich wyłącznie sprzęt, urządzenia i narzędzia techniczne - mające cechy sprzętu, urządzeń i narzędzi indywidualnych, niezbędnych w rehabilitacji osoby niepełnosprawnej i ułatwiającej tej osobie wykonywanie czynności życiowych, których utrudnienie wykonywania wynika z niepełnosprawności. Oznacza to, że taki sprzęt musi posiadać określone właściwości.

Do oceny przydatności tego sprzętu w rehabilitacji pomocnym będzie oparcie się na zaświadczeniu lekarskim wystawionym przez lekarza specjalistę stosownie do stanu zdrowia konkretnej osoby niepełnosprawnej i potrzeb indywidualnej rehabilitacji.

Z uregulowań zawartych w ww. przepisach wynika zatem, że:

* pomiędzy rodzajem nabytego sprzętu a rodzajem niepełnosprawności pozostawać musi ścisły związek,

* zakupiony sprzęt musi być wykorzystywany (używany) w rehabilitacji oraz służyć przywracaniu sprawności organizmu lub ułatwiać wykonywanie czynności życiowych,

* cechą zakupionego sprzętu musi być jego indywidualny charakter.

Wnioskodawczyni (osoba niepełnosprawna) chce odliczyć w ramach ulgi rehabilitacyjnej wydatki poniesione na zakup laptopa. Niepełnosprawność Wnioskodawczyni wynika z całkowitej głuchoty. Wnioskodawczyni słyszy tylko dzięki wszczepionemu trzy lata temu implantowi ślimakowemu oraz zaczyna słyszeć z pomocą drugiego implantu wszczepionego rok temu. Aby słyszeć, rozpoznawać, rozumieć dźwięki, słowa przez implant ślimakowy potrzebna jest długotrwała rehabilitacja słuchu poprzez ćwiczenia. Jak wskazuje Wnioskodawczyni bardzo pomocnym w tym zakresie urządzeniem jest komputer. Wnioskodawczyni korzysta zainstalowanych w komputerze specjalistycznych programów koniecznych w rehabilitacji słuchowej. Zatem, zakupiony przez Wnioskodawczynię laptop wykorzystywany jest przez Nią w rehabilitacji słuchowej, tj. związanej z Jej niepełnosprawnością. Według Wnioskodawczyni, w Jej sytuacji, żaden inny sprzęt nie da Jej takich korzyści i nie umożliwi takiej pomocy w rehabilitacji słuchu jak nowy, sprawnie działający laptop. Tylko dzięki poprawie słuchu Wnioskodawczyni będzie w stanie być bardziej samodzielna, bez pomocy załatwiać swoje sprawy, mieć lepszy kontakt z ludźmi, słyszeć ich.

Podkreślić należy, że aktualny rozwój nauki i techniki, w wyniku którego są wprowadzane na rynek nowe urządzenia i doskonalone dotychczas funkcjonujące na rynku urządzenia, powoduje, że urządzenia, które dotychczas nie były wykorzystywane w rehabilitacji, są w niej wykorzystywane i stają się również urządzeniami ułatwiającymi wykonywanie czynności życiowych osobom niepełnosprawnym. Zainstalowanie na sprzęcie oprogramowania lub aplikacji, wspomagających rehabilitację, powoduje, że posiada on indywidualny charakter, związany z niepełnosprawnością, co również oznacza, że posiada on cechy indywidualnego sprzętu ułatwiającego wykonywanie czynności życiowych.

Zatem, wskazane przez Wnioskodawczynię wydatki poniesione na zakup laptopa można uznać za wydatki poniesione w ramach ulgi rehabilitacyjnej określonej w art. 26 ust. 1 pkt 6 w zw. z art. 26 ust. 7a pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wydatki te będą podlegały odliczeniu od podstawy opodatkowania w zeznaniu o wysokości dochodu osiągniętego w roku podatkowym, w którym zostały poniesione, po spełnieniu wskazanych wyżej pozostałych warunków, określonych w art. 26 ww. ustawy. Wysokość wydatków ustala się na podstawie dokumentów stwierdzających ich poniesienie. Odliczenie to przysługuje w wysokości faktycznie poniesionych wydatków, przy czym nie może ono przekroczyć wysokości dochodu do opodatkowania.

Stanowisko Wnioskodawczyni uznane zostało za prawidłowe w całości, pomimo że błędnie wskazała jako podstawę prawną skorzystania w Jej przypadku z ulgi rehabilitacyjnej również art. 11 ust. 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, ponieważ skutek podatkowy w postaci możliwości odliczenia wydatków na zakup laptopa od dochodu wskazany został prawidłowo.

Końcowo wskazać należy, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację indywidualną w trybie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325, z późn. zm.), opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku - nie prowadzi postępowania dowodowego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ww. ustawy jest sam przepis prawa. Jeżeli zatem, przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie różnił się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawczyni w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy - Ordynacja podatkowa).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w..., za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała, lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.