0113-KDIPT2-2.4011.1027.2021.1.ACZ

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA - stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

5 października 2021 r. wpłynął Pani wniosek z 4 października 2021 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Rodzice Wnioskodawczyni, C. i E.G. byli małżeństwem (od 30 czerwca 1956 r.), w którym panował ustrój ustawowej wspólności majątkowej małżeńskiej.

19 lutego 1999 r. małżonkowie C. i E.G. nabyli na własność, do wspólności ustawowej majątkowej małżeńskiej, lokal mieszkalny stanowiący odrębną nieruchomość, oznaczony nr..., położony w... przy ul.... wraz z prawami z nim związanymi, na podstawie umowy sprzedaży sporządzonej przez notariusza..., prowadzącą kancelarię notarialną w... przy ul.... (Rep. A Nr..). Przez cały okres trwania małżeństwa, do chwili śmierci C.G., małżonkowie C. i E.G. pozostawali w ustroju wspólności majątkowej małżeńskiej. Umów majątkowych małżeńskich nie zawierali.

Ojciec Wnioskodawczyni - C.G. zmarł 18 grudnia 2020 r. Spadek po nim nabyły na podstawie ustawy z dobrodziejstwem inwentarza: żona - E.G. w 1/2 części i córka - J.K. (Wnioskodawczyni) w 1/2 części, co zostało stwierdzone aktem poświadczenia dziedziczenia z 3 lutego 2021 r., sporządzonym przed notariuszem..., prowadzącą kancelarię notarialną w..., przy ul.... (Rep. A Nr..). W skład spadku po C.G. wchodził udział wynoszący 1/2 w prawie własności ww. lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość, oznaczonego nr..., położonego w... przy ul.... (dla którego Sąd... w...,. Wydział Ksiąg Wieczystych, prowadzi księgę wieczystą o nr...) wraz z prawami z nim związanymi. Zatem, w wyniku dziedziczenia po C.G. Wnioskodawczyni otrzymała udział wynoszący 1/4 w prawie własności ww. lokalu, matka Wnioskodawczyni - E.G. również otrzymała udział wynoszący 1/4 w prawie własności ww. lokalu.

Matka Wnioskodawczyni, E.G., zmarła 28 grudnia 2020 r. Spadek po niej nabyła na podstawie ustawy z dobrodziejstwem inwentarza w całości jej córka - J.K. (Wnioskodawczyni), co zostało stwierdzone aktem poświadczenia dziedziczenia z 3 lutego 2021 r. sporządzonym przed notariuszem..., prowadzącą kancelarię notarialną w..., przy ul.... (Rep. A Nr..). W skład spadku po zmarłej E.G. wchodził udział wynoszący 3/4 w prawie własności lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość, oznaczonego nr..., położonego w... przy ul.... wraz z prawami z nim związanymi.

Odziedziczony przez Wnioskodawczynię po rodzicach ww. lokal mieszkalny wraz z prawami z nim związanymi został w całości sprzedany (odpłatnie zbyty) przez Wnioskodawczynię 24 marca 2021 r. na podstawie umowy sprzedaży sporządzonej przed notariuszem..., prowadzącą kancelarię notarialną w..., przy ul.... (Rep. A Nr..).

Odpłatne zbycie ww. nieruchomości nie nastąpiło w wyniku wykonywania działalności gospodarczej w rozumieniu przepisu art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Pytanie

Czy w związku z odpłatnym zbyciem przez Wnioskodawczynię 24 marca 2021 r. lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość, oznaczonego nr..., położonego w... przy ul...., wraz z prawami z nim związanymi, nabytego w drodze dziedziczenia po rodzicach C. i E.G., Wnioskodawczyni będzie zobowiązana do zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych (19%) i złożenia deklaracji PIT-39 za 2021 r.?

Pani stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawczyni, nie będzie Ona zobowiązana do zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych (19%) i złożenia deklaracji PIT-39 za 2021 r. w związku z odpłatnym zbyciem przez Wnioskodawczynię 24 marca 2021 r. lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość, oznaczonego nr..., położonego w... przy ul...., wraz z prawami z nim związanymi, nabytego w drodze dziedziczenia po rodzicach C. i E. G.

Zdaniem Wnioskodawczyni, odpłatne zbycie ww. lokalu mieszkalnego (zarówno w zakresie udziału wynoszącego 1/4 we własności tego lokalu odziedziczonego po zmarłym C.G., jak i w zakresie udziału wynoszącego 3/4 we własności lokalu odziedziczonego po zmarłej E.G.) nie stanowi źródła przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 w zw. z art. 10 ust. 5 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż zbycie lokalu nastąpiło po upływie 5 lat, od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jego nabycie przez spadkodawców.

W konsekwencji, Wnioskodawczyni nie będzie zobowiązana do zapłaty podatku dochodowego z tego tytułu ani do złożenia w tym zakresie deklaracji PIT-39 za 2021 r.

Zgodnie bowiem z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłem przychodu jest m.in. odpłatne zbycie lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość, jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie.

Natomiast w myśl art. 10 ust. 5 ww. ustawy (mającym zastosowanie do dochodów uzyskanych od 1 stycznia 2019 r.), 5-letni okres, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie nieruchomości przez spadkodawcę.

C.G. (spadkodawca) i E.G. (spadkodawczyni) nabyli przedmiotowy lokal do wspólności majątkowej małżeńskiej 19 lutego 1999 r., zatem od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jego nabycie zarówno przez spadkodawcę C.G., jak i spadkodawczynię E.G. do daty sprzedaży (24 marca 2021 r.) upłynęło ponad 5 lat.

Zgodnie z art. 31 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa), która obejmuje przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny).

Wspólność małżeńska została ukształtowana jako wspólność łączna. Charakteryzuje się ona tym, że w czasie jej trwania małżonkowie nie mają określonych udziałów w majątku wspólnym, nie mogą więc rozporządzać udziałami, a także nie mogą żądać podziału majątku objętego wspólnością ustawową. Obojgu małżonkom przysługuje pełne prawo do całości majątku wspólnego. Zważywszy na tak ukształtowaną sytuację prawną małżonków objętych wspólnością ustawową, definitywne nabycie w czasie jej trwania nieruchomości oznacza nabycie przez każdego z małżonków tego prawa w całości, a nie w określonym ułamkowo udziale. Konsekwentnie, w przypadku sprzedaży tego prawa, każdy z małżonków zbywałby je w całości, a nie w określonym udziale. Zatem, nie jest możliwe nabycie nieruchomości w określonym udziale przez małżonków pozostających we wspólności majątkowej małżeńskiej i działających jednocześnie, co wynika z istoty wspólności małżeńskiej - wspólność małżeńska (łączna).

Skoro ze względu na wspólność majątkową nie można wyodrębnić udziałów, które małżonkowie posiadali w chwili nabycia nieruchomości w małżeństwie, to nie można też przyjąć, że pięcioletni termin biegnie od daty nabycia udziału w nieruchomości w drodze spadku po zmarłym małżonku (uzasadnienie wyroku NSA z 8 grudnia 2011 r., sygn. akt II FSK 1101/10). Dla oceny skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości kluczowy jest moment poniesienia wydatku na nabycie tego składnika do majątku wspólnego i to, że tego wydatku - w momencie jego poniesienia - nie można przypisać jednemu bądź drugiemu małżonkowi w udziałach o określonej wielkości.

Wyżej wskazane stanowisko znajduje potwierdzenie w uchwale Naczelnego Sądu Administracyjnego, wydanej w składzie siedmiu sędziów, z 15 maja 2017 r., sygn. akt II FPS 2/17, w której Sąd stwierdził, że dla celów opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych, odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. Z 2000 r., Nr 14, poz. 176, z późn. zm.) nabytych przez współmałżonka w wyniku dziedziczenia, datą ich nabycia lub wybudowania w rozumieniu tego przepisu jest dzień nabycia (wybudowania) tych nieruchomości i praw majątkowych do majątku wspólnego małżonków.

W uzasadnieniu ww. uchwały NSA stwierdził, że skoro z uwagi na wspólność majątkową nie można wyodrębnić udziałów, które małżonkowie posiadali w chwili nabycia nieruchomości w małżeństwie, to nie można przyjąć, że pięcioletni termin biegnie od daty nabycia nieruchomości w drodze spadku. W wyżej wskazanej uchwale powołano się m.in. na wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 20 maja 2016 r., sygn. akt II FSK 1249/14, a także wyroki wojewódzkich sądów administracyjnych: WSA w Kielcach z 22 sierpnia 2013 r., sygn. akt I SA/Ke 396/13, WSA w Gdańsku z 9 września 2014 r., sygn. akt I SA/Gd 716/14, WSA w Bydgoszczy z 24 marca 2015 r., sygn. akt I SA/Bd 55/15, WSA w Szczecinie z 25 czerwca 2015 r., sygn. akt I SA/Sz 451/15 i WSA w Poznaniu z 10 listopada 2015 r., sygn. akt I SA/Po 1146/15.

Wnioskodawczyni wskazuje, że zgodnie z art. 10 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (mającym zastosowanie do dochodów uzyskanych od 1 stycznia 2019 r.), w przypadku odpłatnego zbycia po ustaniu wspólności majątkowej małżeńskiej, nabytych do majątku wspólnego małżonków nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), okres, o którym mowa w tym przepisie liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło ich nabycie do majątku wspólnego małżonków.

Na podkreślenie zasługuje fakt, że w interpretacjach indywidualnych wydanych na kanwie stanów faktycznych analogicznych do tego, którego dotyczy wniosek, tj. w:

zaaprobowano stanowisko przedstawione powyżej uznając, że bieg 5-letniego terminu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 w związku z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, rozpoczyna się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie nieruchomości do majątku wspólnego małżeńskiego spadkodawcy.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny, wyżej przywołane przepisy prawa, uchwałę NSA, orzecznictwo sądowe oraz interpretacje indywidualne wydane w innych, analogicznych sprawach, należy stwierdzić, że datą nabycia przedmiotowego lokalu przez spadkodawców (rodziców Wnioskodawczyni) - zarówno przez C.G., jak i przez E.G., jest dzień 19 lutego 1999 r., kiedy to lokal ten został nabyty do majątku wspólnego małżonków.

Zatem, 19 lutego 1999 r. jest także datą nabycia przez spadkodawczynię E.G. udziału (otrzymanego w drodze spadkobrania po mężu C.G.) wynoszącego 1/4 w prawie własności przedmiotowego lokalu. Powyższe wynika z faktu, że skoro przedmiotowy lokal wchodził wcześniej do majątku wspólnego małżeńskiego, to E.G. z tego tytułu przysługiwało już prawo własności całej nieruchomości z chwilą nabycia jej do majątku wspólnego (1999 r.). Zatem, matka Wnioskodawczyni nie mogła ponownie nabyć udziałów w przedmiotowym lokalu w drodze dziedziczenia po zmarłym mężu w 2020 r. Dla oceny skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości kluczowy jest moment poniesienia wydatku na nabycie tego składnika do majątku wspólnego i to, że tego wydatku - w momencie jego poniesienia - nie można przypisać jednemu bądź drugiemu małżonkowi w udziałach o określonej wielkości. Późniejsze/następcze zdarzenia prawne nie mają zatem w tym aspekcie, prawnopodatkowego znaczenia dla ustalenia daty nabycia nieruchomości lub prawa majątkowego.

Reasumując, stwierdzić należy, że data 19 lutego 1999 r., kiedy to przedmiotowy lokal został nabyty do majątku wspólnego przez małżonków C. i E.G., jest datą nabycia (w rozumieniu art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych):

Zatem, termin 5-letni, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 w zw. z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, upłynął (dla każdego z ww. udziałów w prawie własności lokalu, odziedziczonych przez Wnioskodawczynię) z dniem 31 grudnia 2004 r. Oznacza to, że odpłatne zbycie 24 marca 2021 r. przedmiotowego lokalu, także w części nabytej w drodze dziedziczenia po zmarłej E.G., a otrzymanej przez E.G. w drodze spadkobrania po zmarłym mężu (udział wynoszący 1/4 w prawie własności lokalu) - nie stanowi źródła przychodu i nie skutkuje obowiązkiem zapłaty podatku dochodowego, z uwagi na fakt, że od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jego nabycie upłynęło ponad 5 lat.

W ocenie Wnioskodawczyni, zatem odpłatne zbycie przedmiotowego lokalu przez Wnioskodawczynię 24 marca 2021 r. (zarówno w zakresie udziału we własności tego lokalu odziedziczonego po zmarłym C.G., jak i w zakresie udziału we własności lokalu odziedziczonego po zmarłej E.G.) nie implikuje konieczności zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych. Zatem, Wnioskodawczyni nie będzie też zobowiązana do złożenia w tym zakresie deklaracji PIT-39 za 2021 r.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

UZASADNIENIE interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

d) innych rzeczy, - jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, formułuje generalną zasadę, zgodnie z którą sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw określonych w tym przepisie przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, jeżeli nie następuje w ramach wykonywania działalności gospodarczej, rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego.

Natomiast, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz ww. praw nastąpi po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie i nie następuje w ramach wykonywania działalności gospodarczej - nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym, kwota uzyskana ze sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz ww. praw w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Zatem, w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma moment i sposób ich nabycia.

Należy wskazać, że ustawą z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2159) dodano m.in. art. 10 ust. 5 i ust. 6, które stosuje się do dochodów (przychodów) uzyskanych od dnia 1 stycznia 2019 r.

Zgodnie z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w przypadku odpłatnego zbycia, nabytych w drodze spadku, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a-c), okres, o którym mowa w tym przepisie, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie tej nieruchomości lub nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę.

Dodany przepis art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że w przypadku zbycia nieruchomości nabytych w drodze spadku, 5-letni okres liczony jest od daty nabycia nieruchomości lub praw majątkowych przez spadkodawcę.

Stosownie zaś do art. 10 ust. 6 ww. ustawy, w przypadku odpłatnego zbycia po ustaniu wspólności majątkowej małżeńskiej, nabytych do majątku wspólnego małżonków lub wybudowanych w trakcie trwania wspólności majątkowej małżeńskiej nieruchomości lub nabytych do majątku wspólnego małżonków praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a-c), okres, o którym mowa w tym przepisie, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło ich nabycie do majątku wspólnego małżonków lub ich wybudowanie w trakcie trwania wspólności majątkowej małżeńskiej.

Ponieważ ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje, co należy rozumieć pod pojęciem nabycia w drodze spadku, należy posiłkować się normami prawa cywilnego.

Zgodnie z art. 922 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r. poz. 1740 z późn. zm.), spadek to prawa i obowiązki zmarłego wynikające ze stosunków cywilnoprawnych, które z chwilą jego śmierci przechodzą na następców prawnych. W myśl art. 924 Kodeksu cywilnego, spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku (art. 925 Kodeksu cywilnego). Powyższe oznacza, że z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki stają się spadkiem, który podlega przepisom prawa spadkowego, a data śmierci (chwila śmierci) spadkodawcy ustala, kto staje się spadkobiercą oraz co wchodzi w skład masy spadkowej. Z kolei, postanowienie sądu o stwierdzeniu nabycia spadku lub akt poświadczenia dziedziczenia potwierdzają jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia.

Wobec powyższego, w przypadku odpłatnego zbycia nabytej w spadku nieruchomości istotne znaczenie ma ustalenie daty nabycia tej nieruchomości przez spadkodawcę (spadkodawców).

Zatem, aby ustalić, czy w przedmiotowej sprawie sprzedaż przez Wnioskodawczynię w 2021 r. lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, istotne jest ustalenie daty nabycia tej nieruchomości przez spadkodawców, czyli rodziców Wnioskodawczyni.

Zważywszy na fakt, że lokal mieszkalny stanowiący odrębną nieruchomość został nabyty przez rodziców Wnioskodawczyni do wspólności majątkowej małżeńskiej, należy odnieść się również do przepisów ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2020 r. poz. 1359 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 31 § 1 ustawy - Kodeks rodzinny i opiekuńczy, z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

Ustrój wspólności ustawowej, obejmujący dorobek obojga małżonków, ukształtowany został przez ustawodawcę jako wspólność łączna, bezudziałowa. Wspólność ta charakteryzuje się tym, że w czasie jej trwania małżonkowie nie mają określonych udziałów w majątku wspólnym, nie mogą zatem rozporządzać udziałami, a także nie mogą żądać podziału majątku objętego wspólnością ustawową (art. 35 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego).

Obojgu małżonkom przysługuje pełne prawo do całości majątku wspólnego. Zważywszy na tak ukształtowaną sytuację prawną małżonków objętych wspólnością ustawową, definitywne nabycie w czasie jej trwania nieruchomości oznacza nabycie przez każdego z małżonków tego prawa w całości, a nie w określonym ułamkowo udziale. Konsekwentnie, w przypadku sprzedaży tego prawa, każdy z małżonków zbywałby je w całości, a nie w określonym udziale.

Zaprezentowane stanowisko znajduje odzwierciedlenie w podjętej przez Naczelny Sąd Administracyjny uchwale z dnia 15 maja 2017 r., sygn. akt II FPS 2/17, w której Sąd stwierdził, że: "Dla celów opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych, odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nabytych przez współmałżonka w wyniku dziedziczenia, datą ich nabycia lub wybudowania w rozumieniu tego przepisu jest dzień nabycia (wybudowania) tych nieruchomości i praw majątkowych do majątku wspólnego małżonków".

W opisie stanu faktycznego Wnioskodawczyni wskazała, że przedmiotowy lokal mieszkalny stanowiący odrębną nieruchomość był własnością Jej rodziców od 1999 r. Zatem pięcioletni okres, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 w związku z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w przypadku Wnioskodawczyni niewątpliwie minął, bowiem od końca roku kalendarzowego, w którym ww. lokal mieszkalny został nabyty przez spadkodawców (rodziców Wnioskodawczyni) do momentu jego sprzedaży przez Wnioskodawczynię upłynęło ponad pięć lat.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz powołane przepisy prawa stwierdzić należy, że odpłatne zbycie przez Wnioskodawczynię w 2021 r. lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość, nie stanowi źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 w związku z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, ponieważ odpłatne zbycie ww. lokalu mieszkalnego nastąpiło po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jego nabycie przez spadkodawców, tj. ojca i matkę Wnioskodawczyni.

W związku z powyższym u Wnioskodawczyni nie wystąpi obowiązek zapłaty 19% podatku dochodowego od osób fizycznych oraz obowiązek złożenia deklaracji PIT-39 za 2021 r. z odpłatnego zbycia lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Panią w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Końcowo należy wskazać, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku - nie prowadzi postępowania dowodowego. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. Pełna weryfikacja prawidłowości Pani stanowiska może być dokonana jedynie w toku ewentualnego postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub postępowania kontrolnego organu kontroli celno-skarbowej, będącego poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej, do której zastosowanie mają przepisy określone w art. 14h (w zamkniętym katalogu) ustawy - Ordynacja podatkowa.

POUCZENIE o funkcji ochronnej interpretacji

* Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 z późn. zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

* Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

POUCZENIE o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w.. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 z późn. zm.; dalej jako "p.p.s.a.").

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 p.p.s.a.). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 p.p.s.a.):

* w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 p.p.s.a.), albo

* w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a p.p.s.a.).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a p.p.s.a.).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 z późn. zm.).