0113-KDIPT2-2.4011.10.2017.1.KK - Określenie skutków podatkowych odpłatnego zbycia udziału w nieruchomości.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 2 marca 2017 r. (data wpływu 7 marca 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia udziału w nieruchomości - jest nieprawidłowe.

W dniu 7 marca 2017 r. wpłynął do Organu podatkowego wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia udziału w nieruchomości.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Ojciec Wnioskodawczyni... zmarł w dniu 2 stycznia 2009 r. Po jego śmierci Wnioskodawczyni odziedziczyła spadek w postaci 1/4 wartości nieruchomości położonej w... wraz z zadłużeniem hipotecznym. W dniu 11 marca 2010 r. u notariusza w... został podpisany akt dziedziczenia.

W kwietniu 2016 r. sprzedano dom. Niestety Wnioskodawczyni była do tego zmuszona, gdyż jako córka zmarłego, nie była w stanie utrzymać takiego domu, ponieważ została sama z dwójką dzieci po odejściu męża. Sprzedając wraz z mamą (wdowa po zmarłym...) dom, pieniądze przeznaczyły na zakup dwóch mieszkań. Wnioskodawczyni, jako córka zmarłego będąca w ciężkiej sytuacji materialnej, zadłużona i mająca problemy z komornikami, nie chciała aby mieszkanie jedno było zapisane na Nią, gdyż bała się, że może być zabrane i nie miałaby gdzie mieszkać z dziećmi. Całą część pieniędzy, którą Wnioskodawczyni miała po sprzedaży domu, przeznaczyła na spłatę zadłużenia hipotecznego, którą była obciążona nieruchomość w... oraz na zakup mieszkania, gdzie aktualnie mieszkają. Taką umowę ustną Wnioskodawczyni miała z mamą. Teraz okazało się, że Wnioskodawczyni musi zapłacić podatek od spadku, tylko nie wie czy powinno tak być, skoro wszystkie pieniądze ze sprzedaży domu wydała na zakup mieszkania dla siebie i dla dzieci.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy przychód uzyskany ze sprzedaży domu jest zwolniony z opodatkowania podatkiem dochodowym?

Zdaniem Wnioskodawczyni, dochód uzyskany ze sprzedaży domu jest zwolniony z opodatkowania podatkiem dochodowym, ponieważ część pieniędzy ze sprzedaży została przeznaczona na spłatę hipoteki dotyczącej sprzedawanego domu i bez tego nie byłaby możliwa sprzedaż. Poza tym, pieniądze na zakup nieruchomości zakupionej przez matkę Wnioskodawczyni pochodzą ze sprzedaży domu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r. poz. 2032, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jednym ze źródeł przychodów jest odpłatne zbycie:

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Podkreślić należy, że przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych formułuje generalną zasadę, że sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, stanowi przychód, z którego dochód podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym. Zatem, w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości i praw, decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma moment (data) nabycia.

Z treści wniosku wynika, że ojciec Wnioskodawczyni zmarł w dniu 2 stycznia 2009 r. Po jego śmierci Wnioskodawczyni odziedziczyła spadek w postaci udziału 1/4 części nieruchomości wraz z zadłużeniem hipotecznym. W dniu 11 marca 2010 r. u notariusza został podpisany akt dziedziczenia. W kwietniu 2016 r. Wnioskodawczyni wraz matką sprzedała dom. Pieniądze ze sprzedaży domu zostały przeznaczone przez Wnioskodawczynię i Jej matkę na zakup dwóch mieszkań. Całą część pieniędzy, którą Wnioskodawczyni miała po sprzedaży domu, przeznaczyła na spłatę zadłużenia hipotecznego, którym była obciążona odziedziczona nieruchomość oraz na zakup mieszkania, gdzie aktualnie mieszka wraz z dziećmi.

Stosownie do art. 922 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2017 r. poz. 459) prawa i obowiązki majątkowe zmarłego przechodzą z chwilą jego śmierci na jedną lub kilka osób. W myśl art. 924 Kodeksu cywilnego, spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku (art. 925 Kodeksu cywilnego). Oznacza to, że z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki stają się spadkiem, który podlega przepisom prawa spadkowego, a data śmierci (chwila śmierci) spadkodawcy ustala, kto staje się spadkobiercą oraz co wchodzi w skład masy spadkowej. Z kolei postanowienie sądu czy akt poświadczenia dziedziczenia potwierdzają jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia. Istotny zatem dla podatku dochodowego jest dzień otwarcia spadku, czyli data śmierci spadkodawcy. Oznacza to, że dniem nabycia spadku przez Wnioskodawczynię jest data śmierci spadkodawcy.

Odnosząc zatem powyższe uregulowania prawne na grunt rozpatrywanej sprawy stwierdzić należy, że do nabycia przez Wnioskodawczynię udziału w prawie własności nieruchomości doszło w dniu 2 stycznia 2009 r. w dacie śmierci ojca i ta data ma znaczenie dla liczenia okresu 5 lat, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Mając na uwadze obowiązujące przepisy oraz przedstawiony we wniosku stan faktyczny należy stwierdzić, że nabycie przez Wnioskodawczynię udziału 1/4 części nieruchomości miało miejsce w 2009 r., tj. w dacie śmierci ojca. Zatem, sprzedaż ww. udziału w nieruchomości dokonana w 2016 r. nie stanowi źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, ponieważ nastąpiła po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie udziału w drodze spadku. W konsekwencji, sprzedaż przez Wnioskodawczynię udziału w nieruchomości nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, a tym samym na Wnioskodawczyni nie ciąży obowiązek zapłaty podatku dochodowego z tego tytułu.

We własnym stanowisko zawartym we wniosku Wnioskodawczyni wskazała, że dochód uzyskany ze sprzedaży udziału 1/4 części nieruchomości, korzysta ze zwolnienia podatkowego, ponieważ pieniądze otrzymane ze zbycia udziału w nieruchomości zostały przeznaczone na zakup mieszkania. Ponadto, za pieniądze otrzymane ze sprzedaży Wnioskodawczyni spłaciła zadłużenie hipoteczne nieruchomości.

W związku z tym, że sprzedaż przez Wnioskodawczynię udziału w nieruchomości w ogóle nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych (nie stanowi źródła przychodu w myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy), bezprzedmiotowe jest badanie, czy Wnioskodawczyni może korzystać z ulgi określonej w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wobec powyższego stanowisko, w którym Wnioskodawczyni stwierdziła, że dochód ze sprzedaży nieruchomości jest zwolniony z opodatkowania podatkiem dochodowym uznaje się za nieprawidłowe.

Jednocześnie Organ zauważa, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku - nie prowadzi postępowania dowodowego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201 z późn. zm.) jest sam przepis prawa. Jeżeli zatem, przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie różnił się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawczyni w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Ponadto nadmienia się, że wydając interpretację w trybie art. 14b ustawy - Ordynacja podatkowa, Organ podatkowy nie przeprowadza postępowania dowodowego, w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony do weryfikacji i oceny dokumentów załączonych do wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez Wnioskodawczynię i Jej stanowiskiem w sprawie oceny prawnej stanu faktycznego. Dokumenty dołączone do wniosku z dnia 2 marca 2017 r. nie podlegają weryfikacji i analizie tutejszego Organu.

Podkreślić należy, że interpretacje prawa podatkowego wydawane są w indywidualnej sprawie zainteresowanego, co wynika z treści art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa. W związku z tym, interpretacje te wywierają skutki prawne jedynie w stosunku do tego podmiotu, do którego są skierowane. Zatem, niniejsza interpretacja indywidualna jest wiążąca dla Wnioskodawczyni jako osoby występującej z wnioskiem, natomiast nie wywołuje skutków prawnych dla pozostałych współwłaścicieli (spadkobierców).

Należy również wskazać, że niniejsze rozstrzygnięcie ogranicza się wyłącznie do udzielenia interpretacji indywidualnej w zakresie wniosku wyznaczonym przez Wnioskodawczynię, jakim jest podatek dochodowy od osób fizycznych, natomiast nie dotyczy kwestii praw i obowiązków Wnioskodawczyni w innych podatkach (nie dotyczy np. podatku od spadków i darowizn).

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2016 r. poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.