0113-KDIPT2-1.4011.753.2019.2.RK - Ustalenie możliwości skorzystania z preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 11 marca 2020 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0113-KDIPT2-1.4011.753.2019.2.RK Ustalenie możliwości skorzystania z preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy - przedstawione we wniosku z dnia 27 grudnia 2019 r. (data wpływu 31 grudnia 2019 r.), uzupełnionym pismem z dnia 19 lutego 2020 r. (data wpływu 25 lutego 2020 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31 grudnia 2019 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

Wniosek ten nie spełniał wymogów, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.), w związku z czym pismem z dnia 10 lutego 2020 r., Nr 0113-KDIPT2-1.4011.753.2019.1.RK, na podstawie art. 13 § 2a, art. 169 § 1 w związku z art. 14h powołanej ustawy, wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie do uzupełnienia ww. wniosku wysłano za pośrednictwem platformy ePUAP w dniu 10 lutego 2020 r. (data doręczenia 12 lutego 2020 r., identyfikator poświadczenia doręczenia UPD37618342). Wnioskodawca uzupełnił powyższy wniosek pismem z dnia 19 lutego 2020 r. (data wpływu 25 lutego 2020 r.), nadanym za pośrednictwem operatora pocztowego w dniu 19 lutego 2020 r.

We wniosku i jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest osobą fizyczną prowadzącą jednoosobową działalność gospodarczą w zakresie m.in. tworzenia oprogramowania komputerowego (przeważająca działalność gospodarcza). Wnioskodawca prowadzi ewidencję podatkową - podatkową księgę przychodów i rozchodów. Wnioskodawca ma nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce w rozumieniu art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1387, z późn. zm., dalej: u.p.d.o.f.). Wnioskodawca jest wspólnikiem spółki z o.o. (dalej również jako: "Spółka"), która zajmuje się tworzeniem i rozwijaniem wysokiej jakości oprogramowania autorskiego dedykowanego przede wszystkim dla firm pożyczkowych i sprzedaży licencji na jego użytkowanie. Spółka tworzy nowe, zaawansowane technologie, przy czym flagowymi produktami ("Produkty") Spółki są:

a. System... - dedykowany dla firm pożyczkowych. System dostarczany jest klientom na zasadzie usługi w modelu Software as a service, czyli oprogramowanie jako usługa ("SaaS"). Klienci płacą za wdrożenie systemu i później comiesięczną opłatę za utrzymanie i serwisowanie rozwiązania,

b. System... - system dedykowany dla pośredników pożyczkowych online. Jest to platforma realizująca cały proces pożyczkowy na stronie brokera łącznie z weryfikacją tożsamości w oparciu o dane z konta bankowego wnioskującego i umożliwiająca podpisanie umowy z firmą pożyczkową poprzez platformę podpisów elektronicznych. System dostarczany jest klientom na zasadzie usługi w modelu Software as a service, czyli oprogramowanie jako usługa ("SaaS"). Klienci płacą za wdrożenie systemu i później comiesięczną opłatę za utrzymanie i serwisowanie rozwiązania. Na dzień składania wniosku system jest zintegrowany z 3 firmami pożyczkowymi, ale w najbliższych planach jest integracja z kolejnymi 3 firmami pożyczkowymi oraz jednym z banków. Elementem platformy jest system dla działu call center. System niebawem zostanie poszerzony o funkcję wykrywania fraudów oraz zostanie zintegrowany z centralą telefoniczną.

Produkty Spółki to autorskie rozwiązania opracowane przez Spółkę, wykorzystujące najnowsze technologie oraz standardy. Branża IT jest branżą bardzo dynamiczną i wymagającą ciągłego doskonalenia oferowanych produktów, w innym przypadku podmiot nie ma możliwości skutecznego konkurowania. Powyższe wymusza na Spółce prowadzenie prac, które pozwolą zdobyć przewagę konkurencyjną poprzez nowe lub ulepszone produkty. Na czas obowiązywania umowy o udostępnienie oprogramowania w modelu SaaS, Spółka udziela klientom licencji na korzystanie z oprogramowania. Wynagrodzenie na podstawie takich umów określane jest w kwocie zryczałtowanej za całość świadczeń z niej wynikających i rozliczane jest w miesięcznych okresach rozliczeniowych, przy czym wysokość wynagrodzenia ryczałtowego może zmieniać się w czasie, w zależności od liczby pożyczek, które zostały udzielone przez podmiot korzystający z oprogramowania. Większość przychodów Spółki pochodzi z opłat licencyjnych. Pozostałą kategorią przychodów są usługi wdrożeniowe świadczone przez Spółkę, pozostające w związku z działalnością podstawową. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej na podstawie umowy o świadczenie usług ("Umowa") Wnioskodawca podjął współpracę ze Spółką w przedmiocie świadczenia usług informatycznych, których wykonanie odbywa się w szczególności poprzez realizację następujących zadań:

a.

prac programistycznych, tj. tworzenia oprogramowania ("Oprogramowanie"),

b.

administracji serwerami,

c.

wsparcia technicznego użytkowników systemu.

W zakres usług dot. administracji serwerami oraz wsparcia technicznego wchodzą takie czynności jak: helpdesk, pomoc doraźna dla użytkowników, administracja systemem, kopie bezpieczeństwa systemu oraz baz danych, instalacja łatek bezpieczeństwa, konfiguracja systemu w zakresie, jaki nie jest dostępny z poziomu interfejsu użytkownika. Wnioskodawca świadcząc usługi na rzecz Spółki w praktyce samodzielnie tworzy oprogramowanie na potrzeby projektów realizowanych przez Spółkę. Wnioskodawca odpowiada za stworzenie uzgodnionej części oprogramowania, która po połączeniu z pozostałymi częściami stworzy docelowe, finalne oprogramowanie rozwijane przez Spółkę. Wnioskodawca nie zatrudnia pracowników, obecnie nie zleca wykonania prac wynikających z Umowy na rzecz podwykonawców, jednakże nie można wykluczyć, że w przyszłości stan ten ulegnie zmianie. Wnioskodawca i Spółka ustalili, że w przypadku stworzenia przez Wnioskodawcę, w ramach realizacji Umowy, utworu (lub jego części), bądź utworów w rozumieniu ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1231, z późn. zm.) w szczególności stworzenia programów komputerowych, ogół autorskich praw majątkowych do tych utworów przechodzi na Spółkę z chwilą doręczenia Spółce pierwszego, niezmienionego egzemplarza utworu, a w odniesieniu do zmian utworu (w tym wynikających z żądania Spółki) - z chwilą dostarczenia pierwszego, zmienionego egzemplarza danego utworu lub jego odpowiedniej części; w braku przekazania Umowy, wszelkie te prawa przechodzą na Spółkę z chwilą pierwszego wykorzystania w przedsiębiorstwie Spółki (niezależnie od celu, zakresu i sposobu takiego wykorzystania). W zamian za wykonane usługi Wnioskodawca otrzymuje wynagrodzenie zasadnicze oraz ma prawo do otrzymania premii uznaniowej (ustalanej odrębnie dla każdego okresu rozliczeniowego). Wynagrodzenie zasadnicze obejmuje wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw majątkowych, przy czym uzyskiwane wynagrodzenie jest rozdzielone na:

a.

wynagrodzenie ze zbycia autorskich praw majątkowych do programu komputerowego lub jego części wytworzonego samodzielnie przez Wnioskodawcę,

b.

pozostałą część wynagrodzenia.

Faktura obejmuje całość wynagrodzenia za świadczone usługi na podstawie Umowy, przy czym załącznik każdorazowo dołączany do faktury zawiera wyodrębnienie wynagrodzenia na część dot. wynagrodzenia za zbycie praw autorskich do oprogramowania oraz część dot. wynagrodzenia za pozostałe obowiązki realizowane na podstawie Umowy. Wnioskodawca w związku z prowadzoną działalnością ponosi przykładowe koszty:

a.

prowadzenia księgowości,

b.

używania samochodu osobowego,

c.

używania telefonu komórkowego,

d.

zakupu sprzętu (m.in. komputery, monitory) oraz literatury,

e.

zakup licencji na oprogramowanie,

f.

uczestnictwa w szkoleniach stacjonarnych oraz kursach online.

Wnioskodawca wskazuje, że autorskie prawo do programu komputerowego lub jego części podlega ochronie prawnej zgodnie z art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wnioskodawca wskazuje również, że w ramach prac nad Produktami w Spółce realizowane są m.in. następujące działania:

a.

spotkania projektowe - spotkania te mają charakter wewnętrzny, polegający na konsultacjach pracowników i współpracowników Spółki zaangażowanych w tworzenie Produktu,

b.

planowanie - w tym m.in. budżetowanie, tworzenie harmonogramu wdrożeń oraz testów,

c.

programowanie - analiza kodu, modyfikacja kodu, tworzenie oprogramowania,

d.

testowanie - ustalenie standardów jakości tworzonych rozwiązań, przeprowadzanie testów, weryfikacja jakości tworzonych rozwiązań, usuwanie błędów,

e.

bug fixing - identyfikacja i usuwanie błędów.

Wnioskodawca zaznacza, że efektem opisanych powyżej działań jest:

* ulepszenie istniejących Produktów polegające na dostosowaniu ich do określonych funkcji poprzez modyfikację/rozszerzenie Produktu (wykraczające poza rutynowe zmiany tego produktu),

* powstanie nowych Produktów poprzez opracowanie prototypów, tworzenie nowego oprogramowania, w tym także poprzez tworzenie niedostępnych wcześniej elementów i nowych funkcjonalności.

Ponadto, oprócz flagowych Produktów, Spółka wytwarza również poboczne narzędzia i usługi, które są uzupełnieniem oferty. Wyżej wskazane prace są wykonywane tylko i wyłącznie na potrzeby Spółki. Spółka nie oferuje usług tworzenia aplikacji bezpośrednio dla klientów, skupia się na rozwoju własnych produktów sprzedawanych na licencji. Reasumując, realizowane prace w Spółce:

* rozpoczynają się od pracy koncepcyjnej (opracowanie koncepcji projektu), a finalizowane są wraz z zakończeniem prac związanych z ulepszeniem Produktów lub tworzeniem nowego Produktu,

* nie są związane ze standardowymi, rutynowymi i okresowymi zmianami w Produktach, niepociągającymi za sobą postępu technologicznego,

* ich celem jest powstanie nowych lub ulepszonych Produktów.

Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, ani na podstawie decyzji o wsparciu, o której mowa w ustawie z dnia 10 maja 2018 r. o wspieraniu nowych inwestycji (Dz. U. z 2018 r. poz. 1162).

W piśmie z dnia 19 lutego 2020 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, Wnioskodawca wskazał, że jednoosobowa działalność gospodarcza jest opodatkowana na zasadach określonych w art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. podatkiem liniowym 19%.

Autorskie oprogramowanie zostało wytworzone przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca opracowuje nowe lub ulepszone produkty niewystępujące dotychczas w praktyce gospodarczej lub na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących. W zakres obowiązków Wnioskodawcy jako wspólnika spółki z o.o. nie wchodzi pisanie oprogramowania. Wnioskodawca osiąga dochody z tytułu świadczenia usług na rzecz Spółki, w ramach których jest pisanie oprogramowania, w tym dochody za przeniesienie majątkowych praw autorskich do stworzonych programów komputerowych. Wnioskodawca prowadzi odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów szczegółową ewidencję, która pozwala na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej i zapewniająca spełnienie pozostałych wymogów określonych w art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Ewidencja jest prowadzona w sposób ciągły, od początku realizacji prac w ramach działalności badawczo-rozwojowej. Dochodem z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej są dochody osiągnięte z tytułu sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Uzyskiwane przez Wnioskodawcę przychody z prowadzonej działalności gospodarczej są przychodami z tytułu autorskiego prawa do programu komputerowego zgodnie z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat oraz wykonanie opisanych we wniosku czynności ponosi Wnioskodawca. Wnioskodawca jako wykonujący opisane we wniosku czynności ponosi ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną działalnością.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy podejmowana przez Wnioskodawcę działalność polegająca na tworzeniu oprogramowania komputerowego lub jego części (Oprogramowanie) w ramach zawartej ze Spółką Umowy stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

2. Czy prawo autorskie do oprogramowania komputerowego lub jego części (Oprogramowanie) wytworzone samodzielnie przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez Niego działalności gospodarczej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

3. Czy dochód uzyskiwany przez Wnioskodawcę ze zbycia prawa autorskiego do oprogramowania komputerowego lub jego części (Oprogramowanie) na rzecz Spółki jest kwalifikowanym dochodem w rozumieniu art. 30ca ust. 1 w zw. z art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który może być opodatkowany stawką preferencyjną 5%?

Ad.1. Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z przepisami art. 5a pkt 38 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, przez działalność badawczo-rozwojową rozumie się działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowane w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl przepisu art. 5a pkt 39 u.p.d.o.f., badania naukowe oznaczają:

a.

badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2018 r. poz. 1668, z późn. zm.) - prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowanych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

b.

badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce - prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Definiując prace rozwojowe art. 5a pkt 40 u.p.d.o.f., odsyła do art. 4 ust. 3 ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Zgodnie z tym przepisem, prace rozwojowe to działalność obejmująca nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zdaniem Wnioskodawcy, przy analizie niniejszego zagadnienia należy odwołać się również do kryteriów działalności badawczo-rozwojowej, przedstawionych w tzw. Podręczniku Frascati (OECD (2018), Podręcznik Frascati 2015: Zalecenia dotyczące pozyskiwania i prezentowania danych z zakresu działalności badawczej i rozwojowej, Pomiar działalności naukowo technicznej i innowacyjnej, OECD Publishing, Paris/GUS, Warsaw, https://doi.org/10.1787/9788388718977-pl). Podręcznik Frascati wyjaśnia, że działalność badawczo-rozwojowa jest zawsze ukierunkowana na nowe odkrycia, oparte na oryginalnych koncepcjach (i ich interpretacji) lub hipotezach. Z reguły nie ma pewności co do ostatecznego wyniku (lub przynajmniej co do ilości czasu i zasobów potrzebnych do jego osiągnięcia), jest ona planowana i budżetowana (nawet jeśli jest realizowana przez osoby fizyczne), a jej celem jest osiągnięcie wyników, które mogłyby być swobodnie przenoszone lub sprzedawane na rynku.

Aby dana działalność mogła zostać uznana za działalność badawczo-rozwojową, musi ona spełniać pięć podstawowych kryteriów. Działalność taka musi być:

1.

nowatorska,

2.

twórcza,

3.

nieprzewidywalna,

4.

metodyczna,

5.

możliwa do przeniesienia lub odtworzenia.

Działalność podejmowana przez Wnioskodawcę polega na tworzeniu nowego Oprogramowania w odpowiedzi na zapotrzebowanie biznesowe Spółki. Zdaniem Wnioskodawcy, działania te stanowią prace rozwojowe w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, bowiem polegają na wykorzystaniu nowej i istniejącej wiedzy, tj. wiedzy i narzędzi programistycznych, języków programowania, znanych algorytmów, do zaprojektowania nowych i ulepszonych rozwiązań, nieistniejących dotychczas na rynku, a będących odpowiedzią na zapotrzebowanie Spółki.

Działalność podejmowana przez Wnioskodawcę spełnia poniższe cechy:

* Nowatorskość i twórczość - tworzone przez Wnioskodawcę Oprogramowanie jest autorskim rozwiązaniem, projektowanym i kreowanym przez Wnioskodawcę od podstaw. Posiada indywidualny i niepowtarzalny charakter, będący odpowiedzią na zapotrzebowania Spółki i jej klientów i dynamicznie zmieniający się rynek informatyczny. Wnioskodawca podkreśla, że zwiększając zasoby wiedzy oraz wykorzystując dostępną już wiedzę tworzy nowe lub udoskonala rozwiązania już istniejące. Ponadto, prace prowadzone przez Wnioskodawcę mają głównie charakter prac rozwojowych - nie są związane ze standardowymi, rutynowymi i okresowymi zmianami w produktach, a tworzone rozwiązania charakteryzują się wysokim poziomem innowacyjności. Podkreślenia wymaga także fakt, że powyższe prace są realizowane przede wszystkim na potrzeby Spółki, niemniej jednak - w ocenie Wnioskodawcy, nie wpływa to na charakter wykonywanych prac;

* Nieprzewidywalność - w trakcie tworzenia Oprogramowania Wnioskodawca staje przed koniecznością rozwiązania sytuacji charakteryzujących się niepewnością badawczą. Wymagają one zmierzenia się z opracowaniem koncepcji danego rozwiązania lub funkcjonalności, które nie posiada jeszcze modelowego sposobu postępowania, w tym rozważenie, czy opracowanie rozwiązania jest możliwe przy użyciu zakładanych metod informatycznych;

* Systematyczność - prace są prowadzone w sposób zaplanowany i systematyczny. Każda faza projektu począwszy od zebrania informacji o wymaganiach i oczekiwaniach Spółki, przez opracowanie koncepcji, aż po przekazanie rozwiązania z rekomendacjami do wdrożenia jest przez Wnioskodawcę realizowana w sposób planowy, uporządkowany i metodyczny. Ciągłe (systematyczne) podejmowanie działalności twórczej przez Wnioskodawcę jest podyktowane charakterem działalności podmiotu działającego w branży IT. W obliczu silnej konkurencji i rosnących wymagań klientów, jednym z głównych celów Spółki jest poszerzanie i zdobywanie nowych zasobów wiedzy w zakresie innowacji produktowych, procesowych i technologicznych;

* Możliwość przeniesienia lub odtworzenia - jednocześnie każdy etap podejmowanej przez Wnioskodawcę działalności jest w odpowiedni sposób utrwalany, by możliwe było jego odtworzenie. Utwór (program komputerowy) powstający w wyniku działania twórczego Wnioskodawcy jest możliwy do przeniesienia, co wynika już z samej jego istoty oraz z Umowy zawartej ze Spółką.

W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy podejmowana przez Wnioskodawcę działalność polegająca na tworzeniu oprogramowania komputerowego lub jego części (Oprogramowanie) w ramach zawartej ze Spółką Umowy stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 u.p.d.o.f. W tym miejscu Wnioskodawca wskazuje, że kwestia kwalifikowania działań w zakresie tworzenia nowych rozwiązań z dziedziny IT do kategorii działalności badawczo-rozwojowej była wielokrotnie przedmiotem interpretacji indywidualnych, w których uznawano, że tego typu działania będą objęte przedmiotową ulgą. Ponadto w tożsamych stanach faktycznych rozstrzygano również o możliwości uznania za działalność badawczo-rozwojową prac w zakresie modyfikacji istniejącego oprogramowania/narzędzia informatycznego. Końcowo, wskazuje, że uznanie prac w zakresie tworzenia i rozwijania oprogramowania za działalność badawczo-rozwojową zostało potwierdzone przez organy podatkowe, przykładowo:

* przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z dnia 19 lutego 2018 r., Nr 0114-KDIP2-1.4010.380.2017.1.JF,

* przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z dnia 6 września 2017 r., Nr 0111-KDIB1-3.4010.165.2017.2.APO.

Zgodnie ze stanowiskiem zaprezentowanym w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 14 grudnia 2018 r., Nr 0114-KDIP2-1.4010.423.2018.1.JS: "(...) działania Wnioskodawcy w procesie opracowywania nowego oprogramowania, znaczącego ulepszenia go, oraz przeprowadzania walidacji i testów, jak również innych wymienionych w stanie faktycznym czynności mają charakter prac rozwojowych ze względu na ich wspólny cel: powstanie nowego albo znaczące unowocześnienie produktu". Podkreślenia wymaga także fakt, że powyższe prace są realizowane przede wszystkim na potrzeby Spółki, niemniej jednak - w ocenie Wnioskodawcy, nie wpływa to na charakter wykonywanych prac.

Podsumowując, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że prace związane z tworzeniem Oprogramowania, wskazane w opisie stanu faktycznego, można uznać za działalność badawczo-rozwojową, o której mowa w art. 5a pkt 38 u.p.d.o.f. Jednocześnie, Wnioskodawca w pełni przy tym podziela stanowiska zawarte w przytoczonych interpretacjach indywidualnych, a wskazaną tam argumentację uznaje za własną.

Ad 2. Zdaniem Wnioskodawcy, prawo autorskie do Oprogramowania wytwarzanego przez Niego samodzielnie w ramach prowadzonej działalności gospodarczej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zalicza się do kwalifikowanych praw własności w rozumieniu art. 30ca ust. 2 u.p.d.o.f., gdyż jest ono wymienione w zamkniętym katalogu praw własności intelektualnych sprecyzowanych w tym przepisie, podlega ochronie na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, a jego przedmiot został wytworzony przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez Niego działalności badawczo-rozwojowej.

Przechodząc do analizy przepisów w zakresie ulgi IP Box, Wnioskodawca wskazuje jak poniżej:

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 u.p.d.o.f., podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

Jednocześnie w myśl art. 30ca ust. 2 u.p.d.o.f., kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1.

patent,

2.

prawo ochronne na wzór użytkowy,

3.

prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

4.

prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

5.

dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

6.

prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

7.

wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r. poz. 432),

8. autorskie prawo do programu komputerowego - podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Jak wynika z powyższego przepisu, ustawodawca do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wprowadził zamknięty katalog praw własności intelektualnych, z których dochód może zostać objęty preferencyjnym opodatkowaniem. Autorskie prawo do programu komputerowego stanowi jedno z praw własności intelektualnych wskazanych w tym art. 30ca ust. 2 pkt 8 u.p.d.o.f. Przy czym, by można było mówić o "kwalifikowanym" prawie własności intelektualnej przepis ten wymaga również by spełnione zostały dwa kryteria:

1.

przedmiot ochrony jest wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, oraz

2.

prawo własności intelektualnej podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska.

Zgodnie z ustawą o prawie autorskim i prawach pokrewnych przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia, w tym w szczególności utwory wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe). Utwór jest przedmiotem prawa autorskiego od chwili ustalenia, chociażby miał postać nieukończoną, a ochrona przysługuje twórcy niezależnie od spełnienia jakichkolwiek formalności.

Odnosząc się do powyższych konstrukcji prawnych przewidzianych w ustawie o prawie autorskim i prawach pokrewnych, należy uznać, że oprogramowanie komputerowe lub jego część, stanowią przedmiot ochrony praw autorskich. Art. 1 ust. 2 pkt 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych kwalifikuje programy komputerowe jako utwory będące przedmiotem jego ochrony i to już z momentem ich wytworzenia, bez konieczności spełnienia jakichkolwiek wymogów formalnych. Przedmiotem ochrony prawa autorskiego jest w niniejszym przypadku Oprogramowanie komputerowe, które zostało wytworzone przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez Niego działalności. Biorąc powyższe pod uwagę, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że prawo autorskie do Oprogramowania wytwarzanego przez Niego samodzielnie w ramach prowadzonej działalności gospodarczej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zalicza się do kwalifikowanych praw własności w rozumieniu art. 30ca ust. 2 u.p.d.o.f., gdyż jest ono wymienione w zamkniętym katalogu praw własności intelektualnych sprecyzowanych w tym przepisie, podlega ochronie na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, a jego przedmiot został wytworzony przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez Niego działalności badawczo-rozwojowej.

Ad 3. Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 u.p.d.o.f., jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 5a pkt 6 u.p.d.o.f., ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej, oznacza to działalność zarobkową:

a.

wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

b.

polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

c. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych - prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 u.p.d.o.f., za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1.

odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności,

2.

są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności,

3.

wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

W myśl art. 30ca ust. 3 u.p.d.o.f., podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym.

Zgodnie natomiast z art. 30ca ust. 7 u.p.d.o.f., dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1.

z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

2.

ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

3.

z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4.

z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Według art. 30ca ust. 4 u.p.d.o.f., wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika określonego w tym przepisie.

Wskaźnik obliczany jest według wzoru:

(a+b) x 1,3/ a+b+c+d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a.

prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b.

nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c.

nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d.

nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Zgodnie z art. 30ca ust. 6 u.p.d.o.f., w przypadku gdy wartość wskaźnika, o którym mowa powyżej, jest większa od 1, przyjmuje się, że wartość ta wynosi 1. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej na podstawie zawartej ze Spółką Umowy, Wnioskodawca świadczy usługi informatyczne. W zakresie świadczonych usług mieści się między innymi tworzenie Oprogramowania. Zgodnie z postanowieniami Umowy ogół praw autorskich do utworów w postaci programów komputerowych, a także własność wszelkich nośników, na których utwory zostały ustalone, wytworzonych w zakresie świadczenia przez Wnioskodawcę usług są przenoszone na Spółkę z chwilą doręczenia Spółce pierwszego egzemplarza utworu (nośnika), a w odniesieniu do zmian utworu z chwilą dostarczenia pierwszego, zmienionego egzemplarza danego utworu lub jego odpowiedniej części (nośnika). Przy czym w braku przekazania, ogół praw autorskich do utworów jest przenoszony na Spółkę z chwilą ich pierwszego wykorzystania z przedsiębiorstwie Spółki.

Jak wskazano w opisie stanu faktycznego, w zamian za wykonane usługi Wnioskodawca otrzymuje umówione wynagrodzenie. Strony Umowy uzgodniły, że wynagrodzenie płatne jest w okresach miesięcznych. Powyższe wynagrodzenie obejmuje wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw majątkowych do Oprogramowania, przy czym w ramach uzyskiwanego wynagrodzenia są wyodrębnione:

1.

wynagrodzenie z tytułu sprzedaży autorskich praw majątkowych do programu komputerowego (zbycia Oprogramowania), które w opinii Wnioskodawcy jest przychodem ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, o którym mowa w art. 30ca ust. 7 u.p.d.o.f.,

2.

pozostałą część wynagrodzenia.

Podsumowując powyższe, w opinii Wnioskodawcy dochód otrzymany ze zbycia majątkowych praw autorskich do Oprogramowania i uzyskany na podstawie Umowy zawartej ze Spółką stanowi kwalifikowany dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 7 u.p.d.o.f. Wnioskodawca wskazuje, że wyżej przedstawione stanowisko znajduje potwierdzenie również w wydanych interpretacjach indywidualnych, przykładowo: interpretacje Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 2 kwietnia 2019 r., Nr 0112-KDIL3-3.4011.1.2019.2.AA, z dnia 19 listopada 2019 r., Nr 0114-KDIP3-2.4011.459.2019.2.MG oraz z dnia 1 sierpnia 2019 r., Nr 0115 KDIT3.4011.242.2019.3.MR.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.), odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Zgodnie z przepisem art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Zatem interpretacje indywidualne prawa podatkowego wydawane są wyłącznie na wniosek zainteresowanego i tylko w jego indywidualnej sprawie. Zainteresowanym jest każdy, kto złoży wniosek w sprawie indywidualnej, która jego dotyczy. W związku z tym, zaznacza się, że niniejsza interpretacja odnosi się tylko i wyłącznie do Wnioskodawcy, jako osoby występującej z wnioskiem, natomiast nie dotyczy pozostałych wspólników Spółki z o.o.

Końcowo zaznaczyć należy, że tutejszy Organ wydając interpretację w trybie art. 14b ustawy - Ordynacja podatkowa jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez Wnioskodawcę i Jego stanowiskiem, tym samym Organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku.

Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub postępowania kontrolnego organu kontroli celno-skarbowej. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku ww. postępowań okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Jeżeli przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie się różnił od stanu występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji indywidualnej.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy - Ordynacja, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1.

z zastosowaniem art. 119a;

2.

w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3.

z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n ww. ustawy, nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy - Ordynacja podatkowa).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w...., za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl