0113-KDIPT2-1.4011.689.2019.2.ISL - PIT w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy - przedstawione we wniosku z dnia 15 grudnia 2019 r. (data wpływu za pośrednictwem platformy ePUAP 16 grudnia 2019 r.; identyfikator poświadczenia przedłożenia...), uzupełnionym pismem z dnia 27 stycznia 2020 r. (data wpływu za pośrednictwem platformy ePUAP 27 stycznia 2020 r.; identyfikator poświadczenia przedłożenia...), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową jest prawidłowe.

W dniu 16 grudnia 2019 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

Wniosek ten nie spełniał wymogów, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.), w związku z czym pismem z dnia 20 stycznia 2020 r., Nr 0113-KDIPT2-1.4011.689.2019.1.ISL, na podstawie art. 13 § 2a, art. 169 § 1 i § 2 w związku z art. 14h powołanej ustawy, wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie do uzupełnienia ww. wniosku wysłano za pośrednictwem platformy ePUAP 20 stycznia 2020 r. (data doręczenia za pośrednictwem platformy ePUAP 21 stycznia 2020 r.; identyfikator poświadczenia doręczenia...). Wnioskodawca uzupełnił powyższy wniosek pismem z dnia 27 stycznia 2020 r. (data wpływu za pośrednictwem platformy ePUAP 27 stycznia 2020 r., identyfikator poświadczenia przedłożenia...).

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest przedsiębiorcą i prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą zarejestrowaną w CEIDG. Prowadzona przez Niego działalność gospodarcza jest związana z wytwarzaniem oprogramowania (PKD 62.01.Z - Działalność związana z oprogramowaniem). Wnioskodawca posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczony obowiązek podatkowy w świetle art. 3 ust. 1a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1387, z późn. zm., dalej: "ustawa o PIT") i rozlicza się na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Obecnie ma podpisany kontrakt z firmą "X" (dalej: Spółka). W ramach kontraktu ww. Spółka zleca Wnioskodawcy udział w pracach rozwojowych mających na celu stworzenie oraz doskonalenie systemu informatycznego (oprogramowania komputerowego) pozwalającego na zautomatyzowany obrót instrumentami finansowymi i podejmującego decyzje finansowe opierając się na tzw. sztucznej inteligencji. System ten oferuje użytkownikom rozwiązanie, które integruje w jednym miejscu strumień danych rynkowych, połączenia do giełd i brokerów finansowych oraz definicje strategii inwestycyjnych tak, by na ich podstawie generować sygnały złożenia zamówień na obserwowane instrumenty finansowe, ustalając przy tym odpowiednie limity cenowe i inne parametry zamówienia w taki sposób, by zmaksymalizować prawdopodobieństwo zysku. Innymi słowy system ten ma na celu zastąpienie człowieka (tzw. Tradera) w realizacji założonej strategii inwestycyjnej, pozwalając na podejmowanie decyzji na poziomie co najmniej tak dobrym, jak człowiek (element sztucznej inteligencji) oraz dodając do tego możliwość nieprzerwanej pracy oraz obserwacji nieograniczonej ilości instrumentów na raz (co wykracza poza możliwości ludzkie). Wymieniony wyżej System

Wnioskodawca wytwarza prowadząc prace badawczo-rozwojowe.

Prace te są rozwojowe, ponieważ są:

* twórcze, gdyż w ich efekcie powstaje System, który jako całość jest unikalny w skali branży (a więc i świata), a jego poszczególne elementy są albo zupełnie oryginalne albo w znacznym stopniu odróżniają się od podobnych elementów systemów konkurencji,

* systematyczne, ponieważ są rozwijane zgodnie z metodyką rozwoju oprogramowania..., która zakłada iteracyjność planowania, projektowania, wykonywania i weryfikowania nowych funkcjonalności systemu, i zakłada organizację, i przeprowadzanie odpowiednich spotkań i sesji architektonicznych, planistycznych, i programistycznych z innymi wykonawcami pracującymi nad elementami Systemu. Są to prace metodyczne, zaplanowane i uporządkowane,

* zwiększają zasoby wiedzy i wykorzystują ją do tworzenia nowych zastosowań, ponieważ np. do optymalizacji strategii inwestycyjnej pod konkretny rynek należy wypracować zespół parametrów strategii (np. metodami optymalizacji iteracyjnej), które potem wykorzystuje się do budowy funkcjonalności arbitrażu pomiędzy różnymi giełdami danego rynku. Prace nad tym Systemem są także pracami badawczymi (badaniami aplikacyjnymi w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce - Dz. U. z 2020 r. poz. 85), ponieważ opracowanie wielu funkcjonalności wymaga przeprowadzenia badań porównawczych (np. tzw. "Testy A-B") lub badań jakościowych (tzw. profilowanie wydajnościowe i pamięciowe).

Wyżej wymieniony system jest unikatowy, ponieważ poszczególne funkcjonalności wynikają z indywidualnych potrzeb konkretnych użytkowników (klientów Systemu) i są budowane w odpowiedzi na sformułowane przez nich potrzeby biznesowe (np. możliwość generowania unikatowego raportu lub automatycznego porównywania zapytań cenowych u brokerów). Prace prowadzone przez Wnioskodawcę są innowacyjne, ponieważ nie są spotykane w innych rozwiązaniach tego typu i do ich przeprowadzenia Wnioskodawca wykorzystuje syntezę wiedzy z dziedzin takich jak matematyka, instrumenty i rynki finansowe, inżynieria oprogramowania oraz ergonomia interfejsów i procesów sterowania. Wszystkie wymienione powyżej elementy prac badawczo rozwojowych nad tym Systemem składają się na Jego twórczy wkład w budowę tego Systemu. Wszystkie one prowadzą do wytworzenia kodu źródłowego opracowywanego Systemu. Cały wkład Wnioskodawcy (kod źródłowy) w System jest rejestrowany i archiwizowany w tzw. Systemie Kontroli Wersji, który pozwala na odtworzenie historii tworzenia kodu źródłowego i wykazanie indywidualnego wkładu każdego autora. Prace nad systemem podzielone są na podczęści, tzw. Funkcjonalności, które są zlecane Wnioskodawcy na podstawie zlecenia pisemnego funkcjonalności, z opisem jej przeznaczenia biznesowego i tzw. warunków brzegowych. Na podstawie tego opisu tworzy On funkcjonalność (w postaci kodu źródłowego funkcjonalności) indywidualnie, bez nadzoru i kierownictwa Zleceniodawcy. Wyniki tych prac, czyli kod źródłowy, stanowią prawo autorskie (prawo intelektualne) w rozumieniu art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1231, z późn. zm.). Cały przychód wynikający z kontraktu ze Spółką to wynagrodzenie za sprzedaż tych praw autorskich, co wynika wprost z kontraktu. Wnioskodawca nie świadczy Spółce żadnych innych usług. Prowadzi On odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję pozwalającą na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej (zgodnie z art. 30cb ustawy o PIT) oraz wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT, przypadających na ww. prawo, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu. Dokumentację tę Wnioskodawca prowadzi w postaci zestawienia w arkuszu kalkulacyjnym, w którym wyodrębnione są przychody z kwalifikowanego IP i przypisane są im odpowiednio skategoryzowane koszty. Zestawienie to prowadzi od początku działalności badawczo-rozwojowej i podzielone jest ono na miesięczne okresy, w każdym z tych okresów znajduje się kumulatywne (narastające) ujęcie kosztów w odniesieniu do przychodów z kwalifikowanych IP. Wersja elektroniczna tego arkusza jest archiwizowana.

W piśmie z dnia 27 stycznia 2020 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, Wnioskodawca wskazał, że prowadzi działalność w obszarze IT od 1 stycznia 2018 r. Wybrana przez Niego forma opodatkowania dochodów uzyskiwanych z tytułu pozarolniczej działalności gospodarczej jest zgodna z art. 30c ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. podatek liniowy 19%. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej świadczy usługi tylko i wyłącznie w Polsce. Całość przychodów z prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej pochodzi ze sprzedaży usług, w ramach których tworzone jest oprogramowanie komputerowe. Wytworzone przez Niego oprogramowanie stanowi utwór podlegający ochronie na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, ponieważ jest rezultatem Jego własnej, indywidualnej, twórczej działalności intelektualnej. Autorskie oprogramowanie jest tworzone przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Prowadzi prace rozwojowe (twórcze, systematyczne i zwiększające zasoby wiedzy i wykorzystujące ją do tworzenia nowych zastosowań) i jednocześnie prace badawcze (badania naukowe w formie badań aplikacyjnych), co spełnia definicję prowadzenia prac badawczo-rozwojowych w rozumieniu ustawy. Uzyskiwane przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej są przychodami z tytułu autorskiego prawa do programu komputerowego zgodnie z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT. Wytwarzanie i rozwijanie przez Wnioskodawcę oprogramowania ma miejsce w ramach bezpośrednio prowadzonej przez Niego działalności badawczo-rozwojowej. W ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej opracowuje On nowe produkty i usługi niewystępujące w praktyce gospodarczej rynku usług finansowych, ponieważ oprogramowanie, które wytwarza, jest unikatowe i innowacyjne. Oprogramowanie, zostało wytworzone i rozwinięte przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez Niego działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o PIT, tj. obejmującej badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowana w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Wytworzone przez Wnioskodawcę oprogramowanie stanowi przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ponieważ jest unikatowe, tj. opracowywane od podstaw w odpowiedzi na potrzeby biznesowe użytkowników tego oprogramowania, i jego funkcje nie są spotykane w konkurencyjnych produktach. W prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej, w związku z tworzeniem oprogramowania, o którym mowa we wniosku, osiąga On dochody ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, ponieważ w ramach umowy zawartej ze Spółką, przenosi On na Spółkę całość autorskich praw majątkowych do wytwarzanego w omówiony sposób oprogramowania. Cały przychód wynikający z kontraktu ze Spółką to wynagrodzenie za sprzedaż tych praw autorskich, co wynika wprost z kontraktu ze Spółką. Opisane we wniosku oprogramowanie, Wnioskodawca rozwija na podstawie stosownej umowy ze Spółką, która jest właścicielem rozwijanego oprogramowania. W ramach prowadzonych prac rozwojowych Wnioskodawca tworzy nowe części tego oprogramowania, do których prawa autorskie następnie przenosi na Spółkę, do czego jest zobowiązany w ramach podpisanej z nim umowy. W wyniku jego rozwijania tworzone są nowe kody źródłowe, które stanowią nowe prawa własności intelektualnej. Wnioskodawcy przysługują prawa autorskie do nowo wytworzonych kodów źródłowych i podlegają one ochronie prawnej zgodnie z art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Prawa te przenosi On na Spółkę za wynagrodzeniem otrzymywanym cyklicznie na podstawie przedstawionej Spółce faktury, które jest dla Wnioskodawcy przychodem w ramach prowadzonej indywidualnej działalności gospodarczej. Na podstawie zawartej ze Spółką umowy Wnioskodawca przenosi na Spółkę całość praw autorskich do wytworzonej własności intelektualnej, w tym także udziela zgody na wykonywanie zależnych praw autorskich do wytworzonego oprogramowania i przenosi na Spółkę zgodę na udzielanie takich praw innym podmiotom. Wynika to z zapisów umowy i umożliwia Spółce dalszy rozwój oprogramowania. W ramach prowadzonych prac Wnioskodawca nie ulepsza, ani nie rozwija oprogramowania innych osób. Jego prace sprowadzają się wyłącznie do rozwoju oprogramowania należącego do Spółki, na podstawie zawartej z nim umowy. Wnioskodawca ponosi odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat swoich prac oraz odpowiedzialność za ich wykonywanie. Zakres tej odpowiedzialność jest określony w umowie ze Spółką. W związku z wykonywaniem umowy ze Spółką w ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca ponosi ryzyko gospodarcze, a w szczególności ryzyko braku akceptacji wytworzonego oprogramowania lub jego części przez Spółkę, i nieotrzymania z tego tytułu wynagrodzenia, bez zwrotu wydatków poniesionych w związku z jego wytworzeniem. Dochodem z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej są dochody osiągane przez Wnioskodawcę z tytułu sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

W związku z powyższym opisem w uzupełnieniu wniosku zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca może użyć stawki 5% od dochodu uzyskiwanego z tytułu przenoszenia autorskich praw majątkowych do programowania tworzonego i rozwijanego w opisany sposób?

Zdaniem Wnioskodawcy, spełnia On wszystkie wymagania ustawowe dotyczące możliwości skorzystania z preferencyjnej stawki opodatkowania w wysokości 5% od dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej. Wnioskodawca uważa, że osiągany przez Niego dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tj. autorskiego prawa do programu komputerowego w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT, kwalifikuje się do dochodów z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o PIT. Oznacza to, że może, zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT, skorzystać z preferencyjnego opodatkowania dochodów z tego tytułu, wg. stawki 5%. W szczególności dzieje się tak dlatego, że tworzy, rozwija i ulepsza oprogramowanie komputerowe w ramach indywidualnej, pozarolniczej działalności gospodarczej. Tworzy, rozwija i ulepsza oprogramowanie w bezpośrednio prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, które spełnia wszelkie przesłanki art. 5a pkt 38 ustawy o PIT, tj. "oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań". W wyniku tego powstają kwalifikowane prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT. Wytwarzane, rozwijane i ulepszane przez Wnioskodawcę oprogramowanie to przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze. Wytwarzane, rozwijane i ulepszane oprogramowanie podlega ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, który mówi, że "ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia". Zgodnie z wymogami art. 30cb ustawy o PIT, Wnioskodawca prowadzi odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję pozwalającą na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów oraz dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT przypadających na ww. prawo w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu. Wnioskodawca dokonuje odpłatnego przeniesienia praw autorskich do wytworzonego oprogramowania, w związku z czym uzyskuje dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, zgodnie z art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o PIT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od dnia 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym. Na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2193), w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 30ca i art. 30cb. Ustawa ta wprowadziła do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych korzystne rozwiązanie podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej, (tzw. IP BOX, Innovation Box).

W uzasadnieniu do projektu powyższej ustawy, wskazano, że proponowane w projekcie ustawy rozwiązanie polega na preferencyjnym opodatkowaniu 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z praw własności intelektualnej, których podatnik jest właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem lub posiada prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej i, które są chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego, zwane dalej "kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej".

" (...) Dochodem kwalifikującym się do ulgi Innovation Box jest dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również, co istotne, dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej. Warunkiem koniecznym dla skorzystania z projektowanej preferencji jest wymóg prowadzenia przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co stanowi wyraz realizacji zasady nexus. (...) Podatnik, który będzie chciał skorzystać z projektowanej preferencji będzie zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z praw IP powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac".

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1387, z późn. zm.), podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

8. autorskie prawo do programu komputerowego - podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 ww. ustawy).

Zgodnie natomiast z art. 30ca ust. 7 cytowanej ustawy, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

Na podstawie art. 30cb ust. 1 ww. ustawy, podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji (art. 30cb ust. 2 ww. ustawy).

Według art. 30cb ust. 3 ww. ustawy, w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Jak wynika z powyższych regulacji, podatnicy, którzy opodatkowują dochody z kwalifikowanych IP stawką 5%, mają obowiązek prowadzenia wyodrębnionej ewidencji dla wszystkich operacji finansowych związanych z uzyskiwaniem tych dochodów. Przepisy o IP Box nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą w obszarze wytwarzania oprogramowania od 1 stycznia 2018 r. Prowadzona przez Niego działalność gospodarcza jest związana z wytwarzaniem oprogramowania. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej świadczy usługi tylko i wyłącznie w Polsce. Obecnie Wnioskodawca ma podpisany kontrakt ze Spółką z ograniczoną odpowiedzialnością, na podstawie którego ww. Spółka zleca Wnioskodawcy udział w pracach rozwojowych mających na celu stworzenie oraz doskonalenie systemu informatycznego (oprogramowania komputerowego) pozwalającego na zautomatyzowany obrót instrumentami finansowymi i podejmującego decyzje finansowe opierając się na tzw. sztucznej inteligencji. System ten oferuje użytkownikom rozwiązanie, które integruje w jednym miejscu strumień danych rynkowych, połączenia do giełd i brokerów finansowych oraz definicje strategii inwestycyjnych tak, by na ich podstawie generować sygnały złożenia zamówień na obserwowane instrumenty finansowe, ustalając przy tym odpowiednie limity cenowe i inne parametry zamówienia w taki sposób, by zmaksymalizować prawdopodobieństwo zysku. Wymieniony wyżej System Wnioskodawca wytwarza prowadząc prace badawczo-rozwojowe. Prace prowadzone przez Wnioskodawcę są innowacyjne, ponieważ nie są spotykane w innych rozwiązaniach tego typu i do ich przeprowadzenia Wnioskodawca wykorzystuje syntezę wiedzy z dziedzin takich jak matematyka, instrumenty i rynki finansowe, inżynieria oprogramowania oraz ergonomia interfejsów i procesów sterowania. Wszystkie prace badawczo rozwojowe nad tym Systemem składają się na Jego twórczy wkład w budowę tego Systemu. Wyniki prac Wnioskodawcy, czyli kod źródłowy, stanowią prawo autorskie (prawo intelektualne) w rozumieniu art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Cały przychód wynikający z kontraktu ze Spółką to wynagrodzenie za sprzedaż tych praw autorskich, co wynika wprost z kontraktu. Wnioskodawca nie świadczy Spółce żadnych innych usług. Prowadzi On odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję pozwalającą na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej (zgodnie z art. 30cb ustawy o PIT) oraz wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT przypadających na ww. prawo w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu. Dokumentację tę Wnioskodawca prowadzi w postaci zestawienia w arkuszu kalkulacyjnym, w którym wyodrębnione są przychody z kwalifikowanego IP i przypisane są im odpowiednio skategoryzowane koszty. Zestawienie to prowadzi od początku działalności badawczo-rozwojowej i podzielone jest ono na miesięczne okresy, w każdym z tych okresów znajduje się kumulatywne (narastające) ujęcie kosztów w odniesieniu do przychodów z kwalifikowanych IP. Wersja elektroniczna tego arkusza jest archiwizowana. Wytworzone przez Niego oprogramowanie stanowi utwór podlegający ochronie na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, ponieważ jest rezultatem Jego własnej, indywidualnej, twórczej działalności intelektualnej. Autorskie oprogramowanie jest tworzone przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Prowadzi prace rozwojowe (twórcze, systematyczne i zwiększające zasoby wiedzy i wykorzystujące ją do tworzenia nowych zastosowań) i jednocześnie prace badawcze (badania naukowe w formie badań aplikacyjnych), co spełnia definicję prowadzenia prac badawczo-rozwojowych w rozumieniu ustawy. Uzyskiwane przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej są przychodami z tytułu autorskiego prawa do programu komputerowego, zgodnie z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT. Wytwarzanie i rozwijanie przez Wnioskodawcę oprogramowania ma miejsce w ramach bezpośrednio prowadzonej przez Niego działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o PIT, tj. obejmującej badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej opracowuje On nowe produkty i usługi niewystępujące w praktyce gospodarczej rynku usług finansowych, ponieważ oprogramowanie, które wytwarza, jest unikatowe i innowacyjne. Wytworzone przez Wnioskodawcę oprogramowanie stanowi przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ponieważ jest unikatowe, tj. opracowywane od podstaw w odpowiedzi na potrzeby biznesowe użytkowników tego oprogramowania i jego funkcje nie są spotykane w konkurencyjnych produktach. W prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej, w związku z tworzeniem oprogramowania, osiąga On dochody ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, ponieważ w ramach umowy zawartej ze Spółką przenosi On na Spółkę całość autorskich praw majątkowych do wytwarzanego w omówiony sposób oprogramowania. Cały przychód wynikający z kontraktu ze Spółką to wynagrodzenie za sprzedaż tych praw autorskich, co wynika wprost z kontraktu ze Spółką. Oprogramowanie Wnioskodawca rozwija na podstawie stosownej umowy ze Spółką, która jest właścicielem rozwijanego oprogramowania. W ramach prowadzonych prac rozwojowych Wnioskodawca tworzy nowe części tego oprogramowania, do których prawa autorskie następnie przenosi na Spółkę, do czego jest zobowiązany w ramach podpisanej z nią umowy. W wyniku rozwijania oprogramowania tworzone są nowe kody źródłowe, które stanowią nowe prawa własności intelektualnej. Wnioskodawcy przysługują prawa autorskie do nowo wytworzonych kodów źródłowych i podlegają one ochronie prawnej zgodnie z art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Prawa te przenosi On na Spółkę za wynagrodzeniem otrzymywanym cyklicznie na podstawie przedstawionej Spółce faktury, która jest dla Wnioskodawcy przychodem w ramach prowadzonej indywidualnej działalności gospodarczej. Na podstawie zawartej ze Spółką umowy Wnioskodawca przenosi na Spółkę całość praw autorskich do wytworzonej własności intelektualnej, w tym także udziela zgody na wykonywanie zależnych praw autorskich do wytworzonego oprogramowania i przenosi na Spółkę zgodę na udzielanie takich praw innym podmiotom. Wynika to z zapisów umowy i umożliwia Spółce dalszy rozwój oprogramowania. W ramach prowadzonych prac Wnioskodawca nie ulepsza, ani nie rozwija oprogramowania innych osób. Jego prace sprowadzają się wyłącznie do rozwoju oprogramowania należącego do Spółki, na podstawie zawartej z nią umowy. Wnioskodawca ponosi odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat swoich prac oraz odpowiedzialność za ich wykonywanie. Zakres tej odpowiedzialność jest określony w umowie ze Spółką. W związku z wykonywaniem umowy ze Spółką w ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca ponosi ryzyko gospodarcze, a w szczególności ryzyko braku akceptacji wytworzonego oprogramowania lub jego części przez Spółkę, i nieotrzymania z tego tytułu wynagrodzenia, bez zwrotu wydatków poniesionych w związku z jego wytworzeniem. Dochodem z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej są dochody osiągane przez Wnioskodawcę z tytułu sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Odnosząc powyżej przedstawiony stan faktyczny do zanalizowanych przepisów prawa stwierdzić należy, że autorskie prawo do programu komputerowego gwarantowane jest na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2018 r. poz. 1191, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, nie podlegają ochronie.

W celu poprawnego zastosowania preferencji IP Box wobec autorskiego prawa do programu komputerowego należy nadać mu znaczenia funkcjonalne, celowościowe i rozszerzające, w zgodzie z najbardziej istotnym międzynarodowym kontekstem przepisów o IP Box, czyli Raportem OECD BEPS Plan Działania nr 5. Zgodnie z akapitem 34 tego Raportu, copyrighted software, nie tylko program komputerowy chroniony prawem autorskim, ale szerzej oprogramowanie chronione prawem autorskim, może zawierać się w katalogu kwalifikowanych IP jako aktywo funkcjonalnie ekwiwalentne do patentu. OECD wskazuje, że oprogramowanie chronione prawem autorskim dzieli podstawowe cechy patentów, ponieważ jest nowatorskie, nieoczywiste i użyteczne, a zatem zasadniczo wynika z prowadzenia innowacyjnej działalności badawczo-rozwojowej, której prowadzenie powinny stymulować przepisy o IP Box. OECD stwierdza także, że nie wszystkie jurysdykcje zapewniają ochronę patentową oprogramowania i dlatego wielu podatników, którzy wytwarzają oprogramowanie, musi posiadać prawa autorskie, zamiast polegać na ochronie patentowej. Włączenie oprogramowania chronionego prawem autorskim do definicji funkcjonalnie równoważnych kwalifikowanych IP zapewnia również, że różne traktowanie oprogramowania na mocy prawa patentowego różnych jurysdykcji nie ma wpływu na to, czy dochody z oprogramowania mogą korzystać z różnych regulacji IP Box.

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie - definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów - podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być, zgodnie z wykładnią celowościową i kontekstualną (ww. Raport OECD), uznane za kwalifikowane IP w świetle rozszerzającej wykładni art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Mając powyższe na uwadze, należy stwierdzić, że uzyskany przez Wnioskodawcę dochód z tytułu odpłatnego przeniesienia praw autorskich do wytwarzanego i rozwijanego oprogramowania kwalifikuje się do dochodów z kwalifikowanego IP w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. To oznacza, że Wnioskodawca może skorzystać z preferencyjnego opodatkowania dochodów z tego tytułu według stawki 5%.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

Należy przy tym zastrzec, że przy wydawaniu niniejszej interpretacji tutejszy Organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji indywidualnej.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy - Ordynacja, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n ww. ustawy, nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy - Ordynacja podatkowa).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.