0113-KDIPT2-1.4011.446.2019.1.MD - Ustalenie podstawy opodatkowania podatkiem PIT.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy - przedstawione we wniosku z dnia 11 września 2019 r. (data wpływu 17 września 2019 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych - jest prawidłowe.

W dniu 17 września 2019 r. do tutejszego Organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzi działalność jako osoba fizyczna w zakresie:

* 46.90.Z Sprzedaż hurtowa niewyspecjalizowana,

* 17.21.Z Produkcja papieru falistego i tektury falistej oraz opakowań z papieru i tektury,

* 46.11.Z Działalność agentów zajmujących się sprzedażą płodów rolnych, żywych zwierząt, surowców dla przemysłu tekstylnego i półproduktów,

* 46.41.Z Sprzedaż hurtowa wyrobów tekstylnych,

* 46.42.Z Sprzedaż hurtowa odzieży i obuwia,

* 46.76.Z Sprzedaż hurtowa pozostałych półproduktów,

* 46.77.Z Sprzedaż hurtowa odpadów i złomu,

* 49.41.Z Transport drogowy towarów,

* 55.10.Z Hotele i podobne obiekty zakwaterowania,

* 68.10.Z Kupno i sprzedaż nieruchomości na własny rachunek.

Wnioskodawca prowadzi księgi rachunkowe i jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Podatek dochodowy rozliczany jest metodą liniową. Wnioskodawca ograniczył działalność gospodarczą do obrotu nieruchomościami, czyli: handel, wynajem, itp. W związku z tym sprzedał towary handlowe znajdujące się na magazynie. Towary obejmują worki raszlowe, sznurek rolniczy, kotwicę do mocowania agrowłókniny, siatkę do paletowania, worki polipropylenowe, plandekę PE.

Towary będące przedmiotem tej transakcji objęte są stawką 23%. Towary Wnioskodawca nabywa od kontrahentów z Chin - towary są importowane, ich cena zawiera wszystkie koszty związane z importem. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, która jest nabywcą towarów, to podmiot istniejący na rynku od trzech lat. Towary zostały sprzedane do Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, która jest podmiotem powiązanym osobowo z Wnioskodawcą. W Spółce, do której został sprzedany towar handlowy, 100% udziałów posiada inna Spółka z ograniczona odpowiedzialnością, w której funkcję Prezesa zajmuje Wnioskodawca. Jest On jednocześnie Prezesem w Spółce, do której został sprzedany towar handlowy. Wnioskodawca zajmuje stanowisko Prezesa w dwóch Spółkach, dlatego też wynika powiązanie osobowe pomiędzy podmiotami. Wskazana we wniosku transakcja została już dokonana.

Główny przedmiot działalności Spółki to:

* 10.39.Z Pozostałe przetwarzanie i konserwowanie owoców i warzyw,

* 10.32.Z Produkcja soków z owoców i warzyw,

* 46.31.Z Sprzedaż hurtowa owoców i warzyw,

* 52.10.B Magazynowanie i przechowywanie pozostałych towarów,

* 46.10.B Handel hurtowy, z wyłączeniem handlu pojazdami samochodowymi,

* 47.10.B Handel detaliczny, z wyłączeniem handlu detalicznego pojazdami samochodowymi,

* 01.10.B Uprawy rolne, chów i hodowla zwierząt, łowiectwo, włączając działalność usługową,

* 17.10.B Produkcja papieru i wyrobów z papieru,

* 18.10.B Poligrafia i reprodukcja zapisanych nośników informacji,

* 10.85.Z Wytwarzanie gotowych posiłków i dań,

* 01.85.Z Uprawy rolne, chów i hodowla zwierząt, łowiectwo, włączając działalność usługową,

* 02.85.Z Leśnictwo i pozyskiwanie drewna,

* 05.85.Z Wydobywanie węgla kamiennego i węgla brunatnego (lignitu),

* 06.85.Z Górnictwo ropy naftowej i gazu ziemnego,

* 07.85.Z Górnictwo rud metali,

* 08.85.Z Pozostałe górnictwo i wydobywanie,

* 09.85.Z Działalność usługowa wspomagająca górnictwo i wydobywanie,

* 10.85.Z Produkcja artykułów spożywczych,

* 11.85.Z Produkcja napojów.

Spółka opodatkowana jest podatkiem dochodowym od osób prawnych w wysokości 15%. Jest również czynnym podatnikiem podatku VAT.

Transakcja została dokonana z określonym, odroczonym terminem płatności i sfinansowana w części z kredytu bankowego, a w części z należności, które Spółka uzyskała po sprzedaży towaru. Ceny towarów objętych transakcją zostały ustalone metodą rozsądnej marży (koszt plus), która polega na ustaleniu ceny sprzedaży rzeczy i praw oraz świadczenia usług w transakcji danego podmiotu z podmiotem powiązanym na poziomie sumy bazy kosztowej i narzutu zysku, porównywalnych do bazy kosztowej i narzutu zysku ustalonych pomiędzy podmiotami niezależnymi, które uwzględniają porównywalne funkcje, ponoszone ryzyko oraz angażowane aktywa.

W przypadku powyższej transakcji metoda "koszt plus", to metoda najbardziej odpowiednia w danych okolicznościach, stosownie do art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Stosowanie tej metody warunkuje specyfikacja rynku sprzedaży wymienionych towarów handlowych. Metoda ta jest stosowana również przez Wnioskodawcę do transakcji z innymi podmiotami niepowiązanymi.

Transakcja została opodatkowana podatkiem VAT w odpowiednich stawkach, a podatek dochodowy został obliczony od dochodu uzyskanego w czasie transakcji.

Podstawa opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych została ustalona w taki sposób, że od przychodów ze sprzedaży towarów handlowych zostały odjęte koszty uzyskania przychodów związane z transakcją:

Zaplecze magazynowe było zabezpieczone umową dzierżawy pomiędzy podmiotami, nie będzie konieczności ponoszenia kosztów transportu, nie były angażowane żadne dodatkowe środki. Sprzedany przez Wnioskodawcę towar handlowy nie opuścił magazynu, w którym był składowany. Pomieszczenie magazynowe, w którym był przechowywany towar handlowy, zostało wydzierżawione przez Wnioskodawcę Spółce, która nabywa ww. towar handlowy. Ze względu na występowanie podmiotów powiązanych oraz wysokość transakcji, która wyniosła 15 100 000 zł brutto, została sporządzona dokumentacja cen transferowych wg odrębnych przepisów.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy prawidłowo została ustalona podstawa opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych, czyli dochód, na podstawie art. 24 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1387, z późn. zm.)?

Zdaniem Wnioskodawcy, podstawa opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych została ustalona prawidłowo - na podstawie art. 24 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1387, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ww. ustawy, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, jednym ze źródeł przychodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

Stosownie do art. 11 ust. 1 cyt. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Zgodnie z art. 11 ust. 1a ww. ustawy, w odniesieniu do transakcji kontrolowanej w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 6 przepis ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem art. 23o.

Ustawodawca w art. 14 cyt. ustawy określił, co należy rozumieć za przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Stosownie do treści art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Natomiast, w myśl art. 22 ust. 1 cyt. ustawy, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Zatem kosztem uzyskania przychodów nie są wszystkie wydatki, ale tylko takie, które nie są wymienione w art. 23, i których poniesienie pozostaje w związku przyczynowo-skutkowym z uzyskaniem (zwiększeniem) przychodu z danego źródła, bądź też zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów. Jednakże ciężar wskazania owego związku spoczywa na podatniku, który wywodzi z tego określone skutki prawne.

Kosztami uzyskania przychodu są zatem wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Z oceny związku z prowadzoną działalnością winno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może się przyczynić do osiągnięcia przychodów z danego źródła. Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu winien, w myśl powołanego przepisu spełniać łącznie następujące warunki:

* pozostawać w związku przyczynowo-skutkowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,

* nie znajdować się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

* być właściwie udokumentowany.

Jak stanowi art. 24 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, u podatników, którzy prowadzą księgi rachunkowe, za dochód z działalności gospodarczej uważa się dochód wykazany na podstawie prawidłowo prowadzonych ksiąg, zmniejszony o dochody wolne od podatku i zwiększony o wydatki niestanowiące kosztów uzyskania przychodów, zaliczone uprzednio w ciężar kosztów uzyskania przychodów. Wnioskodawca prowadzi księgi rachunkowe, więc w ten sposób ustala dochód.

Stosownie do art. 30c ust. 1 cyt. ustawy, podatek dochodowy od dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej uzyskanych przez podatników, o których mowa w art. 9a ust. 2 lub 7, z zastrzeżeniem art. 29 i art. 30, wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Zgodnie z art. 30c ust. 2 ww. ustawy, podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód ustalony zgodnie z art. 9 ust. 1, 2-3b i 5, art. 24 ust. 1, 2, 3b-3e i ust. 4 zdanie pierwsze lub art. 24b ust. 1 i 2, lub art. 23o. Dochód ten podatnicy mogą pomniejszyć o składki na ubezpieczenie społeczne określone w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. a i pkt 2a, wpłaty na indywidualne konto zabezpieczenia emerytalnego określone w art. 26 ust. 1 pkt 2b oraz o darowiznę, o której mowa w art. 26 ust. 1 pkt 9 lit. d, w wysokości dokonanej darowizny, nie więcej jednak niż kwoty stanowiącej 6% dochodu. Wysokość składek i wpłat ustala się na podstawie dokumentów stwierdzających ich poniesienie.

Z powyższego wynika, że u podatników korzystających z opodatkowania podatkiem liniowym podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 30c ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Podstawa opodatkowania podatkiem dochodowym została ustalona w taki sposób, że od przychodów ze sprzedaży towarów handlowych zostały odjęte koszty uzyskania przychodów objęte transakcją, tj: wartość sprzedanych towarów w cenie zakupu (koszt własny sprzedaży), koszt transportu towarów w cenie zakupu (koszt własny sprzedaży), koszt opłat celnych (cło), koszt transportu towarów - zarówno morskiego (towar importowany z Chin), jak i lądowego (towar transportowany z portu morskiego do magazynu) oraz koszty pośrednie, które ponosi Wnioskodawca, tj. wynagrodzenia pracowników, amortyzacja środków trwałych, media (opłaty telefoniczne, zużycie energii, zużycie wody), opłaty bankowe, inne koszty, np.: opłaty pocztowe, zużycie materiałów biurowych.

W związku z faktem, że przedmiotem prowadzonej przez Wnioskodawcę pozarolniczej działalności gospodarczej, stanowiącej źródło przychodu, określonego w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest kilka rodzajów tej działalności, podstawa opodatkowania ustalona powyżej została powiększona o dochody uzyskane z pozostałych źródeł. Biorąc powyższe pod uwagę Wnioskodawca ustalił podstawę opodatkowania zgodnie z art. 24 w związku z art. 30c ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uwzględniając cały dochód osiągnięty z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1387, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, jednym ze źródeł przychodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

Stosownie do art. 11 ust. 1 cyt. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Zgodnie z art. 11 ust. 1a ww. ustawy, w odniesieniu do transakcji kontrolowanej w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 6 przepis ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem art. 23o.

Ustawodawca w art. 14 cyt. ustawy określił co należy rozumieć za przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Stosownie do treści art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Natomiast, w myśl art. 22 ust. 1 cyt. ustawy, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Zatem kosztem uzyskania przychodów nie są wszystkie wydatki, ale tylko takie, które nie są wymienione w art. 23, i których poniesienie pozostaje w związku przyczynowo-skutkowym z uzyskaniem (zwiększeniem) przychodu z danego źródła, bądź też zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów. Jednakże ciężar wskazania owego związku spoczywa na podatniku, który wywodzi z tego określone skutki prawne.

Kosztami uzyskania przychodu są zatem wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Z oceny związku z prowadzoną działalnością winno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może się przyczynić do osiągnięcia przychodów z danego źródła. Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu winien, w myśl powołanego przepisu, spełniać łącznie następujące warunki:

* pozostawać w związku przyczynowo-skutkowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,

* nie znajdować się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

* być właściwie udokumentowany.

Jak stanowi art. 24 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, u podatników, którzy prowadzą księgi rachunkowe, za dochód z działalności gospodarczej uważa się dochód wykazany na podstawie prawidłowo prowadzonych ksiąg, zmniejszony o dochody wolne od podatku i zwiększony o wydatki niestanowiące kosztów uzyskania przychodów, zaliczone uprzednio w ciężar kosztów uzyskania przychodów.

Zgodnie z art. 24 ust. 2 cyt. ustawy, u podatników osiągających dochody z działalności gospodarczej i prowadzących księgi przychodów i rozchodów dochodem z działalności jest różnica pomiędzy przychodem w rozumieniu art. 14, a kosztami uzyskania, powiększona o różnicę pomiędzy wartością remanentu końcowego i początkowego towarów handlowych, materiałów (surowców) podstawowych i pomocniczych, półwyrobów, produkcji w toku, wyrobów gotowych, braków i odpadków, jeżeli wartość remanentu końcowego jest wyższa niż wartość remanentu początkowego, lub pomniejszona o różnicę pomiędzy wartością remanentu początkowego i końcowego, jeżeli wartość remanentu początkowego jest wyższa (...).

Stosownie do art. 30c ust. 1 ww. ustawy, podatek dochodowy od dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej uzyskanych przez podatników, o których mowa w art. 9a ust. 2 lub 7, z zastrzeżeniem art. 29 i art. 30, wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Zgodnie z art. 30c ust. 2 ww. ustawy, podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód ustalony zgodnie z art. 9 ust. 1, 2-3b i 5, art. 24 ust. 1, 2, 3b-3e i ust. 4 zdanie pierwsze lub art. 24b ust. 1 i 2, lub art. 23o. Dochód ten podatnicy mogą pomniejszyć o składki na ubezpieczenie społeczne określone w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. a i pkt 2a, wpłaty na indywidualne konto zabezpieczenia emerytalnego określone w art. 26 ust. 1 pkt 2b oraz o darowiznę, o której mowa w art. 26 ust. 1 pkt 9 lit. d, w wysokości dokonanej darowizny, nie więcej jednak niż kwoty stanowiącej 6% dochodu. Wysokość składek i wpłat ustala się na podstawie dokumentów stwierdzających ich poniesienie.

Z powyższego wynika, że u podatników korzystających z opodatkowania podatkiem liniowym podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 30c ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z informacji przedstawionych w opisie stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą jako osoba fizyczna w zakresie produkcji, handlu i usług. Podatek dochodowy rozlicza metodą liniową, a ewidencje podatkową dla tej działalności prowadzi księgi rachunkowe. Wnioskodawca ograniczył działalność gospodarczą do obrotu nieruchomościami, czyli handel, wynajem, itp. W związku z tym sprzedał towary handlowe znajdujące się na magazynie. Towary obejmowały: worki raszlowe, sznurek rolniczy, kotwicę do mocowania agrowłókniny, siatkę do paletowania, worki polipropylenowe, plandekę PE. Ww. towary Wnioskodawca nabył od kontrahentów z Chin. Zostały one sprzedane do Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, która jest podmiotem powiązanym osobowo z Wnioskodawcą. Wnioskodawca jest prezesem Spółki, która jest jedynym wspólnikiem w Spółce, do której został sprzedany towar handlowy. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, która jest nabywcą towaru, to podmiot istniejący na rynku od trzech lat. Towary zostały sprzedane do Spółki z graniczona odpowiedzialnością, która jest podmiotem powiązanym osobowo z Wnioskodawcą. W Spółce, do której został sprzedany towar hanndlowy, 100% udziałów posiada inna Spółka z ograniczona odpowiedzialnością, w której funkcję prezesa zajmuje Wnioskodawca. Jest On jednocześnie prezesem w Spółce, do której został sprzedany towar handlowy. Wnioskodawca zajmuje stanowisko prezesa w dwóch Spółkach, dlatego też wynika powiązanie osobowe pomiędzy podmiotami. Wskazana we wniosku transakcja została już dokonana.

Transakcja została dokonana z określonym, odroczonym terminem płatności i sfinansowana w części z kredytu bankowego, a w części z należności, które Spółka uzyskała po sprzedaży towaru. Ceny towarów objętych transakcją zostały ustalone metodą rozsądnej marży (koszt plus), która polega na ustaleniu ceny sprzedaży rzeczy i praw oraz świadczenia usług w transakcji danego podmiotu z podmiotem powiązanym na poziomie sumy bazy kosztowej i narzutu zysku, porównywalnych do bazy kosztowej i narzutu zysku ustalonych pomiędzy podmiotami niezależnymi, które uwzględniają porównywalne funkcje, ponoszone ryzyko oraz angażowane aktywa. Transakcja została opodatkowana podatkiem VAT w odpowiednich stawkach, a podatek dochodowy został obliczony od dochodu uzyskanego w czasie transakcji.

Podstawa opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych została ustalona w taki sposób, że od przychodów ze sprzedaży towarów handlowych zostały odjęte koszty uzyskania przychodów związane z transakcją:

1. Koszty bezpośrednio związane z transakcją:

* wartość sprzedanych towarów w cenie zakupu (koszt własny sprzedaży),

* koszt transportu towarów - zarówno morskiego (towar importowany z Chin), jak i lądowego (towar transportowany z portu morskiego do magazynu);

* wynagrodzenia pracowników,

* amortyzacja środków trwałych,

* media (opłaty telefoniczne, zużycie energii, zużycie wody),

* opłaty bankowe, * inne koszty, np. opłaty pocztowe, zużycie materiałów biurowych.

Zaplecze magazynowe było zabezpieczone umową dzierżawy pomiędzy podmiotami, nie ma konieczności ponoszenia kosztów transportu, nie były angażowane żadne dodatkowe środki. Sprzedany przez Wnioskodawcę towar handlowy nie opuścił magazynu, w którym był składowany. Pomieszczenie magazynowe, w którym był przechowywany towar handlowy, zostało wydzierżawione przez Wnioskodawcę Spółce, która nabywa ww. towar handlowy. Ze względu na występowanie podmiotów powiązanych oraz wysokość transakcji, która wyniosła 15 100 000 zł brutto, została sporządzona dokumentacja cen transferowych wg odrębnych przepisów.

Jak wynika z opisu stanu faktycznego przedmiotem prowadzonej przez Wnioskodawcę pozarolniczej działalności gospodarczej, stanowiącej źródło przychodu określone w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jest kilka zakresów rodzajowych tej działalności (np. handel, usługi). W świetle przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych ze źródła przychodów pozarolnicza działalność gospodarcza, podlegają wszystkie dochody uzyskane z tego źródła, a nie poszczególne transakcje.

Biorąc pod uwagę wskazane powyżej uregulowania prawne oraz przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego stwierdzić należy, że w ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca winien ustalić podstawę opodatkowania zgodnie z art. 24 w zw. z art. 30c ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uwzględniając cały dochód osiągnięty z tytułu prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej. Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy, odnośnie ustalenia podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych, należy uznać za prawidłowe.

Należy przy tym zastrzec, że przy wydawaniu niniejszej interpretacji tutejszy Organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Tym samym, jeżeli przedstawiony we wniosku opis będzie różnił się od stanu faktycznego występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.), przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2018 r. poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.