0113-KDIPT2-1.4011.437.2019.3.KS - Określenie skutków podatkowych wycofania nieruchomości z ewidencji środków trwałych do majątku prywatnego wspólników spółki cywilnej i jej późniejszej darowizny na rzecz jednego z tych wspólników.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 28 sierpnia 2019 r. (data wpływu 13 września 2019 r.), uzupełnionym pismem z dnia 31 października 2019 r. (data wpływu 5 listopada 2019 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych wycofania nieruchomości z ewidencji środków trwałych do majątku prywatnego wspólników spółki cywilnej i jej późniejszej darowizny na rzecz jednego z tych wspólników - jest prawidłowe.

W dniu 13 września 2019 r. do tutejszego Organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

Wniosek ten nie spełniał wymogów, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.), w związku z czym pismem z dnia 22 października 2019 r., Nr 0113-KDIPT2-1.4011.437.2019.1.KS, na podstawie art. 13 § 2a, art. 169 § 1 i § 2 w związku z art. 14h wymienionej ustawy, wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie do uzupełnienia ww. wniosku wysłano w dniu 22 października 2019 r. (data doręczenia 25 października 2019 r.). Wnioskodawca uzupełnił powyższy wniosek pismem z dnia 31 października 2019 r. (data wpływu 5 listopada 2019 r.), nadanym za pośrednictwem operatora pocztowego w dniu 31 października 2019 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca od 2002 r. prowadzi działalność gospodarczą na terenie Polski w formie Spółki cywilnej pod nazwą... s.c. z siedzibą w... (dalej: "Spółka").

Wspólnikami Spółki są dwie osoby fizyczne (bracia) posiadający po 50% wniesionych wkładów (prawo do udziału w zysku proporcjonalnie do posiadanych wkładów). Dla celów podatku dochodowego od osób fizycznych Spółka prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów. Spółka jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, i wykonuje czynności wyłącznie opodatkowane podatkiem od towarów i usług. Przedmiotem działalności gospodarczej Spółki jest wypiek pieczywa, jego sprzedaż i usługi.

W dniu 2009 r., jeden ze wspólników wniósł do Spółki tytułem wkładu niepieniężnego działkę (dalej: "grunt wniesiony"). W 2010 r. ze środków Spółki Wspólnicy zakupili od rodziców nieruchomość (dalej: "Nieruchomość") składającą się z:

* działki pod zabudowę o wartości początkowej 41 083 zł 68 gr,

* budynku murowanego piekarni, krytego blachą, o wartości początkowej 400 565 zł 88 gr,

* wiaty przylegającej do budynku, krytej blachą, o wartości początkowej 41 083 zł 68 gr,

* dwóch wiat wolnostojących o wartości początkowej 15 406 zł 38 gr każda.

Powyższe czynności zostały udokumentowane aktami notarialnymi. Każda z wymienionych pozycji, wchodząca w skład Nieruchomości, została wpisana do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych Spółki, jako odrębne pozycje. Wartość Nieruchomości jest amortyzowana zgodnie z przepisami ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1387, z późn. zm.). Zarówno grunt wniesiony, jak i Nieruchomość stanowią współwłasność łączną Wspólników Spółki. Z tytułu wniesienia gruntu do Spółki, jak również z tytułu zakupu Nieruchomości, Spółce nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W latach 2010-2013 Spółka poniosła nakłady inwestycyjne na nadbudowę zakupionego budynku piekarni na podstawie decyzji - pozwolenia na nadbudowę budynku. Nadbudowany budynek został przyjęty do używania na podstawie decyzji - pozwolenia na użytkowanie.

W ramach inwestycji został nadbudowany budynek piekarni oraz został utwardzony plac (parking przyzakładowy) masą mineralno-bitumiczną. Wnioskodawca zaznacza, że poniesione nakłady inwestycyjne (dalej: "nakłady inwestycyjne") nie stanowiły ulepszenia istniejących środków trwałych (Nieruchomości) w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Dzięki poniesionym przez Spółkę nakładom inwestycyjnym powstały nowe środki trwałe, nieistniejące wcześniej. Nowe środki trwałe zostały wpisane do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych Spółki w oddzielnych pozycjach, tj. nie zwiększyły wartości początkowej Nieruchomości oraz gruntu wniesionego. Od poniesionych nakładów inwestycyjnych Spółka odliczyła podatek VAT naliczony. Grunt wniesiony, Nieruchomość oraz nakłady inwestycyjne od czasu zakupu (aportu) są wykorzystywane wyłącznie na potrzeby Spółki. Wartość nadbudowy stanowiła 60% wartości początkowej budynku piekarni. Nieruchomość od czasu zakupu do chwili obecnej jest użytkowana wyłącznie na potrzeby Spółki. Spółka jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług i wykonuje czynności wyłącznie opodatkowane podatkiem od towarów i usług.

Obecnie wspólnicy Spółki rozważają nieodpłatne wycofanie gruntu wniesionego, Nieruchomości oraz nakładów inwestycyjnych z majątku Spółki do majątku prywatnego jednego ze wspólników. Czynność ta zostanie udokumentowana uchwałą wspólników, fakturą wewnętrzną oraz aktem notarialnym. Nieruchomość zostanie przekazana do majątku prywatnego wspólników, którzy staną się jedynymi właścicielami ww. nieruchomości. Wymienione powyżej składniki majątku Spółki zostaną także wykreślone z ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych Spółki. Nieodpłatne przeniesienie (wycofanie) ww. składników majątku Spółki (prawa własności nieruchomości) przysługującego wspólnikom Spółki na zasadach wspólności łącznej, będzie dokonane nieodpłatnie, nie będzie także dokonane w ramach wypłaty zysku ze Spółki, a wkład Wnioskodawcy w Spółce nie ulegnie obniżeniu. Jednocześnie, po dokonaniu ww. nieodpłatnego przeniesienia składników majątku Spółki do majątku prywatnego wspólników, drugi ze wspólników zrzeknie się współwłasności na rzecz Wnioskodawcy bez spłaty na jego rzecz.

W piśmie z dnia 31 października 2019 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, Wnioskodawca wskazał, że działka (grunt wniesiony), została wniesiona tytułem wkładu niepieniężnego w 2009 r. przez drugiego wspólnika.

Wycofanie składników majątku (tj. gruntu wniesionego, Nieruchomości oraz nakładów inwestycyjnych) z majątku Spółki nastąpi do majątku prywatnego wspólników. Składniki majątku wycofane ze Spółki nie będą wykorzystywane przez Wnioskodawcę do prowadzenia działalności gospodarczej, będą przedmiotem najmu prywatnego na rzecz Spółki cywilnej, w której Wnioskodawca jest wspólnikiem.

Czynność zrzeczenia się przez drugiego wspólnika współwłasności w nieruchomości na rzecz Wnioskodawcy bez spłaty na jego rzecz stanowić będzie darowiznę w rozumieniu przepisów Kodeksu cywilnego, darowizna ta będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn (w części współmałżonków wspólników), a w części dotyczącej wspólników - braci, będzie korzystać ze zwolnienia z tego podatku. Zrzeczenie się zostanie dokonane w formie aktu notarialnego.

Drugi wspólnik dokona zrzeczenia się współwłasności w prawie własności nieruchomości oraz w prawie własności gruntu wniesionego.

Po wycofaniu składników majątku Wnioskodawca będzie kontynuował prowadzenie działalności gospodarczej jako wspólnik Spółki cywilnej, zaś Spółka cywilna nadal będzie prowadziła działalność gospodarczą w zakresie wypieku pieczywa, jego sprzedaży i pozostałych usług.

Przedmiotowe składniki majątku po wycofaniu ze spółki będą nadal wykorzystywane przez Spółkę do prowadzenia działalności gospodarczej. Składniki te będą wynajmowane przez Spółkę od Wnioskodawcy.

Opisane składniki majątku zostaną wycofane ze Spółki cywilnej z uwagi na konieczność uregulowania spraw majątkowych, własnościowych i rodzinnych pomiędzy braćmi, rodzicami a dziećmi, tj. wspólnikami.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy nieodpłatne przeniesienie (wycofanie) składników majątku Spółki (prawa własności nieruchomości) przysługującego wspólnikom Spółki na zasadach wspólności łącznej, dokonane nieodpłatnie, do majątku prywatnego Wnioskodawcy, a następnie zrzeczenie się drugiego ze wspólników współwłasności w prawie własności nieruchomości na rzecz Wnioskodawcy bez spłaty na jego rzecz (stan przyszły) będzie skutkowało powstaniem zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych dla Wnioskodawcy (wspólnika), do którego majątku nieruchomość zostanie przekazana - wycofana?

Zdaniem Wnioskodawcy (ostatecznie przedstawionym w uzupełnieniu wniosku), nieodpłatne przeniesienie (wycofanie) składników majątku Spółki (prawa własności nieruchomości) przysługującego wspólnikom Spółki na zasadach wspólności łącznej, dokonane nieodpłatnie, do majątku prywatnego Wnioskodawcy, nie będzie skutkowało powstaniem zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych dla Wnioskodawcy (wspólnika), do którego majątku nieruchomość zostanie przekazana - wycofana.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52C oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, źródłem przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

Natomiast w myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ww. ustawy, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2, nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości, jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Zgodnie z art. 10 ust. 2 pkt 3 tej ustawy, przepisów ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 3, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.

Z kolei w myśl art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Stosownie do treści art. 14 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy, przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia składników majątku będących:

d. składnikami majątku stanowiącymi spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego lub udział w takim prawie, które zgodnie z art. 22n ust. 3 nie podlegają ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych - wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą lub przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

Z treści przytoczonych przepisów wynika, że przychodami z działalności gospodarczej są zarówno przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą składników majątku używanych aktualnie w działalności (z wyjątkiem nieruchomości mieszkalnych wymienionych w art. 14 ust. 2c ww. ustawy), jak i przychody uzyskane ze sprzedaży tych składników majątku, które zostały wycofane z działalności a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.

Odpłatne zbycie oznacza przeniesienie własności lub innych praw majątkowych w zamian za korzyść majątkową. W przypadku nieodpłatnego przekazania nieruchomości na cele osobiste wspólników spółek osobowych mamy niewątpliwie do czynienia ze zbyciem ww. składnika majątku. W wyniku tej czynności dojdzie bowiem do przeniesienia prawa własności nieruchomości ze spółki osobowej na wspólników. Zbycie to nie będzie miało jednak dla tej spółki charakteru odpłatnego, ponieważ w zamian za przeniesienie prawa własności ww. składnika majątku z majątku spółki osobowej do majątku prywatnego jej wspólników, spółka ta nie uzyska żadnych korzyści majątkowych. Oznacza to, że zbycie to nie będzie miało także charakteru odpłatnego dla Wnioskodawcy i Wnioskodawca nie uzyska żadnej korzyści i przychodu podatkowego do opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie bowiem z art. 8 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału).

Podatnikiem w tym przypadku jest Wnioskodawca.

W ocenie Wnioskodawcy zrzeczenie się drugiego ze wspólników współwłasności w prawie własności nieruchomości na rzecz Wnioskodawcy bez spłaty na jego rzecz (stan przyszły) nie będzie skutkowało powstaniem zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych dla Wnioskodawcy (wspólnika), do którego majątku nieruchomość zostanie przekazana - wycofana.

Zrzeczenie się drugiego ze wspólników współwłasności w prawie własności nieruchomości na rzecz Wnioskodawcy bez spłaty na jego rzecz stanowić będzie darowiznę w rozumieniu przepisów Kodeksu cywilnego. Darowizna ta, co do zasady, będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn (w części współmałżonków wspólników), a w części dotyczącej wspólników - braci, będzie korzystać ze zwolnienia z tego podatku. Zrzeczenie się zostanie dokonane w formie aktu notarialnego.

Zgodnie zaś z treścią art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, do przychodów podlegających przepisom o podatku od spadków i darowizn nie stosuje się przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym, zrzeczenie się drugiego ze wspólników współwłasności w prawie własności nieruchomości na rzecz Wnioskodawcy bez spłaty na jego rzecz (stan przyszły) nie będzie skutkowało powstaniem zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych dla Wnioskodawcy (wspólnika), do którego majątku nieruchomość zostanie przekazana - wycofana.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.), odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Końcowo należy zaznaczyć, że dokonana przez Organ ocena stanowiska przedstawionego przez Wnioskodawcę dotyczy wyłącznie skutków podatkowych, jakie w przedmiotowej sprawie wystąpią po Jego stronie. Interpretacja nie rozstrzyga natomiast kwestii obowiązków innych podmiotów, w tym pozostałych wspólników Spółki cywilnej oraz samej Spółki.

Wskazać należy również, że przy wydawaniu niniejszej interpretacji tutejszy Organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Tym samym, jeżeli przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego będzie różnił się od zdarzenia, które wystąpi w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego zdarzenia. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe będzie zgodne ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.