0113-KDIPT2-1.4011.404.2020.2.MAP - Ustalenie możliwości skorzystania z preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 22 lipca 2020 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0113-KDIPT2-1.4011.404.2020.2.MAP Ustalenie możliwości skorzystania z preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy - przedstawione we wniosku z dnia 19 kwietnia 2020 r. (data wpływu za pośrednictwem platformy ePUAP 19 kwietnia 2020 r.; identyfikator poświadczenia przedłożenia ePUAP-...), uzupełnionym pismami z dnia 26 czerwca 2020 r. (data wpływu za pośrednictwem platformy ePUAP 26 czerwca 2020 r.; identyfikator poświadczenia przedłożenia ePUAP:..,...), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 kwietnia 2020 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

Wniosek ten nie spełniał wymogów, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.), w związku z czym pismem z dnia 17 czerwca 2020 r., Nr 0113-KDIPT2-1.4011.404.2020.1.MAP, na podstawie art. 13 § 2a, art. 169 § 1 i § 2 w związku z art. 14h powołanej ustawy, wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie do uzupełnienia ww. wniosku wysłano za pośrednictwem platformy ePUAP w dniu 17 czerwca 2020 r. (data doręczenia 19 czerwca 2020 r., identyfikator poświadczenia doręczenia ePUAP-....). W dniu 26 czerwca 2020 r. wpłynęły uzupełnienia wniosku, nadane za pośrednictwem platformy ePUAP - identyfikator poświadczenia przedłożenia ePUAP:...,....).

We wniosku i jego uzupełnieniu przedstawiono następujące stany faktyczne:

Wnioskodawca jest polskim rezydentem podatkowym prowadzącym jednoosobową działalność gospodarczą. Prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów i rozlicza się na zasadach ogólnych. Przedmiotem Jego działalności gospodarczej są usługi informatyczne w zakresie tworzenia oprogramowania. Firma zajmuje się wytwarzaniem: - oprogramowania...; - aplikacji sieciowych (...) i mikroserwisów dostępnych za pośrednictwem interfejsów..., wykorzystujących m.in. algorytmy przetwarzania sygnałów i danych z wykorzystaniem środowisk...,... oraz...; - oprogramowania...; - interfejsów graficznych aplikacji sieciowych (...) dostępnych za pośrednictwem przeglądarek, z wykorzystaniem środowisk...,... i...; - oprogramowania automatyzującego procesy wspierające (... i...): tworzenia, testowania, budowania i wdrażania (... -...,... -...) i utrzymania zasobów w chmurze, z wykorzystaniem środowisk...,...,...,...,...,...,... oraz.... Wskazane wyżej nazwy pochodzą od ich producentów i nie są własnością Wnioskodawcy. Od 2018 r. świadczy usługi dla fińsko-polskiej firmy (dalej: "zamawiający") działającej w branży kosmicznej (budowa i obsługa własnych satelitów..., przetwarzanie i udostępnianie danych pozyskanych za pomocą tych satelitów). W 2019 r. Wnioskodawca świadczył usługi głównie na rzecz ww. podmiotu.

Od początku 2019 r. zrealizowane zostały przez Wnioskodawcę następujące projekty:

a.... - oprogramowanie zarządzające przetwarzaniem danych (sygnałów) otrzymanych z satelitów... do postaci obrazów i danych stowarzyszonych wymaganych przez klientów, obsługujące kolejkowanie zdarzeń, napisane w środowisku..., wraz z automatyzacją wdrożenia (...) w sposób łatwo skalowalny w kontenerach... (pod kontrolą...) w chmurze... (... i...);

b.... - oprogramowanie do zarządzania zamówieniami na dane (zdjęcia i dane stowarzyszone) pozyskiwane przez satelity..., napisane w technologiach... (z wykorzystaniem środowiska...) oraz..., wraz z automatyzacją testowania (...) i wdrożenia (...) w sposób łatwo skalowalny w kontenerach... (pod kontrolą...) w chmurze... (...);

c.... - automatyzacja wdrożenia (...,...) aplikacji... do kompleksowego zarządzania satelitami..., napisana w technologiach... i..., w sposób łatwo skalowalny w kontenerach... w chmurze... (... i...);

d.... - oprogramowanie do optymalizacji wykorzystania zasobów satelitów..., napisane w technologii..., wraz z automatyzacją wdrożenia (...) w sposób łatwo skalowalny w kontenerach... (pod kontrolą...) w chmurze... (... i...);

e.... - platforma do zarządzania procesami automatycznego zarządzania zasobami satelitów..., napisana w oparciu o silnik..., działająca w chmurze... (... i...).

Ww. projekty zostały wykonane w 3-osoobowych zespołach, przy czym projekty oznaczone lit. c i e) wykonane były w całości samodzielnie przez Wnioskodawcę. Wnioskodawca nie zatrudnia pracowników, ani też nie zleca prac związanych z projektem osobom trzecim. Osoby działające w projektach obok Wnioskodawcy posiadały umowę z zamawiającym. Wnioskodawca jest twórcą ww. programów - jego finalnym twórcą. Każdy gotowy fragment kodu był konsultowany z zamawiającym, ale ostateczną decyzję o uwzględnieniu uwag podejmował Wnioskodawca. Zamawiający nie sprawuje kierownictwa nad Wnioskodawcą w rozumieniu przepisów Kodeksu pracy. Zgodnie z zapisami umowy zawartej pisemnie z zamawiającym, wszelki przejaw pracy twórczej stworzony na podstawie lub w związku z umową przechodzi na własność zamawiającego za wynagrodzeniem ustalonym w umowie. Wnioskodawca przeniósł na zamawiającego całość praw majątkowych autorskich do stworzonych projektów. Ponadto umowa przewiduje odpowiedzialność Wnioskodawcy na zasadzie gwarancji jakości za wykonane usługi. Wnioskodawca ponosi zatem ryzyko prowadzonej działalności. Umowa podlega prawu fińskiemu. W stosunku do projektów wskazanych w pkt a) i d) Wnioskodawca nie posiada wiedzy, aby na rynku były dostępne podobne oprogramowania. W stosunku do pozostałych, to należy wskazać, że na rynku istnieją podobne, rozwiązania niemniej jednak wyraźnie odróżniają się one od tych stworzonych przez Wnioskodawcę. Istniejące na rynku programy są zawsze ściśle zintegrowane i dopasowane do środowiska konkretnego operatora (firmy świadczącej usługi dostarczania danych pozyskanych z satelitów...). To unikalne środowisko obejmuje zarówno konstrukcję samych satelitów, środki komunikacji, procesy przetwarzania danych..., aż po aplikacje do udostępniania materiałów dla klientów końcowych. W szczególności: -... - wyróżnia interfejs oraz model danych dostosowany do potrzeb docelowych klientów... (łatwe i bezpieczne tworzenie zamówień), a także integracja z wewnętrznymi systemami zarządzania zasobami satelitów... (m.in. systemem...). -... - wyróżnia integracja z konkretnymi zasobami chmurowymi wykorzystywanymi przez firmę... oraz ze specyficznym modelem zarządzania kodem i praktykami... wewnątrz firmy (np. kto jest uprawniony do publikowania zmian w kodzie aplikacji, jak często i w jakich sytuacjach budowane są nowe wersje aplikacji) -... - wyróżnia integracja ze specyficznymi aplikacjami wewnętrznymi firmy... (...,...) w celu osiągnięcia tzw.... (w pełni zautomatyzowanego procesu zarządzania zasobami satelitów...), pozwalając równocześnie na monitorowanie procesów oraz ingerencję w nie (w razie potrzeby). Sama idea... jest unikalną koncepcją, pomimo oparcia jej na popularnej platformie Jenkins. Obecnie, tj. od 2020 r., Wnioskodawca zajmuje się również automatyzacją wdrożenia i utrzymania tworząc skrypty... oraz konfigurację.... W obu przypadkach Wnioskodawca pisze kod, który następnie jest wykonywany już przez gotowe narzędzia dostarczane przez zew. Podmioty, jak...,...,...,.... W przyszłości Wnioskodawca zamierza wykorzystać automatyzację procesów testowania końcowego. W stosunku do stworzonych już programów Wnioskodawca skupia się na tworzeniu nowych funkcjonalności tych programów, z kolei prace związane z wdrożeniem i utrzymania programów (systemów) wykonywane są w trybie automatyzacji, o której była mowa powyżej. Prace wykonywane przez Wnioskodawcę można w jakimś stopniu (ok. 50%) porównać do pracy Site Reliability Engineer, tj. osoby odpowiedzialnej za bieżące utrzymanie systemu, jego kontrolę, wyłapywanie i naprawianie błędów kodu a także rozwój systemu, w tym rozwój jego funkcjonalności poprzez tworzenie nowych kodów. Jak wynika z powyższego, oprogramowanie jest tworzone, rozwijane i ulepszane przez Wnioskodawcę w sposób systematyczny, ponieważ prace te nie mają charakteru jednorazowego, lecz są prowadzone w sposób zorganizowany, z nastawieniem na ciągły rozwój i ulepszanie w przyszłości. Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej opracowuje nowe lub ulepszone produkty, procesy lub usługi niewystępujące dotychczas w praktyce gospodarczej lub na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących. W związku z ww. projektami Wnioskodawca ponosił w 2019 r. koszty m.in. przelotów do.... (ok. raz na trzy miesiące), noclegów w.... - zwykle 3-dniowe pobyty, koszty abonamentu telefonicznego, koszty wyposażenia biura oraz sprzętu komputerowego (laptop, monitor), koszty obsługi księgowej.

W piśmie z dnia 26 czerwca 2020 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, Wnioskodawca wskazał, że czynności związane z oprogramowaniem wykonuje w Polsce. Współpraca z kontrahentem wymaga jedynie krótkich (3 dni) wizyt w siedzibie kontrahenta w..... w odstępach ok. 3-miesięcznych. W trakcie wizyt omawiane są bieżące zagadnienia. W ocenie Wnioskodawcy oprogramowanie jest tworzone w ramach działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tworzone przez Niego oprogramowanie jest innowacyjne oraz wysoce specjalistyczne. Oprogramowanie jest przeznaczone dla specyficznej branży kosmicznej. Prace nad oprogramowaniem trwają przez cały czas, Jego działalność w tych aspektach jest systematyczna. Wnioskodawca rozpoczął prowadzenie działalności gospodarczej w dniu 4 września 2017 r. Działalność badawczo-rozwojową prowadzi od początku i od samego początku uzyskuje z niej dochody.

Tworzone przez Wnioskodawcę oprogramowanie w zakresie programów... oraz... to oprogramowania innowacyjne. Nie posiada On wiedzy, aby na rynku istniały podobne narzędzia. Są to więc całkowicie nowe rozwiązania. Z kolei w przypadku pozostałych programów - istnieją podobne rozwiązania na rynku, jednakże działają one na innych platformach. Ponadto, istniejące na rynku programy są zawsze ściśle zintegrowane i dopasowane do środowiska konkretnego operatora (firmy świadczącej usługi dostarczania danych pozyskanych z satelitów...).

To unikalne środowisko obejmuje zarówno konstrukcję samych satelitów, środki komunikacji, procesy przetwarzania danych..., aż po aplikacje do udostępniania materiałów dla klientów końcowych. W szczególności:

a.... - wyróżnia interfejs oraz model danych dostosowany do potrzeb docelowych klientów... (łatwe i bezpieczne tworzenie zamówień), a także integracja z wewnętrznymi systemami zarządzania zasobami satelitów... (m.in. systemem...);

b.... - wyróżnia integracja z konkretnymi zasobami chmurowymi wykorzystywanymi przez firmę... oraz ze specyficznym modelem zarządzania kodem i praktykami... wewnątrz firmy (np. kto jest uprawniony do publikowania zmian w kodzie aplikacji, jak często i w jakich sytuacjach budowane są nowe wersje aplikacji);

c.... - wyróżnia integracja ze specyficznymi aplikacjami wewnętrznymi firmy... (...,...) w celu osiągnięcia tzw.... (w pełni zautomatyzowanego procesu zarządzania zasobami satelitów...), pozwalając równocześnie na monitorowanie procesów oraz ingerencję w nie (w razie potrzeby). Sama idea... jest unikalną koncepcją, pomimo oparcia jej na popularnej platformie Jenkins.

Uzyskiwane przez Wnioskodawcę przychody stanowią przychody z autorskiego prawa do programu komputerowego. Wnioskodawca wykorzystuje aktualnie dostępną, posiadaną wiedzę i umiejętności do tworzenia zupełnie nowych rozwiązań, jak również do rozwijania rozwiązań.

W szczególności, wiedza i umiejętności wykorzystane w poszczególnych projektach to:

a.... - automatyzacja procesów integracji i wdrożenia (...) w chmurze..., w sposób łatwo skalowalny, z wykorzystaniem technologii:..,...,...,...,...;

b.... - tworzenie wydajnych aplikacji serwerowych w środowisku..., udostępnianych za pomocą..., zabezpieczonych za pomocą..., a także interfejsu użytkownika (...) w technologii.... Automatyzacja procesów testowania (...), integracji i wdrożenia (...) w chmurze... (...,...,...,...);

c.... - automatyzacja procesów integracji i wdrożenia (.../...) w chmurze... za pomocą narzędzi...,...,... i...;

d.... - tworzenie wielowątkowych aplikacji w środowisku.... Automatyzacja integracji i wdrożenia (...,...,...) w chmurze... (...,...);

e.... - projektowanie i implementacja aplikacji dyrygujących (ang. orchestrator) działaniem innych aplikacji z wykorzystaniem silnika... (w oparciu o język...). Automatyzacja wdrożenia w chmurze... (...,...).

Wnioskodawca stwierdza, że żadna z czynności związanych z opisanym oprogramowaniem nie stanowi rutynowych i okresowych zmian wprowadzanych do produktów, linii produkcyjnych, procesów wytwórczych oraz innych operacji w toku. Wszystkie dochody uzyskiwane przez Wnioskodawcę są objęte jedną umową, z jednym kontrahentem z Finlandii. Umowa dotyczy usług konsultacji (consultancy agreement) wraz z materialnymi i niematerialnymi produktami (deliverables) wytworzonymi podczas tych konsultacji. Są to dochody z autorskich prawa do programu komputerowego. Dochody z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej pochodzą ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Tworzone oprogramowanie nie ma formy materialnej, nie jest produktem. Wnioskodawca nie jest właścicielem, ani współwłaścicielem tego oprogramowania. Nie jest również użytkownikiem korzystającym z licencji do tego oprogramowania. Wnioskodawca działał wówczas na zlecenie podmiotu posiadającego te prawa (to jest podmiotu, który uprzednio zakupił od Wnioskodawcy, bądź innych podmiotów autorskie prawa do programu komputerowego). Każde oprogramowanie stworzone przez Wnioskodawcę w ramach umowy jest nabywane na własność przez kontrahenta. Jest on również właścicielem oprogramowania rozwijanego lub ulepszanego. Występują sytuacje, w których Wnioskodawca rozwija, bądź ulepsza oprogramowanie stworzone przez inne osoby dla danego kontrahenta w ramach zawartej umowy, z którymi współpracują. W takim przypadku korzystanie z tych programów jest zagwarantowane przez kontrahenta, który jest ich właścicielem. Zgodnie z zawartą umową obowiązek ten obciąża kontrahenta. Umowa wprost nie stanowi o licencji, jednak z punktu widzenia prawnego, taka licencja do korzystania jest udzielana poprzez faktyczne udzielenie dostępu do oprogramowania. Wnioskodawca nie posiada wiedzy, czy licencja ta ma charakter wyłączny, ale zakłada, że skoro nad oprogramowaniem pracują także inne osoby, to nie jest to licencja wyłączna. Wszelkie prawa autorskie do tworzonego oprogramowania na zasadzie wyłączności są przekazywane kontrahentowi. Umowa nie stanowi o udzieleniu zgody na wykonywanie praw zależnych, ani też nie stanowi o przeniesieniu tego prawa.

Kontrahent jest zobowiązany do udzielenia dostępu do oprogramowania, które jest ulepszane - przy czym, nie jest to licencja wyłączna. W wyniku ulepszeń powstają nowe kody, algorytmy w językach programowania i powstaje nowe prawo własności intelektualnej. W rozumieniu autorskich praw, ulepszenia te stanowią przedmiot ochrony praw autorskich, ponieważ mają twórczy charakter. Dochód w takim przypadku pochodzi ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Umowa zawarta z kontrahentem nie posiada zapisu dotyczącego odpowiedzialności wobec osób trzecich za rezultat oraz wykonywanie przez Wnioskodawcę opisanych we wniosku czynności. Wnioskodawca ponosi odpowiedzialność wobec kontrahenta, ale wobec osób trzecich, to kontrahent ponosi takową odpowiedzialność.

Wnioskodawca prowadzi odrębną szczegółową ewidencje, o której mowa w art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zapewniającą wyodrębnienie poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej oraz ustalenie przychodu, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej od dnia 1 stycznia 2019 r.

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że dla programów tworzonych od początku do końca samodzielnie autorskie prawo do programu powstaje w efekcie prac Wnioskodawcy. W przypadku projektów wieloosobowych prawa kwalifikowane powstają w momencie połączenia z innymi elementami (program finalny). Oprogramowanie wytwarzane we współpracy z innymi specjalistami będzie stanowiło autorskie prawo do programu komputerowego stanowiące kwalifikowane prawo IP podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Umowa z kontrahentem jest zawarta na gruncie prawa fińskiego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy działalność opisana we wniosku powyżej, prowadzona przez Wnioskodawcę, jest działalnością badawczo-rozwojową w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

2. Czy dochód uzyskany przez Wnioskodawcę w 2019 r. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tj. autorskiego prawa do programów komputerowych wskazanych w opisie stanów faktycznych może być rozliczony z zastosowaniem stawki 5%, o której mowa w art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania. Kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w myśl art. 30ca ust. 2 pkt 8 ww. ustawy jest autorskie prawo do programu komputerowego - podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej. Ustawa nie definiuje pojęcia programu komputerowego. W wydanych przez Ministra Finansów "Objaśnieniach dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej - IP Box" z dnia 15 lipca 2019 r. (dalej: Objaśnienia) wskazano, że nie tylko "program komputerowy" sensu stricto (tj. kod źródłowy i kod wynikowy), ale szerzej "oprogramowanie chronione prawem autorskim" (np. interfejs), może zawierać się w katalogu kwalifikowanych IP. W Objaśnieniach podkreślono, że pojęcie "program komputerowy" nie powinno być rozumiane wąsko, lecz szeroko, w szczególności obejmując interfejs, gdy ten spełnia warunek interoperacyjności programu komputerowego z oprogramowaniem i sprzętem komputerowym, co musi być ustalone w każdym przypadku oddzielnie na podstawie rzeczywistych ustaleń, a nie tylko formalnych postanowień, na przykład umownych. Program komputerowy obejmuje więc jego funkcjonalne części składowe, takie jak: kod źródłowy, opis procedur operacyjnych, zestawienie danych w informacjach konwersacyjnych i dialogowych oraz kod wynikowy i interfejs. Dla objęcia programu komputerowego ochroną prawną wystarczający jest sam fakt, że program komputerowy stanowi przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze (wyraz własnej twórczości intelektualnej danego autora lub autorów) ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od przeznaczenia i sposobu wyrażania. W świetle powyższego projekty realizowane przez Wnioskodawcę spełniają definicję programów komputerowych, które korzystają z ochrony prawnej na mocy art. 74 ustawy o prawach autorskich i pokrewnych. Warunkiem koniecznym dla skorzystania z omawianej preferencji jest wymóg prowadzenia przez podatnika działalności B+R bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, działalność badawczo-rozwojowa oznacza działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Badania naukowe (badania podstawowe i badania aplikacyjne) oraz prace rozwojowe w myśl art. 5a pkt 39 i 40 ww. ustawy winny być rozumiane zgodnie z art. 4 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. W odniesieniu do działalności Wnioskodawcy przedstawionej w opisie stanów faktycznych mamy do czynienia z działalnością B+R obejmującą prace rozwojowe podejmowane w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań informatycznych. Prace rozwojowe w rozumieniu art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, oznaczają działalność obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. Prace podejmowane w celu tworzenia i rozwoju nowego oprogramowania mają charakter twórczy i systematyczny. Wnioskodawca cały czas pracuje nad rozwojem stworzonego oprogramowania. Jak wynika z opisu stanów faktycznych oprogramowanie... oraz... nie mają swoich odpowiedników na rynku - powstały zatem całkiem nowe programy, natomiast pozostałe różnią się od dostępnych na rynku i są innowacyjne. Prace związane z tworzeniem tych programów są zatem rozwojowe. Ponadto prace związane z programami są systematyczne, podejmowane w sposób ciągły, a nie jednorazowo. Fakt, że Wnioskodawca uzyskuje dochody od podmiotu zagranicznego nie wyklucza uznania, że doszło do uzyskania tzw. kwalifikowanych dochodów. Dodatkowo Wnioskodawca prowadzi ewidencję, o której mowa w art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, której prowadzenie jest warunkiem skorzystania z preferencyjnego opodatkowania dochodów kwalifikowanych.

Mając powyższe na uwadze Wnioskodawca stoi na stanowisku, że:

1.

działalność opisana we wniosku wykonywana przez Wnioskodawcę jest działalnością badawczo-rozwojową oraz

2.

dochód uzyskany w 2019 r. ze sprzedaży kwalifikowanego dochodu z praw autorskich, tj. prawa autorskiego do programów komputerowych opisanych we wniosku, może być rozliczony według stawki 5% wskazanej w art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionych stanów faktycznych jest prawidłowe.

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym. Na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2193), w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 30ca i art. 30cb.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1387, z późn. zm.), podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1.

patent,

2.

prawo ochronne na wzór użytkowy,

3.

prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

4.

prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

5.

dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

6.

prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

7.

wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r. poz. 432),

8. autorskie prawo do programu komputerowego - podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Stosownie natomiast do ust. 4 art. 30ca tej ustawy, wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

[ (a+b) x 1,3]/ (a+b+c+d)

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a.

prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b.

nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego,

c.

nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego,

d.

nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami (art. 30ca ust. 5 ww. ustawy).

Zgodnie natomiast z art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

* z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

* ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

* z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

* z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

W myśl art. 30cb ust. 1 ww. ustawy, podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1.

wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;

2.

prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

3.

wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;

4.

dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;

5.

dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Na podstawie art. 30cb ust. 2 ww. ustawy, podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji.

Stosownie do art. 30cb ust. 3 ww. ustawy, w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Jak wynika z powyższych regulacji podatnicy, którzy opodatkowują dochody z kwalifikowanych IP stawką 5%, mają obowiązek prowadzenia wyodrębnionej ewidencji dla wszystkich operacji finansowych związanych z uzyskiwaniem tych dochodów. Przepisy o IP Box nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box. Jednak dla celów obliczenia dochodu z kwalifikowanego IP istotne jest, by ewidencja ta była prowadzona w sposób należyty tak, aby móc w rocznym zeznaniu podatkowym wykazać łączną sumę przychodów, kosztów podatkowych, dochodów, strat, dochodów podlegających opodatkowaniu stawką 5% oraz dochodu, który nie będzie podlegał preferencyjnemu opodatkowaniu.

Podkreślić należy, że obowiązek bieżącego i prawidłowego wyodrębniania przychodów i kosztów dotyczących kwalifikowanego IP dotyczy również podatników prowadzących rozliczenia w formie podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Najprostszym dostępnym rozwiązaniem jest wówczas stworzenie arkusza kalkulacyjnego zawierającego comiesięczne zestawienie dokumentów, które potwierdzają poniesione wydatki dotyczące projektu kwalifikowanego IP na koniec danego miesiąca. Zestawienie takie obejmuje wydatki od początku realizacji działalności badawczo-rozwojowej, która zmierza do wytworzenia, rozwinięcia lub ulepszenia kwalifikowanego IP do końca danego miesiąca kalendarzowego. Zestawienie to sporządzane jest poprzez narastające ujęcie wydatków w odniesieniu do poszczególnych zadań. Należy je sporządzać w oparciu o zestawienie dokumentów potwierdzających poniesione wydatki.

Podsumowując stwierdzić należy, że powyższe przepisy wprowadzają korzystne rozwiązania podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej, tzw. Innovation Box. W tym zakresie wpisują się one w realizację "Planu na rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju", "Strategii na rzecz doskonałości naukowej, nowoczesnego szkolnictwa wyższego, partnerstwa z biznesem i społecznej odpowiedzialności nauki" oraz "Strategii na Rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju" w obszarze innowacyjności. Znowelizowane przepisy mają prowadzić do wzrostu zainteresowania pracami badawczo-rozwojowymi prowadzonymi w Polsce oraz stanowić swoiste "zamknięcie" łańcucha wartości związanego z procesem tworzenia i komercjalizacji innowacyjnych rozwiązań będących efektem prac badawczo-rozwojowych.

Należy także wskazać, że powyższe regulacje polegają na preferencyjnym opodatkowaniu 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z praw własności intelektualnej, których podatnik jest właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem lub posiada prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej i które są chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego, zwane "kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej".

Możliwość skorzystania z ulgi Innovation Box ma miejsce również w sytuacji, gdy podatnik dokona zakupu kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa powyżej, pod warunkiem, że następnie poniesie on koszty związane z rozwojem lub ulepszeniem nabytego prawa.

Dochodem kwalifikującym się do ulgi Innovation Box jest dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również, co istotne, dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej.

Warunkiem koniecznym dla skorzystania z omawianej preferencji jest wymóg prowadzenia przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co stanowi wyraz realizacji zasady nexus. Poziom dochodu kwalifikowanego do zastosowania preferencyjnej stawki opodatkowania będzie wyliczany przy zastosowania formuły (wzoru) wynikającej z raportu nr 5 BEPS. Przewidziano także możliwość zlecenia wykonania prac badawczo-rozwojowych innym podmiotom zarówno niepowiązanym, jak i powiązanym.

Należy podkreślić, że stosowanie tej ulgi (niższej stawki podatku do kwalifikowanych dochodów) jest prawem, a nie obowiązkiem podatnika. Jest to o tyle istotne, gdyż z korzystaniem z ulgi wiążą się, bądź co bądź, dodatkowe obowiązki po stronie podatników, w szczególności obowiązek prowadzenia ewidencji pozwalającej na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.

Podatnik ma możliwość stosowania niniejszej ulgi przez cały okres trwania ochrony prawnej kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W przypadku tych aktywów, które podlegają procedurze zgłoszenia/rejestracji, podatnik może skorzystać z preferencji podatkowej od momentu zgłoszenia lub złożenia wniosku o rejestrację (obowiązek zwrotu kwoty ulgi w przypadku wycofania wniosku, odmowy udzielenia prawa lub odrzucenia wniosku o rejestrację).

Należy także wskazać, że oprogramowanie - definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów - podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1231, z późn. zm.). Stąd oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP, w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ww. ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych: ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.

W związku z tym, że przepisy dotyczące IP Box odnoszą się do działalności badawczo-rozwojowej, należy przytoczyć definicje, które wynikają w tym zakresie z ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz z ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2018 r. poz. 1668, z późn. zm.).

Ustawodawca wprowadził definicję działalności badawczo-rozwojowej w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którą: przez działalność badawczo-rozwojową należy rozumieć działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

I tak, w myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych, oznacza to:

a.

badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. poz. 1668, z późn. zm.),

b.

badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że oznaczają one prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, badania naukowe są działalnością obejmującą:

1.

badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne, mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów, bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

2.

badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy, prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zatem, z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszania istniejących produktów/usług oraz procesów i technologii produkcji.

Z ustawowej definicji zawartej w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność - zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy - mający na celu tworzenie, tworzyć - powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że "ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia". Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo "systematyczny" występuje w sformułowaniu "podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny", a więc odnosi się do "działalności", czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium "systematyczności" danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalność w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W konsekwencji - głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu. Prowadząc działalność badawczo-rozwojową, przedsiębiorca rozwija specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności, które może wykorzystać w ramach bieżących albo przyszłych projektów.

Kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.: (i) badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz (ii) prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy.

Należy zwrócić uwagę na wyłączenie zawarte w art. 4 ust. 3 tej ustawy, mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z zakresu działalności badawczo-rozwojową tych przejawów aktywności podatnika, które mimo ulepszenia istniejących procesów lub usług, z uwagi na swoją cykliczność (okresowość) oraz brak innowacyjnego charakteru (rutynowość), nie mogą stanowić prac rozwojowych.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanów faktycznych wynika, że Wnioskodawca jest polskim rezydentem podatkowym prowadzącym jednoosobową działalność gospodarczą. Prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów i rozlicza się na zasadach ogólnych. Przedmiotem Jego działalności gospodarczej są usługi informatyczne w zakresie tworzenia oprogramowania. Oprogramowanie jest tworzone, rozwijane i ulepszane przez Wnioskodawcę w sposób systematyczny, ponieważ prace te nie mają charakteru jednorazowego, lecz są prowadzone w sposób zorganizowany, z nastawieniem na ciągły rozwój i ulepszanie w przyszłości. Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej opracowuje nowe lub ulepszone produkty, procesy lub usługi niewystępujące dotychczas w praktyce gospodarczej lub na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących. Uzyskiwane przez Wnioskodawcę przychody stanowią przychody z autorskiego prawa do programu komputerowego. Dochody z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej pochodzą ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Wnioskodawca prowadzi odrębną szczegółową ewidencje, o której mowa w art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zapewniającą wyodrębnienie poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej oraz ustalenie przychodu, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej od dnia 1 stycznia 2019 r. Projekty realizowane przez Wnioskodawcę spełniają definicję programów komputerowych, które korzystają z ochrony prawnej na mocy art. 74 ustawy o prawach autorskich i pokrewnych.

Na podstawie powyższych informacji należy stwierdzić, że opisana przez Wnioskodawcę działalność skutkująca wytworzeniem, rozwinięciem (ulepszeniem) oprogramowania stanowi działalność badawczo-rozwojową na podstawie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Ponadto w wyniku podejmowanych przez Wnioskodawcę działań powstają autorskie prawa do programu komputerowego, spełniające definicję utworu, podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Jednocześnie Wnioskodawca prowadzi odrębną ewidencję, o której mowa w art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Stąd opisane przez Wnioskodawcę oprogramowanie stanowi kwalifikowane IP w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a dochód uzyskany ze sprzedaży praw autorskich do programu komputerowego w 2019 r. stanowi dochód z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, który może podlegać opodatkowaniu preferencyjną 5% stawką.

Jednocześnie zaznacza się, że dokonując weryfikacji stanowiska Wnioskodawcy, tut. Organ nie odniósł się do kwestii dotyczącej ponoszonych przez Wnioskodawcę wydatków, ponieważ zagadnienie to nie było przedmiotem zapytania.

Końcowo zaznaczyć należy, że tutejszy Organ wydając interpretację w trybie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.), jest związany wyłącznie opisem stanów faktycznych przedstawionego przez Wnioskodawcę i Jego stanowiskiem, tym samym Organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku.

Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawione we wniosku stany faktyczne będą zgodne ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub postępowania kontrolnego organu kontroli celno-skarbowej. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku ww. postępowań okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Jeżeli przedstawione we wniosku stany faktyczne będą się różniły od stanu występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałych stanów faktycznych.

Interpretacja dotyczy stanów faktycznych przedstawionych przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji indywidualnej.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1.

z zastosowaniem art. 119a;

2.

w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3.

z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n ww. ustawy, nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy - Ordynacja podatkowa).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl