0113-KDIPT2-1.4011.368.2020.2.AP - PIT w zakresie opodatkowania dochodów z umów licencyjnych, które dotyczą kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy - przedstawione we wniosku z dnia 12 marca 2020 r. (data wpływu 1 kwietnia 2020 r.), uzupełnionym pismem z dnia 1 czerwca 2020 r. (data wpływu 9 czerwca 2020 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z umów licencyjnych, które dotyczą kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (pytanie Nr 1) jest prawidłowe.

W dniu 1 kwietnia 2020 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

Wniosek ten nie spełniał wymogów, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.), w związku z czym pismem z dnia 25 maja 2020 r., Nr 0113-KDIPT2-1.4011.368.2020.1.AP, na podstawie art. 13 § 2a, art. 169 § 1 i § 2 w związku z art. 14h powołanej ustawy, wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie do uzupełnienia ww. wniosku wysłano za pośrednictwem platformy ePUAP w dniu 25 maja 2020 r. (data doręczenia 26 maja 2020 r.; identyfikator poświadczenia doręczenia...). Wnioskodawca uzupełnił powyższy wniosek pismem z dnia 1 czerwca 2020 r. (data wpływu 9 czerwca 2020 r.).

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest osobą fizyczną będącą wspólnikiem w Spółce cywilnej (dalej: "Spółka"), której siedziba znajduje się na terytorium Polski, a przedmiotem działalności Spółki jest tworzenie oprogramowania dedykowanego dla kompleksowej obsługi gabinetu lub kliniki stomatologicznej. Wnioskodawca podlega na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Wraz ze swoim wspólnikiem w ramach Spółki cywilnej stworzył i nieustannie rozwija autorski program komputerowy "X". Program ten dzięki wykorzystaniu specjalistycznej wiedzy z zakresu technologii, informatyki oraz stomatologii potrafi sprostać wszystkim wymogom, które niesie prowadzenie gabinetu i klinik stomatologicznych, zarówno jedno, jak i wielostanowiskowych. Oprogramowanie jest dostępne na rynku od 2012 r. Od tego czasu już ponad 200 razy było modernizowane, aby zachowując swoją aktualność, odpowiadało zmieniającym się potrzebom klientów. Wnioskodawca prowadzi działalność badawczo-rozwojową podczas prac nad swoim programem komputerowym i wraz z rozwojem nowych metod leczenia stomatologicznego oraz technologii musi On nieustannie tworzyć nowe komponenty, aby Jego program ciągle był aktualny i dalej zyskiwał uznanie na polskim rynku. Dodatkowo oprogramowanie jest na bieżąco dostosowywane do zmian wprowadzanych przez NFZ i ZUS, aby płynnie przetwarzać dane i certyfikaty z tymi organami w sposób, który będzie zgodny ze wszystkimi wytycznymi.

Do głównych funkcjonalności, jakie oferuje oprogramowanie Wnioskodawcy, należy zaliczyć:

* moduł obsługujący panel zarządzania, który zapewnia dostęp do wszystkich pozostałych funkcji programu;

* moduł zapewniający wydajny i czytelny terminarz wizyt;

* moduł odpowiedzialny za szczegółową i rozbudowaną kartę stomatologiczną;

* moduł zgodny z wytycznymi Ministra Zdrowia, zautomatyzowany i intuicyjny, służący tworzeniu i obsłudze elektronicznej dokumentacji medycznej;

* moduł służący kompleksowemu rozliczaniu pacjentów oraz prowadzeniu dokumentów sprzedaży;

* moduł służący planowaniu i obiegowi prac protetycznych, w znacznym stopniu redukujący złożoność tradycyjnego procesu administrowania zabiegami;

* moduł zapewniający szybkie i intuicyjne wystawianie e-recept z automatycznym podpisaniem dokumentu niezbędnymi certyfikatami oraz dostęp do rozbudowanego i uaktualnianego słownika leków i wyrobów medycznych;

* moduł zapewniający transparentny dostęp do systemu uprawnień użytkowników dla każdego pracownika gabinetu lub kliniki stomatologicznej;

* wygodny i przystępny moduł służący do dokonywania rezerwacji online;

* moduł obsługujący automatyczne wysyłanie SMS przypominającego o zbliżającej się wizycie oraz sprawne wysyłanie kampanii SMS do wybranej grupy pacjentów;

* moduł zapewniający pełną integrację z systemem...., zapewniający rozróżnienie pacjentów prywatnych oraz wizyt w ramach NFZ;

* moduł służący integracji z dedykowanymi programami do obsługi cyfrowych urządzeń do obrazowania wybranych firm, umożliwiający kompleksową obsługę zdjęć (także formatu DICOM) i karty danego pacjenta w ramach jednego oprogramowania;

* moduł zapewniający prowadzenie gospodarki magazynowej w gabinecie/klinice stomatologicznej oraz ofertowanie, wyposażony w funkcję automatycznego generowania zamówień na podstawie stanu magazynowego towarów;

* moduł zapewniający analizowanie, raportowanie oraz administrowanie dowolnego zestawienia danych;

* moduł dający możliwość przydzielenia rabatu poszczególnym grupom pacjentów;

* moduł służący obsłudze oraz dokumentacji procesu sterylizacji;

* moduł zapewniający bezpieczną archiwizację oraz kompresję danych pacjentów, zgodnie z RODO.

W autorskim programie komputerowym stale wprowadzane są nowe funkcjonalności, które są tworzone przy wykorzystaniu najnowszych rozwiązań technicznych. Wnioskodawca nieustannie śledzi nowe kierunki w jakich rozwija się technika pisania programów komputerowych, implementując najlepsze rozwiązania i odpowiednio je dostosowując i rozwijając na potrzeby własnego programu. Wszystkie działania podejmowane przez Wnioskodawcę opierają się na dążeniu do zaoferowania klientom niezastąpionego oprogramowania do obsługi gabinetu/kliniki stomatologicznej.

Wnioskodawca w ramach Spółki cywilnej realizuje prace badawczo-rozwojowe samodzielnie, nie posiada pracowników, ani nie korzysta z usług podmiotów zewnętrznych. Prace te opierają się wyłącznie na doświadczeniu, kompetencjach oraz wiedzy Wnioskodawcy i Jego wspólnika. Wytwarzane oprogramowanie podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1231).

W ramach działań objętych niniejszym wnioskiem Wnioskodawca nie przenosi na klientów autorskich praw majątkowych. Wnioskodawca udziela klientom (licencjobiorcom) niewyłącznych licencji na korzystanie z Jego autorskiego programu komputerowego na warunkach określonych przez strony w umowie, bez prawa sublicencji i bez prawa przenoszenia licencji na osoby trzecie. Opisany wyżej program komputerowy jest utworem w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (dalej jako: "Utwór"). Nieprzenoszenie przez Wnioskodawcę autorskich praw majątkowych wynika z tego, że wykorzystuje On stworzone przez siebie oprogramowanie na rzecz wielu różnych klientów. Licencjobiorcy zawierając umowy z Wnioskodawcą, zobowiązują się do uiszczenia jednorazowej opłaty licencyjnej uzyskując bezterminową licencję na korzystanie z oprogramowania. W ramach powyższej licencji klient uzyskuje prawo do zainstalowania oprogramowania na twardym dysku swojego komputera lub na innym nośniku trwale przechowującym dane. Po uregulowaniu opłaty licencyjnej Wnioskodawca podpisuje cyfrowo licencję, która automatycznie odczytuje oprogramowanie na urządzeniu klienta. Od tego momentu klient może korzystać z funkcjonalności oprogramowania Wnioskodawcy. W okresie pierwszych 12 miesięcy obowiązywania licencji przysługuje licencjobiorcy prawo do bezpłatnych aktualizacji oprogramowania - Wnioskodawca zobowiązany jest, aby w tym okresie na bieżąco udostępniać je licencjobiorcy. Po tym okresie, w ramach dodatkowej usługi klient może wykupić dostęp do aktualizacji oprogramowania oraz pomocy technicznej. Nabyta usługa uprawnia do dostępu do wszystkich możliwych aktualizacji oprogramowania przez okres 12 miesięcy. Aby wytworzone oprogramowanie było ciągle atrakcyjną pozycją na rynku, Wnioskodawca w systematyczny sposób poszarza je o nowe funkcjonalności. Każdy klient, który posiada już wykupioną licencję na program Wnioskodawcy, może wykupić wybrane przez siebie moduły dodatkowe programu. Omówiona wcześniej pomoc techniczna oraz przewidziane przez Wnioskodawcę dodatkowe usługi, takie jak: szkolenia, instalacje i konfiguracje oprogramowania przeprowadzane zdalne lub u klienta, a także rozwiązywanie problemów niezwiązanych z działaniem oprogramowania, stanowią odrębne usługi niebędące przedmiotem niniejszego wniosku.

W ramach świadczonych przez Wnioskodawcę usług, komercjalizuje On wyniki swojej pracy w następujący sposób:

* udzielając odpłatnej licencji do stworzonego przez siebie kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (oprogramowanie oraz moduły dodatkowe), otrzymuje za to opłaty licencyjne;

* otrzymując wynagrodzenie za dodatkowe usługi, takie jak: pomoc techniczna, szkolenia, czy instalacje i konfiguracje oprogramowania (niebędące przedmiotem niniejszego wniosku, gdyż Wnioskodawca nie zalicza ich do usług związanych z wytwarzaniem kwalifikowanego IP).

Wnioskodawca w 2019 r. poniósł następujące koszty związanie z prowadzoną działalnością, przy czym wszystkie z tych kosztów związane są z usługami świadczonymi na rzecz klientów:

* koszt utrzymania (hostingu) domeny i serwera w postaci udokumentowanych fakturami VAT opłat uiszczanych na rzecz dostawcy tych usług;

* koszt rachunków za telefon i Internet używanych do celów zawodowych, w postaci udokumentowanych fakturami VAT opłat abonamentowych uiszczanych na rzecz dostawcy tych usług;

* koszt sprzętu komputerowego - ergonomicznej klawiatury umożliwiającej wydajniejszą pracę nad oprogramowaniem;

* koszt serwera AWS (...) w postaci udokumentowanych fakturami VAT opłat uiszczanych na rzecz dostawcy tych usług;

* koszt nabycia licencji na oprogramowanie będące biblioteką programistyczną w postaci udokumentowanych fakturami VAT opłat licencyjnych uiszczanych na rzecz licencjodawcy;

W ocenie Wnioskodawcy, powyższe koszty powinny być kwalifikowane do następujących zmiennych wskaźnika nexus:

* o litery "a" wskaźnika powinny zostać zaliczone koszty utrzymania domeny i serwera, koszty rachunków za telefon i Internet, koszt klawiatury oraz koszt serwera AWS;

* do litery "d" wskaźnika wydatków na nabycie licencji na oprogramowanie będące biblioteką programistyczną.

Przy czym, Wnioskodawca do wskaźnika nexus nie będzie zaliczał całości kosztów kwalifikowanych, ale jedynie taki procent poniesionych kosztów kwalifikowanych, jaki odpowiadał w 2019 r. procentowi dochodu uzyskanego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w całości wynagrodzenia uzyskanego przez Niego od klientów w skali roku (np. jeśli w skali roku 90% dochodu Wnioskodawcy pochodzi z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, to taki procent ww. kosztów zostanie uwzględniony we wskaźniku nexus).

Ponadto, w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą Wnioskodawca ponosił też koszty, takie jak: koszty reklamowania na.... oraz w czasopismach, koszty prowadzenia księgowości, koszty obsługi prawnej, koszty produktów reklamowych, koszty oprogramowania biurowego (pakiet.....), koszt uczestnictwa w targach oraz koszt resellingu (sprzedaż programu przy pomocy partnerów), przy czym, w ocenie Wnioskodawcy, koszty te nie mają bezpośredniego związku z uzyskaniem przychodów z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, a więc nie powinny być uwzględniane we wskaźniku nexus.

Wnioskodawca rozlicza się na podstawie księgi przychodów i rozchodów. Na potrzeby skorzystania z ulgi IP BOX, Wnioskodawca w 2019 r. prowadził szczegółową ewidencję przychodów z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (tj. z tytułu udzielenia niewyłącznej i nieograniczonej terytorialnie licencji do Utworów na rzecz klienta).

Ewidencja ta jest prowadzona miesięcznie w formie elektronicznego arkusza kalkulacyjnego w formacie.xls, przy czym:

Dodatkowo, w odrębnym arkuszu kalkulacyjnym w formacie.xls Wnioskodawca dokumentował co miesiąc w 2019 r., jaka część usług świadczonych przez Niego polegała na stworzeniu autorskiego oprogramowania i udzielenia licencji, a jaka część nie stanowiła prac badawczo-rozwojowych (pomoc techniczna, szkolenia oraz instalacje i konfiguracje oprogramowania).

W piśmie z dnia 1 czerwca 2020 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, Wnioskodawca wskazał, że prowadzi działalność gospodarczą w formie Spółki cywilnej, w której jest wspólnikiem od dnia 22 lutego 2012 r. Spółka cywilna od samego początku jej istnienia funkcjonowała w tym samym składzie osobowym. Wnioskodawca prowadzi działalność badawczo-rozwojową i uzyskuje z tego tytułu dochody od 2012 r. Posiada 70% udziału w zysku w Spółce cywilnej. Stworzone przez Wnioskodawcę unikalne oprogramowanie komputerowe, jest efektem Jego twórczego procesu myślowego. Stworzone oprogramowanie stanowi rezultat indywidualnej oraz twórczej działalności intelektualnej Wnioskodawcy, przez co należy go kwalifikować jako utwór, któremu przysługuje ochrona na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, działalność badawczo-rozwojowa rozumiana jest jako działalność twórcza obejmująca badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowana w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Powyższa definicja odnosi się do działalności prowadzonej przez Wnioskodawcę w ramach Spółki cywilnej - jest to działalność twórcza obejmująca prace rozwojowe. Działalność ta jest podejmowana przez Wnioskodawcę w sposób systematyczny, w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W ramach swojej działalności Wnioskodawca opracowuje ulepszone produkty, procesy, usługi odmienne od występujących dotychczas w praktyce gospodarczej. Oprogramowanie do zarządzania gabinetami stomatologicznymi, które w ramach swojej działalności oferuje Wnioskodawca, jest odmienne od oprogramowania dostępnego na rynku (odmienne funkcjonalności, interfejs). Również z tego powodu należy mu nadać przymiot innowacyjności. Wnioskodawca wykorzystuje w swojej pracy wiedzę oraz wieloletnie doświadczenie nie tylko w zakresie tworzenia narzędzi informatycznych i oprogramowania, ale także z zakresu stomatologii i prowadzenia gabinetu stomatologicznego, aby kreować coraz nowsze, lepsze rozwiązania. Tworzony program komputerowy "X" jest rezultatem Jego twórczej oraz indywidualnej działalności intelektualnej, co sprawia, że należy kwalifikować go jako utwór, który jest chroniony na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. W efekcie prac prowadzonych przez Wnioskodawcę powstaje autorskie prawo do programu komputerowego stanowiące kwalifikowane prawo IP, podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Tworzone przez Wnioskodawcę nowe komponenty, nowe funkcjonalności oraz moduły dodatkowe ww. programu stanowią odrębne programy komputerowe podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. W ocenie Wnioskodawcy trzeba uznać, że ulepszenie lub rozwinięcie istniejącego oprogramowania, poprzez dopełnienie go o nowy komponent (nowy kod źródłowy), w istocie stanowi stworzenie nowego programu komputerowego (uzupełnienie istniejącego programu komputerowego o nowy, zintegrowany z nim program komputerowy). Rozumiany w ten sposób program komputerowy stanowi nowe prawo własności intelektualnej, które podlega ochronie prawnej zgodnie z art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wnioskodawca zdobywa, poszerza i łączy, w ramach wykonywanych przez Niego czynności - w drodze własnych doświadczeń oraz testów, wiedzę oraz umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, tak aby móc tę wiedzę i umiejętności wykorzystać do tworzenia opisanego we wniosku oprogramowania (tj. projektowania, opracowywania innowacyjnych rozwiązań informatycznych a także ich ulepszania poprzez dodawanie do nich nowych funkcjonalności). Wspomniane powyżej czynności nie stanowią rutynowych, ani okresowych zmian wprowadzanych do oprogramowania. Stałe, systematyczne oraz kreatywne tworzenie przez Wnioskodawcę oprogramowania nie może być uznane za jednorazową lub rutynową czynność. Wnioskodawca osiąga dochód w prowadzonej działalności gospodarczej w związku z tworzeniem oprogramowania z opłat wynikających z umowy licencyjnej. Umowa ta dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej i wiąże się z udzielaniem klientom niewyłącznej licencji w zakresie korzystania z wytworzonego przez Wnioskodawcę w ramach Spółki cywilnej oprogramowania pod nazwą "X", do którego w dalszym ciągu przysługują Mu pełne autorskie prawa majątkowe. Szczegółowa ewidencja, którą prowadzi Wnioskodawca na potrzeby skorzystania z ulgi IP BOX jest ewidencją odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów, jest ona prowadzona w formie odrębnych arkuszy kalkulacyjnych. Ww. ewidencja jest prowadzona przez Wnioskodawcę na bieżąco od dnia 1 stycznia 2019 r., to jest od czasu, kiedy Wnioskodawca przewidywał możliwość skorzystania z ulgi IP BOX. Działalność badawczo-rozwojowa Wnioskodawcy została rozpoczęta w okresie wcześniejszym (od 2012 r.), niemniej jednak jest cały czas systematycznie prowadzona i zmierzająca do wytworzenia, rozwinięcia lub ulepszenia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w postaci programu komputerowego. Wnioskodawca chciałby skorzystać z preferencyjnej 5% stawki podatku dochodowego od osób fizycznych za rok 2019, rozumieć należy przez to opodatkowanie ww. stawką dochodu osiągniętego przez Wnioskodawcę od dnia 1 stycznia 2019 r. Wnioskodawca ponosi odpowiedzialność za rezultat oraz wykonywanie opisanych we wniosku czynności wobec osób trzecich. Wnioskodawca jako wykonujący czynności opisane we wniosku ponosi ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną przez Niego działalnością. Każdy z wymienionych przez Wnioskodawcę wydatków, jest wydatkiem poniesionym w ramach prowadzonej działalności gospodarczej oraz ma bezpośredni związek z wykonywanymi przez Niego usługami polegającymi na wytworzeniu, ulepszeniu, a także rozwoju oprogramowania. W celu prowadzenia działalności badawczo-rozwojowej musi ponosić wydatki związane z utrzymaniem domeny i serwera, zapewniające nieprzerwany dostęp do strony internetowej Wnioskodawcy. Innym istotnym wydatkiem, jaki ponosi Wnioskodawca, jest koszt specjalistycznego sprzętu, który umożliwia Mu wydajniejszą pracę nad wytwarzanym oprogramowaniem - Wnioskodawca pobiera oprogramowanie z chwilą nabycia licencji. Nabywa również nieograniczoną czasowo licencję na oprogramowanie będące biblioteką programistyczną, która jest odpowiednio wdrażana przez Wnioskodawcę do tworzonego przez Niego oprogramowania (jak wskazano wcześniej, można ją uznać za narzędzie służące do ułatwienia rozwoju oprogramowania). Wnioskodawca także nie mógłby prowadzić działalności badawczo-rozwojowej bez dostępu do bazowych dla Niego usług telekomunikacyjnych, na które składają się dostęp do Internetu i telefonu. Ponoszenie omówionych wydatków jest kluczowe do prowadzenia tego rodzaju działalności przez Wnioskodawcę. Poniesiony przez Niego koszt ergonomicznej klawiatury, która umożliwia wydatniejszą pracę nad oprogramowaniem, należy rozumieć jako koszt poniesiony przez Wnioskodawcę na jej zakup.

Wnioskodawca wyjaśnił cel ujęcia pytania Nr 4 w takiej formie, jaka została przedstawiona we wniosku. To czy dane koszty kwalifikujemy do wskaźnika nexus, czy też nie, ma decydujące znaczenie co do tego, czy całość, czy też część dochodów uzyskiwanych z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej będzie mogła zostać objęta ulgą IP BOX. Natomiast, pominięcie części kosztów prowadzenia działalności wpływa na poziom wskaźnika nexus. Skoro więc, zgodnie z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych "wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika nexus" to oczywistym jest, że nieuwzględnienie danych kosztów we wskaźniku nexus wpływa na sferę praw i obowiązków podatkowych Wnioskodawcy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania (pytania Nr 1, Nr 2, Nr 3 zostały ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku):

1. Czy w opisanym we wniosku stanie faktycznym dochód uzyskany przez Wnioskodawcę z tytułu zawierania umów licencyjnych na oprogramowanie tworzone i rozwijane przez Niego w ramach umowy z klientami, kwalifikuje się jako dochód wskazany w art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a jeżeli tak, czy Wnioskodawca może zastosować preferencyjną stawkę 5% opodatkowania do uzyskanego przez Niego ww. dochodu?

2. Czy prowadzenie dokumentacji w sposób opisany we wniosku, tzn. ujmowanie w prowadzonej ewidencji jej elementów wymienionych we wniosku, a także prowadzenie ewidencji w formie arkuszy kalkulacyjnych w sposób wskazany we wniosku, jest zgodne z wymaganiami wskazanymi w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

3. Czy w opisanym we wniosku stanie faktycznym koszty ponoszone przez Wnioskodawcę, tj. koszt utrzymania domeny i serwera, koszt rachunków za telefon i Internet, koszt klawiatury, koszt serwera AWS oraz koszt nabycia licencji na oprogramowanie będące biblioteką programistyczną, stanowią koszty wskazywane w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. koszty poniesione przez Wnioskodawcę na prowadzoną bezpośrednio przez Niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej?

4. Czy w opisanym wyżej stanie faktycznym Wnioskodawca prawidłowo oblicza wskaźnik nexus, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, poprzez zaliczenie do litery "a" wskaźnika kosztu utrzymania domeny i serwera, kosztu rachunków za telefon i Internet, kosztu klawiatury oraz kosztu serwera AWS; a do litery "d" wskaźnika wydatków na nabycie licencji na oprogramowanie będące biblioteką programistyczną oraz nieuwzględnienie we wskaźniku kosztów reklamy, kosztów księgowości, kosztu obsługi prawnej, kosztów produktów reklamowych, kosztu oprogramowania biurowego, kosztu uczestnictwa w targach oraz kosztu resellingu?

5. Biorąc pod uwagę, że koszty kwalifikowane ponoszone są przez Wnioskodawcę w związku z usługami świadczonymi przez Niego dla wszystkich klientów, a więc trudno byłoby przypisać je do poszczególnych klientów osobno, a zatem nie wydaje się możliwe ustalenie dochodu przypadającego na poszczególne kwalifikowane prawa własności intelektualnej - czy Wnioskodawca może obliczyć kwalifikowany dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej dla całości swojego dochodu łącznie, na podstawie art. 30ca ust. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocena stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego Nr 1, natomiast w zakresie pytań Nr 2, Nr 3, Nr 4 oraz Nr 5, zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Zdaniem Wnioskodawcy, spełnia On wszystkie przesłanki ustawowe dające możliwość skorzystania z preferencyjnej stawki opodatkowania w wysokości 5% od dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

Z kolei, zgodnie z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ww. ustawy, do katalogu kwalifikowanych praw własności intelektualnej należy między innymi zaliczyć autorskie prawo do programu komputerowego, które podlega ochronie prawnej na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1231), którego przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Działalność badawczo-rozwojowa została zdefiniowana w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych; jest rozumiana jako działalność twórcza obejmująca badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowana w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Definicje badań naukowych i prac rozwojowych zawarte w art. 5a pkt 39 i 40 powoływanej wyżej ustawy, rozumiane są zgodnie z art. 4 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Zgodnie z tymi przepisami, ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych, rozumie się przez nie: 1. badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne; 2. badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Przez prace rozwojowe, natomiast rozumie się działalność obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zdaniem Wnioskodawcy, prowadzi On działalność badawczo-rozwojową, o której mowa w art. 5a pkt 38 w zw. z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a dokładniej prace rozwojowe.

Wytwarzane przez Wnioskodawcę oprogramowanie jest efektem prac polegających na rozwijaniu, ulepszaniu i wdrażaniu swojego autorskiego programu komputerowego zapewniającego kompleksową, techniczną obsługę gabinetów oraz klinik stomatologicznych. Celem pracy Wnioskodawcy jest nieustanne zwiększanie funkcjonalności Jego programu, aby odpowiadał wszystkim potrzebom klientów. Bez wątpienia, autorski program Wnioskodawcy, będący efektem wyłącznie Jego twórczego procesu myślowego, jawi się jako rezultat indywidualnej działalności intelektualnej, przez co trzeba kwalifikować go jako utwór, któremu przysługuje ochrona na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1231).

W konsekwencji uznać trzeba, że oferowany przez Wnioskodawcę klientom produkt objęty jest autorskim prawem do programu komputerowego w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wnioskodawca wykorzystuje w swojej pracy wiedzę oraz wieloletnie doświadczenie w zakresie tworzenia oprogramowania, a także z zakresu stomatologii, aby kreować coraz nowsze, lepsze rozwiązania. Prace nad wytwarzanym oprogramowaniem są rozwojowe, muszą być dostosowywane do zmian wprowadzanych przez NFZ i ZUS, które wprowadzają konieczność wprowadzania nowych funkcjonalności, aby prowadzenie gabinetu/kliniki stomatologicznej odpowiadało powyższym regulacjom.

Należy dodać, że wytwarzanie oraz ulepszanie oprogramowania przez Wnioskodawcę, odbywa się w sposób systematyczny oraz ciągły, od wielu lat, w szczególności poprzez usprawnianie działania oprogramowania oraz wprowadzanie do Niego nowych funkcjonalności. Od momentu stworzenia programu w jego pierwotnej wersji, był on poddawany licznym modyfikacjom, a Wnioskodawca w sposób metodyczny oraz zaplanowany dodaje do niego kolejne moduły. Biorąc pod uwagę powyższe, działania Wnioskodawcy nie mają charakteru rutynowych, ani okresowych czynności.

W 2019 r. Wnioskodawca zawierał z klientami umowy licencyjne, uprawniające klientów do korzystania z Jego pełnego oprogramowania lub z modułów dodatkowych (w przypadku klientów, którzy uprzednio nabyli licencję na oprogramowanie w zakresie nieobejmującym danego modułu), uzyskując wynagrodzenie z tytułu udzielenia niewyłącznych bezterminowych licencji do swojego autorskiego programu.

W związku z powyższym, w ocenie Wnioskodawcy osiągał On dochody z tytułu opłat licencyjnych związanych z kwalifikowanym IP, a zatem dochody, o których mowa w art. 30ca ust. 7 pkt 2 usuwy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Mając na uwadze wszystkie przedstawione we wniosku okoliczności, zdaniem Wnioskodawcy, spełnia On wszystkie kryteria określone w art. 5a pkt 38-40 w zw. z art. 30ca ust. 1, ust. 2 pkt 81 ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a zatem w rozliczeniu rocznym za rok 2019 będzie mógł skorzystać ze stawki 5% podatku od dochodu uzyskiwanego z tytułu opłat licencyjnych do oprogramowania oraz jego modułów dodatkowych wytworzonych przez Wnioskodawcę w odniesieniu do świadczonych przez Niego usług związanych z tworzeniem autorskiego programu komputerowego służącego kompleksowej obsłudze gabinetów/klinik stomatologicznych.

Wnioskodawca nie będzie natomiast stosował ulgi IP BOX do wynagrodzenia uzyskiwanego przez Niego z tytułu świadczenia usług w postaci: pomocy technicznej, szkoleń, czy instalacji i konfiguracji oprogramowania, gdyż mają one charakter rutynowych czynności, niezwiązanych z pracami badawczo-rozwojowymi.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1387, z późn. zm., dalej: "u.p.d.o.f."), ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej, oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Definicje badań naukowych i prac rozwojowych zostały zawarte w art. 5a pkt 39 i 40 powoływanej ustawy.

W myśl art. 5a pkt 39 tej ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych - oznacza to:

Z kolei, w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 u.p.d.o.f. wskazano, że oznaczają one prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, badania naukowe są działalnością obejmującą:

Stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy, prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zatem, z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszania istniejących produktów/usług oraz procesów i technologii produkcji.

Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy, należy wyraźnie podkreślić, że w celu stwierdzenia, czy Wnioskodawca prowadzi działalność badawczo-rozwojową, należy przeprowadzić analizę nakierowaną na zidentyfikowanie przejawów działalności gospodarczej, które mogą zostać uznane za działalność badawczo-rozwojową (tj. tych aktywności podatnika, które spełniają definicję wskazane w art. 5a pkt 38-40 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje Słownik Języka Polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność - zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy - mający na celu tworzenie, tworzyć - powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że "ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia". Zatem, twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Zgodnie ze Słownikiem Języka Polskiego PWN, słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo "systematyczny" występuje w sformułowaniu "podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny", a więc odnosi się do "działalności", czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem, słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium "systematyczności" danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W konsekwencji - głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu. Prowadząc działalność badawczo-rozwojową, przedsiębiorca rozwija specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności, które może wykorzystać w ramach bieżących albo przyszłych projektów.

Kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.: (i) badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, oraz (ii) prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy.

Należy zwrócić uwagę na wyłączenie zawarte w art. 4 ust. 3 tej ustawy, mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z zakresu ulgi na działalność badawczo-rozwojową tych przejawów aktywności podatnika, które mimo ulepszenia istniejących procesów lub usług, z uwagi na swoją cykliczność (okresowość) oraz brak innowacyjnego charakteru (rutynowość), nie mogą stanowić prac rozwojowych.

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym. Na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2193), w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 30ca i art. 30cb. Ustawa ta wprowadziła do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych korzystne rozwiązanie podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej, (tzw. IP BOX, Innovation Box).

W uzasadnieniu do projektu powyższej ustawy, wskazano, że proponowane w projekcie ustawy rozwiązanie polega na preferencyjnym opodatkowaniu 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z praw własności intelektualnej, których podatnik jest właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem lub posiada prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej i, które są chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego, zwane dalej "kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej".

Dochodem kwalifikującym się do ulgi Innovation Box jest dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również, co istotne, dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej.

Warunkiem koniecznym dla skorzystania z projektowanej preferencji jest wymóg prowadzenia przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co stanowi wyraz realizacji zasady nexus.

Podatnik, który będzie chciał skorzystać z projektowanej preferencji będzie zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z praw IP powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 u.p.d.o.f., podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 u.p.d.o.f., kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

8. autorskie prawo do programu komputerowego - podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 u.p.d.o.f.).

Zgodnie natomiast, z art. 30ca ust. 7 cytowanej ustawy, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

Stosownie do art. 30ca ust. 14 u.p.d.o.f., przepisy ust. 1-13 stosuje się odpowiednio do dochodów z licencji do korzystania z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej przysługującej podatnikowi na podstawie umowy, w której zastrzeżono wyłączność korzystania przez podatnika z tego prawa, pod warunkiem uprzedniego prowadzenia przez podatnika prac badawczo-rozwojowych, których efektem jest kwalifikowane prawo własności intelektualnej, na które udzielono tej licencji.

Powyższy przepis stanowi, że jednym z warunków do skorzystania z preferencji IP BOX jest posiadanie licencji do skorzystania z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej przysługującej podatnikowi na podstawie umowy, w której zastrzeżono wyłączność korzystania przez podatnika z tego prawa (tzw. licencja wyłączna).

Na podstawie art. 30cb ust. 1 u.p.d.o.f., podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji (art. 30cb ust. 2 u.p.d.o.f.).

Według art. 30cb ust. 3 u.p.d.o.f., w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca jest osobą fizyczną będącą wspólnikiem w Spółce cywilnej, której przedmiotem działalności jest tworzenie oprogramowania dedykowanego dla kompleksowej obsługi gabinetu lub kliniki stomatologicznej. Wnioskodawca wraz ze swoim wspólnikiem w ramach Spółki cywilnej stworzył i nieustannie rozwija autorski program komputerowy. Program ten dzięki wykorzystaniu specjalistycznej wiedzy z zakresu technologii, informatyki oraz stomatologii potrafi sprostać wszystkim wymogom, które niesie prowadzenie gabinetu i klinik stomatologicznych, zarówno jedno, jak i wielostanowiskowych. Oprogramowanie Wnioskodawcy jest dostępne na rynku od 2012 r. Od tego czasu już ponad 200 razy było modernizowane, aby zachowując swoją aktualność, odpowiadało zmieniającym się potrzebom klientów. Wnioskodawca prowadzi działalność badawczo-rozwojową podczas prac nad swoim programem komputerowym i wraz z rozwojem nowych metod leczenia stomatologicznego oraz technologii musi On nieustannie tworzyć nowe komponenty, aby Jego program ciągle był aktualny i dalej zyskiwał uznanie na polskim rynku. W autorskim programie komputerowym stale wprowadzane są nowe funkcjonalności, które są tworzone przy wykorzystaniu najnowszych rozwiązań technicznych. Wnioskodawca w ramach Spółki cywilnej, realizuje prace badawczo-rozwojowe samodzielnie, nie posiada pracowników, ani nie korzysta z usług podmiotów zewnętrznych. Prace te opierają się wyłącznie na doświadczeniu, kompetencjach oraz wiedzy Wnioskodawcy i Jego wspólnika. Wytwarzane oprogramowanie podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. W ramach działań objętych niniejszym wnioskiem Wnioskodawca nie przenosi na klientów autorskich praw majątkowych. Wnioskodawca udziela klientom (licencjobiorcom) niewyłącznych licencji na korzystanie z Jego autorskiego programu komputerowego na warunkach określonych przez strony w umowie, bez prawa sublicencji i bez prawa przenoszenia licencji na osoby trzecie. Opisany wyżej program komputerowy jest utworem w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Nieprzenoszenie przez Wnioskodawcę autorskich praw majątkowych wynika z tego, że wykorzystuje On stworzone przez siebie oprogramowanie na rzecz wielu różnych klientów. Licencjobiorcy zawierając umowy z Wnioskodawcą, zobowiązują się do uiszczenia jednorazowej opłaty licencyjnej uzyskując bezterminową licencję na korzystanie z oprogramowania. W ramach powyższej licencji klient uzyskuje prawo do zainstalowania oprogramowania na twardym dysku swojego komputera lub na innym nośniku trwale przechowującym dane. Aby wytworzone oprogramowanie było ciągle atrakcyjną pozycją na rynku, Wnioskodawca w systematyczny sposób poszarza je o nowe funkcjonalności. Każdy klient, który posiada już wykupioną licencję na program Wnioskodawcy, może wykupić wybrane przez siebie moduły dodatkowe programu.

W ramach świadczonych przez Wnioskodawcę usług, komercjalizuje On wyniki swojej pracy w następujący sposób:

* udzielając odpłatnej licencji do stworzonego przez siebie kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (oprogramowanie oraz moduły dodatkowe), otrzymując za to opłaty licencyjne;

* otrzymując wynagrodzenie za dodatkowe usługi, takie jak: pomoc techniczna, szkolenia, czy instalacje i konfiguracje oprogramowania (niebędące przedmiotem niniejszego wniosku, gdyż Wnioskodawca nie zalicza ich do usług związanych z wytwarzaniem kwalifikowanego IP).

Wnioskodawca rozlicza się na podstawie księgi przychodów i rozchodów. Na potrzeby skorzystania z ulgi IP BOX, Wnioskodawca w 2019 r. prowadził szczegółową ewidencję przychodów z kwalifikowanego prawa własności Intelektualnej (tj. z tytułu udzielenia niewyłącznej i nieograniczonej terytorialnie licencji do Utworów na rzecz klienta). Ww. ewidencja jest prowadzona przez Wnioskodawcę na bieżąco od dnia 1 stycznia 2019 r., to jest od czasu, kiedy Wnioskodawca przewidywał możliwość skorzystania z ulgi IP BOX.

Odnosząc przedstawiony przez Wnioskodawcę stan faktyczny do zanalizowanych przepisów prawa stwierdzić należy, że autorskie prawo do programu komputerowego gwarantowane jest na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1231, z późn. zm.; dalej: "ustawa o prawie autorskim").

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ustawy o prawie autorskim, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, nie podlegają ochronie.

W celu poprawnego zastosowania preferencji IP BOX wobec autorskiego prawa do programu komputerowego należy nadać mu znaczenia funkcjonalne, celowościowe i rozszerzające, w zgodzie z najbardziej istotnym międzynarodowym kontekstem przepisów o IP BOX, czyli Raportem OECD BEPS Plan Działania nr 5. Zgodnie z akapitem 34 tego Raportu, copyrighted software, nie tylko program komputerowy chroniony prawem autorskim, ale szerzej oprogramowanie chronione prawem autorskim, może zawierać się w katalogu kwalifikowanych IP jako aktywo funkcjonalnie ekwiwalentne do patentu. OECD wskazuje, że oprogramowanie chronione prawem autorskim dzieli podstawowe cechy patentów, ponieważ jest nowatorskie, nieoczywiste i użyteczne, a zatem zasadniczo wynika z prowadzenia innowacyjnej działalności badawczo - rozwojowej, której prowadzenie powinny stymulować przepisy o IP BOX. OECD stwierdza także, że nie wszystkie jurysdykcje zapewniają ochronę patentową oprogramowania i dlatego wielu podatników, którzy wytwarzają oprogramowanie, musi posiadać prawa autorskie, zamiast polegać na ochronie patentowej. Włączenie oprogramowania chronionego prawem autorskim do definicji funkcjonalnie równoważnych kwalifikowanych IP zapewnia również, że różne traktowanie oprogramowania na mocy prawa patentowego różnych jurysdykcji nie ma wpływu na to, czy dochody z oprogramowania mogą korzystać z różnych regulacji IP BOX.

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie - definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów - podlega ochronie jak utwór literacki zgodnie z art. 1 ustawy o prawie autorskim, oprogramowanie może być, zgodnie z wykładnią celowościową i kontekstualną (ww. Raport OECD), uznane za kwalifikowane IP w świetle rozszerzającej wykładni art. 30ca ust. 2 pkt 8 u.p.d.o.f., jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Mając powyższe na uwadze, dochody z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, które stanowi utwór prawnie chroniony i zostało wytworzone w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, kwalifikuje się do dochodów z kwalifikowanego IP w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Tym samym, w sytuacji, gdy Wnioskodawca udziela odpłatnych licencji do majątkowych praw autorskich do oprogramowania stanowiącego utwór podlegający ochronie prawnej z art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wytwarzanego w ramach prowadzonej przez Niego działalności badawczo-rozwojowej, za co otrzymuje wynagrodzenie, będzie uprawniony do skorzystania z preferencyjnego opodatkowania dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej według stawki 5%.

Jak wynika z powyższych regulacji, podatnicy, którzy opodatkowują dochody z kwalifikowanych IP stawką 5%, mają obowiązek prowadzenia wyodrębnionej ewidencji dla wszystkich operacji finansowych związanych z uzyskiwaniem tych dochodów.

Podkreślić należy, że w celu skorzystania z opodatkowania dochodów na podstawie art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnik ma obowiązek na bieżąco prowadzić odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję.

Ponieważ Wnioskodawca od początku 2019 r. zaprowadził odrębną ewidencję, o której mowa w art. 30cb ww. ustawy, to w stosunku do uzyskiwanych dochodów z kwalifikowanego IP może zastosować stawkę, o której mowa wyżej.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

W tym miejscu należy jedynie zaznaczyć, że dochody z tytułu opłat lub należności wynikających z umów licencyjnych dotyczących kwalifikowanego prawa własności intelektualnej są dochodami, o których mowa w art. 30ca ust. 7 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a nie - jak wskazał Wnioskodawca we własnym stanowisku - dochodem z art. 30ca ust. 7 pkt 2 ww. ustawy.

Zgodnie z przepisem art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Zatem interpretacje indywidualne prawa podatkowego wydawane są wyłącznie na wniosek zainteresowanego i tylko w jego indywidualnej sprawie. Zainteresowanym jest każdy, kto złoży wniosek w sprawie indywidualnej, która jego dotyczy. W związku z tym, zaznacza się, że niniejsza interpretacja odnosi się tylko i wyłącznie do Wnioskodawcy, jako osoby występującej z wnioskiem, natomiast nie chroni drugiego wspólnika Spółki cywilnej.

Końcowo zaznaczyć należy, że tutejszy Organ wydając interpretację w trybie art. 14b ustawy - Ordynacja podatkowa, jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez Wnioskodawcę i Jego stanowiskiem, tym samym Organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku.

Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie zgodne ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub postępowania kontrolnego organu kontroli celno-skarbowej. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku ww. postępowań okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Jeżeli przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego będzie się różnił od stanu występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji indywidualnej.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n ww. ustawy, nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy - Ordynacja podatkowa).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.