0113-KDIPT2-1.4011.354.2020.2.MD - PIT w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy - przedstawione we wniosku z dnia z dnia 26 marca 2020 r. (data wpływu za pośrednictwem platformy ePUAP 26 marca 2020 r., identyfikator poświadczenia przedłożenia UPP...), uzupełnionym pismem z dnia 26 marca 2020 r. (data wpływu za pośrednictwem platformy ePUAP 26 marca 2020 r., identyfikator poświadczenia przedłożenia UPP...) oraz pismem z dnia 26 maja 2020 r. (data wpływu 2 czerwca 2020 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową jest prawidłowe.

W dniu 26 marca 2020 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

Następnie Wnioskodawca uzupełnił ww. wniosek pismem z dnia 26 marca 2020 r. (data wpływu za pośrednictwem platformy ePUAP 26 marca 2020 r., identyfikator poświadczenia przedłożenia UPP....).

Wniosek ten nie spełniał wymogów, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.), w związku z czym pismem z dnia 19 maja 2020 r., Nr 0113-KDIPT2-1.4011.354.2020.1.MD, na podstawie art. 13 § 2a, art. 169 § 1 w związku z art. 14h powołanej ustawy, wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie do uzupełnienia ww. wniosku wysłano za pośrednictwem platformy ePUAP w dniu 19 maja 2020 r. (data doręczenia 20 maja 2020 r.; identyfikator poświadczenia doręczenia UPD....). Wnioskodawca uzupełnił powyższy wniosek pismem z dnia 26 maja 2020 r., nadanym w dniu 26 maja 2020 r. (data wpływu za pośrednictwem poczty 2 czerwca 2020 r.).

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest osobą fizyczną, prowadzącą własne przedsiębiorstwo w formie jednoosobowej działalności gospodarczej w oparciu o wpis do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej. Wnioskodawca jest polskim rezydentem podatkowym i podlega obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy). Dla opodatkowania przychodów z prowadzonej działalności gospodarczej przyjął metodę opodatkowania przewidzianą w art. 30c ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej jako: "ustawa o PIT"), czyli liniowy podatek dochodowy w stawce 19%. Wnioskodawca prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów. Przeważającym przedmiotem świadczenia usług w ramach działalności gospodarczej Wnioskodawcy, w oparciu o Jego wpis do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej, jest przede wszystkim działalność określona pod PKD 62.01.Z - "Działalność związana z oprogramowaniem." Ponadto przedmiotem działalności Wnioskodawcy są pozostałe rodzaje usług określone w grupie PKD 62 - "Działalność związana z oprogramowaniem i doradztwem w zakresie informatyki oraz działalność powiązana." Przedmiotem działalności operacyjnej Wnioskodawcy jest działalność związana z tworzeniem, rozwojem i ulepszaniem oprogramowania komputerowego, z wykorzystaniem najlepszych i najnowszych praktyk w tym zakresie, w tym technik związanych ze zwinnym programowaniem w ramach metodyki scrum/agile. Działalność w tym zakresie prowadzona jest w sposób zorganizowany, w ramach zarejestrowanej działalności gospodarczej oraz w sposób systematyczny, z zachowaniem jej ciągłości.

Wnioskodawca wskazuje, że jako twórcy oprogramowania w ramach prowadzonej przez Niego działalności przysługują Mu i przysługiwały autorskie prawa majątkowe do ulepszenia i rozwijania oprogramowania (programów komputerowych), na gruncie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Wnioskodawca wskazuje przy tym, że przysługujące Mu oraz wytworzone i rozwijane przez Niego programy komputerowe oraz majątkowe prawa autorskie do nich stanowiły przedmiot świadczenia Wnioskodawcy na rzecz kontrahentów w ramach wykonywanej w 2019 r. i 2020 r. współpracy (Wnioskodawca rozporządzał przysługującymi Mu majątkowymi prawami autorskimi do oprogramowania i programów komputerowych na rzecz swoich kontrahentów, bądź też udzielał na rzecz kontrahentów stosownych licencji). Wszystkie tworzone przez Wnioskodawcę rozwiązania mają charakter nowatorski (nie znajdują swego odpowiednika w stanie wiedzy technologicznej) oraz autorski (stanowią przedmiot wyłącznego autorstwa Wnioskodawcy, nie są oparte na rozwiązaniach jakichkolwiek innych podmiotów).

Wnioskodawca, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, nawiązał w 2019 r. i 2020 r. współpracę z trzema podmiotami wykonującymi w całości działalność gospodarczą na terytorium Polski:

I. A. Sp. z o.o. z siedzibą w Polsce. Podstawowym przedmiotem świadczeń Wnioskodawcy w oparciu o zawartą umowę, relewantnym z punktu widzenia niniejszego, było przeniesienie przez Wnioskodawcę na rzecz kontrahenta autorskich praw majątkowych do całości opracowywanych w ramach umowy rezultatów. Ponadto, na podstawie umowy, Wnioskodawca zobowiązał się do udzielenia na rzecz kontrahenta szerokiej, nieograniczonej w czasie i przestrzeni licencji do korzystania z autorskich praw majątkowych do oprogramowania komputerowego. Zakres poszczególnych świadczeń Wnioskodawcy dookreślany był w zawieranych z kontrahentem zleceniach szczegółowych dotyczących zasad świadczenia przez Wnioskodawcę. Zgodnie z postanowieniami umowy, z chwilą przekazania kontrahentowi efektów swych prac udziela kontrahentowi licencji upoważniającej go do korzystania z efektów prac na polach eksploatacji polegających na ich wszelkim, niezbędnym wykorzystaniu, bez wymaganej zgody Wnioskodawcy na dalsze prace nad oprogramowaniem. Dodatkowo, w oparciu o umowę dokonał przeniesienia na rzecz kontrahenta własności egzemplarzy materiałów w formie pisemnej, elektronicznej oraz nośnika, projektów i opisów technicznych do narzędzi informatycznych i ich komponentów w formach i ilościach określonych w Zleceniu. Odbiór wyników realizacji wszelkich prac wykonywanych na podstawie umowy następował poprzez podpisanie stosownych protokołów. Kontrahent zobowiązany był przedstawić uwagi do przedłożonego przez Wnioskodawcę przedmiotu wykonania umowy w terminie na dokonanie odbioru. W przypadku uwag, kontrahent był obowiązany wyznaczyć Wnioskodawcy dodatkowy termin na dokonanie zmian, poprawek lub uzupełnień. Odmowa odbioru mogła nastąpić z uzasadnionych przyczyn. Wynagrodzenie przysługujące Wnioskodawcy tytułem wykonania umowy było każdorazowo określane w zleceniach szczególnych dotyczących wykonania umowy, w których strony dookreślały zasady wykonywania urnowy. Z perspektywy technologicznej, przedmiotem prac na rzecz kontrahenta jest oprogramowanie: aplikacja mobilna umożliwiająca klientom szybki dostęp do informacji finansowych. Prace w projekcie przewidzianym w umowie i wykonywanym przez Wnioskodawcę mają wpływ na inne projekty oraz stan wiedzy kontrahenta, zastępując "przestarzałe" prace wykonane w odrębnych projektach. Wszelkie wykonywane przez Wnioskodawcę prace skutkują transferem wiedzy, a także transferem komercyjnym efektów prac. Zaznaczyć należy, że wykonywane przez Niego prace nie sprowadzają się do usuwania błędów i debuggingu, nie sprowadzają się do prostego tworzenia nowych funkcjonalności użytkownika produktu. Całość działań sprowadza się do tworzenia oraz ulepszania oprogramowania.

II. B. Sp. z o.o. z siedzibą w Polsce. Przedmiotem świadczeń Wnioskodawcy w oparciu o zawartą umowę, istotnym z punktu widzenia niniejszego wniosku, było przeniesienie przez Wnioskodawcę na rzecz kontrahenta autorskich praw majątkowych do utworów wykonywanych w ramach umowy przez Wykonawcę. Zgodnie z umową, zakres nabytych przez kontrahenta autorskich praw majątkowych nie jest ograniczony w czasie oraz przestrzeni i obejmuje prawo do korzystania i rozporządzania Utworami na wszystkich polach eksploatacji wymienionych w art. 50 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Z chwilą przeniesienia majątkowych praw autorskich, kontrahent nabył własność wszystkich nośników utworów dostarczanych przez Wnioskodawcę. Każdorazowe przeniesienie autorskich praw majątkowych na rzecz kontrahenta wraz z prawami zależnymi od nich, zgodnie z umową, następowało z chwilą dokonania odbioru wyników prac Wnioskodawcy i zapłaty przez Jego kontrahenta. Na podstawie umowy, każdorazowy zakres wykonywanych przez Wnioskodawcę prac oraz szczegółowy przedmiot tworzonego i dostarczanego przez Wnioskodawcę oprogramowania określany był w szczegółowych zleceniach do umowy, stanowiących dokumenty obejmujące osobne porozumienie stron w tym zakresie. Kontrahent jest zobowiązany w terminie 7 dni od przekazania prac potwierdzić pisemnie ich odbiór, zaakceptować je lub zgłosić uwagi. W przypadku uwag, Wnioskodawca ma 7 dni na ich uwzględnienie. Wynagrodzenie, w tym wynagrodzenie przysługujące Wnioskodawcy tytułem przeniesienia majątkowych praw autorskich, a także termin jego płatności są każdorazowo określane w zleceniu prac szczegółowych. Wynagrodzenie jest płatne na podstawie faktury VAT lub rachunku wystawionego nie później niż 7 dni po zakończeniu realizacji prac lub etapu prac. Z punktu widzenia technicznego, przedmiotem prac wykonywanych na podstawie umowy jest platforma informatyczna dedykowana dla działalności bankowo-finansowej, umożliwiająca szybki dostęp do systemów oraz baz danych, włącznie z ich analizą. Efektem prac w projekcie było stworzenie platformy (interfejsowej), pozwalającej zewnętrznym podmiotom na dostęp do interfejsu wypracowanego z udziałem Wnioskodawcy, stanowiącego w całości autorskie oprogramowanie. Efekty prac w wykonywanym w ramach postanowień umowy projekcie podlegają transferowi zewnętrznemu w zakresie transferu wiedzy specjalistycznej i profesjonalnej, prace wykonywane przez Wnioskodawcę nie są ograniczone wyłącznie do rutynowego utrzymania produktów.

III. C. Sp. z o.o. z siedzibą w Polsce. W ramach kluczowych z perspektywy niniejszego wniosku postanowień umowy, Wnioskodawca jest zobowiązany przenieść na Kontrahenta autorskie prawa majątkowe do dzieł powstałych w wyniku świadczenia przez Niego usług programistycznych. Zgodnie z postanowieniami umowy, Wnioskodawca zobowiązał się do rozporządzenia na rzecz kontrahenta całością przysługujących Mu praw autorskich do kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w postaci oprogramowania komputerowego. Prowadzone w projekcie prace mają za przedmiot stworzenie oprogramowania wspierającego analizę danych - prace w projekcie mają charakter wsparcia działania innych projektów w zakresie analizowania danych gromadzonych w tych projektach. Prace w projekcie prowadzą do pozyskania nowej wiedzy lub umiejętności, również w zakresie nowatorskich języków programowania, a wszelkie wykonywane przez Wnioskodawcę prace mają charakter prac autorskich oraz oryginalnych. Prace w projekcie, pomimo możliwości transferu zewnętrznego, mają na celu przede wszystkim zbudowanie przewagi technologicznej kontrahenta Wnioskodawcy - przede wszystkim w oparciu o autorskie rozwiązania dostarczane przez Wnioskodawcę. Wnioskodawca wskazuje ponadto, że prace wykonywane przez Niego nie są ograniczone wyłącznie do rutynowego utrzymania produktów, nie są też ograniczone do prostego usuwania błędów w oprogramowaniu. W oparciu o postanowienia każdej z umów, a także dodatkowe dokumenty sporządzane przez Wnioskodawcę na gruncie każdej z umów, części wynagrodzenia przysługującego Wnioskodawcy tytułem przeniesienia autorskich praw majątkowych, bądź udzielenia licencji do programu komputerowego - mogą zostać odpowiednio wyodrębnione oraz prawidłowo zaewidencjonowane, z przypisaniem wynagrodzenia do części oprogramowania (poszczególnych praw kwalifikowanych) stanowiących przedmiot rozporządzenia przez Wnioskodawcę.

Wnioskodawca wskazuje przy tym, że współpraca w oparciu o umowę Ad. III kontynuowana będzie przez Wnioskodawcę w ramach zdarzenia przyszłego. Wskazuje, że wszystkie usługi świadczone dla kontrahentów w 2019 r. i 2020 r. były wykonywane na terytorium Polski. W ramach zdarzenia przyszłego Wnioskodawca będzie kontynuował świadczenie usług na terytorium Polski. Wnioskodawca wskazuje, że opisane we wniosku przychody ze świadczenia usług stanowią całość Jego przychodów osiąganych w 2019 r. oraz 2020 r. Wnioskodawca nie uzyskiwał w tym okresie jakichkolwiek innych przychodów z prowadzonej działalności gospodarczej.

W ramach prowadzonej działalności innowacyjnej Wnioskodawca ponosi koszty związane bezpośrednio z prowadzoną działalnością oraz uzyskiwanymi przychodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej - związane przede wszystkim z:

* ogólnym prowadzeniem działalności (Internet, komunikacja),

* zakupem sprzętu komputerowego,

* przejazdami.

Wszelkie wydatki Wnioskodawcy mają związek z prowadzoną bezpośrednio przez Niego działalnością badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej, zgodnie z art. 30ca ustawy o podatku od osób fizycznych. Ich ponoszenie jest niezbędne dla prowadzenia działalności badawczo-rozwojowej. Bez ich poniesienia działalność ta nie mogłaby być wykonywana przez Wnioskodawcę.

Wnioskodawca wskazuje, że zgodnie z art. 30cb ust. 1 ustawy o PIT od 2019 r., tj. od dnia 1 stycznia 2019 r., prowadzi odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję pozwalającą:

* wyodrębnić w niej każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

* zapewnić ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

* wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca. ust. 4 ustawy o PIT, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;

* dokonywać zapisów w prowadzonej ewidencji w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej;

* dokonywać zapisów w ewidencji w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług.

Wnioskodawca kontynuuje prowadzenie ewidencji w 2020 r. i będzie prowadził ją również dla praw kwalifikowanych, z których przychody czerpał będzie w ramach zdarzenia przyszłego.

W piśmie z dnia 26 maja 2020 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, Wnioskodawca wskazał, że działalność gospodarczą w zakresie tworzenia, ulepszania i modyfikacji programów komputerowych prowadzi od dnia 2 lutego 2016 r., od tej daty uzyskuje też z tego tytułu dochody. Wnioskodawca tworzy wyłącznie prawa kwalifikowane w postaci autorskich praw do programu komputerowego. Nie tworzy innego rodzaju praw kwalifikowanych (w rozumieniu art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT). Tworzone przez Niego prawa kwalifikowane w postaci autorskich praw do programu komputerowego podlegają ochronie prawnej w szczególności o przepisy Rozdziału 7 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (art. 74 i nast. ustawy). Zgodnie z art. 74 ust. 2 ww. ustawy, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Dodatkowym środkiem ochrony prawnej Wnioskodawcy, jako twórcy programów, są odpowiednie zapisy wiążących Go umów z kontrahentami. Wytwarzane, rozwijane i ulepszane przez Niego oprogramowanie stanowi przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze (tj. utwór w rozumieniu art. 1 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych). Tworzone przez Wnioskodawcę oprogramowanie cechuje się oryginalnością i indywidualnością, tj. niezbędnymi cechami do uznania za przejaw działalności twórczej Wnioskodawcy. Opisane we wniosku oprogramowanie zostało w całości stworzone przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez Niego działalności badawczo - rozwojowej. W ocenie Wnioskodawcy, profil wykonywanej działalności pozwala na obiektywne (a także subiektywne) zakwalifikowanie jej jako działalności obejmującej prace rozwojowe, prowadzone systematycznie w celu zwiększenia zasobu aktualnej wiedzy dot. oprogramowania, a także tworzenia nowych zastosowań już istniejącego stanu wiedzy dot. oprogramowania. Oczekiwanym zarówno przez Wnioskodawcę, jak i Jego kontrahentów celem prac jest nowa wiedza, występująca w porównaniu z istniejącymi zasobami wiedzy w przemyśle i branży. Działalność Wnioskodawcy w ramach projektu prowadzi (musi prowadzić) do wyników, które są nowe dla Wnioskodawcy (lub Jego kontrahentów) i nie są jeszcze w sposób powszechny wykorzystywane w zagospodarowanej przez działalność Wnioskodawcy (lub Jego kontrahentów) branży. Tworzone przez Wnioskodawcę rozwiązania w sposób znaczny odróżniają się od rozwiązań już istniejących, bądź też w ogóle nie znajdują swego odpowiednika w istniejących rozwiązaniach. Czynności wykonywane przez Wnioskodawcę nie mają charakteru czynności rutynowych i okresowych. W szczególności, czynności wykonywane przez Niego nie są ograniczone wyłącznie do rutynowego utrzymania produktów, nie są też ograniczone do prostego usuwania błędów w oprogramowaniu. Wszystkie czynności nakierowane są na osiągnięcie celu w postaci tworzenia nowych utworów programistycznych, cechujących się znacznym stopniem innowacyjności w porównaniu z dotychczas stosowanymi rozwiązaniami. Wnioskodawca wskazuje, że osiągane przez Niego dochody z działalności gospodarczej w związku z tworzeniem oprogramowania dotyczą zarówno opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy prawa własności intelektualnej (dla umów, w oparciu o które Wnioskodawca udziela swemu kontrahentowi licencji), jak i sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (dla umów, w oparciu o które Wnioskodawca przenosi na kontrahenta majątkowe prawa autorskie do stworzonego przez siebie w ramach działalności badawczo-rozwojowej utworów). Wnioskodawca nie osiąga przychodów w postaci kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu.

Wnioskodawca wskazuje, że w ramach świadczonych czynności dochodziło do następującej sekwencji zdarzeń związanych ze świadczeniem przez Wnioskodawcę usług:

Z momentem przeniesienia praw autorskich, zgodnie z punktem 2, to kontrahent Wnioskodawcy nabywa pełne władztwo nad oprogramowaniem dostarczonym przez Wnioskodawcę - zasadniczo więc, zachowuje on pełną swobodę w dalszym rozwoju, czy ulepszania tego oprogramowania. Czynności te wykonywane są jednak w porozumieniu z Wnioskodawcą, a także przez samego Wnioskodawcę w ramach liniowej charakterystyki świadczonych przez Wnioskodawcę usług. Podobnie dzieje się w przypadku udzielanej przez Wnioskodawcę licencji.

Jednocześnie, do wykonywania przez Wnioskodawcę dalszych czynności związanych z rozwijaniem i ulepszaniem oprogramowania w ramach punktu 3 powyżej, nie jest konieczne oraz niezbędne udzielenie Wnioskodawcy przez jego kontrahenta tzw. licencji wstecznej, służącej pracom nad programami już dostarczonymi przez Wnioskodawcę. Prace te wykonywane są w ramach dalszej współpracy, a wskazane dalsze prace objęte są kolejnymi przeniesieniami praw autorskich lub udzielanymi licencjami przez Wnioskodawcę do nowych utworów powstałych podczas rozwijania utworów dostarczonych uprzednio przez Wnioskodawcę na rzecz kontrahentów.

Taki model współpracy wpisuje się w metodykę zwinnego programowania stosowaną przez Wnioskodawcę przy świadczeniu na rzecz Jego kontrahentów usług polegających na dostarczeniu oprogramowania, a także wpisują się w całości w model prac przyjęty z kontrahentami, a udzielenie Wnioskodawcy licencji wstecznej na te potrzeby miałoby charakter czynności sztucznej i niewpisującej się w zasady przewidziane przepisami ustawy o prawie autorskim o prawach pokrewnych oraz zasady świadczenia przez Wnioskodawcę Jego obowiązków określonych w zawartych umowach.

Wnioskodawca wskazuje, że w wyniku ulepszenia/rozwinięcia oprogramowania tworzone są nowe kody, algorytmy w językach programowania (znanych aktualnej wiedzy technicznej), a efektem prac są nowe prawa własności intelektualnej - autorskie prawa do programów komputerowych.

Wnioskodawcy przysługują prawa autorskie do ulepszenia/rozwinięcia oprogramowania, podlegające ochronie zgodnie z art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

W związku z ulepszaniem/rozwinięciem oprogramowania przez Wnioskodawcę, osiąga On dochody z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej dotyczące zarówno opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy prawa własności intelektualnej (dla umów, w oparciu o które Wnioskodawca udziela swemu kontrahentowi licencji), jak i sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (dla umów, w oparciu o które Wnioskodawca przenosi na kontrahenta majątkowe prawa autorskie do stworzonego przez siebie w ramach działalności badawczo-rozwojowej utworów). Wnioskodawca nie osiąga przychodów w postaci kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu. Efektem czynności Wnioskodawcy jest autorskie prawo do programu komputerowego stanowiące kwalifikowane prawo IP podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Do nabrania przez utwory Wnioskodawcy tej cechy nie jest konieczne połączenie utworu z innymi częściami, utwory Wnioskodawcy mają charakter odrębnych, indywidualnych rozwiązań.

Wnioskodawca ma zamiar skorzystać z preferencyjnej stawki podatku wyłącznie w odniesieniu do części wynagrodzenia dotyczącej dokonywanego zbycia autorskich praw majątkowych/udzielanej licencji - tj. tej części wynagrodzenia dotyczącej kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Wnioskodawca ponosi pełną odpowiedzialności w stosunku do osób trzecich tytułem wykonywanych we wniosku czynności - w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej. W szczególności, Wnioskodawca ponosi w stosunku do swych kontrahentów pełną odpowiedzialność za dostarczane utwory - na podstawie przepisów ustawy o prawa autorskich i prawach pokrewnych. Wnioskodawca ponosi pełne ryzyko gospodarcze prowadzonej działalności.

W ramach prowadzonej działalności innowacyjnej Wnioskodawca ponosi koszty związane bezpośrednio z prowadzoną działalnością oraz uzyskiwanymi przychodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej - związane przede wszystkim z:

* ogólnym prowadzeniem działalności (Internet, komunikacja) - w szczególności abonament telefoniczny, opłaty za usługi dostępu do Internetu, opłaty związane z utrzymaniem i zarządzaniem miejsca prowadzenia działalności gospodarczej, koszty dostaw mediów;

* zakupem sprzętu komputerowego - w szczególności koszty zakupu komputerów, laptopów, urządzeń peryferyjnych;

* przejazdami - koszty nabycia i utrzymania pojazdów samochodowych wykorzystywanych w prowadzonej działalności gospodarczej;

* nabyciem oprogramowania oraz materiałów specjalistycznych - koszty nabycia oprogramowania/licencji dla oprogramowania od podmiotów trzecich, w zakresie oprogramowania pomocniczego niezbędnego do prawidłowego wykonywania przez Wnioskodawcę działalności, koszty nabycia dostępu do platform i systemów współdzielenia wiedzy specjalistycznej;

* kosztami ogólnymi - w tym koszty obsługi prawnej, koszty obsługi księgowej.

Wnioskodawca wskazuje przy tym, że nie uznaje pracy własnej jako kosztów uzyskania przychodów.

Wszystkie ponoszone koszty związane są z prowadzoną działalnością gospodarczą i stanowią koszt uzyskania przychodów Wnioskodawcy, co jednoznacznie świadczy o ich związku z wykonywaną działalnością obejmującą wyłącznie świadczenie usług programistycznych. Są one przy tym niezbędne dla tworzenia oprogramowania - naturalnym jest, że bez posiadania odpowiedniego sprzętu komputerowego, zaopatrzonego w odpowiednie oprogramowanie systemowe oraz niezbędne licencji nie jest możliwe podejmowanie jakichkolwiek działań programistycznych.

Wnioskodawca wskazuje przy tym, że z uwagi na swą pełną odpowiedzialność prawną za dostarczane utwory, konieczne jest wykonywanie utworów z wykorzystaniem legalnego oprogramowania, udostępnianego odpłatnie, bądź też - o ile nieodpłatnie - na zasadach umożliwiających dalszą odsprzedaż/udzielenie licencji. W tym celu, koszty ponoszone przez Wnioskodawcę są niezbędne. Dodatkowo, z uwagi na charakter prowadzonej działalności i jej związek z innowacyjnością - niezbędne jest zagwarantowanie Wnioskodawcy dostępu do pełnych baz wiedzy specjalistycznej. Tylko w ten sposób może zagwarantować, że Jego rozwiązanie jest odmienne od tych stosowanych na rynku - a jednocześnie śledzić postępy działań na rynku właściwym.

Wnioskodawca przyporządkowuje koszty uzyskania przychodów do określonych źródeł przychodów w ramach prowadzonej ewidencji - prowadząc szczegółową ewidencję, jest On w stanie w sposób jednoznaczny przyporządkować całość lub część danego kosztu do określonego źródła przychodów, bądź też zakwalifikować koszt jako koszt ogólny, niezwiązany bezpośrednio z żadnym ze źródeł przychodów (w postaci danego prawa kwalifikowanego). Prowadząc określony projekt, Wnioskodawca jest w stanie przypisać do niego precyzyjnie dane koszty uzyskania przychodów - przykładowo, nabywana wiedza, czy oprogramowanie podmiotów trzecich mogą być wykorzystane tylko w danym projekcie, a więc stanowi bezpośrednio koszt tego projektu. Wnioskodawca wskazuje przy tym, że prowadzony przez Niego profil działalności charakteryzuje się niskim stopniem tzw. kosztowości - tj. stanowi działalność usługową, w ramach której pakiet ponoszonych kosztów jest ograniczony. Okoliczność to znacząco ułatwia Wnioskodawcy prowadzenie ewidencji. Jak wskazuje bowiem samo Ministerstwo Finansów w opracowaniach dot. ulgi IP Box, wskaźnik nexus (służący obliczeniu zakresu ulgi IP Box) w przypadku osób fizycznych prowadzących działalność badawczo-rozwojową, w której zdecydowaną większość kosztów stanowi ich praca własna, będzie najczęściej wynosił 1 lub będzie bliski 1.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy do osiąganych przez Wnioskodawcę w opisanym stanie faktycznym oraz zdarzeniu przyszłym przychodów z działalności gospodarczej - w zakresie, w jakim osiągane są one ze sprzedaży lub licencjonowania kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w postaci autorskich praw do programu komputerowego - zastosowanie znajdzie przewidziana w art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stawka podatku w wysokości 5% podstawy opodatkowania?

Zdaniem Wnioskodawcy, do osiąganych przez Niego przychodów związanych z kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej w postaci autorskich praw do programu znajdzie zastosowanie przewidziana w art. 30ca stawka podatku w wysokości 5%.

W ocenie Wnioskodawcy nie ma wątpliwości, że w Jego przypadku spełnione zostały wszystkie przesłanki zastosowania wskazanej preferencji. Zgodnie z przepisami ustawy o PIT (w szczególności art. 30ca ustawy o PIT i nast.), dochodem z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej podlegającym preferencyjnemu opodatkowaniu jest dochód z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty został:

Przepisy art. 30ca ustawy o PIT wprowadziły do porządku prawnego nową preferencję podatkową, zwaną potocznie IP Box (tak również dalej, zbiorczo, w dalszej części niniejszego wniosku).

Jak wskazuje treść uzasadnienia do przepisów wprowadzających ulgę IP Box, dochodem kwalifikującym się do IP Box jest dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również, co istotne, dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej. Warunkiem koniecznym dla skorzystania z projektowanej preferencji jest wymóg prowadzenia przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co stanowi wyraz realizacji zasady nexus dotyczącej kwalifikacji oraz rozliczenia przychodów uzyskiwanych ze źródeł kwalifikowanych.

Wnioskodawca wskazuje przy tym, że tworzone/rozwijane/ulepszane przez Niego oprogramowanie, prowadzone jest w ramach prowadzonej przez Niego działalności badawczo - rozwojowej. Wnioskodawca wskazuje, że na potrzeby składanego wniosku działalność badawczo-rozwojowa przyjmuje znaczenie nadane temu pojęciu przepisami ustawy o PIT. I tak, zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o PIT, działalność badawczo-rozwojowa oznacza działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Zauważyć przy tym należy, że zarówno przepisy ustawy o PIT, jak i bliźniacze przepisy ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych, dalej: "ustawy o CIT") posługują się zbieżnymi siatkami pojęciowymi w zakresie przepisów dotyczących działalności badawczo-rozwojowej, wszelkie więc uwagi orzecznicze oraz doktrynalne w zakresie przepisów jednej z ustaw mają uniwersalne znaczenie dla interpretacji przepisów drugiej regulacji.

Jak wskazuje się w literaturze przedmiotu, aby daną działalność uznać w myśl definicji zawartych w ustawach o za działalność badawczo - rozwojową, działalność ta łącznie powinna przesłanki uznania ją za działalność:

Działalnością badawczo-rozwojową w rozumieniu wskazanych regulacji nie jest zatem jakakolwiek działalność badawcza i rozwojowa (działalność polegająca na prowadzeniu badań naukowych i prac rozwojowych), ale taka, którą charakteryzują pozostałe cechy wymienione w omawianym przepisie (twórczy i systematyczny charakter, podejmowanie w określonym celu) (tak też: K. Gil, A. Obońska, A. Wacławczyk, A. Walter (red.), Podatek od osób prawnych. Komentarz. Wyd. 3, Warszawa 2019). Definiując badania naukowe (art. 5a pkt 39 ustawy o PIT - dzielące się na badania podstawowe oraz badania aplikacyjne) oraz prace rozwojowe (art. 5a pkt 40 ustawy o PIT), ustawa o PIT odsyła do definicji wskazanych pojęć ujętych w ustawie z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2018 r. poz. 1668, z późn. zm.).

Zgodnie z zawartymi w art. 4 ust. 2 i 3 ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce definicjami:

* badania rozumiane są jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na zastosowanie komercyjne;

* badania aplikacyjne rozumiane są jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń;

* prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Jak wskazuje Ministerstwo Finansów w wydanych w dniu 15 lipca 2019 r. Objaśnieniach do ulgi IP Box: "Kwalifikowane IP musi zostać wytworzone, rozwinięte lub ulepszone w ramach prowadzonej przez podatnika działalności To oznacza, że zakres działalności badawczo-rozwojowej będzie zawsze obejmować całość działań zmierzających do wytworzenia, lub ulepszenia kwalifikowanego IP oraz, że działania te nigdy nie będą wykraczać poza działalność badawczo-rozwojową. Innymi słowy, zakres działalności badawczo-rozwojowej: (i) najczęściej będzie szerszy niż zakres działalności prowadzącej do wytworzenia, lub ulepszenia kwalifikowanego IP, lub (ii) w nielicznych przypadkach będzie pokrywać się z zakresem działalności prowadzącej do wytworzenia, rozwinięcia lub ulepszenia kwalifikowanego IP."

W perspektywie działalności Wnioskodawcy, aby prace w danym projekcie zakwalifikować jako prace i prawa wytworzone w ramach działalności badawczo-rozwojowej, prace te co najmniej po części muszą cechować się następującymi cechami:

I. Ukierunkowaniem na nowe odkrycia (nowatorskość) - celem projektu badawczo-rozwojowego Wnioskodawcy jest nowa wiedza, występująca w porównaniu z istniejącymi zasobami wiedzy w przemyśle. Działalność B+R w ramach projektu musi prowadzić do wyników, które są nowe dla Wnioskodawcy (lub Jego kontrahentów) i nie są jeszcze w sposób powszechny wykorzystywane w zagospodarowanej przez działalność Wnioskodawcy (lub Jego kontrahentów) branży. Zgodnie z przyjętym przez Wnioskodawcę założeniem, element nowatorskości może pojawić się w ramach projektu na odtworzeniu istniejących wyników, w którym ujawnione zostają potencjalne rozbieżności z poprzednimi wynikami lub przyjętymi w projekcie rozwiązaniami (w postaci np. zastąpienia zastanego oprogramowania oprogramowaniem o nowym charakterze).

Z uwagi na kryterium nowatorskości, w prowadzonych działaniach badawczo-rozwojowych absolutnie zabronione są działania Wnioskodawcy mające na celu:

II. Opieraniem się na oryginalnych, koncepcjach i hipotezach (twórczość - prace dotyczące tworzenia praw kwalifikowanych powinny nosić charakter oryginalnych, nieoczywistych).

III. Niepewnością co do ostatecznego wyniku (nieprzewidywalność) - co nie wyłącza planowania prac, określenia celów i kryteriów mierzenia rezultatów w działalności Wnioskodawcy, również przez pryzmat przekazania do Jego kontrahentów.

IV. Dogłębnym planowaniem i budżetowaniem projektu (metodyczność) - działalność w każdym projekcie powinna być prowadzona w sposób zaplanowany i metodyczny, a wszelka dokumentacja projektowa prowadzona skrupulatnie.

V. rowadzeniem do wyników, które mogą być odtwarzane (możliwość przeniesienia lub odtworzenia) - prowadzone w zakresie stworzenia praw kwalifikowanych prace owocować powinny wynikiem dającym możliwość jego transferu, zwłaszcza w zakresie transferu wiedzy oraz transferu kompetencji.

W ocenie Wnioskodawcy, dokonując kwalifikacji prowadzonej przez siebie działalności powinien On dokonać takiej oceny z własnego punktu widzenia - czy działalność ta jest np. nastawiona na tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań dla Niego. Wskazać bowiem należy, że gdyby ustawodawcy zależało na ograniczeniu zakresu definicji działalności badawczo-rozwojowej tylko do działań (zastosowań) o charakterze nowym w skali światowej, znalazłoby to wyraz w brzmieniu przepisów (zob. chociażby - K. Gil, A. Obońska, A. Wacławczyk, A. Walter (red.), Podatek dochodowy od osób prawnych. Komentarz. Wyd. 3, Warszawa 2019).

W ocenie Wnioskodawcy, z uwagi na spełnienie wszystkich wyżej opisanych przesłanek, Jego działalność wykonywana w ramach prowadzonej działalności w zakresie dotyczącym praw kwalifikowanych w postaci autorskich praw majątkowych do programów komputerowych może być zakwalifikowana jako działalność o charakterze badawczo-rozwojowym. Wnioskodawca wskazuje, że jako twórcy przysługują i przysługiwały Mu autorskie prawa majątkowe do ulepszenia i rozwijania oprogramowania (programów komputerowych), podlegające ochronie na gruncie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych - co jednoznacznie przesądza, że przedmiotem przychodów Wnioskodawcy w 2019 r. oraz 2020 r., a także w ramach zdarzenia przyszłego, będzie kwalifikowane prawo własności intelektualnej. Na potrzeby zakwalifikowania prac do stosowania ulgi IP Box oraz możliwości zakwalifikowania ich jako kwalifikowane prawa własności intelektualnej - posłużyć należy się bowiem przede wszystkim definicją utworu zawartą w art. 1 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, jako podstawowego przedmiotu praw kwalifikowanych tworzonych przez Wnioskodawcę. Zgodnie z legalną definicją, utworem jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia. Zgodnie z art. 74 ust. 2 ww. ustawy, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Jak wskazuje się w literaturze przedmiotu z zakresu regulacji prawnoautorskich, użycie w powyższej zwrotu "działalność twórcza" oznacza, że ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia, na co m.in. wskazuje użycie słowa "każdy". Semantyczna interpretacja wyrazu "twórczość", który może wyrażać zarówno sam proces tworzenia, jak też jego wyniki, prowadzi do wniosku, że warunkiem uznania oznaczonego świadczenia intelektualnego za "utwór" jest samodzielne stworzenie określonego bytu niematerialnego ustalonego w jakikolwiek sposób. Indywidualny charakter utworu może być różnie pojmowany. Wymaganie to jednak stanowi wyraźne odesłanie do osoby twórcy, stanowiąc pomost łączący pewien byt niematerialny z określoną osobą w sposób uzasadniający węzeł autorstwa. Nie oznacza to wcale, że utwór musi koniecznie odzwierciedlać cechy indywidualności twórcy, ale że sam przez się musi wyróżniać się od innych takich samych przejawów działalności twórczej w sposób świadczący o jego swoistości, oryginalności i tych wszystkich właściwościach, które sprawiają, że w większym, czy mniejszym stopniu jest on niepowtarzalny i nieposiadający swego wiernego odpowiednika w przeszłości (za: J. Barta (w:) System Prawa Prywatnego. Prawo Autorskie. 2017. LEGALIS 2019).

Wszystkie projekty prowadzone przez Wnioskodawcę poddawane są wnikliwej ocenie w celu należytego:

* rozpoznania rodzaju prac tworzonych w projektach;

* zapewnienia, że prace tworzone w projektach mają charakter twórczy - w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych;

* ostatecznie, ustalenia czy efekty pracy w projektach mogą zostać zakwalifikowane jako prace badawcze lub prace rozwojowe, a ich efekty określone jako kwalifikowane prawa własności intelektualnej.

Tylko tego rodzaju prace Wnioskodawca kwalifikuje do zakresu zastosowania ulgi IP Box - i ujmuje je we właściwej ewidencji, spełniając warunek określony w art. 30cb ustawy o PIT. Z uwagi na powyższe okoliczności oraz przedstawiony opis stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego, pozwala przyjąć, że podlega On uldze IP Box.

Wnioskodawca zaznacza przy tym, że Jego stanowisko znajduje aktualnie odzwierciedlenie w licznych, pozytywnych interpretacjach organów podatkowych. Przykładowo, w interpretacji indywidualnej z dnia 18 marca 2020 r., Nr 0113-KDIPT2-3.4011.749.2019.2.SJ, Organ podatkowy, analizując stan faktyczny zbliżony do tego przedstawionego we wniosku i potwierdzający możliwość zastosowania przez podatnika ulgi IP Box, stwierdził: "Możliwość skorzystania z ulgi lnnovation Box ma miejsce również w sytuacji, gdy podatnik dokona zakupu kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa powyżej, pod warunkiem że następnie poniesie on koszty związane z rozwojem lub ulepszeniem nabytego prawa. Dochodem kwalifikującym się do ulgi lnnovation Box jest dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również, co istotne, dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej. Warunkiem koniecznym dla skorzystania z omawianej preferencji jest wymóg prowadzenia przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co stanowi wyraz realizacji zasady nexus. Poziom dochodu kwalifikowanego do zastosowania preferencyjnej stawki opodatkowania będzie wyliczany przy zastosowania formuły (wzoru) wynikającej z Raportu nr 5 BEPS. Przewidziano także możliwość zlecenia wykonania prac badawczo-rozwojowych innym podmiotom zarówno niepowiązanym, jak i powiązanym. Należy podkreślić, że stosowanie tej ulgi (niższej stawki podatku do kwalifikowanych dochodów) jest prawem, a nie obowiązkiem podatnika. Jest to o tyle istotne, gdyż z korzystaniem z ulgi wiążą się, bądź co bądź, dodatkowe obowiązki po stronie podatników, w szczególności obowiązek prowadzenia ewidencji pozwalającej na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.

Z opisu przedstawionego we wniosku o wydanie indywidualnej interpretacji i jego uzupełnienia wynika, że Wnioskodawca prowadzi księgę przychodów i rozchodów i jednocześnie prowadzi odrębną ewidencję dla celów rozliczenia preferencyjnego 5% stawki podatku PIT, tj. wyodrębnia każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej (poprzez wskazywanie kolejnych wersji tworzonego oprogramowania), prowadzi ewidencję pozwalającą na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w prowadzonej ewidencji wyodrębnia koszty, o których mowa w art. 30ca ustawy o PIT, przypadające na kwalifikowane prawo własności intelektualnej. Ewidencja taka prowadzona jest od początku realizacji działalności badawczo-rozwojowej zmierzającej do wytworzenia kwalifikowanego IP oraz jest ona prowadzona na bieżąco w sposób systematyczny. Na podstawie powyższych informacji należy stwierdzić, że autorskie prawo do oprogramowania komputerowego lub jego części wytwarzane/ulepszone (rozwijane) przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez Niego działalności gospodarczej jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Dochód ze zbycia tego prawa lub jego części stanowi kwalifikowany dochód w rozumieniu art. 30ca ust. 4 w związku z art. 30ca ust. 7 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych."

Do podobnych wniosków doprowadza lektura licznych interpretacji dot. identycznych stanów faktycznych obejmujących świadczenie działalności programistycznej przez jednoosobowych przedsiębiorców - chociażby interpretacja indywidualna z dnia 13 marca 2020 r., Nr 0113-KDIPT2-1.4011.1.2020.2.AP, interpretacja indywidualna z dnia 13 marca 2020 r., Nr 0113-KDIPT2-3.4011.10.2020.2.PR.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego - jest prawidłowe.

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od dnia 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym. Na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2193), w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 30ca i art. 30cb. Ustawa ta wprowadziła do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych korzystne rozwiązanie podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej, (tzw. IP Box, Innovation Box).

W uzasadnieniu do projektu powyższej ustawy, wskazano, że proponowane w projekcie ustawy rozwiązanie polega na preferencyjnym opodatkowaniu 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z praw własności intelektualnej, których podatnik jest właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem lub posiada prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej i, które są chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego, zwane dalej "kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej".

" (...) Dochodem kwalifikującym się do ulgi Innovation Box jest dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również, co istotne, dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej. Warunkiem koniecznym dla skorzystania z projektowanej preferencji jest wymóg prowadzenia przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co stanowi wyraz realizacji zasady nexus. (...) Podatnik, który będzie chciał skorzystać z projektowanej preferencji będzie zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z praw IP powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac".

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1387, z późn. zm.), podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

8. autorskie prawo do programu komputerowego - podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 ww. ustawy).

Zgodnie natomiast z art. 30ca ust. 7 cytowanej ustawy, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

Stosownie do art. 30ca ust. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przepisy ust. 1-13 stosuje się odpowiednio do dochodów z licencji do korzystania z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej przysługującej podatnikowi na podstawie umowy, w której zastrzeżono wyłączność korzystania przez podatnika z tego prawa, pod warunkiem uprzedniego prowadzenia przez podatnika prac badawczo-rozwojowych, których efektem jest kwalifikowane prawo własności intelektualnej, na które udzielono tej licencji.

Powyższy przepis stanowi, że jednym z warunków do skorzystania z preferencji IP Box jest posiadanie licencji do korzystania z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej przysługującej podatnikowi na podstawie umowy, w której zastrzeżono wyłączność korzystania przez podatnika z tego prawa (tzw. licencja wyłączna).

Zatem art. 30ca ust. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych reguluje sytuację, w której podatnik uprzednio wytworzył kwalifikowane prawo własności intelektualnej w ramach prowadzonych przez siebie prac badawczo-rozwojowych i korzysta z niego na podstawie umowy, w której zastrzeżono wyłączność korzystania z tego prawa (np. w ramach licencji wyłącznej), jednak nie jest jego właścicielem. Taka sytuacja może wystąpić wskutek wykonywania prac badawczo-rozwojowych na zlecenie innego podmiotu (powiązanego lub niepowiązanego).

Na podstawie art. 30cb ust. 1 ww. ustawy, podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji (art. 30cb ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Według art. 30cb ust. 3 ww. ustawy, w przypadku, gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Jak wynika z powyższych regulacji podatnicy, którzy opodatkowują dochody z kwalifikowanych IP stawką 5%, mają obowiązek prowadzenia wyodrębnionej ewidencji dla wszystkich operacji finansowych związanych z uzyskiwaniem tych dochodów. Przepisy o IP Box nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box. Jednak dla celów obliczenia dochodu z kwalifikowanego IP istotne jest, by ewidencja ta była prowadzona w sposób należyty tak, aby móc w rocznym zeznaniu podatkowym wykazać łączną sumę przychodów, kosztów podatkowych, dochodów, strat, dochodów podlegających opodatkowaniu stawką 5% oraz dochodu, który nie będzie podlegał preferencyjnemu opodatkowaniu.

Podkreślić należy, że obowiązek bieżącego i prawidłowego wyodrębniania przychodów i kosztów dotyczących kwalifikowanego IP dotyczy również podatników prowadzących rozliczenia w formie podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Najprostszym dostępnym rozwiązaniem jest wówczas stworzenie arkusza kalkulacyjnego zawierającego comiesięczne zestawienie dokumentów, które potwierdzają poniesione wydatki dotyczące projektu kwalifikowanego IP na koniec danego miesiąca. Zestawienie takie obejmuje wydatki od początku realizacji działalności badawczo-rozwojowej, która zmierza do wytworzenia, rozwinięcia lub ulepszenia kwalifikowanego IP do końca danego miesiąca kalendarzowego. Zestawienie to sporządzane jest poprzez narastające ujęcie wydatków w odniesieniu do poszczególnych zadań. Należy je sporządzać w oparciu o zestawienie dokumentów potwierdzających poniesione wydatki.

Odnosząc się do powyższego należy stwierdzić, że fakt sporządzenia odrębnej ewidencji dopiero w przyszłości nie wypełnia przesłanki z art. 30cb ust. 1 i ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Rzetelne dokumentowanie, monitorowanie na bieżąco wszystkich operacji finansowych dotyczących IP Box nie może bowiem polegać na zaewidencjonowaniu i wyodrębnieniu ich na koniec okresu rozliczeniowego. Stworzenie w przyszłości odrębnej ewidencji tylko po to, aby wypełnić obowiązek wynikający z powołanego przepisu, nawet w sytuacji, kiedy na jej podstawie możliwe będzie prawidłowe określenie podstawy opodatkowania stawką 5%, uniemożliwia zastosowanie preferencyjnej stawki opodatkowania uzyskiwanych dochodów.

Z przedstawionego opisu wynika, że Wnioskodawca jest osobą fizyczną, prowadzącą własne przedsiębiorstwo w formie jednoosobowej działalności gospodarczej w oparciu o wpis do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej. Wnioskodawca jest polskim rezydentem podatkowym i podlega obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy). Dla opodatkowania przychodów z prowadzonej działalności gospodarczej przyjął metodę opodatkowania przewidzianą w art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, czyli liniowy podatek dochodowy w stawce 19%. Wnioskodawca prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów. Przeważającym przedmiotem świadczenia usług w ramach działalności gospodarczej jest przede wszystkim działalność określona pod PKD 62.01.Z - "Działalność związana z oprogramowaniem." Ponadto, przedmiotem działalności Wnioskodawcy są pozostałe rodzaje usług określone w grupie PKD 62 - "Działalność związana z oprogramowaniem i doradztwem w zakresie informatyki oraz działalność powiązana." Przedmiotem działalności operacyjnej Wnioskodawcy jest działalność związana z tworzeniem, rozwojem i ulepszaniem oprogramowania komputerowego, z wykorzystaniem najlepszych i najnowszych praktyk w tym zakresie, w tym technik związanych ze zwinnym programowaniem w ramach metodyki scrum/agile. Działalność w tym zakresie prowadzona jest w sposób zorganizowany, w ramach zarejestrowanej działalności gospodarczej oraz w sposób systematyczny, z zachowaniem jej ciągłości. Wnioskodawca wskazuje, że jako twórcy oprogramowania w ramach prowadzonej przez Niego działalności przysługują Mu i przysługiwały autorskie prawa majątkowe do ulepszenia i rozwijania oprogramowania (programów komputerowych), na gruncie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wskazuje, że przysługujące Mu oraz wytworzone i rozwijane przez Niego programy oraz prawa autorskie do nich stanowiły przedmiot świadczenia Wnioskodawcy na rzecz swoich kontrahentów w ramach wykonywanej w 2019 r. i 2020 r. współpracy (Wnioskodawca rozporządzał przysługującymi Mu majątkowymi prawami autorskimi do oprogramowania i programów komputerowych na rzecz swoich kontrahentów, bądź też udzielał na rzecz kontrahentów stosownych licencji). Wszystkie tworzone przez Wnioskodawcę rozwiązania mają charakter nowatorski (nie znajdują swego odpowiednika w stanie wiedzy technologicznej) oraz autorski (stanowią przedmiot wyłącznego autorstwa Wnioskodawcy, nie są oparte na rozwiązaniach jakichkolwiek innych podmiotów).

W związku z ulepszaniem/rozwinięciem oprogramowania przez Wnioskodawcę, osiąga On dochody z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej dotyczące zarówno opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy prawa własności intelektualnej (dla umów, w oparciu o które Wnioskodawca udziela swemu kontrahentowi licencji), jak i sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (dla umów, w oparciu o które Wnioskodawca przenosi na kontrahenta majątkowe prawa autorskie do stworzonego przez siebie w ramach działalności badawczo-rozwojowej utworów). Wnioskodawca nie osiąga przychodów w postaci kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu. Efektem czynności Wnioskodawcy jest autorskie prawo do programu komputerowego stanowiące kwalifikowane prawo IP podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Do nabrania przez utwory Wnioskodawcy tej cechy nie jest konieczne połączenie utworu z innymi częściami, utwory Wnioskodawcy mają charakter odrębnych, indywidualnych rozwiązań.

Wnioskodawca ma zamiar skorzystać z preferencyjnej stawki podatku wyłącznie w odniesieniu do części wynagrodzenia dotyczącej dokonywanego zbycia autorskich praw majątkowych/udzielanej licencji - tj. tej części wynagrodzenia dotyczącej kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Wnioskodawca ponosi pełną odpowiedzialności w stosunku do osób trzecich tytułem wykonywanych we wniosku czynności - w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej. W szczególności, ponosi w stosunku do swych kontrahentów pełną odpowiedzialność za dostarczane utwory - na podstawie przepisów ustawy o prawa autorskich i prawach pokrewnych. Wnioskodawca ponosi pełne ryzyko gospodarcze prowadzonej działalności.

Wnioskodawca wskazuje, że zgodnie z art. 30cb ust. 1 ustawy o PIT od dnia 1 stycznia 2019 r. prowadzi odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję pozwalającą:

* wyodrębnić w niej każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

* zapewnić ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

* wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca. ust. 4 ustawy o PIT, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;

* dokonywać zapisów w prowadzonej ewidencji w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej;

* dokonywać zapisów w ewidencji w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług.

Wnioskodawca kontynuuje prowadzenie ewidencji w 2020 r. i będzie prowadził ją również dla praw kwalifikowanych z których przychody czerpał będzie w ramach zdarzenia przyszłego.

Odnosząc powyżej przedstawiony opis sprawy do zanalizowanych przepisów prawa stwierdzić należy, że autorskie prawo do programu komputerowego gwarantowane jest na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2018 r. poz. 1191, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, nie podlegają ochronie.

W celu poprawnego zastosowania preferencji IP Box wobec autorskiego prawa do programu komputerowego należy nadać mu znaczenia funkcjonalne, celowościowe i rozszerzające, w zgodzie z najbardziej istotnym międzynarodowym kontekstem przepisów o IP Box, czyli Raportem OECD BEPS Plan Działania nr 5. Zgodnie z akapitem 34 tego Raportu, copyrighted software, nie tylko program komputerowy chroniony prawem autorskim, ale szerzej oprogramowanie chronione prawem autorskim, może zawierać się w katalogu kwalifikowanych IP jako aktywo funkcjonalnie ekwiwalentne do patentu. OECD wskazuje, że oprogramowanie chronione prawem autorskim dzieli podstawowe cechy patentów, ponieważ jest nowatorskie, nieoczywiste i użyteczne, a zatem zasadniczo wynika z prowadzenia innowacyjnej działalności badawczo-rozwojowej, której prowadzenie powinny stymulować przepisy o IP Box. OECD stwierdza także, że nie wszystkie jurysdykcje zapewniają ochronę patentową oprogramowania i dlatego wielu podatników, którzy wytwarzają oprogramowanie, musi posiadać prawa autorskie, zamiast polegać na ochronie patentowej. Włączenie oprogramowania chronionego prawem autorskim do definicji funkcjonalnie równoważnych kwalifikowanych IP zapewnia również, że różne traktowanie oprogramowania na mocy prawa patentowego różnych jurysdykcji nie ma wpływu na to, czy dochody z oprogramowania mogą korzystać z różnych regulacji IP Box.

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie - definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów - podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być, zgodnie z wykładnią celowościową i kontekstualną (ww. Raport OECD), uznane za kwalifikowane IP w świetle rozszerzającej wykładni art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Biorąc pod uwagę powyższe stwierdzić należy, że kwalifikowane prawo własności intelektualnej to prawo własności spełniające łącznie trzy warunki:

* zostało wytworzone, rozwinięte lub ulepszone przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej;

* należy do jednej z kategorii wymienionych w katalogu w art. 30ca ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych;

* podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczypospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska.

Mając na uwadze przedstawiony opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego oraz powołane przepisy prawa podatkowego, stwierdzić należy, że uzyskiwane przez Wnioskodawcę dochody z tytułu sprzedaży tworzonego i rozwijanego programu komputerowego (oprogramowania), które stanowią utwory prawnie chronione, wytwarzane w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej oraz z tytułu opłat i należności wynikających z umowy licencyjnej dotyczących kwalifikowanych praw własności intelektualnej, zaliczyć należy do dochodów z kwalifikowanego IP w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 1 i 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wobec tego Wnioskodawca może skorzystać z preferencyjnego opodatkowania dochodów ze sprzedaży tworzonego oprogramowania wg stawki 5%.

Ponieważ Wnioskodawca od początku 2019 r. zaprowadził odrębną ewidencję, o której mowa w art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, to w stosunku do uzyskiwanych dochodów z kwalifikowanego IP może zastosować stawkę, o której mowa wyżej.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

Końcowo zaznaczyć należy, że tutejszy Organ wydając interpretację w trybie 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.), ustawy - Ordynacja podatkowa jest związany wyłącznie opisem sprawy przedstawionym przez Wnioskodawcę i Jego stanowiskiem, tym samym Organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku.

Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku opis sprawy będzie zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub postępowania kontrolnego organu kontroli celno-skarbowej. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku ww. postępowań okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Jeżeli przedstawiony we wniosku stan faktyczny/zdarzenie przyszłe będą się różniły od zdarzenia występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu/zdarzenia.

Zauważyć też należy, że to na Wnioskodawcy spoczywa ciężar wykazania związku przyczynowego pomiędzy ponoszonymi wydatkami, a osiąganymi przychodami oraz okoliczności, że ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wysokość osiągniętych przychodów, bądź na zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza. Wykazanie takiego związku jest warunkiem koniecznym dla uznania danego wydatku za koszt uzyskania przychodu.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji indywidualnej.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n ww. ustawy, nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy - Ordynacja podatkowa).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.