0113-KDIPT2-1.4011.351.2020.1.MAP - Opodatkowanie przychodów z najmu mieszkania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni - przedstawione we wniosku z dnia 27 lutego 2020 r. (data wpływu 25 marca 2020 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie opodatkowania przychodów z najmu mieszkania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych - jest prawidłowe.

W dniu 25 marca 2020 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawczyni zakupiła mieszkanie w... i zamierza je wynajmować na zasadzie najmu krótkoterminowego, za pośrednictwem portali ogłoszeniowych oraz informacji przekazywanych ustnie. Mieszkanie stanowi Jej własność oraz własność Jej małżonka (wspólnota małżeńska). Wnioskodawczyni jest zatrudniona na stałe (umowa o pracę na czas nieokreślony), a małżonek utrzymuje się z wynajmu osobnego mieszkania stanowiącego jego majątek osobisty (przejęcie mieszkania w spadku po ojcu). Planowane czynności związane z najmem krótkoterminowym zakupionego wspólnie przez Wnioskodawczynię i Jej małżonka mieszkania będą miały charakter zarobkowy, we własnym imieniu, bez względu na rezultat - prowadzone będą w sposób zorganizowany, ale nie w sposób ciągły. Potwierdzeniem prowadzenia najmu krótkoterminowego w sposób zorganizowany będzie korzystanie przez Wnioskodawczynię z profesjonalnych portali zajmujących się ogłoszeniami o najmie krótkoterminowym mieszkań w.... Wnioskodawczyni nie będzie świadczyła żadnych usług o charakterze hotelowym: recepcji, wydawania posiłków, prowadzenia restauracji, sprzątania i zmiany pościeli w trakcie pobytu gości. W zakresie najmu krótkoterminowego wskazanego we wniosku mieszkania w..., Wnioskodawczyni nie będzie ponadto korzystała z zewnętrznych usług zarządczych, czy księgowych, a wykonywanie takich czynności jak: wybór najemców, zawieranie umów najmu krótkoterminowego, przekazywanie kluczy do mieszkania, kontrola stanu mieszkania po wynajmie będzie odbywało się wyłącznie osobiście przez Nią. Planowany roczny przychód z najmu krótkoterminowego nie przekroczy 100 000 zł. Wnioskodawczyni zamierza także - okresowo - korzystać z tego mieszkania na własne potrzeby, a także na potrzeby mieszkalne członków najbliższej rodziny w przypadku odwiedzania....

Działalność Wnioskodawczyni nie będzie zatem miała charakteru prowadzenia działalności gospodarczej, ponieważ planowana działalność nie będzie spełniać łącznie 3 warunków:

3. zorganizowanego charakteru (tak) - czyli będzie spełniać kryteria tzw. najmu prywatnego.

Dodatkowo, w ocenie Wnioskodawczyni, planowana działalność spełnia kryteria, o których mowa w art. 5b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a zatem stwierdza Ona, że nastąpi wyłączenie tej aktywności Wnioskodawczyni z definicji "prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej".

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawczyni ma prawo do zaliczenia przychodu uzyskanego w przyszłości z tytułu najmu krótkoterminowego mieszkania w... do przychodów określonych w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i opodatkowania ich zgodnie z przepisem art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a ustawy o zryczałtowanym podatku od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (ryczałt od przychodów ewidencyjnych)?

Zdaniem Wnioskodawczyni, przedstawione powyżej zdarzenie przyszłe, polegające na prowadzeniu przez Nią i Jej małżonka czynności najmu krótkoterminowego mieszkania w... (zakupionego z majątku wspólnego), będzie mogło zostać opodatkowane ryczałtem od przychodów ewidencyjnych i nie będzie uznane za prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej. Wynajem mieszkania prowadzony będzie w sposób nieciągły, niestały i nieregularny, bez stosowania profesjonalnych form zarządzania zewnętrznego czy też świadczenia usług dodatkowych związanych z najmem nieruchomości. Wnioskodawczyni ma stałe zajęcie zawodowe, w oparciu o umowę o pracę na czas nieokreślony, a czynności najmu krótkoterminowego świadczone będą w ramach dodatkowego zajęcia, w celu wykorzystania posiadanych aktywów własnych (zwykły zarząd i gospodarowanie własnym majątkiem), natomiast wskazane we wniosku mieszkanie nie będzie wynajmowane przez okres całego roku, tylko nieregularnie i okazjonalnie, wraz z zainteresowaniem klientów na okresy jedno-lub kilkudniowe. Wnioskodawczyni wszystkie czynności związane z najmem krótkoterminowym będzie wykonywała samodzielnie (osobiście), bez korzystania z usług firm świadczących usługi dodatkowe. Najem krótkoterminowy planowany do realizacji przez Wnioskodawczynię nie będzie polegał na świadczeniu żadnych dodatkowych usług o charakterze hotelowym, a charakter czynności planowanych do wykonywania przesądza o tym, że działalność ta nie może być zakwalifikowana jako Jej działalność gospodarcza.

Wnioskodawczyni podkreśla, że aby wyczerpać definicję prowadzenia działalności gospodarczej, konieczne jest jednoczesne spełnienie kilku warunków/elementów, takich jak: działalność zarobkowa prowadzona we własnym imieniu na własny lub cudzy rachunek, wykonywana w sposób ciągły i zorganizowany. Planowana działalność Wnioskodawczyni nie ma cech działalności prowadzonej w sposób ciągły.

Taką samą interpretację zawarto w interpretacjach wcześniej wydanych przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej:

W związku z tym Wnioskodawczyni, jako osoba fizyczna osiągająca przychód z tytułu umowy najmu - jeżeli umowa najmu nie jest zawarta w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej - może być opodatkowana na zasadzie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych (art. 2 ust. 1a ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne).

Wnioskodawczyni podkreśla, że katalog źródeł przychodów wskazany w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych (art. 10 ust. 1 pkt 3 i 6) ma charakter rozłączny. Opisana w niniejszym wniosku działalność najmu krótkoterminowego nie spełnia wszystkich kryteriów "pozarolniczej działalności gospodarczej". W szczególności planowana działalność nie będzie wykonywana w sposób stały i nieokazjonalny, przy czym istotny jest wyłącznie zamiar powtarzalności określonych czynności, a nie długość wynajmu mieszkania W związku z powyższym, Wnioskodawczyni uznaje, że dla celów podatkowych właściwe będzie uznanie planowanej działalności za tzw. "najem prywatny", co - z kolei - uzasadnia zastosowanie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych jako formy opodatkowania Wnioskodawczyni.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł.

Stosownie do przepisów ww. ustawy, odrębnymi źródłami przychodów są określone w art. 10 ust. 1 pkt 3 i 6:

* pozarolnicza działalność gospodarcza (pkt 3),

* najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą (pkt 6).

Zgodnie z art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej - oznacza to działalność zarobkową:

c. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych - prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Tak więc, działalność gospodarcza to taka działalność, która:

Z cytowanych powyżej przepisów wynika, że najem dla celów podatkowych może być traktowany jako pozarolnicza działalność gospodarcza lub jako odrębne źródło przychodów, określone w art. 10 ust. 1 pkt 6 ww. ustawy. Co do zasady wybór kwalifikacji i sposób rozliczenia przychodów z najmu ustawodawca pozostawił osobie oddającej rzeczy w najem, jednak każdy przypadek należy rozpatrywać indywidualnie, z uwzględnieniem istotnych okoliczności danej sprawy w kontekście spełnienia przesłanek wskazanych w art. 5a pkt 6 powoływanej ustawy.

Decydujące znaczenie ma to, czy w okoliczności faktycznych danej sprawy zostały spełnione przesłanki z art. 5a pkt 6 ww. ustawy, a nie tylko przekonanie podatnika o właściwej jego zdaniem kwalifikacji osiąganych przez niego przychodów, do określonego źródła przychodów. Podstawowe znaczenia ma sposób wykonywania najmu - a więc profesjonalny, zarobkowy, zorganizowany i ciągły charakter dokonywanych czynności oraz prowadzenie najmu na własny rachunek i ryzyko.

Innymi słowy nie w każdym przypadku podatnik może sam zaliczyć wynajmowane nieruchomości do majątku prywatnego lub związanego z działalnością gospodarczą. Jeżeli bowiem rozmiar, powtarzalność, zarobkowy charakter oraz sposób zorganizowania wskazują na znamiona działalności gospodarczej, to w takim przypadku wynajem nieruchomości spełnia przesłanki uznania za działalność gospodarczą w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i winien zostać rozliczony na zasadach właściwych dla tej działalności, a nie według wyboru podatnika jako tzw. najem prywatny, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 powoływanej ustawy.

Wskazać należy, że treść definicji zawartej w wyżej cytowanym art. 5a pkt 6 ww. ustawy daje podstawę by przyjąć, że dla uznania określonej działalności za działalność gospodarczą, konieczne jest m.in. łączne spełnienie trzech warunków: po pierwsze, dana działalność musi być działalnością zarobkową, po drugie, działalnością wykonywaną w sposób zorganizowany oraz, po trzecie, w sposób ciągły.

W myśl art. 14 ust. 2 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy oraz z innych umów o podobnym charakterze, składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.

Zgodnie z treścią art. 1 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. z 2019 r. poz. 43), ustawa reguluje opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem dochodowym niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne:

* prowadzące pozarolniczą działalność gospodarczą (pkt 1),

* osiągające przychody z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej (pkt 2).

Osoby fizyczne osiągające przychody z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, mogą opłacać ryczałt od przychodów ewidencjonowanych, o czym stanowi art. 2 ust. 1a ww. ustawy.

Zgodnie z treścią art. 6 ust. 1a ww. ustawy, opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają również otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze. Dla ustalenia wartości otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu tych umów, stosuje się art. 11 ust. 2-2b ustawy o podatku dochodowym.

Ryczałt od przychodów ewidencjonowanych, o których mowa w art. 6 ust. 1a ww. ustawy, wynosi 8,5% przychodów do kwoty 100 000 zł, natomiast od nadwyżki ponad tę kwotę ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wynosi 12,5% przychodów (art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a) ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne).

Na mocy art. 12 ust. 13 ww. ustawy, w przypadku osiągania przez małżonków przychodów, o których mowa w art. 6 ust. 1a, kwota przychodów określona w ust. 1 pkt 3 lit. a, dotyczy łącznie obojga małżonków.

Przychody z najmu uzyskiwane przez małżonków, między którymi istnieje wspólność majątkowa, co do zasady podlegają odrębnemu opodatkowaniu.

Zgodnie z art. 12 ust. 5 ww. ustawy, osiągane przez osoby fizyczne przychody z udziału w spółce w odniesieniu do każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku. W razie braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku są równe.

Z art. 12 ust. 6 powyższej ustawy wynika, że zasada, o której mowa w ust. 5, ma również zastosowanie do małżonków, między którymi istnieje wspólność majątkowa, osiągających przychody, o których mowa w art. 6 ust. 1a, chyba że złożą pisemne oświadczenie o opodatkowaniu całości przychodu przez jednego z nich.

W myśl art. 12 ust. 7 ww. ustawy, oświadczenie, o którym mowa w ust. 6, składa się właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym otrzymany został pierwszy przychód z tego tytułu w roku podatkowym, albo do końca roku podatkowego, jeżeli pierwszy taki przychód osiągnięty został w grudniu roku podatkowego.

Tak więc przychody małżonków, pomiędzy którymi istnieje wspólność majątkowa, z umowy najmu rzeczy i praw majątkowych, stanowią u każdego z nich przychód w wysokości równej połowie uzyskanego przez oboje małżonków przychodu z tego źródła. Jednakże z brzmienia powołanych przepisów art. 8 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz art. 12 ust. 6 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne wynika, że powyższa zasada proporcjonalnego ustalania przychodu nie znajduje zastosowania w przypadku, gdy przedmiot najmu należy do majątku osobistego małżonków; nie występuje wówczas współwłasność.

W myśl art. 195 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2019 r. poz. 1145, z późn. zm.), współwłasność jest instytucją prawa cywilnego polegającą na tym, że własność tej samej rzeczy przysługuje niepodzielnie kilku osobom. Natomiast w myśl art. 196 § 1 Kodeksu cywilnego, współwłasność jest albo współwłasnością w częściach ułamkowych albo współwłasnością łączną. Współwłasność łączną regulują przepisy dotyczące stosunków, z których ona wynika. Stosownie do art. 206 i art. 207 powołanej wyżej ustawy - Kodeks cywilny, każdy ze współwłaścicieli jest uprawniony do współposiadania rzeczy wspólnej oraz do korzystania z niej w takim zakresie, jaki daje się pogodzić ze współposiadaniem i korzystaniem z rzeczy przez pozostałych współwłaścicieli, natomiast pożytki i inne przychody z rzeczy wspólnej przypadają współwłaścicielom w stosunku do wielkości udziałów; w takim samym stosunku współwłaściciele ponoszą wydatki i ciężary związane z rzeczą wspólną.

Wobec powyższego, małżonkowie posiadający prawo do rzeczy na zasadzie współwłasności majątkowej mają równe prawo do korzystania z rzeczy wspólnej oraz obowiązek dbania o nią. Wybór zasady opodatkowania całości przychodu przez jednego z małżonków wyrażony w oświadczeniu, o którym mowa w art. 12 ust. 6 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, obowiązuje przy dokonywaniu wpłat na ryczałt od przychodów ewidencjonowanych za cały dany rok podatkowy, chyba że w wyniku rozwodu albo orzeczenia przez sąd separacji nastąpił podział majątku wspólnego małżonków i przedmiot umowy przypadł temu z małżonków, na którym nie ciążył obowiązek dokonywania wpłat na ryczałt od przychodów ewidencjonowanych (art. 12 ust. 8 ww. ustawy).

Natomiast zgodnie z art. 12 ust. 8a ww. ustawy, wybór zasady opodatkowania całości przychodu przez jednego z małżonków, wyrażony w oświadczeniu, o którym mowa w ust. 6, dotyczy również lat następnych, chyba że w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym został otrzymany pierwszy w roku podatkowym przychód, albo do końca roku podatkowego, jeżeli pierwszy taki przychód otrzymany został w grudniu roku podatkowego, małżonkowie zawiadomią w formie pisemnej właściwego naczelnika urzędu skarbowego o rezygnacji z opodatkowania całości przychodu przez jednego z małżonków.

Przy czym, warunkiem skorzystania z ryczałtowej formy opodatkowania jest, zgodnie z art. 9 ust. 1 ww. ustawy, złożenie oświadczenia o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ww. ustawy, pisemne oświadczenie o wyborze opodatkowania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych na dany rok podatkowy podatnik składa naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku przedsiębiorstwa w spadku - według ostatniego miejsca zamieszkania zmarłego przedsiębiorcy, do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym osiągnął pierwszy przychód z tego tytułu w roku podatkowym, albo do końca roku podatkowego, jeżeli pierwszy taki przychód osiągnął w grudniu roku podatkowego.

Stosownie do treści art. 9 ust. 4 powyższej ustawy, w przypadku osiągania przychodów, o których mowa w art. 6 ust. 1a, za równoznaczne z dokonaniem wyboru opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych na dany rok podatkowy uznaje się pierwszą w roku podatkowym wpłatę na ryczałt od przychodów ewidencjonowanych z tego tytułu, a jeżeli pierwszy taki przychód podatnik osiągnął w grudniu roku podatkowego - złożenie zeznania, o którym mowa w art. 21 ust. 2 pkt 2.

Podsumowując powyższe rozważania podkreślić należy, że opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne - według stawki 8,5% do kwoty 100 000 zł, a od nadwyżki ponad tę kwotę według stawki 12,5% przychodów - mogą podlegać przychody z najmu, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawczyni zakupiła mieszkanie w... w ramach współwłasności małżeńskiej i zamierza je wynajmować na zasadzie najmu krótkoterminowego. Wnioskodawczyni nie będzie świadczyła żadnych usług o charakterze hotelowym: recepcji, wydawania posiłków, prowadzenia restauracji, sprzątania i zmiany pościeli w trakcie pobytu gości. Wnioskodawczyni nie będzie ponadto korzystała z zewnętrznych usług zarządczych, czy księgowych, a wykonywanie takich czynności jak: wybór najemców, zawieranie umów najmu krótkoterminowego, przekazywanie kluczy do mieszkania, kontrola stanu mieszkania po wynajmie będzie odbywało się wyłącznie osobiście przez Nią. Czynności najmu krótkoterminowego świadczone będą w ramach dodatkowego zajęcia, w celu wykorzystania posiadanych aktywów własnych (zwykły zarząd i gospodarowanie własnym majątkiem), natomiast mieszkanie nie będzie wynajmowane przez okres całego roku, tylko nieregularnie i okazjonalnie, wraz z zainteresowaniem klientów na okresy jedno-lub kilkudniowe. Wnioskodawczyni wszystkie czynności związane z najmem krótkoterminowym będzie wykonywała samodzielnie (osobiście), bez korzystania z usług firm świadczących usługi dodatkowe.

Niewątpliwie prowadzony najem będzie miał zarobkowy charakter, czyli nastawiony będzie na osiągnięcie zysku (dochodu) w postaci czynszu. Nie stanowi to jednak wystarczającej przesłanki do zakwalifikowania przychodów uzyskiwanych z tego tytułu do przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Mając na uwadze powołane wyżej przepisy prawa oraz przedstawiony opis zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, że skoro Wnioskodawczyni twierdzi, że nie będzie wynajmowała wskazanego we wniosku mieszkania w sposób, który wskazuje na spełnienie wszystkich przesłanek niezbędnych do uznania powyższego najmu za prowadzonego w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej (warunki wskazane w treści art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), to najem ten będzie mógł stanowić źródło przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem, uzyskany z tego tytułu przychód może zostać opodatkowany zryczałtowanym podatkiem dochodowym w wysokości 8,5% ˗ jeśli przychód nie przekroczy kwoty 100.000 zł, natomiast w przypadku gdy uzyskiwane przychody przekroczą tę kwotę (przychód z najmu przekroczy 100.000 zł), wówczas nadwyżka ponad ten limit podlegać będzie opodatkowaniu ryczałtem w wysokości 12,5%. Przy czym, przychody małżonków, pomiędzy którymi istnieje wspólność majątkowa, z umowy najmu rzeczy i praw majątkowych, stanowią u każdego z nich przychód w wysokości równej połowie uzyskanego przez oboje małżonków przychodu z tego źródła. Warunkiem skorzystania przez Wnioskodawczynię z ryczałtowanej formy opodatkowania całości przychodów z najmu jest złożenie w ustawowym terminie właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego pisemnego oświadczenia o opodatkowaniu całości przychodu z najmu przez jednego z małżonków, zgodnie z art. 12 ust. 6 ww. ustawy.

Tutejszy Organ zaznacza, że niniejsza interpretacja indywidualna stanowi rozstrzygnięcie w zakresie postawionego pytania dotyczącego możliwości opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych przychodów z najmu jedynie mieszkania stanowiącego współwłasność małżeńską i nie odnosi się do przychodów uzyskanych z tytułu najmu mieszkania stanowiącego majątek osobisty męża Wnioskodawczyni.

Ponadto wskazać należy, że z uwagi na to, że interpretacje prawa podatkowego wydawane są w indywidualnej sprawie zainteresowanego, co wynika z art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.) - niniejsza interpretacja dotyczy Wnioskodawczyni. Nie wywołuje skutków prawnych dla małżonka Wnioskodawczyni.

Wskazać należy również, że przy wydawaniu niniejszej interpretacji tutejszy Organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Tym samym, jeżeli przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego będzie różnił się od zdarzenia, które wystąpi w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawczyni w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego zdarzenia. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe będzie zgodne ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.), przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

* z zastosowaniem art. 119a;

* w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

* z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy - Ordynacja podatkowa). Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem Organu, który ją wydał (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.