0113-KDIPT2-1.4011.347.2017.2.EJ - Określenie skutków podatkowych sprzedaży spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu użytkowego

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 27 września 2017 r. (data wpływu 3 października 2017 r.), uzupełnionym pismem z dnia 18 listopada 2017 r. (data wpływu 21 listopada 2017 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu użytkowego jest nieprawidłowe.

W dniu 3 października 2017 r. do tutejszego Organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych oraz podatku od towarów i usług.

Wniosek ten nie spełniał wymogów, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.), w związku z czym pismem z dnia 9 listopada 2017 r., Nr 0113-KDPIT1-3.4012.682.2017.1.BM, Nr 0113-KDIPT2-1.4011.347.2017.1.EJ, na podstawie art. 169 § 1 i § 2 w związku z art. 14h wymienionej ustawy, wezwano Wnioskodawczynię do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie do uzupełnienia ww. wniosku wysłano w dniu 9 listopada 2017 r. (data doręczenia 14 listopada 2017 r.). Wnioskodawczyni uzupełniła wniosek pismem z dnia 18 listopada 2017 r. (data wpływu 21 listopada 2017 r.), nadanym za pośrednictwem placówki pocztowej w dniu 20 listopada 2017 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawczyni w dniu 29 listopada 1993 r. aktem notarialnym nabyła prawo do lokalu.... przy ul.... Lokal zakupiła od firmy P.H.U. "...." i przeznaczyła na działalność gospodarczą. Po roku działalności Wnioskodawczyni założyła Spółkę cywilną - Sklep.... "...." S.C......pod tym samym adresem.

Spółka użytkowała lokal Wnioskodawczyni (umowa spółki) od 1994 r., aż po dzień dzisiejszy. W związku z narastającą konkurencją, a co za tym idzie mniejszymi dochodami, Wnioskodawczyni zdecydowała się sprzedać lokal. Oprócz działalności Spółki Wnioskodawczyni prowadzi także Biuro Usług Płatniczych pod tym samym adresem.

Wnioskodawczyni nie jest płatnikiem VAT. Płatnikiem jest tylko S.C.... Przez cały okres prowadzenia działalności Wnioskodawczyni nie odliczała zakupu lokalu, ani go nie amortyzowała. Jedyny koszt jaki Wnioskodawczyni odliczała od lokalu, to czynsz w postaci faktury od Spółdzielni Mieszkaniowej. Lokal został zakupiony na warunkach spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu.

W piśmie z dnia 18 października 2017 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, dodano, że lokal jest własnością Wnioskodawczyni i.... Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą w formie Spółki cywilnej od 14 maja 1994 r., w której posiada 50% udziałów. Każdy z udziałowców Spółki rozlicza się na zasadach ogólnych. Wnioskodawczyni od września 2016 r. w przedmiotowym lokalu założyła także Biuro Usług Płatniczych w formie indywidualnej działalności gospodarczej. W ramach tej działalności Wnioskodawczyni prowadzi dla celów podatkowych księgę przychodów i rozchodów oraz rozlicza się na zasadach ogólnych. Przedmiotowy lokal jest wskazany jako główne miejsce prowadzenia działalności gospodarczej Spółki cywilnej i w ramach jej uiszczana jest opłata czynszowa.

Spółdzielcze prawo do lokalu Wnioskodawczyni wykorzystuje w Spółce od 14 kwietnia 1994 r. Lokal nie był ujmowany w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. Powierzchnia sklepu to 98 m², Biura Usług Płatniczych 42 m². Ogólna powierzchnia lokalu to 140,3 m² - składa się on z 4 pomieszczeń: sklep, magazyn, biuro.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy sprzedając lokal Wnioskodawczyni ma obowiązek obliczyć od niego podatek od towarów i usług (VAT)?

2. Czy sprzedając lokal Wnioskodawczyni ma obowiązek odprowadzić podatek dochodowy?

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocena stanowiska Wnioskodawczyni w zakresie pytania Nr 2, dotyczącego podatku dochodowego od osób fizycznych. Natomiast, w zakresie pytania Nr 1, dotyczącego podatku od towarów i usług, wydane zostanie odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Wnioskodawczyni, ostatecznie sformułowanym w uzupełnieniu wniosku, lokal został zakupiony w 1993 r., czyli 24 lata temu, tak więc, podatek dochodowy nie obejmuje Wnioskodawczyni przy jego sprzedaży (gdyż nie był on zakupiony na rzecz Spółki).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Ustawa z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r. poz. 2032, z późn. zm.) wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł.

Stosownie do przepisów tej ustawy - odrębnymi źródłami przychodów są określone w art. 10 ust. 1:

* pkt 3 - pozarolnicza działalność gospodarcza,

* pkt 8 - odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

W myśl art. 10 ust. 2 pkt 3 ww. ustawy - przepisów ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 3, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ww. ustawy - za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Przepis art. 14 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy stanowi, że przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia składników majątku będących:

- wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą lub przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

W kontekście powyższego stwierdzić należy, że regulacją art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. a ww. ustawy, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2015 r. objęty został przychód z odpłatnego zbycia tych składników majątku, które spełniają ustawową definicję środka trwałego, podlegającego ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, niezależnie od tego, czy podatnik wprowadził, czy też nie wprowadził te składniki do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, jak również niezależnie od tego, czy zaliczał do kosztów uzyskania przychodów odpisy amortyzacyjne dokonywane od ich wartości początkowej.

Z literalnej wykładni przywołanych przepisów wynika, że w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości, wykorzystywanych w działalności gospodarczej, powstanie przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej. Przy kwalifikacji przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości decydujące znaczenie ma bowiem przedmiotowe i funkcjonalne powiązanie danego rodzaju przychodu ze źródłem jego uzyskania, nie zaś okoliczność, czy nieruchomość taka została faktycznie wprowadzona do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

Podkreślić ponadto należy, że ww. przepis art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2015 r. nie reguluje ani kwestii kwalifikowania składnika majątku do kategorii środków trwałych, ani obowiązku ujmowania go w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, ani też dokonywania odpisów amortyzacyjnych. Reguluje on wyłącznie kwestię skutków podatkowych zbycia wskazanych w nim składników majątku, podlegających ujęciu w ewidencji środków trwałych.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że dnia 29 listopada 1993 r. aktem notarialnym Wnioskodawczyni wraz z mężem nabyła prawo do lokalu użytkowego. Lokal Wnioskodawczyni przeznaczyła na działalność gospodarczą. Po roku działalności założyła Spółkę cywilną - Sklep... "...." S.C...... pod tym samym adresem. Spółka użytkowała lokal Wnioskodawczyni (umowa spółki) od 1994 r. Oprócz działalności Spółki Wnioskodawczyni prowadzi od 2016 r. Biuro Usług Płatniczych pod tym samym adresem. Przedmiotowe prawo do lokalu nie zostało wpisane do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. Wnioskodawczyni nie amortyzowała prawa do lokalu użytkowego. Opłata czynszowa za lokal użytkowy rozliczana była w ramach działalności Spółki cywilnej, w której Wnioskodawczyni posiada 50% udział w zyskach.

Obecnie Wnioskodawczyni planuje sprzedaż ww. prawa do lokalu użytkowego, z uwagi na narastającą konkurencję.

Mając na uwadze powyższe, stwierdzić należy, że przychód z odpłatnego zbycia składnika majątku wykorzystywanego w działalności gospodarczej, tj. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu użytkowego, niewprowadzonego do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, stanowi przychód z działalności gospodarczej. Nie można zgodzić się z Wnioskodawczynią, że uzyskany przychód z planowanej sprzedaży spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu użytkowego nie będzie podlegał opodatkowaniu, z uwagi na upływ 24 lat od momentu jego zakupu, gdyż przedmiotowe prawo do lokalu użytkowego wykorzystywane jest przez Wnioskodawczynię w prowadzonej przez Nią działalności gospodarczej. Wobec tego przychód ze sprzedaży prawa do lokalu użytkowego stanowi przychód z działalności gospodarczej, który powinien zostać rozliczony, zgodnie z wybraną przez Wnioskodawczynię formą opodatkowania dla działalności gospodarczej.

Ponadto, należy zauważyć, że zgodnie z przepisem art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Zatem, interpretacje indywidualne prawa podatkowego wydawane są wyłącznie na wniosek zainteresowanego i tylko w jego indywidualnej sprawie. Zainteresowanym jest każdy, kto złoży wniosek w sprawie indywidualnej, która jego dotyczy. W związku z tym zaznacza się, że interpretacja odnosi się tylko i wyłącznie do Wnioskodawczyni, nie zaś do męża Wnioskodawczyni.

Należy wskazać, że przy wydawaniu niniejszej interpretacji tutejszy Organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na ustawy - Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego....., w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2017 r. poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.