0113-KDIPT2-1.4011.288.2020.1.MAP - Podatek od dochodów z niezrealizowanych zysków.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy - przedstawione we wniosku z dnia 24 lutego 2020 r. (data wpływu 4 marca 2020 r.), uzupełnionym pismem z dnia 18 maja 2020 r. (data wpływu 21 maja 2020 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie niezrealizowanych zysków po zmianie rezydencji - jest prawidłowe.

W dniu 4 marca 2020 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

Wniosek ten nie spełniał wymogów, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.), w związku z czym pismem z dnia 13 maja 2020 r., Nr 0113-KDIPT2-1.4011.288.2020.1.MAP, na podstawie art. 13 § 2a, art. 169 § 1 w związku z art. 14h powołanej ustawy, wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie do uzupełnienia ww. wniosku wysłano za pośrednictwem platformy ePUAP w dniu 13 maja 2020 r. (data doręczenia 14 maja 2020 r.; identyfikator poświadczenia doręczenia...). Wnioskodawca uzupełnił powyższy wniosek pismem z dnia 18 maja 2020 r. (data wpływu 21 maja 2020 r.), nadanym za pośrednictwem operatora pocztowego w dniu 19 maja 2020 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest polskim rezydentem podatkowym, zarejestrowanym jako podatnik podatku VAT czynny. Rozważa zmianę rezydencji podatkowej na hiszpańską. W dniu zmiany rezydencji składnikiem majątku Wnioskodawcy byłby ogół praw i obowiązków w Spółce osobowej (Spółce komandytowej). Majątek Spółki komandytowej będzie składał się głównie z nieruchomości położonych w Polsce.

W piśmie z dnia 18 maja 2020 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, Wnioskodawca dodał, że zakłada, że Spółka komandytowa będzie zajmowała się działalnością produkcyjną i handlową. W okresie posiadania udziału w Spółce osobowej Wnioskodawca planuje skorzystać z opodatkowania w formie podatku liniowego. Wnioskodawca obecnie nie posiada udziału w Spółce komandytowej, ponieważ Spółka ta nie istnieje, jednak na potrzeby zdarzenia przyszłego należy założyć, że będzie to 50%. Wnioskodawca nie nabył jeszcze udziału, jednak należy przyjąć, że nabycie udziału nastąpi na skutek wniesienia wkładu pieniężnego do Spółki. Wnioskodawca posiada nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce, natomiast w przypadku zmiany rezydencji opisanej w zdarzeniu przyszłym nie będzie posiadał nieograniczonego obowiązku podatkowego w Polsce. Łączna wartość składników, do których Polska utraciłaby w całości prawo do opodatkowania ze zbycia tych składników nie będzie przekraczać wartości rynkowej 4 000 000 zł. Wnioskodawca będzie mieć miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez łącznie co najmniej pięć lat, w dziesięcioletnim okresie poprzedzającym dzień zmiany tej rezydencji podatkowej. Udziały w Spółce komandytowej będą związane z prowadzoną działalnością gospodarczą i po zmianie będą związane z położonych na terytorium Polski zakładem zagranicznym. Ponieważ Spółka jeszcze nie istnieje, nie jest możliwe jednoznaczne wskazanie składników majątkowych wchodzących w skład majątku Spółki komandytowej, jednak należy przyjąć, że będzie to sprzęt biurowy, maszyny produkcyjne, samochody dostawcze oraz nieruchomości (grunt i budynki). Wnioskodawca nie zamierza sprzedawać ogółu praw i obowiązków w polskiej Spółce komandytowej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w opisanym zdarzeniu przyszłym, w przypadku zmiany rezydencji podatkowej na hiszpańską, składnik majątku opisany w zdarzeniu przyszłym będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od niezrealizowanym zysków, o którym mowa w art. 30da ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku zmiany rezydencji podatkowej na hiszpańską, składnik majątku opisany w zdarzeniu przyszłym nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od niezrealizowanym zysków, o którym mowa w art. 30da ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 30da ust. 2 pkt 2 ww. ustawy, opodatkowaniu podatkiem od dochodów z niezrealizowanych zysków podlega zmiana rezydencji podatkowej przez podatnika podlegającego w Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, w wyniku której Rzeczpospolita Polska w całości albo w części traci prawo do opodatkowania dochodów ze zbycia składnika majątku będącego własnością tego podatnika, w związku z przeniesieniem jego miejsca zamieszkania do innego państwa.

Zgodnie z ust. 3, w przypadku składnika majątku niezwiązanego z działalnością gospodarczą opodatkowaniu podatkiem od dochodów z niezrealizowanych zysków w przypadku, o którym mowa w ust. 2 pkt 2, podlegają tylko składniki majątku stanowiące: ogół praw i obowiązków w spółce niebędącej osobą prawną, udziały w spółce, akcje i inne papiery wartościowe, pochodne instrumenty finansowe oraz tytuły uczestnictwa w funduszach kapitałowych, zwane dalej "majątkiem osobistym", jeżeli podatnik ma miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez łącznie co najmniej pięć lat w dziesięcioletnim okresie poprzedzającym dzień zmiany rezydencji podatkowej.

Jak wynika z art. 13 ust. 1 Umowy między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Hiszpanii o unikaniu podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, podpisanej w Madrycie dnia 15 listopada 1979 r. (dalej: "UPO"), zyski pochodzące z przeniesienia tytułu własności majątku nieruchomego, określonego w art. 6 ust. 2, lub z przeniesienia tytułu własności udziałów lub podobnych praw w spółce, której majątek składa się głównie z nieruchomości, mogą być opodatkowane w tym Umawiającym się Państwie, w którym ten majątek jest położony.

Zbycia ogółu praw i obowiązków w spółce osobowej nie można kwalifikować jako przychodów działalności gospodarczej. Przychód ze zbycia powinien być kwalifikowany jako przychód z "przeniesienia tytułu własności udziałów lub podobnych praw w spółce", o którym mowa w art. 13 ust. 1 UPO. Nie znajdzie zastosowania art. 13 ust. 3 UPO.

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż przez rezydenta hiszpańskiego ogółu praw i obowiązków w polskiej spółce komandytowej, której majątek składa się głównie z nieruchomości położonych w Polsce, będzie podlegać opodatkowaniu w Polsce. Zatem, na skutek zmiany rezydencji z polskiej na hiszpańską Polska nie traci prawa do opodatkowania dochodów ze zbycia tego składnika majątku przez podatnika. Mając na uwadze powyższe, w przypadku zmiany rezydencji podatkowej na hiszpańską, składnik majątku opisany w zdarzeniu przyszłym nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od niezrealizowanym zysków, o którym mowa w art. 30da ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Z dniem 1 stycznia 2019 r. do ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1387, z późn. zm.) dodano przepisy art. 30da - art. 30di, dotyczące opodatkowania dochodów z niezrealizowanych zysków (tzw. exit tax).

W uzasadnieniu do ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw wprowadzającej ww. regulacje podatkowe, wskazano, że istotą przepisów dotyczących exit tax jest opodatkowanie nierealizowanych jeszcze zysków kapitałowych, w związku z przeniesieniem przez podatnika, do innego państwa aktywów, w tym wchodzących w skład zagranicznego zakładu lub ze zmianą rezydencji podatkowej. Chodzi zatem o przypadki utraty przez dotychczasowe państwo siedziby podatnika, bądź miejsca prowadzenia działalności (Polskę) prawa do opodatkowania dochodów, które zostały faktycznie wypracowane w okresie, w którym dany podatnik (składnik aktywów) podlegał jurysdykcji podatkowej tego państwa.

Jednym ze źródeł przychodów w myśl art. 10 ust. 1 pkt 8b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych są niezrealizowane zyski, o których mowa w art. 30da tej ustawy.

Zgodnie z art. 30da ust. 1 powyższej ustawy, podatek od dochodów z niezrealizowanych zysków wynosi:

Zgodnie z art. 30da ust. 2 powołanej ustawy, opodatkowaniu podatkiem od dochodów z niezrealizowanych zysków podlega:

Stosownie do art. 30da ust. 5 powołanej ustawy, opodatkowanie podatkiem od dochodów z niezrealizowanych zysków w wyniku zmiany rezydencji podatkowej, o której mowa w ust. 2 pkt 2, nie dotyczy składników majątku, które po zmianie rezydencji podatkowej pozostają związane z położonym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagranicznym zakładem podatnika, który zmienił rezydencję podatkową.

Na mocy art. 30db ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przepisów art. 30da nie stosuje się, jeżeli łączna wartość rynkowa przenoszonych składników majątku nie przekracza kwoty 4 000 000 zł.

Dochód z niezrealizowanych zysków stanowi nadwyżka wartości rynkowej składnika majątku ustalanej na dzień jego przeniesienia albo na dzień poprzedzający dzień zmiany rezydencji podatkowej ponad jego wartość podatkową (art. 30da ust. 7 ustawy).

Stosownie do art. 30da ust. 12 zdanie pierwsze omawianej ustawy, podstawę opodatkowania podatkiem od dochodów z niezrealizowanych zysków stanowi natomiast suma dochodów z niezrealizowanych zysków ustalonych dla poszczególnych składników majątku.

Zgodnie z treścią art. 30da ust. 14 cytowanej ustawy, podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym deklaracje, według ustalonego wzoru, o wysokości dochodu z niezrealizowanych zysków do 7 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym łączna wartość rynkowa przenoszonych składników majątku przekroczyła kwotę 4 000 000 zł, oraz w tym terminie wpłacić podatek należny. Jeżeli po miesiącu, w którym łączna wartość rynkowa przenoszonych składników majątku przekroczyła kwotę 4 000 000 zł, przenoszone są kolejne składniki majątku, podatnicy obowiązani są składać deklarację do 7 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym przenoszone są składniki oraz w tym terminie wpłacić podatek należny.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca jest polskim rezydentem podatkowym, zarejestrowanym jako podatnik podatku VAT czynny. Wnioskodawca rozważa zmianę rezydencji podatkowej na hiszpańską. W dniu zmiany rezydencji składnikiem majątku Wnioskodawcy byłby ogół praw i obowiązków w Spółce osobowej (Spółce komandytowej). Majątek Spółki komandytowej będzie składał się głównie z nieruchomości położonych w Polsce. Łączna wartość składników, do których Polska utraciłaby w całości prawo do opodatkowania ze zbycia tych składników, nie będzie przekraczać wartości rynkowej 4 000 000 zł. Wnioskodawca będzie mieć miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez łącznie co najmniej pięć lat w dziesięcioletnim okresie poprzedzającym dzień zmiany tej rezydencji podatkowej. Udziały w Spółce komandytowej będą związane z prowadzoną działalnością gospodarczą i po zmianie będą związane z położonych na terytorium Polski zakładem zagranicznym. Ponieważ Spółka nie istnieje, nie jest możliwe jednoznaczne wskazanie składników majątkowych wchodzących w skład majątku Spółki komandytowej, jednak należy przyjąć, że będzie to sprzęt biurowy, maszyny produkcyjne, samochody dostawcze oraz nieruchomości (grunt i budynki). Wnioskodawca nie zamierza sprzedawać ogółu praw i obowiązków w polskiej Spółce komandytowej.

Aby ocenić, czy opisane przez Wnioskodawcę zdarzenie przyszłe spowoduje powstanie po Jego stronie obowiązku podatkowego z tytułu podatku od dochodów z niezrealizowanych zysków, należy szczegółowo przeanalizować przesłanki zastosowania przepisów o tzw. exit tax w przedstawionej w opisie zdarzenia przyszłego sprawie.

Spółka komandytowa nie posiada osobowości prawnej. Spółka ta nie jest samodzielnym podatnikiem podatku dochodowego, a dochód tej spółki nie stanowi odrębnego przedmiotu opodatkowania. Opodatkowaniu podlegają natomiast dochody poszczególnych wspólników spółki komandytowej. Sposób opodatkowania dochodu z udziału w spółce komandytowej uzależniony jest od cywilnoprawnego statusu danego wspólnika. Jeżeli wspólnikiem takiej spółki jest osoba fizyczna, to dochód z udziału w tej spółce będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie do art. 5b ust. 2 ww. ustawy, jeżeli pozarolniczą działalność gospodarczą prowadzi spółka niebędąca osobą prawną, przychody wspólnika z udziału w takiej spółce, określone na podstawie art. 8 ust. 1, uznaje się za przychody ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, tj. z pozarolniczej działalności gospodarczej.

W myśl art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.

Jak stanowi art. 8 ust. 2 ww. ustawy, zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do:

W świetle powyższego, z uwagi na transparentność podatkową spółki komandytowej, przychód przypadający na wspólnika spółki ustala się w takiej wysokości, w jakiej wspólnik ten uczestniczy w zysku spółki. Przy czym, udział wspólnika w zysku spółki określa się na podstawie przepisów Kodeksu spółek handlowych, zgodnie z którymi wspólnicy uczestniczą w zysku spółki w częściach równych, chyba że inne zasady określone zostaną w umowie spółki.

Należy w tym miejscu wskazać, że dochód osiągnięty z tytułu udziału w spółce niebędącej osobą prawną stanowić będzie dla jej wspólnika - osoby fizycznej - dochód z pozarolniczej działalności gospodarczej (art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Zatem, po zmianie rezydencji dochód Wnioskodawcy, który zostanie osiągnięty w związku z Jego uczestnictwem w charakterze wspólnika w spółce komandytowej, będzie podlegał opodatkowaniu polskim podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Przychody uzyskane ze zbycia ogółu praw i obowiązków w spółce niebędącej osobą prawną nie stanowią przychodów z działalności gospodarczej, lecz kwalifikowane są jako samodzielne źródło - prawa majątkowe (art. 10 ust. 1 pkt 7 i art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), a więc związane są z majątkiem osobistym Wnioskodawcy.

Potwierdza to również treść art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym: za przychody z działalności gospodarczej nie uważa się przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Wyjątkiem jest sytuacja - zgodnie z art. 5b ust. 2 powołanej ustawy - gdy przedmiotem działalności gospodarczej jest nabywanie i zbywanie papierów wartościowych, udziałów, akcji, ogółu praw i obowiązków w spółkach osobowych i podatnik dokonuje takiej transakcji w ramach prowadzonej działalności gospodarczej (w tym w formie spółki niebędącej osobą prawną). Wówczas uzyskany dochód z tego tytułu należy traktować jako dochód z wykonywanej pozarolniczej działalności gospodarczej (art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Z literalnego brzmienia art. 30da ust. 3 ww. ustawy wynika, że ustawodawca zalicza ogół praw i obowiązków w spółce niebędącej osobą prawną do majątku niezwiązanego z działalnością gospodarczą.

Wnioskodawca posiadający ogół praw i obowiązków w spółce niebędącej osobą prawną, nie jest podmiotem prowadzącym działalność gospodarczą, bowiem działalność taką prowadzi sama spółka komandytowa (posiadany przez Wnioskodawcę ogół praw i obowiązków w spółce niebędącej osobą prawną stanowi dla Niego majątek niezwiązany z działalnością gospodarczą), to w rezultacie art. 30da ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie znajdzie w Jego sprawie zastosowania. Przepis ten dotyczy bowiem wyłącznie składników majątku, które po zmianie rezydencji podatkowej pozostają związane z położonym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagranicznym zakładem podatnika, który zmienił rezydencję podatkową.

Zatem, w rozpatrywanej sprawie posiadane przez Wnioskodawcę na dzień zmiany rezydencji podatkowej składniki w postaci ogółu praw i obowiązków wspólnika w Spółce, jako składniki majątku niezwiązane z działalnością gospodarczą - składniki mieszczące się w pojęciu "majątku osobistego", o których mowa w art. 30da ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, będą podlegać opodatkowaniu podatkiem od dochodów z niezrealizowanych zysków.

Do ustalenia pozostaje zatem kwestia, czy nastąpi utrata przez Polskę w całości albo w części prawa do opodatkowania dochodów ze zbycia składnika majątku będącego własnością podatnika w związku ze zmianą rezydencji podatkowej, tj. w przedmiotowej sprawie kwestia utraty przez Polskę prawa do opodatkowania dochodów ze zbycia ogółu praw i obowiązków w spółce niebędącej osobą prawną.

W celu stwierdzenia, czy w odniesieniu do powyższego składnika majątku nastąpi sytuacja, w wyniku której Polska utraci prawo do opodatkowania dochodów ze zbycia, należy dokonać oceny z uwzględnieniem konkretnych postanowień dotyczących zysków z przeniesienia majątku wynikających z postanowień Umowy między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Hiszpanii o unikaniu podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku.

Zgodnie z treścią art. 13 ust. 1 Umowy między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Hiszpanii o unikaniu podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, podpisanej w Madrycie dnia 15 listopada 1979 r. (Dz. U. z 1982 r. Nr 17, poz. 127), zyski pochodzące z przeniesienia tytułu własności majątku nieruchomego, określonego w art. 6 ust. 2, lub z przeniesienia tytułu własności udziałów lub podobnych praw w spółce, której majątek składa się głównie z nieruchomości, mogą być opodatkowane w tym Umawiającym się Państwie, w którym ten majątek jest położony.

W myśl art. 13 ust. 2 ww. Umowy, zyski z przeniesienia tytułu własności majątku ruchomego, stanowiącego majątek zakładu, który przedsiębiorstwo Umawiającego się Państwa posiada w drugim Umawiającym się Państwie, albo przynależnego do stałej placówki, którą dysponuje osoba zamieszkała w jednym z Umawiających się Państw w drugim Umawiającym się Państwie, wykonująca wolny zawód, łącznie z zyskami, które zostaną uzyskane przy przeniesieniu własności takiego zakładu (odrębnie albo razem z całym przedsiębiorstwem) lub takiej stałej placówki, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie. Jednakże zyski z przeniesienia tytułu własności majątku ruchomego wymienionego w art. 22 ust. 3 mogą być opodatkowane tylko w tym Umawiającym się Państwie, w którym ten majątek ruchomy podlega opodatkowaniu na mocy wymienionego artykułu.

Według art. 13 ust. 3 powyższej Umowy, zyski z przeniesienia tytułu własności majątku niewymienionego w ust. 1 lub 2 będą opodatkowane tylko w tym Umawiającym się Państwie, w którym przenoszący tytuł własności ma miejsce zamieszkania lub siedzibę.

Mając na uwadze powołane wyżej przepisy prawa oraz przedstawiony opis zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, w ślad za Wnioskodawcą, że skoro łączna wartość składników, do których Polska utraciłaby w całości prawo do opodatkowania ze zbycia tych składników nie będzie przekraczać wartości rynkowej 4 000 000 zł, to na mocy art. 30db ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie będą miały zastosowania przepisy art. 30da ww. ustawy, a zatem wskazane we wniosku składniki majątkowe nie będą podlegały opodatkowaniu z zastosowaniem podatku od dochodów z niezrealizowanych zysków w przypadku zmiany rezydencji podatkowej.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Końcowo należy wskazać, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie zdarzenia przyszłego podanego we wniosku - nie prowadzi postępowania dowodowego. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe jest zgodne ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. Pełna weryfikacja prawidłowości stanowiska Wnioskodawcy może być dokonana jedynie w toku ewentualnego postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub postępowania kontrolnego organu kontroli celno-skarbowej, będącego poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej, do której zastosowanie mają przepisy określone w art. 14h (w zamkniętym katalogu) ustawy - Ordynacja podatkowa.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.), przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n ww. ustawy, nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy - Ordynacja podatkowa).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem Organu, który ją wydał (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).