0113-KDIPT2-1.4011.268.2017.2.RK - Moment ustalenia przychodu z udziału w zysku spółki cywilnej.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 16 sierpnia 2017 r. (data wpływu 24 sierpnia 2017 r.), uzupełnionym pismem z dnia 3 października 2017 r. (data wpływu 5 października 2017 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie momentu ustalenia przychodu (pytanie Nr 1) - jest prawidłowe.

W dniu 24 sierpnia 2017 r. do tutejszego Organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

Wniosek ten nie spełniał wymogów, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.) w związku z czym pismem z dnia 11 września 2017 r., Nr 0113-KDIPT2-1.4011.268.2017.1.RK, na podstawie art. 13 § 2a, art. 169 § 1 i § 2 w związku z art. 14h wymienionej ustawy, wezwano Wnioskodawczynię do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie do uzupełnienia ww. wniosku wysłano w dniu 11 września 2017 r. (data doręczenia 28 września 2017 r.). Wnioskodawczyni uzupełniła ww. wniosek pismem z dnia 3 października 2017 r. (data wpływu 5 października 2017 r.) nadanym za pośrednictwem.... w dniu 3 października 2017 r.

We wniosku i jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą jako wspólnik Spółki cywilnej, której przedmiotem jest między innymi pośrednictwo w obrocie nieruchomościami. Dnia 17 czerwca 2013 r. została zawarta umowa pośrednictwa sprzedaży nieruchomości z wyłącznością dla Spółki, którą Wnioskodawczyni reprezentowała. W przedmiotowej umowie uzgodniono, że zamawiający nie może pominąć udziału pośrednika, co do kontrahentów, którym pośrednik przedstawił ofertę zamawiającego. Spółka, której Wnioskodawczyni jest wspólnikiem, podjęła czynności w celu uzyskania klienta na zakup ww. nieruchomości, następnie wskazała klienta, z którym została również zawarta umowa pośrednictwa w zakresie znalezienia nieruchomości do nabycia. Następnie ww. strony podjęły decyzję dotyczącą zawarcia umowy kupna sprzedaży z pominięciem pośrednictwa Spółki w tej transakcji. Spółka, której Wnioskodawczyni jest wspólnikiem, pismem wezwała do zapłaty kwoty z tytułu wykonania czynności pośrednictwa wraz z należnymi odsetkami. Zgodnie z umową, wynagrodzenie płatne miało być w dniu dokonania transakcji. Z uwagi na fakt, że Spółka nie otrzymała ww. zapłaty, sprawa została skierowana do Sądu. Wyrokiem Sądu z dnia 22 czerwca 2017 r., uznano, że wynagrodzenie jest zasadne, albowiem Spółka wykonała swoje obowiązki w postaci znalezienia i wskazania kontrahenta do zawarcia umowy zakupu nieruchomości. Sąd zaznaczył, że pośrednik zawsze jest obowiązany do starannego działania, lecz od woli stron zależy, czy wynagrodzenie otrzyma jedynie za podjęte czynności, czy też dopiero w razie uzyskania rezultatu w postaci zawarcia umowy sprzedaży. Następnie Sąd stwierdził, że w okolicznościach przedmiotowej sprawy mamy do czynienia z umową starannego działania przekształconą w umowę rezultatu.

W piśmie z dnia 3 października 2017 r. stanowiącym uzupełnienie wniosku, Wnioskodawczyni, wskazała, że prowadzi działalność gospodarczą w formie Spółki cywilnej od 2 kwietnia 2007 r. Posiada 50% udziału w zyskach i stratach Spółki. Dla potrzeb tej działalności prowadzona jest podatkowa księga przychodów i rozchodów. Wnioskodawczyni wybrała opodatkowanie podatkiem dochodowym w formie podatku liniowego.

Wnioskodawczyni doprecyzowała opis stanu faktycznego wskazując, że 17 czerwca 2013 r. została zawarta z zamawiającym klientem umowa pośrednictwa sprzedaży nieruchomości z wyłącznością dla Spółki, w której Wnioskodawczyni jest wspólnikiem. Przedmiotem umowy było zlecenie Spółce, podjęcia czynności zmierzających do wyszukania nabywcy kontrahentowi oraz zawarcia umowy sprzedaży spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego. W umowie uzgodniono, że zamawiający lub osoba, w interesie której on działa, nie może pominąć udziału pośrednika co do kontrahentów, którym pośrednik przedstawił ofertę zamawiającego. Spółka wystawiła ofertę sprzedaży na własnej stronie internetowej oraz na wielu portalach dotyczących nieruchomości oraz wskazała klienta zainteresowanego przedmiotową nieruchomością, z którym również zawarła w dniu 11 lutego 2014 r. umowę pośrednictwa w zakresie znalezienia nieruchomości do nabycia.

W dniu 22 września 2014 r., Spółka wezwała nabywcę mieszkania, tj. klienta, z którym zawarta została umowa w dniu 11 lutego 2014 r., do zapłaty kwoty należnej prowizji wraz z odsetkami z tytułu wykonania czynności pośrednictwa w obrocie nieruchomościami, zmierzające do zawarcia przez nabywcę umowy kupna-sprzedaży przedmiotowego spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu.

Sąd Rejonowy wskazał w ustalonym stanie faktycznym, że Spółka, w której Wnioskodawczyni jest wspólnikiem, wywodzi swoje roszczenia z zawartej w dniu 11 lutego 2014 r. umowy pośrednictwa. Przedmiotem umowy było wykonanie czynności organizacyjno-marketingowych w celu znalezienia i wskazania kontrahenta do zawarcia umowy zakupu nieruchomości, a za wykonanie czynności zamawiający zobowiązał się do zapłaty wynagrodzenia ustalonego procentowo od wartości brutto nieruchomości przyjętej w umowie sprzedaży. Sąd zaznaczył, że wśród pokazanych ofert dotyczących zakupu, wskazano przedmiotowe spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu. Sąd również zaznaczył, że umowa pośrednictwa sprzedaży nieruchomości jest umową nazwaną, uregulowaną w art. 179-183 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2016 r. poz. 2147). Następnie Sąd Rejonowy stwierdził, że w okolicznościach przedmiotowej sprawy mamy do czynienia z umową starannego działania przekształconą w umowę rezultatu. Pośrednik zobowiązał się bowiem do wykonania określonych czynności, tj. strony ustaliły, że pośrednik (Spółka) zobowiązuje się do wykonania czynności organizacyjno-marketingowych w celu znalezienia i wskazania zamawiającemu kontrahenta do zawarcia umowy zakupu nieruchomości. Jednocześnie w § 4 strony ustaliły, że za wykonanie czynności zamawiający zapłaci wynagrodzenie w wysokości procentowej ustalonej od wartości brutto przyjętej w umowie sprzedaży, a wynagrodzenie dla pośrednika płatne będzie gotówką w dniu dokonania transakcji przez zamawiającego. Na mocy powyższych zapisów, zdaniem Sądu Rejonowego, powiązano prawo Spółki do domagania się zapłaty wynagrodzenia z zawarciem umowy sprzedaży przez zamawiającego. Wysokość wynagrodzenia została powiązana z ceną sprzedaży, a jego wymagalność uzależniona od zawarcia umowy. Sąd Rejonowy uznał, że Spółce należało się wynagrodzenie umowne, albowiem Spółka wykonała swoje obowiązki w postaci znalezienia i wskazania klientowi kontrahenta do zawarcia umowy zakupu nieruchomości. Na wynagrodzenie zasądzone przez Sąd składają się również odsetki. Spółka otrzymała zasądzone wyrokiem sądowym wynagrodzenie w dniu 3 lipca 2017 r.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Z jaką datą Wnioskodawczyni powinna rozpoznać przychód proporcjonalnie do 50% udziału w Spółce cywilnej w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych?

2. Czy przychód ten jest przychodem z tytułu wykonania usługi, czy wypełnia znamiona odszkodowania z tytułu utraconych korzyści?

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocena stanowiska Wnioskodawczyni w zakresie przedstawionego stanu faktycznego w odniesieniu do pytania Nr 1, natomiast w zakresie pytania oznaczonego Nr 2, wydane zostanie odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Wnioskodawczyni (ostatecznie sformułowanym w uzupełnieniu wniosku), zgodnie z art. 14 ust. 1c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 1, uważa się, z zastrzeżeniem ust. 1e, 1 h - 1j i 1n-1p, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi, albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień: wystawienia faktury albo uregulowania należności.

Przychód wygeneruje zdarzenie, które nastąpi jako pierwsze. Po otrzymaniu na konto zasądzonego przez Sąd Rejonowy wynagrodzenia na kwotę pomniejszoną o odsetki została wystawiona faktura VAT z datą otrzymania ww. należności. Biorąc pod uwagę powyższe zapisy, przychód podatkowy powinien być rozpoznany przez Wnioskodawczynię w wysokości, zgodnej z 50% udziałem w Spółce, w dacie wpływu pieniędzy na konto.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r. poz. 2032, z późn. zm.), przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 przytoczonej ustawy, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 9a ust. 2 ww. ustawy, podatnicy mogą wybrać sposób opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej na zasadach określonych w art. 30c. W tym przypadku są obowiązani do złożenia właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego do dnia 20 stycznia roku podatkowego pisemnego oświadczenia o wyborze tego sposobu opodatkowania. Jeżeli podatnik rozpoczyna prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej w trakcie roku podatkowego, pisemne oświadczenie składa właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego, nie później niż w dniu uzyskania pierwszego przychodu. Oświadczenie o wyborze opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej na zasadach określonych w art. 30c podatnicy mogą złożyć na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej.

Z kolei, stosownie do treści art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, źródłem przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

Zasady ustalania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej zostały określone w art. 14 tej ustawy, który w ust. 1 stanowi, że za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Przychody należne to wszelkiego rodzaju przychody, co do których przysługuje podatnikowi uprawnienie do ich dochodzenia, czyli takie, które wynikają z konkretnego stosunku prawnego. "Należność" odnosi się zarówno do możliwości dochodzenia konkretnego świadczenia oraz do powinności jego spełnienia. Oznacza to, że powstanie przychodów należnych związane jest z powstaniem wierzytelności. Ponieważ wierzytelność to termin wywodzący się z prawa cywilnego, przychodami należnymi są przychody wymagalne w rozumieniu prawa cywilnego, tj. możliwe do prawnie skutecznego ich dochodzenia.

W myśl natomiast art. 14 ust. 1c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 1, uważa się, z zastrzeżeniem ust. 1e, 1h-1j i 1n-1p, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi, albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień:

W myśl ww. przepisu, przychód podatkowy dla celów podatku dochodowego od osób fizycznych powstaje w dniu wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi.

Wyjątek od tej zasady stanowi:

* wystawienie faktury przed datą wydania towaru, zbycia prawa lub wykonania usługi albo częściowego wykonania usługi - datą powstania przychodu będzie w tym przypadku dzień wystawienia faktury,

* uregulowanie należności przed wydaniem towaru, zbyciem prawa lub wykonaniem usługi albo częściowym wykonaniem usługi - datą powstania przychodu będzie w tym przypadku dzień otrzymania należności.

Przytoczony powyżej przepis należy traktować jako generalną zasadę określającą moment powstania przychodów dla celów podatku dochodowego od osób fizycznych.

Ustawodawca przewidział także szczególną sytuację, gdy strony ustalą, że usługa jest rozliczana w okresach rozliczeniowych. Zastosowanie ma wówczas przepis art. 14 ust. 1e ustawy, zgodnie z którym jeżeli strony ustalą, że usługa jest rozliczana w okresach rozliczeniowych, za datę powstania przychodu uznaje się ostatni dzień okresu rozliczeniowego określonego w umowie lub na wystawionej fakturze, nie rzadziej niż raz w roku. Za datę powstania przychodu uznaje się ostatni dzień okresu rozliczeniowego określonego w umowie lub na wystawionej fakturze, nie rzadziej niż raz w roku.

Przepis ten ma zastosowanie w przypadku usług o charakterze ciągłym, gdy strony uzgodnią, że regulowanie wzajemnych należności i zobowiązań między stronami będzie obejmować kolejne wyodrębnione umownie okresy świadczenia tych usług w czasie trwania umowy.

Ponadto, w przypadku otrzymania przychodu z działalności gospodarczej, do którego nie stosuje się ust. 1c, 1e i 1h, za datę powstania przychodu uznaje się dzień otrzymania zapłaty - zgodnie z art. 14 ust. 1i.

Z przedstawionych okoliczności wynika, że Wnioskodawczyni, prowadzi działalność gospodarczą w formie Spółki cywilnej, w której posiada 50% udziału w zyskach i stratach Spółki. Przedmiotem działalności jest między innymi pośrednictwo w obrocie nieruchomościami. Dnia 17 czerwca 2013 r. została zawarta z zamawiającym klientem umowa pośrednictwa sprzedaży nieruchomości z wyłącznością dla Spółki, w której Wnioskodawczyni jest wspólnikiem. Przedmiotem umowy było zlecenie Spółce, podjęcia czynności zmierzających do wyszukania nabywcy kontrahenta oraz zawarcia umowy sprzedaży spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego. W umowie uzgodniono, że zamawiający lub osoba w interesie której on działa, nie może pominąć udziału pośrednika co do kontrahentów, którym pośrednik przedstawił ofertę zamawiającego. Zgodnie z umową wynagrodzenie płatne miało być w dniu dokonania transakcji. Z uwagi na fakt, że Spółka, w której Wnioskodawczyni jest wspólnikiem, nie otrzymała ww. zapłaty, sprawa została skierowana do Sądu. Wyrokiem z dnia 22 czerwca 2017 r., Sąd uznał, że wynagrodzenie jest zasadne, albowiem Spółka wykonała swoje obowiązki w postaci znalezienia i wskazania klientowi kontrahenta do zawarcia umowy zakupu nieruchomości. Spółka otrzymała zasądzone wyrokiem sądowym wynagrodzenie w dniu 3 lipca 2017 r.

W opisanej sytuacji, kwota otrzymana przez Wnioskodawczynię nie jest kwotą należną z tytułu wynagrodzenia za wykonaną usługę pośrednictwa nieruchomości, bowiem kontrahent z zawartej umowy się nie wywiązał. Jest to kwota zasądzona przez Sąd, jako należność za pominięcie pośrednika i niezapłacenie należnego wynagrodzenia, czyli za niewywiązanie się z umowy przez jedną ze stron. Momentem powstania przychodu z tytułu kwoty zasądzonej na rzecz Wnioskodawczyni wyrokiem sądowym będzie wobec tego data faktycznego jej otrzymania, czyli data wpływu pieniędzy na konto, stosownie do art. 14 ust. 1i ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przychód ten należy rozpoznać z uwzględnieniem art. 8 ust. 1 ww. ustawy tj. w części odpowiadającej udziałowi Wnioskodawczyni w zysku Spółki cywilnej.

W konsekwencji, stanowisko Wnioskodawczyni uznać należy za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Ponadto, należy zauważyć, że zgodnie z przepisem art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Zatem, interpretacje indywidualne prawa podatkowego wydawane są wyłącznie na wniosek zainteresowanego i tylko w jego indywidualnej sprawie. Zainteresowanym jest każdy, kto złoży wniosek w sprawie indywidualnej, która jego dotyczy. W związku z tym, zaznacza się, że interpretacja odnosi się tylko i wyłącznie do Wnioskodawczyni, nie zaś do pozostałych wspólników Spółki cywilnej.

Należy wskazać, że przy wydawaniu niniejszej interpretacji tutejszy Organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Zgodnie z art. 14na ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k 14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego...., w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2017 r. poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.