0113-KDIPT2-1.4011.252.2019.1.MM - Opodatkowanie przychodów ze świadczenia usług fotograficznych w formie karty podatkowej.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 28 czerwca 2019 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0113-KDIPT2-1.4011.252.2019.1.MM Opodatkowanie przychodów ze świadczenia usług fotograficznych w formie karty podatkowej.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni - przedstawione we wniosku z dnia 10 maja 2019 r. (data wpływu 14 maja 2019 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie opodatkowania przychodów ze świadczenia usług w formie karty podatkowej jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 maja 2019 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawczyni w dniu 6 maja 2019 r. odwiesiła działalność gospodarczą usługową, opodatkowaną w formie karty podatkowej, która spełnia wszystkie przesłanki, o których mowa w art. 25 ust. 1 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. z 2019 r. poz. 43), uprawniające do opodatkowania prowadzonej działalności gospodarczej w tej formie. Działalność prowadzona jest w zakresie działalności fotograficznej, według symbolu Polskiej Klasyfikacji Działalności to 74.20.Z. Usługi fotograficzne klasyfikują się do symbolu 74.20.23.0 według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług, wprowadzonej rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) - usługi wykonywania fotografii lub zapisów wideo takich wydarzeń, jak: śluby, wesela, pokazy mody, zawody, itp. Według obwieszczenia Ministra Rozwoju i Finansów z dnia 21 listopada 2017 r. w sprawie stawek karty podatkowej, kwoty, do której można wykonywać świadczenia przy prowadzeniu niektórych usług z wyjątkiem świadczeń dla ludności oraz kwartalnych stawek ryczałtu od przychodów proboszczów i wikariuszy, obowiązujących w 2018 r. Działalność Wnioskodawczyni ma liczbę porządkową 90, sklasyfikowaną, jako usługi pozostałe.

W ramach tej działalności Wnioskodawczyni oferuje i wykonuje usługi w zakresie fotografii reportażowej i okolicznościowej (zdjęcia ślubne, rodzinne, dziecięce). Zdjęcia wykonuje cyfrowym aparatem fotograficznym. Od czerwca 2019 r. Wnioskodawczyni chciałaby poszerzyć ofertę o realizowanie również krótkich filmów z uroczystości weselnych i rodzinnych, czyli przeznaczonych na cele prywatne, które planuje realizować przy pomocy tego samego sprzętu fotograficznego, co zdjęcia, gdyż posiada funkcję filmowania. Gotowy materiał filmowy przekazywałaby drogą elektroniczną bez nośnika. Do realizacji filmu nie będzie angażować specjalistycznych osób, takich jak: dźwiękowiec, oświetleniowiec, kierownik produkcji i innych, których wymaga produkcja filmów kinowych i reklamowych. Zlecenia wideofilmowania ślubów i uroczystości rodzinnych nie mają mieć charakteru reklamowego, agencyjnego.

Przy zawieraniu umów dotyczących fotografii w umowie zawarty jest zapis: "Wykonawca udziela licencji niewyłącznej na niekomercyjne (na użytek własny) wykorzystanie zdjęć wykonanych w ramach niniejszego zlecenia przez Zlecającego, na wszystkich polach eksploatacji. Licencji udziela się bezterminowo. Wykorzystanie zdjęć przez Zamawiającego w inny sposób niż dla użytku własnego - wymaga każdorazowej pisemnej zgody Wykonawcy". Taki sam zapis Wnioskodawczyni planuje także stosować w umowach filmowych, precyzując ich prywatny charakter. Działalność tego rodzaju to działalność sezonowa.

W styczniu 2019 r. Wnioskodawczyni wystosowała wniosek do Urzędu Statystycznego z prośbą o interpretację zakresu PKD 74.20.Z, który ma wpisany jako główny i jedyny kod PKD w prowadzonej działalności. Wniosek dotyczył pytania, czy kod 74.20.Z obejmuje także działalność polegającą na wideofilmowaniu wesel i uroczystości rodzinnych. W dniu 18 stycznia 2019 r. otrzymała odpowiedź twierdzącą, że mieści się w grupowaniu PKD 74.20.Z - "Działalność fotograficzna".

Usługa filmowania ślubów, o którą Wnioskodawczyni chce poszerzyć działalność gospodarczą, według PKWiU posiada również taki sam symbol, jak usługa fotografii ślubnej, tj. 74.20.23.0 - usługi wykonywania fotografii lub zapisów wideo takich wydarzeń, jak: śluby, wesela, pokazy mody, zawody, itp.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w związku z planowanym wprowadzeniem usług filmowych: weselnych i rodzinnych, przeznaczonych na cele prywatne, Wnioskodawczyni nadal może płacić zryczałtowany podatek dochodowy w formie karty podatkowej?

Zdaniem Wnioskodawczyni, świadczenie usług filmowych, przeznaczonych na cele prywatne, kwalifikuje się do możliwości opłacania zryczałtowanego podatku dochodowego w formie karty podatkowej. Zakres usług mieści się w PKD 74.20.Z. - działalność fotograficzna, usługi pozostałe (poz. 90 w załączniku nr 3 do ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne). Usługa wideofilmowania wesel i uroczystości rodzinnych została uznana przez Urząd Statystyczny za mieszczącą się w grupowaniu PKD 74.20.Z - "Działalność fotograficzna". Usługa filmowania ślubów według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług, wprowadzonej rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) posiada taki sam symbol, jak usługa fotografii ślubnej -74.20.23.0 - usługi wykonywania fotografii lub zapisów wideo takich wydarzeń, jak: śluby, wesela, pokazy mody, zawody, itp. Planowana działalność filmowa ma być przeznaczona na użytek prywatny, niekomercyjny, nie ma być produkcją reklamową, jest realizowana dla osób prywatnych, jest działalnością sezonową, a zatem spełnia wymogi stawiane przez kartę podatkową.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. z 2019 r. poz. 43), osoby fizyczne osiągające przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej mogą opłacać zryczałtowany podatek dochodowy w formie:

1.

ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych,

2.

karty podatkowej.

Stosownie do art. 25 ust. 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, podatnicy prowadzący działalność, o której mowa w art. 23, podlegają opodatkowaniu w formie karty podatkowej, jeżeli:

1.

złożą wniosek o zastosowanie opodatkowania w tej formie;

2.

we wniosku, o którym mowa w pkt 1, zgłoszą prowadzenie działalności wymienionej w jednej z 12 części tabeli;

3.

przy prowadzeniu działalności nie korzystają z usług osób niezatrudnionych przez siebie na podstawie umowy o pracę oraz z usług innych przedsiębiorstw i zakładów, chyba że chodzi o usługi specjalistyczne;

4.

nie prowadzą, poza jednym z rodzajów działalności wymienionej w art. 23, innej pozarolniczej działalności gospodarczej;

5.

małżonek podatnika nie prowadzi działalności w tym samym zakresie;

6.

nie wytwarzają wyrobów opodatkowanych, na podstawie odrębnych przepisów, podatkiem akcyzowym;

7.

pozarolnicza działalność gospodarcza zgłoszona we wniosku, o którym mowa w pkt 1, nie jest prowadzona poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W myśl art. 23 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy - zryczałtowany podatek dochodowy w formie karty podatkowej mogą płacić podatnicy prowadzący działalność usługową lub wytwórczo-usługową, określoną w części I tabeli stanowiącej załącznik nr 3 do ustawy, zwanej dalej "tabelą", w zakresie wymienionym w załączniku nr 4 do ustawy - przy zatrudnieniu nieprzekraczającym stanu określonego w tabeli.

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawczyni w dniu 6 maja 2019 r. odwiesiła działalność gospodarczą usługową, opodatkowaną w formie karty podatkowej, która spełnia wszystkie przesłanki, o których mowa w art. 25 ust. 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne. W ramach tej działalności oferuje i wykonuje usługi w zakresie fotografii reportażowej i okolicznościowej (zdjęcia ślubne, portretowe w plenerze, rodzinne, dziecięce). Zdjęcia wykonuje cyfrowym aparatem fotograficznym. Od czerwca 2019 r. Wnioskodawczyni chciałaby poszerzyć ofertę o realizowanie również krótkich filmów z uroczystości weselnych i rodzinnych, czyli przeznaczonych na cele prywatne, które planuje realizować przy pomocy tego samego sprzętu fotograficznego, co zdjęcia, gdyż posiada funkcję filmowania. Gotowy materiał filmowy przekazywałaby drogą elektroniczną bez nośnika. Do realizacji filmu nie będzie angażować specjalistycznych osób, takich jak: dźwiękowiec, oświetleniowiec, kierownik produkcji i innych, których wymaga produkcja filmów kinowych i reklamowych. Zlecenia wideofilmowania ślubów i uroczystości rodzinnych nie mają mieć charakteru reklamowego, agencyjnego. W dniu 18 stycznia 2019 r. otrzymała informację z Urzędu Statystycznego, że wideofilmowanie wesel i uroczystości rodzinnych mieści się w grupowaniu PKD 74.20.Z "Działalność fotograficzna".

Usługi fotograficzne klasyfikują się do symbolu 74.20.23.0 według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług - usługi wykonywania fotografii lub zapisów wideo takich wydarzeń, jak: śluby, wesela, pokazy mody, zawody, itp., Usługa filmowania ślubów, o którą Wnioskodawczyni chce poszerzyć działalność gospodarczą, według PKWiU posiada taki sam symbol, jak usługa fotografii ślubnej, tj. 74.20.23.0.

Zgodnie z art. 4 ust. 1 pkt 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, przez działalność usługową należy rozumieć pozarolniczą działalność gospodarczą, której przedmiotem są czynności zaliczone do usług zgodnie z Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. poz. 1293 i 1435 oraz z 2009 r. poz. 256 i 1753), wydanym na podstawie art. 40 ust. 2 ustawy z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej (Dz. U. z 2018 r. poz. 997, 1000, 1629 i 1669), z zastrzeżeniem pkt 2 i 3.

Usługi fotograficzne wymienione zostały pod poz. 90 załącznika nr 3 do ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne. Zakres tych usług, uprawniający do skorzystania z opodatkowania w formie karty podatkowej, szczegółowo określono w poz. 90 załącznika nr 4 do tej ustawy jako: "Wykonywanie w zakładzie i poza zakładem fotografii, filmów i przeźroczy: portretowych, reportażowych, okolicznościowych, krajobrazowych, technicznych, itp.; wykonywanie fotokopii, wykonywanie prac powierzonych, sporządzanie odbitek fotograficznych na papierze, porcelanie, itp.; przedmiot działalności nie obejmuje prac wykonywanych na kasetach magnetowidowych".

W świetle powołanych przepisów prawa podatkowego oraz przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzić należy, że usługi filmowania świadczone przez Wnioskodawczynię zostały ujęte pod poz. 90 Tabeli miesięcznych stawek podatku dochodowego w formie karty podatkowej, stanowiącej załącznik nr 3, do ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne. W załączniku nr 4 do ww. ustawy, w poz. 90 szczegółowo określono zakres usług (w tym wykonywanie filmów m.in. okolicznościowych) uprawniający do skorzystania z opodatkowania w formie karty podatkowej.

W konsekwencji, w związku z planowanym wprowadzeniem usług filmowych, Wnioskodawczyni będzie miała w dalszym ciągu możliwość do opodatkowania uzyskanych przychodów z tytułu świadczenia usług w ramach prowadzonej działalności gospodarczej zryczałtowanym podatkiem dochodowym w formie karty podatkowej.

W związku z powyższym, stanowisko Wnioskodawczyni uznano za prawidłowe.

Końcowo należy zaznaczyć, że przy wydawaniu niniejszej interpretacji tutejszy Organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Tym samym, jeżeli przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie się różnić od stanu, który wystąpi w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawczyni w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Ponadto nadmienia się, że wydając interpretację w trybie art. 14b z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej nie przeprowadza postępowania dowodowego, w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony do oceny załączonej do wniosku ORD-IN odpowiedzi z Urzędu Statystycznego, jest związany wyłącznie opisem zdarzenia przyszłego przedstawionym przez Wnioskodawczynię i Jej stanowiskiem.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji indywidualnej.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900), przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1.

z zastosowaniem art. 119a;

2.

w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3.

z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n ww. ustawy, nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy - Ordynacja podatkowa).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2018 r. poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl