0113-KDIPT2-1.4011.246.2020.2.MM - PIT w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy - przedstawione we wniosku z dnia 24 lutego 2020 r. (data wpływu 26 lutego 2020 r.), uzupełnionym pismem z dnia 29 maja 2020 r. (data wpływu 3 czerwca 2020 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową jest prawidłowe.

W dniu 26 lutego 2020 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

Wniosek ten nie spełniał wymogów, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.), w związku z czym pismem z dnia 30 kwietnia 2020 r., Nr 0113-KDIPT2-1.4011.246.2020.1.MM, na podstawie art. 13 § 2a, art. 169 § 1 i § 2 w związku z art. 14h powołanej ustawy, wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia. Przy czym, poinformowano Wnioskodawcę, że termin ten zgodnie z art. 15zzs ust. 1 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. - nie rozpoczyna biegu do czasu odwołania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii, ogłoszonych z powodu COVID-19. Wobec tego, że doręczenie wezwania nastąpiło w czasie trwania ww. stanów uzupełnienia braków formalnych należało dokonać w terminie 7 dni od dnia zakończenia tych stanów.

Wezwanie do uzupełnienia ww. wniosku wysłano za pośrednictwem platformy ePUAP w dniu 30 kwietnia 2020 r. (data doręczenia 30 kwietnia 2020 r.; identyfikator poświadczenia doręczenia UPD...). Wnioskodawca uzupełnił powyższy wniosek pismem z dnia 29 maja 2020 r. (data wpływu 3 czerwca 2020 r.), nadanym za pośrednictwem poczty w dniu 1 czerwca 2020 r.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest polskim rezydentem podatkowym, podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Od dnia. września 2017 r. na podstawie wpisu do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej, Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą w zakresie wytwarzania oprogramowania, zakwalifikowaną według klasyfikacji PKD do grupy 62.01.Z. Począwszy od 2019 r. Wnioskodawca w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej świadczy usługi programistyczne na rzecz przedsiębiorcy, będącego osobą fizyczną, również prowadzącego działalność gospodarczą z siedzibą w W. na podstawie wpisu do CEiDG (zwanym dalej: "Zamawiającym"). Zamawiający działa na zasadzie pośrednika, delegując Wnioskodawcę do pracy nad projektami swojego klienta (dalej: "Klient"). Usługi są świadczone na mocy umowy o świadczenie usług z dnia 1 sierpnia 2019 r., tj. zawartej między Wnioskodawcą a Zamawiającym umowy na czas nieokreślony (zwanej w dalszej części niniejszego wniosku: "umową" lub "kontraktem").

W związku z wykonywaniem kontraktu Wnioskodawca otrzymywał i nadal otrzymuje wynagrodzenie z tytułu przeniesienia na rzecz danej Spółki całości autorskich praw majątkowych do wytworzonych przez siebie w toku świadczonych usług programów komputerowych, tj. napisanych w języku programowania kodów. Tworzone przez Wnioskodawcę programy powstają bezpośrednio w wyniku prowadzonej przez Niego działalności rozwojowej. Wnioskodawca przenosi całość autorskich praw majątkowych odpłatnie, uzyskując tym samym dochód z ich sprzedaży. Wnioskodawca nie uzyskuje w ramach ww. umów dochodu z licencjonowania wytworzonego przez siebie oprogramowania. Czynności zlecane Wnioskodawcy nie były i nie są wykonywane pod kierownictwem Zamawiającego, tudzież jakiegokolwiek innego podmiotu/osoby, ani w wyznaczonym przez nich czasie i miejscu. Wnioskodawca ponosi wobec osób trzecich odpowiedzialność za wyniki swojej pracy oraz za wyniki pracy swoich ewentualnych podwykonawców. Wnioskodawcy i Zamawiającego nie łączy stosunek pracy, tylko umowa cywilnoprawna i to Wnioskodawca decyduje o miejscu i czasie świadczenia swoich usług na rzecz Zamawiającego, chyba że specyfika danej czynności wymaga jej wykonania w siedzibie Klienta Zamawiającego, co nie jest regułą i zdarza się sporadycznie. Najczęściej Wnioskodawca pracuje zdalnie. Wnioskodawca, jako przedsiębiorca, ponosi ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną działalnością.

W ramach umowy Wnioskodawca realizuje projekty według specyfikacji biznesowej Klienta, których efektem jest każdorazowo powstanie programu komputerowego, rozumianego jako kod w wybranym języku programowania. Wnioskodawca w ramach pracy nad danym projektem nie tworzy całego systemu klienta od podstaw, ale tworzy dedykowane rozwiązania (uzewnętrznione w postaci kodu źródłowego), które po zaimplementowaniu przez Klienta modyfikują jego system poprzez dodanie nowych funkcjonalności, rozbudowę, optymalizację. Przedstawiona przez Klienta specyfikacja biznesowa nie stanowi wzorca rozwiązania problemu/zadania, ale jedynie wyznacza finalny cel, który Klient chciałby osiągnąć, np. jaki moduł, z jaką konkretną funkcjonalnością ma zostać stworzony. Rozwiązanie zadania od strony programistycznej leży wyłącznie w gestii Wnioskodawcy.

Klientem jest polska spółka prawa handlowego X. Sp. z o.o. z siedzibą w....., działająca w ramach grupy X, tj. struktury powiązanych spółek kapitałowych o międzynarodowym zasięgu, ze spółką m.in. na terytorium Niemiec, będącej odpowiednikiem polskiej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością (GB, w skrócie: GB) - X GB z siedzibą w..... Grupa X jest.... dostawcą informacji kredytowej w Europie oraz jednym z.... podmiotów w skali światowej, dostarczającym.... usługi i rozwiązania z zakresu informacji biznesowej oraz handlowej, zarządzania kredytami i marketingiem. X... jest właścicielem rozbudowanego systemu "...." - platformy wykorzystywanej głównie na rynku niemieckim. Platforma służy do zarządzania ryzykiem poprzez prezentację informacji kredytowych firm i prywatnych osób fizycznych. System agreguje dane i tworzy analizy, które pozwalają zweryfikować wiarygodność i stan finansowy badanych podmiotów gospodarczych, jak również ich udziałowców w nowoczesny sposób, wykorzystując zaawansowane technologie informatyczne. Platforma.... charakteryzuje się bardzo szybkim dostępem do zweryfikowanych danych i umożliwia zakupienie raportu przedstawiającego dane finansowe firmy/osoby. Portal posiada także opcję monitoringu firmy, która pozwala użytkownikowi na otrzymywanie notyfikacji podczas każdej istotnej zmiany dotyczącej interesującego go podmiotu. Wszystkie prace prowadzone przez Wnioskodawcę dotyczą wyżej opisanej platformy...., jednak Wnioskodawca nie przenosi majątkowych praw autorskich do efektu swoich prac bezpośrednio na X..., czy też Klienta - X Sp. z o.o., ale na Zamawiającego, z którym łączy go umowa o świadczenie usług z dnia 1 sierpnia 2019 r. Jak stanowi § 5 umowy: "Jeżeli w wyniku wykonania niniejszej Umowy powstaną utwory w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, Partner (Wnioskodawca) zobowiązuje się przenieść na C (Zamawiający) (sprzedać) posiadane prawa autorskie majątkowe do tych utworów na następujących polach eksploatacji: (...) b) Utwory będące programami komputerowymi - w zakresie:

i. trwałego lub czasowego zwielokrotniania programu komputerowego w całości lub w części jakimikolwiek środkami w jakiejkolwiek formie;

ii. tłumaczenia, przystosowania, zmiany układu lub jakichkolwiek innych zmian w programie komputerowym;

iii. rozpowszechniania, w tym licencjonowania, użyczenia lub najmu, programu komputerowego lub jego kopii."

W ramach wykonywanych przez Wnioskodawcę projektów związanych z.... można wskazać stworzenie programów komputerowych, rozumianych jako kod źródłowy napisany w danym języku programowania, które po zaimplementowaniu w...., np. podnosiły wydajność procesu generowania określonych raportów poprzez ograniczenie ilości pobieranych danych z bazy, dodawały funkcję pomiaru czasu wykonania kodu w serwisach wewnętrznych, funkcję wyświetlania stopnia ryzyka udzielenia kredytu (w technologii XS), funkcję wyświetlania współwłaścicieli firm, funkcję obliczenia posiadanych udziałów w danym podmiocie i szereg innych. Wnioskodawca stworzył dla tego systemu także mechanizm rozróżniania i grupowania typów długów firmy w języku..... usuwający niechciane notyfikacje e-mail, komponenty: 1, 2, 3 i inne. Powyższe wyliczenie ma jedynie charakter przykładowy i nie jest wyczerpujące. Tworząc programy komputerowe Wnioskodawca wykorzystuje technologie: 1, 2, 3, 4, 5 i inne. Modyfikacja systemu.... polega zatem na napisaniu przez Wnioskodawcę od podstaw kodu źródłowego, który następnie zostanie zaimplementowany do kodu źródłowego całej aplikacji - systemu.

Oprogramowanie stworzone przez Wnioskodawcę (kod źródłowy) oddawane jest Zamawiającemu partiami lub w całości. Każda część z wytworzonego oprogramowania jest autorskim dziełem Wnioskodawcy. Zamawiający, Klient, ani nikt inny nie narzuca Wnioskodawcy reguł, czy sposobu zapisu algorytmów, które przyczyniają się do rozwoju lub stworzenia nowego produktu - oprogramowania komputerowego. Tworząc programy komputerowe Wnioskodawca korzysta z rezultatów prowadzonych przez siebie prac rozwojowych i wykorzystuje nowoczesne technologie informatyczne.

Zrealizowanie danego projektu wymaga od Wnioskodawcy każdorazowo twórczego, rozwojowego i systematycznego działania. Wnioskodawca zdobywa i wykorzystuje aktualnie dostępną wiedzę oraz umiejętności programistyczne do tworzenia nowych zastosowań. Nie są to prace rutynowe i każdy projekt prowadzi do powstania nowatorskich w skali działalności Wnioskodawcy produktów - programów komputerowych zapisanych w postaci kodu (np. w języku Java). Wnioskodawca nie implementuje opracowanych już wcześniej rozwiązań. W ramach każdego projektu opracowywane są nowe lub ulepszone produkty informatyczne, niewystępujące dotychczas w praktyce gospodarczej Wnioskodawcy lub na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących. Prace nad danym projektem prowadzone są w sposób uporządkowany, według przyjętego planu i strategii. Rozpoczynają się od wyznaczenia celu oraz rozpisania go na poszczególne etapy. Następnie Wnioskodawca analizuje dostępne zasoby, których fundament stanowi posiadana wiedza ekspercka w zakresie programowania. Końcowo ustalany jest harmonogram pod dany projekt. W toku prowadzonych prac Wnioskodawca rozwija swoje umiejętności programistyczne i poszerza wiedzę w tej dziedzinie.

Programy komputerowe, powstające w wyniku realizacji zobowiązań podjętych na mocy ww. umowy zawartej z Zamawiającym, tworzone są wyłącznie w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej (prace B+R), spełniającej definicję zawartą w art. 5a pkt 38 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1387, z późn. zm.). Ponadto, charakteryzują się one tak dużą oryginalnością oraz indywidualnością, że stanowią utwór podlegający ochronie prawnej na podstawie przepisów ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wnioskodawca nie nabywa wyników prac B+R prowadzonych przez inne podmioty, ani praw autorskich innych podmiotów, lecz wytwarza je samodzielnie.

Odnośnie honorarium umowa przewiduje, że Wnioskodawcy przysługuje od Zamawiającego wynagrodzenie określane według stawek godzinowych (za jedną godzinę pracy). Zgodnie z § 4 umowy, za dany miesiąc kalendarzowy, stanowiący jednostkowy okres rozliczeniowy, łączne wynagrodzenie z tytułu wykonania powierzonych usług obliczane jest jako iloczyn liczby przepracowanych godzin oraz stawki za godzinę. To postanowienie koresponduje z cytowanym wyżej § 5 umowy, w którego wyraźnie wynika, że w razie stworzenia przez Wnioskodawcę programów komputerowych podlegających ochronie prawnoautorskiej, Wnioskodawca sprzedaje autorskie prawa majątkowe do tych programów. Sprzedaje, zatem jest to czynność odpłatna, a wielkość honorarium za przeniesienie autorskich praw majątkowych do napisanych kodów strony ustalają, wobec braku odrębnych postanowień, jako liczbę godzin poświęconych przez Wnioskodawcę na tworzenie programów komputerowych w danym okresie rozliczeniowym i stawki godzinowej.

Wnioskodawca prowadzi uproszczoną księgę podatkową w postaci podatkowej księgi przychodów i rozchodów, zgodnie z przepisami rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Dodatkowo, Wnioskodawca prowadzi odrębną ewidencję dla każdego projektu, w ramach którego powstaje autorskie prawo do programu komputerowego. Ewidencja zawiera wszystkie elementy, o których mowa w art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest ewidencją odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów i pozwala na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

W piśmie z dnia 29 maja 2020 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, Wnioskodawca wskazał, że formą opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej, o której mowa we wniosku, jest podatek liniowy 19%. Wnioskodawca udziela rękojmi na stworzone przez siebie programy komputerowe, a Jego odpowiedzialność za wady i niedopełnienie obowiązków wynika z uregulowań ustawowych. W związku z nienależytym wykonaniem umowy Zamawiający ma prawo wystąpić do Wnioskodawcy z roszczeniem. Odpowiedzialność wobec osób trzecich, które zakupią program od Zamawiającego, ma charakter roszczenia regresowego względem Wnioskodawcy. Wnioskodawca pracuje samodzielnie nad tworzonym przez siebie kodem, który po implementacji skutkuje ulepszeniem, rozbudową lub modyfikacją innego programu komputerowego - P. Kod tworzony wyłącznie przez Wnioskodawcę, jako samodzielny komponent lub funkcjonalność, również stanowi utwór w postaci programu komputerowego na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych i to ujęcie takich utworów miał na celu Wnioskodawca. Reasumując, Wnioskodawca jest wyłącznym twórcą oprogramowania i tylko Jemu przysługiwały prawa autorskie.

Wnioskodawca uzyskuje w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej przychody ze sprzedaży majątkowych prawa autorskich do programu komputerowego, zgodnie z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Sporadycznie Wnioskodawca uzyskuje przychody z innych źródeł, ale oddziela je od przychodów ze sprzedaży majątkowych prawa autorskich do programów komputerowych. Zgodnie z § 5 ust. 2 umowy Wnioskodawca wraz z przeniesieniem autorskich praw majątkowych przenosi (sprzedaje) na Zamawiającego prawo do zezwalania na wykonywanie zależnych praw autorskich do wytworzonego oprogramowania.

Wnioskodawca prowadzi ewidencję, o której mowa w art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w sposób zapewniający wyodrębnienie poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej oraz ustalenie przychodu, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz w sposób pozwalający na wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przypadających na każde kwalifikowane, począwszy od dnia zawarcia umowy o świadczenie usług, zawartej między Wnioskodawcą a Zamawiającym, o której mowa we wniosku, tj. od dnia 1 sierpnia 2019 r. Wnioskodawca chciałby zastosować preferencyjną stawkę opodatkowania za 2019 r.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy kwalifikowane dochody z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uzyskane w ramach opisanej sytuacji gospodarczej Wnioskodawca może opodatkować stawką 5%, zgodnie z art. 30ca ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawcy, chce On skorzystać z przepisów art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, które w związku z obowiązującymi od 1 stycznia 2019 r. regulacjami IP BOX umożliwiają zastosowanie 5% stawki opodatkowania dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

W tym celu Wnioskodawca od początku 2019 r. prowadzi na bieżąco i w należyty sposób ewidencję odrębną od księgi przychodów i rozchodów, w której wykazuje informacje księgowe, zgodne z wymogami art. 30cb ww. ustawy. Ewidencja ta jest prowadzona poprzez sporządzanie techniką komputerową w postaci arkusza kalkulacyjnego kumulatywnego, comiesięcznego zestawienia dokumentów, które potwierdzają poniesione wydatki dotyczące projektu kwalifikowanego IP na koniec danego miesiąca. Informacje księgowe zawarte w owej ewidencji pozwalają: ustalić przychody, koszty uzyskania przychodów i dochód (stratę) przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, ustalić łączny dochód z kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W wydanych "Objaśnieniach podatkowych z dnia 15 lipca 2019 r., dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej - IP Box" Ministerstwo Finansów zachęca podatników, szczególnie tych prowadzących działalność związaną z wytwarzaniem oprogramowania, do składania wniosków o wydanie indywidualnej interpretacji podatkowej w tym zakresie ze względu na dynamikę zmian w budowie i działaniu programów komputerowych oraz ze względu na brak wykształconej praktyki przepisów związanych z IP BOX.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od dnia 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym. Na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2193), w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 30ca i art. 30cb. Ustawa ta wprowadziła do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych korzystne rozwiązanie podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej, (tzw. IP BOX, Innovation Box).

W uzasadnieniu do projektu powyższej ustawy, wskazano, że proponowane w projekcie ustawy rozwiązanie polega na preferencyjnym opodatkowaniu 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z praw własności intelektualnej, których podatnik jest właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem lub posiada prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej i, które są chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego, zwane dalej "kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej".

" (...) Dochodem kwalifikującym się do ulgi Innovation Box jest dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również, co istotne, dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej. Warunkiem koniecznym dla skorzystania z projektowanej preferencji jest wymóg prowadzenia przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co stanowi wyraz realizacji zasady nexus. (...) Podatnik, który będzie chciał skorzystać z projektowanej preferencji będzie zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z praw IP powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac".

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1387, z późn. zm.), podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

8. autorskie prawo do programu komputerowego - podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 ww. ustawy).

Zgodnie natomiast z art. 30ca ust. 7 cytowanej ustawy, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

Stosownie do art. 30ca ust. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przepisy ust. 1-13 stosuje się odpowiednio do dochodów z licencji do korzystania z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej przysługującej podatnikowi na podstawie umowy, w której zastrzeżono wyłączność korzystania przez podatnika z tego prawa, pod warunkiem uprzedniego prowadzenia przez podatnika prac badawczo-rozwojowych, których efektem jest kwalifikowane prawo własności intelektualnej, na które udzielono tej licencji.

Powyższy przepis stanowi, że jednym z warunków do skorzystania z preferencji IP BOX jest posiadanie licencji do korzystania z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej przysługującej podatnikowi na podstawie umowy, w której zastrzeżono wyłączność korzystania przez podatnika z tego prawa (tzw. licencja wyłączna).

Zatem art. 30ca ust. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych reguluje sytuację, w której podatnik uprzednio wytworzył kwalifikowane prawo własności intelektualnej w ramach prowadzonych przez siebie prac badawczo-rozwojowych i korzysta z niego na podstawie umowy, w której zastrzeżono wyłączność korzystania z tego prawa (np. w ramach licencji wyłącznej), jednak nie jest jego właścicielem. Taka sytuacja może wystąpić wskutek wykonywania prac badawczo-rozwojowych na zlecenie innego podmiotu (powiązanego lub niepowiązanego).

Na podstawie art. 30cb ust. 1 ww. ustawy, podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji (art. 30cb ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Według art. 30cb ust. 3 ww. ustawy, w przypadku, gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Jak wynika z powyższych regulacji podatnicy, którzy opodatkowują dochody z kwalifikowanych IP stawką 5%, mają obowiązek prowadzenia wyodrębnionej ewidencji dla wszystkich operacji finansowych związanych z uzyskiwaniem tych dochodów. Przepisy o IP Box nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box. Jednak dla celów obliczenia dochodu z kwalifikowanego IP istotne jest, by ewidencja ta była prowadzona w sposób należyty tak, aby móc w rocznym zeznaniu podatkowym wykazać łączną sumę przychodów, kosztów podatkowych, dochodów, strat, dochodów podlegających opodatkowaniu stawką 5% oraz dochodu, który nie będzie podlegał preferencyjnemu opodatkowaniu.

Podkreślić należy, że obowiązek bieżącego i prawidłowego wyodrębniania przychodów i kosztów dotyczących kwalifikowanego IP dotyczy również podatników prowadzących rozliczenia w formie podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Najprostszym dostępnym rozwiązaniem jest wówczas stworzenie arkusza kalkulacyjnego zawierającego comiesięczne zestawienie dokumentów, które potwierdzają poniesione wydatki dotyczące projektu kwalifikowanego IP na koniec danego miesiąca. Zestawienie takie obejmuje wydatki od początku realizacji działalności badawczo-rozwojowej, która zmierza do wytworzenia, rozwinięcia lub ulepszenia kwalifikowanego IP do końca danego miesiąca kalendarzowego. Zestawienie to sporządzane jest poprzez narastające ujęcie wydatków w odniesieniu do poszczególnych zadań. Należy je sporządzać w oparciu o zestawienie dokumentów potwierdzających poniesione wydatki.

Odnosząc się do powyższego należy stwierdzić, że fakt sporządzenia odrębnej ewidencji dopiero w przyszłości nie wypełnia przesłanki z art. 30cb ust. 1 i ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Rzetelne dokumentowanie, monitorowanie na bieżąco wszystkich operacji finansowych dotyczących IP BOX nie może bowiem polegać na zaewidencjonowaniu i wyodrębnieniu ich na koniec okresu rozliczeniowego. Stworzenie w przyszłości odrębnej ewidencji tylko po to, aby wypełnić obowiązek wynikający z powołanego przepisu, nawet w sytuacji, kiedy na jej podstawie możliwe będzie prawidłowe określenie podstawy opodatkowania stawką 5%, uniemożliwia zastosowanie preferencyjnej stawki opodatkowania uzyskiwanych dochodów.

Z przedstawionego opisu wynika, że Wnioskodawca od dnia... września 2017 r. prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą w zakresie wytwarzania oprogramowania, zakwalifikowaną według klasyfikacji PKD do grupy 62.01.Z. Począwszy od 2019 r. Wnioskodawca w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej świadczy usługi programistyczne na rzecz przedsiębiorcy (Zamawiający). Zamawiający działa na zasadzie pośrednika, delegując Wnioskodawcę do pracy nad projektami swojego klienta. Usługi są świadczone na mocy umowy o świadczenie usług z dnia 1 sierpnia 2019 r., tj. zawartej między Wnioskodawcą a Zamawiającym umowy na czas nieokreślony. W związku z wykonywaniem kontraktu Wnioskodawca otrzymywał i nadal otrzymuje wynagrodzenie z tytułu przeniesienia na rzecz danej Spółki całości autorskich praw majątkowych do wytworzonych przez siebie w toku świadczonych usług programów komputerowych, tj. napisanych w języku programowania kodów. Tworzone przez Wnioskodawcę programy powstają bezpośrednio w wyniku prowadzonej przez Niego działalności rozwojowej. Wnioskodawca przenosi całość autorskich praw majątkowych odpłatnie, uzyskując tym samym dochód z ich sprzedaży. Czynności zlecane Wnioskodawcy nie były i nie są wykonywane pod kierownictwem Zamawiającego. W ramach umowy Wnioskodawca realizuje projekty według specyfikacji biznesowej Klienta, których efektem jest każdorazowo powstanie programu komputerowego, rozumianego jako kod w wybranym języku programowania. Wnioskodawca w ramach pracy nad danym projektem nie tworzy całego systemu Klienta od podstaw, ale tworzy dedykowane rozwiązania (uzewnętrznione w postaci kodu źródłowego), które po zaimplementowaniu przez Klienta modyfikują jego system poprzez dodanie nowych funkcjonalności, rozbudowę, optymalizację. Modyfikacja systemu polega zatem na napisaniu przez Wnioskodawcę od podstaw kodu źródłowego, który następnie zostanie zaimplementowany do kodu źródłowego całej aplikacji - systemu. Oprogramowanie stworzone przez Wnioskodawcę (kod źródłowy) oddawane jest Zamawiającemu partiami lub w całości. Każda część z wytworzonego oprogramowania jest autorskim dziełem Wnioskodawcy. Zamawiający, Klient, ani nikt inny nie narzuca Wnioskodawcy reguł, czy sposobu zapisu algorytmów, które przyczyniają się do rozwoju lub stworzenia nowego produktu - oprogramowania komputerowego. Tworząc programy komputerowe Wnioskodawca korzysta z rezultatów prowadzonych przez siebie prac rozwojowych i wykorzystuje nowoczesne technologie informatyczne. Zrealizowanie danego projektu wymaga od Wnioskodawcy każdorazowo twórczego, rozwojowego i systematycznego działania. Wnioskodawca zdobywa i wykorzystuje aktualnie dostępną wiedzę oraz umiejętności programistyczne do tworzenia nowych zastosowań. Nie są to prace rutynowe i każdy projekt prowadzi do powstania nowatorskich w skali działalności Wnioskodawcy produktów - programów komputerowych zapisanych w postaci kodu (np. w języku Java). Wnioskodawca nie implementuje opracowanych już wcześniej rozwiązań. W ramach każdego projektu opracowywane są nowe lub ulepszone produkty informatyczne, niewystępujące dotychczas w praktyce gospodarczej Wnioskodawcy lub na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących. Prace nad danym projektem prowadzone są w sposób uporządkowany, według przyjętego planu i strategii. Wnioskodawca analizuje dostępne zasoby, których fundament stanowi posiadana wiedze ekspercka w zakresie programowania. Programy komputerowe, powstające w wyniku realizacji zobowiązań podjętych na mocy ww. umowy zawartej z Zamawiającym, tworzone są wyłącznie w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, spełniającej definicję zawartą w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wnioskodawca począwszy od dnia zawarcia umowy o świadczenie usług zawartej między Wnioskodawcą a Zamawiającym, o której mowa we wniosku, tj. od dnia 1 sierpnia 2019 r. ewidencję dla każdego projektu, w ramach którego powstaje autorskie prawo do programu komputerowego. Ewidencja zawiera wszystkie elementy, o których mowa w art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jest ewidencją odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów i pozwala na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

Kod tworzony wyłącznie przez Wnioskodawcę, jako samodzielny komponent lub funkcjonalność, również stanowi utwór w postaci programu komputerowego na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wnioskodawca uzyskuje w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej przychody ze sprzedaży majątkowych prawa autorskich do programu komputerowego, zgodnie z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawca chciałby zastosować preferencyjną stawkę opodatkowania za 2019 r.

Odnosząc powyżej przedstawiony stan faktyczny do zanalizowanych przepisów prawa stwierdzić należy, że autorskie prawo do programu komputerowego gwarantowane jest na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2018 r. poz. 1191, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, nie podlegają ochronie.

W celu poprawnego zastosowania preferencji IP Box wobec autorskiego prawa do programu komputerowego należy nadać mu znaczenia funkcjonalne, celowościowe i rozszerzające, w zgodzie z najbardziej istotnym międzynarodowym kontekstem przepisów o IP Box, czyli Raportem OECD BEPS Plan Działania nr 5. Zgodnie z akapitem 34 tego Raportu, copyrighted software, nie tylko program komputerowy chroniony prawem autorskim, ale szerzej oprogramowanie chronione prawem autorskim, może zawierać się w katalogu kwalifikowanych IP jako aktywo funkcjonalnie ekwiwalentne do patentu. OECD wskazuje, że oprogramowanie chronione prawem autorskim dzieli podstawowe cechy patentów, ponieważ jest nowatorskie, nieoczywiste i użyteczne, a zatem zasadniczo wynika z prowadzenia innowacyjnej działalności badawczo-rozwojowej, której prowadzenie powinny stymulować przepisy o IP Box. OECD stwierdza także, że nie wszystkie jurysdykcje zapewniają ochronę patentową oprogramowania i dlatego wielu podatników, którzy wytwarzają oprogramowanie, musi posiadać prawa autorskie, zamiast polegać na ochronie patentowej. Włączenie oprogramowania chronionego prawem autorskim do definicji funkcjonalnie równoważnych kwalifikowanych IP zapewnia również, że różne traktowanie oprogramowania na mocy prawa patentowego różnych jurysdykcji nie ma wpływu na to, czy dochody z oprogramowania mogą korzystać z różnych regulacji IP Box.

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie - definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów - podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być, zgodnie z wykładnią celowościową i kontekstualną (ww. Raport OECD), uznane za kwalifikowane IP w świetle rozszerzającej wykładni art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Biorąc pod uwagę powyższe stwierdzić należy, że kwalifikowane prawo własności intelektualnej to prawo własności spełniające łącznie trzy warunki:

* zostało wytworzone (rozwinięte lub ulepszone) przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej;

* należy do jednej z kategorii wymienionych w katalogu w art. 30ca ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych;

* podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczypospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska.

Mając na uwadze przedstawiony opis stanu faktycznego oraz powołane przepisy prawa podatkowego, stwierdzić należy, że uzyskiwane przez Wnioskodawcę dochody z tytułu przenoszenia autorskich praw do tworzonego programu komputerowego (oprogramowania), które stanowi utwór prawnie chroniony, wytwarzanego w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, kwalifikuje się do dochodów z kwalifikowanego IP w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wobec tego Wnioskodawca może skorzystać z preferencyjnego opodatkowania dochodów ze sprzedaży tworzonego oprogramowania wg stawki 5%.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Zatem interpretacje indywidualne prawa podatkowego wydawane są wyłącznie na wniosek zainteresowanego i tylko w jego indywidualnej sprawie. Zainteresowanym jest każdy, kto złoży wniosek w sprawie indywidualnej, która jego dotyczy. W związku z tym, zaznacza się, że niniejsza interpretacja odnosi się tylko i wyłącznie do Wnioskodawcy, jako osoby występującej z wnioskiem, natomiast nie chroni pozostałych programistów, z którymi współpracuje.

Końcowo zaznaczyć należy, że tutejszy Organ wydając interpretację w trybie art. 14b ustawy - Ordynacja podatkowa, jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez Wnioskodawcę i Jego stanowiskiem, tym samym Organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku.

Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie zgodne ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub postępowania kontrolnego organu kontroli celno-skarbowej. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku ww. postępowań okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Jeżeli przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego będzie się różnił od stanu występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji indywidualnej.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n ww. ustawy, nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy - Ordynacja podatkowa).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.