0113-KDIPT1-3.4012.91.2020.2.MWJ - Opodatkowanie podatkiem VAT sprzedaży udziału w działce.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.).) oraz art. 15zzs ust. 7 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz. U. poz. 374 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 30 stycznia 2020 r. (data wpływu 4 lutego 2020 r.), uzupełnionym pismem z dnia 10 kwietnia 2020 r. (data wpływu 16 kwietnia 2020 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie niepodlegania opodatkowaniu podatkiem VAT sprzedaży udziału w działce nr 1 - jest nieprawidłowe.

W dniu 4 lutego 2020 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie niepodlegania opodatkowaniu podatkiem VAT sprzedaży udziału w działce nr 1.

Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem z dnia 10 kwietnia 2020 r. (data wpływu 16 kwietnia 2020 r.) w zakresie doprecyzowania opisu sprawy, pytania oraz stanowiska.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe

(ostatecznie doprecyzowane w uzupełnieniu wniosku).

Wnioskodawca jest współwłaścicielem niezabudowanej nieruchomości położonej w... przy ul...., dla której Sąd Rejonowy w... V Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą nr... (dalej jako: Nieruchomość). W dniu sporządzenia niniejszego wniosku udziały w Nieruchomości prezentują się następująco:

Nieruchomość została nabyta w dniu 20 września 2000 r. od... oraz... na mocy umowy sprzedaży zawartej w formie aktu notarialnego sporządzonego przez notariusza... (repretorium A nr...). Sprzedający nie prowadzili działalności gospodarczej, zaś Nieruchomość nie stanowiła składnika przedsiębiorstwa. Sprzedaż nastąpiła za cenę... zł. Do ceny nie został doliczony podatek od towarów i usług.

W 2000 r. Wnioskodawca razem z bratem prowadzili działalność gospodarczą w ramach spółki cywilnej... (dalej jako: Spółka Cywilna).

Zgodnie z treścią umowy sprzedaży, nabycie Nieruchomości nastąpiło w celu prowadzenia na niej działalności gospodarczej w ramach Spółki Cywilnej. Nieruchomość została wpisana do ewidencji środków trwałych Spółki Cywilnej.

Należy jednak wskazać, że wspólnicy Spółki Cywilnej nie dokonywali odpisów amortyzacyjnych z tytułu jej posiadania. Nieruchomość nigdy nie była wykorzystywana w działalności gospodarczej. Od dnia jej nabycia współwłaściciele nie dokonali nakładów na Nieruchomość. Do dnia dzisiejszego nie została ona zabudowana. Nieruchomość nigdy nie służyła jako plac postojowy, skład towarów, nie posadowiono na niej także ogłoszeń czy banerów reklamowych. Nieruchomość nie była także przedmiotem najmu czy dzierżawy na rzecz innych podmiotów prowadzących działalność gospodarczą.

Nieruchomość jest sklasyfikowana w ewidencji gruntów i budynków jako użytek rolny. Na nieruchomości nie jest prowadzona działalność rolnicza, jest ona porośnięta wysoką trawą i częściowo zakrzewiona. Od 2014 r. właściciele Nieruchomości regulują zobowiązanie podatkowe z tytułu podatku rolnego, zatem korzystają ze zwolnienia od podatku od nieruchomości.

W dniu 23 listopada 2001 r. przez wzgląd na przekroczenie ustawowego limitu obrotów Spółki Cywilnej, została ona przekształcona w. Spółka jawna (dalej: Spółka Jawna). W skład tej spółki wchodzili początkowo dotychczasowi wspólnicy Spółki Cywilnej, tj. Wnioskodawca oraz brat Wnioskodawcy. Następnie przystąpili do niej żona Wnioskodawcy oraz Spółka z o.o. Numer tej spółki w KRS był następujący:... Z dniem przekształcenia Spółka Cywilna uległa rozwiązaniu.

W dalszej kolejności w dniu... kwietnia 2018 r. doszło do przekształcenia Spółki Jawnej w Spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością Spółkę komandytową (dalej: Spółka Komandytowa). Początkowo w skład spółki wchodzili wszyscy wspólnicy Spółki Jawnej, jednak w 2018 r. wystąpił z niej brat Wnioskodawcy. Spółka ta funkcjonuje do dnia dzisiejszego. Jej obecny skład osobowy to: Wnioskodawca, żona Wnioskodawcy oraz. Spółka z o.o. KRS tej spółki to:.

Nieruchomość nie została wpisana do ewidencji środków trwałych Spółki Jawnej ani Spółki Komandytowej.

Na dzień złożenia niniejszego wniosku jeden ze współwłaścicieli - brat Wnioskodawcy nie prowadzi działalności gospodarczej, zarówno jako indywidualny przedsiębiorca, jak również jako wspólnik spółki handlowej. Obecnie posiada status bezrobotnego.

Dodać należy, że Nieruchomość została objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, numer i data uchwały Rady Miejskiej w...:. z dnia 15 września 2016 r. Według planu, Nieruchomość jest położona na terenie właściwym dla zabudowy produkcyjnej, składów i magazynów oraz zabudowy usługowej (2PU). Według uchwały, dla tych terenów ustalono przeznaczenie podstawowe w postaci terenów zabudowy produkcyjnej, składów, magazynów, zabudowy usługowej oraz rzemiosła.

W najbliższym czasie właściciele Nieruchomości zamierzają ją sprzedać. W dniu... grudnia 2019 r. została podpisana przedwstępna umowa sprzedaży pod warunkiem ze Spółką Akcyjną "...". Potencjalny nabywca jest zatem przedsiębiorcą. Umowa została zawarta w formie aktu notarialnego.

W piśmie z dnia 10 kwietnia 2020 r. (będącym uzupełnieniem wniosku), Wnioskodawca w pierwszej kolejności ponownie przedstawił wskazany we wniosku z dnia... stycznia 2020 r. opis sprawy uzupełniając go o informację, że nieruchomość nie była także przedmiotem najmu czy dzierżawy na rzecz innych podmiotów prowadzących działalność gospodarczą, za wyjątkiem opisanym w odpowiedzi na pytanie nr 17. Czynności te nie były także podjęte na przysługującym Wnioskodawcy udziale we współwłasności.

Następnie Wnioskodawca udzielił odpowiedzi na zadane przez Organ we wezwaniu pytania:

1. Zgodnie z treścią księgi wieczystej, numer działki ewidencyjnej to 1, obręb..., identyfikator działki:.

2. Przedmiotowa działka nie została formalnie przekazana do majątku prywatnego Wnioskodawcy. Nieruchomość została zakupiona w celu prowadzenia na niej działalności gospodarczej w formie Spółki Cywilnej, została wpisana do ewidencji środków trwałych tej Spółki, jednak nigdy nie doszło do dokonania odpisów amortyzacyjnych ani do faktycznego wykorzystania Nieruchomości na cele gospodarcze.

Po przekształceniu Spółki Cywilnej w Spółkę Jawną Nieruchomość nie została wpisana do ewidencji środków trwałych Spółki Jawnej, nie została ona też wymieniona w uchwale o przekształceniu. Po dokonaniu przekształcenia Spółka Cywilna utraciła podmiotowość na potrzeby podatku od towarów i usług. Zdaniem Wnioskodawcy, od tego momentu Nieruchomość (a ściślej - udział w prawie własności) formalnie należy traktować jako składnik majątku prywatnego Wnioskodawcy, tj. majątku nieprzeznaczonego na prowadzenie działalności gospodarczej. Do przekształcenia doszło w dniu 23 listopada 2001 r.

3. Wnioskodawca nie podejmował formalnych aktów przekazania Nieruchomości do swojego majątku prywatnego, w tym nie wystawiał w tym celu żadnych dokumentów.

4. Nieruchomość nigdy nie była wykorzystywana w celu prowadzenia działalności gospodarczej przez Spółkę Cywilną jak również podczas jej nabycia Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku od towarów i usług podczas jej zakupu. Jak wskazano wcześniej, Wnioskodawca nie podejmował formalnych aktów przekazania udziału w nieruchomości do majątku prywatnego. Jego zdaniem, czynność przekazania była czynnością niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

5. Wnioskodawca nie podejmował formalnych aktów przekazania Nieruchomości do swojego majątku prywatnego, w tym nie wystawiał w tym celu żadnych dokumentów.

6. Nieruchomość stanowi obecnie nieużytek, jest porośnięta wysoką trawą i częściowo zakrzewiona. Wnioskodawca prowadzi na niej sporadycznie podstawowe prace ogrodnicze, które mają na celu utrzymanie jej w niepogorszonym stanie. Nieruchomość nie jest wykorzystywana w jakiejkolwiek działalności gospodarczej, ani nie służy zaspokojeniu osobistych potrzeb Wnioskodawcy (np. do wypoczynku czy składowania majątku prywatnego).

7. Wnioskodawca nigdy nie wykorzystywał Nieruchomości w działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2. Nieruchomość nie była i nie jest wykorzystywana w działalności produkcyjnej, handlowej i usługowej. Dotyczy to wykorzystywania Nieruchomości w ramach indywidualnej działalności gospodarczej Wnioskodawcy, jak i przedsiębiorstwa prowadzonego w formie Spółki Cywilnej. Wnioskodawca nie planuje także wykorzystywania Nieruchomości w tych celach.

8. Nieruchomość nie była wykorzystywana w działalności Spółki Jawnej. Nieruchomość nie była i nie jest wykorzystywana w działalności Spółki Komandytowej. Wnioskodawca nie planuje także wykorzystywania Nieruchomości w tych celach w ramach Spółki Komandytowej.

9. Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego został uchwalony najprawdopodobniej z inicjatywy Rady Gminy Miasta.... Wnioskodawca nie uczestniczył w procesie uchwalania planu ani nie wyszedł z inicjatywą jego uchwalenia.

10.:

a. Zgodnie z treścią umowy przedwstępnej, kupujący:

* zobowiązany będzie do zapłaty umówionej ceny oraz do odbioru (objęcia w posiadanie) Nieruchomości,

* zobowiązany jest do pozyskania niezbędnych uprawnień administracyjnych - szerzej w pkt b,

* zobowiązany jest do przeprowadzenia badań geotechnicznych w celu potwierdzenia, czy Nieruchomość może zostać zabudowana zgodnie z zamierzeniem kupującego,

* zobowiązany jest do uzyskania promesy na sprzedaż alkoholu pow. 4,5% w planowanym obiekcie,

Natomiast sprzedający:

* zobowiązani będą do sprzedaży Nieruchomości, tj. przeniesienia jej własności na kupującego,

* zobowiązani są do utrzymania dotychczasowego stanu Nieruchomości - do zapobiegnięcia jej ponadnormatywnemu zanieczyszczeniu,

* zobowiązani są do uzyskania interpretacji podatkowej objętej niniejszym wnioskiem,

* zobowiązani są do uzyskania zgody na wykreślenie wpisów z działu IV księgi wieczystej prowadzonej dla Nieruchomości,

* zobowiązani są do uzyskania dokonania wpisu w dziale III księgi wieczystej prowadzonej dla Nieruchomości dotyczącego ujawnienia roszczenia kupującego o przeniesienie prawa własności Nieruchomości,

* zobowiązani są do nieobciążania prawa własności Nieruchomości,

* udzielili w ramach umowy przedwstępnej pełnomocnictwa, szerzej w pkt c),

* oświadczyli, że wyrażają zgodę na dysponowanie przez Kupującego nieruchomością na cele budowlane,

* oświadczyli, że wyrażają zgodę na usytuowanie przez Kupującego własnym kosztem i staraniem tymczasowego przyłącza energetycznego na Nieruchomości,

* zobowiązani są do powstrzymania się od działań mających na celu zmianę stanu prawnego i faktycznego, która będzie powodowała pogorszenie sytuacji kupującego, zobowiązani są do przedłożenia przed zwarciem umowy przyrzeczonej zaświadczenia o niezaleganiu w opłacaniu składek na ubezpieczenie społeczne, zaświadczenia o braku zaległości podatkowych, zaświadczenia o niezaleganiu w podatku od nieruchomości,

Strony są także zobowiązane do zgodnej współpracy i udzielania sobie wzajemnie wszelkiej pomocy w celu zawarcia umowy przyrzeczonej.

b. Strony zobowiązały się do zawarcia umowy przyrzeczonej w ciągu 14 dni od dnia spełnienia łącznie następujących warunków:

* uzyskania przez kupującego ostatecznej i wykonalnej decyzji o pozwoleniu na budowę, dotyczącą zabudowania Nieruchomości obiektem handlowym,

* uzyskania przez kupującego ostatecznej i wykonalnej decyzji przez właściwy organ lub zarządcę drogi, zezwalającą na lokalizację zjazdu na przedmiotową nieruchomość lub pozwolenia na budowę przedmiotowego zjazdu według koncepcji kupującego, a także uzyskania zapewnienia zarządcy drogi o niewprowadzeniu ograniczeń tonażowych utrudniających obsługę komunikacyjną nieruchomości,

* niestwierdzenia ponadnormatywnego zanieczyszczenia nieruchomości skutkującego koniecznością rekultywacji,

* potwierdzenia badaniami geotechnicznymi możliwości posadowienia na nieruchomości budynków przy zastosowaniu tradycyjnych technologii budowlanych,

* uzyskania przez kupującego warunków technicznych przyłączy - kanalizacji sanitarnej, wodnej, deszczowej oraz przyłącza energetycznego, zgodnie z koncepcją kupującego, uzyskania warunków technicznych usunięcia kolizji infrastruktury technicznej z planowanym obiektem handlowym,

* uzyskania przez sprzedających interpretacji indywidualnej w sprawie objętej niniejszym wnioskiem,

* uzyskania promesy na sprzedaż alkoholu powyżej 4,5% w planowanym obiekcie, uzyskania zgody wierzycieli na wykreślenie wpisów z działu IV księgi wieczystej dotyczącej Nieruchomości,

* Kupujący może również zrezygnować z ww. warunków i domagać się podpisania umowy przyrzeczonej mimo niespełnienia jednego lub kilku z nich. Warunki powinny zostać spełnione do dnia 30 grudnia 2020 r.

c. Wnioskodawca oraz pozostali współwłaściciele udzielili pełnomocnictwa kupującemu do występowania przed organami administracji publicznej w celu uzyskania decyzji i pozwoleń wymienionych w pkt b), w tym pozwolenia na budowę obiektu handlowego.

d. Wnioskodawca udzielił pełnomocnictwa do uzyskania następujących decyzji i pozwoleń wymienionych w pkt b), tj.:

* uzyskania przez kupującego ostatecznej i wykonalnej decyzji o pozwoleniu na budowę, dotyczącą zabudowania Nieruchomości obiektem handlowym,

* uzyskania przez kupującego ostatecznej i wykonalnej decyzji przez właściwy organ lub zarządcę drogi, zezwalającą na lokalizację zjazdu na przedmiotową nieruchomość lub pozwolenia na budowę przedmiotowego zjazdu według koncepcji kupującego, a także uzyskania zapewnienia zarządcy drogi o niewprowadzeniu ograniczeń tonażowych utrudniających obsługę komunikacyjną nieruchomości,

* uzyskania przez kupującego warunków technicznych przyłączy - kanalizacji sanitarnej, wodnej, deszczowej oraz przyłącza energetycznego, zgodnie z koncepcją kupującego,

* uzyskania warunków technicznych usunięcia kolizji infrastruktury technicznej z planowanym obiektem handlowym,

* uzyskania promesy na sprzedaż alkoholu powyżej 4,5% w planowanym obiekcie,

e. Zasadniczo kupujący powinien uzyskać wszystkie ww. decyzje i uprawnienia, a także dokonać innych czynności (np. badań geotechnicznych) gdyż stanowią one warunek podpisania umowy przyrzeczonej. Kupujący może jednak zrezygnować z ww. warunków i domagać się podpisania umowy przyrzeczonej mimo niespełnienia jednego lub kilku z nich.

11. Nieruchomość została objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego. W stosunku do Nieruchomości nie wydano decyzji o ustaleniu warunków zabudowy. Sprzedający ani kupujący nie planują złożyć wniosku o wydanie takiej decyzji. Według informacji przekazanych przez kupującego, wystąpił on z wnioskiem o wydanie decyzji ws. pozwolenia na budowę, bez uprzedniego wniosku o ustalenie warunków zabudowy.

12. Przed sprzedażą Nieruchomości najprawdopodobniej dojdzie do wydania decyzji o pozwoleniu na budowę. Wniosek w tym przedmiocie złożył kupujący, do czego został umocowany przez sprzedających. Kupujący może jednak zdecydować, że podpisze umowę sprzedaży przed uzyskaniem decyzji o pozwoleniu na budowę.

13. Zasadniczo inicjatywa w tym przedmiocie spoczywa na kupującym. Według zamierzenia kupującego, przed podpisaniem decyzji wobec Nieruchomości zostaną wydane następujące decyzje i pozwolenia (poza decyzją w przedmiocie pozwolenia na budowę):

Kupujący może jednak zrezygnować z ww. warunków i domagać się podpisania umowy przyrzeczonej mimo niespełnienia jednego lub kilku z nich.

14. Nieruchomość posiada bezpośredni dostęp do drogi publicznej.

15. Na pytanie o treści: "Jeżeli odpowiedź brzmi negatywnie, należy wskazać czy Wnioskodawca wystąpił/zamierza wystąpić o wydzielenie drogi wewnętrznej/dróg wewnętrznych, stanowiącej/stanowiących dojazd do działki objętej zakresem postawionego we wniosku pytania?", Wnioskodawca wskazał: "Pytanie nie dotyczy opisanej sytuacji."

16. Na pytanie o treści: "Czy Wnioskodawca dokona sprzedaży działki objętej zakresem postawionego we wniosku pytania, wraz z udziałami w drodze wewnętrznej?", Wnioskodawca wskazał: "Pytanie nie dotyczy opisanej sytuacji (nie istnieje droga wewnętrzna prowadząca do Nieruchomości)."

17.

a. Działka od dnia jej zakupu do dnia 9 stycznia 2020 r. nie była udostępniania podmiotom trzecim, zarówno na podstawie pisemnej umowy, jak i nieformalnego stosunku prawnego (np. użyczenia ustnego). Natomiast w dniu 9 stycznia 2020 r. właściciele Nieruchomości podpisali umowę dzierżawy nr... z Spółką Akcyjną, która zostanie szerzej opisana w odpowiedzi na ppkt b).

b. W dniu w dniu 9 stycznia 2020 r. właściciele Nieruchomości podpisali umowę dzierżawy nr... z Spółką Akcyjną. Umowa została podpisana na czas nieokreślony. Docelowo ma ona obowiązywać do momentu sprzedaży Nieruchomości na rzecz Spółki Akcyjnej. Celem podpisania tej umowy było udostępnienie Spółce Akcyjnej Nieruchomości na cele budowlane w rozumieniu art. 33 ust. 2 pkt 2 w zw. z art. 2 ust. 11 ustawy - Prawo budowlane - właściciele (w tym Wnioskodawca) złożyli stosowne oświadczenie woli. Dzięki temu Spółka Akcyjna mogła wystąpić z wnioskiem o wydanie decyzji w przedmiocie pozwolenia na budowę obiektu handlowego na Nieruchomości, a także innych wniosków opisanych w odpowiedzi na pytanie nr 10. Warto natomiast podkreślić, że Spółka Akcyjna nie podjęła żadnych innych czynności faktycznych czy prawnych na Nieruchomości, w szczególności nie dokonała zmian geologicznych, prac ziemnych, nie usunęła zieleni, nie ogrodziła placu, nie składuje maszyn budowlanych, materiałów budowlanych czy towarów.

c. W umowie dzierżawy strony ustaliły czynsz na poziomie 50 zł miesięcznie, zatem jest to czynność odpłatna.

18. Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze.

19. Na pytanie o treści: "Czy od dnia przekazana działki do majątku prywatnego Wnioskodawcy do dnia planowanej jej sprzedaży, Wnioskodawca poczynił/zamierza poczynić jakiekolwiek działania dotyczące zwiększenia wartości ww. działki (np. uzbrojenie terenu, wyposażenie w urządzenia i sieci wodociągowe, kanalizacji sanitarnej oraz energetycznej, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działki, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia? Jeśli tak, to jakie i w jakim celu?", Wnioskodawca wskazał: "Wnioskodawca nie podjął tego typu czynności. Wnioskodawca współpracuje jedynie z biurem pośrednictwa sprzedaży nieruchomości, co można uznać za zwykłą formę działań marketingowych, nie wykraczającą poza rozwiązania powszechnie przyjęte przy sprzedaży podobnych nieruchomości. W ramach tej umowy doszło do opublikowania przez biuro ogłoszeń internetowych na popularnych serwisach. Nie podjęto natomiast odbiegających od typowych działań, np. nie wykupiono bannerów reklamowych, ogłoszeń w prasie czy reklam radiowych."

20. Wnioskodawca w ostatnich latach nie dokonywał sprzedaży innych działek.

21. Wnioskodawca co prawda posiada kilka nieruchomości w... i..., ale nie zamierza sprzedawać żadnej z nich w najbliższych latach. Nieruchomości służą zaspokojeniu potrzeb mieszkaniowych Wnioskodawcy oraz prowadzeniu przez niego działalności gospodarczej (sklep, biuro, magazyn).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie

(ostatecznie przedstawione w uzupełnieniu wniosku).

Czy planowana przez Wnioskodawcę sprzedaż Nieruchomości w części, w jakiej przysługuje mu w niej udział we współwłasności, będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług jako odpłatna dostawa na terytorium kraju, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. 2020.106 t.j. z dnia 2020.01.23), czy też będzie to czynność prawna niewywołująca skutków na gruncie tej ustawy?

Zdaniem Wnioskodawcy (ostatecznie przedstawionym w uzupełnieniu wniosku).

Zdaniem Wnioskodawcy, planowana sprzedaż przysługującego mu udziału w nieruchomości nie stanowi odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju w rozumieniu w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. 2020.106 t.j. z dnia 2020.01.23), dalej jako ustawa o VAT, a tym samym nie będzie ona opodatkowana podatkiem od towarów i usług.

Na wstępie warto odnotować, że do planowanej przez Wnioskodawcę sprzedaży nie znajdą zastosowania zwolnienia przedmiotowe z art. 43 ustawy o podatku od towarów i usług (dalej: ustawa o VAT):

Niemniej jednak, mimo tego, że planowana sprzedaż udziału w Nieruchomości nie jest objęta zwolnieniem przedmiotowym, to zdaniem Wnioskodawcy będzie ona neutralna podatkowo na gruncie podatku od towarów i usług. Należy bowiem zauważyć, że zamierzona sprzedaż nie będzie dokonywana w ramach działalności gospodarczej, a zatem Wnioskodawca nie będzie posiadał statusu podatnika podatku od towarów i usług, zdefiniowanego w art. 15 ust. 1 ustawy o VAT. Natomiast jedynie czynności prawne podejmowane przez podatników w ramach wykonywanej przez nich samodzielnie działalności gospodarczej mogą stanowić podstawę do obciążenia danej czynności podatkiem od towarów i usług.

Przy ocenie skutków planowanej sprzedaży udziału w Nieruchomości należy wziąć pod uwagę następujące okoliczności:

Po pierwsze, Nieruchomość (a tym samym także przysługujący Wnioskodawcy udział) nie stanowi majątku żadnego przedsiębiorstwa. Przyznać należy, że zgodnie z umową sprzedaży z dnia 20 września 2000 r., Wnioskodawca wraz z bratem dokonali nabycia Nieruchomości w celu prowadzenia na niej działalności gospodarczej w ramach Spółki Cywilnej, zaś sama Nieruchomość została wpisana do ewidencji środków trwałych sporządzonej na potrzeby tejże spółki. Niemniej jednak, Spółka Cywilna uległa rozwiązaniu w dniu 23 listopada 2001 r., gdyż uległa ona przekształceniu w spółkę jawną. Od tego dnia Spółka Cywilna utraciła status podatnika na potrzeby ustawy o podatku od towarów i usług. Z tym dniem również Nieruchomość przestała być formalnie składnikiem jakiegokolwiek przedsiębiorstwa. Zdaniem Wnioskodawcy, od tego dnia udział w Nieruchomości stanowi składnik jego majątku prywatnego, mimo tego, że nie doszło do jego formalnego przekazania z majątku Spółki Cywilnej. Jest to konsekwencją faktu, że przedsiębiorstwo, w którego skład wchodził udział w Nieruchomości, przestało istnieć. Warto mieć na uwadze, że spółka cywilna nie posiada podmiotowości prawnej, zatem nie posiada odrębnego majątku względem swoich wspólników. Tym samym, żaden formalny akt przeniesienia własności nie był w tej sytuacji wymagany, gdyż od momentu nabycia udział w Nieruchomości przysługiwał bezpośrednio Wnioskodawcy.

Ponadto, zdaniem Wnioskodawcy Nieruchomość (a tym samym udział w prawie własności należący do Wnioskodawcy) nie weszła do majątku Spółki Jawnej, mimo brzmienia art. 26 § 5 kodeksu spółek handlowych. Zgodnie z nim, z chwilą wpisu do KRS, Spółka Jawna stała się kontynuatorem dotychczasowej Spółki Cywilnej. Od tego dnia przysługiwały jej również wszystkie prawa i obowiązki składające się wcześniej na majątek Spółki Cywilnej. Należy jednak podkreślić, że nie wszystkie składniki majątkowe Spółki Cywilnej z mocy prawa trafiły do majątku Spółki Jawnej. Można wskazać na stanowisko Sądu Najwyższego, zgodnie z którym do przejścia własności nieruchomości dochodzi na podstawie postanowienia sądu rejestrowego o zarejestrowaniu spółki jawnej - jeżeli taka wola została wyrażona przez wspólników, m.in. poprzez odpowiednie dostosowanie treści umowy spółki, podjęcie stosownych uchwał (tak: wyrok z dnia 23 listopada 2007 r., IV CSK 281/07). Jeżeli Wnioskodawca wraz z bratem (wspólnikiem Spółki Cywilnej) chcieliby przenieść własność Nieruchomości, to nastąpiłoby to bez konieczności sporządzania aktu notarialnego.

Natomiast w przypadku wspomnianego przekształcenia Nieruchomość nie stała się składnikiem majątkowym Spółki Jawnej, gdyż nie było to wolą jej wspólników. Nie została ona wymieniona w treści umowy Spółki Jawnej ani uchwały o przekształceniu, nie dokonano stosownego wpisu w treści księgi wieczystej prowadzonej dla Nieruchomości, jak również nie wymieniono jej w ewidencji środków trwałych Spółki Jawnej. Należy podkreślić, że nie wynikało to z przeoczenia wspólników Spółki Cywilnej czy braku dochowania przez nich należytej staranności. Skoro natomiast Nieruchomość nie stanowiła składniku majątku Spółki Jawnej, to nie mogła ona również zostać wniesiona do Spółki Komandytowej, w ramach której obecnie Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą. Również w przypadku tego przekształcenia Nieruchomość nie została wymieniona w żadnym z aktów korporacyjnych. Tym samym, planowana sprzedaż udziału w Nieruchomości nie będzie dotyczyła majątku stanowiącego składnik jakiegokolwiek przedsiębiorstwa.

Po drugie, Nieruchomość (a tym samym również przysługujący Wnioskodawcy udział w prawie własności) nie służyła Wnioskodawcy do prowadzenia działalności gospodarczej, zarówno w formie indywidualnie prowadzonego przedsiębiorstwa, jak i Spółki Cywilnej, Spółki Jawnej czy Spółki Komandytowej. Mimo tego, że została ona wpisana do ewidencji środków trwałych Spółki Cywilnej, jej wspólnicy nie dokonywali odpisów amortyzacyjnych. Żaden z wymienionych podmiotów nie korzystał z niej w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Nieruchomość do dnia dzisiejszego nie została zabudowana. Na Nieruchomości nie były składowane towary, pojazdy, czy inny sprzęt służący wykonywaniu działalności gospodarczej. Wnioskodawca ani inny podmiot nie czynili nakładów na Nieruchomość. Nieruchomość jest obecnie przedmiotem dzierżawy, jednak nie jest to umowa zawarta w ramach działalności gospodarczej. Umowa ta nie realizuje typowego celu stosunku dzierżawy, gdyż dzierżawca - Spółka Akcyjna - nie użytkuje Nieruchomości ani nie pobiera z niej pożytków. Celem podpisania umowy było jedynie umożliwienie potencjalnemu nabywcy złożenie wniosku o wydanie decyzji w przedmiocie pozwolenia na budowę. Strony ustaliły czynsz dzierżawny na poziomie 50 zł miesięcznie. Tym samym zawarcie umowy dzierżawy nie nastąpiło w ramach działalności gospodarczej Wnioskodawcy, przede wszystkim ze względu na to, że nie została ona zawarta w celach zarobkowych (osiągnięcia korzyści). W konsekwencji, przysługujący Wnioskodawcy udział w Nieruchomości nie stanowi mienia przedsiębiorcy niezaewidencjonowanego jako środek trwały ani nie służyła wykonywaniu czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Na marginesie należy wskazać, że również pozostali współwłaściciele nie podejmowali tego typu czynności faktycznych i prawnych.

Po trzecie, w związku z planowaną transakcją Wnioskodawca nie podjął szczególnych czynności, które mogłyby zostać uznane za zorganizowaną działalność zarobkową. Stan fizyczny Nieruchomości pozostaje niezmienny od lat. Nie została ona oczyszczona, wypoziomowana, nie wykonano prac ziemnych czy melioracyjnych. Wnioskodawca nie podjął również czynności geodezyjnych, nie dokonał podziału Nieruchomości na mniejsze działki, nie zmieniono kwalifikacji Nieruchomości w ewidencji gruntów i budynków. Podczas poszukiwania potencjalnego nabywcy Wnioskodawca skorzystał z usług agencji nieruchomości, jednak jej działalność nie odbiegała od zwyczajowych czynności podejmowanych przy sprzedaży tego typu nieruchomości. Agencja opublikowała ogłoszenia sprzedaży w serwisach internetowych. Nie doszło natomiast do wykupienia bilbordów reklamowych, ogłoszeń w prasie, reklam radiowych czy telewizyjnych, nie zatrudniono profesjonalnego fotografa do wykonania zdjęć w ogłoszeniu. Tym samym, Wnioskodawca nie poniósł wyższych niż zwyczajowe kosztów związanych z poszukiwaniem nabywcy. W związku z tym, planowana sprzedaż udziału w Nieruchomości nie powinna być uznana za jednostkową czynność podejmowaną w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawo VAT, a tym samym nie powinna być opodatkowana podatkiem od towarów i usług. Uzupełniająco można wskazać, pozostali współwłaściciele nie podejmowali innych czynności niż wyżej wymienione.

Po czwarte, zarówno Wnioskodawca, nie posiadał możliwości odliczenia podatku od towarów i usług podczas zakupu udziału Nieruchomości - ani w całości, ani w części. Warto mieć na uwadze, że Nieruchomość została sprzedana przez osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej, zaś przy sprzedaży do ceny nie doliczono podatku od towarów i usług. Wobec tego podatek od towarów i usług nie powinien zostać naliczony ani w momencie rozwiązania Spółki Cywilnej (co można utożsamiać z wycofaniem udziału Nieruchomości do majątku prywatnego Wnioskodawcy), ani podczas planowanej sprzedaży udziału w Nieruchomości na rzecz potencjalnego nabywcy - Spółka Akcyjna

Po piąte warto odnotować, że Wnioskodawca nie zajmuje się w ramach działalności gospodarczej - prowadzonej obecnie w formie Spółki Komandytowej - obrotem nieruchomościami. Spółka Komandytowa zajmuje się sprzedażą farb, tynków, tapet, impregnatów do drewna oraz tekstyliów oraz usługami drukarskimi. Ponadto należy podkreślić, że w ciągu ostatnich lat Wnioskodawca nie sprzedał żadnej nieruchomości, jak również nie zamierza ich sprzedawać w najbliższych latach. Tym samym należy stwierdzić, iż Wnioskodawca nie wykonuje działalności gospodarczej w zakresie sprzedaży nieruchomości. Tym samym, planowana sprzedaż udziału w Nieruchomości nie powinna być kwalifikowana jako transakcja dokonywana w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o VAT (działalność handlowców).

Podsumowując - planowana przez Wnioskodawcę sprzedaż udziału w Nieruchomości nie powinna zostać objęta podatkiem od towarów i usług. Udział w Nieruchomości nie stanowi składniku żadnego przedsiębiorstwa w momencie jego zakupu Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku od towarów i usług, zaś sprzedaż nie następuje w ramach zorganizowanej zarobkowej działalności Wnioskodawcy, nawet biorąc pod uwagę tę jednostkową operację. Natomiast Nieruchomość (jako całość) nie służyła wcześniej do wykonywania czynności opodatkowanych zarówno Wnioskodawcy, jak i prowadzonym przez niego spółkom. Tym samym zdaniem Wnioskodawcy nie będzie on dokonywał sprzedaży udziału w Nieruchomości w ramach działalności gospodarczej, nie będzie posiadał statusu podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, zaś planowana transakcja nie będzie stanowiła odpłatnej dostawy towarów w rozumieniu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT. Skoro zaś sprzedaż nie będzie kwalifikowana jako odpłatna dostawa, to po stronie Wnioskodawcy nie powstanie obowiązek podatkowy określony w art. 19a ust. 1 ustawy o VAT.

Biorąc pod uwagę powyższe okoliczności i argumenty, analizowane zdarzenie przyszłe będzie czynnością prawną niewywołującą skutków na gruncie ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106, z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą", opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Dostawa towaru mieści się w definicji sprzedaży określonej w art. 2 pkt 22 ustawy. Zgodnie z tym przepisem przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Towarem jest także udział w prawie własności lub użytkowania wieczystego nieruchomości. Jest to zgodne z normami unijnymi, bowiem w myśl art. 15 ust. 2 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.), zwanej dalej "Dyrektywą 2006/112/WE", państwa członkowskie mogą uznać za rzeczy:

Należy więc przyjąć, że w oparciu o definicję zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy, zbycie nieruchomości gruntowych (działek), traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Wskazać należy, że nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy, bądź świadczenie usług zdefiniowane w art. 8 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Problematyka współwłasności została uregulowana w art. 195-221 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2019 r. poz. 1145, z późn. zm.). Ze współwłasnością mamy do czynienia wtedy, gdy własność tej samej rzeczy przysługuje niepodzielnie kilku osobom (art. 195 Kodeksu cywilnego). W przypadku współwłasności nieruchomości określonej w częściach ułamkowych, każdy ze współwłaścicieli ma określony ułamkiem udział w nieruchomości.

Nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności (art. 46 § 1 Kodeksu cywilnego).

Podkreślić należy, że współwłaściciel ma względem swego udziału pozycję wyłącznego właściciela. Ze względu na charakter udziału, każdy ze współwłaścicieli może rozporządzać swoim udziałem bez zgody pozostałych współwłaścicieli (art. 198 ustawy - Kodeks cywilny). Rozporządzanie udziałem polega na tym, że współwłaściciel może zbyć swój udział.

Należy w tym miejscu zauważyć, że kwestie stosunków majątkowych pomiędzy małżonkami reguluje ustawa z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks Rodzinny i Opiekuńczy (Dz. U. z 2019 r. poz. 2086).

Stosownie do art. 31 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez obojga małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

Zatem, istotą wspólności majątkowej małżeńskiej, zarówno ustawowej, jak i umownej, jest to, że każdy z małżonków jest współwłaścicielem poszczególnych składników majątku wspólnego (dorobkowego) na zasadach współwłasności łącznej (bezudziałowej).

W świetle art. 35 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, w czasie trwania wspólności ustawowej żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego. Nie może również rozporządzać ani zobowiązywać się do rozporządzania udziałem, który w razie ustania wspólności przypadnie mu w majątku wspólnym lub w poszczególnych przedmiotach należących do tego majątku.

W myśl art. 36 § 1 oraz § 2 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, oboje małżonkowie są obowiązani współdziałać w zarządzie majątkiem wspólnym, w szczególności udzielać sobie wzajemnie informacji o stanie majątku wspólnego, o wykonywaniu zarządu majątkiem wspólnym i o zobowiązaniach obciążających majątek wspólny. Każdy z małżonków może samodzielnie zarządzać majątkiem wspólnym, chyba że przepisy poniższe stanowią inaczej. Wykonywanie zarządu obejmuje czynności, które dotyczą przedmiotów majątkowych należących do majątku wspólnego, w tym czynności zmierzające do zachowania tego majątku.

Zgodnie z art. 37 § 1 pkt 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, zgoda drugiego małżonka jest potrzebna m.in. do dokonania czynności prawnej prowadzącej do zbycia, obciążenia, odpłatnego nabycia nieruchomości lub użytkowania wieczystego, jak również prowadzącej do oddania nieruchomości do używania lub pobierania z niej pożytków.

Z uwagi na powyższe regulacje prawne w akcie notarialnym dokumentującym tego rodzaju nabycie nieruchomości wymieniani są oboje małżonkowie, jeżeli istnieje między nimi ustawowa wspólność majątkowa. Wspólność wynikająca ze stosunku małżeństwa jest współwłasnością łączną uprawniającą do współposiadania rzeczy wchodzących w skład majątku wspólnego, a w czasie jej trwania żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego. Na mocy zapisu zawartego w art. 43 § 1 cyt. Kodeksu oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym.

Należy zauważyć, że dostawa towarów rozumiana jako przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel obejmuje każdą czynność polegającą na przeniesieniu dobra materialnego przez stronę, która przyznaje drugiej stronie prawo do faktycznego dysponowania nim, jakby była właścicielem tego dobra.

W świetle art. 15 ust. 1 ustawy - podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych - art. 15 ust. 2 ustawy.

Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem "podatnik" tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Przy czym, w świetle przytoczonych wyżej przepisów status podatnika podatku od towarów i usług wynika z okoliczności dokonania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem.

Dla ustalenia, czy osoba dokonująca transakcji sprzedaży nieruchomości jest podatnikiem podatku VAT istotne jest stwierdzenie, że prowadzi ona działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Zatem, kiedy osoba fizyczna dokonuje sprzedaży swojego majątku osobistego, a czynność ta wykonywana jest okazjonalnie i nie zmierza do nadania jej stałego charakteru, nie oznacza to prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Jednocześnie wykorzystywanie składników majątku, tj. takie wykorzystywanie majątku, które charakteryzuje się powtarzalnością lub długim okresem trwania, które polega na czerpaniu dochodów ze składnika majątku wskazuje na prowadzenie działalności gospodarczej. Należy stwierdzić, że każdy, kto dokonuje czynności, które zmierzają do wykorzystania nieruchomości dla celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy powinien być uznany za podatnika podatku od towarów i usług.

W konsekwencji, wykorzystywanie majątku należącego do danej osoby stanowi również działalność gospodarczą jeżeli jest dokonywane w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Podstawowym kryterium dla opodatkowania sprzedaży nieruchomości jest ustalenie, czy działanie to można uznać za wykorzystywanie majątku w sposób ciągły do celów zarobkowych, czy majątek nabyty został i faktycznie wykorzystany na potrzeby własne, czy też z przeznaczeniem do działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ustawy.

W tym miejscu należy zaznaczyć, że pojęcie "majątku prywatnego" nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. "Majątek prywatny" to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z dnia 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.

Z opisu sprawy wynika, że w dniu 9 stycznia 2020 r. właściciele Nieruchomości podpisali umowę dzierżawy ze Spółką. Umowa została podpisana na czas nieokreślony. W umowie dzierżawy strony ustaliły czynsz na poziomie 50 zł miesięcznie.

Należy w tym miejscu wskazać, że zgodnie z art. 693 § 1 Kodeksu cywilnego, przez umowę dzierżawy wydzierżawiający zobowiązuje się oddać dzierżawcy rzecz do używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a dzierżawca zobowiązuje się płacić wydzierżawiającemu umówiony czynsz. Tak więc dzierżawa jest umową dwustronnie obowiązującą i wzajemną; odpowiednikiem świadczenia wynajmującego/wydzierżawiającego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania, jest świadczenie najemcy/dzierżawcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu.

W kontekście niniejszej sprawy, należy zwrócić uwagę na treść zdania drugiego definicji pojęcia "działalność gospodarcza", w której mówi się o wykorzystywaniu m.in. towarów w sposób ciągły do celów zarobkowych. Takie wykorzystywanie towarów ma miejsce poprzez oddanie ich w stosunki obligacyjne (najem, dzierżawa, leasing itp.).

Istota umowy dzierżawy wskazuje, że na jej podstawie dochodzi do odpłatnego świadczenia usług przez właściciela na rzecz dzierżawcy. Dzierżawca za oddaną mu w dzierżawę rzecz płaci umówiony czynsz. Istnieje zatem bezpośredni związek między świadczoną usługą a przekazanym za nią wynagrodzeniem.

W konsekwencji, dzierżawa nieruchomości stanowi odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy i świadczona jest w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, tym samym podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy. Sam charakter stosunku prawnego jaki kształtuje umowa dzierżawy wskazuje, że ma ona długotrwały charakter, a uzyskiwane korzyści z tego tytułu są w zasadzie stałe.

Zatem, wykorzystanie przez Wnioskodawcę działki nr 1 w działalności polegającej na dzierżawie, stanowi odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy. Tym samym, czynność ta będzie wypełniać określoną w art. 15 ust. 2 ustawy definicję działalności gospodarczej.

Biorąc pod uwagę przedstawione okoliczności sprawy należy wskazać, że w przypadku sprzedaży udziału w działce nr 1 Wnioskodawca nie będzie zbywał majątku osobistego, ale majątek wykorzystywany w prowadzonej działalności gospodarczej. Jak zostało wskazane powyżej, majątek prywatny to majątek danej osoby fizycznej, który nie jest przez nią wykorzystywany dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej, a w całym okresie posiadania tego majątku osoba ta musi wykazywać zamiar wykorzystywania go w ramach majątku osobistego.

Wydzierżawianie przez Wnioskodawcę udziału w działce nr 1, powoduje, że działka utraciła charakter majątku prywatnego. Wykorzystywanie przez Wnioskodawcę w sposób ciągły dla celów zarobkowych nieruchomości gruntowej powoduje, że jest ona wykorzystywana w prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej, a nie wyłącznie w ramach majątku osobistego.

Wskazać również należy, że w kwestii opodatkowania dostawy gruntów istotne jest, czy w świetle zaprezentowanego we wniosku opisu sprawy Wnioskodawca, w celu dokonania sprzedaży przedmiotowej nieruchomości podejmował/będzie podejmował aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania Go za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpi w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

Odnosząc się natomiast do sprzedaży działek, należy wskazać, że kwestie dotyczące stosunków cywilnoprawnych między podmiotami, w tym kwestie dotyczące przeniesienia własności nieruchomości, reguluje ww. ustawa - Kodeks cywilny.

Zgodnie z ogólnymi zasadami dotyczącymi sprzedaży - przez umowę sprzedaży sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się rzecz odebrać i zapłacić sprzedawcy cenę (art. 535 Kodeksu cywilnego).

Moment przeniesienia własności nieruchomości został określony w art. 155 § 1 Kodeksu cywilnego, w myśl którego - umowa sprzedaży, zamiany, darowizny lub inna umowa zobowiązująca do przeniesienia własności rzeczy co do tożsamości oznaczonej przenosi własność na nabywcę, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej, albo że strony inaczej postanowiły.

Z kolei umowa przedwstępna została uregulowana w art. 389-396 Kodeksu cywilnego. Zgodnie z art. 389 § 1 Kodeksu cywilnego - umowa, przez którą jedna ze stron lub obie zobowiązują się do zawarcia oznaczonej umowy (umowa przedwstępna), powinna określać istotne postanowienia umowy przyrzeczonej. Jeżeli termin, w ciągu którego ma być zawarta umowa przyrzeczona, nie został oznaczony, powinna ona być zawarta w odpowiednim terminie wyznaczonym przez stronę uprawnioną do żądania zawarcia umowy przyrzeczonej. Jeżeli obie strony są uprawnione do żądania zawarcia umowy przyrzeczonej i każda z nich wyznaczyła inny termin, strony wiąże termin wyznaczony przez stronę, która wcześniej złożyła stosowne oświadczenie. Jeżeli w ciągu roku od dnia zawarcia umowy przedwstępnej nie został wyznaczony termin do zawarcia umowy przyrzeczonej, nie można żądać jej zawarcia (art. 389 § 2 ww. ustawy).

Umowa przedwstępna jest więc jedynie zobowiązaniem do przeniesienia własności, lecz własności nie przenosi. Kupujący nie otrzymuje na mocy tej umowy żadnych uprawnień właścicielskich. Właścicielem zostaje dopiero dzięki zawarciu umowy przyrzeczonej.

Tym samym, zgodnie z powyższymi normami prawa cywilnego - umowa przedwstępna, będąca przyrzeczeniem zawarcia właściwej umowy sprzedaży, nawet jeśli sporządzona została w formie aktu notarialnego, nie powoduje przeniesienia prawa własności nieruchomości.

Ponadto, należy zwrócić uwagę, na kwestię udzielania pełnomocnictw, która to została uregulowana w Tytule IV Działu VI Przedstawicielstwo, Rozdział I Przepisy ogólne, Rozdział II Pełnomocnictwo, ustawy - Kodeks cywilny.

Zgodnie z art. 95 § 1 Kodeksu cywilnego, z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych albo wynikających z właściwości czynności prawnej, można dokonać czynności prawnej przez przedstawiciela. W świetle § 2 tego artykułu, czynność prawna dokonana przez przedstawiciela w granicach umocowania pociąga za sobą skutki bezpośrednio dla reprezentowanego.

W myśl art. 96 ww. Kodeksu, umocowanie do działania w cudzym imieniu może opierać się na ustawie (przedstawicielstwo ustawowe) albo na oświadczeniu reprezentowanego (pełnomocnictwo). Stosownie do art. 98 ww. Kodeksu, pełnomocnictwo ogólne obejmuje umocowanie do czynności zwykłego zarządu. Do czynności przekraczających zakres zwykłego zarządu potrzebne jest pełnomocnictwo określające ich rodzaj, chyba że ustawa wymaga pełnomocnictwa do poszczególnej czynności.

Zgodnie z art. 99 § 1 Kodeksu cywilnego, jeżeli do ważności czynności prawnej potrzebna jest szczególna forma, pełnomocnictwo do dokonania tej czynności powinno być udzielone w tej samej formie. W myśl § 2 powołanego artykułu, pełnomocnictwo ogólne powinno być pod rygorem nieważności udzielone na piśmie.

Na mocy art. 108 ww. Kodeksu, pełnomocnik nie może być drugą stroną czynności prawnej, której dokonuje w imieniu mocodawcy, chyba że co innego wynika z treści pełnomocnictwa albo że ze względu na treść czynności prawnej wyłączona jest możliwość naruszenia interesów mocodawcy. Przepis ten stosuje się odpowiednio w wypadku, gdy pełnomocnik reprezentuje obie strony.

Z regulacji art. 109 ww. Kodeksu wynika, że przepisy działu niniejszego stosuje się odpowiednio w wypadku, gdy oświadczenie woli ma być złożone przedstawicielowi.

Jak wynika z przepisów art. 95 do art. 109 Kodeksu cywilnego, pełnomocnictwo - to jednostronne oświadczenie osoby (mocodawcy), na mocy którego inna osoba (pełnomocnik) staje się upoważniona do działania w imieniu mocodawcy. Zatem każda czynność wykonana przez pełnomocnika w imieniu mocodawcy i w zakresie udzielonego pełnomocnictwa wywoła skutki bezpośrednio w sferze prawnej mocodawcy.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest współwłaścicielem działki nr 1, tj. 6/10 udziału przysługuje Wnioskodawcy razem z jego żoną, na prawach wspólności ustawowej majątkowej małżeńskiej. Nieruchomość została nabyta w dniu... września 2000 r. Sprzedający nie prowadzili działalności gospodarczej i Nieruchomość nie stanowiła składnika przedsiębiorstwa. Do ceny nie został doliczony podatek od towarów i usług. W 2000 r. Wnioskodawca razem z bratem prowadzili działalność gospodarczą w ramach Spółka Cywilna. Zgodnie z treścią umowy sprzedaży nabycie Nieruchomości nastąpiło w celu prowadzenia na niej działalności gospodarczej w ramach Spółki Cywilnej. Nieruchomość została wpisana do ewidencji środków trwałych Spółki Cywilnej. Po przekształceniu Spółki Cywilnej w Spółkę Jawną Nieruchomość (do przekształcenia doszło w dniu... listopada 2001 r.) nie została wpisana do ewidencji środków trwałych Spółki Jawnej, nie została ona też wymieniona w uchwale o przekształceniu. Po dokonaniu przekształcenia Spółka Cywilna utraciła podmiotowość na potrzeby podatku od towarów i usług.

W dniu... grudnia 2019 r. została podpisana ze Spółką Akcyjną przedwstępna umowa sprzedaży pod warunkiem. Wnioskodawca w Umowie zobowiązał się do zawarcia umowy przyrzeczonej w ciągu 14 dni od dnia spełnienia łącznie następujących warunków: uzyskania przez kupującego ostatecznej i wykonalnej decyzji o pozwoleniu na budowę, dotyczącej zabudowania Nieruchomości obiektem handlowym; uzyskania przez kupującego ostatecznej i wykonalnej decyzji przez właściwy organ lub zarządcę drogi, zezwalającej na lokalizację zjazdu na przedmiotową nieruchomość lub pozwolenia na budowę przedmiotowego zjazdu według koncepcji kupującego, a także uzyskania zapewnienia zarządcy drogi o niewprowadzeniu ograniczeń tonażowych utrudniających obsługę komunikacyjną nieruchomości; potwierdzenia badaniami geotechnicznymi możliwości posadowienia na nieruchomości budynków przy zastosowaniu tradycyjnych technologii budowlanych; uzyskania przez kupującego warunków technicznych przyłączy - kanalizacji sanitarnej, wodnej, deszczowej oraz przyłącza energetycznego, zgodnie z koncepcją kupującego, uzyskania warunków technicznych usunięcia kolizji infrastruktury technicznej z planowanym obiektem handlowym.

Ponadto, Wnioskodawca udzielił pełnomocnictwa kupującemu do występowania przed organami administracji publicznej w celu uzyskania ww. decyzji i pozwoleń, w tym pozwolenia na budowę obiektu handlowego.

Jednocześnie Wnioskodawca wyraził zgodę na dysponowanie przez Kupującego nieruchomością na cele budowlane.

Przed sprzedażą Nieruchomości zostaną wydane następujące decyzje i pozwolenia: ostateczna i wykonalna decyzja wydana przez właściwy organ lub zarządcę drogi, zezwalająca na lokalizację zjazdu na przedmiotową nieruchomość lub pozwolenie na budowę przedmiotowego zjazdu według koncepcji kupującego, a także zapewnienie zarządcy drogi o niewprowadzeniu ograniczeń tonażowych utrudniających obsługę komunikacyjną nieruchomości; decyzja w przedmiocie ustalenia warunków technicznych przyłączy - kanalizacji sanitarnej, wodnej, deszczowej oraz przyłącza energetycznego, zgodnie z koncepcją kupującego; decyzja w przedmiocie ustalenia warunków technicznych usunięcia kolizji infrastruktury technicznej z planowanym obiektem handlowym.

W świetle przedstawionego opisu sprawy wskazać należy, że Nabywca działki dokonał/będzie dokonywał szeregu określonych czynności w związku ze sprzedażą przez Wnioskodawcę udziału w działce nr 1. Pomimo że ww. czynności dokonywane będą przez przyszłego właściciela, to aby takie czynności mogły być poczynione, faktyczny właściciel nieruchomości musi wystąpić z wnioskiem lub udzielić stosownych pełnomocnictw potencjalnemu przyszłemu właścicielowi, tak aby mógł on działać w jego imieniu. Jak wskazano wyżej, Wnioskodawca udzielił Kupującej Spółce stosownych pełnomocnictw/upoważnień.

Zatem fakt, że ww. działania nie będą podejmowane bezpośrednio przez Wnioskodawcę, ale przez osoby trzecie nie oznacza, że pozostają bez wpływu na sytuację prawną Wnioskodawcy. Po udzieleniu pełnomocnictwa czynności wykonane przez osoby trzecie wywołają skutki bezpośrednio w sferze prawnej Wnioskodawcy (mocodawcy). Z kolei osoby trzecie, dokonując ww. działań, uatrakcyjnią przedmiotową działkę stanowiącą nadal współwłasność Wnioskodawcy. Działania te dokonywane za pełną zgodą Wnioskodawcy, wpłyną generalnie na podniesienie atrakcyjności nieruchomości jako towaru i wzrost jej wartości. W tym kontekście bez znaczenia pozostaje okoliczność wykonywania ww. czynności przez potencjalnego nabywcę. W efekcie wykonywanych czynności dostawie podlega grunt o zupełnie innym charakterze jak w chwili zawarcia umowy przedwstępnej.

Wobec powyższego, Wnioskodawca dokonując sprzedaży udziału w działce nr 1 nie będzie korzystał z przysługującego Mu prawa do rozporządzania własnym majątkiem prywatnym, nie jest to bowiem typowe (zwykłe) rozporządzanie prawem własności. Wnioskodawca w taki sposób zorganizował sprzedaż ww. działki, że niejako Jego działania łącznie z działaniami przyszłego nabywcy, stanowią pewnego rodzaju wspólne przedsięwzięcie.

Zatem, w przedmiotowej sprawie, Wnioskodawca podejmując ww. czynności, zaangażował środki podobne do tych jakie wykorzystują podmioty zajmujące się profesjonalnie obrotem nieruchomościami, o których mowa we wskazanych orzeczeniach w sprawach C-180/10 i C-181/10, tj. wykazał aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem.

W ocenie tut. Organu uznać należy, że podejmowane przez Wnioskodawcę działania oraz dokonane czynności wykluczają sprzedaż udziału w prawie własności przedmiotowej nieruchomości gruntowej w ramach zarządu swoim majątkiem prywatnym. Wobec powyższego, należy stwierdzić, że sprzedaż przez Wnioskodawcę udziału w prawie własności ww. nieruchomości będzie dostawą dokonaną w ramach prowadzenia działalności gospodarczej w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, a Zainteresowany będzie działał jako podatnik VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy. Z uwagi na powyższe, w tej konkretnej sytuacji nie można uznać, że przedmiotem dostawy będzie składnik majątku osobistego Zainteresowanego, a sprzedaż udziału w działce nr 1 będzie stanowiła realizację prawa do rozporządzania majątkiem osobistym.

W konsekwencji, skoro w przedmiotowej sprawie występują przesłanki stanowiące podstawę uznania Wnioskodawcy za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, to czynność sprzedaży udziału w działce nr 1 będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, jako odpłatna dostawa towarów na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 7 ust. 1 ustawy.

W związku z powyższym, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zaznacza się, że niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie Wnioskodawcy i nie wywołuje skutków podatkowych dla pozostałych współwłaścicieli działki (żony, brata).

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania). Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem - nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy i stanowiska Wnioskodawcy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem Organu, który ją wydał (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Bieg powyższego terminu nie rozpoczyna się do dnia zakończenia okresu stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID (art. 15zzs ust. 1 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych - Dz. U. poz. 374, z późn. zm.).

Jednocześnie, stosownie do art. 15zzs ust. 7 ww. ustawy z dnia 2 marca 2020 r., czynności dokonane w postępowaniach, o których mowa w ust. 1, w okresie stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID są skuteczne. Tym samym, Strona może skutecznie wnieść skargę pomimo wstrzymania biegu powyższego terminu.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną