0113-KDIPT1-3.4012.881.2017.1.ALN - Braku konieczności sporządzenia remanentu.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia z dnia 1 grudnia 2017 r. (data wpływu 5 grudnia 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku konieczności sporządzenia remanentu na podstawie art. 14 ustawy o VAT - jest prawidłowe.

W dniu 5 grudnia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku konieczności sporządzenia remanentu na podstawie art. 14 ustawy o VAT.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi wyłącznie gospodarstwo rolne. Od dnia 1 listopada 2011 r. Wnioskodawca zrezygnował z ustawowego zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług dla rolników ryczałtowych, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, i dokonał zgłoszenia rejestracyjnego w zakresie VAT. Tym samym Wnioskodawca od dnia 01.11.2011 do chwili obecnej jest czynnym podatnikiem VAT w zakresie prowadzonego gospodarstwa rolnego, rozliczającym się na zasadach ogólnych. Wnioskodawca w listopadzie 2011 r. i w lipcu 2012 r. dokonał zakupu środków trwałych przeznaczonych do prowadzenia gospodarstwa rolnego, od których odliczył podatek naliczony, a także otrzymał w tym samym okresie zwrot nadwyżek podatku naliczonego na rachunek bankowy. Obecnie Wnioskodawca ma zamiar zrezygnować z opodatkowania VAT na podstawie art. 43 ust. 5 ustawy o VAT i powrócić do zwolnienia nie zaprzestając prowadzenia gospodarstwa rolnego, a jedynie powrócić do zwolnienia przewidzianego dla rolników, o którym mowa w art. 43 ust. 1 punkt 3 ustawy o VAT, wykorzystując w dalszym ciągu zakupione środki trwałe do prowadzenia gospodarstwa rolnego. Ponadto Wnioskodawca wskazał, że ponieważ upłynęło 5 lat od zakupu środków trwałych - maszyn rolniczych, nie ma obowiązku korekty podatku naliczonego, o której mowa w art. 91 ustawy o VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy konieczne jest sporządzenie remanentu na podstawie art. 14 ustawy o VAT, a tym samym powstanie obowiązek podatkowy od niesprzedanych środków trwałych, od których przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o naliczony?

Zdaniem Wnioskodawcy, nie ma On obowiązku sporządzania remanentu. Zobowiązany jest jedynie do zgłoszenia naczelnikowi urzędu skarbowego zamiaru powrócenia do zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 punkt 3 ustawy o VAT, pozostając w rejestrze jako podatnik VAT zwolniony. Wnioskodawca nadal będzie wykonywał czynności podlegające opodatkowaniu, jednakże na mocy odrębnych przepisów będą one zwolnione z podatku. Doprecyzowując swoje stanowisko w zakresie pytania dotyczącego sporządzania remanentu i powstania obowiązku podatkowego od niesprzedanych środków trwałych Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż nie ulega zmianie przeznaczenie zakupionych wcześnie środków trwałych, gospodarstwo rolne nadal będzie prowadzone i w dalszym ciągu wykonywane będą czynności objęte zakresem przedmiotowym ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług Dz. U. z 2017 r. poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 19 ustawy, rolnikiem ryczałtowym jest rolnik dokonujący dostawy produktów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej lub świadczący usługi rolnicze, korzystający ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3, z wyjątkiem rolnika obowiązanego na podstawie odrębnych przepisów do prowadzenia ksiąg rachunkowych.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę produktów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej, dokonywaną przez rolnika ryczałtowego oraz świadczenie usług rolniczych przez rolnika ryczałtowego.

W świetle art. 5 ust. 3 ustawy, opodatkowaniu podlegają również towary w przypadku, o którym mowa w art. 14.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem podlegają towary własnej produkcji i towary, które po nabyciu nie były przedmiotem dostawy towarów, w przypadku:

W myśl art. 14 ust. 3 ustawy, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, w przypadku gdy podatnik, o którym mowa w art. 15, będący osobą fizyczną nie wykonywał czynności podlegających opodatkowaniu co najmniej przez 10 miesięcy. Nie dotyczy to podatników, którzy zawiesili wykonywanie działalności gospodarczej na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej.

Przepisy ust. 1 i 3 stosuje się do towarów, w stosunku do których przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego (art. 14 ust. 4 ustawy).

Stosownie do art. 14 ust. 5 ustawy, w przypadkach, o których mowa w ust. 1 i 3, podatnicy są obowiązani sporządzić spis z natury towarów na dzień rozwiązania spółki lub zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu, zwany dalej "spisem z natury". Podatnicy są obowiązani załączyć informację o dokonanym spisie z natury, o ustalonej na jego podstawie wartości i o kwocie podatku należnego, do deklaracji podatkowej składanej za okres obejmujący dzień rozwiązania spółki lub zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu.

Zgodnie z art. 14 ust. 6 ustawy, obowiązek podatkowy w przypadku, o którym mowa w ust. 1, powstaje w dniu rozwiązania spółki lub zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu.

Według art. 14 ust. 8 ustawy, podstawą opodatkowania jest wartość towarów podlegających spisowi z natury, ustalona zgodnie z art. 29a ust. 2.

W myśl art. 96 ust. 10 ustawy, podatnicy zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, u których następnie sprzedaż została zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 lub którzy następnie zgłosili, że będą wykonywać wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43, pozostają w rejestrze jako podatnicy VAT zwolnieni.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi wyłącznie gospodarstwo rolne. Od dnia 1 listopada 2011 r. Wnioskodawca zrezygnował z ustawowego zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług dla rolników ryczałtowych, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy. Tym samym Wnioskodawca od dnia 01.11.2011 do chwili obecnej jest czynnym podatnikiem VAT. Wnioskodawca w listopadzie 2011 r. i w lipcu 2012 r. dokonał zakupu środków trwałych przeznaczonych do prowadzenia gospodarstwa rolnego, od których odliczył podatek naliczony, a także otrzymał w tym samym okresie zwrot nadwyżek podatku naliczonego na rachunek bankowy. Obecnie Wnioskodawca mam zamiar zrezygnować z opodatkowania VAT na podstawie art. 43 ust. 5 ustawy o VAT i powrócić do zwolnienia nie zaprzestając prowadzenia gospodarstwa rolnego, a jedynie powrócić do zwolnienia przewidzianego dla rolników, o którym mowa w art. 43 ust. 1 punkt 3 ustawy o VAT, wykorzystując w dalszym ciągu zakupione środki trwałe do prowadzenia gospodarstwa rolnego.

Z powyższych regulacji wynika, że spis z natury, o którym mowa w art. 14 ust. 5 ustawy sporządzany jest w ściśle określonych sytuacjach, między innymi w przypadku zaprzestania przez podatnika, o którym mowa w art. 15, będącego osobą fizyczną wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu, obowiązanego, na podstawie art. 96 ust. 6, do zgłoszenia zaprzestania działalności naczelnikowi urzędu skarbowego. W tym przypadku przesłanką do sporządzenia spisu z natury jest fakt całkowitego zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu, związany z zaprzestaniem prowadzenia działalności gospodarczej.

W niniejszej sprawie Wnioskodawca nie zaprzestaje wykonywania czynności objętych zakresem przedmiotowym ustawy, a jedynie powraca do zwolnienia, przewidzianego dla rolników ryczałtowych, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy. W dalszym jednak ciągu wykonywać będzie czynności objęte zakresem przedmiotowym ustawy o podatku od towarów i usług.

Mając na uwadze opis sprawy oraz powołane przepisy należy wskazać, że w przedmiotowej sprawie nie zachodzi obowiązek sporządzania spisu z natury, o którym mowa w art. 14 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, a tym samym nie powstanie obowiązek podatkowy od niesprzedanych środków trwałych, od których przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o naliczony.

Oceniając stanowisko Wnioskodawcy należało uznać je za prawidłowe, mimo iż, Wnioskodawca wywiódł prawidłowy skutek prawny z innej argumentacji niż to wskazano w niniejszej interpretacji.

Jednocześnie tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania). Inne kwestie przedstawione we wniosku - tj. zmiana przeznaczenie środków trwałych oraz brak obowiązku korekty podatku naliczonego, o której mowa w art. 91 ustawy - które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku - nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, niniejsza interpretacja traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2017 r. poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.