0113-KDIPT1-3.4012.682.2017.2.BM - Zwolnienie z VAT sprzedaży lokalu użytkowego.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 27 września 2017 r. (data wpływu 3 października 2017 r.), uzupełnionym pismem z dnia 18 listopada 2017 r. (data wpływu 21 listopada 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku zapłaty podatku VAT z tytułu sprzedaży lokalu użytkowego - jest prawidłowe.

W dniu 3 października 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku zapłaty podatku VAT z tytułu sprzedaży lokalu użytkowego oraz w podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 18 listopada 2017 r. (data wpływu 21 listopada 2017 r.) o doprecyzowanie opisu sprawy, postawienie pytania, przedstawienie własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej zdarzenia przyszłego oraz o podpisanie wniosku.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Dotyczy lokalu użytkowego w... przy ul....

Dnia 29 listopada 1993 r. aktem notarialnym Wnioskodawczyni nabyła prawo do lokalu w... przy ul..... Lokal Wnioskodawczyni zakupiła od firmy P.H.U. "..." i przeznaczyła na działalność gospodarczą.

Po roku działalności Wnioskodawczyni założyła Sp.c. Sklep... "..." S.C.... pod tym samym adresem.

Spółka użytkowała lokal Wnioskodawczyni (umowa spółki) od 1994 r. aż po dzień dzisiejszy.

W związku z narastającą konkurencją a co za tym mniejszymi dochodami Wnioskodawczyni zdecydowała się sprzedać lokal.

Wnioskodawczyni dodała, że oprócz działalności spółki Wnioskodawczyni prowadzi Biuro Usług Płatniczych pod tym samym adresem.

Wnioskodawczyni nie jest płatnikiem VAT. Płatnikiem jest tylko S.C.....

Przez cały okres prowadzenia działalności Wnioskodawczyni nie odliczała zakupu lokalu ani go nie amortyzowała.

Jedyny koszt jaki Wnioskodawczyni odliczała od lokalu to czynsz w postaci faktury od Spółdzielni Mieszkaniowej.

Lokal został zakupiony na warunkach spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu.

W piśmie z dnia 18 listopada 2017 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, Wnioskodawczyni wskazała:

W odpowiedzi na pytanie z wezwania "Czy w związku z nabyciem lokalu Wnioskodawczyni przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego?", Wnioskodawczyni wskazała, że "Lokal został zakupiony 29.11.1993 na zasadach spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu (umowa w załączniku) - zakup lokalu bez podatku VAT."

Na pytanie Organu "Czy Wnioskodawczyni jest lub była zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług? Jeżeli Wnioskodawczyni była zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, to należy wskazać w jakim okresie?", Wnioskodawczyni wskazała "Wnioskodawczyni nie jest płatnikiem VAT od dnia 14.04.1994 (zaświadczenie o działalności) płatnikiem VAT jest jedynie S.C."

Lokal jest własnością... (akt notarialny w załączeniu).

Wnioskodawczyni przedmiotowy lokal w spółce wykorzystuje na działalność opodatkowaną podatkiem od towarów i usług. Jako osoba fizyczna na drugiej działalności - nie jest płatnikiem VAT.

Odpowiadając na pytanie "Czy w stosunku do lokalu, będącego przedmiotem wniosku, wystąpiło pierwsze zajęcie (używanie)? Jeżeli tak, to należy wskazać:

* dzień/miesiąc/rok, w którym wystąpiło pierwsze zajęcie (używanie);

* kto dokonał pierwszego zajęcia?", Wnioskodawczyni podała, że "Lokal użytkowany jako Spółka od 14.04.1994."

W odpowiedzi na pytania "Od jakiego miesiąca 1994 r. Spółka cywilna użytkowała lokal?" i "Na podstawie jakiej umowy Spółka cywilna użytkowała lokal? Należy wskazać, czy użytkowanie miało miejsce na podstawie umowy odpłatnej czy nieodpłatnej?", Wnioskodawczyni wskazała, że "Umowa spółki w załączeniu - umowa nieodpłatna, jedyny koszt to czynsz za lokal."

Biuro Usług Płatniczych Wnioskodawczyni prowadzi od września 2016 r. Nie dokonywano w lokalu żadnych ulepszeń w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym w wysokości wyższej niż 30% wartości początkowej lokalu (jedyny koszt jaki Spółka ponosiła to odświeżanie i malowanie lokalu).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku).

Czy lokal - opisany w części G poz. 74 - sprzedając Wnioskodawczyni ma obowiązek doliczyć do niego podatek od towarów i usług (VAT)?

Zdaniem Wnioskodawczyni, lokal został zakupiony bez VATu tak więc Wnioskodawczyni uważa, iż powinna sprzedać lokal bez podatku od towarów i usług (w tym okresie nie było opodatkowa VAT).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221), zwanej dalej "ustawą", opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

Towarami - w świetle art. 2 pkt 6 ustawy - są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stwierdzić należy, że nie każda czynność, która stanowi dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Określona czynność będzie opodatkowana podatkiem VAT, jeśli zostanie wykonana przez podatnika, a więc osobę prowadzącą działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Na mocy art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych do niej, przewidziane zostały zwolnienia od podatku oraz obniżone stawki.

Stosownie do przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

W świetle wyżej przytoczonego przepisu, kluczowym dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynku, budowli lub ich części jest ustalenie, kiedy nastąpiło jego pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Przez pierwsze zasiedlenie - art. 2 pkt 14 ustawy - rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

Z kolei przepisy Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L z 11.12.2006, Nr 347, str. 1, z późn. zm.), zwanej dalej Dyrektywą 2006/112/WE, posługują się pojęciem "pierwszego zasiedlenia", jednakże nie definiują tego pojęcia oraz nie wprowadzają dodatkowych warunków go określających.

W konsekwencji, zarówno zgodnie z przepisami Dyrektywy 2006/112/WE oraz w świetle utrwalonego w tej materii orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, pierwsze zasiedlenie budynku należy rozumieć szeroko jako "pierwsze zajęcie budynku, używanie". W efekcie, aby w tej sytuacji można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do zajęcia budynku, jego używania, w tym również na potrzeby własnej działalności gospodarczej.

Zgodnie jednak z art. 12 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE, państwa członkowskie mogą uznać za podatnika każdego, kto okazjonalnie dokonuje transakcji związanej z działalnością, o której mowa w art. 9 ust. 1 akapit drugi, w szczególności jednej z następujących transakcji:

Jak stanowi art. 12 ust. 2 zdanie drugie Dyrektywy 2006/112/WE, państwa członkowskie mogą określić szczegółowe zasady stosowania kryterium, o którym mowa w ust. 1 lit. a, do przebudowy budynków oraz zdefiniować pojęcie "gruntu związanego z budynkiem".

W tym miejscu należy zauważyć, że w przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom - po spełnieniu określonych warunków - skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem, że:

Ponadto, jak wynika z art. 43 ust. 7a ustawy, warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Z analizy powołanych wyżej przepisów wynika, że jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części będzie mogła korzystać ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, wówczas badanie przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a stanie się bezzasadne.

Należy również zauważyć, że w myśl art. 43 ust. 10 ustawy, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem, że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

Tak więc ustawodawca daje podatnikom - po spełnieniu określonych warunków - możliwość zrezygnowania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy i opodatkowania transakcji na zasadach ogólnych.

Mając na uwadze wyżej przytoczone przepisy prawa należy wskazać, że kluczowym dla ustalenia możliwości zastosowania zwolnienia od podatku dostawy budynków, budowli lub ich części jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Z opisu sprawy wynika, że dnia 29 listopada 1993 r. aktem notarialnym Wnioskodawczyni nabyła prawo do lokalu w... przy ul..... Lokal Wnioskodawczyni przeznaczyła na działalność gospodarczą. Po roku działalności Wnioskodawczyni założyła Sp.c. Sklep Wielobranżowy "..." S.C.... pod tym samym adresem. Spółka użytkowała lokal Wnioskodawczyni (umowa spółki) od 1994 r. aż po dzień dzisiejszy. Oprócz działalności spółki Wnioskodawczyni prowadzi Biuro Usług Płatniczych pod tym samym adresem.

W związku z narastającą konkurencją a co za tym mniejszymi dochodami Wnioskodawczyni zdecydowała się sprzedać lokal.

Na pytanie "Czy w stosunku do lokalu, będącego przedmiotem wniosku, wystąpiło pierwsze zajęcie (używanie)? Jeżeli tak, to należy wskazać:

* dzień/miesiąc/rok, w którym wystąpiło pierwsze zajęcie (używanie);

* kto dokonał pierwszego zajęcia?",

Wnioskodawczyni podała, że "Lokal użytkowany jako Spółka od 14.04.1994."

Wnioskodawczyni wskazała, że nie dokonywano w lokalu żadnych ulepszeń w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym w wysokości wyższej niż 30% wartości początkowej lokalu (jedyny koszt jaki Spółka ponosiła to odświeżanie i malowanie lokalu).

Analizując okoliczności zawarte w opisie sprawy w kontekście definicji pierwszego zasiedlenia należy stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie nastąpiło pierwsze zasiedlenie lokalu. Jak wskazała Wnioskodawczyni, lokal był wykorzystywany przez Wnioskodawczynię oraz spółkę cywilną do działalności gospodarczej. Od pierwszego zasiedlenia do dostawy lokalu upłynie okres dłuższy niż dwa lata.

W konsekwencji powyższego, planowana sprzedaż lokalu będzie korzystała ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, o ile strony nie zrezygnują ze zwolnienia i nie wybiorą opcji opodatkowania dostawy, zgodnie z art. 43 ust. 10 ustawy, przy spełnieniu przesłanek wynikających z art. 43 ust. 11 ustawy.

Mając na uwadze obowiązujące przepisy oraz opis sprawy należy stwierdzić, że jeżeli strony nie zrezygnują ze zwolnienia dostawy lokalu na podstawie przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy i nie wybiorą opcji opodatkowania tej dostawy, to dokonując sprzedaży lokalu Wnioskodawczyni, nie będzie obowiązana do zapłaty podatku od towarów i usług.

Stanowisko Wnioskodawczyni, z uwagi na fakt, iż Wnioskodawczyni wywiodła prawidłowy skutek prawny, pomimo odmiennej argumentacji, uznano za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Niniejszą interpretacją załatwiono wniosek w zakresie podatku od towarów i usług. Natomiast, odnośnie wniosku w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych, zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Końcowo należy zauważyć, iż zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, wyczerpujący opis stanu faktycznego winien wynikać z wniosku oraz uzupełnienia wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, a nie z załączonych do nich dokumentów. W związku z tym, załączone do uzupełnia wniosku dokumenty nie były przedmiotem merytorycznej analizy.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Wydając przedmiotową interpretację tut. Organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie stanu faktycznego. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, niniejsza interpretacja traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2017 r. poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.