0113-KDIPT1-3.4012.550.2020.1.OS - Odliczanie VAT od wydatków na samochody przeznaczone wyłącznie do najmu.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 8 lipca 2020 r. (data wpływu 17 lipca 2020 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie

* prawa do pełnego odliczenia podatku naliczonego na podstawie art. 86 ust. 1 w związku z art. 86a ust. 3 pkt 1 lit. a, ust. 4 pkt 1 oraz ust. 5 pkt 1 lit. c ustawy o podatku od towarów i usług tj. bez konieczności prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu, o której mowa w art. 86a ust. 7 ustawy o VAT oraz obowiązku zgłoszenia tych pojazdów do urzędu skarbowego na formularzu VAT-26 w odniesieniu do ponoszonych przez Wnioskodawcę wydatków związanych z pojazdami osobowymi przeznaczonymi wyłącznie na cele najmu,

* prawa do pełnego odliczenia podatku naliczonego w odniesieniu do ponoszonych przez Wnioskodawcę wydatków związanych z pojazdami osobowymi przeznaczonymi wyłącznie na cele najmu, również w przypadku wyjazdów wynajmowanych pojazdów w związku z serwisem tych samochodów i ewentualnymi naprawami serwisowymi tych samochodów,

- jest prawidłowe.

W dniu 17 lipca 2020 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie prawa do pełnego odliczenia podatku naliczonego na podstawie art. 86 ust. 1 w związku z art. 86a ust. 3 pkt 1 lit. a, ust. 4 pkt 1 oraz ust. 5 pkt 1 lit. c ustawy o podatku od towarów i usług tj. bez konieczności prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu, o której mowa w art. 86a ust. 7 ustawy o VAT oraz obowiązku zgłoszenia tych pojazdów do urzędu skarbowego na formularzu VAT-26 w odniesieniu do ponoszonych przez Wnioskodawcę wydatków związanych z pojazdami osobowymi przeznaczonymi wyłącznie na cele najmu oraz prawa do pełnego odliczenia podatku naliczonego w odniesieniu do ponoszonych przez Wnioskodawcę wydatków związanych z pojazdami osobowymi przeznaczonymi wyłącznie na cele najmu, również w przypadku wyjazdów wynajmowanych pojazdów w związku z serwisem tych samochodów i ewentualnymi naprawami serwisowymi tych samochodów, przesłany zgodnie z właściwością rzeczową przez Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego w....

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą (czynny podatnik podatku od towarów i usług), której głównym przedmiotem działalności gospodarczej jest 41.20.Z Roboty budowlane związane ze wznoszeniem budynków mieszkalnych i niemieszkalnych. Jednak ze względu na rozwój prowadzonej działalności oraz chęć rozszerzenia działalności o działalność niezwiązaną z budownictwem przedsiębiorca postanowił wpisać do PKD nowy rodzaj działalności 77.11.Z Wynajem i dzierżawa samochodów osobowych i furgonetek.

Wnioskodawca będzie podpisywał z klientami (najemcami) stosowne umowy na wynajem samochodów. W przyszłości Wnioskodawca planuje zakup/lub leasing operacyjny/lub leasing finansowy samochodów osobowych (w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym o dopuszczalnej masie nieprzekraczającej 3,5 ton), które będą wykorzystywane tylko i wyłącznie w zakresie bezpośredniego najmu krótkoterminowego/ długoterminowego w ramach usług wypożyczalni. Przedmiotowe pojazdy nie będą służyć innym celom firmowym niż najmem. Oddanie w odpłatne używanie tych pojazdów będzie po wpisaniu PKD stanowiło przedmiot działalności podatnika (wynajem i dzierżawa samochodów osobowych PKD 77.11.Z).

Klient w celu wynajęcia pojazdu będzie podpisywał z Wnioskodawcą umowę najmu. W umowie będą zawarte m.in. informacje o stanie licznika na dzień i godzina przekazania pojazdu oraz okres czasu na jaki będzie zawarta umowa najmu. Wnioskodawca będzie posiadał odrębny regulamin wykluczający użycie ww. samochodów do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą (w szczególności innych niż najem), jednakże porównując ww. umowy i wskazane w nich stany licznika będzie można precyzyjnie określić w jaki sposób samochody były wykorzystywane i czy był to wyłącznie najem oraz usługi ściśle z nim związane.

W zależności od sytuacji. Klient będzie odbierał samochód z siedziby Wnioskodawcy lub będzie on pozostawiany do dyspozycji Klienta w miejscu przez niego wskazanym (będzie on dostarczony na lawecie lub podstawiony bezpośrednio przez pracownika Wnioskodawcy). Powyższe dotyczy zarówno najmu krótkoterminowego i długoterminowego. Transport samochodu w miejsce wyznaczone przez Klienta (ewentualnie również jego odbiór) zawiera się w cenie usługi, a umowa sporządzona jest z uwzględnieniem stanu licznika sprzed wyjazdu. Podczas najmu, Klient zobowiązany będzie jedynie do ponoszenia kosztów paliwa. Będzie mógł on z niego korzystać w określonym terminie wynikającym z umowy. Pojazdy przeznaczone pod najem, w przypadku ich zakupu, będą stanowiły środki trwale wynajmującego.

Wnioskodawca we własnym zakresie będzie serwisował, naprawiał oraz mył samochody osobowe przeznaczone na najem. Na moment zaprowadzenia ich do warsztatu w celach udokumentowania przejazdów do serwisu/naprawy/umycia na przejechane kilometry będzie sporządzona ewidencja kilometrów.

W niektórych przypadkach (2 pytanie) producenci pojazdów samochodowych wymagają przeprowadzenia okresowego serwisu pojazdów w ich autoryzowanych serwisach w celu wydłużenia gwarancji na pojazdy. W takich przypadkach może okazać się konieczny transport pojazdu na lawecie lub bezpośredni przejazd samochodem przeznaczonym pod najem do autoryzowanego serwisu i z powrotem na parking Wnioskodawcy - w drugim przypadku, przejechane kilometry również będą udokumentowane w ww. ewidencji.

Samochody nie będą wykorzystywane do celów innych, niż najem.

Wnioskodawca posiada i w przyszłości będzie posiadać inne samochody, które są wykorzystywane do celów prowadzonej działalności gospodarczej oraz do innych celów niż działalność gospodarcza.

W umowach najmu zawieranych przez Wnioskodawcę z Klientem będą zawarte m.in. informacje o stanie licznika na dzień i godzinę przekazania pojazdu, okres czasu na jaki będzie zawarta umowa najmu oraz stan licznika na dzień i godzinę zwrotu pojazdu. W konsekwencji ze stanów liczników wskazanych w umowach najmu wynikać będzie liczba faktycznie przejechanych kilometrów przez dany pojazd. Natomiast, ewentualne wykorzystanie pojazdu do użytku prywatnego skutkowałby rozbieżnością w zakresie ilości przejechanych przez pojazdy kilometrów pomiędzy następującymi po sobie umowami najmu. Zdaniem Wnioskodawcy, powyższe okoliczności, umożliwiają obiektywne potwierdzenie braku wykorzystania pojazdu samochodowego do użytku prywatnego (również do użytku prywatnego pracowników). Natomiast w celu serwisu/naprawy/umycia pojazdu - jeżeli transport pojazdu nie będzie odbywał się na lawecie, na wszystkie przejechane kilometry będzie sporządzona ewidencja kilometrów. Ponadto zasady panujące u Wnioskodawcy wykluczają prywatny użytek pojazdów. Powyższe dotyczy przede wszystkim pracowników Wnioskodawcy, którzy nie mogą wykorzystywać pojazdów przeznaczonych na najem do użytku prywatnego.

Wynagrodzenie za najem stanowić będzie realne wynagrodzenie (rzeczywistą równowartość) za świadczenie tego typu usług na rynku, Wnioskodawca wprowadzi regulamin wynajmu pojazdów, jednakże regulować on będzie jedynie stosunki między Wnioskodawcą, a Klientem (najemcą), a nie wykluczał użytek prywatny, gdyż będzie on co do zasady zabroniony. Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż wprowadzone zasady, całkowicie wykluczają użycie ww. pojazdów do celów prywatnych.

W zależności od zapotrzebowania klienta umowy będą zawierane na: najem długoterminowy lub krótkoterminowy. Niemniej jednak, najkrótszy okres na jaki możliwy będzie najem pojazdu wynosi 1 dzień. W okresie pomiędzy ustaniem umowy najmu i oczekiwaniem na następnego klienta pojazdy stacjonować będą w siedzibie Wnioskodawcy. W tym okresie pojazdy, w celu przygotowania ich do kolejnego wynajmu, będą na placu odkurzane, myte, ewentualnie naprawiane/serwisowane/myte. Klient wyznaczać będzie, o której godzinie odbierze pojazd. Co do zasady odbiór następować będzie w godzinach funkcjonowania. Natomiast w wyjątkowych przypadkach, nie można wykluczyć, iż pracownik wynajmującego zostanie w pracy dłużej w celu wydania klientowi pojazdu. Wskazania wymaga fakt, iż nie jest możliwe ich pobranie po godzinach funkcjonowania firmy (po jej opuszczeniu przez ostatniego pracownika.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie

1. Czy w przedstawionym przyszłym stanie faktycznym w odniesieniu do ponoszonych przez Wnioskodawcę wydatków związanych z pojazdami osobowymi przeznaczonymi na cele najmu, Spółka będzie uprawniona do pełnego odliczenia podatku naliczonego na podstawie art. 86 ust. 1 w związku z art. 86a ust. 3 pkt 1 lit. a, ust. 4 pkt 1 oraz ust. 5 pkt 1 lit. c ustawy z dnia 11 marca 2004 r. - o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r. poz. 2174 z późn. zm.; dalej: "ustawa o VAT"), tj. bez konieczności prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu, o której mowa w art. 86a ust. 7 ustawy o VAT oraz obowiązku zgłoszenia tych pojazdów do urzędu skarbowego na formularzu VAT-26?

2. Czy w przypadku uznania przez organ podatkowy stanowiska Wnioskodawcy dotyczącego pytania nr 1 za prawidłowe, Wnioskodawcy w zakresie ponoszonych przez niego wydatków związanych z pojazdami osobowymi przeznaczonymi na cele wynajmu, będzie przysługiwało pełne odliczenie podatku naliczonego bez obowiązku zgłoszenia tych pojazdów do urzędu skarbowego na formularzu VAT-26, również w przypadku wyjazdów wynajmowanych pojazdów związanych z serwisem i ewentualnymi naprawami serwisowymi tych samochodów?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Kwestie dotyczące prawa do odliczenia podatku naliczonego regulują przepisy art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, zgodnie z którym, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy - kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług lub dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Na mocy art. 86a ust. 1 ustawy - w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 88 ust. 2 stanowi 50% kwoty podatku.

wynikającej z otrzymanego dokumentu celnego, deklaracji importowej w przypadku, o którym mowa w art. 33b. oraz z decyzji o których mowa w art. 33 ust. 213 oraz art. 34.

Zgodnie art. 86a ust. 3 ustawy - przepis ust. 1 nie ma zastosowania

Według art. 86a ust. 4 ustawy - pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, jeżeli sposób wykorzystywana tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza określony w ustalonych przez niego zasadach ich używania, dodatkowo potwierdzony prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu, wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub konstrukcja tych pojazdów wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje, ze ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne.

Na podstawie art. 86a ust. 5 ustawy - warunku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu nie stosuje się w przypadku pojazdów samochodowych przeznaczonych wyłącznie do:

jeżeli odprzedaż, sprzedaż lub oddanie w odpłatne używanie tych pojazdów stanowi przedmiot działalności podatnika w odniesieniu do których:

Ewidencja przebiegu pojazdu jest prowadzona od dnia rozpoczęcia wykorzystywania pojazdu samochodowego wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika do dnia zakończona wykorzystywana tego pojazdu wyłącznie do tej działalności (art. 86a ust. 6 ustawy).

W świetle art. 86a ust. 12 ustawy - podatnicy wykorzystujący wyłącznie do działalności gospodarczej pojazdy samochodowe, dla których są obowiązani prowadzić ewidencję przebiegu mają obowiązek złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego informację o tych pojazdach w terminie 7 dni od dnia, w którym poniosą pierwszy wydatek związany z tymi pojazdami.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że w przypadku samochodów osobowych wykorzystywanych do działalności gospodarczej przysługuje prawo do odliczenia 50% podatku naliczonego z tytułu wydatków dotyczących nabycia, rat leasingowych, opłat z tytułu najmu oraz innych wydatków. Ograniczenie to nie będzie miało zastosowana w przypadku pojazdów samochodowych wykorzystywanych wyłącznie do działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 86a ust. pkt 1 lit. c ustawy w przypadku, gdy pojazd samochodowy przeznaczony jest wyłącznie na wynajem, to podatnik nie ma obowiązku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu.

W świetle powyższego Wnioskodawca ma możliwość odliczenia 100% kwoty podatku nauczonego zawartego w fakturach dotyczących wydatków związanych z nabyciem pojazdów samochodowych oraz wydatków związanych z ich eksploatacją w sytuacji, gdy pojazdy te są wykorzystywane wyłącznie do celów prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie najmu. Zgodnie ze stanem faktycznym samochody osobowe służyć będą jedynie celom związanym z działalnością gospodarczą w zakresie oddanie w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze. Wnioskodawca wykluczy możliwość używania samochodów do innych celów niż najem w ten sposób, że każdorazowo będzie podpisywana umowa najmu między Wnioskodawcą a najemcą, w której spisywane będą kilometry z licznika oraz oznaczony czas na jaki jest ona zawarta. Porównując umowy najmu i stany licznika będzie można określić czy auta będą wykorzystywane tyko w tym zakresie.

Podkreślenia wymaga fakt, że pomiędzy zawartymi umowami najmu samochody te nie będą w jakikolwiek sposób wykorzystywane w innych celach.

Uwzględniając powyższe, w sprawie Wnioskodawcy znajdzie zastosowana przepis art. 86a ust. 3 pkt 1 lit. a ustawy, umożliwiający dokonanie odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących wydatki związane z pojazdami samochodowymi, gdyż Wnioskodawca będzie prowadził wynajem samochodów osobowych, a pojazdy wskazane we wniosku będą przeznaczone tylko i wyłącznie na wynajem.

Tym samym, skoro samochody, których dotyczy wniosek, będą przeznaczone tylko i wyłącznie do oddania w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu, a jednocześnie Wnioskodawca wykluczy ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą to będzie mu przysługiwało prawo do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego od wskazanych wydatków związanych z użytkowaniem tych samochodów bez konieczności prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdów oraz obowiązku zgłoszenia tych pojazdów do urzędu skarbowego na formularzu VAT-26.

Stanowisko Wnioskodawcy dot. pytana 2

Wnioskodawca reprezentuje stanowisko, iż wyjazdy wynajmowanych pojazdów związane z serwisem tych samochodów nie będą skutkować obowiązkiem złożenia przez Wnioskodawcę formularza VAT-26, gdyż pomimo wskazanych powyżej wyjazdów wspomniane samochody osobowe przeznaczone będą tytko i wyłącznie do oddania w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu. Wyjazdy służyć będą jedynie bieżącym naprawom w miejscu wykonywania działalności gospodarczej przez Wnioskodawcę lub serwisom w autoryzowanych serwisach wynikającym z ustanowionych przed producentów pojazdów samochodowych zasad gwarancyjnych. W celu potwierdzenia wykorzystywania pojazdów wyłącznie do działalności gospodarczej w zakresie najmu, Wnioskodawca w zakresie wyjazdów wynajmowanych pojazdów związanych z ich serwisem prowadzić będzie dodatkowo ewidencję przebiegu pojazdów.

Wnioskodawca jedynie z ostrożności planuje wprowadzenie w przedsiębiorstwie powyższej zasady dotyczącej ww. przejazdów wynajmowanymi samochodami (sporadycznych). W tej sytuacji całkowity ich przebieg będzie bowiem wynikał z umów oraz prowadzonej przez Wnioskodawcę ewidencji - wykluczając przy tym możliwość wykorzystywania ich w celach prywatnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl ust. 2 pkt 1 lit. a tego artykułu, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Ustawodawca stworzył zatem podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno, tzw. przesłanek pozytywnych, to jest m.in. tego, że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest niewątpliwy i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Jak stanowi art. 86a ust. 1 pkt 1 ustawy, w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 50% kwoty podatku wynikającej z faktury otrzymanej przez podatnika.

Przez pojazdy samochodowe - stosownie do art. 2 pkt 34 ustawy - rozumie się pojazdy samochodowe w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony.

Stosownie do zapisu art. 86a ust. 2 ustawy, do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, o których mowa w ust. 1, zalicza się wydatki dotyczące:

Zatem zgodnie z powyższymi regulacjami podatnikowi przysługuje ograniczone do 50% prawo do odliczenia podatku w odniesieniu do wszystkich wydatków związanych z pojazdami samochodowymi przeznaczonymi do użytku "mieszanego".

Dla celów stosowania tego ograniczenia za wykorzystywanie "mieszane" należy rozumieć, że w odniesieniu do pojazdu wykorzystywanego w działalności gospodarczej istnieje możliwość jego użycia również do celów niezwiązanych z tą działalnością, np. do celów prywatnych. Wystarczy przy tym możliwość nawet tylko jednorazowego użycia pojazdu do celów prywatnych, aby uznać, że pojazd może być wykorzystywany w sposób "mieszany". Nie jest przy tym istotny moment, w którym użycie to ma miejsce podczas całego okresu użytkowania przez podatnika danego pojazdu, żeby uznać ten pojazd za wykorzystywany do celów "mieszanych". Przyjmuje się, że każdy pojazd samochodowy o dopuszczalnej masie całkowitej do 3,5 tony - ze względu na swoje cechy konstrukcyjne - służy co do zasady użytkowi "mieszanemu", a zatem wszystkie wydatki z nim związane podlegają ograniczeniu w odliczaniu do 50%.

Jednakże, od zasady wynikającej z art. 86a ust. 1 ustawy przewidziano wyjątki. I tak, w świetle art. 86a ust. 3 ustawy, przepis ust. 1 nie ma zastosowania:

Na mocy art. 86a ust. 4 ustawy, pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, jeżeli:

W myśl art. 86a ust. 5 ustawy, warunku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu nie stosuje się w przypadku pojazdów samochodowych:

* w odniesieniu do których:

a. kwotę podatku naliczonego od wydatków z nimi związanych podatnik oblicza zgodnie z ust. 1 lub b. podatnikowi nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od wydatków z nimi związanych.

W powołanych wyżej przepisach art. 86a ustawy ustawodawca zawarł szczególne uregulowania dotyczące określenia wysokości przysługującej do odliczenia kwoty podatku naliczonego. Taka konstrukcja oznacza, że w sytuacji, gdy znajdzie zastosowanie szczególne uregulowanie zawarte w art. 86a ust. 1 ustawy, wówczas podatnik może skorzystać jedynie z ograniczonego prawa do odliczenia podatku naliczonego. Jeżeli jednak przepis art. 86a ust. 1 ustawy nie znajdzie zastosowania (vide: art. 86a ust. 3 ustawy), wówczas znajdą zastosowanie ogólne uregulowania zawarte w art. 86 ustawy.

Należy zauważyć, że przepis art. 86a ust. 4 ustawy wskazuje na istnienie dwóch grup pojazdów samochodowych uznawanych za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika.

W pierwszej grupie (zgodnie z art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy) mieszczą się pojazdy, których konstrukcja wskazuje na ich przeznaczenie z reguły do użytku prywatnego, jednakże pojazdy te mogą być także wykorzystywane w działalności gospodarczej (np. samochód osobowy, motocykl). Z tych też względów - dla celów pełnego odliczania VAT - fakt wykorzystywania ich wyłącznie do działalności gospodarczej musi być rozpatrywany w kategoriach obiektywnych.

W konsekwencji, w celu dokonania pełnego odliczenia podatku VAT muszą zostać spełnione łącznie dwa warunki:

W drugiej grupie pojazdów uznawanych za wykorzystywane wyłącznie w działalności gospodarczej (zgodnie z art. 86a ust. 4 pkt 2 ustawy) mieszczą się natomiast pojazdy samochodowe, których konstrukcja wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje, że ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne. Jednakże w tej grupie pojazdów nie ma samochodów osobowych.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą jako czynny podatnik podatku od towarów i usług. Ze względu na rozwój prowadzonej działalności oraz chęć rozszerzenia działalności o działalność niezwiązaną z budownictwem przedsiębiorca postanowił wpisać do PKD nowy rodzaj działalności 77.11.Z Wynajem i dzierżawa samochodów osobowych i furgonetek. Wnioskodawca będzie podpisywał z klientami (najemcami) stosowne umowy na wynajem samochodów. W przyszłości Wnioskodawca planuje zakup/lub leasing operacyjny/lub leasing finansowy samochodów osobowych (w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym o dopuszczalnej masie nieprzekraczającej 3,5 ton), które będą wykorzystywane tylko i wyłącznie w zakresie bezpośredniego najmu krótkoterminowego/ długoterminowego w ramach usług wypożyczalni. Przedmiotowe pojazdy nie będą służyć innym celom firmowym niż najmem. Oddanie w odpłatne używanie tych pojazdów będzie po wpisaniu PKD stanowiło przedmiot działalności podatnika (wynajem i dzierżawa samochodów osobowych PKD 77.11.Z). Klient w celu wynajęcia pojazdu będzie podpisywał z Wnioskodawcą umowę najmu. W umowie będą zawarte m.in. informacje o stanie licznika na dzień i godzina przekazania pojazdu oraz okres czasu na jaki będzie zawarta umowa najmu oraz stan licznika na dzień i godzina zwrotu pojazdu. Wnioskodawca będzie posiadał odrębny regulamin wykluczający użycie ww. samochodów do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą (w szczególności innych niż najem), jednakże porównując ww. umowy i wskazane w nich stany licznika będzie można precyzyjnie określić w jaki sposób samochody były wykorzystywane i czy był to wyłącznie najem oraz usługi ściśle z nim związane.

W zależności od sytuacji, Klient będzie odbierał samochód z siedziby Wnioskodawcy lub będzie on pozostawiany do dyspozycji Klienta w miejscu przez niego wskazanym (będzie on dostarczony na lawecie lub podstawiony bezpośrednio przez pracownika Wnioskodawcy). Transport samochodu w miejsce wyznaczone przez Klienta (ewentualnie również jego odbiór) zawiera się w cenie usługi, a umowa sporządzona jest z uwzględnieniem stanu licznika sprzed wyjazdu. Podczas najmu, Klient zobowiązany będzie jedynie do ponoszenia kosztów paliwa. Będzie mógł on z niego korzystać w określonym terminie wynikającym z umowy. Pojazdy przeznaczone pod najem, w przypadku ich zakupu, będą stanowiły środki trwale wynajmującego.

Wnioskodawca we własnym zakresie będzie serwisował, naprawiał oraz mył samochody osobowe przeznaczone na najem. Na moment zaprowadzenia ich do warsztatu w celach udokumentowania przejazdów do serwisu/naprawy/umycia na przejechane kilometry będzie sporządzona ewidencja kilometrów.

W niektórych przypadkach (2 pytanie) producenci pojazdów samochodowych wymagają przeprowadzenia okresowego serwisu pojazdów w ich autoryzowanych serwisach w celu wydłużenia gwarancji na pojazdy. W takich przypadkach może okazać się konieczny transport pojazdu na lawecie lub bezpośredni przejazd samochodem przeznaczonym pod najem do autoryzowanego serwisu i z powrotem na parking Wnioskodawcy - w drugim przypadku, przejechane kilometry również będą udokumentowane w ww. ewidencji. Samochody nie będą wykorzystywane do celów innych niż najem. Ponadto zasady panujące u Wnioskodawcy wykluczają prywatny użytek pojazdów. Powyższe dotyczy przede wszystkim pracowników Wnioskodawcy, którzy nie mogą wykorzystywać pojazdów przeznaczonych na najem do użytku prywatnego. Wnioskodawca posiada i w przyszłości będzie posiadać inne samochody, które są wykorzystywane do celów prowadzonej działalności gospodarczej oraz do innych celów niż działalność gospodarcza.

Wątpliwości w niniejszej sprawie dotyczą wskazania czy Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia 100% podatku VAT naliczonego z faktur dokumentujących wydatki związane z eksploatacją oraz użytkowaniem pojazdów samochodowych przeznaczonych na cele najmu, bez konieczności prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu oraz zgłaszania samochodów do Urzędu Skarbowego.

Jak wyjaśniono wyżej powołany przepis art. 86a ust. 5 ustawy wskazuje ściśle określone sytuacje, w których wyłączony zostaje obowiązek prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu. W przedmiotowej sprawie należy wskazać na pkt 1 lit. c tej regulacji. Zgodnie z tymi przepisami, warunku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu nie stosuje się w przypadku pojazdów samochodowych przeznaczonych wyłącznie do oddania w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze. Ponadto, przepis art. 86a ust. 5 pkt 1 ustawy ma zastosowanie jeżeli oddanie w odpłatne używanie tych pojazdów stanowi przedmiot działalności podatnika.

Mając na uwadze treść cytowanych przepisów należy stwierdzić, że z regulacji art. 86a ust. 3 pkt 1 lit. a i art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy wynika, że podatnik ma możliwość odliczenia 100% kwoty podatku naliczonego zawartego w fakturach dotyczących wydatków związanych z nabyciem pojazdów samochodowych oraz wydatków związanych z ich eksploatacją w sytuacji, gdy pojazdy te są wykorzystywane wyłącznie do celów prowadzenia działalności gospodarczej. Do celów pełnego odliczenia podatku, fakt wykorzystywania ich wyłącznie do działalności musi być rozpatrywany w kategoriach obiektywnych. Co do zasady w celu dokonania pełnego odliczenia muszą zostać spełnione łącznie dwa warunki, tj. sposób wykorzystania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza w ustalonych przez niego zasadach ich używania, musi wykluczać ich użycie do celów prywatnych oraz wykluczenie użytku prywatnego musi zostać potwierdzone prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu. Jednakże w art. 86a ust. 5 ustawy zostały wymienione ściśle określone sytuacje, w których wyłączony zostaje obowiązek prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu. Zgodnie z tym przepisem (art. 86a ust. 5 pkt 1 lit. c), warunku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu nie stosuje się w przypadku pojazdów samochodowych przeznaczonych wyłącznie do oddania w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze. Ponadto, przepis art. 86a ust. 5 pkt 1 lit. c ustawy ma zastosowanie, jeżeli odprzedaż lub oddanie w odpłatne używanie tych pojazdów stanowi przedmiot działalności podatnika.

Trzeba jednak tu zauważyć, że użycie wyrazu "wyłącznie" w wyżej cytowanych przepisach wskazuje, że zwolnienie z obowiązku prowadzenia ewidencji nie obejmuje sytuacji, gdy pojazdy są wykorzystywane - choćby przejściowo - do innych celów.

Wnioskodawca przedstawiając opis sprawy wyjaśnił, że klient w celu wynajęcia pojazdu będzie podpisywał z Wnioskodawcą umowę najmu, w której zawarte będą m.in. informacje o stanie licznika na dzień i godzina przekazania pojazdu oraz okres czasu na jaki będzie zawarta umowa najmu oraz stan licznika na dzień i godzina zwrotu pojazdu. Wnioskodawca będzie posiadał odrębny regulamin wykluczający użycie przedmiotowych samochodów do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą (w szczególności innych niż najem). Porównując ww. umowy i wskazane w nich stany licznika będzie można precyzyjnie określić w jaki sposób samochody były wykorzystywane i czy był to wyłącznie najem oraz usługi ściśle z nim związane. Ponadto, w celu serwisu/naprawy/umycia pojazdu - jeżeli transport pojazdu nie będzie odbywał się na lawecie, na wszystkie przejechane kilometry będzie sporządzona ewidencja kilometrów. Zasady panujące u Wnioskodawcy wykluczają prywatny użytek pojazdów. Powyższe dotyczy przede wszystkim pracowników Wnioskodawcy, którzy nie mogą wykorzystywać pojazdów przeznaczonych na najem do użytku prywatnego.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis sprawy oraz powołane powyżej przepisy prawa, wskazać należy, że skoro przedmiotowe samochody osobowe, są przeznaczone tylko i wyłącznie do oddania w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu i jednocześnie Wnioskodawca będzie posiadał odrębny regulamin wykluczający użycie przedmiotowych samochodów do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą (w szczególności innych niż najem) oraz podejmie działania wykluczające możliwość użycia ich do celów prywatnych, to Wnioskodawcy będzie przysługiwać prawo do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego od wydatków związanych z tymi pojazdami bez konieczności prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu, o której mowa w art. 86a ust. 7 ustawy o VAT oraz obowiązku zgłoszenia tych pojazdów do urzędu skarbowego na formularzu VAT-26.

Wobec powyższego mając na uwadze całokształt okoliczności wykorzystania pojazdów samochodowych, przedstawionych przez Wnioskodawcę należy uznać, że w analizowanej sprawie:

* Wnioskodawca będzie uprawniony do pełnego odliczenia podatku naliczonego na podstawie art. 86a ust. 3 pkt 1 lit. a ustawy o podatku od towarów i usług - w zakresie ponoszonych przez niego wydatków związanych z pojazdami osobowymi przeznaczonymi na cele wynajmu - bez konieczności prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu, o której mowa w art. 86a ust. 7 ustawy o VAT oraz obowiązku zgłoszenia tych pojazdów do urzędu skarbowego na formularzu VAT-26; oraz

* Wnioskodawca będzie uprawniony do pełnego odliczenia podatku naliczonego na podstawie art. 86a ust. 3 pkt 1 lit. a ustawy o podatku od towarów i usług - w zakresie ponoszonych przez niego wydatków związanych z pojazdami osobowymi przeznaczonymi na cele wynajmu (również w przypadku wyjazdów pojazdów samochodowych w związku z ich serwisem i ewentualnymi naprawami serwisowymi tych samochodów) - bez obowiązku zgłoszenia tych pojazdów do urzędu skarbowego na formularzu VAT-26;

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku - nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej-rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy i stanowiska Wnioskodawcy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem Organu, który ją wydał (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.