0113-KDIPT1-3.4012.537.2019.3.MJ - Opodatkowanie podatkiem VAT sprzedaży działek.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 3 września 2019 r. (data wpływu 9 września 2019 r.) uzupełnionym pismem z dnia 31 października 20219 r. (data wpływu 7 listopada 2019 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie niepodlegania opodatkowaniu podatkiem VAT sprzedaży niezabudowanych działek nr X i Y - jest nieprawidłowe.

W dniu 9 września 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie niepodlegania opodatkowaniu podatkiem VAT sprzedaży niezabudowanych działek nr X i Y.

Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem z dnia 31 października 2019 r. w zakresie pełnomocnictwa zawierającego poprawne wskazanie organu, do którego zostało złożone.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest właścicielem nieruchomości, dla której Sąd Rejonowy...-... w... z siedzibą w... prowadzi KW nr... stanowiącą m.in. działkę innych terenów zabudowanych, gruntów rolnych zabudowanych oraz gruntu ornego oznaczoną w ewidencji gruntów numerem Z o pow. 1,4400 ha położoną w obrębie ewid...., powiat..., woj..... Został zaprojektowany podział działki nr Z o pow. 1,44 ha m.in. na działki nr X o pow. 0,0500 ha oraz nr Y o pow. 0,5100 ha. Działka nr Z zabudowana jest domem mieszkalnym parterowym i czterema budynkami gospodarczymi, jest częściowo ogrodzona, posiada dostęp do drogi publicznej. Część działki jest przedmiotem dzierżawy na rzecz podmiotu prowadzącego na tej części punkt apteczny w postaci budynku, który nie jest trwale związany z gruntem. Nieruchomość nie jest obciążona ograniczonymi prawami rzeczowymi.

Część działki Z, która była przedmiotem dzierżawy pod punkt apteczny nie będzie wchodziła w obszar wydzielonych działek X i Y. Działka, która jest przedmiotem dzierżawy pod punkt apteczny, po podziale będzie miała nr R i nie będzie przedmiotem dostawy. Działki X i Y zostaną wydzielone na wniosek Wnioskodawcy. Działka nr X, która zostanie wydzielona z działki nr Z nie będzie zabudowana. Działka nr Y, która zostanie wydzielona z działki nr Z będzie zabudowana. Budynki znajdujące się obecnie na działce Z nie będą się znajdowały na wydzielonych działkach. Po podziale budynki obecnie znajdujące się na działce Z będą znajdowały się na działce nr K. Budynki służyły wyłącznie na cele prywatne, nie służyły działalności gospodarczej, w tym najmu. Z wnioskiem o wydanie decyzji ostatecznej zatwierdzającej projekt budowlany i udzielającej pozwolenia na budowę na działkach X i Y wystąpił Nabywca. Decyzja ostateczna zatwierdzająca projekt budowlany i udzielająca pozwolenia na budowę nie stanowi decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowaniu terenu.

Cały teren przeznaczony do sprzedaży objęty jest miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego. Na moment dostawy nie będzie wydana decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowaniu terenu dla wydzielonych działek. Nikt nie wystąpił o wydanie decyzji.

Obecne dysponowanie nieruchomością przez kupującego nie jest czynnością odpłatną. Istniejący miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego obowiązujący dla działki nr Z będzie obowiązywał także dla wydzielonych działek nr X i Y. "Teren rzemiosła" wskazany w istniejącym planie zagospodarowania przestrzennego jest terenem przeznaczonym pod zabudowę do 30% powierzchni terenu.

Działka nr Y wydzielona z działki Z będzie zabudowana budynkiem parterowym o przeznaczeniu usługowo-handlowym, będzie służyła Nabywcy na działalność gospodarczą. Na chwilę obecną nie jest zabudowana. Budynek usługowo-handlowy zostanie dopiero wybudowany przez Nabywcę. Nabywca wystąpił w imieniu Wnioskodawcy jedynie w zakresie uzyskania decyzji podziałowej nieruchomości.

Zgoda na dysponowanie przez nabywcę nieruchomością na cele budowlane oraz dla celów przeprowadzenia pomiarów i inwentaryzacji będzie wykorzystana przez nabywcę i na jego rzecz wszelkich warunków przyłączeniowych dopiero po podpisaniu umowy przenoszącej własność.

Wszelkie warunki przyłączeniowe będą uzyskane na nabywcę, nie na Wnioskodawcę. Uzyskanie zgód związanych z przedsięwzięciem budowlanym nastąpi jedynie na nabywcę, jednakże podział nieruchomości, w przypadku ewentualnego ostatecznego odstąpienia od umowy pozostanie dokonany i nieruchomość zostanie podzielona.

Uzyskanie zgód przez nabywcę nie będzie rodzić żadnych konsekwencji dla nabywcy (administracyjnych, finansowych, itp.). Jakiekolwiek decyzje uzyskane na wniosek Kupującej Spółki, nie będą obciążały finansowo Wnioskodawcy.

Wnioskodawca nie jest zarejestrowanym podatnikiem czynnym podatku od towarów i usług w rozumieniu przepisów z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Na terenie położenia przedmiotowej nieruchomości obowiązuje miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, zgodnie z którym działka nr Z od strony południowej leży w ternie rzemiosła (R), w pozostałej części leży w terenie zabudowy zagrodowej MR z dopuszczeniem do zabudowy jednorodzinnej. Działka od strony południowej graniczy z drogą powiatową.

Wnioskodawca zamierza dokonać sprzedaży nieruchomości, dla której prowadzona jest KW nr... działki nr: X o pow. 0,05 ha oraz nr Y o pow. 0,51 ha położone w obrębie..., jedn. ewid...., woj.... oznaczone w planie zagospodarowania przestrzennego jako tereny rzemiosła (R), które to działki zostaną wydzielone z działki nr Z, Spółce jawnej.

Sprzedaż przedmiotowej działki Wnioskodawca prowadzi w sposób niezorganizowany, tj. bez udziału biur pośrednictwa w obrocie nieruchomościami, bez ogłoszeń reklamowych.

W dniu 28 sierpnia 2018 r. została podpisana umowa przedwstępna sprzedaży, mocą której Wnioskodawca zobowiązuje się sprzedać nieruchomości spółce jawnej. Warunkami zawarcia umowy przyrzeczonej są: wydanie ostatecznej decyzji zatwierdzającej projekt budowlany i udzielającej pozwolenia na budowę inwestycji oraz uzyskania zezwolenia na lokalizację zjazdu z drogi publicznej do nabywanych działek wraz z lewoskrętem.

Na nabytej nieruchomości Spółka zamierza wybudować obiekt handlowo-usługowy wraz z instalacjami wewnętrznymi i zewnętrznymi, przyłączami technicznymi. Dla przedmiotowej nieruchomości wydana ma być ostateczna decyzja o pozwoleniu na budowę dla ww. inwestycji.

Wnioskodawca udzielił kupującemu zgody na dysponowanie nieruchomością stanowiącą działkę nr Z na cele budowlane w rozumieniu art. 3 pkt 11 ustawy - Prawo budowlane.

Wnioskodawca udzielił zgody Spółce Kupującej i osobom działającym na zlecenie Spółki na przeprowadzenie niezbędnych inwentaryzacji i pomiarów na terenie nieruchomości przez całą dobę. Wnioskodawca wyraził również zgodę na dysponowanie przez Spółkę kupującą nieruchomością. Wszelkie koszty i ryzyko uzyskania zgód z tym związanych ponosić będzie kupująca Spółka. Roboty budowlane mogą być rozpoczęte po zawarciu umowy przyrzeczonej. Środki uzyskane ze sprzedaży mają zasilić majątek prywatny przez Wnioskodawcę i służyć pokryciu bieżących kosztów utrzymania Wnioskodawcy w przyszłości.

Poza dzierżawą punktu aptecznego opisaną we wniosku, działka Z będzie wykorzystywana na uprawy rolnicze na potrzeby gospodarstwa domowego w miejscu zamieszkania. Na moment sprzedaży nie będą wyznaczone linie rozgraniczające tereny w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego.

Przedmiotowe nieruchomości po ich wydzieleniu z działki o nr Z do momentu sprzedaży nie będą wykorzystywane w działalności gospodarczej. Wnioskodawca nie będzie udostępniał nieruchomości do momentu sprzedaży. Wnioskodawca nie dokonał i nie zamierza dokonywać jakichkolwiek czynności, w tym nie poniósł i nie zamierza ponosić jakichkolwiek nakładów w celu przygotowania przedmiotowej nieruchomości do sprzedaży. Wnioskodawca nie planuje w przyszłości sprzedaży innych nieruchomości. Wnioskodawca udzielił pełnomocnictwa nabywcy do występowania przed organami administracji w celu uzyskania pozwolenia na budowę obiektu budowlanego. Wnioskodawca wyraził zgodę na dysponowanie przez nabywcę przedmiotowymi działkami na cele uzyskania niezbędnych zgód i pozwoleń budowlanych.

Po zawarciu umowy przedwstępnej strona kupująca na działkach nie będzie dokonywać inwestycji infrastrukturalnych. Nabywca poniesie nakłady finansowe związane z działką od momentu podpisania umowy przedwstępnej do zawarcia umowy finalnej, będą to nakłady na uzyskanie zgód. Na moment sprzedaży działka o nr Y nie będzie zabudowana.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy planowana sprzedaż nieruchomości przez Wnioskodawcę na rzecz Spółki w wykonaniu umowy zostanie uznana za dostawę w rozumieniu ustawy o podatku VAT i będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, planowana sprzedaż nieruchomości przez Wnioskodawcę na rzecz Spółki nie będzie uznana za dostawę w rozumieniu ustawy o podatku VAT i nie będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług.

Zarówno podział działki, jak również udzielenie Kupującemu zgody na dysponowanie nieruchomością na cele budowlane nie spowoduje, że planowana sprzedaż nieruchomości będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług.

Brak jest przesłanek pozwalających uznać, że dokonując dostawy działek Wnioskodawca wystąpi w charakterze podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy.

Zdaniem Wnioskodawcy sprzedaż działek uznać należy za czynność związaną ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Wnioskodawca dokonując dostawy działek będzie korzystał z przysługującego mu prawa do rozporządzania własnym majątkiem, która to czynność oznacza działanie w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie mają zastosowania.

Podsumowując, zdaniem Wnioskodawcy sprzedaż przedmiotowych działek stanowić będzie czynność wyłączoną od opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r. poz. 2174, z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą", opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary - na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy - rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Zgodnie z przedstawionymi przepisami, grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów - w rozumieniu art. 7 ustawy - podlega jednak opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Podatnikami - według zapisu art. 15 ust. 1 ustawy - są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Powyższe oznacza, że dostawa towarów, w tym przypadku nieruchomości, podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy czynność podlegającą opodatkowaniu wykona podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Jednocześnie okoliczności dokonania tej czynności powinny nosić znamiona działalności gospodarczej, o której mowa w ustawie, tzn. powinny polegać na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem "podatnik" tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Tym samym, nie jest działalnością handlową, a zatem i gospodarczą, sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty ani też wykorzystany w trakcie jego posiadania w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Zatem, status podatnika podatku od towarów i usług wynika z okoliczności dokonywania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Dla ustalenia, czy osoba dokonująca transakcji sprzedaży nieruchomości jest podatnikiem podatku VAT, istotne jest stwierdzenie, że prowadzi ona działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów cytowanej wyżej ustawy.

Na mocy art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L 347 z 11.12.2006, str. 1, z późn. zm.), "podatnikiem" jest każda osoba prowadząca samodzielnie w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą, bez względu na cel czy też rezultaty takiej działalności.

"Działalność gospodarcza" obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie, w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.

Jednocześnie, w art. 12 ust. 1 lit. b powołanej Dyrektywy wskazano, że państwa członkowskie mogą uznać za podatnika każdego, kto okazjonalnie dokonuje transakcji związanej z działalnością, o której mowa w art. 9 ust. 1 akapit drugi, w szczególności dostawy terenu budowlanego. "Teren budowlany" to każdy grunt nieuzbrojony lub uzbrojony, uznawany za teren budowlany przez państwa członkowskie (art. 12 ust. 3 Dyrektywy 2006/112/WE).

Opodatkowaniu VAT podlega, na podstawie art. 2 ust. 1 lit. a Dyrektywy 2006/112/WE, odpłatna dostawa towarów na terytorium państwa członkowskiego przez podatnika działającego w takim charakterze.

Z przytoczonych regulacji wynika, że podatnikiem podatku od towarów i usług może być każda osoba, która okazjonalnie dokonuje czynności opodatkowanych, przy czym czynności te winny być związane z działalnością zdefiniowaną jako działalność gospodarcza, tj. wszelką działalnością producentów, handlowców i osób świadczących usługi, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie.

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług w świetle powyższych przepisów, jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie - czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

W kontekście powyższych rozważań nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko np. wyzbywa się majątku osobistego. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Przyjęcie, że dany podmiot sprzedając grunt działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną). Przejawem zaś takiej aktywności określonej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną może być np.: nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym, na tego rodzaju aktywność "handlową" wskazywać musi ciąg powyżej przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

Zatem w kwestii opodatkowania planowanej sprzedaży działki istotne jest, czy w świetle zaprezentowanego opisu sprawy Wnioskodawca w celu dokonania sprzedaży gruntu podjął/podejmie aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania Zainteresowanego za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpi w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu w rozumieniu art. 9 ust. 1 Dyrektywy 112 (a tym samym art. 15 ust. 2 ustawy) jako, że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy.

Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest natomiast działalnością handlową, a zatem i gospodarczą, sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10) wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania Dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Podobnie - zdaniem Trybunału - okoliczność, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego.

Co istotne - jak wskazał TSUE - dla uznania, że czynność sprzedaży działek następuje w ramach zarządu majątkiem prywatnym nie ma znaczenia fakt, że podmiot dokonujący dostawy jest "rolnikiem ryczałtowym". Według TSUE sprzedaż działek przekształconych z rolnych na budowlane nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, jeżeli następuje w ramach zarządzania majątkiem prywatnym. Trybunał orzekł, że "osoby fizycznej, która prowadziła działalność rolniczą na gruncie nabytym ze zwolnieniem z podatku od wartości dodanej i przekształconym wskutek zmiany planu zagospodarowania przestrzennego niezależnej od woli tej osoby w grunt przeznaczony pod zabudowę, nie można uznać za podatnika podatku od wartości dodanej w rozumieniu prawa UE, kiedy dokonuje ona sprzedaży tego gruntu, jeżeli sprzedaż ta następuje w ramach zarządu majątkiem prywatnym tej osoby".

Inaczej jest natomiast - wyjaśnił Trybunał - w przypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

W rozumieniu powyższych twierdzeń pomóc mogą zapisy orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 29 października 2007 r., sygn. akt I FPS 3/07, w myśl którego formalny status danego podmiotu jako podatnika zarejestrowanego, a także okoliczność, że dana czynność została wykonana wielokrotnie lub jednorazowo, lecz z zamiarem częstotliwości nie mogą przesądzać o opodatkowaniu tej czynności bez każdorazowego ustalenia, czy w odniesieniu do konkretnej czynności podmiot ten występował w charakterze podatnika podatku VAT.

Mając powyższe na względzie należy stwierdzić, że uznanie, że dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy. Ocenie podlegać muszą przede wszystkim działania, jakie podejmuje zbywca w celu dokonania sprzedaży.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca jest właścicielem nieruchomości oznaczonej w ewidencji gruntów numerem Z. Został zaprojektowany podział działki nr Z m.in. na działki nr X oraz nr Y. Działki te zostaną wydzielone na wniosek Wnioskodawcy. Działki nr X i nr Y nie są zabudowane. Z wnioskiem o wydanie decyzji ostatecznej zatwierdzającej projekt budowlany i udzielającej pozwolenia na budowę na działkach X i Y wystąpił Nabywca. Istniejący miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego obowiązujący dla działki nr Z będzie obowiązywał także dla wydzielonych działek nr X i Y. "Teren rzemiosła" wskazany w istniejącym planie zagospodarowania przestrzennego jest terenem przeznaczonym pod zabudowę do 30% powierzchni terenu. Nabywca wystąpił w imieniu Wnioskodawcy w zakresie uzyskania decyzji podziałowej nieruchomości. W dniu 28 sierpnia 2018 r. została podpisana umowa przedwstępna sprzedaży, mocą której Wnioskodawca zobowiązuje się sprzedać nieruchomości spółce jawnej. Warunkami zawarcia umowy przyrzeczonej są: wydanie ostatecznej decyzji zatwierdzającej projekt budowlany i udzielającej pozwolenia na budowę inwestycji oraz uzyskania zezwolenia na lokalizację zjazdu z drogi publicznej do nabywanych działek wraz z lewoskrętem. Dla przedmiotowej nieruchomości wydana ma być ostateczna decyzja o pozwoleniu na budowę dla ww. inwestycji. Wnioskodawca udzielił kupującemu zgody na dysponowanie nieruchomością stanowiącą działkę nr Z na cele budowlane w rozumieniu art. 3 pkt 11 ustawy - Prawo budowlane. Wnioskodawca udzielił pełnomocnictwa nabywcy do występowania przed organami administracji w celu uzyskania pozwolenia na budowę obiektu budowlanego. Wnioskodawca wyraził zgodę na dysponowanie przez nabywcę przedmiotowymi działkami na cele uzyskania niezbędnych zgód i pozwoleń budowlanych. Nabywca poniesie nakłady finansowe związane z działką od momentu podpisania umowy przedwstępnej do zawarcia umowy finalnej, będą to nakłady na uzyskanie zgód.

Jak wynika z przywołanych wyżej przepisów, dostawa towarów (nieruchomości gruntowej) będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy działaniom podmiotu dokonującego tej dostawy można przypisać znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, co w efekcie przesądza o uzyskaniu przez niego statusu podatnika. Warto w tym miejscu zaznaczyć, że powyższe może mieć miejsce również w odniesieniu do czynności dokonanej jednorazowo. Dla uznania czynności za wykonywaną w ramach działalności gospodarczej nie ma bowiem znaczenia częstotliwość jej wykonywania, lecz zamiar z jakim została zrealizowana i okoliczności w jakich ją wykonano. Oznacza to, że w niniejszej sprawie należy przeanalizować całokształt działań jakie Wnioskodawca podjął w odniesieniu do nieruchomości będących przedmiotem planowanej sprzedaży.

Biorąc pod uwagę przedstawiony powyżej opis sprawy należy stwierdzić, że Wnioskodawca wykonywał typowe działania charakteryzujące aktywność profesjonalnego handlowca (tj. działania podjęte w ramach udzielonego pełnomocnictwa i zgody na dysponowanie nieruchomością).

Fakt zawarcia umowy przedwstępnej z Nabywcą, w ramach której udzielono mu pełnomocnictw celem dokonywania w imieniu Wnioskodawcy szeregu czynności związanych z przedmiotową Nieruchomością - dotyczących wydania ostatecznej decyzji zatwierdzającej projekt budowlany i udzielającej pozwolenia na budowę inwestycji oraz uzyskania zezwolenia na lokalizację zjazdu z drogi publicznej do nabywanych działek wraz z lewoskrętem, uzyskania decyzji podziałowej nieruchomości, występowania przed organami administracji w celu uzyskania pozwolenia na budowę obiektu budowlanego oraz dysponowania przez Nabywcę przedmiotowymi działkami na cele uzyskania niezbędnych zgód i pozwoleń budowlanych - jest przejawem ściśle profesjonalnej i zorganizowanej aktywności.

Z uwagi na powyższe należy przytoczyć brzmienie przepisu art. 95 § 1 i § 2 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2019 r. poz. 1145), zgodnie z którym z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych albo wynikających z właściwości czynności prawnej, można dokonać czynności prawnej przez przedstawiciela. Czynność prawna dokonana przez przedstawiciela w granicach umocowania pociąga za sobą skutki bezpośrednio dla reprezentowanego.

W myśl art. 96 Kodeksu cywilnego, umocowanie do działania w cudzym imieniu może opierać się na ustawie (przedstawicielstwo ustawowe) albo na oświadczeniu reprezentowanego (pełnomocnictwo).

Zatem jak wynika z powyższych przepisów, pełnomocnictwo to jednostronne oświadczenie osoby (mocodawcy), na mocy którego inna osoba (pełnomocnik) staje się upoważniona do działania w imieniu mocodawcy. Zatem każda czynność wykonana przez pełnomocnika w imieniu mocodawcy i w zakresie udzielonego pełnomocnictwa wywoła skutki bezpośrednio w sferze prawnej mocodawcy.

W konsekwencji, w przedmiotowej sprawie udzielając Nabywcy pełnomocnictwa, czynności wykonane przez niego wywołają skutki bezpośrednio w sferze prawnej Wnioskodawcy. Stroną podejmowanych czynności będzie bowiem Wnioskodawca, a nie Nabywca. Nabywca, jako pełnomocnik Wnioskodawcy, nie działa przecież we własnym imieniu, lecz w imieniu Wnioskodawcy.

Zatem przedstawiona we wniosku aktywność Wnioskodawcy wykracza poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności w odniesieniu do przedmiotowych działek, a zaistniały ciąg zdarzeń wskazuje na jego aktywność w zakresie obrotu nieruchomościami.

W związku z powyższym, mając na uwadze całokształt okoliczności w niniejszej sprawie należy wskazać, że sprzedaż przez Wnioskodawcę działek nr X i Y będzie wypełniać definicję działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy, a Wnioskodawca w związku z przedmiotową sprzedażą będzie działał jako podatnik podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy. W konsekwencji sprzedaż opisanej we wniosku Nieruchomości będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy uznano za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku - nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej-rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2018 r. poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.