0113-KDIPT1-3.4012.499.2018.2.JM - Odliczanie VAT w związku z eksploatacją pojazdów samochodowych.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 4 czerwca 2018 r. (data wpływu 20 czerwca 2018 r.), uzupełnionym pismem z dnia 13 sierpnia 2018 r. (data wpływu 17 sierpnia 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do pełnego odliczenia podatku od wydatków związanych użytkowaniem kampera takich jak: raty leasingowe, paliwo i wszelkie inne wydatki eksploatacyjne - jest nieprawidłowe.

W dniu 20 czerwca 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do pełnego odliczenia podatku od wydatków związanych użytkowaniem kampera takich jak: raty leasingowe, paliwo i wszelkie inne wydatki eksploatacyjne.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 13 sierpnia 2018 r. (data wpływu 17 sierpnia 2018 r.) o doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe (ostatecznie przedstawione w uzupełnieniu wniosku).

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT, a głównym przedmiotem działalności gospodarczej, którą prowadzi są usługi remontowo-budowlane. Wnioskodawca wystawia faktury na kontrahentów będących czynnymi zarejestrowanymi podatnikami od towarów i usług z którymi podpisuje umowy na wykonanie usług jako główny wykonawca lub podwykonawca. Spółka bierze czynny udział w przetargach na wykonanie robót budowlanych. Siedziba Wnioskodawcy mieści się w..., ale Spółka często świadczy usługi na terenie innych miast w Polsce. Na chwilę obecną Spółka zatrudnia 19 pracowników. W umowach z osobami zatrudnionymi jako miejsce wykonywania pracy określa się siedzibę Spółki - miasto.... W związku z tym w przypadku, gdy realizacja zadań wynikających z zawartych umów o wykonanie usług remontowo-budowlanych ma odbyć się poza..., pracownicy kierowani są w te miejsca na podstawie polecenia wyjazdu służbowego. Samochody firmowe, które przewożą pracowników oraz sprzęt i narzędzia niezbędne do wykonywania robót budowlanych, są samochodami dostawczymi i obiektywnie nie nadają się do wykorzystania do celów innych niż prowadzona przez Spółkę działalność gospodarcza. Tego rodzaju wyjazdy trwają z reguły kilka dni i w tym czasie pracownicy mają zapewnione zakwaterowanie - zazwyczaj nocleg w hotelu. Pracownicy przebywający kilkadziesiąt lub kilkaset kilometrów od miejsca zamieszkania nie mają tam żadnych spraw prywatnych do załatwienia i wykorzystują udostępnione samochody tylko i wyłącznie do realizacji zadań; przemieszczają się zazwyczaj między budową, a miejscem zakwaterowania i spożywania posiłków. Zwyczajowo podczas wykonywania usług poza terenem... w podróż służbową z pracownikami wyjeżdża Prezes Zarządu, który pełni podczas takiego wyjazdu funkcję nadzorczą i koordynującą przebieg robót, ale jednocześnie w dalszym ciągu, jako jedyny członek Zarządu Spółki wykonuje wszelkie konieczne czynności związane z bieżącym zarządzaniem Spółką, pozyskiwaniem nowych klientów, składaniem ofert, sporządzaniem kosztorysów itp. W związku z realizacją inwestycji poza. Spółka ponosi bardzo wysokie koszty; Wnioskodawca wskazuje, iż same tylko wydatki związane z zakwaterowaniem podczas wyjazdów służbowych w roku 2017 wyniosły około 10.000,- zł, a w miesiącach I-IV/2018 r. już około 8.800,- zł. Ponadto Wnioskodawca wskazuje, iż Prezes Zarządu oprócz czynności polegających na prowadzeniu bieżących spraw Spółki, zarządzaniu, przygotowywaniu ofert i kosztorysów, bierze czynny udział podczas realizacji inwestycji, osobiście nadzorując i kontrolując przebieg prac.

W związku z powyższym oraz faktem, iż umowy z kontrahentami, które Spółka ma podpisane lub w przypadku których negocjacje dobiegają końca, dotyczą w przeważającej części wykonywania robót remontowo-budowlanych poza..., Zarząd Spółki postanowił, że w III kwartale bieżącego roku dokona zakupu poprzez zawarcie umowy leasingu operacyjnego, samochodu - kampera marki FIAT DUCATO model..., rok produkcji 2017 r. o dopuszczalnej masie całkowitej poniżej 3,5 tony; w rozumieniu ustawy - Prawo o ruchu drogowym pojazd ten będzie sklasyfikowany jako "samochód specjalny kempingowy".

Spółka wskazuje, iż kamper ma być wykorzystywany na cele prowadzonej działalności gospodarczej polegającej na świadczeniu usług remontowo-budowlanych; do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług oraz do czynności objętych tzw. "odwrotnym obciążeniem".

Na co dzień kamper będzie spełniał funkcję "mobilnego biura", a w przypadku wykonywania robót poza terenem..., również funkcję transportową osób, materiałów, sprzętu i narzędzi niezbędnych na budowie oraz miejsca zakwaterowania.

Użytkownikiem kampera będzie wyłącznie Prezes Zarządu; pojazd nie będzie bez jego wiedzy i udziału udostępniany innym osobom lub pracownikom do samodzielnego wykorzystywania, a co za tym idzie tylko Prezes Zarządu będzie "opiekunem" kampera, będzie posiadaczem kluczyków do niego i osobiście będzie sprawował pieczę nad prawidłowym wykorzystaniem samochodu tzn. w celach, dla których został zakupiony.

Wnioskodawca nie przewiduje prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu w rozumieniu art. 86a ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług, ani zgłoszenia do urzędu skarbowego informacji, o której mowa w art. 86a ust. 12-15 tej ustawy na formularzu VAT-26.

W związku z przedstawionym zdarzeniem przyszłym w świetle ustawy o podatku od towarów i usług Zarząd Spółki powziął wątpliwość, czy planowany zakup kampera w przedstawionym zdarzeniu przyszłym będzie uprawniał Wnioskodawcę do pełnego odliczenia VAT naliczonego wykazanego w fakturach dotyczących rat leasingowych, zakupu paliwa oraz innych kosztów bieżącej eksploatacji.

Biorąc powyższe pod uwagę wystąpienie z niniejszym wnioskiem stało się konieczne i uzasadnione.

W uzupełnieniu wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej w sprawie 0113-KDIPT1-3.4012.499.2018.1.JM zgodnie z wezwaniem z dnia 26 lipca 2018 r. Wnioskodawca wyjaśnia, że kamper, którego zakup planuje zgodnie z opisem zdarzenia przyszłego, nie mieści się w żadnej z kategorii pojazdów wymienionych w ust. 9 art. 86a ustawy o podatku od towarów i usług.

Ponadto Wnioskodawca pragnie podkreślić, że:

1. kamper jest specyficznym rodzajem pojazdu samochodowego (w dowodzie rejestracyjnym zostanie opisany jako "samochód specjalny kempingowy"), a w praktyce pełni funkcję "samochodu mieszkalnego", co wynika zarówno z charakterystycznej budowy pojazdu, jak i jego wyposażenia,

2. Spółka planuje przeznaczyć kamper na "mobilne biuro" w celu należytego sprawowania funkcji przez Prezesa Zarządu w sytuacji, gdy usługi budowlane stanowiące główny przedmiot działalności są realizowane w różnych miejscach, zarówno na terenie..., jak i całej Polski, a sprawowanie nadzoru przez Prezesa Zarządu na budowach w czasie realizacji inwestycji jest konieczne,

Biorąc powyższe pod uwagę Wnioskodawca stwierdza, że ograniczenia w odliczeniu VAT wynikające z art. 86a ustawy o VAT w praktyce nie dotyczą kampera, który zgodnie z przedstawionym opisem użytkowany będzie wyłącznie przez Prezesa Zarządu przede wszystkim jako "mobilne biuro", a funkcja transportowa lub noclegowa pojazdu nabierze charakteru drugorzędnego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy użytkowanie kampera na podstawie umowy leasingu w sposób i na warunkach opisanych w przedstawionym zdarzeniu przyszłym uprawnia Wnioskodawcę do pełnego (100%) odliczenia VAT naliczonego wykazanego w fakturach dotyczących rat leasingowych, zakupu paliwa oraz wszelkich innych kosztów bieżącej eksploatacji?

Zdaniem Wnioskodawcy, w przedstawionym zdarzeniu przyszłym Spółka będzie miała prawo do odliczenia 100% VAT wykazanego w fakturach dotyczących rat leasingowych, zakupu paliwa i wydatków związanych z eksploatacją kampera.

Z przepisów ustawy o podatku od towarów i usług wynika prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, które przysługuje, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Kwestie dotyczące prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z pojazdami samochodowymi zostały uregulowane w art. 86a ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 86a ust. 1 tej ustawy, w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, która podlega odliczeniu stanowi 50% kwoty podatku w odniesieniu do wszystkich wydatków związanych z pojazdami samochodowymi przeznaczonymi do tzw. "użytku mieszanego". Dla celów stosowania tego ograniczenia za wykorzystywanie "mieszane" należy rozumieć, że w odniesieniu do pojazdu wykorzystywanego w działalności gospodarczej istnieje możliwość jego użycia również do celów niezwiązanych z tą działalnością np. do celów prywatnych. W szczegółowo opisanym zdarzeniu przyszłym Wnioskodawca wskazuje, iż kamper, który będzie użytkowany na podstawie umowy-leasingu ma być wykorzystywany na cele prowadzonej działalności gospodarczej; do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług oraz do czynności objętych tzw. "odwrotnym obciążeniem". Wnioskodawca podkreśla, że pojazd ten będzie wykorzystywany do transportu osób, materiałów, sprzętu i narzędzi niezbędnych do wykonywania usług remontowo-budowlanych, ale również będzie spełniał funkcję "mobilnego biura" i miejsca zakwaterowania w przypadku wykonywania robót poza terenem.... Użytkownikiem kampera przez cały okres trwania leasingu będzie wyłącznie Prezes Zarządu, a samochód nie będzie bez jego wiedzy bądź udziału udostępniany innym osobom lub pracownikom do samodzielnego wykorzystywania, co oznacza, że tylko Prezes Zarządu będzie "opiekunem" kampera, jedynym posiadaczem kluczyków i będzie osobiście sprawował pieczę nad pojazdem i jego wykorzystaniem zgodnie z celem nabycia i przeznaczeniem.

Wnioskodawca wskazuje, że kamper jest specjalnym rodzajem pojazdu samochodowego przeznaczonym zasadniczo do zamieszkiwania w nim; jest to tzw. "samochód mieszkalny", a transport osób w kamperze odbywa się jedynie w ustalonych przedziałach czasowych - w razie zaistnienia takiej potrzeby, co pozwala stwierdzić, iż możliwość przemieszczania się kamperem można potraktować jako jego funkcję dodatkową. O zasadniczym przeznaczeniu tego typu samochodów do czasowego zamieszkiwania świadczyć może jego wyposażenie obejmujące co do zasady aneks kuchenny ze zlewozmywakiem, kuchnią gazowo/elektryczną, mikrofalówką, łazienkę z sanitariatem oraz prysznicem, a także część jadalno/sypialną z łóżkami oraz aneksem jadalnym. Poza tym samochód typu kamper posiada ograniczoną ilość miejsc siedzących (2-6) przeznaczonych do przewozu pasażerów i wyposażonych w pasy bezpieczeństwa, natomiast w części mieszkalnej podczas podróży mogą znajdować się jedynie bagaże lub inne sprzęty, materiały, narzędzia; oczywiście w odpowiedni sposób przymocowane i zabezpieczone. O braku przynależności pojazdów typu kamper do grupy samochodów osobowych świadczyć może także budowa takiego pojazdu oparta na podwoziu samochodu ciężarowego, wyposażonych w silnik oraz część nadwozia typowych dla samochodu ciężarowego. Ponadto w dowodach rejestracyjnych kamperów znajduje się opis: "samochód specjalny kempingowy", a to oznacza, że w rozumieniu ustawy - Prawo o ruchu drogowym kamper nie jest zaliczany ani do samochodów osobowych, ani ciężarowych. W związku z powyższym zdaniem Wnioskodawcy kampery kwalifikowane jako samochody specjalne kempingowe nie mogą być traktowane jako samochody osobowe w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, a co za tym idzie odliczenie podatku VAT naliczonego od wydatków związanych z ich zakupem lub eksploatacją nie podlega ograniczeniu wynikającemu z art. 86a ust. 1 tej ustawy. Zdaniem Wnioskodawcy w przedstawionym zdarzeniu przyszłym prawa do pełnego odliczenia podatku VAT nie należy rozpatrywać także w rozumieniu art. 86a ust. 9 tej ustawy. Biorąc pod uwagę chociażby główne przeznaczenie tego pojazdu nie ma przeszkód, aby uznać, iż kamper stanowi swego rodzaju "mobilne biuro", które Prezes Zarządu wykorzystuje w działalności gospodarczej prowadzonej przez Spółkę, której specyfika polega na tym, że roboty wynikające z zawartych umów na usługi remontowo-budowlane odbywają się tylko w terenie; w tym często poza granicami..., co wiąże się z koniecznością wyjazdów służbowych i ponoszeniem dodatkowych wysokich kosztów zakwaterowania. Zdaniem Spółki jest to argument, który przemawia za prawem do pełnego odliczenia VAT-u od wydatków związanych z użytkowaniem kampera. Ponadto Spółka pragnie wskazać na komentarz odnośnie sposobu wykorzystywania pojazdów przez podatnika zawarty na stronie 7 Broszury Ministerstwa Finansów wydanej w sprawie "Nowych zasad odliczania podatku VAT od wydatków związanych z pojazdami samochodowymi" w związku z wprowadzeniem z dniem 1 kwietnia 2014 r. zasadniczych zmian do ustawy o podatku od towarów i usług. Z powołanego komentarza wynika, że: "przepisy ustawy nie określają, w jaki sposób podatnik ma zapewnić w przedsiębiorstwie wyeliminowanie użytku prywatnego używanych pojazdów dla celów pełnego odliczenia podatku naliczonego (...); (...) działania te muszą być dostosowane do specyfiki działalności przedsiębiorstwa i sposobu używania dla jego celów pojazdów". Zdaniem Wnioskodawcy przyjęcie zasady, iż jedynym uprawnionym użytkownikiem pojazdu będzie Prezes Zarządu, który oprócz prowadzenia bieżących spraw Spółki i podejmowania czynności zarządczych, jest obecny na budowie, nadzorując i kontrolując przebieg prac, pozwoli wypełnić warunek wyeliminowania użytku prywatnego kampera. Wnioskodawca podkreśla, że specyfika działalności polegająca na wykonywaniu usług remontowo-budowlanych wymusza niejako na Zarządzie i pracownikach pracę w terenie; często poza granicami...; w odległości nawet kilkuset kilometrów i powoduje, iż Spółka ponosi wysokie koszty wyjazdów służbowych, w tym zakwaterowania, a jednocześnie dezorganizuje pracę.

Mając na uwadze powyższe, Wnioskodawca stanął na stanowisku, iż przedmiotowy pojazd będzie wykorzystywany wyłącznie do działalności gospodarczej, a co za tym idzie Spółka będzie miała prawo do odliczenia 100% VAT naliczonego wykazanego w fakturach zakupu dotyczących rat leasingowych, zakupu paliwa i wszelkich innych wydatków eksploatacyjnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą", w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

Jak wynika z powołanych przepisów prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Jak wynika z ww. przepisów, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Należy wskazać, że kwestie dotyczące prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z pojazdami samochodowymi zostały uregulowane w art. 86a ustawy.

Zgodnie z art. 86a ust. 1 ustawy, w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 50% kwoty podatku:

Według art. 2 pkt 34 ustawy, ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o pojazdach samochodowych - rozumie się przez to pojazdy samochodowe w rozumieniu przepisów prawo o ruchu drogowym o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony.

Stosownie do treści art. 86a ust. 2 ustawy, do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, o których mowa w ust. 1, zalicza się wydatki dotyczące:

Zatem zgodnie z ww. regulacjami podatnikowi przysługuje ograniczone do 50% prawo do odliczenia podatku w odniesieniu do wszystkich wydatków związanych z pojazdami samochodowymi przeznaczonymi do użytku "mieszanego".

Dla celów stosowania tego ograniczenia za wykorzystywanie "mieszane" należy rozumieć, że w odniesieniu do pojazdu wykorzystywanego w działalności gospodarczej istnieje możliwość jego użycia również do celów niezwiązanych z tą działalnością np. do celów prywatnych. Wystarczy przy tym możliwość nawet tylko jednorazowego użycia pojazdu do celów prywatnych, aby uznać, że pojazd może być wykorzystywany w sposób "mieszany".

Nie jest przy tym istotny moment, w którym użycie to ma miejsce podczas całego okresu użytkowania przez podatnika danego pojazdu, żeby uznać ten pojazd za wykorzystywany do celów "mieszanych".

Celem zapewnienia właściwego wdrożenia decyzji wykonawczej Rady z dnia 17 grudnia 2013 r. przyjmuje się, że każdy pojazd samochodowy o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony - ze względu na swoje cechy konstrukcyjne - służy co do zasady użytkowi "mieszanemu", a zatem wszystkie wydatki z nim związane podlegają ograniczeniu w odliczaniu do 50%.

Jednakże od tej zasady występują także wyjątki.

W świetle art. 86a ust. 3 ustawy, przepis ust. 1 nie ma zastosowania:

Według art. 86a ust. 4 ustawy, pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, jeżeli:

Na mocy art. 86a ust. 5 ustawy, warunku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu nie stosuje się w przypadku pojazdów samochodowych:

Ewidencja przebiegu pojazdu jest prowadzona od dnia rozpoczęcia wykorzystywania pojazdu samochodowego wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika do dnia zakończenia wykorzystywania tego pojazdu wyłącznie do tej działalności (art. 86a ust. 6 ustawy).

W myśl ust. 7 ww. artykułu, ewidencja przebiegu pojazdu powinna zawierać:

Na podstawie art. 86a ust. 9 ustawy - do pojazdów samochodowych, o których mowa

w ust. 4 pkt 2, należą:

- jeżeli z dokumentów wydanych zgodnie z przepisami o ruchu drogowym wynika, że dany pojazd jest pojazdem specjalnym.

Jak stanowi ust. 10 ww. artykułu, spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w ust. 9:

Podatnicy wykorzystujący wyłącznie do działalności gospodarczej pojazdy samochodowe, dla których są obowiązani prowadzić ewidencję przebiegu pojazdu, mają obowiązek złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego informację o tych pojazdach w terminie 7 dni od dnia, w którym poniosą pierwszy wydatek związany z tymi pojazdami (art. 86a ust. 12 ustawy).

Przez "poniesienie wydatku" należy rozumieć dokonanie wpłaty zaliczki na poczet zakupu towaru czy usługi lub też nabycie towaru czy usługi, w zależności od tego która z tych sytuacji wystąpiła jako pierwsza.

Na mocy art. 86a ust. 13 ustawy, w przypadku niezłożenia w terminie informacji, o której mowa w ust. 12, uznaje się, że pojazd samochodowy jest wykorzystywany wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika dopiero od dnia jej złożenia.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT, a głównym przedmiotem działalności gospodarczej, którą prowadzi są usługi remontowo-budowlane. Wnioskodawca dokona zakupu poprzez zawarcie umowy leasingu operacyjnego, samochodu - kampera o dopuszczalnej masie całkowitej poniżej 3,5 tony. Kamper ma być wykorzystywany na cele prowadzonej działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług oraz do czynności objętych tzw. "odwrotnym obciążeniem". Wnioskodawca nie przewiduje prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu ani zgłoszenia do urzędu skarbowego informacji na formularzu VAT-26.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą prawa do pełnego odliczenia podatku od wydatków związanych użytkowaniem kampera takich jak: raty leasingowe, paliwo i wszelkie inne wydatki eksploatacyjne.

Jak wynika z powołanych powyżej uregulowań art. 86a ustawy zasadą jest, że w przypadku pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w ograniczonej wysokości.

Zatem w przypadku takich pojazdów samochodowych wykorzystywanych do działalności przysługuje prawo do odliczenia 50% podatku naliczonego z tytułu wydatków dotyczących nabycia, rat leasingowych oraz innych wydatków. Natomiast to ograniczone prawo nie ma zastosowania w przypadku wykorzystywania pojazdu samochodowego wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika.

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że skoro przedmiotowy pojazd nie jest pojazdem, o którym mowa w art. 86a ust. 9 pkt 1-3 ustawy, jak również dla przedmiotowego kampera nie będzie prowadzona ewidencja przebiegu pojazdu oraz Wnioskodawca nie złoży właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego informacji o tym pojeździe na formularzu VAT-26, to ww. kamper nie może być uznany za pojazd wykorzystywany wyłącznie do działalności gospodarczej. W związku z powyższym Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do odliczenia 50% kwoty podatku naliczonego od wydatków związanych użytkowaniem kampera takich jak: raty leasingowe, paliwo i wszelkie inne wydatki eksploatacyjne, o ile nie zachodzą wyłączenia zawarte w art. 88 ustawy.

Końcowo odnosząc się do stwierdzenia Wnioskodawcy zawartego we własnym stanowisku, że: "(...) w dowodach rejestracyjnych kamperów znajduje się opis: "samochód specjalny kempingowy", a to oznacza, że w rozumieniu ustawy - Prawo o ruchu drogowym kamper nie jest zaliczany ani do samochodów osobowych, ani ciężarowych.", należy stwierdzić, że prawo do 50% odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, o których mowa w art. 86a ust. 1 ustawy dotyczy nie tylko samochodów osobowych, ale także innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania). Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy oraz własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku - nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w... w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2018 r. poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.