0113-KDIPT1-3.4012.472.2020.1.UNR - Brak prawa do odliczenia VAT od wydatków na realizację projektu utworzenia pracowni edukacyjnej.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 17 sierpnia 2020 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0113-KDIPT1-3.4012.472.2020.1.UNR Brak prawa do odliczenia VAT od wydatków na realizację projektu utworzenia pracowni edukacyjnej.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 16 czerwca 2020 r. (data wpływu 22 czerwca 2020 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku Vat w całości lub części poniesionego w ramach realizacji projektu pn. (...) w Szkole Podstawowej w (...) - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 czerwca 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku Vat w całości lub części poniesionego w ramach realizacji projektu pn. (...) w Szkole Podstawowej w (...).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług, realizuje zadania własne, określone w art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2016 r. poz. 446, z późn. zm.). Od 1 stycznia 2017 r. Gmina prowadzi skonsolidowane rozliczenie podatku od towarów i usług wraz ze swoimi jednostkami oświatowymi oraz gminnym ośrodkiem pomocy społecznej. Jedyną jednostką nieobjętą centralizacją rozliczeń podatku od towarów i usług jest Gminna Biblioteka Publiczna, będąca osobą prawną.

Gmina zamierza złożyć wniosek o udzielenie dofinansowania ze środków WFOŚiGW w (...) na realizację zadania w ramach konkursu pn. (...) Zadanie zostanie sfinansowane w 89,9% z dotacji pochodzącej z WFOŚiGW w (...), pozostałą część wydatków Gmina zapłaci ze środków własnych. Całkowity koszt zadania będzie wynosił (...) zł.

Zadanie realizowane zostanie w Szkole Podstawowej w (...). Szkoła mieści się w niewielkim wyremontowanym budynku we wsi (...) w Gminie (...). Obecnie uczęszcza do niej 136 uczniów, w tym 58 dzieci do klas I-III. W wyniku reformy oświaty dotychczasowe gimnazjum mieszczące się w placówce zostało przekształcone w szkołę podstawową. Wiązało się to również z przystosowaniem klas dla młodszych dzieci. Wykonano jedynie podstawowe prace polegające na pomalowaniu ścian, odnowieniu podłogi, zamontowaniu nowego oświetlenia oraz zakupie niezbędnego wyposażenia, które pozwoliło zaspokoić podstawowe potrzeby edukacyjne dzieci.

Sala szkolna nr 13, w której planuje się utworzyć pracownię edukacyjną znajduje się na I piętrze i zajmuje powierzchnię 39 m2. Pomieszczenie usytuowane jest od strony wschodniej, jest dosyć duże i jasne ze względu na 3 duże okna zajmujące prawie całą wschodnią ścianę sali. Mimo, iż okna wyposażone są w rolety, to jednak nie spełniają one swojej funkcji, utrudniając naukę uczniom. Od roku odbywają się w niej zajęcia edukacji wczesnoszkolnej. Podłogę pokrywają panele, ściany są pomalowane, jednak wymagają odświeżenia.

Obecnie sala nie spełnia należytych funkcji dydaktycznych ze względu na brak pomocy ułatwiających naukę najmłodszym dzieciom w zakresie edukacji ekologiczno - przyrodniczej. Brak stosowanego wyposażenia nie pozwala na przeprowadzenie eksperymentów, doświadczeń oraz ciekawych zajęć. Brak komputera i nowoczesnego sprzętu multimedialnego bardzo często powoduje trudności w przeprowadzaniu lekcji, na których uczniowie przygotowują prezentacje multimedialne. Skromne wyposażenie pracowni sprawia trudności w przekazywaniu niekiedy trudnych dla uczniów treści programowych.

W ramach środków pozyskanych z WFOŚiGW w (...) Gmina planuje wyposażyć salę w nowoczesny sprzęt i różnorodne środki dydaktyczne, aby proces lekcyjny był ciekawszy i zwiększyła się aktywność uczniów, stanowiąca niezbędny warunek gwarantujący pełne poznanie wiedzy, zrozumienie i przyswojenie jej oraz umiejętne wykorzystanie w życiu codziennym. Nowoczesna ekopracownia wyposażona w nowe meble, sprzęt multimedialny, komputerowy oraz w różnorodne pomoce dydaktyczne umożliwi uczniom w małej wiejskiej szkole lepsze zrozumienie świata przyrody, a także pozwoli na wyrównanie szans edukacyjnych. Projektowana pracownia przyczyni się do kształtowania wśród uczniów świadomości ekologicznej i postawy odpowiedzialności za obecny i przyszły stan środowiska, uatrakcyjni zajęcia dydaktyczne i uaktywni najmłodsze dzieci do podejmowania działań proekologicznych oraz pozwoli na organizację ciekawych zajęć w grupach.

Pomieszczenie pracowni zostanie odświeżone (zostaną pomalowane ściany), pojawi się tapeta z motywem przyrodniczym. W ramach projektu zaplanowano zakup:

1. Wyposażenia pracowni: tj.: 2 mobilnych stojaków do map i plansz, 1 wieszaka ściennego na mapy, 1 zamykanej szafy na pomoce dydaktyczne, fototapety, 1 tablicy suchościeralnej, 1 schodków kompaktowych, 9 rolet;

2. Sprzętu audio video tj. 1 tablicy interaktywnej, 12 tabletów, 2 głośniki ścienne, komputer dla nauczyciela; sprzęt zwiększy motywację uczniów i spowoduje skupienie uwagi. Pozwoli uczestnikom zajęć na prezentowanie swoich pomysłów i dokonań całej klasie, co rozwinie cenne umiejętności i znacznie zwiększy atrakcyjność prezentacji;

3. Pomocy dydaktycznych;

4. Roślin doniczkowych;

Wszystko to ma na celu polepszenie warunków pracy do nauki młodych przyrodników. Ekologiczna pracownia stworzy warunki wszechstronnego rozwoju dziecka, kreatywności, ciekawości poznawczej i otwartości na otaczające nas środowisko. Wpłynie na poprawę jakości edukacji poprzez modernizację treści, form, metod kształcenia i pomocy edukacyjnych.

Udział dzieci w ciekawych zajęciach wpłynie na wyrównywanie szans edukacyjnych dzieci z różnych grup społecznych, szczególnie tych zagrożonych wykluczeniem społecznym i o niższym statusie materialnym, które nie mają możliwości rozwijania swoich zainteresowań ekologicznych, poznania i korzystania z nowych technologii edukacyjnych.

Wiele prac modernizujących salę będzie prowadzonych przy współudziale pracowników szkoły m.in. przeprowadzenie prac porządkowych, pomoc w przygotowaniu pracowni itp. Na stronie internetowej Gminy (...) oraz szkoły zostanie zamieszczona fotorelacja z prac przy tworzeniu pracowni wraz z efektem końcowym a także artykułem opisującym projekt. Ponadto promocja projektu będzie odbywać się poprzez słowne podanie do wiadomości np. na zebraniach z rodzicami, a także poprzez oznaczenie zakupionego wyposażenia oraz pomocy dydaktycznych.

Efekty realizowanego projektu będą służyły do celów dydaktycznych. Nabywane towary i usługi będą służyły czynnościom niepodlegającym opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Faktury dokumentujące zakup towarów i usług w związku z realizacją programu będą wystawiane na Gminę.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Gmina ma możliwość odliczenia kwot podatku vat w całości lub części w związku z wydatkami poniesionymi na realizację zadania w ramach konkursu pn. (...) realizowanego w Szkole Podstawowej w (...)?

Zdaniem Wnioskodawcy.

Możliwość odliczenia podatku naliczonego określona została w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r. poz. 710, z późn. zm.). Towary i usługi nabywane w ramach ww. zadania nie będą służyły sprzedaży opodatkowanej. Organizowane zajęcia w pracowni służyć będą edukacji ekologicznej, skierowane będą do uczniów szkoły, a wstęp będzie odbywał się nieodpłatnie. Gmina nie ma możliwości odliczenia podatku od towarów i usług w związku z realizacją zadania. W związku z powyższym Gminie nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106, z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą", w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z art. 87 ust. 1 ustawy wynika, że w przypadku, gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

W świetle art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Stosownie do cytowanych wyżej przepisów prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy, rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że w myśl art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej - (Dz.Urz.UE.L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże, w świetle unormowań prawa wspólnotowego w przypadku, gdy organy władzy publicznej bądź urzędy obsługujące te organy podejmują takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań, lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2020 r. poz. 713), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Jak stanowi art. 6 ust. 1 powołanej ustawy o samorządzie gminnym do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. Katalog zadań własnych gminy został określony w art. 7 ust. 1 ww. ustawy o samorządzie gminnym.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itd., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych).

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. W omawianej sprawie warunek uprawniający do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego nie jest spełniony, ponieważ - jak wskazał Wnioskodawca - nabywane towary i usługi będą służyły czynnościom niepodlegającym opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W związku z powyższym, Wnioskodawca nie będzie miał prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu realizacji przedmiotowego zadania. Tym samym, Wnioskodawcy z tego tytułu nie będzie przysługiwało prawo do zwrotu różnicy podatku, o której mowa w art. 87 ust. 1 ustawy.

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz powołane przepisy stwierdzić należy, że Wnioskodawca nie będzie miał prawa do odliczenia podatku VAT w całości lub części związanego z realizacją projektu pn. (...) w Szkole Podstawowej w (...), ponieważ efekty projektu nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku - nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej-rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Tut. Organ zauważa, że publikator ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług wskazany we wniosku przez Wnioskodawcę, tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 710, z późn. zm. jest nieaktualny. Obecnie tekst jednolity ww. ustawy opublikowany został w Dz. U. z 2020 r. poz. 106. Również publikator ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym Dz. U. z 2016 r. poz. 446 z późn. zm. wskazany we wniosku przez Wnioskodawcę jest nieaktualny. Obecnie tekst jednolity ww. ustawy opublikowany został w Dz. U. z 2020 r. poz. 713.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1.

z zastosowaniem art. 119a;

2.

w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3.

z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...), za pośrednictwem organu, który ją wydał (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl