0113-KDIPT1-3.4012.434.2020.1.JM - Obniżenie podstawy opodatkowania w związku z wystawieniem faktury korygującej.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 8 czerwca 2020 r. (data wpływu 12 czerwca 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

* prawa do obniżenia podstawy opodatkowania i kwoty podatku należnego - jest prawidłowe;

* okresu rozliczeniowego, za który należy dokonać obniżenia podstawy opodatkowania i kwoty podatku należnego - jest prawidłowe.

W dniu 12 czerwca 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia podstawy opodatkowania i kwoty podatku należnego oraz okresu rozliczeniowego, za który należy dokonać obniżenia podstawy opodatkowania i kwoty podatku należnego.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca dostarcza towary/świadczy usługi, które są opodatkowane podatkiem VAT w Polsce i w związku z tymi transakcjami wystawia na rzecz swoich klientów faktury, w których wykazuje podatek VAT. Zdarza się, że w odniesieniu do tych faktur Spółka wystawia na klientów faktury korygujące, za pomocą których zmniejsza wysokość podstawy opodatkowania lub kwoty podatku w związku ze zwrotem towarów, udzieleniem rabatu lub innymi sytuacjami wskazanymi w art. 29a ust. 10 ustawy o VAT lub też w związku z omyłkowym wykazaniem przez Spółkę na fakturze kwoty podatku wyższej od należnej. Te faktury korygujące są przesyłane do klientów w formie papierowej lub elektronicznej za potwierdzeniem odbioru, lecz zdarza się, że Spółka takiego potwierdzenia nie otrzymuje.

Faktury korygujące wystawiane przez Spółkę są regulowane przelewem dokonywanym przez Spółkę lub przez potrącenie (kompensatę) ze zobowiązaniami klienta względem Spółki. Procedura regulowania faktur korygujących przedstawia się następująco:

* jeśli faktura korygująca jest regulowana przelewem, Spółka wcześniej wysyła do klienta wiadomość email zawierającą: informację o tym, że ma zamiar wykonać przelew w związku z wystawioną fakturą korygującą oraz prośbę o potwierdzenie przez klienta, że akceptuje on taką formę rozliczenia i przesłanie bądź potwierdzenie danych do przelewu, czyli w szczególności numer rachunku bankowego. Przelew jest realizowany dopiero po otrzymaniu od klienta akceptacji i danych. W takich okolicznościach Spółka posiada w swojej dokumentacji korespondencję email z klientem jak również wyciąg z rachunku bankowego potwierdzający dokonanie zapłaty w kwocie wynikającej z faktury korygującej.

* jeśli faktura korygująca jest regulowana przez potrącenie (kompensatę), wówczas Spółka ustala, których faktur i faktur korygujących dotyczy otrzymany przez nią od klienta przelew, na podstawie następujących źródeł informacji:

* tytułu przelewu od klienta, jeśli zawiera on numery faktur, za które płaci oraz numer faktury korygującej, o której wartość pomniejsza swoje zobowiązanie. W takiej sytuacji Spółka posiada w swojej dokumentacji wyciąg z rachunku bankowego, na którym widnieje również tytuł przelewu zawierający numer faktury korygującej;

* korespondencji email z klientem, jeśli przelew od niego nie zawiera numeru faktury korygującej, o której wartość pomniejsza swoje zobowiązanie. W takiej sytuacji Spółka posiada w swojej dokumentacji wyciąg z rachunku bankowego, na którym widnieje odnośny przelew oraz korespondencję email z klientem w której wyjaśnia których faktur i faktur korygujących ów przelew dotyczy;

* zestawienia faktur i faktur korygujących, których saldo klient ma uregulować przelewem, otrzymanego przez Spółkę od klienta lub przygotowanego przez Spółkę i wysłanego do klienta. W takiej sytuacji Spółka posiada w swojej dokumentacji powyższe zestawienie, korespondencję w której je otrzymała lub wysłała jak również wyciąg z rachunku bankowego, zawierający przelew na kwotę wynikającą z zestawienia.

Spółka posiada potwierdzenie nadania faktur korygujących do klienta - jest to element wysłany w skrzynce poczty email lub potwierdzenie nadania pocztowej przesyłki poleconej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

* Czy jeśli Spółka nie posiada potwierdzenia otrzymania faktury korygującej przez klienta, to może pomniejszyć podstawę opodatkowania lub kwotę podatku należnego o wartości wykazane na fakturze korygującej w oparciu o posiadaną i opisaną w treści wniosku dokumentację?

* Jeśli odpowiedź na pytanie nr 1 jest prawidłowa, to czy Spółka może pomniejszyć podstawę opodatkowania lub kwotę podatku należnego w rozliczeniu za okres, w którym faktura korygująca została uregulowana (przelewem lub przez potrącenie) lub za dowolny kolejny okres rozliczeniowy?

Zdaniem Wnioskodawcy,

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że w przedstawionym stanie faktycznym:

* jeśli Spółka nie posiada potwierdzenia otrzymania faktury korygującej przez klienta, to może pomniejszyć podstawę opodatkowania lub kwotę podatku należnego o wartości wykazane na fakturze korygującej w oparciu o posiadaną i opisaną w treści wniosku dokumentację;

* Spółka może pomniejszyć podstawę opodatkowania lub kwotę podatku należnego w rozliczeniu za okres, w którym faktura korygująca została uregulowana (przelewem lub przez potrącenie) lub za dowolny kolejny okres rozliczeniowy.

Powyższe stanowisko Wnioskodawca motywuje w sposób następujący:

UZASADNIENIE w zakresie pytania nr 1

Zgodnie z art. 29a ust. 10 i 14 ustawy o VAT, podatnik ma prawo do pomniejszenia podstawy opodatkowania wykazanej na wystawionej wcześniej fakturze w przypadkach wskazanych w tych przepisach, tj. zwrotu towaru, udzielenia rabatu, omyłkowego zawyżenia kwoty podatku itp. Jeśli jednak na fakturze był wykazany należny podatek VAT, wówczas obniżenie podstawy opodatkowania i tegoż podatku następuje pod warunkiem, że podatnik wystawi fakturę korygującą i otrzyma potwierdzenie jej odbioru przez nabywcę/usługobiorcę (art. 29a ust. 13 ustawy o VAT).

Zgodnie z art. 29a ust. 15 ust. 4 ustawy o VAT, warunku posiadania potwierdzenia otrzymania faktury korygującej przez nabywcę/usługobiorcę nie stosuje się jednak, jeśli:

* podatnik nie uzyskał potwierdzenia pomimo udokumentowanej próby doręczenia faktury korygującej, oraz

* posiada dokumentację z której wynika, że nabywca/usługobiorca wie, że transakcja została zrealizowana zgodnie z warunkami określonymi na fakturze korygującej, czyli innymi słowy, wie, że należne od niego kwoty, w tym kwota podatku VAT, uległy zmniejszeniu.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Spółka wystawia faktury korygujące na klientów i wysyła je za potwierdzeniem odbioru, którego jednak czasem nie otrzymuje. W takich sytuacjach Spółka ma jednak dowód na okoliczność tego, że starała się doręczyć fakturę korygująca klientowi w postaci wysłanej wiadomości w skrzynce poczty email lub potwierdzenia nadania pocztowej przesyłki poleconej. Pierwszy z powyższych warunków jest zatem spełniony.

Co więcej, Spółka stoi na stanowisku, że spełniony jest również drugi z powyższych warunków, gdyż Spółka dysponuje dowodami na okoliczność tego, że klient jest świadom obniżenia jego zobowiązania o kwoty wskazane w fakturze korygującej oraz, że tę fakturę korygującą otrzymał. Dowodami tymi są w szczególności:

* korespondencja email z klientem, w której zgadza się on na uregulowanie faktury korygującej przelewem, jak również wyciąg bankowy, z którego wynika, że przelew taki został faktycznie dokonany (jeśli faktura ma być uregulowana przelewem);

* wyciąg bankowy, potwierdzający przelew od klienta, w tytule którego widnieje numer faktury korygującej wystawionej przez Spółkę, o wartość której klient potrącił swoje zobowiązanie względem Spółki;

* korespondencja email z klientem, w której wyjaśnia on, które faktury korygujące Spółki wziął pod uwagę i o wartość których pomniejszył swoje zobowiązanie względem Spółki oraz wyciąg bankowy, w którym zawarty jest przelew, którego dotyczy owa korespondencja (jeśli numer faktury korygującej nie jest zawarty w tytule przelewu);

* zestawienie faktur i faktur korygujących, których saldo klient ma uregulować przelewem, otrzymane przez Spółkę od klienta lub przesłane klientowi przez Spółkę, oraz wyciąg z rachunku bankowego potwierdzający dokonanie przez klienta przelewu na kwotę wynikającą z zestawienia.

W ocenie Spółki nie powinno budzić wątpliwości, że w powyższych okolicznościach klient jest świadom obniżenia jego zobowiązania względem Spółki oraz, że posiada wystawioną przez Spółkę fakturę korygującą zaś wskazane wyżej dokumenty tych okoliczności dowodzą. Dlatego też Spółka stoi na stanowisku, że posiada dokumentację z której wynika, że klient wie, że transakcja została zrealizowana zgodnie z warunkami określonymi na fakturze korygującej, w konsekwencji czego, na podstawie art. 29a ust. 15 ust. 4 ustawy o VAT, Spółka ma prawo pomniejszyć podstawę opodatkowania i podatek VAT o kwoty wykazane na fakturze korygującej pomimo braku posiadania potwierdzenia otrzymania faktury korygującej przez klienta.

Powyższe stanowisko Spółki znajduje oparcie w treści wyroku Trybunału Sprawiedliwości UE w sprawie KRAFT Foods z 26 stycznia 2012 r. (C-588/10). Z pkt 41 tego wyroku wynika bowiem, że dowodami na okoliczność tego, że transakcja odbyła się na warunkach określonych w fakturze korygującej mogą być m.in. dowody zapłaty i dokumenty księgowe umożliwiające określenie rzeczywiście zapłaconej kwoty. Tymczasem, posiadane przez Spółkę wyciągi bankowe (w tym zawarte w nich tytuły przelewów) wespół z korespondencją z klientem i zestawieniami faktur i faktur korygujących jednoznacznie określają kwoty faktycznie zapłacone przez klienta jak również dowodzą tego, że klient jest w posiadaniu faktur korygujących wystawionych przez Spółkę.

Również interpretacje indywidualne wydawane przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w odniesieniu do stosowania art. 29a ust. 15 pkt 4 ustawy o VAT potwierdzają stanowisko Spółki. Przykładowo, w interpretacji z dnia 8 stycznia 2019 r. (sygn. 0114-KDIP1-3.4012.612.2018.1.ISK) organ podatkowy stwierdził, że podatnik ma prawo ująć fakturę korygującą w swoim rozliczeniu z VAT jeśli jest ona regulowana poprzez potrącenie (kompensatę) a podatnik posiada wyciąg bankowy, z którego wynika, że nabywca dokonał potrącenia z zestawienia korekt wysłanego przez Spółkę (podobnie jak ma to miejsce w przypadku Spółki). W szczególności, organ podatkowy uznał, że: "skoro Wnioskodawca (...) będzie dysponował dowodami dotyczącymi podjęcia próby doręczenia faktury korygującej w postaci potwierdzenia nadania przesyłki poleconej zawierającej fakturę korygującą, ewentualnie jej niepodjętym zwrotem, a także będzie w posiadaniu wystarczającej dokumentacji, z której będzie wynikało, że Kontrahent posiada wiedzę o tym, że transakcja została zrealizowana na warunkach określonych w owej fakturze korygującej, w postaci Automatycznego potwierdzenia odbioru wiadomości e-mail zawierającej zestawienie korekt oraz wyciągów bankowych dokumentujących dokonanie kompensaty należności przez Kontrahentów, spełniony zostanie wymóg określony art. 29a ust. 15 pkt 4 ustawy i Wnioskodawca będzie uprawniony do obniżenia podstawy opodatkowania oraz kwoty podatku należnego".

Analogiczne stanowisko zostało wyrażone w interpretacji z dnia 21 grudnia 2018 r. (sygn. 0111-KDIB3-3.4012.299.2018.3.JS), w której Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej uznał, że podatnik ma prawo rozliczyć fakturę korygująca, jeśli nie otrzyma potwierdzenia otrzymania faktury korygującej przez klienta, lecz posiada dokumenty takie jak wyciągi z rachunku bankowego potwierdzające zwrot należności ze wskazaniem w tytule przelewu numeru faktury korygującej, podobnie jak ma to miejsce w przypadku Spółki.

Inną interpretacją, w której zostało zaprezentowane stanowisko zbieżne ze stanowiskiem Spółki jest interpretacja z dnia 17 kwietnia 2018 r. (sygn. 0114-KDIP1-3.4012.68.2018.2.JF), w której organ podatkowy potwierdził prawo podatnika do ujęcia faktury korygującej jeśli została ona uregulowana, tj. kolejne płatności zostały pomniejszone o wartość faktury korygującej, na okoliczność czego podatnik posiada wyciągi bankowe i korespondencję ze swoim kontrahentem, co jest sytuacją bardzo podobną do sytuacji Spółki. W interpretacji tej organ podatkowy uznał, że: "Wnioskodawca dysponując korespondencją elektroniczną, wyciągami bankowymi dokumentującymi wpłaty Leasingobiorców, innymi dokumentami dotyczącymi płatności jest (może być) w posiadaniu dokumentów potwierdzających zapoznanie się (posiadanie wiedzy) Leasingobiorcy z treścią faktury korygującej. Posiadane dokumenty wraz z udokumentowanymi próbami doręczenia faktur korygujących spełniają przesłanki określone w art. 29a ust. 15 pkt 4 ustawy. Potwierdza to prawo Wnioskodawcy do obniżenia podstawy opodatkowania oraz podatku".

Mając na uwadze powyższe Spółka stoi na stanowisku, że posiadane przez nią dowody jednoznacznie wskazują na fakt, że klient ma pełną wiedzę co do tego, że transakcja odbyła się na warunkach wskazanych w fakturze korygującej, wobec czego, pomimo braku potwierdzenia otrzymania przez klienta faktury korygującej, Spółka może pomniejszyć podstawę opodatkowania lub kwotę podatku VAT o wartości wykazane na tej fakturze.

UZASADNIENIE w zakresie pytania nr 2

Jak wynika z art. 29a ust. 16 ustawy o VAT, podatnik może obniżyć podstawę opodatkowania i VAT o kwoty wskazane na fakturze korygującej nie wcześniej niż w okresie, w którym łącznie spełnił warunki wynikające z art. 29a ust. 15 pkt 4 ustawy o VAT, tj. w okresie, w którym uzyskał dowody wskazujące na to, że nabywca/usługobiorca wie, że transakcja została zrealizowana na warunkach określonych w fakturze korygującej.

Jak wynika z uzasadnienia w zakresie pytania nr 1, rzeczonymi dowodami są w przypadku Spółki w szczególności wyciągi bankowe, z których wynika kwota zapłacona przez Spółkę (jeśli faktura korygująca jest regulowana przelewem) lub kwota zapłacona przez klienta (jeśli faktura korygująca jest regulowana przez potrącenie), uzupełnione korespondencją email z klientem oraz zestawieniem faktur i faktur korygujących. Dowody te Spółka zasadniczo posiada już w okresie, w którym realizowany jest przelew, za pomocą którego dochodzi do uregulowania faktury korygującej lub zobowiązania pomniejszonego o wartość takiej faktury (który jednakowoż prowadzi jednocześnie do uregulowania tejże faktury w drodze potrącenia). Wynika z tego, że Spółka posiada wymagane dowody najwcześniej w okresie dokonania zapłaty i w tym okresie, może najwcześniej obniżyć podstawę opodatkowania i VAT.

Z treści art. 29a ust. 16 ustawy o VAT wynika, że fakturę korygująca można ująć nie wcześniej niż we wskazanym wyżej okresie. Z uwagi na posłużenie się przez ustawodawcę sformułowaniem "nie wcześniej niż" należy dojść do wniosku, że podatnik może uwzględnić fakturę korygującą w deklaracji VAT również za dowolny kolejny okres.

Wynika z tego, że Spółka ma prawo pomniejszyć podstawę opodatkowania i VAT w okresie, w którym faktura korygująca została uregulowana (przez zapłatę lub potrącenie), lub w dowolnym kolejnym okresie rozliczeniowym.

Mając na uwadze powyższe Spółka wnosi o potwierdzenie prawidłowości swojego stanowiska.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia w zakresie:

* prawa do obniżenia podstawy opodatkowania i kwoty podatku należnego - jest prawidłowe;

* okresu rozliczeniowego, za który należy dokonać obniżenia podstawy opodatkowania i kwoty podatku należnego - jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 29a ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106, z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą", w brzmieniu obowiązującym do dnia 30 czerwca 2020 r., podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Stosownie do treści art. 29a ust. 1 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 lipca 2020 r., podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2, 3 i 5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Z art. 29a ust. 10 ustawy wynika, że podstawę opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 13, obniża się o:

W myśl art. 29a ust. 13 ustawy, w przypadkach, o których mowa w ust. 10 pkt 1-3, obniżenia podstawy opodatkowania, w stosunku do podstawy określonej w wystawionej fakturze z wykazanym podatkiem, dokonuje się pod warunkiem posiadania przez podatnika, uzyskanego przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, w którym nabywca towaru lub usługobiorca otrzymał fakturę korygującą, potwierdzenia otrzymania faktury korygującej przez nabywcę towaru lub usługobiorcę, dla którego wystawiono fakturę. Uzyskanie potwierdzenia otrzymania przez nabywcę towaru lub usługobiorcę faktury korygującej po terminie złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy uprawnia podatnika do uwzględnienia faktury korygującej za okres rozliczeniowy, w którym potwierdzenie to uzyskano.

Na podstawie art. 29a ust. 14 ustawy, przepis ust. 13 stosuje się odpowiednio w przypadku stwierdzenia pomyłki w kwocie podatku na fakturze i wystawienia faktury korygującej do faktury, w której wykazano kwotę podatku wyższą niż należna.

Stosownie do art. 29a ust. 15 pkt 4 ustawy, warunku posiadania przez podatnika potwierdzenia otrzymania faktury korygującej przez nabywcę towaru lub usługobiorcę nie stosuje się w przypadku gdy podatnik nie uzyskał potwierdzenia mimo udokumentowanej próby doręczenia faktury korygującej i z posiadanej dokumentacji wynika, że nabywca towaru lub usługobiorca wie, że transakcja została zrealizowana zgodnie z warunkami określonymi w fakturze korygującej.

Natomiast w świetle art. 29a ust. 16 ustawy, w przypadku, o którym mowa w ust. 15 pkt 4, obniżenie podstawy opodatkowania następuje nie wcześniej niż w deklaracji podatkowej składanej za okres rozliczeniowy, w którym zostały łącznie spełnione przesłanki określone w ust. 15 pkt 4.

Z treści art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy wynika, że podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Na podstawie art. 106j ust. 1 ustawy, w przypadku gdy po wystawieniu faktury:

5. podwyższono cenę lub stwierdzono pomyłkę w cenie, stawce, kwocie podatku lub w jakiejkolwiek innej pozycji faktury - podatnik wystawia fakturę korygującą.

Jak wynika z art. 106j ust. 2 ustawy, faktura korygująca powinna zawierać:

Ze wskazanych przepisów wynika, że jeżeli po wystawieniu faktury wystąpią zdarzenia mające wpływ na treść wystawionej faktury lub okaże się, że wystawiona faktura zawiera błędy, podatnik, wystawia w takim przypadku fakturę korygującą. Fakturę korygującą wystawia się m.in. w razie stwierdzenia pomyłki w cenie, stawce lub kwocie podatku bądź w jakiejkolwiek innej pozycji faktury.

Zatem korygowanie treści pierwotnie wystawionej faktury powinno nastąpić przez wystawienie przez sprzedawcę faktury korygującej. Faktura korygująca wystawiana jest w celu podania właściwych, prawidłowych i zgodnych z rzeczywistością kwot i innych danych, decydujących o rzetelności wystawionego dokumentu. Tym samym, istotą faktur korygujących jest korekta faktur pierwotnych, tak aby dokumentowały rzeczywisty przebieg zdarzeń gospodarczych. Faktury korygujące wystawia się w celu udokumentowania ostatecznej wielkości sprzedaży w danym okresie rozliczeniowym.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca dostarcza towary/świadczy usługi, które są opodatkowane podatkiem VAT w Polsce i w związku z tymi transakcjami wystawia na rzecz swoich klientów faktury, w których wykazuje podatek VAT. Zdarza się, że w odniesieniu do tych faktur Spółka wystawia na klientów faktury korygujące, za pomocą których zmniejsza wysokość podstawy opodatkowania lub kwoty podatku w związku ze zwrotem towarów, udzieleniem rabatu lub innymi sytuacjami wskazanymi w art. 29a ust. 10 ustawy o VAT lub też w związku z omyłkowym wykazaniem przez Spółkę na fakturze kwoty podatku wyższej od należnej. Te faktury korygujące są przesyłane do klientów w formie papierowej lub elektronicznej za potwierdzeniem odbioru, lecz zdarza się, że Spółka takiego potwierdzenia nie otrzymuje.

Kwestia obowiązku posiadania potwierdzenia przez nabywcę odbioru faktury korygującej była przedmiotem rozważań Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, który w wyroku z dnia 26 stycznia 2012 r. w sprawie C-588/10 Minister Finansów przeciwko Kraft Foods Polska S.A. wskazał na treść art. 1 ust. 2, art. 73, art. 79, art. 90 ust. 1, art. 183 i art. 273 Dyrektywy 112 i uznał, że powyższe przepisy nie sprzeciwiają się wprowadzeniu krajowej regulacji uwarunkowującej korektę zobowiązania w podatku VAT od uzyskania od nabywcy towaru lub usługi potwierdzenia otrzymania faktury korygującej. Zdaniem TSUE Polska mogła co do zasady wprowadzić wymóg uzyskania od nabywcy towaru lub usług potwierdzenia otrzymania przez niego faktury korygującej. Wymóg uzależniający obniżenie podstawy opodatkowania od posiadania przez podatnika potwierdzenia otrzymania korekty faktury mieści się w pojęciu warunków, o których mowa w art. 90 ust. 1 Dyrektywy.

TSUE wyraził również pogląd, że wskazane przepisy Dyrektywy nie precyzują warunków ani obowiązków, które mogą nałożyć państwa członkowskie. Państwa członkowskie mają swobodę w doborze formalności, które muszą zostać spełnione przez podatników względem organu podatkowego celem obniżenia podstawy opodatkowania. Zdaniem Trybunału taki wymóg nie jest sprzeczny z zasadami neutralności i proporcjonalności.

Jednakże TSUE podkreślił, że wprowadzony wymóg nie może naruszać podstawowej zasady, według której podstawę opodatkowania stanowi świadczenie wzajemne rzeczywiście otrzymane. Dlatego też jak podkreślił TSUE wprowadzone odstępstwo jest dopuszczalne jedynie w granicach tego, co jest bezwzględnie konieczne dla zapobieżenia oszustwom podatkowym i unikaniu opodatkowania.

Trybunał podniósł w wydanym orzeczeniu C-588/10, że jeżeli uzyskanie przez podatnika, będącego dostawcą towarów lub usług, tego rodzaju potwierdzenia jest w rozsądnym terminie niemożliwe lub nadmiernie utrudnione, to nie można mu odmówić wykazania przed organami podatkowymi danego państwa członkowskiego przy użyciu innych środków, po pierwsze, że dochował on należytej staranności w okolicznościach danej sprawy celem upewnienia się, że nabywca towarów lub usług jest w posiadaniu korekty faktury, i że zapoznał się z nią oraz, po drugie, że dana transakcja została w rzeczywistości zrealizowana na warunkach określonych w owej korekcie faktury.

Zatem z wniosków płynących z przytoczonego orzeczenia wyraźnie wynika, że podatnik winien podejmować działania mające na celu uzyskanie potwierdzenia odbioru przez nabywcę faktury korygującej. Obniżenie podatku należnego bez posiadania stosownego potwierdzenia jest bowiem możliwe jedynie w przypadku, gdy uzyskanie takiego potwierdzenia w rozsądnym terminie jest niemożliwe lub nadmiernie utrudnione. W takiej sytuacji podatnik musi wykazać, że rzeczywiście doszło do obniżenia podstawy opodatkowania oraz, że dochował należytej staranności celem upewnienia się, że nabywca jest w posiadaniu korekty faktury i że się z nią zapoznał.

Przepisy ustawy nie zawierają wymogów dotyczących konkretnej formy potwierdzenia odbioru faktury korygującej przez nabywcę. Organy podatkowe akceptują każdy rodzaj potwierdzenia, który pozwala bez żadnych wątpliwości ustalić, czy i kiedy faktura korygująca dotarła do nabywcy. Wachlarz potencjalnie akceptowalnych form potwierdzenia otrzymania korekty faktury stwarza pole i możliwość do rozróżnienia konkretnych sytuacji, w których z punktu widzenia zasad prawa wspólnotowego należałoby uznać, że podatnik zachował prawo do obniżenia podstawy opodatkowania i należnego podatku, bądź tego prawa nie ma.

Analiza treści wniosku oraz przywołanych przepisów prawa prowadzi do stwierdzenia, że w przypadku braku posiadania przez Wnioskodawcę potwierdzenia otrzymania faktury korygującej przez nabywcę Wnioskodawca nie jest/nie będzie uprawniony do obniżenia podstawy opodatkowania na podstawie art. 29a ust. 13 ustawy. Z okoliczności faktycznych sprawy wynika bowiem, że Spółka posiada potwierdzenie nadania faktur korygujących do klienta - jest to element wysłany w skrzynce poczty email lub potwierdzenie nadania pocztowej przesyłki poleconej.

W świetle orzeczenia TSUE posiadanie odbioru faktury korygującej przez nabywcę towaru lub usługi należy traktować (w przypadku, gdy uzyskanie takiego rodzaju potwierdzenia jest niemożliwe lub nadmiernie utrudnione) na równi, z dysponowaniem informacjami potwierdzającymi okoliczności, że nabywca zapoznał się z treścią faktury korygującej odzwierciedlającej faktyczny przebieg zdarzeń gospodarczych. W sytuacji przedstawionej we wniosku, Wnioskodawca poweźmie szereg czynności w celu upewnienia się, iż nabywca zapoznał się z treścią faktury korygującej i wie, że transakcja została zrealizowana zgodnie z warunkami określonymi w takiej fakturze korygującej. Ww. czynności Wnioskodawca wskazał w opisie sprawy. I tak jeśli faktura korygująca jest regulowana przelewem, Wnioskodawca wcześniej wysyła do klienta wiadomość email zawierającą: informację o tym, że ma zamiar wykonać przelew w związku z wystawioną fakturą korygującą oraz prośbę o potwierdzenie przez klienta, że akceptuje on taką formę rozliczenia i przesłanie bądź potwierdzenie danych do przelewu, czyli w szczególności numer rachunku bankowego. Przelew jest realizowany dopiero po otrzymaniu od klienta akceptacji i danych. W takich okolicznościach Spółka posiada w swojej dokumentacji korespondencję email z klientem jak również wyciąg z rachunku bankowego potwierdzający dokonanie zapłaty w kwocie wynikającej z faktury korygującej.

Jeśli faktura korygująca jest regulowana przez potrącenie (kompensatę), wówczas Spółka ustala, których faktur i faktur korygujących dotyczy otrzymany przez nią od klienta przelew, na podstawie następujących źródeł informacji:

* tytułu przelewu od klienta, jeśli zawiera on numery faktur, za które płaci oraz numer faktury korygującej, o której wartość pomniejsza swoje zobowiązanie. W takiej sytuacji Spółka posiada w swojej dokumentacji wyciąg z rachunku bankowego, na którym widnieje również tytuł przelewu zawierający numer faktury korygującej;

* korespondencji email z klientem, jeśli przelew od niego nie zawiera numeru faktury korygującej, o której wartość pomniejsza swoje zobowiązanie. W takiej sytuacji Spółka posiada w swojej dokumentacji wyciąg z rachunku bankowego, na którym widnieje odnośny przelew oraz korespondencję email z klientem w której wyjaśnia których faktur i faktur korygujących ów przelew dotyczy;

* zestawienia faktur i faktur korygujących, których saldo klient ma uregulować przelewem, otrzymanego przez Spółkę od klienta lub przygotowanego przez Spółkę i wysłanego do klienta. W takiej sytuacji Spółka posiada w swojej dokumentacji powyższe zestawienie, korespondencję w której je otrzymała lub wysłała jak również wyciąg z rachunku bankowego, zawierający przelew na kwotę wynikającą z zestawienia.

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że w związku z wystawieniem faktury korygującej regulowanej przelewem Wnioskodawca posiada w swojej dokumentacji korespondencję email z klientem jak również wyciąg z rachunku bankowego potwierdzający dokonanie zapłaty w kwocie wynikającej z faktury korygującej, a ponadto przelew jest realizowany przez Wnioskodawcę dopiero po otrzymaniu od klienta akceptacji i danych, w rozpatrywanym przypadku ww. dokumentacja jak również przedstawione procedury, pozwalają/będą pozwalać na spełnienie warunku, o którym mowa w art. 29a ust. 15 pkt 4 ustawy, skutkującego uznaniem, że klienci Wnioskodawcy wiedzą, że transakcja została zrealizowana zgodnie z warunkami określonymi w fakturze korygującej. Tym samym należy stwierdzić, że w sytuacji udokumentowania przez Wnioskodawcę transakcji fakturą korygującą regulowaną przelewem Wnioskodawca jest/będzie uprawniony do obniżenia podstawy opodatkowania i kwoty podatku należnego o kwoty wynikające z wystawionej faktury korygującej.

W przypadku wystawienia faktury korygującej regulowanej przez potrącenie (kompensatę) Wnioskodawca posiada w swojej dokumentacji:

3. zestawienia faktur i faktur korygujących, których saldo klient ma uregulować przelewem, otrzymane przez Wnioskodawcę od klienta lub przygotowanego przez Wnioskodawcę i wysłanego do klienta oraz Wnioskodawca posiada korespondencję w której je otrzymał lub wysłał jak również Wnioskodawca posiada wyciąg z rachunku bankowego, zawierający przelew na kwotę wynikającą z zestawienia, - co prowadzi do stwierdzenia, że ww. dokumentacja jak również przedstawione procedury, pozwalają/będą pozwalać na spełnienie warunku, o którym mowa w art. 29a ust. 15 pkt 4 ustawy, skutkującego uznaniem, że klienci Wnioskodawcy wiedzą, że transakcja została zrealizowana zgodnie z warunkami określonymi w fakturze korygującej. Tym samym należy stwierdzić, że w sytuacji udokumentowania przez Wnioskodawcę transakcji fakturą korygującą regulowaną przez potrącenie (kompensatę) Wnioskodawca jest/będzie uprawniony do obniżenia podstawy opodatkowania i kwoty podatku należnego o kwoty wynikające z wystawionej faktury korygującej.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie prawa do obniżenia podstawy opodatkowania i kwoty podatku należnego, należało uznać za prawidłowe.

W rozpatrywanej sprawie wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą również okresu rozliczeniowego, za który należy dokonać obniżenia podstawy opodatkowania i kwoty podatku należnego.

W tym miejscu należy wskazać, że ze wskazanych powyżej przepisów wynika, iż jeżeli po wystawieniu faktury wystąpią zdarzenia mające wpływ na treść wystawionej faktury lub okaże się, że wystawiona faktura zawiera błędy, podatnik wystawia w takim przypadku fakturę korygującą. Fakturę korygującą wystawia się m.in. w razie stwierdzenia pomyłki w cenie, stawce lub kwocie podatku bądź w jakiejkolwiek innej pozycji faktury. Zatem, co do zasady, korygowanie treści pierwotnie wystawionej faktury powinno nastąpić przez wystawienie przez sprzedawcę faktury korygującej.

W analizowanej sprawie mamy do czynienia z następującymi stanami sprawy:

1. Wnioskodawca wystawia na klientów faktury korygujące, za pomocą których zmniejsza wysokość podstawy opodatkowania lub kwoty podatku w związku z omyłkowym wykazaniem przez Wnioskodawcę na fakturze kwoty podatku wyższej od należnej.

2. Wnioskodawca wystawia na klientów faktury korygujące, za pomocą których zmniejsza wysokość podstawy opodatkowania lub kwoty podatku w związku ze zwrotem towarów, udzieleniem rabatu lub innymi sytuacjami wskazanymi w art. 29a ust. 10 ustawy o VAT.

W rozpatrywanej sprawie mamy więc do czynienia z sytuacjami, które w wyniku wystawienia faktury korygującej powodują/będą powodować zmniejszenie przez Wnioskodawcę podstawy opodatkowania. Przy czym należy zauważyć, że Wnioskodawca wskazał w opisie sprawy, że faktury korygujące są przesyłane do klientów w formie papierowej lub elektronicznej za potwierdzeniem odbioru, lecz zdarza się, że Spółka takiego potwierdzenia nie otrzymuje.

W niniejszej interpretacji rozstrzygnięto, że w związku z wystawieniem faktury korygującej regulowanej przelewem oraz w związku z wystawieniem faktury korygującej regulowanej przez potrącenie (kompensatę) posiadane przez Wnioskodawcę dokumenty oraz zastosowane procedury, pozwalają na zastosowanie art. 29a ust. 15 pkt 4 ustawy.

Mając na uwadze opisane we wniosku okoliczności sprawy oraz przywołane powyżej przepisy prawa należy stwierdzić, że faktura korygująca obniżająca podstawę opodatkowania i kwotę podatku należnego powinna być ujęta na bieżąco w miesiącu, w którym z posiadanej przez Wnioskodawcę dokumentacji wynika/będzie wynikać, iż klient wie, że transakcja została zrealizowana zgodnie z warunkami określonymi w fakturze korygującej. Tym samym, Wnioskodawca jest/będzie uprawniony do obniżenia podstawy opodatkowania i kwoty podatku należnego za okres rozliczeniowy, w którym z posiadanej przez Wnioskodawcę dokumentacji wynika/będzie wynikać, iż klient wie, że transakcja została zrealizowana zgodnie z warunkami określonymi w fakturze korygującej.

Jeżeli Wnioskodawca nie dokona obniżenia podstawy opodatkowania i kwoty podatku należnego w okresie rozliczeniowym, w którym z posiadanej przez Wnioskodawcę dokumentacji wynika/będzie wynikać, iż klient wie, że transakcja została zrealizowana zgodnie z warunkami określonymi w fakturze korygującej, Wnioskodawca jest/będzie uprawniony do obniżenia podstawy opodatkowania i kwoty podatku należnego za dowolny kolejny okres rozliczeniowy, do momentu przedawnienia zobowiązania podatkowego.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie okresu rozliczeniowego, za który należy dokonać obniżenia podstawy opodatkowania i kwoty podatku należnego, należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji należy wskazać, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach, w których indywidualnie oceniano stan faktyczny/zdarzenie przyszłe i stanowisko wnioskodawcy. Powołane interpretacje nie stanowią źródła prawa i tutejszy organ nie jest nimi związany.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, który ją wydał (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.