0113-KDIPT1-3.4012.320.2020.4.JM - Ustalenie prawa do odliczenia kwoty 50% podatku naliczonego od wydatków związanych z pojazdami samochodowymi.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 27 kwietnia 2020 r. (data wpływu 28 kwietnia 2020 r.), uzupełnionym pismem z dnia 3 lipca 2020 r. (data wpływu) oraz pismem z dnia 3 lipca 2020 r. (data wpływu 10 lipca 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia kwoty 50% podatku naliczonego od wydatków związanych z pojazdami samochodowymi - jest prawidłowe.

W dniu 28 kwietnia 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia kwoty 50% podatku naliczonego od wydatków związanych z pojazdami samochodowymi oraz dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 3 lipca 2020 r. (data wpływu) o doprecyzowanie opisu sprawy i dodatkową opłatę oraz pismem z dnia 3 lipca 2020 r. (data wpływu 10 lipca 2020 r.) o dołączenie dokumentu pełnomocnictwa szczególnego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe (ostatecznie przedstawione w uzupełnieniu wniosku).

Wnioskodawca prowadzi indywidualną działalność gospodarczą w zakresie architektury oraz specjalistycznego projektowania. Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Podatek dochodowy Wnioskodawca rozlicza na zasadach ogólnych. Wnioskodawca nie zatrudnia pracowników ani nie korzysta z zatrudnienia na podstawie umów zlecenia lub umów o dzieło. Wykonawca świadczy usługi (wykonuje dzieła) na zlecenie firm projektowych oraz budowlanych. Wnioskodawca przy realizacji tych usług współpracuje z osobami trzecimi, lecz osoby te są z reguły samodzielnymi przedsiębiorcami (rozliczenie następuje poprzez fakturę VAT). Wnioskodawca posiada uprawnienia budowalne w specjalności architektonicznej do projektowania i kierowania robotami budowlanymi bez ograniczeń, jest on wpisany na listę architektów prowadzoną przez Izbę Architektów. Działalność gospodarcza Wnioskodawcy polega na opracowywaniu projektów architektonicznych, w tym projektów budowalnych oraz wykonawczych, a także na uczestnictwie w procesie budowalnym na etapie projektowania i realizacji projektów (własnych lub cudzych).

Wnioskodawca przygotowuje również dalszą dokumentację budowlaną, zajmuje się koordynacją międzybranżową, sprawowaniem nadzoru autorskiego i inwestorskiego oraz sprawami z zakresu identyfikacji wizualnej. Istotną część swojej aktywności zawodowej Wnioskodawca realizuje poprzez osobiste stawiennictwo na placach budowy. Osobista obecność w tych miejscach jest niezbędna dla właściwej realizacji zdań. Pozostała część pracy zawodowej Wnioskodawcy jest wykonywana w biurze, gdzie Wnioskodawca dysponuje właściwym zapleczem sprzętowym (sprzętem komputerowym o stosownych mocach obliczeniowych oraz właściwym profesjonalnym oprogramowaniem). Ponadto Wnioskodawca często jeździ do biur swoich kontrahentów zlokalizowanych w różnych rejonach Polski. Do realizacji zadań Wnioskodawcy niezbędna jest płynna komunikacja pomiędzy powyższymi miejscami pracy. W prowadzonej działalności Wnioskodawca posiada samochód osobowy (rok prod. 2019), z którego korzysta na podstawie umowy leasingu operacyjnego zawartej z leasingodawcą. Wartość tego pojazdu stosownie do umowy leasingu wynosi 41.056,91 zł netto. Analogiczna wartość została przyjęta dla celów ubezpieczenia. Wnioskodawca wykorzystuje ten pojazd do użytku mieszanego i nie złożył w stosunku do niego informacji VAT-26. Pojazd ten jest samochodem ekonomicznym dobrze sprawdzającym się w komunikacji zarówno miejskiej, jak i długodystansowej.

Pojazd ten nie jest jednak dostosowany do jazdy po nawierzchniach nieutwardzonych, których pokonanie jest w licznych przypadkach niezbędne w celu dotarcia do terenu inwestycji budowanych. Inwestycje tego rodzaju na etapie realizacji z reguły nie posiadają docelowych szlaków komunikacyjnych. Dojazd do nich jest możliwy drogami tymczasowymi lub technicznymi, które na co dzień wykorzystywane są głównie przez pojazdy ciężarowe o znacznej ładowności. Przemieszczanie się takich pojazdów obciążonych materiałami budowlanymi pogłębia zły stan dróg dojazdowych. W okresie od jesieni do wiosny drogi te są nieprzejezdne lub trudno przejezdne dla samochodów osobowych. Wnioskodawcy zdarzały się sytuacje, w których nie był w stanie posiadanym samochodem przejechać na plac budowy.... nie posiada wystarczająco wysokiego prześwitu, który pozwalałby bezpiecznie pokonać znacznie nierówności terenu. W celu uniknięcia takich zdarzeń i zapewnienia sobie możliwości sprawnej komunikacji do placów budowy Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej planuje wejść w posiadanie drugiego pojazdu, który byłby samochodem osobowym typu SUV, a więc miałby pewne parametry samochodu terenowego. Drugi pojazd będzie cechować się w szczególności wystarczająco wysokim prześwitem, który pozwala samochodom typu SUV na bezpieczną jazdę również po drogach nieutwardzonych lub w złym stanie technicznym. Tego rodzaju pojazd będzie również posiadał większą niż samochód podstawowy ładowność, która jest Wnioskodawcy potrzebna do transportu sprzętu pomiarowego i odzieży oraz wyposażenia roboczego (kaski, kamizelki, uprzęże do asekuracji), próbek materiałowych oraz obszernych tomów dokumentacji budowlanej (przy większych tematach zdarza się przewozić duże ilości kartonów wypełnionych segregatorami - do archiwizacji dokumentacji). Wnioskodawca planuje pozyskanie tego pojazdu również na zasadach leasingu operacyjnego. Wartość pojazdu nie przekroczy kwoty 100.000 zł netto. Taka też wartość zostanie przyjęta do celów ubezpieczenia. Pojazd będzie wykorzystywany również do użytku mieszanego, a Wnioskodawca nie planuje złożenia w stosunku do niego informacji VAT-26. Samochód pozostanie w działalności Wnioskodawcy i będzie w dalszym ciągu wykorzystywany w do jazd miejskich oraz międzymiastowych, gdyż na tych trasach jest to samochód bardziej ekonomiczny, generujący mniejsze zużycie paliwa oraz łatwiejszy do parkowania.

W odpowiedzi na następujące pytanie: "Czy wydatki związane z pojazdami samochodowymi, o których mowa w opisie sprawy były/są/będą udokumentowane fakturami wystawionymi na rzecz Wnioskodawcy?", Wnioskodawca wskazał, że wydatki związane z pojazdami samochodowymi, o których mowa w opisie sprawy były, są i będą udokumentowane fakturami wystawionymi na rzecz Wnioskodawcy.

W odpowiedzi na następujące pytanie: "Do jakich czynności Wnioskodawca będzie wykorzystywał pojazdy samochodowe, o których mowa w opisie sprawy:

* opodatkowanych podatkiem od towarów i usług;

* zwolnionych z opodatkowania podatkiem od towarów i usług;

* niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?",

Wnioskodawca wskazał, że pojazdy samochodowe, o których mowa w opisie sprawy, będą wykorzystywane do użytku mieszanego, tj. do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług (składających się na świadczenie usług w ramach działalności gospodarczej; świadczenie usług obejmuje np. dojazd do biura, dojazd do klientów, dojazd na plac budowy, transport dokumentacji budowlanej), a także do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (np. dojazd z dzieckiem na plac zabaw). Wnioskodawca nie świadczy i nie będzie świadczyć usług, które korzystałyby ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT.

W odpowiedzi na następujące pytanie: "Czy pojazdy samochodowe będą wykorzystywane przez Wnioskodawcę zarówno do czynności opodatkowanych podatkiem VAT oraz czynności zwolnionych od podatku VAT?", Wnioskodawca wskazał, że pojazdy samochodowe nie będą wykorzystywane przez Wnioskodawcę do czynności zwolnionych od podatku VAT.

W odpowiedzi na następujące pytanie: "W przypadku, gdy w ramach działalności gospodarczej pojazdy samochodowe będą wykorzystywane zarówno do czynności opodatkowanych podatkiem VAT oraz czynności zwolnionych od podatku VAT, to należy wskazać, czy Wnioskodawca będzie miał obiektywną możliwość odrębnego przyporządkowania kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT i z czynnościami zwolnionymi od podatku VAT?", Wnioskodawca wskazał, że nie dotyczy.

W odpowiedzi na następujące pytanie: "Ile wynosi dopuszczalna masa całkowita pojazdu samochodowego marki, wynikająca z dowodu rejestracyjnego i karty pojazdu?", Wnioskodawca wskazał, że dopuszczalna masa całkowita pojazdu samochodowego marki, wynikająca z dowodu rejestracyjnego i karty pojazdu wynosi 1550 kg.

W odpowiedzi na następujące pytanie: "Czy dopuszczalna masa całkowita pojazdu samochodowego typu SUV, wynikająca z dowodu rejestracyjnego i karty pojazdu będzie przekraczać wartość 3,5 tony?", Wnioskodawca wskazał, że nie.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Zdaniem Wnioskodawcy,

Ad. 1 i 2 (we wniosku Ad. 3 i 4). W ocenie Wnioskodawcy w opisanym stanie faktycznym będzie on uprawniony do dokonania odliczenia podatku VAT z faktur otrzymanych z tytułu nabycia towarów i usług związanych z drugim samochodem osobowym (typu SUV) w wysokości:

Mając na względzie powyższe ograniczenie, w odniesieniu do faktur dotyczących obydwu samochodów (dokumentujących zarówno opłaty leasingowe, jak i wydatki eksploatacyjne) Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo odliczenia podatku VAT wyłącznie w zakresie 50% kwot podatku VAT wynikających z tych faktur.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106, z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą", w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na podstawie art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z powołanego art. 86 ust. 1 ustawy wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług, a towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego). Przedstawiona zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Zgodnie z art. 86a ust. 1 pkt 1 ustawy, w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 50% kwoty podatku wynikającej z faktury otrzymanej przez podatnika.

Stosownie do art. 86a ust. 2 ustawy, do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, o których mowa w ust. 1, zalicza się wydatki dotyczące:

Zatem zgodnie z obowiązującymi regulacjami podatnikowi przysługuje ograniczone do 50% prawo do odliczenia podatku w odniesieniu do wszystkich wydatków związanych z pojazdami samochodowymi przeznaczonymi do użytku "mieszanego".

Dla celów stosowania tego ograniczenia za wykorzystywanie "mieszane" należy rozumieć, że w odniesieniu do pojazdu wykorzystywanego w działalności gospodarczej istnieje możliwość jego użycia również do celów niezwiązanych z tą działalnością np. do celów prywatnych. Wystarczy przy tym możliwość nawet tylko jednorazowego użycia pojazdu do celów prywatnych, aby uznać, że pojazd może być wykorzystywany w sposób "mieszany".

Nie jest przy tym istotny moment, w którym użycie to ma miejsce podczas całego okresu użytkowania przez podatnika danego pojazdu, żeby uznać ten pojazd za wykorzystywany do celów "mieszanych".

Jak stanowi art. 2 pkt 34 ustawy, przez pojazdy samochodowe rozumie się pojazdy samochodowe w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony.

Na podstawie art. 86a ust. 3 ustawy, przepis ust. 1 nie ma zastosowania:

w przypadku gdy pojazdy samochodowe są:

W świetle art. 86a ust. 4 ustawy, pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, jeżeli:

Jak stanowi art. 86a ust. 5 ustawy, warunku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu nie stosuje się w przypadku pojazdów samochodowych:

a. kwotę podatku naliczonego od wydatków z nimi związanych podatnik oblicza zgodnie z ust. 1 lub b. podatnikowi nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od wydatków z nimi związanych.

Zgodnie z art. 86a ust. 6 ustawy, ewidencja przebiegu pojazdu jest prowadzona od dnia rozpoczęcia wykorzystywania pojazdu samochodowego wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika do dnia zakończenia wykorzystywania tego pojazdu wyłącznie do tej działalności.

W myśl art. 86a ust. 7 ustawy, ewidencja przebiegu pojazdu powinna zawierać:

- potwierdzony przez podatnika na koniec każdego okresu rozliczeniowego w zakresie autentyczności wpisu osoby kierującej pojazdem, jeżeli nie jest ona podatnikiem; 5. liczbę przejechanych kilometrów na koniec każdego okresu rozliczeniowego oraz na dzień zakończenia prowadzenia ewidencji.

W świetle art. 86a ust. 9 ustawy, do pojazdów samochodowych, o których mowa w ust. 4 pkt 2, należą:

f. żuraw samochodowy - jeżeli z dokumentów wydanych zgodnie z przepisami o ruchu drogowym wynika, że dany pojazd jest pojazdem specjalnym.

Zgodnie z art. 86a ust. 10 ustawy, spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w ust. 9:

W myśl art. 86a ust. 11 ustawy, w przypadku gdy w pojeździe samochodowym, dla którego wydano zaświadczenie, o którym mowa w ust. 10 pkt 1, zostały wprowadzone zmiany, w wyniku których pojazd nie spełnia wymagań, o których mowa w ust. 9 pkt 1 lub 2, uznaje się, że pojazd nie jest wykorzystywany wyłącznie do działalności gospodarczej:

b. od okresu rozliczeniowego następującego po okresie rozliczeniowym, dla którego podatnik wykaże, że pojazd samochodowy spełniał wymagania, o których mowa w ust. 9 pkt 1 lub 2 - chyba że zachodzi przypadek, o którym mowa w ust. 4 pkt 1.

Jak wynika z art. 86a ust. 12 ustawy, podatnicy wykorzystujący wyłącznie do działalności gospodarczej pojazdy samochodowe, dla których są obowiązani prowadzić ewidencję przebiegu pojazdu, mają obowiązek złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego informację o tych pojazdach w terminie 7 dni od dnia, w którym poniosą pierwszy wydatek związany z tymi pojazdami.

Na podstawie art. 86a ust. 13 ustawy, w przypadku niezłożenia w terminie informacji, o której mowa w ust. 12, uznaje się, że pojazd samochodowy jest wykorzystywany wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika dopiero od dnia jej złożenia.

W przypadku zmiany wykorzystywania pojazdu samochodowego podatnik jest obowiązany do aktualizacji informacji, o której mowa w ust. 12, najpóźniej przed dniem, w którym dokonuje tej zmiany (art. 86a ust. 14 ustawy).

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie architektury oraz specjalistycznego projektowania. Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku VAT. W prowadzonej działalności Wnioskodawca posiada samochód osobowy, z którego korzysta na podstawie umowy leasingu operacyjnego. Wnioskodawca wykorzystuje ten pojazd do użytku mieszanego i nie złożył w stosunku do niego informacji VAT-26. Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej planuje wejść w posiadanie drugiego pojazdu, który byłby samochodem osobowym typu SUV. Wnioskodawca planuje pozyskanie tego pojazdu również na zasadach leasingu operacyjnego. Pojazd będzie wykorzystywany również do użytku mieszanego, a Wnioskodawca nie planuje złożenia w stosunku do niego informacji VAT-26. Dopuszczalna masa całkowita pojazdu samochodowego marki, wynikająca z dowodu rejestracyjnego i karty pojazdu wynosi 1550 kg. Dopuszczalna masa całkowita pojazdu samochodowego typu SUV, wynikająca z dowodu rejestracyjnego i karty pojazdu nie będzie przekraczać wartości 3,5 tony. Wydatki związane z pojazdami samochodowymi, o których mowa w opisie sprawy były, są i będą udokumentowane fakturami wystawionymi na rzecz Wnioskodawcy. Pojazdy samochodowe, o których mowa w opisie sprawy, będą wykorzystywane do użytku mieszanego, tj. do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, a także do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (cele prywatne). Pojazdy samochodowe nie będą wykorzystywane przez Wnioskodawcę do czynności zwolnionych od podatku VAT.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą prawa do odliczenia kwoty 50% podatku naliczonego od wydatków związanych z pojazdami samochodowymi.

Jak wynika z powołanych powyżej uregulowań art. 86a ustawy zasadą jest, że w przypadku pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w ograniczonej wysokości.

Zatem w przypadku takich pojazdów samochodowych wykorzystywanych do użytku mieszanego tj. do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług oraz na cele prywatne podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia 50% podatku naliczonego z tytułu wydatków dotyczących nabycia, rat leasingowych oraz innych wydatków. Natomiast to ograniczone prawo nie ma zastosowania w przypadku wykorzystywania pojazdu samochodowego wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika.

Analiza przedstawionego zdarzenia przyszłego oraz treści przywołanych przepisów prawa podatkowego prowadzi do wniosku, że skoro - jak wynika z treści wniosku - Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku VAT, a pojazdy samochodowe będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, a także do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (cele prywatne Wnioskodawcy), to Wnioskodawca będzie miał prawo do odliczenia kwoty 50% podatku naliczonego od wydatków związanych z pojazdami samochodowymi.

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do odliczenia kwoty 50% podatku naliczonego z faktur dokumentujących ponoszone opłaty leasingowe oraz wydatki eksploatacyjne związane z pojazdem samochodowym typu SUV, jak również z faktur dokumentujących ponoszone opłaty leasingowe oraz wydatki eksploatacyjne związane z pojazdem samochodowym. Prawo to będzie przysługiwać z uwzględnieniem ograniczeń wynikających z art. 88 ustawy.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, że niniejszą interpretacją został załatwiony wniosek w części dotyczącej podatku od towarów i usług. Natomiast wniosek w części dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych zostanie załatwiony odrębnym rozstrzygnięciem.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, który ją wydał (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.