0113-KDIPT1-3.4012.266.2018.4.MJ - VAT w zakresie braku podlegania opodatkowaniu czynności aportu zakładu do spółki.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 14 marca 2018 r. (data wpływu 21 marca 2018 r.) uzupełnionym pismem z dnia 21 maja 2018 r. (data wpływu) oraz pismem z dnia 21 maja 2018 r. (data wpływu 23 maja 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku podlegania opodatkowaniu czynności aportu zakładu do spółki - jest prawidłowe.

W dniu 21 marca 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku podlegania opodatkowaniu czynności aportu zakładu do spółki oraz w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych.

Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismami z dnia 21 maja 2018 r. w zakresie doprecyzowania opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

A. Planowane zdarzenie przyszłe

1. J... ("Wnioskodawca") jest osobą fizyczną mającą miejsce zamieszkania w Polsce. Wnioskodawca podlega w Polsce opodatkowaniu podatkiem dochodowym osób fizycznych od całości swoich przychodów (dochodów) niezależnie od miejsca położenia ich źródła. Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą pod firmą "A...". W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca zajmuje się głównie produkcją gotowych wyrobów tekstylnych w postaci pokrowców na materace.

2. Wnioskodawca planuje obecnie zmianę modelu prowadzonej działalności gospodarczej. Wnioskodawca przystąpił jako komandytariusz do spółki komandytowej ("Spółka" lub "Nabywca"), która będzie prowadziła działalność gospodarczą związaną z produkcją materacy oraz produkcją gotowych wyrobów tekstylnych. W związku z przystąpieniem do Spółki Wnioskodawca zamierza wnieść do Spółki, w której będzie komandytariuszem, wkład niepieniężny ("Aport") w postaci majątku Wnioskodawcy, który jest wykorzystywany do prowadzenia działalności gospodarczej ("Zakład Wnioskodawcy"). Celem planowanej reorganizacji jest m.in. zwiększenie zakresu produkcji, poszerzenie bazy klientów, pozyskanie kapitału na zwiększenie potencjału produkcyjnego poprzez zaangażowanie innych podmiotów, które będą wspólnikami Spółki. Poza ww. uzasadnionymi celami ekonomicznymi, Wnioskodawca ocenia, że zmiana struktury prowadzenia działalności gospodarczej przyczyni się do usprawnienia procesu zarządzania przedsiębiorstwem.

3. Wnioskodawca jest obecnie, zaś Spółka będzie na dzień Aportu, czynnymi podatnikami podatku od towarów i usług ("VAT") zarejestrowanymi w Polsce. Spółka zamierza wykorzystywać przedmiot Aportu do wykonywania czynności opodatkowanych VAT.

B. Zakład Wnioskodawcy

1. Zakład Wnioskodawcy obejmuje zespół składników majątkowych materialnych oraz niematerialnych, jak również zaplecze kadrowe niezbędne do prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie produkcji wyrobów tekstylnych.

2. Zespół składników majątkowych niematerialnych i materialnych, przy pomocy których Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą obejmuje w szczególności:

a. Oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo Wnioskodawcy;

b. Środki trwałe wykorzystywane do produkcji wyrobów tekstylnych w postaci nagrzewnicy, maszyny stebnówki, samochodu i komputera;

c. Wyposażenie obejmujące m.in. maszyny stebnówki, piec akumulacyjny z regulatorem temperatury i telefony komórkowe;

d. Należności, tj. w szczególności wierzytelności o zapłatę wynagrodzenia z tytułu dostawy wyrobów tekstylnych, pomniejszone o rozliczone zaliczki na poczet tego wynagrodzenia - o ile wystąpią na dzień wniesienia Aportu;

e. Zobowiązania, tj. w szczególności zobowiązania z umów najmu nieruchomości, na której Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą oraz zobowiązania wynikające ze stosunków pracy;

f. Umowy "przychodowe" oraz "kosztowe", tj. zamówienia na dostawę wyrobów tekstylnych, umowa najmu nieruchomości oraz inne umowy związane z działalnością gospodarczą Wnioskodawcy, w szczególności umowy na dostawę mediów do zakładu produkcyjnego Wnioskodawcy;

g. Wartości niematerialne i prawne w postaci licencji na oprogramowania komputerowe i księgowe;

h. Tajemnice przedsiębiorstwa, w tym przede wszystkim know-how i baza klientów;

i. Środki pieniężne.

3. W ramach przedsiębiorstwa prowadzonego przez Wnioskodawcę zatrudnionych jest także ponad 30 pracowników, w szczególności krawcowe, pomoce krawcowej i krojczynie. Dodatkowo, kilka osób wykonuje dla Wnioskodawcy zadania związane z produkcją wyrobów tekstylnych na podstawie umów cywilnoprawnych.

4. Składniki majątku mające być przedmiotem Aportu oraz zaplecze kadrowe Wnioskodawcy które ma zostać przeniesione na Spółkę w ramach Aportu stanowią obecnie niezależne przedsiębiorstwo Wnioskodawcy funkcjonujące jako samodzielny podmiot gospodarczy.

C. Przedmiot Aportu

1. Wnioskodawca przewiduje, że przedmiotem Aportu będzie Zakład Wnioskodawcy obejmujący wszystkie składniki materialne i niematerialne majątku Wnioskodawcy funkcjonalnie związane i przeznaczone do prowadzenia działalności w zakresie produkcji wyrobów tekstylnych. Majątek przenoszony w ramach Aportu będzie organizacyjnie, finansowo i funkcjonalnie powiązany w sposób umożliwiający Nabywcy kontynuowanie przez Spółkę działalności w zakresie produkcji wyrobów tekstylnych. W ramach Aportu do Spółki zostaną przeniesieni także wszyscy pracownicy Wnioskodawcy w zakresie przewidzianym określonym przepisami, w szczególności na podstawie art. 23 (1) Kodeksu Pracy. Spółka wstąpi takie w prawa i obowiązki wynikające z umów cywilnoprawnych zawartych przez Wnioskodawcę z osobami fizycznymi wykonującymi na ich podstawie zadania związane z produkcją wyrobów tekstylnych na podstawie umów cywilnoprawnych.

2. Jednocześnie, w kontekście wymogów przewidzianych właściwymi przepisami prawa oraz konieczności współdziałania osób trzecich i ograniczeń umownych, Wnioskodawca wyjaśnia, że:

a. Intencją Wnioskodawcy jest, aby na Nabywcę przeszły wszystkie zobowiązania związane z przedsiębiorstwem. Zgodnie z art. 519 § 2 Kodeksu Cywilnego do przejęcia długu przez osobę trzecią niezbędne jest zawarcie między wierzycielem a podmiotem przejmującym dług (za zgodą dłużnika, którego dług jest przejmowany) umowy o przejęciu długu lub wyrażenie przez wierzyciela zgody na zmianę dłużnika. W związku z powyższym, nie można wykluczyć, że część zobowiązań związanych z przedsiębiorstwem Wnioskodawcy, nie zostanie przeniesiona na Nabywcę w związku z brakiem wymaganej na takie przeniesienie zgody wierzycieli. Jednocześnie Nabywca może zostać zobowiązany (wobec Wnioskodawcy) do zaspokajania zobowiązań cywilnoprawnych Wnioskodawcy w stosunku do osób trzecich związanych z przeniesionym Aportem.

b. Wnioskodawca zakłada, że w ramach Aportu do Spółki przejdą, w zakresie przewidzianym określonym przepisami, w szczególności na podstawie art. 23 (1) Kodeksu Pracy, wszyscy pracownicy zatrudnieni u Wnioskodawcy. Pracownicy mogą jednak w terminie 2 miesięcy od przejścia zakładu pracy na innego pracodawcę, rozwiązać stosunek pracy bez wypowiedzenia, za siedmiodniowym uprzedzeniem.

3. Z uwagi na wagę sprawy będącej przedmiotem niniejszego wniosku, Wnioskodawca zwraca się z uprzejmą prośbą o pilne rozpatrzenie jego wniosku i w miarę możliwości Organu o wydanie interpretacji w terminie szybszym niż 3 miesiące od złożenia wniosku.

D. Aport drugiego wspólnika

1. Jednocześnie drugi wspólnik Spółki ("II Wspólnik") wniesie do niej swoje przedsiębiorstwo umożliwiając Spółce połączenie i rozwinięcie działalności gospodarczej. Działalność II Wspólnika obejmuje produkcję materacy, co jest bowiem komplementarne z działalnością Wnioskodawcy. W ramach swojego aportu II Wspólnik przeniesie do Spółki również prawa i obowiązki wynikające z inwestycji dokonanych na cudzym gruncie oraz nakłady na te inwestycje opisane poniżej. Mianowicie, II Wspólnik wybudowała halę magazynową oraz halę namiotową na gruntach, stanowiących własność innych podmiotów, które II Wspólnik użytkuje na podstawie umowy dzierżawy. Inwestycje te obejmują:

a. Halę magazynową wraz z częścią biurową wybudowaną na gruncie dzierżawionym przez II Wspólnika od podmiotu trzeciego. Obecnie trwają prace nad zakończeniem inwestycji i oddaniem hali magazynowej do używania. Inwestycja została dokonana z zamiarem wykorzystywania jej do prowadzenia działalność gospodarczej przez II Wspólnika. Po przyjęciu hali do używania II Wspólnik wprowadzi ją do ewidencji środków trwałych. II Wspólnik ma zamiar dokonywać odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej tego środka trwałego według stawki amortyzacyjnej liniowej właściwej dla budynków niemieszkalnych (2,5%) i zaliczać je do kosztów uzyskania przychodu dla celów podatku dochodowego od osób fizycznych ("PIT"). Oddanie hali do używania powinno nastąpić przed dniem aportu II Wspólnika.

b. Halę namiotową wybudowaną na gruncie dzierżawionym przez II Wspólnika od osoby trzeciej. Obecnie trwają prace nad zakończeniem inwestycji i oddaniem hali namiotowej do używania. Inwestycja została dokonana z zamiarem wykorzystywania jej do prowadzenia działalność gospodarczej przez II Wspólnika. Po przyjęciu hali do używania II Wspólnik wprowadzi ją do ewidencji środków trwałych II Wspólnika. II Wspólnik ma zamiar dokonywać odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej tego środka trwałego według stawki amortyzacyjnej liniowej właściwej dla budynków niemieszkalnych (2,5%) i zaliczać je do kosztów uzyskania przychodu dla celów podatku PIT. Oddanie hali do używania powinno nastąpić przed dniem aportu II Wspólnika.

c. Dodatkowo II Wspólnik poniósł także nakłady na budowę kolejnej hali na gruncie, który znajduje się w jego majątku prywatnym. Przedmiotowa inwestycja jest dopiero w początkowym stadium budowy i nie zostanie ukończona przed dniem aportu II Wspólnika. II Wspólnik, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, poniósł już koszty budowy nowej hali (niezaliczone jednak jeszcze do kosztów uzyskania przychodów). Inwestycja ta jest bezpośrednio związana z działalnością gospodarczą prowadzoną przez II Wspólnika i została rozpoczęta z zamiarem wykorzystania jej do prowadzenia działalności w zakresie produkcji materacy. Po aporcie II Wspólnika Spółka będzie wynajmować lub wydzierżawiać przedmiotowy grunt od II Wspólnika (grunt ten nie będzie przedmiotem aportu II Wspólnika, gdyż znajduje się w majątku prywatnym i nie stanowi składnika jego przedsiębiorstwa). Spółka będzie wykorzystywać tę halę jako środek trwały w ramach działalności gospodarczej. Planowane jest przy tym dokonywanie odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej tej hali według stawki amortyzacyjnej liniowej właściwej dla budynków niemieszkalnych (2,5%). Wspólnicy Spółki mają zamiar zaliczać te odpisy do kosztów uzyskania przychodu dla celów podatku PIT. Kwestie opisane w tym akapicie podlegają jednak zapytaniu Wnioskodawcy w ramach pytania 3 w ramach wniosku. - dalej łącznie te inwestycje (hale) jako: "Budynki na cudzym gruncie". W ramach aportu II Wspólnika przeniesieniu na Spółkę ulegną wszelkie prawa i obowiązki wynikające z wybudowania i używania Budynków na cudzym gruncie, w szczególności prawa z tytułu umów dzierżawy lub najmu gruntu, na których te Budynki się znajdują, w tym prawo do rozliczenia nakładów poniesionych na te Budynki na cudzym gruncie lub wierzytelności związane z realizacją inwestycji w toku w przypadku Budynku na cudzym gruncie, który nie zostanie odebrany i nie będzie amortyzowany przed aportem II Wspólnika.

W uzupełnieniu wskazano, że Zakład Wnioskodawcy, który będzie przedmiotem Aportu do Spółki obejmuje zespół składników materialnych oraz niematerialnych, jak również zaplecze kadrowe niezbędne do prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie produkcji wyrobów tekstylnych. W związku z tym, będzie on stanowił przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 551 Kodeksu cywilnego. Wnioskodawca poza produkcją pokrowców na materace nie prowadzi innej działalności gospodarczej. Wnioskodawca po aporcie Zakładu Wnioskodawcy nie będzie prowadził działalności gospodarczej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy zbycie przez Wnioskodawcę w ramach Aportu do spółki komandytowej Zakładu Wnioskodawcy, w zakresie w jakim będzie stanowił przedmiot Aportu, nie będzie stanowić czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT? (oznaczone we wniosku jako nr 2)

Zdaniem Wnioskodawcy,

Zdaniem Wnioskodawcy, zbycie przez Wnioskodawcę w ramach Aportu do spółki komandytowej Zakładu Wnioskodawcy, w zakresie w jakim będzie stanowił przedmiot Aportu, będzie wyłączone z opodatkowania podatkiem VAT na podstawie z art. 6 pkt 1 ustawy o VAT.

UZASADNIENIE stanowiska Wnioskodawcy

d. Zgodnie z art. 6 pkt 1 Ustawy o VAT przepisów ustawy nie stosuje się m.in. do transakcji zbycia przedsiębiorstwa.

e. Ustawa o VAT nie zawiera definicji przedsiębiorstwa. Kierując się zatem zasadami wykładni systemowej oraz spójnością systemu prawa należy zatem sięgnąć do definicji przedsiębiorstwa zawartej w art. 55 (1) Kodeksu cywilnego. Zasadność wykorzystania definicji zawartej w przepisach Kodeksu Cywilnego w takim przypadku potwierdzają także sądy administracyjne, przykładowo Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia w wyroku 9 maja 2013 r., I SA/Sz 944/12: "Odnosząc się do wyłączenia z opodatkowania przewidzianego w tym artykule, zauważyć należy, że w ustawie o VAT nie określono definicji "przedsiębiorstwa", zasadnie więc organ uznał, że pojęcie to należy interpretować zgodnie z przepisami Kodeksu cywilnego."

f. Zgodnie z treścią art. 55 (1) Kodeksu Cywilnego przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej, który obejmuje w szczególności:

* oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);

* własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;

* prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;

* wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne; koncesje, licencje i zezwolenia;

* patenty i inne prawa własności przemysłowej;

* majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;

* tajemnice przedsiębiorstwa;

* księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Jednocześnie, w art. 55 (1) Kodeksu Cywilnego wskazany jest jedynie przykładowy katalog składników niematerialnych i materialnych, które mogą tworzyć pewną całość organizacyjną, służącą do prowadzenia działalności gospodarczej. Nie wszystkie z ww. elementów muszą wchodzić w skład przedsiębiorstwa. Analogicznie, obok tych składników, w skład przedsiębiorstwa mogą wchodzić także inne czynniki (por. Kidyba Andrzej (red.), Kodeks cywilny. Komentarz. Tom I. Część ogólna, wyd. II). Kluczowe zatem w kontekście oceny prawnej pojęcia przedsiębiorstwa na gruncie Kodeksy Cywilnego, a w konsekwencji także Ustawy o VAT jest:

i. Podobne stanowisko wyraża na gruncie art. 6 ust. 1 ustawy o VAT również Naczelny Sąd Administracyjny w wydawanych przez siebie orzeczeniach, w tym w:

* Wyroku z dnia 19 stycznia 2012 r., sygn. akt II FSK 1662/10: "Przyjmuje się więc, że zawarta w art. 55 (1) k.c. ustawowa definicja przedsiębiorstwa w znaczeniu przedmiotowym odrywa to pojęcie od podmiotu, do którego przedsiębiorstwo należy i kładzie nacisk na tworzące je składniki materialne i niematerialne oraz ich połączenie organizacyjne i funkcjonalne. Zgodnie z tą definicją, przedsiębiorstwem w znaczeniu przedmiotowym jest pewien zorganizowany zespół dóbr materialnych i niematerialnych, przeznaczony do realizacji określonych zadań gospodarczych."

* Wyroku z dnia 10 marca 2011 r" sygn. akt I FSK 1062/10: "Wymienione w art. 55 (1) Kodeksu cywilnego składniki przedsiębiorstwa zostały wskazane w sposób przykładowy a nie enumeratywny, czego dowodzi użyty w przepisie zwrot "w szczególności". Z przywołanej definicji wynika istotna cecha wskazanego zespołu składników - muszą one stanowić zorganizowany kompleks majątkowy przeznaczony do prowadzenia określonej działalności. Poszczególne składniki majątkowe nie stanowią przypadkowego zbioru rzeczy i praw, lecz pozostają ze sobą w relacjach funkcjonalnych i organizacyjnych, które czynią z nich całość zdolną do realizacji określonej działalności";

* Wyroku z dnia 27 marca 2013 r. sygn. akt II FSK 1896/11: "Zbycie przedsiębiorstwa powinno obejmować co najmniej te składniki, które determinują funkcje spełniane przez przedsiębiorstwo. Czynnikiem konstytuującym przedsiębiorstwo w znaczeniu przedmiotowym jest występowanie elementu organizacji oraz funkcjonalnego powiązania różnorodnych składników umożliwiających traktowanie przedsiębiorstwa jako pewnej całości (wyroki Sądu Najwyższego z dnia 25 listopada 2010 r., I CSK 703/09. LEX nr 724984, z dnia 3 grudnia 2009 r., II CSK 215/09, LEX nr 551060)";

* Wyroku z dnia 24 stycznia 2017 r" sygn. akt I SA/Wr 1125/16: "Artykuł 6 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2017 r. poz. 1221) dotyczy przedsiębiorstwa lub samodzielnej jego części, a więc składników rzeczowych i innych stanowiących łącznie przedsiębiorstwo lub jego część. Biorąc zaś pod uwagę, że opodatkowaniu VAT podlega działalność gospodarcza, to przenoszony majątek winien służyć właśnie tej działalności. Wobec tego uznać należy, że decydujące znaczenie przy określaniu zakresu omawianego przepisu ma element funkcjonalny tj. możliwość realizowania określonych zadań gospodarczych. W kontekście uregulowań wspólnotowych, nie ma podstaw do przyjęcia, że przeniesienie zobowiązań (długów, wierzytelności) jest tą okolicznością, która decyduje bądź współdecyduje o możliwości wyłączenia spod opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Kryterium funkcjonalne wskazujące, że zorganizowana część przedsiębiorstwa powinna stanowić część przedsiębiorstwa, prowadzonego przez podatnika, zdolną do samodzielnego działania."

j. W analizowanym zdarzeniu przyszłym, Wnioskodawca planuje wnieść do Spółki Aport obejmujący Zakład Wnioskodawcy. Zdaniem Wnioskodawcy przedmiot Aportu będzie stanowił przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 6 pkt 1 Ustawy o VAT ponieważ:

* Przedmiot Aportu będzie obejmował zespół wszystkich składników materialnych i niematerialnych przeznaczonych do realizacji działalności gospodarczej w zakresie produkcji gotowych wyrobów tekstylnych objętych definicją przedsiębiorstwa, o której mowa w art. 55 (1) Kodeksu cywilnego, w szczególności elementy wskazane w części B opisu zdarzenia przyszłego.

* Przedmiot Aportu będzie obejmował także zaplecze kadrowe niezbędne do wykonywania działalności gospodarczej w zakresie produkcji gotowych wyrobów tekstylnych. Aport będzie bowiem wiązał się z przejściem wszystkich pracowników zatrudnionych u Wnioskodawcy Spółki w trybie wynikającym ze stosownych przepisów, w tym art. 23 (1) Kodeksu Pracy. Ponadto, Spółka wstąpi także w prawa i obowiązki wynikające z umów cywilnoprawnych zawartych przez Wnioskodawcę z osobami fizycznymi wykonującymi na ich podstawie zadania związane z produkcją wyrobów tekstylnych na podstawie umów cywilnoprawnych.

* Wszystkie składniki majątku będące przedmiotem Aportu są organizacyjnie powiązane w ramach działalności gospodarczej Wnioskodawcy. W szczególności, poszczególne elementy Zakładu Wnioskodawcy wzajemnie się uzupełniają i tworzą całość organizacyjną, która umożliwia realizację celów gospodarczych związanych z produkcją wyrobów tekstylnych.

* Wszystkie składniki majątku będące przedmiotem Aportu są funkcjonalnie powiązane, w taki sposób, że umożliwiają one realizowanie zadań gospodarczych w zakresie produkcji wyrobów tekstylnych przy ich wykorzystaniu.

* Przedmiot Aportu jest przeznaczony do prowadzenia działalności gospodarczej. Przedmiot Aportu jest także obecnie aktywnie wykorzystywany przez Wnioskodawcę do prowadzenia takiej działalności.

* Składniki majątku mające być przedmiotem Aportu oraz zaplecze kadrowe Wnioskodawcy które ma zostać przeniesione na Spółkę w ramach Aportu stanowią obecnie niezależne przedsiębiorstwo Wnioskodawcy funkcjonujące jako samodzielny podmiot gospodarczy.

* Nabywca będzie kontynuował działalność gospodarczą prowadzącą obecnie przez Wnioskodawcę przy pomocy składników majątku stanowiących przedmiot Aportu.

k. Uwzględniając powyższe, zdaniem Wnioskodawcy zbycie przez Wnioskodawcę w ramach Aportu do spółki komandytowej Zakładu Wnioskodawcy, w zakresie w jakim będzie stanowił przedmiot Aportu, będzie wyłączone z opodatkowania podatkiem VAT na podstawie z art. 6 pkt 1 ustawy o VAT.

I. Stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie potwierdzają również organy podatkowe, które w interpretacjach indywidualnych wydawanych w podobnych stanach faktycznych, przykładowo:

* Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 31 stycznia 2018 r., sygn. 0112-KDIL2-1.4012.556.2017.2: "Podsumowując należy stwierdzić, że aport przedsiębiorstwa - spełniającego warunki określone w powołanych przepisach Kodeksu cywilnego - do spółki komandytowej, z wyłączeniem nieruchomości oraz związanych z nimi kredytami, będzie wypełniał przesłanki wskazane w art. 6 pkt 1 ustawy. W związku z powyższym, planowana przez Wnioskodawcę transakcja nie będzie podlegała opodatkowaniu VAT."

* Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 23 sierpnia 2017 r., sygn. 0114-KDIP4.4012.251.2017.2.IGO: "Podsumowując, aport do Spółki komandytowej zespołu składników majątkowych i niemajątkowych, który - jak wskazał Zainteresowany - stanowi przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 551 Kodeksu cywilnego, będzie wyłączony z opodatkowania podatkiem od towarów i usług, na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy. Zatem w przypadku wniesienia w przyszłości przez Zainteresowanego aportem do Spółki komandytowej Przedsiębiorstwa, nie będzie ciążył na Wnioskodawcy obowiązek rozliczenia podatku od towarów i usług."

* Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnych z dnia 31 lipca 2017 r. sygn. 0112-KDIL1-3.4012.235.2017.1.KM: "Jak wynika z przywołanych powyżej przepisów prawa, jeżeli zostaną spełnione warunki określone w art. 551 k.c., dotyczące definicji przedsiębiorstwa, to zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy, aport przedsiębiorstwa, będzie czynnością, która jest wyłączona z opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Zatem, w rozpatrywanej sprawie wniesienie aportem zespołu składników majątkowych i niemajątkowych przedstawionych w opisie sprawy, stanowiącego - jak wskazał Wnioskodawca - przedsiębiorstwo, w rozumieniu art. 551 k.c., będzie wyłączone spod działania ustawy o podatku od towarów i usług."

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Stosownie do art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221 z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą", opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ustawy. Zgodnie z zapisem zawartym w tym przepisie, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Natomiast przez świadczenie usług - w świetle art. 8 ust. 1 ustawy - rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej (...).

Z powyższych przepisów wynika, że opodatkowaniu podatkiem VAT co do zasady podlega dostawa towarów lub świadczenie usług.

W myśl art. 6 pkt 1 ustawy, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

A zatem, w przypadku, gdy przedmiotem transakcji jest zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa, czynność ta nie podlega przepisom ustawy o podatku od towarów i usług.

Pojęcie "transakcja zbycia" należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu "dostawa towarów" w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. "zbycie" obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel, np.: sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu.

Zbycie przedsiębiorstwa podlega zasadzie swobody umów, a więc może nastąpić na podstawie każdej czynności rozporządzającej.

Wyłączenie stosowania ustawy o podatku od towarów i usług przewidziane w przepisie art. 6 pkt 1 ustawy obejmuje jednakże tylko te czynności zrównane z pojęciem dostawy towarów, których przedmiotem jest przedsiębiorstwo lub zorganizowana część przedsiębiorstwa.

Zaznaczyć należy, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie zawierają definicji "przedsiębiorstwa". Dlatego też, dla potrzeb przepisów ustaw podatkowych należy posłużyć się definicją sformułowaną w art. 551 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2017 r. poz. 459).

Stosownie do ww. artykułu Kodeksu cywilnego, przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej.

Obejmuje ono w szczególności:

Należy zauważyć, że użyte w ww. artykule określenie "w szczególności" wskazuje jedynie na przykładowe wyliczenie składników przedsiębiorstwa. Oznacza to, że z jednej strony w jego skład mogą wchodzić inne elementy, niewymienione w tym artykule, a z drugiej brak któregoś z tych elementów nie musi pozbawiać zespołu rzeczy i praw przymiotu przedsiębiorstwa.

Z kolei, o tym, czy nastąpiło zbycie przedsiębiorstwa, decydują każdorazowo okoliczności faktyczne związane z konkretną transakcją. Podatnik jest obowiązany do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z koniecznością prawidłowego zdefiniowania dokonywanej czynności.

Zatem składniki materialne i niematerialne, wchodzące w skład przedsiębiorstwa, powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w ten sposób, że można mówić o nich jako o zespole, a nie zbiorze pewnych elementów. Istotne jest, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami, tak żeby przekazana masa mogła posłużyć kontynuowaniu określonej działalności gospodarczej.

Jeżeli warunki, o których mowa w art. 551 Kodeksu cywilnego, zostaną spełnione, to zbycie takiego przedsiębiorstwa do innego podmiotu, nie będzie podlegało przepisom ustawy.

Należy tu wskazać również art. 552 Kodeksu cywilnego, w którym ustawodawca wprowadza zasadę, że czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

W związku z tym, przedsiębiorstwem w rozumieniu Kodeksu cywilnego jest takie przedsiębiorstwo, które jest zorganizowane i wyposażone w składniki zapewniające realizowanie celów gospodarczych, jest samodzielnym podmiotem prawa funkcjonującym w obrocie gospodarczym.

Z powyższych przepisów Kodeksu cywilnego wynika, że przedsiębiorstwo jako przedmiot zbycia, musi stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym. Istotne jest by w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy składnikami, tak aby przekazana masa mogła posłużyć kontynuowaniu określonej działalności gospodarczej.

W tym miejscu wskazać należy, iż zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa podlega zasadzie swobody umów, a więc może nastąpić na podstawie każdej czynności rozporządzającej.

W myśl art. 155 § 1 Kodeksu cywilnego, umowa sprzedaży, zamiany, darowizny, przekazania nieruchomości lub inna umowa zobowiązująca do przeniesienia własności rzeczy co do tożsamości oznaczonej przenosi własność na nabywcę, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej albo że strony inaczej postanowiły.

Jak stanowi art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L 347 str. 1, z późn. zm.), wcześniej art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy Rady 77/388/EWG z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku (Dz.Urz.UE.L 145, str. 1, z późn. zm.), w przypadku przekazania, odpłatnie lub nieodpłatnie lub jako aportu do spółki całości lub części majątku, państwa członkowskie mogą uznać, że dostawa towarów nie miała miejsca i że w takim przypadku osoba, której przekazano towary, będzie traktowana jako następca prawny przekazującego. W przypadkach gdy odbiorca nie podlega w pełni opodatkowaniu, państwa członkowskie mogą przedsięwziąć środki niezbędne w celu uniknięcia zakłóceń konkurencji. Mogą także przyjąć wszelkie niezbędne środki, aby zapobiec uchylaniu się od opodatkowania lub unikaniu opodatkowania poprzez wykorzystanie przepisów niniejszego artykułu.

Z powyższego przepisu wynika, że wprowadza on, tak samo jak ma to miejsce w ustawie o podatku od towarów i usług, możliwość wyłączenia z zakresu opodatkowania przekazania całości lub części majątku przedsiębiorstwa.

Zakres powyższego wyłączenia zdefiniował w wyrokach Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej. W wyroku z dnia 27 listopada 2003 r. sprawa C-497/01, Zita Modes Sarl stwierdził, że celem ww. opcji jest uproszczenie rozliczeń związanych z przeniesieniem majątku przedsiębiorstwa lub jego części, bądź wniesieniem ich aportem. W wyroku tym przyjęto, że jeżeli państwo członkowskie wprowadziło do swojego systemu VAT opcję zawartą w pierwszym zdaniu art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy uznając, że w przypadku wydania całości majątku nie ma miejsca dostawa towarów w rozumieniu regulacji VAT, to zasada ta ma zastosowanie - nie wyłączając możliwości ograniczenia jej stosowania do okoliczności zawartych w zdaniu drugim tego samego paragrafu - do każdego wydania przedsiębiorstwa lub samodzielnej części przedsiębiorstwa, włączając składniki materialne i niematerialne, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa, mogącego samodzielnie prowadzić działalność gospodarczą. Nabywca musi jednak wyrazić zamiar dalszego prowadzenia nabytego przedsiębiorstwa lub jego części, a nie jego bezpośredniej likwidacji i sprzedaży zapasów. TSUE wskazał, że biorąc pod uwagę cel dyrektywy, pojęcia w niej użyte powinny być interpretowane w sposób jednolity i niezależny (autonomiczny), uwzględniając kontekst i cel regulacji. W wyroku tym, dokonując wykładni funkcjonalnej art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy, TSUE uznał, że celem wyłączenia zbycia przedsiębiorstwa z opodatkowania jest zapewnienie neutralności podatkowej takiej czynności, która obciążając stronę istotnym zobowiązaniem podatkowym i tak rodziłaby prawo do odliczenia lub zwrotu podatku naliczonego. Trybunał podkreślił, że przeniesienie, o jakim mowa w art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE, dotyczy między innymi części przedsiębiorstwa, a istotne znaczenie ma funkcjonalne powiązanie składników majątkowych umożliwiające realizację określonego zadania gospodarczego.

Natomiast w wyroku C-444/10 z dnia 10 listopada 2011 r. TSUE wywiódł, że jeżeli działalność gospodarcza tego nie wymaga, przedmiotem zbycia nie muszą być wszystkie składniki z nią związane, aby czynność ta wyłączona była z opodatkowania na podstawie art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy. W tym zakresie Trybunał uznał, że pojęcie zbycia całości lub części majątku należy interpretować tak, że obejmuje ono zbycie przedsiębiorstwa lub niezależnej części przedsiębiorstwa, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub jego część zdolną do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej. Trybunał rozpatrujący sprawę uznał, że przekazanie przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części w rozumieniu wspólnotowych regulacji VAT wymaga, by całość przekazanych składników pozwalała na prowadzenie samodzielnej działalności gospodarczej.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca przystąpił jako komandytariusz do spółki komandytowej. Wnioskodawca zamierza wnieść do Spółki wkład niepieniężny ("Aport") w postaci majątku Wnioskodawcy, który jest wykorzystywany do prowadzenia działalności gospodarczej. Zakład Wnioskodawcy obejmuje zespół składników majątkowych materialnych oraz niematerialnych, jak również zaplecze kadrowe niezbędne do prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie produkcji wyrobów tekstylnych. Składniki majątku mające być przedmiotem Aportu oraz zaplecze kadrowe Wnioskodawcy które ma zostać przeniesione na Spółkę w ramach Aportu stanowią obecnie niezależne przedsiębiorstwo Wnioskodawcy funkcjonujące jako samodzielny podmiot gospodarczy. Wnioskodawca przewiduje, że przedmiotem Aportu będzie Zakład Wnioskodawcy obejmujący wszystkie składniki materialne i niematerialne majątku Wnioskodawcy funkcjonalnie związane i przeznaczone do prowadzenia działalności w zakresie produkcji wyrobów tekstylnych. Majątek przenoszony w ramach Aportu będzie organizacyjnie, finansowo i funkcjonalnie powiązany w sposób umożliwiający kontynuowanie przez Spółkę działalności w zakresie produkcji wyrobów tekstylnych. W ramach Aportu do Spółki zostaną przeniesieni także wszyscy pracownicy Wnioskodawcy w zakresie przewidzianym określonym przepisami, w szczególności na podstawie art. 23 (1) Kodeksu Pracy. Spółka wstąpi takie w prawa i obowiązki wynikające z umów cywilnoprawnych zawartych przez Wnioskodawcę z osobami fizycznymi wykonującymi na ich podstawie zadania związane z produkcją wyrobów tekstylnych na podstawie umów cywilnoprawnych. Zakład Wnioskodawcy, który będzie przedmiotem Aportu do Spółki obejmuje zespół składników materialnych oraz niematerialnych, jak również zaplecze kadrowe niezbędne do prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie produkcji wyrobów tekstylnych. W związku z tym, będzie on stanowił przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 551 Kodeksu cywilnego.

Analiza przedstawionego we wniosku opisu sprawy w kontekście powołanych regulacji prawnych prowadzi do wniosku, że w analizowanym przypadku mający być przedmiotem aportu zakład stanowi zespół składników materialnych i niematerialnych stanowiących przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55¹ Kodeksu cywilnego.

Mając zatem na uwadze opis sprawy oraz przytoczone przepisy prawa stwierdzić należy, że zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy, transakcja wniesienia przez Wnioskodawcę do Spółki przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 55¹ Kodeksu cywilnego - będzie czynnością niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, tym samym czynność ta wyłączona będzie spod działania ustawy o podatku od towarów i usług.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Niniejszą interpretacją rozstrzygnięto wniosek w zakresie podatku od towarów i usług. Natomiast w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania). Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku - nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, niniejsza interpretacja traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Odnośnie natomiast powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych, należy zauważyć, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podatników w sprawach będących przedmiotem rozstrzygnięcia, lecz dotyczą konkretnych stanów faktycznych i nie mają mocy prawa powszechnie obowiązującego co oznacza, że należy je traktować indywidualnie.

Ponadto podkreślić należy, iż powołane przez Wnioskodawcę wyroki Sądów są rozstrzygnięciami w konkretnych sprawach, osadzonych w określonych stanach faktycznych. Rozstrzygnięcia dokonane przez sądy są wiążące wyłącznie w sprawach, w których zostały wydane, a organy podatkowe nie są związane rozstrzygnięciami sądów w indywidualnych sprawach.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w..., w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2017 r. poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.