0113-KDIPT1-3.4012.261.2020.3.JM - Zwolnienie z obowiązku ewidencjonowania sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 25 marca 2020 r. (data wpływu 30 marca 2020 r.), uzupełnionym pismem z dnia 26 maja 2020 r. (data wpływu 29 maja 2020 r.) oraz pismem z dnia 26 maja 2020 r. (data wpływu 12 czerwca 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej - jest prawidłowe.

W dniu 30 marca 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 26 maja 2020 r. (data wpływu 29 maja 2020 r.) o doprecyzowanie opisu sprawy oraz pismem z dnia 26 maja 2020 r. (data wpływu 12 czerwca 2020 r.) o podpisy osób właściwych do reprezentacji Wnioskodawcy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny (ostatecznie przedstawiony w uzupełnieniu wniosku).

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie informatyki, przy wykorzystaniu aplikacji mobilnej. Aplikacja skierowana jest w wyłącznie do osób, będących konsumentami. Użytkownik (konsument), chcąc korzystać z aplikacji, pobiera ją ze strony internetowej Wnioskodawcy, uiszcza cenę i wykonuje czynności weryfikujące jego tożsamość. Dokumentem, potwierdzającym zakup aplikacji jest faktura, wystawiana Użytkownikowi przez Wnioskodawcę w formie elektronicznej. Wnioskodawca otrzymuje zapłatę za aplikację wyłącznie przelewem. Na podstawie faktury istnieje możliwość jednoznacznego zidentyfikowania transakcji. Stanowi ona dokument wykorzystywany do zaksięgowania przychodu Wnioskodawcy. Wszelkie czynności, związane z korzystaniem z aplikacji odbywają się wyłącznie elektronicznie tj. przy wykorzystaniu środków porozumiewania się na odległość.

Sposób działania aplikacji Wnioskodawcy jest następujący. Użytkownik aplikacji po jej zakupie i zainstalowaniu, otrzymuje trzy narzędzia:

Wszystkie ww. czynności są dokonywane za pośrednictwem aplikacji, która przesyła do (...) stosowne wezwania, zależnie od woli Użytkownika. Wezwania te są skonstruowane według jednego wzorca, którego sporządzenie Wnioskodawca zlecił obsługującemu go adwokatowi. Wezwania podpisane są przez członków zarządu Wnioskodawcy i kierowane do (...) wyłącznie w formie elektronicznej. Jeśli Użytkownik skorzysta z opcji wysłania zapytań do (...), w jego panelu klienta w aplikacji mobilnej pojawia się raport na temat tego kto i na jakiej podstawie (...). Jest to lista podmiotów, które uda się zweryfikować Wnioskodawcy i które odpowiedzą na zapytanie kierowane za pośrednictwem aplikacji. Jeżeli administrator odmawia udzielenia odpowiedzi na zapytanie kierowane za pośrednictwem aplikacji, Wnioskodawca zleca adwokatowi, będącemu jego pełnomocnikiem, dokonanie dalszych czynności (tj. sporządzenie stosownej odpowiedzi na stanowisko administratora i dalsze kroki prawne).

Z niektórymi (...) Wnioskodawca podpisuje umowy o stałej współpracy. Wówczas stają się oni Partnerami Wnioskodawcy. Na podstawie ww. umów Wnioskodawca gromadzi dane użytkowników realnie zainteresowanych towarami lub usługami oferowanymi przez Partnerów widniejących na liście w aplikacji mobilnej. Partnerzy mogą dzięki temu prowadzić działalność marketingową, skierowaną do osób zainteresowanych. Użytkownicy aplikacji mogą wyrazić zgodę na przekazanie danych np. wyłącznie podmiotom świadczącym usługi finansowe, ponieważ są zainteresowani zawarciem umowy kredytu i chcą poznać oferty różnych podmiotów.

Administratorzy wyrażają zapotrzebowanie na dane osobowe celem możliwości oferowania konsumentom towarów i usług. Użytkownik aplikacji może wyrazić zgodę na czasowe (minimum 30 dni) udostępnienie jego danych konkretnemu podmiotowi za wynagrodzeniem. W takiej sytuacji, Administrator danych płaci Wnioskodawcy za dostarczenie danych osobowych konsumentów, którzy wyrazili na to zgodę (tj. zawarli w drodze elektronicznej umowę z Wnioskodawcą). Użytkownik (konsument) otrzymuje 60% kwoty, jaką Administrator zapłaci Wnioskodawcy za uzyskane dane osobowe (ww. kwota podlega zmniejszeniu o koszt przelewu bankowego). Administrator zapłaci za dane wyłącznie w sytuacji, gdy będzie mógł kontaktować się z Użytkownikiem w celach marketingowych przez okres udzielenia zgody na udostępnienie danych. Administrator danych przesyła Wnioskodawcy raport, z którego wynika z iloma osobami, które wyraziły zgodę na udostępnienie danych, udało mu się skontaktować. Jeżeli np. Użytkownik udzielił zgody, jednak nie odbierał telefonów od Administratora, wówczas Administrator nie wypłaci wynagrodzenia Wnioskodawcy. Tym samym, wynagrodzenia nie otrzyma również Użytkownik.

Wynagrodzenie za czasowe udostępnienie danych przysługuje Użytkownikowi po upływie 30 dni od dnia wyrażenia zgody na przekazanie danych do celów marketingowych. Administrator przekazuje Wnioskodawcy raport oraz wypłaca mu wynagrodzenie za udostępnione dane. Następnie Wnioskodawca przekazuje wynagrodzenie Użytkownikowi na wskazany przez niego rachunek bankowy dziesiątego dnia następnego miesiąca.

Skorzystanie z aplikacji mobilnej, której autorem jest Wnioskodawca, wymaga od Użytkownika pobrania jej ze strony internetowej. Użytkownik musi następnie zweryfikować swoją tożsamość poprzez podanie imienia, nazwiska, daty urodzenia, nr PESEL (w celu ustalenia czy jest osobą pełnoletnią), adresu e-mail, numeru telefonu oraz dokonania przelewu weryfikacyjnego. Pobranie aplikacji jest odpłatne, zaś jej cena wynosi brutto. Po uiszczeniu ceny, płatnej przelewem, Użytkownik otrzymuje na podany adres e-mail fakturę wystawioną przez Wnioskodawcę w formie elektronicznej.

Wnioskodawca nie rozlicza się z żadnym podmiotem w formie gotówkowej. Wszelkie płatności z tytułu nabycia aplikacji są dokonywane wyłącznie przelewem na rachunek bankowy Wnioskodawcy. Aplikacja jest przeznaczona wyłącznie dla osób będących konsumentami. Każdy z nich po nabyciu aplikacji otrzymuje fakturę, jednoznacznie identyfikującą cenę, usługę, datę jej nabycia oraz strony transakcji (wzór faktury stanowi załącznik do niniejszego wniosku). Wnioskodawca nie prowadzi ewidencji za pomocą kas rejestrujących w żadnym zakresie, co do żadnych usług świadczonych na rzecz osób fizycznych. Od czasu powstania Spółki taka ewidencja nigdy nie była prowadzona; Wnioskodawca nie był również do tego zobowiązany.

Wnioskodawca nie prowadzi działalności zwolnionej z podatku od towarów i usług. Nie podlega jednak obowiązkowi rejestracji sprzedaż za pomocą kas rejestrujących. Wnioskodawca nie prowadzi zatem takiej ewidencji na podstawie pkt 37 załącznika do Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 grudnia 2018 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (stan faktyczny).

W odpowiedzi na wezwanie z dnia 20 maja 2020 r. Wnioskodawca poniżej wskazuje, co następuje.

W pierwotnym wniosku o wydanie interpretacji podatkowej podano następujący schemat działalności Wnioskodawcy: Użytkownik aplikacji po jej zakupie i zainstalowaniu, otrzymuje trzy narzędzia:

Od dnia złożenia wniosku, na skutek zmian niektórych aspektów technicznych aplikacji oferowanej przez Wnioskodawcę, stan faktyczny uległ nieznacznej zmianie. Spośród funkcjonalności aplikacji usunięte zostało wysyłanie wezwań do (...) o udzielenie informacji czy (...). W zamian za to, użytkownik po zakupie aplikacji otrzymuje informację na temat tego, czy jego dane osobowe są przetwarzane przez partnerów Wnioskodawcy. Może je pozostawić lub zażądać ich usunięcia. Użytkownik może udzielić zgody na dysponowanie danymi osobowymi przez wybranego przedsiębiorcę (partnera Wnioskodawcy) za wynagrodzeniem. Wynagrodzenie jest określane w PLN i dzielone pomiędzy Wnioskodawcę a użytkownika. Wnioskodawca otrzymuje 40%, zaś użytkownik pozostałe 60%. Użytkownik nie otrzymuje pieniędzy, lecz jego wynagrodzenie jest przeliczane na punkty w relacji 1 zł = 1 punkt. Użytkownik może wymieniać zgromadzone punkty na bony, zniżki, nagrody oferowane przez partnerów Wnioskodawcy lub domagać się przekazania swojego wynagrodzenia na cele charytatywne. Jeśli użytkownik zdecyduje się na wymianę zgromadzonych punktów na bony, zniżki lub nagrody, odpowiednie przedmioty/usługi zostaną nabyte przez Wnioskodawcę i przekazane użytkownikowi. Oznacza to, że użytkownik nie otrzymuje wynagrodzenia w pieniądzach, lecz w przedmiotach/usługach. Wnioskodawca natomiast zawsze otrzymuje wynagrodzenie w pieniądzach. Przekazywane są one na jego rachunek bankowy, zaś każda transakcja jest jednoznacznie identyfikowana dla potrzeb ewidencji przychodów Wnioskodawcy.

Ponadto, aplikacja oferowana przez Wnioskodawcę umożliwia identyfikację numerów telefonów, z których telemarketerzy kontaktują się z konsumentami. Oznacza to, że aplikacja wyświetla informację czy połączenie przychodzące pochodzi z numeru telemarketera, a jeśli tak, to które przedsiębiorstwo próbuje się z użytkownikiem skontaktować. Zmianie uległa również cena aplikacji. W pierwotnym wniosku wskazano kwotę, zaś obecnie wynosi ona brutto (opłata za korzystanie z aplikacji przez rok).

Powyższe zmiany stanu faktycznego (tj. zmiany w funkcjonowaniu aplikacji) nie mają znaczenia dla pytania sformułowanego we wniosku o interpretację przepisów art. 111 ust. 1 i ust. 8 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, § 2 ust. 1 i § 4 ust. 1 pkt 2 lit. g) i ust. 3 pkt 2 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 grudnia 2018 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących oraz pkt 37 załącznika do ww. rozporządzenia.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą, świadcząc różne usługi, z których część jest skierowana do podmiotów gospodarczych, zaś część dla konsumentów.

Wnioskodawca świadczy inne usługi na rzecz partnerów biznesowych, których zakres nie pokrywa się z usługami świadczonymi na rzecz konsumentów - jest to odrębny fragment działalności Wnioskodawcy. Usługi te dokumentowane są każdorazowo fakturą.

Wniosek o interpretację uzupełniany niniejszym pismem obejmuje jednak wyłącznie tę część działalności Wnioskodawcy, która polega na sprzedaży aplikacji mobilnej osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej oraz uzyskiwanie przychodu z tytułu pobierania części wynagrodzenia, jakie konsumenci osiągają w zamian za udostępnianie swoich danych osobowych. Wniosek obejmuje zatem tylko wykładnię przepisów obejmujących rejestrację sprzedaży aplikacji mobilnej oraz części wynagrodzenia, jaka przysługuje Wnioskodawcy z tytułu udostępnienia danych osobowych przez użytkowników.

Aplikacja jest sprzedawana wyłącznie osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej (tj. konsumentom), zaś płatności za aplikację są przekazywane wyłącznie na rachunek bankowy Wnioskodawcy. Ewidencja prowadzona przez Wnioskodawcę pozwala na jednoznaczną identyfikację płatności tj. tego kto jej dokonał, kiedy i za co. Również wszelkie dochody uzyskiwane przez użytkowników aplikacji są ewidencjonowane w systemie Wnioskodawcy, zaś użytkownicy mają do nich swobodny dostęp. Wynagrodzenie Wnioskodawcy wynikające z udzielania przez użytkowników zgód na wykorzystanie ich danych osobowych do celów marketingowych, jest przekazywane wyłącznie na rachunek bankowy. Ewidencja sprzedaży oraz przelewów pozwala na jednoznaczną identyfikację każdej transakcji. Każda czynność, począwszy od nabycia aplikacji przez użytkownika aż do otrzymania wynagrodzenia przez Wnioskodawcę i użytkownika, jest wykonywana wyłącznie drogą elektroniczną.

Aplikacja skierowana jest w wyłącznie do osób, będących konsumentami. Użytkownik (konsument), chcąc korzystać z aplikacji, pobiera ją ze strony internetowej Wnioskodawcy, uiszcza cenę i wykonuje czynności weryfikujące jego tożsamość. Wnioskodawca otrzymuje zapłatę za aplikację wyłącznie przelewem. Wszelkie czynności, związane z korzystaniem z aplikacji odbywają się wyłącznie elektronicznie tj. przy wykorzystaniu środków porozumiewania się na odległość. Wnioskodawca nie rozlicza się z żadnym podmiotem w formie gotówkowej. Wszelkie płatności z tytułu nabycia aplikacji oraz wynagrodzenia za wykorzystanie danych osobowych użytkowników są dokonywane wyłącznie przelewem na rachunek bankowy Wnioskodawcy.

Mając na uwadze powyższe, poniżej Wnioskodawca przedstawia odpowiedzi na pytania sformułowane w części I wezwania z dnia 20 maja 2020 r.:

1. "Czy Wnioskodawca świadczy usługi na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej i rolników ryczałtowych?

2. Czy za świadczone usługi Wnioskodawca otrzymuje w całości zapłatę za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej (odpowiednio na rachunek bankowy Wnioskodawcy lub na rachunek Wnioskodawcy w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem)?

3. Czy z ewidencji i dowodów dokumentujących otrzymaną przez Wnioskodawcę zapłatę jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie czynności ww. zapłata dotyczyła?"

4. Tak, Wnioskodawca świadczy usługi wyłącznie na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej i rolników ryczałtowych. Jak wskazano powyżej, Wnioskodawca świadczy również usługi na rzecz podmiotów prowadzących działalność gospodarczą, jednak są to usługi inne niż te, które są świadczone na rzecz konsumentów.

5. Tak, za wykonane czynności (sprzedaż aplikacji, uzyskiwanie dochodu z tytułu udostępniania danych osobowych użytkowników do celów marketingowych za wynagrodzeniem) Wnioskodawca otrzymuje zapłatę wyłącznie na rachunek bankowy.

6. Tak, z ewidencji prowadzonych przez Wnioskodawcę (przelewy, informacje gromadzone na panelach użytkowników aplikacji) wynika jednoznacznie jakiej czynności dotyczyła dana zapłata. Wszystkie czynności są wykonywane przez Wnioskodawcę w drodze elektronicznej, począwszy od oferowania aplikacji użytkownikom, do otrzymania zapłaty za wykonane czynności. Płatności odbywają się wyłącznie elektronicznie, przelewem na rachunek bankowy Wnioskodawcy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy prawidłowe jest postępowanie Wnioskodawcy, który nie prowadzi ewidencji sprzedaży za pomocą kasy rejestrującej na podstawie pkt 37 załącznika do Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 grudnia 2018 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących?

Zdaniem Wnioskodawcy, odpowiedź na pytanie odnośnie stanu faktycznego jest twierdząca. Zgodnie z treścią art. 111 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących. Art. 111 ust. 8 ustawy stanowi natomiast, że minister właściwy do spraw finansów publicznych może zwolnić, w drodze rozporządzenia, na czas określony, niektóre grupy podatników oraz niektóre czynności z obowiązku, o którym mowa w ust. 1. Zgodnie z treścią § 2 ust. 1 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 grudnia 2018 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących, zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania w danym roku podatkowym, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2021 r., czynności wymienione w załączniku do rozporządzenia. Pkt 37 załącznika do ww. Rozporządzenia wymienia świadczenie usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, jeżeli świadczący usługę otrzyma w całości zapłatę za wykonaną czynność za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej (odpowiednio na rachunek bankowy podatnika, lub na rachunek podatnika spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem), a z ewidencji i dowodów dokumentujących zapłatę jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie czynności dotyczyła.

Na gruncie niniejszej sprawy mamy do czynienia z sytuacją, o której mowa w cytowanym załączniku do Rozporządzenia. Wnioskodawca otrzymuje zapłatę za aplikację wyłącznie przelewem, zaś Użytkownikowi wystawia fakturę. Na podstawie faktury istnieje możliwość jednoznacznego zidentyfikowania transakcji. Stanowi ona dokument wykorzystywany do zaksięgowania przychodu Wnioskodawcy.

Wątpliwość Wnioskodawcy budzi treść § 4 ust. 1 pkt 2 lit. g Rozporządzenia, zgodnie z którym zwolnień z obowiązku ewidencjonowania, o których mowa w § 2 i § 3, nie stosuje się w przypadku świadczenia usług prawniczych, z wyłączeniem usług określonych w poz. 27 załącznika do rozporządzenia (czynności notarialne). Wnioskodawca wysyła za pośrednictwem aplikacji oświadczenia Użytkowników, oparte wprost na przepisach Ogólnego rozporządzenia o ochronie danych. Jednocześnie należy podkreślić, że nie jest on autorem wzorców tych oświadczeń, gdyż zadanie ich sporządzenia oraz kontroli pod kątem zmian w prawie zlecił profesjonalnemu pełnomocnikowi. Wnioskodawca nie podejmuje również żadnych czynności w sytuacji, gdy administrator danych odmawia udzielenia odpowiedzi na wezwanie kierowane do niego przez Wnioskodawcę za pośrednictwem aplikacji mobilnej. Czynności w takim przypadku Wnioskodawca zleca w całości adwokatowi, który występuje wówczas jako jego pełnomocnik. W opisanych stanie faktycznym Wnioskodawca występuje jako pełnomocnik Użytkownika, który za pośrednictwem aplikacji mobilnej zleca Wnioskodawcy złożenie odpowiednich oświadczeń administratorom danych.

Zdaniem Wnioskodawcy, świadczonych przez niego usług nie sposób zakwalifikować do usług prawniczych. Jako podmiot świadczący usługi informatyczne nie sporządza on dla użytkowników opinii prawnych, pism ani innych dokumentów. Nie występuje również jako pełnomocnik procesowy przed organami publicznymi. Jest wyłącznie autorem aplikacji mobilnej, za pośrednictwem której Użytkownik może zlecić Wnioskodawcy złożenie oświadczeń woli wobec administratorów. Ideą aplikacji stworzonej przez Wnioskodawcę jest zapewnienie konsumentom możliwości dysponowania danymi osobowymi w wygodny i świadomy sposób, jak również odnoszenie z tego tytułu korzyści. Wnioskodawca nie prowadzi jednak działalności, której cechy wypełniałyby znamiona usług prawniczych. Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy opiera się na cytowanym powyżej punkcie 37 załącznika do Rozporządzenia Ministra Finansów.

Ponadto należy podnieść, że zgodnie z treścią § 4 ust. 3 pkt 2 Rozporządzenia, przepisu ust. 1 pkt 2 nie stosuje się do świadczenia usług, o których mowa w ust. 1 pkt 2 lit. f-h, jeżeli świadczenie tych usług zgodnie z warunkami określonymi w poz. 37 załącznika do rozporządzenia ma miejsce wyłącznie przy wykorzystaniu środków porozumiewania się na odległość, lub których rezultat jest przekazywany wyłącznie przy wykorzystaniu tych środków. Przepisy cytowane w tym akapicie zawierają wyłączenie stosowania przepisów § 4 ust. 1, który z kolei wyłącza możliwość stosowania zwolnienia z obowiązku ewidencji dla określonych grup podatników. W katalogu zawartym w ust. 3 pkt 2 znajduje się również świadczenie usług prawniczych, z odesłaniem do sposobu ich świadczenia określonym w pozycji 37 załącznika do Rozporządzenia. Nawet zatem uznanie, że czynności Wnioskodawcy noszą znamiona usług prawniczych, pozwala na zastosowanie zwolnienia z obowiązku rejestracji sprzedaży aplikacji za pomocą kasy rejestrującej na podstawie § 4 ust. 3 pkt 2 Rozporządzenia. Wszelkie czynności wykonywane za pomocą aplikacji Wnioskodawcy, odbywają się wyłącznie na odległość i w formie elektronicznej.

Końcowo należy wskazać, że art. 111 ust. 8 ustawy o podatku od towarów i usług, stanowiący podstawę do wydania Rozporządzenia, zawiera katalog okoliczności, które minister właściwy do spraw finansów publicznych uwzględnia przy stosowaniu zwolnienia. Przepis ten wymienia m.in. stosowane przez podatników zasady dokumentowania sprzedaży (punkt 2) oraz możliwości techniczno-organizacyjne prowadzenia przez podatników ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (punkt 3). Zgodnie z powyższym, ratio legis tego przepisu obejmuje zatem stosowanie zwolnienia w sytuacjach, w których dokumentacja sprzedaży, stosowana przez podatnika nie powoduje konieczności wypełniania kolejnego obowiązku tj. rejestracji za pomocą kasy. Ponadto, konstrukcja zwolnienia przewiduje uwzględnianie możliwości techniczno-organizacyjne podatników. Na gruncie stanu faktycznego opisanego w niniejszym wniosku mamy do czynienia z sytuacją, w której sprzedaż aplikacji Użytkownikom jest każdorazowo dokumentowana fakturą, zaś płatność odbywa się wyłącznie w formie elektronicznej. Pozwala to na łatwą identyfikację każdej transakcji, zatem stosowanie zwolnienia z obowiązku rejestracji sprzedaży aplikacji za pomocą kasy wpisuje się w intencję ustawodawcy. Istotne znaczenie mają również okoliczności, związane z techniczną stroną działalności Wnioskodawcy. W sytuacji istotnego zwiększenia skali sprzedaży, mogą powstać problemy techniczne, związane z rejestracją wielu dziesiątek tysięcy transakcji, dokonywanych przez całą dobę, we wszystkich dniach roku.

Mając na uwadze powyższą argumentację należy uznać, że postępowanie Wnioskodawcy, który nie prowadzi ewidencji sprzedaży aplikacji za pomocą kasy rejestrującej jest prawidłowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106, z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą", opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W art. 8 ust. 1 ustawy wskazano, że przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Obowiązek stosowania kas rejestrujących wynika bezpośrednio z art. 111 ustawy. W myśl ust. 1 ww. przepisu, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Powyższy przepis określa generalną zasadę, z której wynika, że obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy wszystkich podatników, którzy dokonują sprzedaży na rzecz określonych w nim odbiorców, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Zatem podstawowym kryterium decydującym o obowiązku stosowania ewidencji za pomocą kas rejestrujących jest status nabywcy wykonywanych przez podatnika świadczeń.

Kwestie szczególne dotyczące między innymi zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących, ustawodawca reguluje na mocy wydawanych rozporządzeń w zakresie kas rejestrujących.

W okresie od 1 stycznia 2019 r. kwestie dotyczące zwolnień na czas określony niektórych grup podatników i niektórych czynności z obowiązku prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących oraz warunki korzystania ze zwolnienia reguluje rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 28 grudnia 2018 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. , poz. 2519), zwanego dalej "rozporządzeniem".

Zgodnie z § 2 ust. 1 rozporządzenia, zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania w danym roku podatkowym, nie później jednak niż do dnia 31 grudnia 2021 r., czynności wymienione w załączniku do rozporządzenia.

Stosownie do § 2 ust. 2 rozporządzenia w odniesieniu do niektórych czynności wymienionych w załączniku do rozporządzenia zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, stosuje się zgodnie z warunkami określonymi w tym załączniku.

I tak w części II załącznika do rozporządzenia - w poz. 37 wskazano jako czynności zwolnione z obowiązku ewidencjonowania świadczenie usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, jeżeli świadczący usługę otrzyma w całości zapłatę za wykonaną czynność za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej (odpowiednio na rachunek bankowy podatnika lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem), a z ewidencji i dowodów dokumentujących zapłatę jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie czynności dotyczyła.

Aby zatem Wnioskodawca miał prawo do zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej na podstawie § 2 ust. 1 w związku z poz. 37 załącznika do rozporządzenia, muszą łącznie zostać spełnione następujące warunki:

* zapłata za wykonane świadczenie w całości następuje za pośrednictwem poczty lub banku na rachunek bankowy podatnika,

* z ewidencji i dowodów dokumentujących transakcje jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie transakcji zapłata dotyczyła.

Niewystąpienie jednego z ww. warunków oznacza brak możliwości zastosowania zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania obrotu przy zastosowaniu kasy rejestrującej.

Prawo do zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących na mocy § 2 ust. 1 rozporządzenia w powiązaniu z poz. 37 ww. załącznika do rozporządzenia, przysługuje w sytuacji, gdy zapłata za świadczone usługi w całości następuje za pośrednictwem poczty lub banku na rachunek bankowy podatnika. Wyrażenie "w całości" odnosi się do poszczególnych transakcji świadczonych przez podatnika. Taka konstrukcja przepisu powoduje, że zwolnieniu nie podlega świadczenie usługi, za którą zapłacono częściowo gotówką, a częściowo za pośrednictwem banku lub poczty. Warunkiem zwolnienia jest bowiem to, aby konkretna transakcja została w całości zapłacona za pośrednictwem banku lub poczty oraz by było możliwe zidentyfikowanie transakcji, której zapłata dotyczy.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie informatyki, przy wykorzystaniu aplikacji mobilnej. Użytkownik aplikacji po jej zakupie i zainstalowaniu, otrzymuje trzy narzędzia:

Skorzystanie z aplikacji mobilnej, której autorem jest Wnioskodawca, wymaga od Użytkownika pobrania jej ze strony internetowej. Użytkownik musi następnie zweryfikować swoją tożsamość poprzez podanie imienia, nazwiska, daty urodzenia, nr PESEL (w celu ustalenia czy jest osobą pełnoletnią), adresu e-mail, numeru telefonu oraz dokonania przelewu weryfikacyjnego. Pobranie aplikacji jest odpłatne.

Wnioskodawca wskazał, że wniosek obejmuje tę część działalności Wnioskodawcy, która polega na sprzedaży aplikacji mobilnej osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej oraz uzyskiwanie przychodu z tytułu pobierania części wynagrodzenia, jakie konsumenci osiągają w zamian za udostępnianie swoich danych osobowych. Wnioskodawca świadczy usługi wyłącznie rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej i rolników ryczałtowych.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej.

W omawianej sprawie za wykonane czynności (sprzedaż aplikacji, uzyskiwanie dochodu z tytułu udostępniania danych osobowych użytkowników do celów marketingowych za wynagrodzeniem) Wnioskodawca otrzymuje zapłatę wyłącznie na rachunek bankowy. Z ewidencji prowadzonych przez Wnioskodawcę (przelewy, informacje gromadzone na panelach użytkowników aplikacji) wynika jednoznacznie jakiej czynności dotyczyła dana zapłata. Wszystkie czynności są wykonywane przez Wnioskodawcę w drodze elektronicznej, począwszy od oferowania aplikacji użytkownikom, do otrzymania zapłaty za wykonane czynności. Płatności odbywają się wyłącznie elektronicznie, przelewem na rachunek bankowy Wnioskodawcy.

Zatem z powyższego wynika, że Wnioskodawca za świadczone usługi otrzymuje w całości zapłatę za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej (na rachunek bankowy Wnioskodawcy), a z ewidencji i dowodów dokumentujących otrzymaną przez Wnioskodawcę zapłatę jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie czynności ww. zapłata dotyczyła.

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że Wnioskodawca ma prawo na podstawie § 2 ust. 1 w zw. z poz. 37 załącznika do rozporządzenia, stosować zwolnienie z obowiązku ewidencjonowania w stosunku do przedmiotowych usług, za które zapłata jest przekazywana na rachunek bankowy Wnioskodawcy, a z ewidencji i dowodów dokumentujących zapłatę jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie czynności dotyczyła.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, który ją wydał (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.